Wanneer tradities de vooruitgang van de samenleving belemmeren

 

Vraag: De huidige dispensatie heeft er herhaaldelijk op gewezen dat tradities een teken zijn van het gebrek aan vooruitgang van een natie. Hoewel ze soms kleurrijk en artistiek zijn, lijken ze de manier van denken van een groep tegen te houden. Soms behalen ze een goed rendement op het gebied van toerisme, waardering en bezoek dankzij de culturele beeldspraak. Mensen creëren een bepaalde identiteit en een sociale uitdrukkingsvorm rondom hen. Ik lijk er zelf ook van te genieten, maar ik denk dat ik dat doe als buitenstaander. Tegen hen ingaan zorgt ervoor dat je het doelwit wordt van spot en minachting omdat je het historische verleden niet waardeert. Zijn tradities bedoeld om te dienen als overgang in de geschiedenis om ze dan vervolgens los te laten voor nieuwe cultuuruitingen? Kunnen de meesters iets meer zeggen over de rol van tradities en de vermenging ervan met de leugens van antichrist?

Antwoord van de Geascendeerde Meester Saint Germain. Webinar voor Amerika, 2022 – De Wederopstanding van de Democratie

Je begrijpt dat de aard van een traditie is dat die terugkijkt naar het verleden. En de aard van vooruitgang is dat die naar de toekomst kijkt. Nu moet er natuurlijk een zeker evenwicht zijn. “Wie niet leert van de fouten van de geschiedenis, is voorbestemd om ze te herhalen.” Dus je moet je bewust zijn van het verleden, je moet bereid zijn om terug te blikken op het verleden. En de mens heeft natuurlijk behoefte aan continuïteit. Ik zeg niet dat een land alle tradities overboord moet zetten en alleen vooruit moet kijken, je moet ook achteromkijken.

Desalniettemin bestaat de tendens, vooral in de modernste democratische landen, dat tradities een beetje vervagen. In veel Europese landen hadden ze traditionele klederdrachten en volksdansers. Er waren groepen mensen die deze traditie in stand hielden door de kostuums te maken, de dansen te doen, enzovoort, maar er zijn steeds minder mensen die dit doen, omdat vooral oudere mensen dit doen, en zij verdwijnen vanzelf van het scherm van het leven en zijn niet in staat om de traditie voort te zetten. En de jongeren zijn niet geïnteresseerd – dit is te ouderwets voor hen, ze trekken dus verder.

Wanneer het op deze manier gebeurt, kun je zeggen: Dit is een traditie die de vooruitgang niet op een negatieve manier tegenhoudt. In zekere zin houdt het de vooruitgang wel tegen, maar niet heel erg. Er zijn natuurlijk andere tradities die veel meer een hulpmiddel zijn om de gedachten van mensen af te sluiten voor hun vooruitgang en die zich op het verleden richten. Het houdt mensen, een groep mensen, in een bepaald identiteitsgevoel vast dat ze idealiter zouden moeten overstijgen en verder zouden moeten gaan. Een voorbeeld daarvan zijn inheemse volkeren over de hele wereld, omdat je ziet dat inheemse volkeren het gevoel hebben dat ze trouw moeten blijven aan hun verleden en hun tradities levend moeten houden en dit weerhoudt hen er vaak van om het leven te integreren.

We hebben het al eerder gehad over de inheemse volkeren van Amerika die in veel gevallen vastzitten in het verleden en proberen een levensstijl in stand te houden die in de moderne tijd gewoon niet praktisch is. Ze wonen in reservaten, zonderen zich af van de samenleving en daardoor vertellen ze het universum in zekere zin dat ze gediscrimineerd willen worden omdat ze niet willen zijn zoals andere mensen, terwijl het beter voor hen zou zijn als ze verder gaan, een nieuw identiteitsgevoel ontwikkelen op basis van de realiteit van het leven van tegenwoordig. Het heeft eigenlijk geen zin om een traditie in stand te houden in het moderne Amerika, als je wilt leven in een jager-verzamelaarscultuur van honderdvijftig tot tweehonderd jaar geleden, omdat die zich nauwelijks staande kan houden. Ik weet dat veel mensen zich hiertegen zullen verzetten, er boos om zullen worden, maar je kunt echt zien dat het deze mensen tegenhoudt – het houdt veel inheemse volkeren over de hele wereld tegen. En bovendien weerhoudt het ze ervan om de vooruitgang te omarmen die hun naties hebben doorgemaakt.