De Waarheid is de Sleutel tot Vooruitgang

Geascendeerde Meester Hilarion, 30 oktober 2022 – Webinar voor Oekraïne

IK BEN de Geascendeerde Meester Hilarion, Chohan van de Vijfde Straal die vaak de Straal van Waarheid wordt genoemd. Ik zal beginnen met de tijdloze vraag die Pontius Pilatus aan Jezus stelde: “Wat is waarheid?” Als je naar de geschiedenis kijkt, dan zie je dat in tijden van oorlog de waarheid als eerste het raam uitvliegt, als ze daar al in de kamer was. Wanneer er een oorlog gaande is, zullen beide partijen om diverse redenen propaganda gebruiken. Maar de vraag luidt: Wat is de uitkomst van een conflict op lange termijn? Hoe zal men daarnaar kijken als de strijd eenmaal stopt? Zal men op een gegeven moment aandacht beginnen te besteden aan de waarheid?

Nu kun je zeggen: “Welke natie zal het beste uit de oorlog in Oekraïne komen? Is het Rusland? Is dat Oekraïne?” Welnu, dat hangt af van welk land het meeste om de waarheid geeft. Nogmaals, veel mensen zullen zeggen: “Wel, wat is waarheid?” De Russen beweren dat hun kijk op de oorlog de waarheid is. De Russen beweren dat hun motivatie om die oorlog te beginnen de waarheid is. De Oekraïners beweren dat hun kijk op de oorlog de waarheid is en dat ze in de loop van de oorlog de waarheid hebben gezegd. Wie heeft er gelijk? En wie heeft ongelijk?

We hebben veel leringen gegeven over het dualiteitsbewustzijn, over de aarde als realiteitssimulator, omdat er geen ultieme of absolute waarheid is. Ik realiseer me dat het grote publiek zich niet bewust is van deze leringen en ze niet kan bevatten, maar jullie, de studenten van de geascendeerde meesters zouden toch op basis van deze leringen kunnen vragen: “Is er wel een absolute waarheid? Is er iets echt waar in een situatie als deze?” We hebben ook veel leringen gegeven over de lineaire geest en de beperkingen van de lineaire geest. We hebben duidelijk gemaakt dat jullie geen enkele ultieme waarheid echt kunt bevatten met jullie lineaire geest. Maar ondanks al deze leringen moet je als student van de geascendeerde meesters niet concluderen dat de waarheid niet bestaat of dat het onmogelijk is om te weten wat de waarheid is, en daarom zal ik je een andere kijk op de waarheid geven.

Het toenemen van vertrouwen en welvaart
Wat zie je dat er op de wereld is gebeurd, vooral na de Tweede Wereldoorlog? Je ziet dat er steeds meer democratische naties zijn gekomen. Je ziet dat die naties op diverse manieren zijn gaan samenwerken. Je ziet dat de welvaart en de levensstandaard van de gewone bevolking in deze naties behoorlijk, drastisch, is toegenomen. Je ziet dat de economie, het niveau van de hele economie in deze landen is gestegen, dat is enorm gestegen. Als je kijkt naar het niveau van de economie in de meeste moderne democratieën, dan zie je dat die heel veel hoger ligt dan na de Tweede Wereldoorlog of zelfs voor de Tweede Wereldoorlog. De economie is veel sneller vooruitgegaan vergeleken met hoe die was.

Wat is de basis voor deze groei? Dat komt eigenlijk doordat er meer aandacht wordt besteed aan de waarheid, maar dit is niet wat je normaal als de waarheid beschouwt zoals bij een religie, een ideologie of een filosofie. De waarheid heeft verschillende facetten en de waarheid heeft een heel praktisch facet en dat is heel eenvoudig dit: Twee mensen kunnen een overeenkomst aangaan en ze vertrouwen er allebei op dat de andere partij zich aan de overeenkomst houdt. Dit is een aspect van de waarheid.

Het is ook heel lineair. Twee mensen, twee bedrijven, twee naties komen bijeen. Ze onderhandelen over een overeenkomst, die volgens elk van hen in hun eigen voordeel zal zijn. Ze ronden de overeenkomst af, ze ondertekenen hem en vertrekken met het vertrouwen dat de andere partij zich aan de overeenkomst zal houden. Als de andere partij zegt: “Ik zal op dit moment een X hoeveelheid goederen leveren”, dan mag je erop vertrouwen dat ze zich daaraan zullen houden. En als de ene partij zegt: “We zullen deze goederen op dat moment betalen”, dan kan degene die de goederen levert, geloven dat die betaling zal worden gedaan. Dit heel simpele mechanisme is de basis voor de ongelooflijke toename van de welvaart die je ziet bij moderne naties, vooral de democratische naties.

Je zou kunnen zeggen dat er tegenwoordig veel beter wordt samengewerkt, bijvoorbeeld in de naties van Europa, dan vlak na de Tweede Wereldoorlog. In die tijd bestond er heel weinig vertrouwen tussen bijvoorbeeld Duitsland, Frankrijk en Engeland, of Italië en Spanje trouwens ook. Er was heel weinig vertrouwen. Maar na tientallen jaren is dit vertrouwen gegroeid en juist door dit ene mechanisme hebben de naties meer aandacht besteedt aan een aspect van de waarheid, zouden we kunnen zeggen, namelijk: “We houden ons aan overeenkomsten, we zijn betrouwbaar.” Maar bovendien zie je in de EU en de NAVO dat er een bepaalde basis van gedeelde waarden is ontstaan: “We wijden ons aan vrede. We zullen elkaar niet aanvallen.” Als de naties in de Europese Unie geloven dat morgen een dictator Duitsland zou kunnen overnemen en zou besluiten om hun naties aan te vallen, dan zou er geen Europese Unie zijn, dus besteedt men aandacht aan de vrede. “We zullen elkaar niet aanvallen.”

Maar ze besteden ook aandacht aan democratie: “We zullen niet toestaan dat onze naties terugkeren naar een of andere fascistische, nazistische of communistische dictatuur.” Daarnaast besteedt men ook aandacht aan de waarheid: “We zullen onze naties zoveel mogelijk baseren op feiten, op de realiteit van wat er feitelijk aan de hand is, niet op een of andere ideologie. We zullen onze naties baseren op de praktische realiteit, een praktische beoordeling over wat het beste voor ons is en wat het beste is voor het geheel. We zullen ons ook inzetten om eerlijke afspraken te maken en die afspraken na te komen.” Met andere woorden, eerlijkheid is een facet van de waarheid. Je bent eerlijk tegen elkaar. Dat is de basis voor beide partijen die denken dat een overeenkomst zal worden nagekomen en dat is de basis voor vertrouwen. Je ziet dat het vertrouwen tussen die Europese naties is toegenomen en dat is een van de belangrijkste fundamenten voor de toename van overvloed.

De betrouwbaarheid van de natuurwetten
Hoe kan er vertrouwen zijn zonder de waarheid? Hoe kan er vertrouwen zijn als je geen aandacht besteedt aan de waarheid? Dat is er niet. In het verleden is dat nooit mogelijk geweest. In de toekomst zal dat ook nooit mogelijk zijn. Dit is een aspect van wat we de lineaire geest zouden kunnen noemen. Ondanks wat we hebben gezegd over de beperkingen van de lineaire geest met betrekking tot een grotere waarheid dan iets wat je kunt waarnemen met je uiterlijke geest en de zintuigen, is de lineaire geest van enorme waarde.

De lineaire geest zit eigenlijk achter iets wat jullie de natuurwetten noemen. Je mag erop vertrouwen dat de natuurwetten op een bepaalde manier functioneren en dat blijven doen. Als je de natuurwetten kent en je maakt berekeningen van hoe je een raket naar Mars stuurt, dan kun je erop vertrouwen dat de raket zijn baan kan blijven volgen en dat Mars er nog zal zijn als die raket arriveert. In deze wetten zit geen variatie. Je kunt erop vertrouwen dat als je vandaag iets doet om in de toekomst op te bouwen, zich dat in de toekomst ook zal manifesteren. Er is geen enkele tekortkoming in de natuurwetten waardoor jouw plannen of jouw inspanningen plotseling worden tenietgedaan.

Je ziet dat de natuurwetten in zekere zin lineair zijn omdat ze berusten op bepaalde onveranderlijke principes; dit is dus een ander aspect van de waarheid: onveranderlijkheid. De natuur verandert niet ineens van gedachten en besluit de zwaartekracht op te heffen zodat jullie allemaal door de atmosfeer zweven. Je kunt erop vertrouwen dat de natuurwetten blijven werken. Betrouwbaarheid, onveranderlijkheid, lineariteit stellen mensen in staat om iets te plannen, plannen op gang te brengen, vaak zeer grote en complexe plannen, en ze kunnen erop vertrouwen dat die uit zullen komen wanneer ze hun plannen uitvoeren. Dit zie je op de wereld als geheel, niet alleen in de Europese Unie, maar ook in veel andere landen die deel zijn gaan uitmaken van wat je de wereldorde zou kunnen noemen.

De ‘wereldorde’ versus vrijwillige ontwikkeling
Ik weet dat de term ‘wereldorde’ voor veel complotdenkers lijkt op zwaaien met een rode vlag voor een stier en er zijn natuurlijk gevallen wezens die plannen smeden om de wereld in hun macht te krijgen, maar ze zijn niet in staat om dat te doen en waarom niet? Mijn geliefden, denk na over een heel erg simpel mechanisme. Wat is de essentie van een samenzwering? Dit is geheimhouding. Wat is het tegenovergestelde dat ik zojuist heb beschreven, dat er op de wereld is gebeurd sinds de Tweede Wereldoorlog? Openheid, wat nog een facet van de waarheid is. Je probeert niet iets te verbergen. Hoe kun je een overeenkomst met iemand aangaan als die persoon er niet op kan vertrouwen dat je niets verbergt waardoor je de overeenkomst schendt? Je ziet dat de machtselite, de gevallen wezens, die in het geheim proberen hun wereldorde van controle aan het verliezen zijn in de geschiedenis.

Als ze de wereld in hun macht hadden kunnen krijgen, dan had de ontwikkeling die ik zojuist heb beschreven, er niet kunnen zijn. Ik zeg niet dat ze niet zeer veel macht hebben, omdat we jullie vaak hebben gevraagd om oproepen te doen voor de economische machtselite. Ze hebben een veel macht over de economie in het financiële stelsel, maar geen volledige controle, en hoe komt dat? Omdat wat ik beschreef met betrekking tot betere samenwerking tussen naties en bedrijven geen orde is, het is geen wereldorde, het wordt niet opgedrongen door een centrale autoriteit.

Wat is er de afgelopen decennia gebeurd als je naar de wereld kijkt? De vrijheid, samenwerking en welvaart is toegenomen. Die wordt niet opgedrongen, de naties doen dit vrijwillige omdat al die naties op het niveau van menselijkheid zijn gekomen, waarop ze kunnen zien dat dit het beste voor ons is, maar ook voor anderen. In feite is wat het beste voor ons is, ook het beste voor anderen. Een win-winsituatie is het beste voor ons, want wij hebben er alleen maar voordeel van als de welvaart in andere landen stijgt. Als mensen in andere landen meer geld hebben, kunnen we meer producten aan hen verkopen en daardoor worden wij welvarender wanneer andere mensen welvarender worden, en wordt de hele economie naar een hoger niveau getild.

Dit is geen geforceerde ontwikkeling, maar een vrijwillige ontwikkeling door de toename in menselijkheid en omdat men steeds beter begrijpt hoe de wereld werkt. Men begrijpt de basisprincipes beter die ervoor zorgen dat het universum werkt en het universum duurzaam wordt. De waarheid is een van de vlammen, een van die principes die de wereld duurzaam maken. Onveranderlijkheid maakt de wereld duurzaam. Ja, ik weet het, transcendentie hoort er ook bij, maar transcendentie gebeurt op grond van deze wetten en principes, en daarom zit er onveranderlijkheid in transcendentie. Transcendentie berust op de onveranderlijke wetten en principes. De waarheid is dat wat Poetin ‘de wereldorde waarin het westen de wereld domineert’, noemt, geen wereldorde is omdat het geen gedwongen georganiseerde poging is. Dit wordt eigenlijk niet vanuit een centraal punt aangestuurd.

Er komt een groeiend besef van een heel eenvoudig feit dat Jezus beschreef in de gelijkenis van de talenten dat je, als jij je inspanningen vermenigvuldigt, beloond zult worden. En hoe vermenigvuldig je de inspanningen? Door aan anderen te doen wat je wilt dat ze aan jou doen; of liever, dat je probeert het geheel te verheffen. Op die manier haal je het meeste rendement uit je inspanningen. Men begint dit steeds beter te begrijpen, hoewel weinig mensen het niet in de woorden zouden kunnen uitleggen zoals ik net heb gedaan. Maar toch begint het collectieve bewustzijn dit beter te begrijpen

De grootste oplichterij: eerlijkheid
Er is een oud boek van de Amerikaanse auteur John Steinbeck waarin iemand wordt beschreven die zijn hele leven oplichter was en probeerde andere mensen te bedriegen, die altijd vooruit probeerde te komen door andere mensen te bedriegen. En op een dag kreeg hij uiteindelijk de openbaring dat eerlijkheid het allergrootste bedrog was, want wat probeerde hij te doen? Hij probeerde voordeel voor zichzelf te behalen en zijn hele leven had hij gedacht dat dit alleen maar kon als je iets van anderen afpakte en daardoor anderen nadeel berokkende. Hij dacht dat er maar een beperkte voorraad was; om meer te krijgen moest hij dus van iemand anders iets afnemen. uiteindelijk kwam hij tot het besef dat het grootste voordeel voor hem was anderen van iets te laten profiteren, omdat daardoor het hele niveau van welvaart wordt verhoogd, en daar profiteert iedereen van. Dit hebben heel veel mensen in de moderne naties al begrepen.

Wat Poetin ‘het westen’ noemt, is niet alleen het westen, zoals veel mensen in Azië zijn gaan begrijpen. In Japan, Australië, Nieuw-Zeeland, en in India tot op zekere hoogte. Veel mensen, in feite mensen in alle naties, zijn dit gaan begrijpen: “Als we elkaar allemaal kunnen vertrouwen, kunnen we veel meer overvloed manifesteren, en hoe groter de overvloed op de wereld, hoe meer die onszelf ten goede komt.” Ja, er is natuurlijk een machtselite die probeert steeds meer van die overvloed te pakken en in hun handen te concentreren, zoals we al heel vaak hebben besproken, maar toch neemt de overvloed toe en ze kunnen niet alles in hun macht krijgen. Hoewel er duidelijk uitzonderingen zijn, is de algemene trend duidelijk, en dit berust allemaal op vertrouwen. Je kunt elkaar vertrouwen. We sluiten een zakelijke deal, we houden ons er allebei aan, we profiteren er allebei van. Als een van de partijen dat niet doet, dan benadeelt hij beide partijen. Je doet jezelf pijn als je niet betrouwbaar bent.

Hoe kunnen we Rusland vertrouwen?
Wat heeft deze hele filosofische discussie te maken met de situatie in Oekraïne? In feite veel. Op direct niveau kun je zien dat de Oekraïense regering veel intelligenter is geweest dan de Russische regering wat betreft de omgang met de media, de westerse landen, wat betreft het promoten van hun versie van de gebeurtenissen. Dit komt gedeeltelijk omdat de Oekraïense regering meer aandacht voor de waarheid heeft dan de Russische regering. Als je hier met je lineaire geest naar kijkt, dan zie je dat de Russische regering veel uitspraken heeft gedaan die vervolgens zijn tegengesproken door andere uitspraken die ze hebben gedaan, of zijn tegengesproken door feitelijke gebeurtenissen. De minister van Buitenlandse Zaken zei al vroeg in de oorlog: “We richten ons niet op de burgers of de civiele infrastructuur.” Vorige week was er nog een massale aanval op de civiele infrastructuur van Oekraïne. De Russen zijn niet consequent in wat ze zeggen en wat ze doen.

Nu zijn er natuurlijk mensen die zich ervan bewust zijn dat dit onderdeel is van hun strategie. De Russen willen chaos en verwarring scheppen. Ze willen dat de wereld niet kan voorspellen wat ze gaan doen. De Russische geest denkt ze dat ze hier voordeel van hebben gehad. Ze denken dat dit een van de manieren is om ‘de wereldorde van het westen’, zoals Poetin het noemt, uit te dagen. Maar wat heb ik zojuist gezegd? Er bestaat geen wereldorde, maar vertrouwen, en wat doen de Russen? Ze laten aan iedereen met een gemiddeld intelligentieniveau zien dat zij niet betrouwbaar zijn. Hoe kun je ook maar iets vertrouwen op wat de Russische regering zegt? Hoe kun je ook maar een overeenkomst vertrouwen die ze ondertekent? Waarom laat je de graandeal niet gewoon los? Waarom zou je daar nu van afstappen? Daar zijn verschillende redenen voor, waaronder dat ze weten dat als de graanprijzen zullen stijgen, ze meer geld zullen krijgen, als ze zich terugtrekken. Het maakt echter allemaal deel uit van deze strategie omdat ze denken dat ze er voordeel van hebben als ze onvoorspelbaar zijn.

Zij denken dat het toegenomen vertrouwen in het westen een zwakte is. En zij denken dat de manier om de wereldorde uit te dagen, is dat je totaal onvoorspelbaar moet zijn. Zwaaiend met de vlag van een nucleaire oorlog, alle verklaringen die ze hebben afgelegd die worden tegengesproken door feiten of andere verklaringen, en ze denken dat ze bepaalde macht hebben als niemand weet wat ze daarna gaan doen. Ze denken dat dit ervoor zorgt dat de wereld hen vreest, of hen zelfs respecteert, maar het deel van de wereld dat op een hoger niveau van vertrouwen is gekomen, kijkt hier gewoon naar en schudt het hoofd. Ze lijken op een pestkop in de klas die zich slecht gedraagt om aandacht te krijgen. Maar net als de kleine jongen die ‘wolf!’ roept, kun je dit maar een aantal keren doen en daarna schudden de mensen gewoon hun hoofd en keren zich van je af. Hoe kun je een land serieus nemen dat zich zo gedraagt? Hoe kun je hen vertrouwen? Hoe kun je met hen samenwerken? Hoe kun je met hen zakendoen?

Je ziet dat ze een fundamenteel ander wereldbeeld hebben. Zoals we al vaker hebben besproken: wanneer je beneden een bepaald bewustzijnsniveau zit, een bepaald niveau van menselijkheid, dan kijk je op een bepaalde manier naar de wereld en ben je er absoluut van overtuigd dat je gelijk hebt en dat dit de enige manier is om naar de wereld te kijken en je projecteert vaak ook op anderen dat ze ook zo denken; dat ze dezelfde intenties hebben. Daarom projecteert Poetin op het westen dat ze hem hebben gedwongen om Oekraïne binnen te vallen, de NAVO is een agressieve macht die Rusland wil aanvallen en vernietigen.

Maar de westerse landen willen Rusland kunnen vertrouwen, zodat ze met hen kunnen samenwerken om er wederzijds voordeel uit te halen. De westerse naties kijken naar alles wat Poetin doet en hij heeft geen enkele kans om hen tot iets te dwingen. Ze schudden gewoon hun hoofd en wenden zich af, zoals veel westerse bedrijven hebben gedaan omdat ze zich realiseerden: “We kunnen geen zakendoen in Rusland omdat we er niet op kunnen vertrouwen dat er continuïteit is, we kunnen er niet op vertrouwen dat de situatie morgen niet zal veranderen.”

De uitdaging voor de Oekraïense natie
Je ziet dat dit allemaal ook van toepassing is op Oekraïne omdat jullie een bepaald gemeenschappelijk erfgoed van het Kievse Rijk over hebben en een bepaalde groep mensen ook die mentaliteit heeft. Zoals we al zeiden, verschilde de mentaliteit in Oekraïne bij de val van de Sovjet-Unie niet zo veel van de mentaliteit in Rusland, rondom Moskou. De Oekraïense natie staat dus voor de uitdaging om die mentaliteit te transcenderen, dat de waarheid niet iets lineairs is, dat de waarheid iets is wat je op elk moment kunt veranderen, dat je iets kunt zeggen zonder het echt te menen, dat je een overeenkomst kunt aangaan zonder je eraan te willen houden. Er is geen continuïteit, er is geen consistentie. Dit gaat natuurlijk gepaard met eerlijkheid van de regering naar de mensen en naar andere naties toe. Dit heeft ook impact op het ondernemingsklimaat in Oekraïne en corruptie.

Er is een oude grap dat een bedrijf in Rusland een gebouw wil bouwen en ze krijgen offertes van drie andere bedrijven. Het ene, een Turks bedrijf, zegt dat de kosten om het gebouw neer te zetten een miljoen bedragen. Het andere is een Russisch bedrijf, dat zegt dat de kosten twee miljoen zullen zijn, en als ze vragen waarom, zeggen ze: “We betalen de Turken een miljoen om het gebouw neer te zetten en we steken het andere miljoen in onze eigen zak.” Dan is er nog een derde bedrijf dat zegt dat de kosten drie miljoen zullen zijn, en als ze vragen waarom, zeggen ze: “Nou, we betalen de Turken een miljoen, we houden het tweede miljoen en we geven jou het derde miljoen onder de tafel.” De grap is natuurlijk dat het derde bedrijf altijd het contract krijgt. Zo werkt corruptie, het bedrijf dat het meest in aanmerking komt, krijgt het contract niet. Het bedrijf dat het meest bereid is om vals te spelen en oneerlijk te zijn, krijgt het contract.

De prijs van corruptie
Maar wat is het effect hiervan op de economie? In de eerste plaats dat alles meer kost dan het hoeft te kosten en dat moet iemand betalen. Als het een flatgebouw is, zullen de mensen die het appartement betrekken meer huur moeten betalen, in feite drie keer zoveel huur dan ze moesten betalen als er geen corruptie was geweest. En dit klinkt door in de hele economie, wat betekent dat de economie op een lager niveau wordt gehouden dan als er geen corruptie was. Veel mensen zullen zeggen: “Wij zijn ambtenaren, we worden nauwelijks betaald door de overheid, we kunnen niet overleven van wat de overheid ons betaalt, we moeten wel steekpenningen aannemen om het te kunnen overleven.” Maar hoe komt het dat de overheid geen geld heeft om haar werknemers een fatsoenlijk salaris te betalen? Vanwege de corruptie, omdat heel veel bedrijven proberen vals te spelen en belasting te ontduiken, waardoor het een zichzelf versterkend effect wordt omdat de corruptie voorkomt dat de economie op een hoger niveau komt en dat zie je in alle landen die corrupt zijn terug.

Je ziet het in Iran, waar een groeiend percentage jonge mensen geen baan kan vinden en die zien dat het tientallen jaren kan duren voordat ze een baan vinden, en als ze geen baan hebben, kunnen ze ook geen gezin stichten. Hoe kunnen ze een huis kopen, hoe komen ze verder in het leven? En voor een groot deel komt dit door corruptie. Er is geen zakelijk klimaat van vertrouwen. In een westerse economie kun je ook de situatie hebben dat een bedrijf een gebouw wil neerzetten en offertes vraagt, maar dat zal kijken naar wat de laagste kosten zijn en welk bedrijf het beste gekwalificeerd is om het gebouw te bouwen. En op grond van die beoordeling zal het contract worden gegund, niet per se aan de laagste bieder, maar aan degene waarvan men denkt dat dit het beste gekwalificeerd is om de klus te klaren.

Wanneer een bedrijf een offerte uitbrengt om een gebouw te bouwen, kan het erop vertrouwen dat het op een eerlijke manier wordt beoordeeld. Dat bedrijf hoeft geen bedrog te plegen, dat hoeft geen steekpenningen te betalen, dat kan het voor elkaar krijgen. Bedrijven kunnen er ook op vertrouwen dat de lokale overheid als ze een vergunning aanvragen, die wordt beoordeeld op basis van de verdiensten, niet op het feit of ze steekpenningen betalen aan een of meerdere functionarissen. Er zijn bedrijven die hebben gekeken naar de manier van zakendoen in Oekraïne en zich hebben gerealiseerd hoeveel steekpenningen ze moeten betalen en die zeggen dat dit het niet waard is, of ze zeggen: “Nou, dit is tegen onze zakelijke principes, we doen het niet.” En daardoor blijft de economie van Oekraïne op een veel lager niveau dan anders het geval zou zijn.

De oligarchen en monopolies
Dan heb je natuurlijk nog het concept oligarchen dat je ook in andere landen over de hele wereld ziet, voornamelijk in Rusland maar niet uitsluitend in Rusland, waar corruptie voorkomt omdat bepaalde bedrijven door de staat in een bevoorrechte positie komen. Maar wat is het effect hiervan op de economie? Dat die bedrijven virtueel of zelfs echt het monopolie krijgen, en wat gebeurt er als een bedrijf het monopolie heeft? Dan buit het de mensen uit.

De droom van de grote kapitalisten in het westen in Amerika in de negentiende eeuw was dat ze het monopolie konden krijgen, omdat dit de enige manier was waarop ze meer geld konden verdienen, want als je dan het monopolie hebt, kun je de prijs kunstmatig hoger maken. Maar wat is het resultaat als alle mensen meer moeten betalen voor bepaalde goederen? Dat mensen minder geld hebben om andere goederen te kopen en dit betekent dat de hele economie zakt. Een paar bedrijven, een paar oligarchen, verdienen miljarden en miljarden dollars en die denken dat ze het geweldig doen, maar het gevolg is dat de economie kunstmatig op een laag peil wordt gehouden, waardoor alle andere mensen minder verdienen. Veel bedrijven kunnen niet worden opgestart en dit betekent dat iedereen in de bevolking arm wordt gehouden terwijl een paar oligarchen rijk worden.

Dit heeft niets te maken met de waarheid, omdat de waarheid is dat hoe welvarender de algemene bevolking is, hoe meer dat iedereen ten goede komt, behalve die paar mensen aan de top die, zoals we al eerder hebben gezegd, het niets kan schelen hoeveel geld er in de economie omgaat, want zij willen gewoon meer hebben dan de bevolking. Zodra ze zelf genoeg hebben, willen ze de economie laag houden opdat ze het gevoel kunnen houden dat ze meer hebben dan de bevolking. Dit zijn de feodale heren uit de middeleeuwen die in hun kastelen een weelderige levensstijl hadden, terwijl de boeren die het land bewerkten, het nauwelijks konden overleven en hun kinderen voeden. Dit is geen waarheid, want de waarheid is: Wanneer jij je talenten vermenigvuldigt, wanneer iedereen zijn talenten vermenigvuldigt, wordt de economie vermenigvuldigd en heeft iedereen meer. Dit is de fundamentele waarheid over de economie.

De economie weer opbouwen
Nogmaals, wat kan Oekraïne doen? Welnu, die moet een omslag maken en zeggen: “We moeten corruptie overwinnen. Dat is het belangrijkste doel voordat we lid kunnen worden van de EU, voordat we een moderne natie kunnen worden, voordat we de economie kunnen laten groeien, de economie weer kunnen opbouwen.” En je krijgt nu de kans omdat je duidelijk kunt zeggen: “We kunnen niet een paar oligarchen in bevoorrechte posities laten en hen veel geld laten verdienen. We moeten de hele economie opbouwen en dat kunnen we alleen als mensen iets te besteden hebben. We moeten voorkomen dat de rijkdom zich in handen van enkele mensen concentreert maar die verspreiden over de hele bevolking, anders hebben we geen enkele kans om onze economie weer op te bouwen. We blijven op een kunstmatig laag niveau tenzij we dit veranderen.”

Dan moet men natuurlijk ook open en eerlijk willen zijn, niet zolang er oorlog is, maar natuurlijk ook daarna. Er moet eerlijkheid komen, de bereidheid hebben om terug te kijken op de hele situatie en te zien wat de regering beter had kunnen doen, ook dat ze de dreiging vanaf het begin serieuzer hadden moeten nemen en het land beter hadden moeten voorbereiden op een invasie. Dit zijn dingen die je kunt doen zodra de oorlog stopt, en die ook moeten gebeuren, en de regering moet hier eerlijk over zijn en niet in de val lopen dat ze het imago wil houden waaraan ze nu min of meer gewend zijn geraakt, dat ze helden en bijna onfeilbaar lijken te zijn.

Dit is vooral een uitdaging voor de president; zal hij de relatief bescheiden, realistische persoon blijven die hij voorheen was? Of zal hij het gevoel krijgen dat hij een held is en dit beeld willen vasthouden; zal hij proberen dat vast te houden, ook al verhindert het hem om eerlijk te zijn? Deze uitdaging geldt voor iedereen in de regering, zelfs voor het leger, en hoeveel aandacht ze hebben voor de waarheid en eerlijkheid, want die zal in directe verhouding staan tot de vooruitgang die Oekraïne na de oorlog kan boekt. Nogmaals, we praten over na de oorlog omdat wij de toekomst al zien. We kijken naar de toekomst en we geven deze dictaten om Oekraïne op een betere koers te zetten naar een betere toekomst. Dit is ons doel.

Het potentieel van Oekraïne zien
Waarom gaan we niet in op de feitelijke situatie, zou je kunnen zeggen? Omdat wij de geascendeerde meesters zijn. Als een situatie eenmaal fysiek is geworden, dan moeten wij een stap terugdoen en de situatie zich laten openbaren. Daarom zijn wij in de eerste plaats bezig om een cruciaal aantal mensen wakker te schudden, zoals we al vaker hebben gezegd, opdat de mensen in dit soort situaties, waarin een situatie alle kanten kan opgaan, een natie ertoe kunnen brengen het beste te doen en de hoogste weg in te slaan die mogelijk is. Dit is altijd ons doel. We werken met de vrije wil. Het gaat ons dus vooral om de richting die een land opgaat.

Tot nu toe heeft de Oekraïense natie het gezien de omstandigheden erg goed gedaan. De Oekraïense regering en het leger hebben het heel goed gedaan. Veel mensen hebben gezegd dat zij het beter hebben gedaan dan verwacht. Wij hoeven dat niet beslist te zeggen omdat wij het potentieel zagen. Als je het vanuit ons perspectief bekijkt, klinkt het misschien alsof we op dit probleem wijzen, op die uitdaging wijzen, dit moet er gebeuren, dat moet er gebeuren, maar nogmaals, dit komt omdat we het potentieel zien van Oekraïne. Als dat potentieel er niet was, als er geen cruciaal aantal mensen was dat het zou kunnen begrijpen en bewerkstelligen, wat voor zin zou het dan hebben om iets te zeggen?

We zijn hier niet alleen maar woorden aan het herhalen; we sturen energie en beelden en matrices naar het collectieve bewustzijn omdat we weten dat er mensen zijn die het kunnen begrijpen, die erdoor geïnspireerd kunnen worden, die erdoor gewekt kunnen worden – zelfs als ze niet weten waar het vandaan komt – en daarom kan iets wat wij zeggen een positief verschil maken. Waarom zou je iets dan zeggen als het geen positief verschil kan maken? We zijn hier niet om onze studenten te vermaken. We zijn hier niet om onze studenten te prikkelen met een inzicht om zich door dat inzicht speciaal te laten voelen. We zijn hier om het verschil te maken, het positieve verschil en we zien het enorme potentieel van de Oekraïense natie. Dit betekent niet dat we het eens zijn met alles wat de regering heeft gedaan.

Hoe moeten we veranderen?
We begrijpen dat Oekraïne afhankelijk is van hulp uit het westen en daarom staat er: “We voeren deze oorlog ook voor jullie. We voeren deze oorlog om de Russische agressie te stoppen die anders het westen zou treffen.” We begrijpen waarom dit wordt gezegd, maar dat betekent niet dat we het er mee eens zijn. Het betekent niet dat wij op deze epische manier denken. Het westen is natuurlijk ook in staat om haar eigen oorlog tegen Rusland te voeren als het zover zou komen, en vanwege de prestaties van het Russische leger in Oekraïne is het niet moeilijk om te voorspellen wie er als beste uit de bus komt. Maar desalniettemin zien we dat deze situatie het collectieve bewustzijn van Oekraïne zo heeft opgeschud dat er een reëel potentieel is dat Oekraïne haar groei kan versnellen en de andere Oost-Europese landen die zich al bij de NAVO en de EU hebben aangesloten, kan bijbenen. Zoals we al zeiden, ligt Oekraïne achter op deze naties, want anders had het zich een aantal jaren geleden al kunnen aansluiten bij de NAVO en de EU. We zien niet dat Oekraïne nu al een geavanceerde natie is. De natie moet een inhaalslag maken. We zien dat dit kan. We vertrouwen erop dat het zal gebeuren, maar het zal inspanningen vergen en de bereidheid om te kijken naar: “Hoe moeten we veranderen?”

Je kunt geen lid worden van de EU en denken dat er altijd liefdadigheid zal zijn. Je moet je best doen en zeggen: “Hoe komen we daarvoor in aanmerking? Hoe kunnen we begrijpen waarom we eerder niet in aanmerking kwamen en wat we nu moeten doen om in aanmerking te komen?” Het potentieel is er, het potentieel is enorm dat Oekraïne over tien, vijftien, twintig jaar zo’n ander land is dat veel mensen in de oudere generatie het niet kunnen geloven; dat zij het vandaag niet zouden geloven als ze het zouden horen. Dit is de toekomst waar we naar kijken en daarom geven we deze enigszins ontnuchterende boodschappen, want om die toekomst zich te laten openbaren is er wel een zekere mate van eerlijkheid nodig.

Dit is een ander aspect van de waarheid. Je kijkt naar de werkelijkheid: “Waar staan we vandaag? Waar willen we in de toekomst zijn?” En dan begrijp je dat je naar de toekomst kunt kijken, dat je een doel kunt stellen en zeggen: “Daar willen we zijn.” Maar dan moet je wel eerlijk zijn en bereid om te kijken: “Daar willen we naartoe, hier zijn we nu. Er is een kloof. Er zit een kloof tussen die twee. Hoe overbruggen we die kloof?” Niet door dat te willen, niet door een ideologie te volgen.

Heeft Oekraïne iets geleerd van de ervaring met de Sovjet-Unie en de ondergang van de Sovjet-Unie? Die ideologie werkt niet omdat die niet overeenkomt met de ondersteunende principes van het universum. Je moet bereid zijn om naar die principes te kijken en jezelf en je land op één lijn te brengen met die principes, want als je dat doet, kun je stapsgewijs de koers uitzetten die je helpt om de kloof te overbruggen tussen waar je nu bent en waar je in de toekomst wilt zijn. Je bereikt dat doel in de toekomst door jezelf af te stemmen op de basisprincipes van het universum die betrouwbaar zijn, die lineair zijn, waarop je kunt vertrouwen. En als je een stap zet, kom je inderdaad op dat niveau, en als je de volgende stap zet, kom je een niveau verder en je blijft steeds een kleine haalbare stap zetten totdat je bij je doel bent. Maar dan moet je wel eerlijk willen zijn en zeggen: “We zijn er nog niet en we komen er ook niet als we niet veranderen. Hoe moeten we veranderen? Wat moeten we doen om te veranderen?”

Dit wilde men voor de oorlog in het algemeen niet doen. We zien dat de oorlog alles heeft veranderd en daarom bestaat het potentieel dat een cruciaal aantal mensen nu wel gaat zeggen: “Wat is ervoor nodig om Oekraïne een moderne democratische natie te laten worden waarin de hele bevolking welvaart heeft en niet alleen een paar mensen? Wat moeten we doen? Hoe komen we hier weg?” Er is geen catch-22 waardoor je hier niet weg kunt komen. In feite is het hele concept van een catch-22 bedacht om mensen te laten zien dat het lijkt alsof we ergens niet weg kunnen komen wanneer je een situatie vanuit een bepaald perspectief bekijkt. Maar de reden hiervoor is dat je niet naar jezelf wilt kijken en zeggen: “Hoe moeten we veranderen?” In zekere zin kun je zeggen: “Zoals we nu zijn, kunnen we hier niet wegkomen, maar als wij onszelf en ons perspectief veranderen, dan kunnen de nieuwe ‘wij’ daar wel komen, als we van perspectief veranderen.”

Er is dus geen catch-22. Er is geen onoverkomelijk obstakel. Het gaat er alleen maar om of je aandacht wilt besteden aan de waarheid, aan eerlijkheid, aan betrouwbaarheid. Op dit moment heb je veel vertrouwen van de moderne democratische wereld. Je moet heel voorzichtig zijn om dat vertrouwen te kunnen behouden. En dat kan alleen maar – niet door liegen, niet door propaganda – als je eerlijk en waarheidsgetrouw en betrouwbaar bent. De moderne wereld vertrouwt Oekraïne veel meer dan Rusland. Dat moet zo blijven als je de maximale vooruitgang voor Oekraïne wilt.

Ik heb nu gezegd wat ik jullie wilde vertellen vanuit het perspectief van de Vijfde Straal. Een van de aspecten van de Vijfde Straal is natuurlijk genezing, maar als het gaat om een situatie zoals die in Oekraïne, is er natuurlijk genezing van de gewonde soldaten en burgers, maar om de natie te kunnen genezen, komt die genezing door de waarheid, jouw toewijding aan de waarheid. Door je bezig te houden met de waarheid, door naar de werkelijkheid te kijken, door betrouwbaar te zijn, kan dat de natie genezen, zowel op fysieke wijze – het genezen van de economie en de infrastructuur, maar ook de psychologisch genezing van de natie; door een beter beeld van jezelf te krijgen. Jullie hebben de mogelijkheid om een nieuwe nationale identiteit te smeden. Als je het meeste succes wilt, moet je dat baseren op waarheid, eerlijkheid, openheid.

Ik bedank jullie dat jullie de zenders zijn die deze boodschap naar het collectieve bewustzijn laten gaan. Serapis heeft jullie het beeld gegeven dat hij het licht uitstraalt dat op een golf lijkt en dat doen we natuurlijk allemaal tijdens onze dictaten en op dit moment heeft de waarheid grote invloed op het collectieve bewustzijn en zorgt voor meer coherentie, waardoor het voor meer mensen die ervoor openstaan, en zelfs voor alle mensen op lagere niveaus beneden het niveau van je er bewust van gewaar zijn, duidelijk is dat waarheid de weg vooruit is.

Waarheid is de sleutel tot vooruitgang. Hiermee verzegel ik iedereen die hiernaar luistert in de Vlam van Waarheid die IK BEN. IK BEN Hilarion.