Er is geen Democratie zonder Christusschap

 

Geascendeerde Meester Jezus Christus, 4 juni 2022 – Webinar Democratie en Christusschap.

IK BEN de Geascendeerde Meester Jezus. Waarom hebben we ervoor gekozen om de woorden democratie en Christusschap te combineren? Om de simpele reden dat je geen democratie kunt hebben zonder een bepaald niveau van Christusschap, een minimaal niveau van Christusschap. Je hoeft het geen Christusschap te noemen, je hoeft het zelfs niet eens iets te noemen omdat je niet begrijpt wat het is, maar als je naar de geschiedenis kijkt, zie je dat een land geen democratie kan worden zonder dat er een bepaald niveau van Christusschap is bij de top tien procent en zelfs een bepaald niveau bij de meerderheid van de bevolking.

Nu zie je misschien dat er landen zijn die hebben geprobeerd democratieën te worden voordat ze dat niveau van Christusschap hadden, omdat het natuurlijk mogelijk is om te zeggen: “Andere landen hebben een democratische regeringsvorm, wij willen dat ook, we gaan dat implementeren.” Maar als je niet het noodzakelijke niveau van Christusschap hebt, zal het experiment in democratie niet slagen.

Samenlevingen die worden gedomineerd door egoïsme
Over welk niveau van Christusschap heb ik het? Saint Germain had het over de patronen die iedereen kan waarnemen als je naar de wereldgeschiedenis kijkt. Je kunt bijvoorbeeld zien dat er in de hele opgetekende geschiedenis een dynamiek bestaat van de spanning, de strijd, tussen een kleine elite en de meerderheid van de bevolking en die er nog steeds is. In een elitaire samenleving is er duidelijk een focus op jezelf en je eigen belangen zoals je die kunt zien en definiëren met je huidige bewustzijnsniveau. Met andere woorden, een elitaire samenleving wordt gedomineerd door egoïsme, egocentrisme, de focus op jezelf zoals jij jezelf ziet. En wanneer je in deze lagere bewustzijnsstaat bent, beschouw jij jezelf als een gescheiden wezen dat concurreert met de tegenstander, andere mensen. In gedachten maak je een heel duidelijk onderscheid tussen jou en jouw soort mensen, en alle andere mensen. Misschien heb je zelfs een zondebok die het echte probleem is dat je ervan weerhoudt om te krijgen waar je eigenlijk recht op denkt te hebben.

We zien hier een focus op het zelf als gescheiden wezen. Je kunt aan de elites die je door de geschiedenis heen ziet, duidelijk zien dat ze op zichzelf gericht waren en geen empathie, geen bezorgdheid, geen aandacht voor de brede bevolking en hun lijden hadden. Ze vonden het niet belangrijk dat ze negenennegentig procent van de bevolking inlijfden als slaaf om een bevoorrechte levensstijl te kunnen hebben.

Ga tweeduizend jaar terug, de tijd waarin ik over die stoffige, hete wegen van Palestina liep en wat probeerde ik toen te doen? Welnu, ik probeerde natuurlijk de fundering te leggen voor de vooruitgang die er volgens kosmische raden misschien zou kunnen komen in het Vissentijdperk. Ik was me hier natuurlijk niet helemaal bewust van, maar aangezien ik afgestemd was op mijn IK BEN Aanwezigheid, op bepaalde geascendeerde meesters en een open deur was voor de Heilige Geest, kon dit door mij naar buiten gebracht worden. Ze voorzagen dat het hoogtepunt, het uiteindelijke resultaat van het Vissentijdperk, de opkomst van democratie en de verspreiding van democratie zou zijn, dus het werd een belangrijke factor op wereldschaal.

Behandel anderen zoals je wilt dat ze jou behandelen
De Geest legde door mij de fundering voor democratie, die in feite wordt belichaamd en in essentie uitgedrukt door het gezegde: “Behandel anderen zoals je wilt dat ze jou behandelen.” Of, om het negatieve te citeren: “Doe anderen niet aan wat jij niet wilt dat anderen jou aandoen.” Deze mentaliteit, dit credo is de basis, niet de enige, maar de basale fundering voor democratie, want wat is daarvoor nodig? Het vereist een bepaald niveau van menselijkheid, wat we de basale menselijkheid hebben genoemd, want dat is het gewoon. Je realiseert je: “Ik heb bepaalde gevoelens, ik heb bepaalde gedachten, ik heb een innerlijk leven in mijn psyche. Ik word beïnvloed, mijn innerlijk leven wordt beïnvloed door wat er buiten mij gebeurt, inclusief wat andere mensen mij aandoen.”

Maar nu komt het cruciale onderscheid. Er komt een punt in de evolutie van een bepaalde ziel waarop je eenvoudig begint te observeren dat andere mensen boos worden als ik ze pijn doe en op een gegeven moment zullen ze mij op hun beurt misschien ook pijn doen. Als ik tegen andere mensen schreeuw, kunnen ze op hun beurt ook tegen mij schreeuwen of iemand anders kan op zijn beurt tegen mij schreeuwen.” Je begint te begrijpen dat er altijd patronen zijn geweest tussen mensen. Mensen maken ruzie, ze vechten, ze doen elkaar pijn. De een doet de ander pijn, de ander of de familie van de ander neemt wraak en zoals je in het Midden-Oosten hebt gezien, waar ik in fysieke vorm verscheen, namen mensen al heel lang wraak. Soms ging dat zover dat ze niet meer wisten wanneer die cyclus ooit is begonnen. Dat betekende dat er zelfs in die tijd, zelfs in het Midden-Oosten, mensen waren die dit hadden waargenomen en zij hebben opgemerkt dat als ik anderen iets aandoe, iemand anders waarschijnlijk hetzelfde bij mij zal doen.

Hoe doorbreken we deze spiraal? Hoe kunnen we een samenleving krijgen die niet wordt gedomineerd door conflicten, kleine strubbelingen? Iemand moet daarmee beginnen. Iemand moet beginnen door mensen anders te behandelen dan andere mensen hen behandelen. Iemand moet de spiraal doorbreken door anderen niet aan te doen wat anderen jou aandoen, maar wat jij wilt dat ze jou aandoen. Of anderen niet aandoen, wat je niet wilt dat anderen jou aandoen. Dit is de basis voor democratie, want een democratie kan alleen maar werken als er een vrijwillige afspraak is dat we elkaar bepaalde dingen niet aandoen. Je zou kunnen zeggen: “Maar onze democratie is gebaseerd op mensenrechten. We definiëren in onze grondwet dat bepaalde mensen bepaalde rechten hebben, het recht op leven, vrijheid, het nastreven van geluk, wat je ook maar heb gedefinieerd.” Je zou kunnen zeggen: “We definiëren in onze wetten dat je het recht hebt om een eigendom te bezitten zonder dat iemand anders het van je afpakt en als ze dat doen, dan zal de wet achter je aan komen.” En dit is allemaal waar, maar een democratie zou dit nooit kunnen afdwingen door middel van geweld, door de wet, door een politiemacht, want als een democratie dit met geweld zou moeten afdwingen, zou het een dictatuur zijn, dan zou het een dictatuur worden. Er zou zoveel politie, zoveel toezicht, moeten zijn dat het geen democratie meer is.

Basale menselijkheid – de fundering voor democratie
De basis voor democratie is dat de meerderheid van de bevolking een mogelijk onuitgesproken afspraak heeft, maar die overeenkomst is er zeker, dat we elkaar bepaalde dingen niet aandoen, want als we die dingen niet doen, dan functioneert onze samenleving zoals we willen dat die functioneert. We kunnen leven zonder dat we tot iets gedwongen worden, of worden vermoord door andere mensen. We kunnen een vredig leven leiden, waarin we aan onze toekomst kunnen bouwen met het vertrouwen dat we kunnen houden wat we verwerven, we kunnen oogsten wat we hebben gezaaid en onze kinderen kunnen oogsten wat we hebben gezaaid. Dit is die basisovereenkomst, dat we anderen niets aandoen en dit vormt juist de basis.

Nu zijn er landen waarin de overgrote meerderheid van de mensen dit niveau van basale menselijkheid heeft bereikt. Er zijn veel moderne democratische naties waarin de samenleving op zo’n manier functioneert dat mensen elkaar geen geweld aandoen. Er is in alle landen nog steeds een klein percentage criminelen die de rechten van anderen schenden door hun eigendommen af te pakken en mensen soms zelfs te doden, maar je ziet dat veel van die moderne democratieën een heel erg laag misdaadniveau heeft. En je kunt zien dat deze moderne democratieën geen politiestaten zijn, ze hebben geen hardhandige alomtegenwoordige politiemacht. Ze straffen hun criminelen niet zo streng als veel andere staten. Ze hakken bijvoorbeeld geen hand af van mensen die stelen. Je kunt zien dat de reden dat er weinig criminaliteit is, niet komt door hardhandige handhaving, maar echt vanwege de overeenkomst tussen de meerderheid van de mensen dat het gewoon ondenkbaar is dat je anderen dit zou aandoen.

De talenten vermenigvuldigen
In deze landen natuurlijk zie je natuurlijk ook, is dat ze een zeer hoog welvaartsniveau hebben, dat mensen een hoog loon hebben, dat ze zich een huis en een auto kunnen veroorloven, dat ze goede arbeidsomstandigheden, korte werkweken, en goede sociale voorzieningen hebben. Ze worden ziek, ze kunnen naar de dokter of het ziekenhuis zonder dat ze failliet gaan, enzovoort. Wanneer je ziet dat dit niveau van menselijkheid er is, dan zie je dat een natie bloeit en de mensen gedijen. En hoe komt dat? Dat komt door een ander fundament dat tweeduizend jaar geleden door mij werd gelegd en uitgedrukt, namelijk de gelijkenis van de dienaren die verschillende hoeveelheden talenten ontvingen van hun meester, die daarna wegging. En toen hij terugkwam, eiste hij rekenschap van wat ze met hun talenten hadden gedaan. Twee van de dienaren hadden ze vermenigvuldigd en die kregen meer, maar één had ze niet vermenigvuldigd en hij kreeg minder, en wat hij had gekregen, werd hem afgenomen omdat hij de wet niet had vervuld om te vermenigvuldigen wat je krijgt.

Wat voor wet is dat? Het is de wet dat wanneer je anderen behandelt zoals je wilt dat ze jou behandelen, je de talenten vermenigvuldigt en wanneer je de talenten vermenigvuldigt door de manier waarop je andere mensen behandelt, dan zal God, de Geest, het universum, hoe je het ook wilt noemen, vermenigvuldigen wat je van de Geest ontvangt en daardoor zul je meer krijgen. Aan hem die heeft, zal meer worden toegevoegd. Dit zijn gewoon principes die helemaal aan het begin van het Vissentijdperk werden uitgedrukt en die de basis hebben gelegd voor de moderne democratie.

Veel mensen zullen dit niet begrijpen omdat de moderne democratieën ook seculiere samenlevingen zijn, maar toch is het zo. De waarheid is dat sommige moderne democratieën misschien de laagste aantallen hebben qua kerkbezoek van alle landen met een christelijke kerk, maar hun acties zijn christelijker dan in sommige andere landen waarin ze regelmatig naar de kerk gaan en alle dingen doen die de kerk eist zonder andere mensen werkelijk te behandelen zoals ik hen heb verteld. De reden hiervoor is natuurlijk dat de leer die ik tweeduizend jaar geleden gaf, een universele leer was. Het was een universele leer die even universeel was als de wet van de zwaartekracht. Je springt van een klif, je valt naar beneden. Je behandelt anderen goed, je ontvangt meer van het universum. Dit zijn universele wetten. Het was de bedoeling dat het christendom iets soortgelijks zou worden, enigszins vergelijkbaar met hoe het boeddhisme door sommige mensen wordt gezien, niet als een religie met doctrines en rituelen en instellingen, maar als een filosofie. Het christendom was bedoeld als een filosofie voor een constructief leven. Als dat zo was gebleven, dan hadden de moderne democratieën niet seculier hoeven worden, omdat samenlevingen dan in de eerste plaats al niet religieus zouden zijn geworden. Natuurlijk zag je dat samenlevingen in Europa door de vorming van de rooms-katholieke kerk religieuze samenlevingen werden en zoals Saint Germain zei, waren het elitaire samenlevingen.

Christendom als universele niet-elitaire filosofie
Als je hierop terugkijkt, dan zie je dat er tegenstand was toen ik op aarde rondliep; toen deze leer door mij werd gegeven. Je kunt dit zien in de Bijbel. Je kunt zien dat niet alleen de Schriftgeleerden en farizeeërs, maar ook het Sanhedrin, de seculiere bestuurders in de Joodse samenleving, de Romeinen, hier enorm op tegen waren. En wat over het algemeen niet wordt begrepen door christenen, degenen die beweren dat ze mijn volgelingen zijn, is waarom deze oppositie er was. En vanuit een algemeen perspectief, wilden de gevallen wezens die in het bewustzijn van antichrist zijn, natuurlijk niet dat iemand het Christusbewustzijn demonstreerde, maar er was zelfs nog een andere laag in deze oppositie. Als je kijkt naar wat ik in werkelijkheid zei, wat er door mij werd gezegd, dan was dit een niet-elitaire filosofie. De Joodse samenleving in die tijd was een elitaire samenleving. Er was een machtselite, niet alleen de seculiere koning maar ook de religieuze autoriteiten, Schriftgeleerden, farizeeërs, het Sanhedrin hadden de Joodse bevolking stevig in hun greep.

Dan komt deze prediker die rondloopt met lang haar en een baard, vaak bedekt met het stof van de wegen en hij verkondigt dat iedereen toegang heeft tot God in zijn of haar hart en niet langs de religieuze autoriteiten hoeft te gaan. Wat een godslastering! Wat een verontwaardiging! Dit kun je niet toestaan! Laten we hem grijpen en aan een stuk hout spijkeren en hem op alle mogelijke manieren het zwijgen opleggen! Dit begrijpen de christenen vandaag de dag niet. Waarom niet? Door zeventien eeuwen programmering door de katholieke kerk die al zeventien eeuwen het christendom afschildert als een elitaire religie. Constantijn wilde geen populistische universele religie waardoor de mensen op eigen kracht toegang tot God konden krijgen. Hij wilde een door de staat gecontroleerde religie waardoor de mensen alleen toegang tot God en verlossing konden krijgen via een instituut waarover hij de controle had.

Kijk maar naar de geschiedenis, de concilies van Nicea, en dan zie dit heel duidelijk als je ogen hebt om te zien. Na drie eeuwen christelijke filosofie die in het collectieve bewustzijn rondzwierf, werd het veranderd in weer een elitaire religie die de mensen onderdrukte, die de donkere middeleeuwen van de middeleeuwen inluidde, een seculiere elite creëerde met de goddelijke rechten van koningen en de edelen met blauw bloed die fundamenteel anders waren, die anders waren geschapen dan de mensen, die gemaakt waren om de mensen te regeren. Wat een onzin!

De rooms-katholieke kerk als basis van een nieuwe elitaire religie
Waar staat dat in de Bijbel? Waar staat dat in de woorden die ik heb gezegd? Ja, ik heb gezegd: “Geef aan de keizer wat van de keizer is en aan God wat van God is”, maar in de rooms-katholieke kerk geven ze niet aan God wat van God is, want ze hebben het Christusbewustzijn vervangen door het bewustzijn van Petrus, die me drie keer heeft afgewezen en ze hebben me driemiljard keer geweigerd sinds 325 na Christus of 381 na Christus, wat je ook maar beschouwt als het begin van de rooms-katholieke kerk. Als dit niet was gebeurd, dan zou het christendom niet alleen geen grote, machtige, religie zijn geworden, maar dan hadden we de kruistochten, de inquisitie, de heksenjachten en dergelijke onzin vermeden en dat zou toch helemaal niet zo erg zijn geweest? En als dit niet was gebeurd, als we geen onfeilbare doctrines van de katholieke kerk hadden gehad die ze tegen de vroege wetenschappers hadden opgezet, dan hadden moderne democratieën geen seculiere naties hoeven te worden omdat ze alleen maar een filosofie hadden gehad die door de mensen werd omarmd, niet door een bepaald instituut en niet door een staat.

Betekent dit dat er eerder democratie had kunnen komen? Jazeker, waarom niet? Wat heeft de democratie vertraagd? Meer dan iets anders was dat die ene factor: de katholieke kerk. Is de katholieke kerk een democratische instelling? Stemt de gemeente? Kiezen ze hun plaatselijke priester, bisschop, de paus? Er is geen greintje democratie in de katholieke kerk. Als er niet deze institutionalisering, elitarisering van het christendom was geweest, dan hadden er zeker eerder democratieën kunnen komen. Dat had kunnen gebeuren in Europa omdat je dan misschien geen koningen had die geloofden dat zij een goddelijk recht hadden om te regeren. Dan waren er misschien geen gevallen wezens koning geweest die oorlogen tegen elkaar hadden gevoerd om te rechtvaardigen dat ze mensen tegen elkaar opzetten als vijanden. Als ze zichzelf hadden gezien volgens het christelijke wereldbeeld, het christelijke mensbeeld, hoe konden de Fransen, de Britten en de Duitsers dan vijanden zijn? Ja, als een gevallen wezen koning was in Frankrijk en in Engeland, dan zouden ze vijanden kunnen zijn. Maar waarom zouden de mensen vijanden zijn? Hoe zou er vijandigheid kunnen zijn als ze allemaal christen waren en het christelijke ethos aanhingen om anderen zo goed te behandelen? Hoe zou er dan oorlog kunnen zijn?

Het bewustzijn van Satan uitdagen
Je ziet dat dit in zekere zin het meest basale niveau van Christusschap is. Dit wordt natuurlijk weer niet begrepen, niet erkend, door de christelijke religie. Waarom niet? Omdat het een elitaire, exclusieve religie werd die zei dat alleen de paus en de kerkelijke hiërarchie toegang hebben tot God, terwijl niemand buiten die hiërarchie in zijn eentje tegen God zou mogen durven praten. En als ze dat wel doen, dan worden ze bestempeld als heks of als ketter en op de brandstapel verbrand of op andere manieren gemarteld. Dit is Christusschap: dat je erkent dat andere mensen dezelfde rechten hebben als jij, maar wat je echt erkent, is dat het in jouw eigen belang is als je andere mensen behandelt zoals jij behandeld wilt worden. En waarom is dat? Hoe komt het dat dit het niveau van Christusschap is? Want wat is Christusschap? Neem de situatie in de Bijbel waarin ik mijn discipelen begin te vertellen dat ik naar Jeruzalem moet en dat ik veel zal lijden vanwege de oudsten en dat Petrus dan zegt: “Het zij verre van U Heer, dat gaat gewoon niet gebeuren.” En ik zeg tegen hem: “Ga achter mij, Satan”, want op dat moment vertegenwoordigde Petrus, het Petrusbewustzijn, de satan. Wat is de satan? Het is de prins van deze wereld, het bewustzijn van deze wereld, die zegt: “Alles op deze wereld zou zich moeten aanpassen aan het dominante bewustzijn van deze wereld.” Met andere woorden, je mag niet de Christus op deze wereld zijn.

Wat is de Christus? De Christus is degene die komt om de prins van deze wereld uit te dagen. Hij daagt het bewustzijn van satan uit. Hij daagt de denkwijze uit waarin de meeste mensen zich bevinden, het niveau van onwetendheid, het niveau van spirituele blindheid, het niveau van egoïsme waardoor ze niet zien wat in hun eigen belang is. Christusschap komt dit bewustzijn uitdagen, het bewustzijn van egoïsme, egocentrisme. En wat is er nodig om de Christus te herkennen? Daar is een bepaald niveau van Christusschap voor nodig.

Het basisniveau van Christusschap
Dan zegt Christus: “Als je anderen goed behandelt, zal je leven beter zijn.” Waarom zou iemand vanuit een logisch, rationeel, menselijk perspectief geloven wat de Christus zegt? Omdat je kunt zien: “Hé, ik heb die persoon aardig behandeld, maar hij heeft mij niet aardig behandeld, dus waarom zou ik geloven wat de Christus zegt?” Wel, wat zegt Christus? Zegt de Christus dat als je andere mensen aardig behandelt, jij gegarandeerd ook aardig zult worden behandeld? Dat de persoon die je helpt bij het oversteken, ook aardig voor jou is?

Nee, dat zegt de Christus niet, omdat de Christus begrijpt dat de mensen mensen zijn en dat mensen vrije wil hebben, en dat mensen zich op verschillende niveaus van bewustzijn, verschillende niveaus van egoïsme, bevinden. De Christus zegt eenvoudig: “Als je mensen behandelt zoals je zelf behandeld wilt worden, komt dit bij je terug. Niet van die specifieke persoon, maar het zal uit het universum en via bepaalde andere mensen naar jou terugkeren. En hoe meer mensen in de samenleving zo met elkaar omgaan, hoe meer er bij hen terug zal komen. Hoe meer ze hun talenten zullen vermenigvuldigen, hoe meer ze hun welvaart zullen vergroten en dan zal er plotseling genoeg zijn voor iedereen, of in ieder geval voor de meesten.”

Je ziet dat de Christus niet zegt dat er een één op één overeenkomst is op menselijk niveau tussen wat je anderen aandoet en wat anderen jou aandoen. De Christus zegt dat er een tussenpersoon is; dat er iets groters is dan het menselijke niveau, dat er iets groters is dan deze wereld, dan de prins van deze wereld en die grotere autoriteit zal jou iets teruggeven in overeenstemming met wat je aan anderen geeft. Je vermenigvuldigt je talenten, God zal je meer geven. Dit kun je niet accepteren door middel van menselijke redenering en menselijke argumenten. Je kunt dit alleen accepteren als je een bepaald niveau van innerlijk weten, intuïtie, onderscheidingsvermogen, bezit en dit is Christusschap, de beginstadia van Christusschap. De allereerste fase van Christusschap is dat je erkent dat er een realiteit bestaat naast deze wereld.

Tweeduizend jaar geleden konden mensen dit niet echt begrijpen met hun hoogst mogelijke inzicht, omdat men geen kennis bezat van de menselijke psyche en geest. Ze moesten een beeld hebben dat er een God is. Er is een God in de hemel en die God zal hen belonen als ze anderen goed behandelen. En de mensen die dit accepteerden, demonstreerden het basisniveau van Christusschap, je gelooft echt dat er een autoriteit is naast de aarde. Over autoriteit gesproken, daarmee geloof je eigenlijk dat er een autoriteit is die boven elke aardse autoriteit staat. Of het nu de koning, de priester, de bisschop, de paus, de dictator of de prins van deze wereld is, er is een autoriteit die alles op menselijk niveau overstijgt. En je volgt dat menselijke niveau. Daarom zei ik: “Geef de keizer wat van de keizer is en aan God wat van God is” omdat het soms geen zin heeft om weerstand te bieden aan de wereldse heerser van dat moment. In plaats daarvan concentreer jij je op het verhogen van je bewustzijn en dan zal dit geleidelijk naar je terugkomen van een hogere autoriteit in plaats van dat je een dualistische strijd aangaat met de gevallen wezens, zoals we zo vaak hebben besproken. Dit is het basisniveau van Christusschap. Er bestaat echt iets buiten het menselijke niveau. Maar met de huidige kennis van de psychologie kunnen we veel verder gaan.

De menselijke geest als een zichzelf vervullend systeem
Saint Germain zei dat een man uit het stenen tijdperk, als je hem zou vertellen wat lezen is, hij het niet zou kunnen doorgronden. Als je een persoon van tweeduizend jaar geleden zou vertellen over de psyche, de geest, het ego, het oplossen van je psychologische problemen, zou hij het totaal niet hebben kunnen doorgronden. Je realiseert je dat het collectieve bewustzijn enorm is verhoogd in de afgelopen tweeduizend jaar zoals Saint Germain zei. Onder andere vanwege de leringen die door mij zijn gegeven, maar niet uitsluitend daardoor. Maar het collectieve bewustzijn is verhoogd, zodat mensen vandaag de dag bepaalde dingen kunnen begrijpen die ze destijds niet konden begrijpen. Veel mensen kunnen tegenwoordig wel begrijpen dat de menselijke geest een bepaalde dynamiek heeft, bepaalde mechanieken, voor hoe het werkt en dat er tegenwoordig op de wereld heel veel mensen zijn die het feit hebben bestudeerd dat mensen het nergens over eens kunnen worden. Ze hebben verschillende standpunten, verschillende meningen. Ze kunnen zien dat ze in de geschiedenis niet alleen verschillende religies hebben gehad die met elkaar botsten, dat mensen hebben gevochten vanwege religie, maar dat er ook politieke ideologieën zijn geweest; er zijn theorieën geweest, het wetenschappelijk materialisme versus religie, het kapitalisme versus het communisme, dit versus dat. En dat al die vijandigheden tussen mensen gedreven werden door het feit dat ze verschillende visies hadden, verschillende meningen.

Er zijn tegenwoordig heel veel mensen geïncarneerd, die eraan toe zijn om in feite een kleine verschuiving te maken in de vraag, waarom is dat? Hoe komt het dat mensen het nergens over eens kunnen worden? Omdat ze verschillende gezichtspunten hebben, ja, maar waarom hebben ze verschillende gezichtspunten? Wat gaat er om in de hoofden van deze mensen? Waarom is een christen er absoluut van overtuigd dat zijn religie de enige ware is en dat hij gegarandeerd naar de hemel gaat? Een moslim is er absoluut van overtuigd dat zijn religie de enige juiste is en dat de christen volledig ongelijk heeft, net zoals de christen ervan overtuigd is dat de moslimreligie vals is. Waarom heb je materialisten die er absoluut van overtuigd zijn dat hun religie, het wetenschappelijk materialisme, de enig ware is en dat alle andere onecht zijn en dat zij, de materialisten, gegarandeerd naar de materialistische hemel gaan waar niets is, terwijl alle anderen, de religieuze mensen, gegarandeerd branden in een of andere hel maar niet echt kunnen uitleggen waar die is?

Waarom is dit? En veel mensen zijn eraan toe om te begrijpen dat dit komt omdat de menselijke geest het vermogen heeft om een zichzelf vervullend, een zichzelf bevestigend, naar zichzelf verwijzend systeem te worden. En het mechanisme is heel eenvoudig. Je accepteert dat een bepaald idee boven alle twijfel verheven is. Het heeft, of een onfeilbaar gezag omdat het door God zelf is gegeven, of het heeft het onfeilbare gezag van de wetenschap omdat het gebaseerd is op wetenschappelijke ontdekkingen van de universele natuurwet. Of het berust op historische noodzaak, of wat je ook maar kunt definiëren. Maar veel mensen zijn klaar om te zien dat er talloze voorbeelden zijn van hoe mensen één bepaald ding eruit hebben gehaald en zeggen: “Dit kan niet worden betwijfeld, dit is vanzelfsprekend, dit is waar, dit is absoluut en daarom moet je alles wat dit in twijfel trekt fout zijn.”

En wanneer mensen in deze gemoedstoestand komen, zeggen ze, niet bewust, maar wel onbewust, dat hun gedachten op zoek zijn naar iets en alleen iets accepteert wat hun onfeilbare overtuiging bevestigt en alles negeert of alles buiten beschouwing laat of alles weerlegt wat daarbuiten valt of in twijfel trekt. Met andere woorden, mensen zijn op zoek naar bevestiging en vanwege het menselijk intellect, dat voor of tegen elk punt kan pleiten, kunnen ze zichzelf er altijd van overtuigen dat ze gelijk hebben en dat alles wat tegengesteld is aan dat van hen, verkeerd is. Met andere woorden, de geest van deze mensen wordt een gesloten systeem dat zichzelf bevestigt omdat het alleen kijkt en accepteert wat het bevestigt en alles als onbelangrijk afdoet wat dat niet doet.

En veel mensen zijn er klaar voor om te zien dat dit de ondergang van beschavingen, heel veel rampen, heeft veroorzaakt. Maar het heeft ook veel persoonlijk ongeluk veroorzaakt, omdat het mensen niet in staat stelt om zich aan te passen aan veranderingen in hun persoonlijke leven, maar ook als samenlevingen zich niet kunnen aanpassen aan veranderingen op planetaire schaal. Het vergt een heel kleine verandering in de gedachten van de mensen en dan zullen ze beseffen: De geest heeft dit vermogen. Hoe kunnen we dit vermijden? Hoe kunnen we verder komen? Hoe kunnen we onszelf bevrijden van een gesloten geest? We moeten verder reiken dan onze eigen gedachten. We moeten iets vinden dat verder gaat dan onze eigen geest. En het kan niet iets zijn wat op aarde wordt gedefinieerd, omdat we zien dat veel mensen dachten dat ze een religieuze doctrine hadden die hun eigen verstand te boven ging en dat die de allerhoogste autoriteit was. Of ze hadden een politieke doctrine die hun eigen verstand te boven ging, of een wetenschappelijke doctrine die hun eigen verstand te boven ging. Er moet nog iets anders zijn. Als er niets anders is, dan zijn we gedoemd. Het menselijk ras is ten dode opgeschreven. We zullen blijven worstelen en met elkaar vechten totdat we elkaar vernietigen, zoals veel mensen vrezen.

Het ervaren van zuiver gewaarzijn en de essentie van Christusschap
Is er een alternatief? En er zijn mensen, veel mensen, aan toe om te erkennen dat dit wel zo is. Ze zijn er niet klaar voor om dit op theoretisch niveau te erkennen. Ze zijn klaar om het op een ervaringsniveau te herkennen, omdat ze ervaren dat er een aspect van hun eigen geest is dat hun gevoelens, hun gedachten, zelfs hun identiteitsgevoel, te boven gaat. Ze krijgen iets wat we een ervaring van zuiver bewustzijn hebben genoemd. Er is iets naast de geest, iets buiten hun identiteitsgevoel, hun denkpatronen, hun overtuigingen, hun emotionele patronen; een soort innerlijke stilte, een innerlijke expansie, iets wat je niet relatief kunt maken, je kunt er geen ruzie mee maken, je kunt het niet gebruiken om iets op deze wereld te bewijzen. En dit is de essentie van Christusschap. Je ervaart iets buiten je eigen geest om zoals die nu is.

Toen Petrus me voor het eerst ontmoette, kreeg hij dezelfde ervaring als alle anderen die me volgden, en dat waren natuurlijk veel meer dan twaalf. Hij voelde dat er iets aan mij was dat verder ging dan hij in zichzelf had. Hij ervoer dat er een energie door mij heen stroomde die verder ging dan de energie die hij in zijn eigen geest had. Hij herkende dit. Die herkenning is de essentie van Christusschap. De vraag die Petrus demonstreerde, is er altijd.

De eerste en tweede uitdaging van Christus
En zoals we eerder hebben gezegd, is de eerste uitdaging van Christus dat je toegeeft dat er iets buiten je eigen geest is. De tweede uitdaging is om naar die ervaring te blijven zoeken en niet toe te staan dat je dagelijkse gedachten de ervaring naar zijn eigen wereldbeeld en waarnemingsfilter trekt. Met andere woorden, toen ik mijn discipelen vertelde dat ik naar Jeruzalem moest gaan, paste Petrus zijn eigen waarnemingsfilter, zijn eigen gedachtegoed, zijn eigen wereldbeeld op mij toe en zei: “Nee, nee, dat gebeurt niet, er gaat niets met jou gebeuren wat niet overeenkomt met mijn wereldbeeld.” En dit is natuurlijk het bewustzijn van Satan die Christus, die boven de menselijke geest staat, die denkwijze wil laten krijgen, het wereldbeeld dat is gevormd door de menselijke geest, het gesloten systeem. Die wil Christus brengen, die komt om je te redden uit het gesloten systeem, om je uit het gesloten systeem te trekken om je een alternatief voor het gesloten systeem te geven. Je dagelijkse gedachten willen Christus in dat systeem trekken, dus dan heb je een excuus, ook al heb je Christus herkend, maar dan hoef je nog steeds niet alle illusies in je gesloten systeem te ontrafelen.

Zonder basisrespect kan democratie niet functioneren
Terug naar mijn punt over het begrijpen dat het in je eigen belang is om anderen goed te behandelen; dit is geen intellectuele redenering. Het is geen argumentatief proces. Het kan alleen voortkomen uit deze ervaring: “Er is iets wat echt is, er is iets wat boven alles, elk idee, elk geloof, staat dat we op aarde kunnen definiëren. Er is iets buiten mijn eigen geest. Er is iets voor mij als wezen dat mijn gedachten overstijgt.” En wanneer je dit bij jezelf herkent, herken je het ook in anderen en daardoor krijg je de fundamentele menselijkheid die basisrespect voor andere mensen is. Je zou kunnen zeggen dat je respect voor jezelf hebt en dat overdraagt op anderen en dat is de basis voor democratie. Hoe kun je democratie hebben zonder basisrespect? Denk hier eens over na, als er geen fundamenteel respect tussen mensen is, hoe kun je dan een democratie hebben? We hebben al eerder gezegd en de gebeurtenissen hebben dit bewezen: je kunt een land niet dwingen om democratisch te worden.

George W. Bush viel in 2003 Irak binnen om Saddam Hoessein neer te halen in de verwachting dat hij Irak zou kunnen dwingen om een democratische natie te worden. Hij had eigenlijk niet verwacht dat hij het moest afdwingen. Hij dacht dat ze de kans zouden grijpen om een democratie te worden zodra Saddam weg was. Maar de geschiedenis heeft bewezen dat dit niet is gebeurd, want nogmaals hoe kan een democratie functioneren als er geen respect is? Waarom hadden ze in 2003 in Irak een dictator die zo gewelddadig was, tenminste tegen een deel van de mensen? Dat was omdat er geen wederzijds respect was, de mensen waren verdeeld, sjiieten en soennieten, dit of dat, Koerden en dergelijke.

Ze keken niet verder dan de uiterlijke definities, de wereldse definities: “O, het zijn soennieten. Ik hoef ze niet te respecteren. Ze respecteren mij niet. Waarom zou ik ze respecteren?” Er was geen erkenning van: “Als ik anderen respecteer, zelfs als ze mij niet respecteren, dan zal ik door God of het universum worden beloond omdat ik dit doe, wat andere mensen ook doen en blijven doen.” Dat is het hele idee van de andere wang toekeren en de andere wang blijven toekeren. Dit was er niet en daarom kregen ze een dictator die het volk niet respecteerde. En hoe kwam dat? Omdat de mensen elkaar niet respecteerden en waarom respecteerden ze elkaar niet? Omdat ze zichzelf niet respecteerden. En waarom respecteerden ze zichzelf niet? Omdat ze niet hadden ervaren dat er meer in hen zat dan de mens. Ze zaten gevangen in het bewustzijn van Satan, net zoals Petrus, maar ze hadden zelfs niet, zoals Petrus wel, de Christus ergens in herkend, ze hadden de waarde van Christus niet begrepen. Ze zagen de koran alleen als een externe autoriteit, geen interne, wat ze in feite ook hadden kunnen doen zoals de soefi’s hebben aangetoond.

Een onafscheidelijk verband tussen Christusschap en democratie
Waar leidt dit allemaal toe? Wanneer jij je realiseert dat Christusschap een universele term is, dan leidt dit ertoe dat er een onlosmakelijk verband bestaat tussen Christusschap en democratie. Je kunt geen democratie hebben zonder Christusschap. Je kunt wel Christusschap hebben zonder democratie, maar geen democratie hebben zonder Christusschap, in ieder geval niet in een duurzame democratie. Dit zijn zeer, zeer belangrijke ideeën om op het collectieve bewustzijn te projecteren.

Je zou kunnen zeggen dat veel van jullie, de studenten van geascendeerde meesters die de leringen hebben bestudeerd die we via deze boodschapper hebben gegeven, hier al enigszins bekend mee zijn. Er zit misschien niet echt iets nieuws bij wat we tot nu toe hebben gezegd, maar je begrijpt ook wel dat er heel veel mensen zijn die het spirituele aspect van het leven niet hebben begrepen met hun hoofd. Maar ze kunnen bepaalde ideeën nog wel begrijpen, niet in de context waarin jullie ze begrepen, maar ze kunnen bepaalde ideeën begrijpen. De ideeën die we op het fysieke vlak uitspreken, kunnen in het collectieve bewustzijn terechtkomen; er zijn mensen die ze kunnen oppikken en ernaar gaan handelen. En door deel te nemen aan een conferentie versterken jullie natuurlijk wat we zeggen via de boodschapper en het wordt met een grotere impact door jullie aura’s en chakra’s geprojecteerd, vermenigvuldigd, naar het collectieve bewustzijn. Het is van grote waarde om een platform te hebben waarop we dit kunnen uiten.

De antidemocratische alliantie van de gevallen wezens
Zoals Saint Germain zei, leven jullie in tijden waarin de democratie wordt aangevallen omdat er bepaalde naties zijn die geen democratische regeringsvorm hebben, die niet de intentie of het doel hebben om hun natie democratischer te maken en die zich daardoor bedreigd voelen door democratische naties. Waarom voelen ze zich bedreigd? Waarom voelen Vladimir Poetin en Xi Jinping zich bedreigd door de aanwezigheid van democratische naties? Omdat ze weten dat het in dit communicatietijdperk erg moeilijk is om te voorkomen dat hun eigen volk beseft dat mensen in democratische landen een heel ander leven hebben dan de mensen in Rusland of China. Je hebt daar vrijheid, er is geen angst voor je eigen regering, je kunt zeggen wat je wilt, schrijven wat je wilt, op het internet zetten wat je wil. Er is ook economische vrijheid, je kunt je eigen bedrijf starten en houden wat je verdient. En natuurlijk heb je daar ook een welvarende materialistische levensstijl omdat de gemiddelde persoon in West-Europa bijvoorbeeld een veel hogere levensstijl heeft dan de gemiddelde persoon in Rusland of China.

Ze weten in zekere zin dat er een groeiend besef is in Rusland en China van: “We hebben niet wat mensen in de democratische naties hebben.” Ze voelen zich hierdoor bedreigd omdat ze weten dat er een punt zou kunnen komen waarop een cruciaal aantal mensen in hun naties zich zal gaan afvragen: “Waarom hebben wij niet wat de mensen in de democratische naties hebben? Komt dat omdat we geen democratische regeringsvorm hebben?” Ze doen er alles aan om te voorkomen dat mensen die vraag stellen, maar ze weten dat ze die niet tot in het oneindige kunnen voorkomen en dus voelen ze zich bedreigd door de democratie. Ze hebben besloten, zelfs met z’n tweeën, om bepaalde dingen te doen om de democratie een beetje naar beneden te halen, democratieën te vernederen, ze af te schilderen als onbekwaam en ze op verschillende manieren aan te vallen.

Je hebt natuurlijk ook de fundamentele aspecten die je bij de gevallen wezens ziet. Lees nog eens het Oude Testament; zoals we al eerder hebben gezegd, staan daar bepaalde verhalen in die bepaalde waarde zijn zoals het verhaal van Kaïn en Abel. Waarom doodde Kaïn Abel? Waarom was Kaïn jaloers op Abel? Omdat Abel geen gevallen wezen was, maar Kaïn wel. Abel had iets wat Kaïn niet had. Kaïn kon dat ook wel krijgen, maar hij alleen als hij het gevallen bewustzijn opgeeft en aangezien hij niet bereid was om dat te doen, kon hij het ook niet krijgen. Door te zien dat Abel het wel had, werd hij constant herinnerd aan wat hij niet had, en dat wilde hij niet, hij wilde Abel dus vermoorden om er niet mee geconfronteerd te worden dat er iets was wat hij niet had.

Er zijn twee leiders van twee grote naties die dat Kaïnbewustzijn hebben. Ze zijn jaloers op wat zij niet hebben. Ze willen niet veranderen, dus ze weten dat ze het niet kunnen krijgen. Maar als ze datgene wat ze in de democratische naties hebben, op de een of andere manier zouden kunnen uitschakelen, dan zouden ze een beter gevoel over zichzelf kunnen krijgen omdat zij het niet hebben. Dit komt omdat er een heel eigenaardig aspect aan het gevallen bewustzijn zit: als niemand het heeft, dan is het niet zo erg dat ik het niet heb, maar als iemand het wel heeft en ik niet, dan is dat onacceptabel voor hen, onverdraaglijk.

Je ziet dat er ja, inderdaad krachten in de fysieke wereld zijn, er zijn mensen, er zijn naties die alles doen wat ze kunnen bedenken om de democratie aan te vallen. Maar er zijn natuurlijk duistere krachten en gevallen wezens in het emotionele rijk, het mentale rijk, het identiteitsrijk, die ook de democratie willen aanvallen. Ze zullen natuurlijk niet zegevieren. Ze hebben misschien tijdelijk wat succes zoals ze het zouden definiëren, maar ze zullen niet zegevieren. Waarom niet? Want hoe daag je een democratie uit? Wat heeft Saint Germain gezegd? Een democratie is een samenleving, een regeringsvorm, die niet berust op geweld. Hoe daag je een democratie uit? Alleen als je geweld gebruikt. Natuurlijk kunnen degenen die de democratie willen uitdagen alleen in termen van geweld denken.

Nogmaals, bekijk de geschiedenis maar eens. Zie eens hoeveel op geweld gebaseerde rijken er zijn geweest. Misschien hadden ze een tijdje succes. Waar zijn ze nu? In de vuilnisbak van de geschiedenis. Het Rusland van Vladimir Poetin en het China van Xi Jinping zijn op weg naar die vuilnisbak. Het is maar net hoe lang het duurt. Poetin heeft het proces enorm versneld door Oekraïne binnen te vallen. Als Xi Jinping zou besluiten Taiwan binnen te vallen, zou hij hetzelfde doen voor China.

Je ziet dat dit het basisniveau van Christusschap is dat je moet hebben om een democratie te krijgen, maar je hebt een hoger niveau van Christusschap nodig om een democratie in stand te houden en dat zal natuurlijk een onderwerp zijn voor een volgende verhandeling.

Ik wil jullie niet te veel belasten in één verhandeling, daarom zal ik jullie verzegelen in de blijdschap die niet veel mensen met Christus associëren, maar het is wel de vlam van Christus, want wanneer jullie je eigen eenheid met God en je eenheid met alle mensen en je eenheid van al het leven begrijpt, hoe kun jij je dan niet blij voelen? Wat vormt de zee van Samsara, het lijden, vijandschap, slechte gevoelens, op aarde? Dat is het gevoel van gescheidenheid. Wat voel je als jij eenheid gaat voelen? Je voelt de energie die de hele wereld van vorm doordringt en hoewel het niet is wat mensen vreugde noemen, is het wel een hogere vorm van vreugde. En die voel je wanneer je een bepaald niveau van Christusbewustzijn bereikt. In die Vlam van Vreugde, die IK BEN, verzegel ik jullie.