De mensen van Moskou, de avant-garde van Rusland?

 

Vraag: Eind jaren tachtig; onder het bestuur van Gorbatsjov waren Moskovieten, de mensen in Moskou, de voorhoede van de verandering die destijds plaatsvond. Maar nu lijken ze meer op een bolwerk van conservatisme. Wat is daar de reden voor? Keert de cyclus zich om? Of is er druk van onzichtbare beesten? Of komt het door het materiële en psychologische comfort door de herverdeling van middelen uit de regio’s naar de hoofdstad? Of zijn ze bang voor dictatuur of de ineenstorting van het rijk? Of is het nog iets anders?

Antwoord van de Geascendeerde Meester Saint Germain, Webinar van 2022 – Democratie en Christusschap:

Welnu, het korte antwoord is al het bovenstaande. Het zijn allemaal factoren in wat er is gebeurd. Nu moet je begrijpen dat de mensen van Moskou zichzelf al heel lang zien als de belangrijkste mensen in eerst de Sovjet-Unie en daarna Rusland. Er is een zeker bewustzijn dat ze de avant-garde zijn, dat ze de elite zijn, de leiders, en dat ze ergens recht op hebben. Ik zeg niet dat dit geldt voor alle mensen in Moskou, het is een zeer grote stad met veel mensen die in armoede leven. Maar dit is zeker het geval bij degenen die een hogere levensstandaard hebben gekregen en zichzelf als de elite beschouwen.

Veel van deze mensen zijn door de oligarchen in hun huidige positie gekomen. En zoals je zei, hebben ze vanwege het bewind van Poetin geprofiteerd van het geld dat vanuit andere regio’s naar de hoofdstedelijke regio is doorgesluisd. En ze willen dat voorrecht niet verliezen, ze willen hun comfortabele levensstijl, hun jachten, hun vakanties in het buitenland, hun vakantie, hun appartementen in het buitenland, enzovoort, niet verliezen.

Ze zijn volkomen bereid om de rest van het land in een staat van armoede te houden als dat in hun eigen voordeel is. Tot op zekere hoogte zag je dit ook in de Sovjettijd, toen ze bereid waren de rest van het land en andere Sovjetrepublieken in een staat van machteloosheid te houden, zodat zij het gevoel konden hebben dat ze macht hadden in dit machtige rijk: de Sovjet-Unie. Unie. Het is natuurlijk niet dezelfde generatie, omdat de oude ideologische mensen (de meesten van hen) van de Sovjet-Unie niet langer die macht hebben. Er heeft een zekere verschuiving plaatsgevonden naar een nieuwe generatie mensen die geld en een welvarende levensstijl hebben en dat willen behouden. En zolang ze denken dat Poetin hen kan helpen die te behouden, steunen ze Poetin.

Nu is dat geloof natuurlijk enigszins aan het wankelen gebracht. Er is zeker een beweging, zelfs in Moskou, maar ook in andere delen van het land, dat mensen beginnen te twijfelen of Poetin hen kan helpen of in staat stellen om hun levensstijl te behouden. En deze twijfel heeft nog geen cruciale massa bereikt, maar dat zou in de loop van de tijd zeker kunnen gebeuren. En dat zal tot een bepaalde omslag leiden.

Je zou wel kunnen zeggen: waren de mensen in Moskou de avant-garde van de ontbinding van de Sovjet-Unie of waren ze destijds ook al enigszins conservatief? De realiteit is dat velen van hen zelfs toen nog niet begrepen wat de top van de leiding wel begreep over de noodzaak tot verandering en de mogelijkheid van een economische ineenstorting. Ze hoopten zelfs dat als er veranderingen zouden plaatsvinden die door het leiderschap werden afgekondigd, en ze waren geprogrammeerd om die te accepteren, ze dan daarin mee zouden kunnen gaan om hun positie te behouden.

Maar je ziet ook dat dit niet zo’n grote verschuiving is. Ze hopen gewoon hun bevoorrechte positie te behouden. En ze zullen alles doen waarvan ze denken dat het hen zal helpen om die positie te behouden en iedereen steunen van wie zij denken dat die hen in staat zal stellen om die positie te houden. Dit zou kunnen veranderen als ze beginnen te beseffen dat Poetin nu een blok aan hun been is in plaats van een toevoeging. Het begint enigszins te verschuiven en het zou weleens kunnen blijven verschuiven naarmate de sancties hun tol blijven eisen.

De meeste mensen in Rusland begrijpen de impact van de sancties niet. Dat kun je zelfs zien. Sergei Lavrov legde een verklaring af, eerlijk gezegd een verrassende verklaring, gezien hun aandacht voor propaganda, waarin hij eigenlijk zegt dat alles propaganda is. Maar hij versprak zich één keer toen hij zei dat zelfs de experts in Rusland in hun verbeelding zich de soort sancties die het Westen had opgelegd, niet konden voorstellen.

Met andere woorden, vóór de invasie waren er mensen in Rusland die de taak hadden om te voorspellen wat voor soort sancties het Westen zou kunnen opleggen en welke impact dat op Rusland zou hebben. En ze konden zich de opgelegde sancties niet voorstellen. Wat betekent dat? Het betekent dat, hoewel die sancties zijn opgelegd, het tijd kost voordat ze werken. En dat betekent dat de experts in Rusland zich niet kunnen voorstellen wat de gevolgen ervan zullen zijn. Het zal maanden duren voordat ze die voelen.

Mensen zeggen: Nou, de roebel is weer omhoog, we hebben nog goederen in de winkel, we kunnen nog steeds Applecomputers kopen, alleen kosten ze vier keer zoveel. Ik kan nog steeds een Mercedes kopen, ook al kost die viermiljoen roebel, enzovoort. Maar dit is niet het effect, het volledige effect van sancties. De volledige effecten van de sancties zullen zijn, zoals sommige experts of sommige oligarchen vóór de invasie zeiden, dat de Russische economie wordt teruggebracht op het niveau van 1917. Verschillende mensen zeiden vóór de invasie tegen Poetin: “Breng de economie niet terug op het niveau van 1917.”

Maar dit zal wel gebeuren als deze oorlog doorgaat naar het lijkt, om de eenvoudige reden dat Poetin, hoewel hij het militaire verzet van de Oekraïners en de sancties van het Westen heeft gezien, niet bereid is zijn besluit te veranderen. Waarom? Zoals ik al zei, is het voor hem nooit genoeg. Hij heeft grootse plannen en hij weet dat de enige manier waarop hij zijn plannen kan verwezenlijken, is dat hij geen fouten mag maken. Hij kan zich niet permitteren om een fout te maken. En op dit moment zou terugtrekking uit Oekraïne door iedereen als een fout worden gezien.

Natuurlijk ziet iedereen buiten Rusland al dat hij een van de grootste fouten maakt in de wereldgeschiedenis. Veel mensen realiseren zich dat niemand in de hele geschiedenis van Rusland meer schade heeft aangericht ten aanzien van de positie van Rusland in de wereld dan Poetin, maar desalniettemin zien Poetin, de mensen die hem steunen en veel mensen dit niet.

Wat zal er gebeuren wanneer het volledige effect van de sancties merkbaar begint te worden? Dat is een open vraag. Wat gebeurt er met de mensen in Moskou? Zullen ze plotseling de avant-garde worden die voor veranderingen zorgt in de hoop dat dit hen zal helpen om hun bevoorrechte positie in een post Poetin Rusland te behouden? Wat zal er gebeuren met de mensen die nu worstelen om in hun dagelijkse behoeften te voorzien? Dit is een open vraag. Dat zullen we moeten afwachten.