Gehecht zijn aan hoe mensen de spirituele leer gebruiken

 

Vraag: Doet het de Geascendeerde Meester Gautama Boeddha pijn dat landen als Myanmar en Sri Lanka, die beweren dat ze hem en zijn idealen aanhangen, zich overgeven aan massale verkrachtingen van Rohingya-moslimvrouwen of grootschalige uitroeiing van Tamilhindoes? Of de Bhutanese intimidatie van christelijke missionarissen en zelfs de perverse sekstoerisme-industrie die in Thailand bloeit? Zijn er nog steeds boeddhistische landen in de meerderheid die zijn idealen naleven?

Antwoord van de Geascendeerde Meester Gautama Boeddha, Webinar van 2022 – Democratie en Christusschap:

Wanneer je de boeddhische bewustzijnsstaat hebt bereikt, ervaar je geen pijn zoals mensen die definiëren. En wanneer je een spirituele leer op aarde naar buiten hebt gebracht, dan weet je in ieder geval nadat je bent geascendeerd, dat jij niet kunt bepalen hoe mensen hun vrije wil gebruiken om die te interpreteren of toe te passen als die spirituele leer eenmaal op het fysieke vlak is. Jezus heeft dit ook ervaren, net als anderen die zijn geascendeerd. Je laat dit los, je laat zelfs je eigen leer los. Je laat het gewoon los en zegt: “Het is nu op het fysieke vlak, de kans is gegeven. Wat mensen ermee doen, ligt aan hun vrije wil.”

Ik kan zeker zien dat er landen zijn die beweren boeddhistisch te zijn, die niet voldoen aan de boeddhistische idealen. Jezus kan zeker zien dat landen die beweren christelijk te zijn, niet aan die idealen voldoen. Maar dit is iets wat je als geascendeerde meester moet loslaten, anders zou je niet kunnen ascenderen. Als je gehecht was aan hoe mensen de leringen gebruiken die je in je laatste incarnatie naar buiten hebt gebracht, dan moet je opnieuw incarneren om te proberen te controleren hoe mensen de lering gebruiken, of hen op zijn minst een hoger begrip van de leer bijbrengen. En dan zou je niet kunnen ascenderen.

Dit is iets waar jullie als spirituele mensen zich eigenlijk bewust van moeten zijn. Zoals Jezus heeft gezegd, waren er mensen die tweeduizend jaar geleden hebben besloten dat ze de komende tweeduizend jaar zouden blijven incarneren om het christendom te helpen de grootst mogelijke impact te krijgen. Er zijn ook mensen die dit hebben beloofd, toen ik als Boeddha ascendeerde. Voor die mensen is het heel belangrijk om er nog eens over na te denken en te zeggen: “Ben ik eraan gehecht hoe mensen deze spirituele leer gebruiken?” Want als dat zo is, hoe kun je dan ascenderen? Als in je goddelijke plan staat dat je in dit leven zult ascenderen, dan moet je die gehechtheid blootleggen en loslaten. Omdat je anders niet wilt ascenderen, dan wil je opnieuw incarneren totdat je het gevoel krijgt dat jij je taak hebt volbracht. Maar wanneer zou je ooit het gevoel kunnen krijgen dat je je taak hebt volbracht om het hoogste potentieel van het christendom of het boeddhisme tot stand te brengen? Dat kan heel lang duren.

Wat landen betreft, er zijn geen landen waar de meerderheid van de mensen echt een beter inzicht heeft in de boeddhistische leringen of een hogere toepassing ervan. Er zijn echter landen die duidelijk vreedzamer zijn dan andere en die daarom op zijn minst de leer beter hebben geïntegreerd. Ik wil hier geen details van geven, maar dat zijn er meerdere. Maar ik beschouw ze niet als landen; kan een land het boeddhisme internaliseren? Ik kijk naar mensen. Ik kijk naar individuen. Ik kijk naar bepaalde bewegingen die dat meer geïntegreerd hebben dan andere.