Vraag en het zal je gegeven worden

Geascendeerde meester Jezus, 3 oktober 2021 – Webinar voor Korea

IK BEN de geascendeerde meester Jezus. Hoe word je de open deur? Door altijd naar meer te streven. God en de geascendeerde meesters willen geen status-quo voor de aarde in stand houden. Wat is een van de grootste beperkingen van de Gouden Eeuw? Dat is een heel oude overtuiging die ouder is dan het christendom, maar die door veel christenen is versterkt, dat er een paradijselijke toestand is die God op aarde wil manifesteren of anders de aarde opruimen en iedereen, in ieder geval de christenen, naar een hoger rijk wil brengen. Als je naar de collectieve psyche van de aarde kijkt, dan zie je dat er momenteel een stroming is van mensen die streven naar een idyllische, paradijselijke staat. Zij geloven echt dat er een soort eindstaat moet komen. Die staat zal dan duizenden jaren of meer standhouden, want anders zal de wereld worden opgerold als een stuk papier en ophouden te bestaan.

Als je erover nadenkt, dan doen maar heel weinig mensen die zich christen noemen wat ik tweeduizend jaar geleden heb gezegd: Ik riep op tot drastische veranderingen in de samenleving. Ik riep niet rechtstreeks daartoe op via de politiek of door een revolutie, maar ik riep wel op tot drastische veranderingen, want ik heb mijn discipelen aangemoedigd om onder elkaar een gevoel van eenzijn, gemeenschapszin, te ontwikkelen, het gevoel dat je één bent met al het leven. Wat heb ik gezegd? “In zoverre je aan de minste van mijn broeders hebt gedaan, heb je aan mij gedaan.” Ik wilde tonen dat mensen allemaal deel uitmaken van het lichaam van God. De mensen hebben allemaal de Christus, het Christuspotentieel, in zich.

Wat betekent dit als je dat goed bekijkt? Kijk eens naar de samenleving in Israël toen ik op aarde was in een fysiek lichaam. Wat voor samenleving was dat? Het was een samenleving die in segmenten was verdeeld met een duidelijke onderklasse en daarna diverse gradaties hogere klassen tot aan de top toe. Je kunt erover twisten wat de hoogste klasse was: Waren dat de Romeinen, de Joodse priesters, wie waren dat? Maar er was wel duidelijk een hoogste klasse, een paar indelingen in het midden en een duidelijk lagere klasse van mensen die door de Joodse samenleving als uitschot werd beschouwd. Waarom gaan veel van mijn parabels over de mensen die tot het uitschot behoorden, de Goede Samaritaan die een man hielp die geen Jood was bijvoorbeeld? Om te tonen dat wij, de mensheid, het idee moeten loslaten dat mensen in aparte categorieën kunnen worden ingedeeld, waarin sommigen goed zijn, sommigen slecht, sommigen belangrijk, sommigen onbelangrijk, sommigen de moeite waard zijn, sommigen niet de moeite waard zijn, welke classificatie je ook maar wilt.

Wanneer je tegenwoordig naar de wereld kijkt, dan zie je nog steeds een verdeling in verschillende groepen in de maatschappij, zelfs op de planeet. In heel veel samenlevingen, in feite alle samenlevingen, hebben duidelijk een elite. Jullie hebben een democratische samenleving die berust op het idee dat alle mensen gelijk zijn en dezelfde rechten van hun Schepper hebben gekregen. En toch is er een hogere klasse, niet alleen het politieke establishment, maar ook in het financiële, economische establishment. In de meeste democratische naties heb je mensen die arm zijn. Als je naar de wereld kijkt, dan zie je dat er in veel naties, de meeste zijn geen democratie, nog mensen leven die arm zijn. Miljarden mensen op de wereld leven onder de armoedegrens en die kunnen zichzelf en hun kinderen nauwelijks voeden. Dit is een duidelijke segregatie, een verdeling van de samenleving in verschillende klassen. In een samenleving zie je een kleine indeling, op planetaire schaal is de indeling groter.

Ik heb mijn volgelingen niet aangemoedigd om zo’n samenleving te vormen. Ik heb geprobeerd de mensen te begeleiden naar een gelijkwaardiger samenleving en waar moest die op berusten? In principe op het Christusbewustzijn. Wat bereik je als je op hogere niveau van het Christusbewustzijn komt?

In de eerste plaats ontstaat er eenwording in je psyche tussen je hogere en lagere wezen, maar ook horizontaal krijg je een gevoel van eenzijn met andere mensen. Hoe kun je een samenleving accepteren met zulke duidelijke indelingen wanneer dat gevoel van eenzijn met andere mensen ontstaat? Dat is eenvoudig niet mogelijk. Die indelingen zullen vervagen naarmate het bewustzijn hoger wordt.

Dit zie je al in veel democratische naties, omdat er in sommige naties al minder indelingen zijn dan vijftig tot honderd jaar geleden. Dit is een uitdrukkingsvorm van het Christusbewustzijn ook al zijn veel van die moderne naties seculiere samenlevingen, waarin de mensen zich niet eens als christen beschouwen. Zij zien zichzelf niet als christen volgens de officiële christelijke religie en zij kijken niet verder dan de christelijke religie om te beseffen dat Christus universeel is en dat zij eigenlijk een hogere mate van eenzijn in Christus hebben getoond dan veel mensen die zich wel christen noemen.

Als we ernaar kijken, dan kunnen we ons het volgende afvragen. Als mijn doel was dat ik een meer verenigd, gelijkwaardigere, samenleving wilde creëren met minder indelingen tussen mensen, heeft de christelijke religie dat dan helpen bereiken of heeft die dat juist verhinderd? En als we dat neutraal bekijken, dan moet je zeggen dat de christelijke religie meer heeft gedaan om te verhinderen dat dit doel werd bereikt dan daaraan mee te werken. Wat zie je in de meeste christelijke kerken? In de gedachten van die mensen zit een duidelijke verdeling tussen mensen die zichzelf als een goed christen beschouwen en degenen die geen christen zijn of die geen goed christen zijn volgens de definitie van hun kerk.

We zien natuurlijk dat er in de christelijke religie een indeling is in veel verschillende kerken en sekten en elke van hen gelooft dat zij de boodschap van Christus het best begrijpen. Veel van die christenen geloven in een eindtijd. Ik kan nu elke dag aan de hemel verschijnen, de rechtvaardigen en onrechtvaardigen oordelen, de onrechtvaardigen naar de hel sturen, de christenen naar de hemel brengen en de wereld oprollen. Wat is het psychologische effect daarvan? Dat is natuurlijk dat het die christenen het kalm aan doen met betrekking tot het veranderen van de samenleving, hier en nu.

Waarom moeten we ernaar streven om de samenleving te verbeteren, wanneer de wereld toch over een paar jaar, zelfs in ons leven, ophoudt te bestaan? Bij die christenen zie je een heel eigenaardig psychologisch mechanisme. Zij hebben een Alpha-aspect, omdat zij denken dat ze gered worden; dat zij degenen zijn die worden gered. Wanneer de wereld eindigt, dan gaan zij naar de hemel. Ik zal komen, aan hen verschijnen en ik zal hen naar de hemel brengen. Waar moet je op aarde naar streven wanneer ze toch al gered wordt? Zij zijn daar al zeker van. Waarom zou je moeite doen om andere mensen te helpen om de samenleving te verbeteren wanneer je al weet dat je in de hemel komt?

Het Omega-aspect is: Waarom zou je proberen drastische veranderingen in de samenleving aan te brengen wanneer je gelooft dat de wereld al tamelijk snel zal vergaan? Wat hebben die christenen gedaan? Zij zijn erin geslaagd om zichzelf op diverse posities te plaatsen, bijvoorbeeld in bedrijven, waarin ze met elkaar kunnen samenwerken en elkaar steunen en een heel comfortabele materialistische levensstijl voor zichzelf creëren. Zij hebben het in materieel opzicht goed en wat doe het er dan toe dat er mensen in armoede leven, omdat de wereld toch binnenkort ophoudt te bestaan? We richten ons gewoon op onze comfortabele levensstijl, gaan elke zondag naar de kerk en wanneer de wereld vergaat, dan gaan wij naar de hemel. Waar moet je op aarde dan naar streven?

Er zijn ook andere christenen die zich mijn boodschap wel enigszins eigen hebben gemaakt; dat ik wilde dat christenen elkaar helpen. Maar wat voor hulp proberen ze te geven? Zijn doen aan zogenaamde liefdadigheid. Zij gaan naar landen waar armoede heerst, waar diverse problemen zijn en proberen die te verlichten. Ik zeg niet dat dit volledig onacceptabel is of geen voeling heeft met mijn boodschap, maar er is een wereld van verschil tussen een wond verbinden of de situatie verbeteren die er steeds weer voor zorgt dat je die wond steeds opnieuw oploopt. Er zit verschil tussen iemand een vis geven of hem een visnet geven. Waarom zijn christenen zo passief geworden in hun vorm van liefdadigheid? Zij proberen samenlevingen niet echt te veranderen. Zij proberen alleen het lijden te verlichten, maar de oorzaken van dat lijden kunnen ze schijnbaar niet veranderen.

Stel jezelf een simpele vraag. Wanneer je ziet aan welke aandoeningen die mensen lijden, geloof je dan dat Christus niet de macht heeft om die omstandigheden te veranderen? Geloof je dat Christus alleen maar pleisters kan uitdelen of geloof je dat Christus de macht heeft om echte veranderingen door te voeren die de oorzaak van dat lijden verwijderen? Als je het eerste gelooft, dan heb je de macht van Christus niet begrepen. De macht van Christus is het verhogen van het bewustzijn. Wat zie je in de naties waar bijna geen armoede meer heerst en die is vervangen door een heel betere materiële levensstijl? Dit is het resultaat van wat? Een verhoogd bewustzijn; een verhoogd bewustzijn van de technische aspecten van hoe je een betere samenleving kunt creëren, maar ook in politiek en sociaal opzicht, omdat we niet accepteren dat een deel van de bevolking in ons land in armoede leeft.

Dit is de macht van Christus die door mensen heen werkt. Veel christenen in de Verenigde Staten geloven dat zij de echte christenen zijn. Zij interpreteren de Bijbel op een fundamentele, letterlijke, manier. Zij zullen worden gered. Zij kijken neer op sommige Europese naties die een sociaal veiligheidsnet hebben, die openbare gezondheidszorg hebben en zij denken dat die naties niet Christus zijn omdat de mensen niet iedere zondag naar de kerk gaan, en omdat veel van hen zichzelf niet eens als christelijk beschouwen. Hoe kunnen die naties christelijk zijn? Maar door hun daden zijn die naties in werkelijkheid christelijker dan de Verenigde Staten, waar iedereen voor zijn eigen hachje zorgt, onder wie veel christenen die niet op iets uit zijn voor zichzelf persoonlijk, maar voor hun gemeenschap, hun kerk.

Wat zou ik als degene die nog steeds het ambt bekleedt van Planetaire Christus als enige graag willen dat er zou gebeuren in de fase waarin we nu komen, wanneer je naar de wereld als geheel kijkt? Het belangrijkste wat ik zou willen, is dat de armoede wordt verdreven. Wat verhindert meer dan iets anders dat mensen de spirituele kant van het leven, het spirituele pad, ontdekken en dat ze hun bewustzijn verhogen? Dat is dat jij je niet op dat soort dingen kunt richten als je in armoede leeft. Sommigen kunnen dat wel, maar de meesten niet. De waarheid is dat ik als Planetaire Christus graag zou willen, is dat armoede wordt uitgebannen. Veel andere dingen natuurlijk ook, maar de allergrootste verandering zou zijn dat armoede verdwijnt. Hoe kan dit tot stand komen?

Een van de aspecten is natuurlijk technologie. Neem nu de magnifieke verhandeling van Saint Germain waarin hij spreekt over de noodzaak om een nieuwe vorm van technologie voor energie te krijgen. De armoede op planetaire schaal kan niet verminderen, worden verdreven met technologie die op kracht berust. Er is geen energie, er zijn geen fossiele brandstoffen, er zijn geen andere bronnen die je nodig hebt om armoede uit te bannen bij iedereen van de meer dan zevenmiljard mensen op de planeet. Het is duidelijk dat er nieuwe technologie moet komen om de armoede te verdrijven.

Er moet meer energie komen om de groei in de samenleving aan te sturen die nodig is om de mensen een goede materialistische levensstandaard te geven. Ik weet heel goed dat men zich in veel moderne naties bewuster begint te worden van het klimaatprobleem. Veel mensen worden meegesleept in deze vortex die op angst berust, dat de vervuiling door fossiele brandstoffen een kritiek probleem is geworden, waardoor er nu op elk moment een catastrofe staat te gebeuren.

Dat verschilt niet zo heel veel van de denkwijze van de christenen dat de wereld op elk moment kan vergaan. Zij hebben alleen een andere reden om te denken dat de wereld ophoudt te bestaan. Maar heel veel mensen die mee zouden kunnen doen aan het proces om armoede te verwijderen zijn op de doodlopende weg beland, waardoor ze denken dat het fysiek niet mogelijk is om armoede uit te bannen. Zij denken dat de enige manier om armoede in de minder ontwikkelde landen uit te bannen hetzelfde proces is als in de ontwikkelde landen, en dat is meer consumptie van energie en fossiele brandstoffen. En omdat dit voor meer uitstoot zal zorgen, er zal meer broeikasgas komen, de aarde zal meer opwarmen, en daarom willen ze dit zelfs niet eens.

Veel mensen die zichzelf progressievere, minder bevooroordeelde mensen vinden, zouden als ze eerlijk zijn tegen zichzelf, erkennen dat zij niet willen dat er in de ‘Derde Wereld’ geen armoede meer is vanwege hun houding ten aanzien van het milieu. Zij denken dat misschien niet bewust, maar dit is wel een consequentie van hun houding ten aanzien van het milieu. Zij willen niet dat de Derde Wereld verder komt, omdat het milieu belangrijker is voor menselijke wezens. Het effect van wat zij geloven, is dat ze willen dat de Derde Wereld in armoede leeft om de planeet te redden.

Dit heeft Gautama Boeddha heeft zorgvuldig beschreven als de ideologie denkwijze waarin je een theorie vormt over hoe de wereld geacht wordt te werken en dan wilt dat de wereld daaraan voldoet. Je hebt mensen die in hun eigen gedachten heel erg progressief, heel erg bewust en bezorgd zijn. Ze denken dat het veel belangrijker is dat hun rijke landen alle hulpmiddelen gebruiken om die uitstoot te bestrijden dan diezelfde hulpmiddelen gebruiken om de armoede in de Derde Wereld te bestrijden. Het is duidelijk dat zij enige reden tot zorg hebben; zoals ik zei: Technologie die op kracht berust, kan de armoede niet bestrijden. Die mensen zijn echter geen deel van de oplossing maar deel van het probleem, omdat zij niet zijn zoals ze zeggen: onbevooroordeeld en progressief, maar ze staan niet open voor een alternatieve energie die niet op kracht berust.

Vertel me eens mijn geliefden, hoe komt het dat die moderne naties aanzienlijk veel geld besteden aan het onderzoek naar groene energie, vernieuwbare energie, maar bijna niets van dat geld besteden, als ze het al doen, aan onderzoek naar gratis energie die niet op kracht berust, niet vervuilende energie? De reden is dat de progressieve mensen in die naties zich niet eens openstellen voor dat idee. Zij zitten vast in de ideologie van het wetenschappelijk materialisme dat zegt: Er is niets anders dan het materiële universum. Wat zeggen die mensen daarmee eigenlijk?

Ze zeggen: “We hebben een heel ernstig probleem in het materiële universum. Dit probleem wordt veroorzaakt door bepaalde materiële omstandigheden. Maar de enige oplossing voor het probleem is een materiële oplossing.” Wat voor denkwijze is dat, mijn geliefden? De denkwijze van de antichrist. Want wat is de Christus? De Christus is ervoor openstaan dat er meer is dan het materiële universum. De meest universele beschrijving die je van het Christusbewustzijn kunt geven is: Openstaan voor iets meer dan alleen het materiële universum.

Wat voor macht heeft Christus op aarde? De onbeperkte macht, want er is geen probleem dat niet kan worden opgelost door een toestroom van iets van buiten het materiële universum. Christus, het Christusbewustzijn, in termen van hoger bewustzijn, kan elk materieel probleem oplossen, maar dat kan alleen wanneer men openstaat voor oplossingen die niet strikt materialistisch zijn. Je ziet een eigenaardig fenomeen, omdat er mensen zijn die zichzelf als onbevooroordeeld en progressief zien, maar nog steeds een absolute barrière in hun gedachten hebben. Zij beseffen dat er een probleem is. Zij realiseren zich dat er naar oplossingen moet worden gezocht. Maar zij stellen zich niet open om naar die oplossingen op zoek te gaan als ze daarvoor over een barrière heen moeten stappen. “O nee, er kan onmogelijk een niet-materiële oplossing zijn voor een materieel probleem.”

Wat voor effect heeft dat? Zij willen de controle hebben en onredelijk veel aan de bevolking verdienen. Wat probeert de machtselite op dit moment te doen? Ze proberen een monopolie te krijgen op de productie van alternatieve energie, want. wat doet de machtselite op grotere schaal? Zij proberen het milieuprobleem te gebruiken om mensen beperkingen op te leggen. Begrijp je wat het hele milieuprobleem doet; en wat ook de christelijke beweging doet? Zij baseren zich op het idee dat je dingen zou moeten doen en andere niet mag doen. Met andere woorden, er is een probleem, sommige dingen creëren een probleem, maken het erger, en andere dingen kunnen het probleem verhelpen.

Maar wat kan het probleem verhelpen? Dat de mensen niet meer doen wat ze doen waardoor ze het probleem scheppen. Of je nu denkt dat de wereld vergaat door een milieuramp, of dat mensen denken dat de wereld naar de verdoemenis gaat; het komt allemaal omdat er mensen zijn die iets doen wat ze niet moeten doen. En de enige oplossing is hen inperken en hen dwingen iets anders te doen. We moeten hen dus dwingen om geen fossiele brandstoffen te gebruiken maar iets anders. Wanneer je naar de wereld kijkt uit historisch oogpunt, dan zie je dat de machtselite dit steeds weer heeft gedaan: een kunstmatige situatie scheppen waarin de mensen moeten worden beperkt om een ramp te voorkomen. Heel veel ideologieën berusten juist op deze manier van denken.

Maar kijk nu eens naar het milieuprobleem. Wat is het probleem hier? Ja, je zegt misschien de uitstoot van fossiele brandstoffen, het vervuilen van de atmosfeer, de opwarming van de aarde creëren. Maar wat is het echte probleem? Het ware probleem is dat de wereld gevangenzit in een bepaalde benadering van de opwekking van energie. Ze denken dat dit alleen maar met kracht kan gebeuren, door energie op te wekken die al in de materie zit ingekapseld en die met geweld te dwingen om het werk te doen. Maar zoals Saint Germain heeft uitgelegd, bestaat er een enorm potentieel om op een heel andere benadering energie op te wekken. Waarom is dat nog niet gebeurd? Waarom besteden al die moderne naties al hun middelen aan onderzoek naar alternatieve energie? Omdat de machtselite erin geslaagd is om het wetenschappelijk establishment te laten geloven dat energie onmogelijk kan worden opgewekt, het is belachelijk. Nogmaals, wat is dit? Het is de antichrist, het bewustzijn van de antichrist, de macht van de antichrist.

Sta jezelf eens toe om je voor te stellen, en ik spreek natuurlijk tegen het collectieve bewustzijn, om je te verbeelden dat er een energiebron bestaat die niet vervuilend is, die alles kan wat verbrandingsmotoren, kernreactoren, en elektrische machine tegenwoordig kunnen. En dat dit kan op een manier die niet vervuilend is. Zou je dat niet willen als je milieubewust bent? Waarom zou je dat niet willen? Natuurlijk wil je dat. Maar wie wil dat niet?

De machtselite wil dat niet omdat dat soort energie niet kan worden gemonopoliseerd. Het kan net zomin als zonlicht door één corporatie worden gemonopoliseerd. Dit probeert de machtselite die op dit moment de energieproductie in handen heeft, verwoed te doen; die proberen te voorkomen dat die vorm van energie opkomt, omdat zij het monopolie willen houden op de energieproductie. Dit is de belangrijkste reden dat landen zich niet concentreren op het onderzoek naar alternatieve energiebronnen. Wat kan die verandering brengen? Stel je eens voor dat alle mensen die milieubewust zijn, die verandering zouden eisen? Zou dat geen impact hebben?

De waarheid is dat ik als Planetaire Christus evenals Saint Germain als hiërarch van het Aquariustijdperk, allebei willen dat armoede verdwijnt. Wij beseffen allebei dat hier een bepaalde technische oplossing voor moet komen. Maar ook een verandering in bewustzijn; veel veranderingen in bewustzijn. En een van die veranderingen die er moet komen, is iets wat meer op het terrein van Saint Germain ligt, maar toch ben ik degene die over dit onderwerp zal spreken.

En de reden dat ik daarover wil spreken, is de manier waarop christenen, zelfs degenen die iets meer openstaan voor spirituele ideeën, maar zelfs veel mensen in de spirituele bewegingen, naar Jezus kijken met betrekking tot technologie. De meeste mensen denken dat ik niets met technologie te maken heb, omdat technologie lang nadat ik op aarde rondliep, werd ontwikkeld. Zij zien geen verband tussen Christus en technologie. Veel christenen denken zelfs dat technologie antichrist is, van de duivel, en dat het de bedoeling is dat ze een zuiverder levensstijl krijgen, ongeveer zoals de Amish of de gemeenschappen die net zo proberen te leven als mijn discipelen tweeduizend jaar geleden.

De waarheid is natuurlijk dat ik als Planetaire Christus technologie heel erg steun. En veel van die technologie is er tijdens het Vissentijdperk gekomen, door het ambt van de Planetaire Christus. Saint Germain zat uiteindelijk wel achter die technologie, maar hij werkte door dat ambt voor hij hiërarch voor het Aquariustijdperk werd. Christus is niet tegen technologie. Ik ben voor verbetering van de omstandigheden van de mensen. Dat moet ook worden gezegd. Ik ben niet tegen verbetering van de huidige omstandigheden, de materiële omstandigheden op aarde. Er is niets inherent anti-spiritueels aan als je de omstandigheden van de mensen wilt verbeteren. In tegendeel, als je al je tijd en aandacht besteedt aan de kost verdienen, dan heb je niets over om het spirituele pad te volgen, zoals we hebben gezegd. En ik wil natuurlijk dat alle mensen die dat willen, de kans krijgen om het spirituele pad te volgen.

Terug naar de technologie. Er is een ouderwets idee dat meestal belachelijk wordt gemaakt door de moderne wetenschap, namelijk het concept alchemie. Er bestaat een idee dat er een ‘steen der wijzen’ is en als je die vindt, dan kun je metaal in goud veranderen en ongelooflijk rijk worden. Zoals we hebben uitgelegd, kloppen de ideeën van de oude alchemisten wel enigszins. Veel van hen probeerden niet om metalen in goud te veranderen, zij probeerden het metaal van het menselijke bewustzijn ter veranderen in het Christusbewustzijn. Als je het echter vanuit historisch oogpunt bekijkt, dan zie je dat veel van die vroege alchemisten ontdekkingen hebben gedaan die het toneel hebben klaargezet voor de opkomst van de moderne wetenschap. Heeft het dan nog wel zin om die alchemisten belachelijk te maken?

Zij waren gewoon aan het experimenteren, er zat een bepaald paradigma achter die experimenten maar in die tijd was dit het beste wat ze hadden. En daardoor gingen zij experimenteren en daardoor vergrootten zij hun bewustzijn, deden ontdekkingen en kregen kennis op een hoger niveau. Wat is daar niet leuk aan? Doen wetenschappers tegenwoordig dan niet precies hetzelfde? Zij hebben een bepaald paradigma dat het beste is wat zij maar kunnen bedenken op grond van hun bewustzijnsniveau en kennis en die ze gebruiken als fundering voor experimenten.

Er is wel één verschil. De vroege alchemisten stonden er veel meer voor open om iets te leren van hun experimenten en het onderzoeken van hun paradigma dan veel wetenschappelijke materialisten tegenwoordig. Er bestaat een groot verschil tussen een paradigma met een open einde dat je bereid bent uit te breiden op grond van jouw experimenten of een paradigma dat aan het eind gesloten is omdat jij wilt dat jouw experimenten het paradigma bevestigen. En als dat niet zo is, dan verwerpen ze het, dan kunnen het geen goede resultaten zijn.

Wat houdt het idee van alchemie eigenlijk in? Dat materie geen vaste substantie is. Het is plooibare substantie die je in verschillende toestanden kunt transformeren en misschien kan de ene vorm van materie in een andere worden getransformeerd. Wat heeft de moderne wetenschap sinds de tijd van de alchemisten ontdekt? Einstein kwam met een eenvoudige formule, die aantoonde dat materie eigenlijk geen materie is. Materie is een vorm van energie; alles wat de mensen materie noemen, wordt eigenlijk gemaakt van energie die in een bepaalde toestand is. Wat is energie?

Energie is vibratie. Volgens Einsteins theorie zou het beter zijn als we een enigszins alchemistisch wereldbeeld zouden krijgen en zouden zeggen: “Alles wat geen zichtbare vorm heeft, bestaat in wezen uit energie die geen specifieke vorm heeft, die niet meetbaar is, die je niet kunt opmerken, in ieder geval niet met materialistische instrumenten. Maar juist die basale energie heeft diverse vormen aangenomen die we niet alleen als materiële fenomenen kunnen zien, maar ook als iets wat wij gewoonlijk energie noemen.” Dit is in wezen wat de alchemisten vijfhonderd tot zevenhonderd jaar geleden geloofden. De moderne wetenschap heeft dit belachelijk gemaakt, maar waar wordt dat op gebaseerd? Op een wereldbeeld dat door gescheidenheid wordt gedomineerd. Alles wordt gemaakt van aparte substanties; de materie is van energie gescheiden, het materiële universum is geheel gescheiden van het spirituele rijk. “O, er bestaat geen spiritueel rijk. Materie, de materiële vormen, zijn onschendbaar. Lood blijft altijd lood, goud blijft altijd goud en die twee ontmoeten elkaar nooit.”

De alchemisten geloofden dat de materie veel vloeiender was, vloeibaarder, plooibaarder, veranderlijker. En wanneer je kijkt naar de consequentie van de theorie van Einstein en de kwantumfysica, dan moet jij je eens afvragen of jij wel objectief wilt zijn. Je moet vragen: “Wacht even, waarom zou het niet mogelijk zijn om een bepaalde soort materie in een andere te transformeren als we een manier konden vinden om op energetisch niveau met de materie om te gaan?” Met andere woorden, als we naar het niveau zouden kunnen gaan waarop de materie een bepaalde vorm begint aan te nemen en iets doen op dat niveau, waarom zouden we materie dan niet van het ene in het andere kunnen veranderen? Waarom zouden we trouwens niet in staat kunnen zijn om energie vanuit dit basale niveau op de materiële wereld te brengen, waar het dan gebruikt zou kunnen worden als elektriciteit of als magneet?”

Als je naar de situatie van tegenwoordig kijkt, naar de armoede, dan kun je zeggen: “Met de huidige energieproductie op de wereld, met de energiebronnen die je nu op de wereld hebt, zou het onmogelijk zijn om armoede uit te bannen. Het zou onmogelijk zijn om alle mensen op aarde de materiële levensstandaard te geven die je in de meeste Europese landen ziet.” Klopt, dit zou onmogelijk zijn. Maar als we zouden zeggen dat we toegang hebben tot veel grotere energiebronnen, dan zou dat ineens niet meer zo onmogelijk lijken, toch? Maar toch zijn er nog steeds mensen die zullen zeggen: “Er is gewoon niet genoeg materiële substantie op de wereld om dat te doen, om die technische veranderingen door te voeren. Er is niet genoeg ijzererts. Er zijn niet genoeg kostbare metalen. Er zijn niet genoeg metalen voor computers, transistors, telefoons en dergelijke.” Nogmaals dat klopt. Er zijn in ieder geval niet genoeg bronnen ontdekt.

Maar hoe zou het zijn als je in de toekomst, de niet al te verre toekomst, een samenleving zou kunnen scheppen waarin je niet afhankelijk bent van de bronnen die er al zijn in het materiële rijk, die al in de aarde zitten en je geen mijnen hoeft te graven om er diverse metalen eruit te halen? Hoe zou het zijn als er zo’n samenleving mogelijk is? Hoe zou je die tot stand kunnen brengen? We hebben het niet over iets uit het niets creëren, maar over een substantie uit de aarde halen die er in overvloed aanwezig is en die substantie op het basisniveau te manipuleren, het in een andere substantie te transformeren, waar niet zoveel van is en die we meer nodig hebben om de materiële levensstandaard te vergroten.

Wanneer je naar de theorieën van Einstein kijkt, wanneer je naar de kwantumfysica kijk, dan moet jij jezelf eens afvragen: “Waarom zou dat niet mogelijk zijn?” Het klopt dat we niet weten hoe, de wetenschap weet niet op welke manier, maar hoe kun je ooit iets uitvinden als jij je niet afvraagt hoe je dat misschien zou kunnen doen? Hoe krijg je antwoord op een vraag wanneer je de vraag niet wilt of durft stellen?

Vraag en het zal je gegeven worden, is een fundamentele spirituele wet. Waarom is die zo fundamenteel? Omdat het op aarde draait om de vrije wil van menselijke wezens die zijn geïncarneerd. Christus als kracht, als kosmische kracht, heeft het potentieel om de aarde te transformeren op manieren die de meeste mensen zich niet kunnen voorstellen. Maar dat kan pas wanneer de mensen erom vragen, en zij kunnen pas iets vragen als hun gedachten daarvoor openstaan en ze de open deur worden om het antwoord te ontvangen. Als zij hun geest hebben laten sluiten, hetzij door de gevallen wezens, hetzij door de machtselite die hen manipuleert, of het collectieve bewustzijn dat de status-quo wil handhaven en comfortabel wil blijven zitten, dan kunnen ze zelfs niet iets vragen.

Waarom is er nog steeds armoede op aarde? Waarom hebben jullie problemen met het milieu en denken jullie dat er een wereldramp op komst is? Komt dat omdat er geen macht in het universum is die deze problemen zou kunnen oplossen? Nee, mijn geliefden, dat komt omdat jullie gewoon niets hebben gevraagd. Jullie hebben niet de juiste vragen willen stellen. Jullie waren niet bereid om aan een proces te beginnen waarin jullie de vragen stellen die jullie paradigma kunnen wijzigen, jullie kijk op de wereld waardoor jullie heel nauwkeurige vragen beginnen te stellen over hoe we een onbeperkte energiebron precies kunnen benutten? Hoe transformeren we de ene vorm van materie in de andere? Als jullie dit proces hadden willen aangaan, dan zouden jullie nu al vragen kunnen stellen en de antwoorden krijgen. Het klopt dat dit niet betekent dat jullie die antwoorden niet kunnen ontvangen, maar dat het pas kan wanneer een cruciaal aantal mensen bereid is om hun bewustzijn te veranderen en hun gedachten open te stellen voor het potentieel dat ze zelfs een vraag kunnen stellen.

Wat is de grootste ironie van de christelijke religie, als je naar het christendom kijkt? Ik ben gekomen om de mensen te bevrijden van de machtselite die onder de duim zat van het Romeinse Rijk en het Joodse establishment. Wat is er van de christelijke religie geworden? Het is een van de krachtigste wapens dat ooit gemaakt is door de machtselite en de gevallen wezens om de mensen in een bepaalde situatie gevangen te houden. Wat kwam ik de mensen vertellen? Wat wilde ik demonstreren? Dat er een kracht is behalve het materiële rijk dat naar het materiële rijk toe kan komen en gericht is op het oplossen van problemen. Materiële problemen hebben geen materiële oplossingen nodig. In feite zijn er alleen maar niet-materiële, super-materiële oplossingen.

Dit is de essentie van de boodschap van Christus. Het klopt dat die tweeduizend jaar geleden niet zo werd overgebracht, maar hoe kon dat ook gezien het collectieve bewustzijn. Maar omdat het collectieve bewustzijn is verhoogd, is het nu mogelijk om de boodschap van Christus opnieuw te interpreteren en tot het besef te komen dat ik de mensen kwam tonen dat er een kracht is behalve materiële kracht en dat die op deze wereld kan komen via de gedachten van individuele menselijke wezens, maar je moet je voor deze kracht openstellen. Anders kan het niets doen op de wereld vanwege de vrije wil. Vraag en het zal je gegeven worden; niet omdat God of een spiritueel wezen jou dit onthouden, maar simpelweg omdat jij er niet voor openstaat om het te ontvangen. Hoe kun je iets ontvangen als je gedachten niet openstaan voor het geschenk? Hoe kun je het ontvangen als je denkt dat je het geschenk niet nodig hebt, als je denkt dat je het niet wilt?

Er zijn miljoenen christenen op de wereld die zeer met zichzelf ingenomen zijn. Zij zijn er zeker van dat zij binnenkort worden gered als ik de wereld als een stuk papier oprol, iets wat trouwens niet gaat gebeuren. En zij zijn er zeker van dat zij hun comfortabele levensstijl kunnen behouden en dat dit alles is wat ze maar hoeven te doen. Dan zijn er nog miljoenen niet-religieuze, spirituele mensen die het gevoel hebben dat zij progressief zijn, omdat zij zich zo druk maken over het milieu. Die voelen zich ook erg zelfingenomen, omdat ze er zeker van zijn dat zij er op de juiste manier naar kijken en dat de wereld realistisch gezien maar op één manier kan worden gered en dat is het gebruik van fossiele brandstoffen en de technologie beperken. Geen van deze mensen wil toegeven dat zij juist door hun houding de armoede in stand houden die de wereld verdeeld in een comfortabele klasse, de bovenklasse, en een lagere klasse, de mensen die buitengesloten worden. En die mensen, die zichzelf progressief en vroom voelen, willen niet toegeven dat zij een groot deel van de bevolking ertoe dwingen om in armoede te blijven, eenvoudig omdat zij niet om een andere oplossing willen vragen.

Dan heb je ook nog de mensen in de islam, het boeddhisme, het hindoeïsme, die hun eigen religieuze overtuigingen hebben, maar ik wijs jullie erop dat er als je naar de wereld kijkt, veel groepen op de wereld zijn die een bepaalde houding, denkwijze, hebben en die niet openstaan voor drastische veranderingen in de samenleving. En als jij je niet openstelt, dan houd je de status-quo in stand. Wat is de Planetaire Christus? Dat is iemand die ziet dat we één zijn, dat al het leven één is, en daarom al het leven wil verheffen. Ik wil alle mensen uit de armoede halen en niet dat er een paar miljoen mensen op de wereld rijk zijn. Maar hoe kun je dat laten gebeuren? Dat kan alleen binnen de Wet van Vrije Wil en dat betekent dat de mensen erom moeten vragen. Ik heb de macht, het Christusbewustzijn heeft de macht, om mensen uit de armoede te halen, maar iemand moet erom vragen. Iemand moet vragen om technische oplossingen, om de kennis, maar iemand moet ook de verandering in bewustzijn willen maken dat dit mogelijk is en accepteren dat er drastische veranderingen moeten komen om dit tot stand te brengen.

De situatie is op dit moment zo dat een kleine groep heel erg rijke naties, waarin de mensen genieten van hun comfortabele levensstijl, denkt dat het leven eruit bestaat dat je steeds meer luxe voorwerpen om je heen verzamelt die je niet echt nodig hebt en dat je tegelijkertijd de armoede uitbant. Nee, ons doel is het bewustzijn verhogen. Maar hoe kan dit tot stand komen? Zoals we hebben gezegd, kan realistisch gezien het arme deel van de wereld hun bewustzijn verhogen als hun levensstijl wordt verbeterd, waardoor ze energie over hebben om naar spiritualiteit te streven. Velen zullen die meerdere levens lang niet gebruiken, maar op den duur wel net zoals veel mensen in de rijke naties die nu toe komen aan zelfactualisatie. Wij willen hun bewustzijn verhogen en wij willen dat doen door hen betere materiële levensomstandigheden te geven.

We willen echter ook het bewustzijn van de mensen in de rijke naties verhogen. Hun bewustzijn is verhoogd vergeleken met dat van honderd jaar geleden, maar nu zitten we aan het plafond, omdat die mensen zo’n hoge levensstandaard hebben dat zij alleen nog maar kunnen groeien als ze zich niet meer op de materiële kant van het leven richten en zich gaan concentreren op persoonlijke spirituele groei of als Omega-aspect, zich gaan concentreren op hoe zij hun materiële welzijn kunnen gebruiken om de mensen die minder fortuinlijk zijn te helpen.

Je ziet dat we niet op zoek zijn naar een magische oplossing, waardoor de armoede ineens verdwenen is. Die moet wel worden verdreven, gedeeltelijk doordat de mensen in de rijke naties van houding veranderen en anderen willen helpen, omdat anderen helpen de enige manier is om hun bewustzijn te verhogen. En mensen in de arme landen kunnen hun bewustzijn verhogen door zich te laten helpen door toe te staan dat ze hulp krijgen. Dit is ook een groot en ingewikkeld onderwerp, omdat ik niet de indruk wil wekken dat de mensen in de rijke naties het probleem zijn. Of dat zij de enigen zijn die niets hebben gevraagd. De waarheid is dat als je naar de psychologische problemen van de mensen in de arme landen kijkt, zij niet openstaan voor veranderingen, omdat zij niet openstaan voor hun eigen psychologische problemen, hun eigen paradigma over het leven, hun eigen identiteitsgevoel, dat ze arm zijn, dat ze in het nadeel zijn, en dat zij eigenlijk niets kunnen doen, eigenlijk geen keuzes in het leven hebben.

En veel van die mensen hebben ook een bepaalde religie waar ze aan gehecht zijn en dat blokkeert hen om te zeggen: “We hebben echt een probleem in ons land, maar er zijn andere naties op de wereld die dat probleem hebben opgelost, zouden we niet iets van hen kunnen leren? Zouden we hen niet om hulp kunnen vragen? O, nee dat gaat niet, omdat we een moslimnatie zijn en onze religie is beter dan die goddelozen in het westen die geen religie meer hebben. Wij kunnen hen niet om hulp vragen, wij kunnen niet van hun leren, want dan moeten wij ook seculiere naties worden net als zij en onze superioriteit, die berust op de moslimreligie, opgeven.”

Je ziet dat ‘vraag en het zal je gegeven worden’ op alle mensen op de wereld van toepassing is. Waarom is er armoede in een groot deel van de wereld? Omdat mensen niet hebben gevraagd. Waarom is er armoede in veel Arabische naties? Omdat de islam verhindert dat je iets vraagt. Waarom is er armoede in India? Omdat het hindoeïsme de mensen verhindert om iets te vragen. Waarom is er nog armoede in China? Omdat het communisme verhindert dat je iets vraagt, enzovoort.

Op de hele wereld kun je zien dat iedere natie, iedere cultuur, iedere groep mensen, een bepaalde kijk op het leven heeft die ze niet wil onderzoeken en daarom geen hulp wil vragen. En als je niet vraagt, kun je niet ontvangen; er is geen basis om iets te ontvangen. De mensen lijken tegenwoordig op mensen die een radio willen hebben, zij willen naar een radioprogramma luisteren, maar ze hebben geen antenne. Hoe kun je naar de radio luisteren als je geen antenne hebt om het signaal op te vangen?

Mijn geliefden, ik heb jullie nu verteld wat ik wilde. Het is opnieuw een heel diepgaande boodschap met vele lagen, waar je goed over moet nadenken. Degenen onder jullie die er het meest uit zullen halen, zijn degenen die vele malen over aspecten willen nadenken. Maar hoe haal je het meeste uit een boodschap als deze, en de andere boodschappen die we hebben gegeven? Alleen door te luisteren naar de fysieke vorm van de boodschap? Alleen door hem te lezen, zelfs steeds weer opnieuw te lezen? Wat heb ik zojuist gezegd?

Vraag en het zal je gegeven worden. Doe niet alleen het volgende met onze dictaten: “Dit is het laatste woord. Ik moet naar de fysieke vorm luisteren, ik moet het lezen.” Wanneer je een dictaat bestudeert, vraag de meester dan om je te onthullen wat er tussen de regels door wordt gezegd. Dat geldt ook voor jullie als studenten van geascendeerde meesters: Vraag en het zal je gegeven worden. Er zijn nog studenten die ideeën hebben waar ze aan gehecht zijn, die je verhinderen om te vragen. Maar veel van jullie hebben jezelf al bewezen dat je ontvangt wanneer je iets vraagt. De boodschapper heeft het natuurlijk ook aan zichzelf bewezen en iedereen die dat wil, kan het zien, want hoe kon één persoon, één denkende geest, al die leringen naar buiten brengen? Dat moet wel uit een andere bron komen. En waarom kwamen ze door hem? Hij was bereid om te vragen met een open geest en wat één heeft gedaan, kunnen alle anderen ook. Dit is ook een waarheid van Christus.