Laat de Angst los dat je geen Gelijk hebt

Geascendeerde meester Saint Germain, 3 oktober 2021 – Webinar voor Korea

IK BEN de geascendeerde meester Saint Germain. Wat is de grootste belemmering om mijn Gouden Eeuw te manifesteren? Dat zijn gesloten geesten. De mensen die hun geest hebben afgesloten voor iets nieuws, voor experimenten, die het oude niet willen onderzoeken, die niet aan de status-quo willen twijfelen; dat is het grootste obstakel. Maar wat is het volgende obstakel? Dat zijn open geesten, mensen met een open geest, maar die klakkeloos open staan voor alles en die geen onderscheid maken.

Helaas zie je dit in het algemeen niet alleen bij spirituele en new age bewegingen, maar op alle terreinen van het leven. Veel mensen hebben hun gedachten afgesloten maar er zijn ook wel mensen bij wie hun geest opstaat. Maar de mensen met een open geest staan vaak open voor alles wat er is en het gevolg is dat veel van hen verward zijn en alle kanten opgaan. Na een poosje zijn ze helemaal overweldigd. Hun gedachten ervaren een soort emotionele vermoeidheid, omdat ze zo tussen diverse theorieën heen en weer worden geslingerd dat zij het niet meer aankunnen.

Alleen al het laatste jaar heb je gezien dat er mensen waren die meegesleept werden door de samenzweringstheorie van QAnon en die hebben geloofd. Ze zaten in een emotionele rollercoaster door die berichten en de bewering dat er een geheim kabaal was dat de wereld regeerde en die uiteindelijk de bewering geloofden dat Donald Trump degene was die de wereld hiervan kon redden. Toen hij geen president meer was, kwamen er pas een paar mensen die wilden toegeven dat zij voor de gek waren gehouden, maar die zich daarna in veel gevallen zo leeg, zo uitgeput, voelden dat zij uitkwamen bij de vraag die je bij veel mensen ziet met een open geest – en die vraag luidt: “Hoe kan ik mezelf vertrouwen als ik zo’n theorie geloof? Hoe kan ik mijn eigen gedachten vertrouwen?”

Dit mijn geliefden, is een van de grote obstakels om de ideeën voor de Gouden Eeuw naar buiten te brengen. Kan ik nieuwe ideeën naar buiten brengen naar mensen van wie hun geest is afgesloten en die zich vastklampen aan een bevoorrechte positie of de status-quo? Natuurlijk niet.

Wie staan er historisch gezien open voor nieuwe ideeën? Zeker niet de mensen die zich vastklampen aan de oude, die het privilege dat ze hebben, willen behouden. Wij hebben voorbeelden gegeven van het wetenschappelijke establishment die geen ideeën naar buiten wilde brengen die hebben geleid tot de vliegtuigindustrie. Er waren twee fietsmonteurs voor nodig die formeel geen opleiding hadden genoten, maar hun gedachten stonden wel open voor iets waar het establishment niet open voor stond. Gelukkig voor de gebroeders Wright was er toen nog geen Facebook of internet in die tijd, anders waren hun open gedachten afgeleid door andere dingen en doodlopende wegen. Hun gedachten waren dan misschien wel zo verstrooid geweest, zo verward, dat zij niet de noodzakelijke concentratie hadden kunnen krijgen om het vliegtuig echt uit te vinden.

Als je zou kijken naar veel uitvinders en pioniers op een bepaald terrein, en ik raad je aan om dat te doen, dan zou je zien dat de meesten in ieder geval zo ver openstonden voor diverse ideeën dat zij uit hun evenwicht zijn geraakt, niet meer geconcentreerd, maar dat hun gedachten heel verstrooid werden, emotioneel in de war raakten waardoor zij op den duur het potentieel dat zij hadden, niet konden waarmaken.

Ga eens op zoek naar films van beroemde mensen, uitvinders, pioniers. Ga eens op zoek naar biografieën die over hen zijn geschreven en bestudeer dat fenomeen, omdat je er je voordeel mee kunt doen. Je kunt er je voordeel mee doen in die zin, omdat je dan tot het besef kunt komen dat die mensen in veel gevallen niet zo heel bijzonder waren. Je realiseert je dat de machtselite van iemand een idool wil maken wanneer hij iets heeft bereikt. Kijk eens naar de tijd van Jezus, de tijd van de Boeddha, en dan zie je inderdaad ja, dat deze twee mensen iets bijzonders hebben bereikt, maar wat hebben hun volgelingen daarna gedaan? Zij hebben hen op een voetstuk geplaatst, verafgood. Hetzelfde is gebeurd met iedereen die iets bijzonders heeft bereikt.

Wat is de bedoeling daarvan? Het idee wekken dat die mensen speciaal waren, dat zij in een aparte categorie vallen en dat zij daarom konden bereiken wat ze bereikt hebben en dat dit de enige reden was dat ze dit konden bereiken. En wat houdt dat in? Dat betekent dat jij, die niet zo speciaal bent als die bijzondere mensen, dit niet kunt bereiken. Denk maar niet dat jij iets kunt. Wie denk je wel niet dat je bent?

Dit projecteren de gevallen wezens en de collectieve beesten op het collectieve bewustzijn en ze projecteren dat vierentwintig uur per dag op mensen. Elke keer als er iemand incarneert met een bepaald potentieel, dan zullen de gevallen wezens, de duistere krachten, die persoon tot doelwit maken met hun projecties. Wie denk je dat jij bent? Waarom denk jij dat je speciaal bent? Waarom denk jij dat je iets bijzonders kunt? Jij bent niet speciaal, niets aan jou is speciaal. Jij hebt daar de kwaliteiten niet voor, jij bent niet goed genoeg, je kan dit niet, je kan dat niet.

Dit wekt een bijzondere psychologische reactie op bij veel mensen. Veel mensen, veel van jullie als studenten van geascendeerde meesters, maar veel mensen in het algemeen, zijn verscheidene levens aan dit soort projecties blootgesteld door duistere krachten. Zij zijn zelf misschien ook wel aan diverse situaties blootgesteld en zij werden wreed door de duistere krachten gestraft. Dit zorgt voor een trauma bij die mensen, niet een trauma voor één keer, maar voortdurend pijn, het is een blijvend trauma.

Wat is de reactie hierop? De reactie van sommige mensen is dat zij het totaal opgeven om iets bijzonders te doen. Zij accepteren: “Ik ben maar een gewoon mens, ik wil een gewoon leven leiden. Ik wil niet al die conflicten, tegenstand, bespotting, die afstraffing. Ik wil me hier niet aan blootstellen. In dit leven wil ik een gewoon mens zijn”

Maar er komen andere mensen die dit niet kunnen. Zij hebben besloten dat het een onderdeel van hun Goddelijke plan is dat zij zich daar niet aan zullen onderwerpen; zij wil iets doen. Maar wat zet hun aan om dat te doen? Zij voelen die pijn, het trauma. Voor avatars gaat dit vaak terug tot aan hun geboortetrauma, maar is het meer een eigen leven gaan leiden en in volgende levens werden er steeds meer zelven in het leven geroepen. Veel mensen komen op aarde met een obsessieve dwang om iets te doen. Maar zij hebben onderbewust de herinnering dat als ze iets proberen te doen wat op deze planeet niet gewoon is, dat je dan ruw wordt afgestraft. Deze keer zijn ze vastbesloten om zich niet te laten afstraffen. Wat doen ze dus? Zij denken dat het niet genoeg is om een kleine verbetering door te voeren, nee, ze willen de wereld echt veranderen. Wij moeten echt iets bedenken dat zo revolutionair is dat dit volledig het oude omver kan werpen, alle aanvallen volledig omkeren en een revolutie op de wereld ontketenen.

Een typisch voorbeeld hiervan zijn de vele mensen in de westerse wereld in de zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw die incarneerden met de sterke wens om de westerse wereld, de democratische wereld, te hervormen, maar omdat ze nog die heel diepe pijn uit vorige levens met zich meedroegen, hadden ze de wens om iets te vinden wat de doorslag zou geven en werden ze meegesleept naar de vortex van het communisme en socialisme. Zij werden meegesleept door de gedachte dat een communistische revolutie de enige manier was om de wereld te hervormen. En voor die mensen was liep die weg volledig dood, omdat ze toen al hun aandacht concentreerden op het hervormen van die westerse democratieën met een marxistisch model als basis dat vanaf het begin al heel erg antidemocratisch was.

Zij gebruikten de vrijheden die ze hadden gekregen in hun democratische samenlevingen om die democratische samenlevingen te ondermijnen. In hun Goddelijke plan stond eigenlijk dat zij die democratische samenlevingen nog democratischer zouden maken, nog vrijer, nog bewuster. Maar de mensen kunnen ook nog op veel andere doodlopende wegen belanden. Zoals we hebben gezegd worden mensen meegesleept om voor zaken te strijden die niet meer zijn dan rimpelingen op het water. Maar daarnaast worden mensen meegesleept in samenzweringstheorieën die een revolutionaire verandering op de wereld beloven.

Mijn geliefden, de meesten van jullie zullen deze dynamiek ook in jullie zelf kunnen zien als jullie eerlijk tegen jezelf zijn; jullie komen hier met het sterke verlangen om de wereld te veranderen. Daarom staan jullie open voor de leer van de geascendeerde meesters. Maar omdat jullie de pijn uit jullie verleden, uit vorige levens, met jullie mee moeten dragen en de pijn om afgewezen te worden, staan sommigen van jullie er voor meer open dan alleen de leringen van de geascendeerde meesters. Jullie staan ook open voor de samenzweringstheorieën die er zijn, die schijnbaar revolutionaire ideeën.

Maar al je er op een neutrale manier naar kijkt, dan zijn die helemaal niet zo revolutionair, omdat ze gewoon niet realistisch zijn. Zij hebben geen voeling met de samenleving. Er zijn nog steeds heel veel mensen op de wereld die in democratische samenlevingen zijn opgegroeid, die meegesleept zijn door de gedachte dat er zelfs in een democratie nog steeds iets fundamenteel mis kan gaan of dat er iets in jullie samenleving ontbreekt.

Nu geef ik toe dat dat er mensen zijn die onze leringen hebben gebruikt om die mening te bevestigen, omdat we veel leringen over de gevallen wezens en de machtselite hebben gegeven en zij proberen de samenleving vanachter een façade te beïnvloeden. En er is een groep gevallen wezens, er is een machtselite die zelfs democratische samenlevingen probeert te beïnvloeden, daar is geen twijfel over. Maar mijn geliefden, een democratische samenleving heeft democratische middelen om die samenleving te veranderen. Je hoeft dus niet de gemoedstoestand te krijgen dat er iets fundamenteel mis is met jullie democratische samenleving, dat die op een of andere manier een dictatuur is geworden en dat die volledig door een machtselite wordt geregeerd, omdat geen enkele democratische samenleving totaal door een machtselite of gevallen wezens wordt geregeerd.

Hoe kan ik dit zeggen? Omdat een samenleving die door een machtselite en door gevallen wezens werd geregeerd, nooit een democratie zou zijn geworden. Zij zouden met succes hebben kunnen voorkomen dat er een democratie op wereldschaal kwam als zij het voor het zeggen hadden gehad. Dat zij niet alle macht bezitten, wordt bewezen door het feit dat jullie democratische samenlevingen hebben, dat jullie een idee hebben van de basale mensenrechten, van de vrijheid van meningsuiting, van persvrijheid, en al die ideeën meer. En als zij niet volledig aan de macht zijn, dan heb je geen revolutionaire middelen nodig om een regime omver te werpen. Je hebt democratische middelen nodig om de samenleving geleidelijk aan te verbeteren.

Wat heb ik, en andere meesters, heel vaak gezegd? Elke vorm van regering is een reflectie van de mensen in die natie. Is het een kwaadaardige samenzwering als je een land hebt met een sterke machtselite die de economie en de financiële industrie in haar grip heeft of is het gewoon een reflectie van het niveau van het collectieve bewustzijn? De mensen zijn zich er nog niet van bewust dat zo’n machtselite de economie niet meer kan beheersen.

Nu nogmaals, wat hebben we tijdens de conferentie gezegd? Wat is de bedoeling van de realiteitssimulator? Moet die een bepaald resultaat op de wereld laten zien, een bepaalde samenleving? Nee, het is het verhogen van het bewustzijn. Neem nu een land dat zeg maar een sterke machtselite heeft, die grip op de economie heeft, die grip op het politieke stelsel heeft, die achter de schermen regeert, die bijna een dictatuur lijkt. Dat kan zijn. Maar wat is het doel van Saint Germain, de toezichthouder op het Aquariustijdperk? Is dit dat die machtselite in een oogwenk wordt omvergeworpen of moet het bewustzijn van de mensen geleidelijk verhoogd worden, opdat zij zich ervan bewust worden dat ze geleidelijk aan de machtselite moeten verwijderen?

Misschien begrijpen jullie niet, maar gaan jullie wel begrijpen, dat mijn doel het verhogen van het bewustzijn is. Veel studenten van geascendeerde meesters in vorige dispensaties dachten dat het mijn doel was om een heel specifieke samenleving te vormen op grond van de visie die zij in die tijd hadden, op grond van de leringen die er in die tijd konden worden gegeven. Zij dachten dat het mijn doel was om een heel specifieke samenleving te vormen die, als je er goed naar kijkt een soort dictatuur was, maar dan met een goedwillende dictator, een dictator die zich op Saint Germain had afgestemd en daardoor deed wat ik wilde.

Maar mijn geliefden, het hele idee van een filosoof als koning is verouderd, zoals we al vaker hebben gezegd. Het is niet mijn doel om een samenleving te vormen die een filosoof-koning heeft die openstaat voor mijn aanwijzingen en die ik als een marionet kan sturen. Mijn doel is democratische samenlevingen vormen, waarin de mensen het hoogste mogelijke bewustzijn hebben, een steeds hoger bewustzijnsniveau krijgen opdat zij met hun verhoogde bewustzijn kunnen bepalen in wat voor samenleving zij willen leven. Want op die manier groeien mensen in bewustzijn en die groei in bewustzijn is mijn belangrijkste zorg, niet het manifesteren van een bepaald resultaat op de wereld.

We hebben dit al eerder gezegd, maar heb je het wel gehoord? Hoor je het deze keer? Waarom is dit zo belangrijk? Kijk nog eens naar al die uitvinders, mensen die iets naar buiten hebben gebracht. Kijk eens naar hun leven. In de eerste plaats zie je dan dat het allemaal menselijke wezens waren net als jullie. Wat bedoel ik als ik menselijke wezens zeg? Zij waren het product van hun psyche, hun psychologische omstandigheden. Ze hadden bepaalde psychologische problemen, net als jullie en alle anderen. Wat er zo speciaal aan die persoon was, was dat zij een bepaalde psyche hadden.

Als je naar de psyche van die uitvinders of voorlopers, of hoe je ze maar wilt noemen, kijkt, dan kun je vrij snel bepaalde trends gaan herkennen. Je ziet vaak dat het onevenwichtige mensen zijn. Je ziet dan dat er psychologen, coaches, zakenlieden zijn die denken dat dit een voordeel was. Zij hadden een obsessief-dwangmatige persoonlijkheid en daarom bleven ze doorgaan met steeds maar weer iets proberen, totdat ze resultaat hadden. Ze deden hun voordeel met hun psyche. Maar vanuit spiritueel perspectief klopt dat vanzelfsprekend niet. Dit is een heel onevenwichtige psyche die gedreven wordt door gescheiden zelven die vaak teruggaan tot op hun geboortetrauma, of het zijn zelfs gevallen wezens die uitvinder zijn geworden. De gevallen wezens zijn vaak volledig obsessief-dwangmatig. Je zou kunnen zeggen dat hun hele psyche, alles in hun psyche obsessief en dwangmatig is.

Als studenten van geascendeerde meesters kun je dan zeggen: “Wil ik dat echt kopiëren?” Als je naar het leven van die mensen kijkt, dan zie je dat ze begonnen zijn met zich enigszins te concentreren op hun werk. Maar later raakten ze volledig uit balans en dat ging zelfs zover dat zij niet in hun dagelijkse leven konden functioneren en hun werk niet meer konden doen. Zij werden in veel gevallen letterlijk krankzinnig, omdat zij zo uit balans raakten. Vaak konden ze dit verbergen doordat zij wat geld hadden en zij konden zich net als een beroemde aviateur in een ivoren toren terugtrekken waar niemand kon zien hoe gek ze wel niet waren geworden.

Desondanks kun je zien dat de geneigdheid bestaat dat mensen wanneer ze niet in evenwicht zijn, steeds meer uit balans raken tot ze letterlijk de grens oversteken naar iets wat je een vorm van krankzinnigheid zou kunnen noemen. We hebben gezien dat er studenten van geascendeerde meesters zijn die hetzelfde doen. Dit wil je niet kopiëren. Als je ernaar kijkt, dan zeg je: “Ik moet oppassen dat ik niet zo uit mijn evenwicht raak als ik andere mensen heb zien doen. En hoe kun je dat dan voorkomen?

Heel eenvoudig. Die onevenwichtigheid komt van gescheiden zelven. Er zijn altijd minstens twee gescheiden zelven die tegen elkaar strijden en die zo’n verdeeldheid in de psyche creëren dat je uit evenwicht raakt en misschien de grens overgaat naar krankzinnigheid. Gebruik onze leringen dus, gebruik onze hulpmiddelen om die zelven te herkennen en ze te zien, die te overwinnen en dan het evenwicht te herstellen, de innerlijke vrede, omdat je niet gedreven wordt door de dwang om te doen wat je doet. Je bent in de Rivier van Leven, zoals we hebben gezegd.

In dat opzicht is er een fenomeen dat ik wil bespreken. En dat is dat er studenten van geascendeerde meesters en veel andere spirituele mensen zijn die een bepaalde spirituele lering, een lering over het verhogen van het bewustzijn, of dat nu Christusschap of verlichting is, hoe dat ook in hun leer wordt beschreven, maar die een hogere bewustzijnsstaat openbaren. Ze hebben de leer bestudeerd; zij geloven dat ze de leer op verstandelijk niveau goed hebben begrepen. Die leer heeft vaak spirituele oefeningen voorgeschreven; dat kunnen decreten zijn, chanten, meditatie, het kan van alles zijn.

Die mensen hebben trouw, we zouden zelfs kunnen zeggen obsessief-dwangmatig, die oefeningen gedaan en daar nogal wat tijd aan besteed. Daarna krijgen ze het gevoel: “Ik heb iets bereikt, ik heb mijn bewustzijn verhoogd. Ik heb Christusschap gekregen, zoals we in deze dispensatie zeggen. Ik heb een zekere mate van Christusschap geopenbaard.” Misschien denken ze ook wel dat zij het volledige Christusschap hebben geopenbaard. Dit is een heel gevaarlijke gemoedstoestand, want wanneer je denkt dat je een bepaald niveau hebt bereikt, dan word je onbereikbaar. Je wordt onbereikbaar voor zowel het Alpha- als het Omega-aspect.

Met andere woorden, andere mensen om je heen kunnen je niet vertellen dat je niet zo slim bent als je denkt, omdat je niet wilt luisteren. Je wilt alleen maar kijken hoe jij hun argumenten kunt weerleggen. Tegelijkertijd word je onbereikbaar voor de geascendeerde meesters, omdat we jou niet kunnen tonen dat je nog niet hebt bereikt wat je denkt te hebben bereikt. Je openbaart niet het volledige Christusschap. Er zijn nog steeds bepaalde terreinen waarop je onderscheidingsvermogen ontoereikend is, onevenwichtig is.

Je ziet bij de mensen vaak dat zij intellectueel begrijpen wat we hebben gezegd over het zwart-witdenken, maar zij slagen er niet in om dat op zichzelf toe te passen. Zij denken dat Christusonderscheid betekent dat je een zwart-wit beeld hebt, dit is goed en dat is fout. Dit is juist en dat is verkeerd; dit is Christusonderscheid en dat niet. Zij hebben heel erg het gevoel dat zij gelijk hebben, maar als je naar de psychologische problemen van die mensen kijkt, dan zie je dat zij onze leringen niet hebben gebruikt om naar het oerzelf terug te gaan en dat oerzelf op te ruimen.

In gedachten raken die mensen ervaren overtuigd dat zij Christusonderscheid bezitten. Zij raken ervan overtuigd dat een bepaald onderwerp is zoals zij denken dat het is, hoe zij erover denken, dat zij gelijk hebben in hoe zij ernaar kijken. Zij nemen dit standpunt in en denken dat dit het standpunt van Christus is door te beslissen dat dit in dit geval het juiste is. Ik zal geen specifiek voorbeeld geven, jullie komen daar wel achter als je ernaar op zoek wilt. “Zo is het, en dit is juist.” Dan gaan ze dit in het openbaar verklaren, op Facebook of ergens anders en dan zitten ze gevangen.

Want wat hebben we gezegd dat de essentie van het oerzelf is? Je ging naar de aarde met de beste bedoelingen; er werd op je ingebeukt door de gevallen wezens en dit was zo pijnlijk dat je een oerzelf in het leven hebben geroepen. Het is de allereerste en belangrijkste taak van het oerzelf om ervoor te zorgen dat jij nooit weer dat soort pijn ervaart. Wat betekent dat? Dat je nooit weer ongelijk kunt hebben, op een absolute manier. De gevallen wezens hebben bij jou afgeschilderd dat je, op een absolute manier, op een zwart-wit manier, iets helemaal verkeerd hebt gedaan en jij hebt dat geloofd. Je hebt het oerzelf geschapen en die heeft maar één taak; hij lijkt net een computer. Hij zal zijn werk blijven doen. “Ik kan het nooit helemaal mis hebben.”

Nu hebben we al vaker gezegd dat je nooit weer dezelfde pijn kunt voelen als de pijn die je had tijdens het geboortetrauma, omdat je door het feit dat je die al een keer hebt gevoeld, weet wat het is en die nooit weer zo erg kan zijn. Het kan nooit weer zo’n grote schok zijn, zo’n groot contrast tussen een natuurlijke planeet en een onnatuurlijke planeet. We zouden in zekere zin kunnen zeggen dat het geboortetrauma een avatar gewoon het contrast tussen een natuurlijke planeet en een onnatuurlijke planeet laat ervaren. Dat je in het water moet springen als je in de lente in je badpak staat en je afvraagt of je er wel in zal springen, maar dat er dan wordt gezegd dat je er gewoon in moet springen en dat het eerst koud zal zijn, maar dat je er daarna aan went. Zo is het ook ongeveer als je incarneert op een onnatuurlijke planeet, maar dan natuurlijk veel pijnlijker.

Het oerzelf wordt dus geschapen om een taak uit te voeren die onnodig is. Daarom moet hij ook opgeruimd worden, omdat hij totaal overbodig is, je hebt er niets aan. Maar zolang hij niet is opgeruimd, beïnvloedt hij alles wat je doet, de manier waarop je naar jezelf kijkt met betrekking tot planeet aarde; je wordt er volledig door beïnvloed. De voornaamste taak van dit zelf is ervoor te zorgen dat je nooit weer ongelijk krijgt op een zwart-wit manier.

We hebben in de eerste plaats gezegd dat het dualiteitsbewustzijn, het zwart-witdenken, onecht is en dat je daarom niet echt ongelijk hebt. De gevallen wezens wekken kunstmatig de indruk dat je ongelijk hebt. Het is een illusie, maar het oerzelf ziet dat niet natuurlijk, het is net een computer die zijn taak verricht: “Ik kan nooit ongelijk hebben op een absolute manier.”

Hoe kan het oerzelf dit bereiken? In de eerste plaats is het een onmogelijke taak, omdat je in het dualiteitsbewustzijn alles kunt bewijzen door voldoende tegenbewijs te ontkennen. Er kan altijd iemand komen die je ergens van beschuldigt of een bepaalde situatie schept, en de gevallen wezens zijn er expert in om het te laten lijken dat jij ongelijk hebt. Nu kun jij dat natuurlijk ontkennen en het oerzelf kan dit ook ontkennen. Maar hoe doet hij dat? Nogmaals, door bepaald bewijs te negeren, te ontkennen. De psyche van de gevallen wezens berust op ontkenning en zij slagen erin om bij jou een oerzelf te scheppen dat ook op ontkenning wordt gebaseerd.

Nu terug naar je huidige incarnatie. Je hebt jezelf laten denken dat je de leringen hebt toegepast, je hebt een bepaald niveau van Christusonderscheid en dan neem je een van die standpunten in: “Dit is juist.” Maar wat is dan je grootste angst? Dat er wordt bewezen dat het onderwerp waarvan je hebt gezegd: “Dit is juist”, niet juist is, omdat het niet meer over het onderwerp gaat. Het gaat erom wat je voelt, er mag niet bewezen worden dat jij ongelijk had. Dat is het enige wat ertoe doet. En dan ga jij je verdedigen gebaseerd op een ontkenning en wat iemand ook zegt, je kunt het niet begrijpen, je wilt het niet begrijpen. Dit hebben we zien gebeuren, niet bij een groot aantal studenten in deze dispensatie, maar wel bij een paar en in veel vroegere dispensaties.

En wat voor effect heeft dat? Die studenten kunnen wel wat vorderingen hebben gemaakt; ze kunnen wel een bepaald niveau op het spirituele pad hebben bereikt, maar dan stoppen ze. Ze kunnen niet verder komen dan een reactie van ontkenning. Mijn geliefden, er is een bepaalde fase van Christusschap waarin je wat onderscheidingsvermogen krijgt. Je kunt begrijpen: “O, ik zie duidelijk dat dit niet overeenkomt met een hogere waarheid.” Op dat niveau zeg je: “Dit is duidelijk fout.”

Je kunt zien dat de meeste mensen maar heel weinig Christusonderscheid bezitten. Zij hebben niet de vaardigheid om onderscheid te maken tussen dingen. En dan volgt een fase waarin je enig Christusonderscheid krijgt, maar nog steeds wordt beïnvloed door het zwart-witdenken van het dualiteitsbewustzijn. Je kunt dit alleen begrijpen in de termen goed en fout. Dit is juist, dat is verkeerd, dit is waar, dat is onwaar. En daarom geef je die absolute verklaringen. “Het is zo.” En als je dat eenmaal hebt gezegd en denkt dat je dit op grond van je Christusschap hebt gedaan, dan kun je het niet verdragen als het niet juist zou blijken te zijn. Je kunt het niet verdragen dat je moet toegeven dat je een verkeerd standpunt hebt ingenomen. Je moet dat blijven verdedigen, vaak de rest van je leven, en dat houdt in dat je geen vorderingen maakt.

Er zit een duidelijke scheidslijn tussen studenten die hogere gradaties van Christusschap kunnen manifesteren en degenen die dat niet kunnen, en dat komt door je bereidheid om toe te geven dat je ongelijk had.

Kijk eens naar de planeet waarop je bent. Neem nu eens de vele leringen die wij hebben gegeven; de gevallen wezens hebben talloze illusies bedacht die berusten op het dualiteitsbewustzijn. Wij hebben jullie heel veel verteld over het dualiteitsbewustzijn; hoe kun je dan één bepaald idee wel geloven en het andere niet en het laten lijken alsof een idee goed is in absolute zin. De gevallen wezens hebben heel veel van dat soort ideeën bedacht. Je bent opgegroeid in een samenleving; hoe had je ooit kunnen voorkomen dat je werd beïnvloed door die ideeën, zowel in dit leven als in vorige levens?

Wij eisen niet van onze studenten dat zij aan een onrealistische maatstaf voldoen. Wij zeggen niet tegen onze studenten: “Nu jullie een lering van de geascendeerde meesters hebben gevonden, mogen jullie nooit meer ongelijk hebben. We hebben dat nog nooit gezegd. In tegendeel, we hebben jullie kans na kans gegeven om die hele denkwijze van goed en fout op te geven. Wat heb je als je een mening, een standpunt, een gezichtspunt hebt en zegt: “Dit is waar en het tegenovergestelde is fout”? Wat is dat? Dit is iets wat in je vier lagere lichamen bestaat, vooral in het emotionele, mentale en lagere identiteitslichaam.

Ben jij zo? Als je de leringen hebt begrepen over de Bewuste Jij, dan weet je dat dit niet zo is. Waarom zou jij, de Bewuste Jij die uit zuiver gewaarzijn bestaat, zich volledig identificeren met een van die meningen die in je emotionele en mentale lichaam bestaan? Waarom zou je denken dat jij dat bent? Waarom zou je denken dat jouw overleving, in ieder geval je psychische overleving, afhangt van of een idee juist is? Jij, de Bewuste Jij, kan niet zo denken. Hij kan dat alleen maar denken wanneer hij naar het leven kijkt, naar zichzelf kijkt, als dat oerzelf.

Wat hebben we ook gezegd? Je hebt de vaardigheid om eruit te stappen; je hebt het vermogen om buiten jezelf te stappen en te zien dat Christusschap een geleidelijk proces is. Wij hebben nog nooit iets anders gezegd. Er zijn studenten die nog steeds geloven dat het bestaat uit een knop omdraaien, die geheime knop vinden, en dat je dan de Christus bent. Zo heeft het nog nooit gewerkt. Je wordt geleidelijk aan de Christus als je beslissingen neemt, door ernaar te kijken, door ze te evalueren en betere beslissingen te nemen.

Er is nog nooit iemand geweest die Christusschap heeft bereikt omdat hij altijd gelijk had. Je wordt de Christus door beslissingen te nemen, ernaar te kijken, toe te geven dat dit niet de beste beslissingen waren en ervan te leren en betere beslissingen te nemen. Zo word je de Christus. Maar er zijn studenten die het zwart-wit zien, je bent wel de Christus of je bent niet de Christus. Daarom mag je, als je een standpunt hebt ingenomen waarvan je gelooft dat die op Christusschap berust, geen ongelijk hebben, want dan ben je niet de Christus.

Zolang je geïncarneerd bent, ben je ook niet de Christus, mijn geliefden. Omdat er altijd wel een illusie is die je niet door hebt en daarom ben je niet volledig de Christus. Christusschap is geen absolute toestand. Het is een geleidelijk proces en gaat voortdurend door zolang je geïncarneerd bent. Dit kan de Bewuste Jij bevatten, als je bereid bent om eruit te stappen, als je een poging zou willen doen om eruit te stappen, of in ieder geval probeert een poging te doen en toe te staan dat je uit je oerzelf stapt.

Zolang je door je oerzelf naar een situatie kijkt, kun je die niet begrijpen. Er zit eenvoudig een scheidslijn tussen. Als je niet begrijpt of accepteert wat ik nu zeg, dan komt dit omdat je door je oerzelf naar dit dictaat kijkt. Heel erg simpel. Als je er niet door je oerzelf naar kijkt, dan ben jij niet zo vereenzelvigd met de behoefte om altijd gelijk te hebben.

Om weer op de uitvinders terug te komen, je begrijpt dan dat zij dezelfde psychologische problemen hebben, vooral op het terrein van de politiek, de filosofie, een bepaald terrein van de samenleving, waar er behoefte is aan gelijk hebben. Maar je ziet het ook bij veel wetenschappers die gelijk moeten hebben, bijvoorbeeld over het materialisme. Of kijk naar Einstein die absoluut gelijk wilde hebben over de kwantummechanica; dat dit niet de hoogste theorie was. Natuurlijk was dit niet de hoogste theorie, niets is de hoogste theorie, maar niet op de manier van Einstein. Je ziet dat veel van die mensen, een barrière in hun geest hadden. Wij hebben het gehad over barrières in het collectieve bewustzijn, er zijn heel veel mensen die een barrière in hun hoofd hebben vanwege hun onevenwichtige psyche: “Ik kan niet verder gaan, omdat dit absoluut juist is.”

Op het moment dat jij jezelf laat denken: “Dit is juist. Dit is de absolute waarheid”, creëer je een barrière waar je gedachten niet overheen kunnen stappen totdat je die barrière weer afbreekt. En dan ben je niet meer de open deur wel? Want als ik je een idee wilde geven dat verder ging dan die absolute waarheid van jou, om een nuance aan te brengen, om meer inzicht te geven; een idee van een totaal ander niveau waardoor alle vorige inzichten over dat onderwerp verouderd waren.

In de negentiende eeuw hadden wetenschappers een barrière in hun geest. De wereld wordt gemaakt van twee totaal verschillende, aparte substanties, materie en energie. Als Einstein die barrière ook had gehad, dan had hij de relativiteitstheorie niet kunnen ontvangen. Maar Einstein had wel een barrière waardoor hij onmogelijk de theorie van de kwantumfysica kon ontvangen. Andere wetenschappers stonden daar wel voor open. Maar tot op de dag van vandaag staat er geen enkele wetenschapper voor open om een idee te ontvangen dat de wetenschap verder brengt dan de kwantumfysica, want er is natuurlijk meer dan kwantumfysica.

Er zijn nog steeds studenten van geascendeerde meesters die geloven dat de Gouden Eeuw van Saint Germain een absoluut doel is dat wordt bereikt op een zwart-wit manier, in de betekenis dat we tot aan een bepaald moment geen Gouden Eeuw samenleving hebben, maar dat er op een bepaald moment een Gouden Eeuw samenleving zal komen en als die wordt geopenbaard, dan is dat in de eindvorm en dan blijft het altijd hetzelfde tijdens de rest van het Aquariustijdperk. Ik heb hier al vaker over gesproken, maar veel mensen hebben het niet begrepen, zo werkt het niet. Een samenleving in de Gouden Eeuw is een proces dat zich voortdurend ontwikkelt. Dat blijft doorgaan na de volgende tweeduizend jaar. Maar in de eerstvolgende tweeduizend jaar ben ik toezichthouder en daarna komt er een andere meester die het overneemt en die de samenleving weer verder brengt.

Je kunt altijd meer begrijpen, altijd meer te weten komen, maar als je denkt dat jij de absolute waarheid kent, en dat dit komt omdat je Christusonderscheid hebt, dan heb je niet de absolute waarheid, maar een absolute barrière. Je geest denkt dat het absoluut is en je durft niet verder te gaan, want waar ben je bang voor als je dat zou doen, als je zou toegeven dat dit niet de absolute waarheid is? Je bent bang dat je weer teruggeworpen wordt in de pijn van het geboortetrauma en je denkt dat je die niet kunt verdragen, hoewel dat wel zo is. Dan zit je dus vast, zit je in de val, ben je in een catch 22, word je gekruisigd door je eigen gedachten in jouw eigen geest.

Wie heeft jou aan het kruis genageld? Wie heeft de spijkers in je handen en voeten geslagen? Jouw gescheiden zelven. Maar heeft de Bewuste Jij wel handen en voeten? Nee, want die bestaat uit zuiver gewaarzijn. Het is een kwestie van beseffen: “Hé! Ik heb geen lichaam dat je aan het kruis kunt nagelen. Ik kan er gewoon uitgaan.” Maar wat moet je dan doen? Dan moet je erkennen: “Ik had niet het beste standpunt in deze situatie, er is nog meer wat ik moet begrijpen.”

Voor sommigen is dit pijnlijk. En degenen die de meeste vooruitgang hebben geboekt, zijn de mensen die de pijn hebben willen doorstaan, zijn in die pijn gegaan, hebben gezocht naar het gescheiden zelf dat achter die pijn zit, hebben gezocht naar de overtuiging om hem op te ruimen en los te laten. Zo word je van die pijn bevrijd.

Er komt een periode waarin je niet vrij kunt worden van de pijn als je er niet naar kijkt. En je kunt er niet naar kijken zonder dat je die pijn voelt. Je moet door die pijn heen willen. Als je eromheen blijft draaien, dan kun je er niet doorheen komen. Je kunt er niet omheen lopen en er tegelijkertijd doorheen gaan. Je kunt niet van twee walletjes eten. Dat is onmogelijk. Maar waar komt die pijn vandaan? Dat komt doordat jij jezelf liet denken dat je Christusonderscheid had, dat je gelijk had wat dit onderwerp betrof. Zou je niet kunnen overwegen om dat standpunt te veranderen? Zou je niet kunnen accepteren dat Christusschap een proces is dat zich ontwikkelt?

Niets is absoluut in Christusschap. Begrijpen jullie wat ik zeg, mijn geliefden? Er is niets absoluut in Christusschap. Misschien begrijp je het niet, maar dat kan wel anders worden. Als je de studenten uit vorige dispensaties dit zou vertellen, dan zouden zij zeggen dat de lering onjuist is, dat die bij de valse hiërarchie vandaan komt, dat dit iemand is die net doet of hij Saint Germain is, omdat er natuurlijk dingen absoluut zijn in Christus, daar gaat Christusschap juist over, er wordt een absolute waarheid gegeven vergeleken met alle leugens en manipulaties van de gevallen wezens.

Jullie begrijpen misschien wel, maar misschien ook niet, maar dan kunnen jullie het beginnen te begrijpen, dat er verschil bestaat tussen het dualiteitsbewustzijn van de gevallen wezens en het voortdurend verhogen van het bewustzijn. Bij het dualiteitsbewustzijn is alles relatief. Relatief ten opzichte van wat? Bij het dualiteitsbewustzijn is alles relatief ten opzichte van al het andere in het dualiteitsbewustzijn. Alleen wordt al het andere in het dualiteitsbewustzijn niet beschouwd als relatief, maar als absoluut. Bij het dualiteitsbewustzijn is alles dus relatief, alles is onecht, maar voor de mensen die in het dualiteitsbewustzijn vastzitten, lijken bepaalde dingen niet relatief, maar absoluut. Het dualiteitsbewustzijn verheft bepaalde relatieve dingen naar de status van absoluutheid en dan zijn alle andere relatieve dingen relatief ten opzichte van dat absolute. Zo bedriegt het dualiteitsbewustzijn je.

Dus ja, alles is relatief, en alles waar de gevallen wezens mee aankomen, is relatief. Maar ik zeg niet dat alles in het collectieve bewustzijn ook relatief is. Ik zeg dat het collectieve bewustzijn een tussenperiode is. Het is een tussenperiode tussen het menselijke bewustzijn waarin je in de dualiteit vastzit en de geascendeerde staat. In de geascendeerde staat, ben je strikt genomen niet in het Christusschap, je bent in het geascendeerde bewustzijn, dat fundamenteel verschilt van het bewustzijn dat je op aarde ziet.

Christusschap is een serie stappen die je uit het menselijke bewustzijn haalt en in de geascendeerde staat brengt. Maar zelfs in de geascendeerde staat is vooruitgang naar hogere bewustzijnsniveaus, zoals we hebben gezegd. Ik ben een geascendeerde meester, ik ben een Chohan. Ik heb het Boeddhabewustzijn, maar wanneer ik naar een paar hogere rijken reis en meesters zoals Surya, de Grote Goddelijke Leider, Alpha en Omega ontmoet, dan voel ik ontzag voor hun bewustzijnsniveau. En ik weet heel goed dat ik niet het hoogst mogelijke bewustzijnsniveau heb bereikt, er is nog veel meer om na te streven. Ik weet ook dat ik dit kan bereiken, maar dat zal aanzienlijk veel tijd vergen, zoals jullie zeggen.

Christusschap is het proces waarin jij je kwalificeert voor je ascensie. Zodra je in die geascendeerde staat bent, dan heb je geen Christusgeest nodig, zoals wij het noemen, want dan hoef je geen onderscheid meer te maken tussen iets wat relatief is of niet. Je ziet dat Christusschap een proces is dat je steeds verder in bewustzijn brengt totdat je het honderdvierenveertigste bewustzijnsniveau bereikt en kunt ascenderen. Je groeit ook verder in het geascendeerde rijk, maar niet met de Christusgeest, omdat de Christusgeest de bemiddelaar is tussen geascendeerd en niet-geascendeerd. Als je dit niet begrijpt dan kun je niet aan je hoogste potentieel in dit leven voldoen. Dat kan niet. Als je absolute dingen wilt, en daar stopt, dan zul je onderdelen van jouw Goddelijke plan niet kunnen doorvoeren omdat die achter die barrière zitten.

Wat zal jou beperkt hebben? Zijn dat de gevallen wezens? Zijn dat de geascendeerde meesters die jou opeens hebben losgelaten en die jou geen ideeën meer willen geven? Nee, het was jouw psyche, jouw gescheiden zelven. Maar zij zijn jou niet natuurlijk. Het was dus niet zo dat zij jou hebben beperkt. Het was jouw wereldlijke zelf en jij liet dat gebeuren.

Mijn geliefden, de waarheid over Christusschap is dat je als je geen ongelijk wilt hebben, geen gelijk kunt hebben. Je hoeft jouw standpunten niet beslist als goed of fout te zien, maar zoals ik heb gezegd, is er een fase op je pad dat dit de enige manier is waarop je dit kunt begrijpen. En daarom laat jij jezelf in de val lopen als je denkt dat als blijkt dat een absoluut standpunt niet juist is, jij niet goed bent. Maar jij had geen ongelijk. Je hebt alleen een experiment gedaan. Ja, je hebt het voor jezelf wel moeilijker gemaakt door te verklaren dat jij absoluut gelijk had en dat hoefde je niet te doen, maar meer kon je niet op dat moment.

De vraag is of je de illusie wilt blijven verdedigen dat jij absoluut gelijk had en dat dit Christusschap is. Of wil je alleen maar toegeven: “Weet je, ik dacht dat ik Christusschap bezat, maar dat was eigenlijk niet zo, er zijn hogere niveaus van Christusschap, er valt nog meer over te weten te komen.” Dan kun je verder. En je kunt dat sneller doen zodra je deze dynamiek begrijpt en sneller vorderingen maakt op het pad naar Christusschap. De boodschapper heeft al heel vaak gezegd dat hij geen enkel standpunt kan hebben dat je niet kunt vergroten met een hoger inzicht. Hij weet dat hij morgen weer een idee kan krijgen dat zijn huidige standpunt uitbreidt. Hij weet dat wij, de geascendeerde meesters, hem op elk moment iets kunnen geven dat zijn standpunt kan vergroten.

Ik wil dat je zorgvuldig je reactie bekijkt wanneer ik dit zeg. Kreeg je de gedachte: “Aha, dan zal de boodschapper op een dag gaan weten hoe ik over het onderwerp denk. Dan ziet hij op een dag dat ik gelijk had. Hij is alleen nog niet zover.” Maar deze reactie, mijn geliefde, heb jij in jouw bewustzijn. Je maakt geen vorderingen op het pad als je de boodschapper, maar ook iemand anders trouwens, van gedachten laat veranderen. Je zult alleen vorderingen maken op je pad als jij van gedachten verandert. Zie je de ironie hiervan niet in? Jij beweert dat je een spirituele student bent, je bewandelt het spirituele pad. Wat is de essentie van het spirituele pad? Dat je van het ene bewustzijnsniveau op het volgende komt. Wat is ervoor nodig om dat te doen? Je moet van gedachten willen veranderen.

Wat voor zin heeft het om te beweren dat je het spirituele pad bewandelt als er bepaalde onderwerpen zijn waarvan je denkt dat jij er een absoluut beeld van hebt en daarom niet van gedachten wilt veranderen. Dit is cognitieve dissonantie. Het is een illusie. Het blokkeert je groei. Mijn geliefden, in zekere zin zou je kunnen zeggen dat Christusschap niet gaat over egoïsme loslaten. Je moet een periode meemaken waarin je heel erg egoïstisch moet zijn. Dus kijk naar jezelf en zeg: “Wat is het belangrijkste voor mijn persoonlijke groei? Dat ik stop met denken dat ik andere mensen van gedachten moet laten veranderen en me er alleen maar op richt om zelf te veranderen.” Zo kun je de grootste vorderingen maken op je pad. Wat heeft een man eraan als je de gedachten van andere mensen kunt veranderen, maar niet die van jouzelf? Hetzelfde geldt voor vrouwen.

Hoe kun je de open deur voor de Gouden Eeuw van Saint Germain worden als er iets absoluuts in jouw gedachten zit? Kijk naar alles wat de mensheid tegenwoordig weet, alle kennis die er in de laatste paar eeuwen is verzameld in het wetenschappelijke tijdperk. Je zou overweldigd raken als je ziet hoe uitgebreid en complex die is vergeleken met de dingen die ze honderd jaar geleden wisten. Niets van al die kennis is absoluut, er is niets wat je niet zou kunnen uitbreiden, of zelfs vervangen door een beter inzicht.

Alles wat mensen denken te weten is slechts een bepaalde manier om naar het universum te kijken en hoe dat werkt. Het is slechts één verklaring van de vele. De verklaring die jullie tegenwoordig hebben, heeft bepaalde beperkingen omdat die berust op bepaalde premisses. En die premisses vormen een beperking om te zien hoe ver de theorie kan gaan. Dit is een basaal feit, het basale besef over de vergroting van kennis. Je moet, dit kan niet anders, beginnen met een bepaalde fundering voor jouw wereldbeeld.

Kijk terug op filosofieën, theorieën, en dan zie je dat die altijd eerst bepaalde condities definiëren. We geloven dat dit betrouwbare kennis is, waarop we onze theorie kunnen baseren. Je kunt niet anders, maar je moet begrijpen dat als je die basale condities, die basale waarheden, die vanzelfsprekende waarheden, formuleert, ze in de eerste plaats op jouw begrip van de wereld berusten en in de tweede plaats op jouw bewustzijnsniveau.

Je kunt alleen maar zien wat je kunt begrijpen op jouw bewustzijnsniveau. En je kunt alleen maar uiten wat je kunt begrijpen met jouw kijk op de wereld, de taal van concepten woorden en ideeën die je gebruikt. Voor het wetenschappelijke tijdperk hadden ze een bepaalde kijk op de wereld; ze keken op een bepaald manier naar de wereld en op grond daarvan formuleerden zij bepaalde theorieën. De Griekse filosofen hadden een bepaald wereldbeeld waarmee ze bepaalde theorieën formuleerden, maar nu zoveel jaar later kun je zien dat die theorieën en het wereldbeeld dat zij hadden, is vergroot en dat je meer over de wereld weet.

In iedere tijd bestaat het gevaar dat men denkt dat ze het hoogste niveau hebben bereikt dat mogelijk is. Wij hebben nu de allerhoogste waarheid over hoe het universum werkt. Deze theorie is de laatste, dit is de absolute natuurwet. Wat is tegenwoordig de grootste beperking voor de openbaring van de Gouden Eeuw? De wetenschap zelf, of beter, de onwil van de wetenschappers om verder te denken dan iets wat zij als absoluut beschouwen. Dat kan het materialisme zijn als ideologische laag, maar ook specifieke theorieën. Eén voorbeeld, de tweede wet van de thermodynamica, de eerste wet van de thermodynamica. Beide wetten houden verband met energie. De energie in elke interactie blijft altijd bewaard; je kunt niet meer energie uit een proces halen dan erin gestoken is. Tegelijkertijd zal entropie een gesloten systeem vergroten, totdat het de laagste energietoestand bereikt die mogelijk is.

Die wetten werden geformuleerd in een tijd waarin de technologie veel primitiever was, veel minder nauwkeurig dan tegenwoordig. Zijn die ooit echt onderzocht? Zijn die echt opnieuw onderzocht met de moderne technologie? Zijn die gemeten? Hebben jullie er experimenten mee gedaan of hebben jullie aangenomen dat het nog steeds absolute wetten zijn? Zoals we hebben gezegd, hebben wetenschappers de tweede wet van de thermodynamica gebruikt om te redeneren dat het hele materiële universum een gesloten systeem is. Maar mensen die de kosmos bestuderen, hebben gezien dat het universum zich in toenemende mate uitbreidt. Die expansie moet worden gedreven door energie, en waar komt de energie voor die expansie dan vandaan als het universum een gesloten systeem is? In plaats daarvan had het universum een gestadig proces moeten zijn van verkleining sinds de Big Bang.

Zoals we jullie hebben gezegd, is het antwoord eenvoudig dat het materiële universum geen gesloten systeem is, maar een onderdeel van een groter energiestelsel. Er stroom voortdurend energie naar het materiële universum uit de hogere energierijken, er worden hogere vibraties naar het spectrum van het materiële universum gebracht. Betekent dat dan dat er nooit meer energie uit het proces kan worden gehaald dan dat je erin stopt? Natuurlijk niet. Als je kunt leren om de energie te benutten die voortdurend naar het materiële universum toe stroomt uit een hogere bron, dan kun je gratis energie krijgen, zoals dat heet. Doe je dit al niet als je de energie van de zon benut? Zetten jullie al niet iets in de zon om het zonlicht op te vangen? Als je de aarde beschouwt als een energiestelsel, dan voldoet zonlicht niet aan de eerste wet van de thermodynamica.

Je kunt natuurlijk zeggen dat de aarde geen gesloten systeem is en dat dit de reden is dat ze zonlicht van buiten krijgt, ja, ja, ja natuurlijk. En als je dit ook in het hele universum blijft doen, dan zie je dat dit ook geen gesloten systeem is. Daarom is er expansie. Begrijp je nu waarom wetenschappers in die absolute wetten, die absolute barrières, geloven? Omdat wetenschappers menselijke wezens zijn en menselijke wezens zijn psychologische wezens en die worden gedreven door hun psyche. Zij bezitten ook die dynamiek: de angst dat er wordt bewezen dat zij geen gelijk hebben. Als iemand heeft gezegd: “Het materialisme is de absolute waarheid, er is niets en er kan niets meer zijn dan het materiële universum”, dan krijgt iemand dezelfde dynamiek, de angst dat er wordt bewezen dat hij ongelijk heeft en hij zal zich weren tegen wetenschappelijke ontdekkingen die bewijzen dat zijn theorie niet juist is.

Mijn geliefden, de grootste obstructie van de wetenschap zijn niet religieuze mensen; in ieder geval niet de religieuze mensen die de christelijke religie of andere religies hebben. De grootste obstructie voor de wetenschap zijn de religieuze mensen die het materialisme als religie hebben; dat is de grootste obstructie waar ik voor sta terwijl ik hier in het geascendeerde rijk zit, niet echt zit natuurlijk, maar ben, en ik bekijk hoe ik ideeën kan geven die de planeet op het volgende niveau zullen brengen. Als je een stap naar achteren doet en kijkt waar planeet aarde op dit moment in haar geheel zit, dan zeg je: “We kunnen terug in de tijd gaan; we kunnen zien dat er bepaalde fases in de evolutie van de aarde zijn geweest, dat er bepaalde vooruitgang is geboekt, dat er af en toe een sprong is gemaakt, die de samenleving verder heeft gebracht.”

Er was een tijd dat de mensen nog geen vuur ontdekt hadden. Die ontdekking, met andere woorden, de uitgave van energie, de kennis van vuur, was een belangrijke stap vooruit. Er was een tijd dat de mensen jager-verzamelaar waren; ze hadden landbouw nog niet ontdekt, landbouw was een grote stap vooruit. Toen kwam er een tijd waarin ze alleen dieren of menselijke kracht konden gebruiken voor het werk. De ontdekking van de stoommachine was een belangrijke vooruitgang, daarna elektriciteit, daarna fossiele brandstoffen en de verbrandingsmotor, daarna kernenergie en kernreactoren. Kun je begrijpen wat de vorderingen in de samenleving drijft? Wat bepaalt hoe ver een samenleving kan komen? Dat zijn de energiebronnen waar je toegang tot hebt, hoeveel energie je hebt om de vooruitgang van een samenleving aan te sturen.

Wanneer je dit op de toekomst projecteert, kun je dan begrijpen dat het niet logisch is dat je de top hebt bereikt van de productie van energie, dat er geen hogere vormen van energieproductie kunnen zijn, maar dat je de top hebt bereikt om energie te produceren door middel van middelen die op kracht berusten. Je pakt iets wat je afbreekt, je verbrandt het, je laat het exploderen, je splijt het atoom, je gebruikt kracht om de energie te bevrijden die ligt opgeslagen in iets wat je materie noemt en daarna gebruik je die energie om werk te verrichten. Waarom heb je daar de limieten van bereikt? Omdat deze vorm van energieproductie berust op de eerste wet van de thermodynamica, het behoud van energie. Je kunt niet meer energie halen uit een proces dat op kracht wordt gebaseerd; het is zeker mogelijk om een stap verder te gaan dan kracht. En dat is de volgende logische stap in de vooruitgang van het menselijke ras, de vooruitgang van de samenleving.

Technologie die onbeperkt energie benut, energie die niet in materie wordt opgeslagen en die niet met kracht moet worden opgewekt omdat je de beschikking hebt over middelen die niet op kracht berusten. Dit is de volgende logische stap voor de planeet. Het is een gigantische stap. Het is een gigantische stap in bewustzijn en wat is de grootste beperking waar ik deze planeet doorheen moet halen? Je beseft natuurlijk wel dat ik alle kennis bezit, alle ideeën die klaarliggen om te worden uitgegeven. De kennis bestaat al. De aarde was rond toen de mensen dachten dat ze plat was; het atoom was er al voordat het werd ontdekt. Gratis energie is er al hoewel het nog niet is ontdekt.

Wat is de grootste beperking die ik heb bij het uitgeven van die kennis? Dat heel veel wetenschappers een absoluut idee in hun gedachten hebben dat dit onmogelijk is, dat dit een hoax is, dat het niet zo kan zijn. Waarom doen ze dat? Als er een bron van energie buiten het materialisme is, dan deugt het materialisme niet. En zij willen niet het idee overwegen dat het materialisme verkeerd zou kunnen zijn. Daarom zijn ze bereid, hoewel ze het zich dit misschien niet bewust realiseren, om de planeet in een lagere toestand te houden om hun idee te beschermen. Ze lijken precies op de katholieken die ze zo verafschuwen, die bereid waren om de samenleving in een middeleeuwse toestand te houden om de onfeilbaarheid van de katholieke doctrines te beschermen. Zij doen nu weer precies hetzelfde.

Waarom doen ze precies hetzelfde? Omdat nu precies dezelfde mensen in het wetenschappelijke establishment zitten die een paar honderd jaar geleden in het katholieke establishment zaten. Zij doen tegenwoordig precies hetzelfde als in die tijd, een absoluut idee vasthouden en dat verdedigen met alle middelen die ze maar hebben. Begrijpen jullie waarom ik niet wil dat jullie, onze directe studenten, in die val lopen? Begrijpen jullie waarom ik wil dat zoveel mogelijk mensen overal ter wereld open komen te staan voor nieuwe ideeën die verder gaan dan de status-quo?

Er is een beroemd boek over de structuur van wetenschappelijke revoluties waarin staat dat wetenschappers een tijdlang voortborduren op het bestaande paradigma, maar er komt een tijd waarin het zover is gegaan als het kan en dan is het noodzakelijk om het paradigma te onderzoeken en te vergroten. Dit is de situatie waar de wetenschap tegenwoordig ook voor staat, niet alleen met betrekking tot de technologie over energie, maar ook over veel andere dingen. In feite zijn dat alle andere aspecten van de maatschappij. Er is zoveel vooruitgang, zoveel onderzoek dat je bijna de limieten hebt bereikt van wat er ontdekt kan worden binnen het huidige paradigma.

Dit paradigma puilt uit bij de zomen, dreigt te knappen, maar dat is nog niet gebeurd omdat niet voldoende mensen die deel uitmaken van het wetenschappelijke terrein, hun geest hebben opengesteld voor die nieuwe ideeën. Zal het wel gebeuren? Ja natuurlijk. Kunnen jullie als studenten van geascendeerde meesters het proces ook versnellen? Ja, ofwel rechtstreeks, als je ervaring op dat terrein hebt ofwel door er oproepen voor te doen. Ik zeg niet dat je enig aanzien hoeft te hebben in de wetenschappelijke gemeenschap, je moet eropuit en de ideeën van de geascendeerde meesters bevorderen. Ik zeg nogmaals dat je evenwichtig moet zijn, één stap per keer doen, één idee per keer dat de samenleving verder brengt.

Je hoeft niet alles in één middag te doen. Je moet het heel geleidelijk doen en zeggen: “Waar staan de mensen voor open? Wat zou enkele vragen die we hebben, kunnen beantwoorden? Hoe zouden we bij nieuw onderzoek één stap per keer kunnen doen in plaats van die revolutionaire aanpak waarin het alles of niets is; dat het moet nu gebeuren, anders is het niet goed.” Dit is de zwart-wit manier waaraan we zoveel werk hebben besteed, gezien de vele leringen die we hebben gegeven om jullie te helpen om dat te transcenderen en we hopen echt dat jullie dit kunnen transcenderen, omdat de zwart-wit benadering me geen open deur oplevert; het sluit de deur, vanaf de ene kant of vanaf de andere. De evenwichtige manier, de middenweg, is de open deur.

Ik heb jullie nu een heel lange, complexe verhandeling gegeven die je vele malen zult moeten bestuderen, naar moeten luisteren op een manier die je verstandelijke geest te boven gaat om er volledig profijt van te hebben. Ik laat dat aan jullie over natuurlijk, of jullie ervan willen profiteren of het even snel overlezen zoals sommigen doen met onze dictaten om even te kijken of er nog wat nieuws in staat, iets spannends waardoor jullie heel wijs lijken onder de mensen. We weten dat veel van jullie echt oprechte studenten zijn. Wij weten ook dat veel van jullie ervoor openstaan en nu het gevoel krijgen: “Heeft hij het tegen mij?” Ja en nee.

Er zijn natuurlijk studenten die meer uit hun evenwicht zijn, van wie hun geest geslotener is, maar jullie kunnen allemaal je voordeel doen met die ideeën, omdat jullie nu een bepaald bewustzijnsniveau hebben. Je geest is gesloten voor bepaalde ideeën die boven jouw niveau liggen. Maar hoe zul je die ontvangen? Hoe kom je op het volgende niveau? Alleen als jij je openstelt, door te twijfelen aan wat je nu weet, wat je nu denkt. Het meest constructieve wat je kunt doen als student van geascendeerde meesters is dat jij je realiseert dat jij niet volledig alles begrijpt, het volledige inzicht hebt in de leringen over de realiteit. Daarom zit je bij een beweging die berust op progressieve openbaringen. Hoe kun je progressieve openbaringen ontvangen als je geest niet openstaat voor progressieve hogere inzichten?

Je kunt naar progressieve openbaringen luister zonder dat je ze begrijpt. Maar om ze echt te internaliseren en toe te staan dat ze jouw bewustzijn verhogen, moet je openstaan. Dat er altijd iets meer is en als je daar eenmaal bent, zul jij je opgelucht voelen. Maar hoe kom je daar dan? Alleen als je dat oerzelf opruimt dat je liet fixeren op iets wat absoluut was. Zolang je nog een oerzelf hebt, moet je iets absoluuts in je geest hebben, op de wereld, en zolang dat er nog is, zal je pad een worsteling zijn. Je worstelt met het openstellen van je geest voor een hoger inzicht en je vast willen houden aan het absolute. En we zouden graag willen dat jullie zo vastberaden dat oerzelf willen loslaten dat jullie kunnen accepteren dat er niets absoluut is, dat er niets is om je aan vast te moeten houden. Zoals de boodschapper vele jaren geleden heeft gezegd: “Iets waar ik me aan vasthoud, zorgt er niet voor dat ik de geascendeerde staat bereik, maar wel datgene wat ik loslaat.”

Ik heb nu gezegd wat ik wilde zeggen. Ik ben dankbaar voor jullie aandacht en dat er zoveel mensen zich op deze conferentie wilden afstemmen. Ik heb jullie chakra’s als uitzendstations gebruikt om deze boodschap ver in het collectieve bewustzijn te zenden. Er zijn al een paar mensen ontwaakt op diverse terreinen die al op het punt stonden om een nieuwe ontdekking te doen, een nieuw idee te accepteren. Het heeft dus al effect en dat effect zal zich verder verspreiden als kringen in het water. Ik hoop dat jullie je mee laten voeren door de golven op het water die zich verspreiden vanuit het centrum dat ik ben. IK BEN Saint Germain, de hiërarch van het Aquariustijdperk. IK BEN de architect van de Gouden Eeuw.