Durf aan het Onbetwistbare te twijfelen

Geascendeerde meester Kuan Yin, 1 oktober 2021 – Webinar voor Korea

IK BEN de Geascendeerde meester Kuan Yin. Ik ben ook de Boeddha Kuan Yin. Waarschijnlijk zal er wat tegenstand komen uit boeddhistische kringen als ze dit ooit zouden horen of lezen, maar dat is niet erg waarschijnlijk. Toch zou er tegenstand zijn, omdat zij weigeren in ogenschouw te nemen dat een vrouw de Boeddha zou kunnen zijn of worden. Dit is natuurlijk één idee dat de Gouden Eeuw tegenhoudt. Niet dat dit idee alleen de Gouden Eeuw tegenhoudt, maar het is één voorbeeld van de soort ideeën die er zijn, het is een idee dat absoluut niet kan gebeuren.

Traditioneel word ik beschouwd als de Godin van Genade. Wat is genade nu eigenlijk? Genade betekent verandering. De kern van genade is verandering. Als je in een verschrikkelijke situatie bent, waarin je lijdt, dan wil je natuurlijk uit dat lijden komen. Maar hoe kun je uit je lijden verlost worden wanneer er niets verandert? Waar smeken mensen dus om wanneer ze om genade smeken? Verandering. Hoe kan die tot stand komen? Nogmaals, er is een traditioneel beeld: “Er zijn goden en godinnen in het spirituele rijk die alle macht hebben. Wij mensen hebben geen macht, maar als we een beroep doen op de goden en godinnen dan zullen zij ingrijpen en een wonder verrichten dat ons genade schenkt en ons verlost uit ons lijden.”

Juist dit idee is een van de grote blokkades voor de Gouden Eeuw om situaties te verbeteren, want hoe kan er verandering komen op een planeet waar de absolute wet, de enig absolute wet vrije wil is? Waarom zijn we in de huidige omstandigheden? Door de keuzes die mensen hebben gemaakt. Om een voorbeeld te geven dat de meeste mensen kunnen begrijpen: Waarom lijden mensen door oorlogen en conflicten? Wat is de oorzaak van oorlogen en conflicten? Is er een natuurwet die zegt dat er oorlogen en conflicten moeten zijn? Heeft God oorlogen en conflicten geschapen?

Sommige mensen zouden zeggen dat de God van sommige religies ervoor heeft gezorgd dat bepaalde mensen oorlog gaan voeren tegen andere mensen. Maar wanneer je een stap naar achteren doet en naar de waarheid kijkt, dan zie je dat oorlogen en conflicten het gevolg zijn van keuzes die menselijke wezens hebben gemaakt.

Hoe kan ik als de Godin van Genade ingrijpen en oorlogen en conflicten verwijderen wanneer ik dan de Wet van Vrije Wil zou schenden die ik toegewijd ben al geascendeerd wezen? Wanneer mensen om genade smeken, dan denken ze dat ik de magische kracht bezit om in te grijpen, maar wat voor magische kracht heb ik door de Wet van Vrije Wil? Veel mensen zullen zeggen: “Maar er zijn zoveel voorbeelden van bovennatuurlijke gebeurtenissen. Kijk eens in de Bijbel van diverse religies, dan zie je dat er vroeger altijd bovennatuurlijke wonderen zijn geschied en bewijst dat niet dat God kan ingrijpen?” Hoe komt het dat de wonderen altijd in het verleden zijn geschied? Komt dat niet omdat wonderen de kracht van de geest moeten illustreren en niet de macht van God?

Wat is de essentie van een wonder of iets wat de meeste mensen als een wonder beschouwen? Dat is dat een natuurwet of natuurlijke omstandigheden opzij worden gezet. Zo kijken veel mensen ernaar. Maar is dat de realiteit? Toen de Boeddha zogenaamd bepaalde miraculeuze dingen verrichtte, toen Jezus zogenaamd bepaalde miraculeuze dingen verrichtte, dachten de mensen dat zij bijzondere mensen waren die niet op andere mensen lijken, omdat zij de kracht hadden om met hun geest de natuurwet aan de kant te zetten. Maar moet een wonder daarvan getuigen? Nee, die moet illustreren dat de geest de kracht heeft om de natuurwetten te beheersen.

Veel religieuze mensen hebben traditioneel het beeld dat iets een wonder is als iemand over water loopt, als iemand iets de lucht in tilt, als iemand op mysterieuze wijze wordt geheeld, als iemand beschermd wordt tegen een ramp of eruit gered wordt; dat is dan een ‘wonder’. Maar misschien zou het beter zijn om je kijk op een wonder wat te vergroten. Wanneer je kijkt hoe mensen in de meeste moderne democratieën tegenwoordig leven en dat vergelijkt met hoe de mensen in de landen leven die niet modern zijn en ook geen democratie, zou je dan zeggen dat de verandering in hun levensstandaard geen wonder is? Ik kan je ervan verzekeren dat de mensen van een aantal generaties geleden, als je het bijvoorbeeld je grootouders zou vragen naar de levensomstandigheden die jullie tegenwoordig hebben, dan zouden ze zeggen dat het een wonder is.

De verbeteringen die je in jouw samenleving ziet en als vanzelfsprekend beschouwt, zijn dingen die zij zich niet kunnen voorstellen. Zij zouden niet hebben geloofd dat zoiets mogelijk was. Zij zouden niet kunnen accepteren dat dit ook bij hen zou kunnen worden. Waarom is het niet bij hen gebeurd? Kwam dat alleen maar omdat de tijd nog niet rijp was? Je kunt zien dat het wel bij jou is gebeurd. Waarom dan niet bij jouw grootouders? Kwam dat alleen maar omdat de tijd er nog niet rijp voor was? Was de tijd nog niet rijp? Vraag jezelf eens af waarom de tijd voor je grootouders niet rijp was. Zou het kunnen dat zij niet konden accepteren dat zij in zo’n samenleving zouden kunnen leven? Natuurlijk begrijp ik dat zij dit niet konden accepteren omdat zij vanaf hun jeugd werden geprogrammeerd om de status-quo te accepteren in hun samenleving en dat de dingen niet radicaal anders zouden kunnen worden.

Maar als hun denken die omslag wel had kunnen maken die de huidige generatie wel heeft gemaakt of daarmee is opgegroeid, zou het dan ook niet mogelijk zijn dat er honderd jaar geleden een meer geavanceerdere samenleving was gekomen? Jazeker. God beslist niet over de vooruitgang van de menselijke samenleving. Dat doet de menselijke geest, collectief en individueel; die beslist hoe de omstandigheden in een samenleving eruitzien. De samenleving kan pas veranderen als het collectieve bewustzijn verandert. Wat is er dan voor nodig om een open deur te zijn voor planeet aarde? Dat je bereid bent om naar je samenleving te kijken, naar de cultuur te kijken waarin je bent opgegroeid en te zien wat jij als iets onmogelijks beschouwt.

Wat denken ze dat er niet zou kunnen gebeuren? Wat durven ze niet of kunnen ze zich zelfs niet voorstellen dat er mogelijk zou kunnen gebeuren? Het hoeft niet zo te zijn dat de mensen denken: “O, dit is onmogelijk.” Het kan wel zijn dat ze daar niet eens aan denken. Wat is een van de noodzakelijke veranderingen die je moeten doorvoeren om een open deur te zijn voor planeet aarde? Naar de samenleving kijken en overwegen: “Welke kijk op het leven heb ik vanaf mijn geboorte meegekregen, misschien zelfs als vele levens toen ik een soortgelijke samenlevingen en culturen ben geïncarneerd? Welke elementen van die kijk beschouwen mensen onmogelijk, of zouden mensen niet eens als mogelijkheid kunnen overwegen, omdat zij het zich niet eens kunnen voorstellen?”

En dan moet je tot het besef komen dat jij als je een open deur wilt worden, die dingen moet onderzoeken. Je moet twijfelen aan de barrières die mensen in gedachten hebben opgeworpen, de muren, de ijzeren gordijnen die in gedachten zijn gebouwd, de collectieve gedachten, maar die individuele personen beïnvloedt. Het kan een paradox lijken, maar er zijn natuurlijk veel paradoxen op aarde. Het kan een paradox lijken dat je om de open deur voor planeet aarde te worden, eerst een periode moet doormaken waarin jij je gedachten afsluit voor het collectieve bewustzijn. Je moet je gedachten uit het collectieve bewustzijn terugtrekken opdat je niet al die barrières kritiekloos accepteert die er in het collectieve bewustzijn zijn van jouw natie, jouw streek, jouw cultuur. Er zijn zoveel barrières die zo subtiel zijn dat er nauwelijks iemand, bijna niemand, op aarde is die zich daarvan bewust is. Zij zijn zo divers, so subtiel, maar er zijn natuurlijk elementen die ze gemeenschappelijk hebben. Ik kan die onmogelijk voor iedere cultuur bespreken, maar ik kan wel iets over enkele zeggen, zoals ik al doe in deze verhandeling.

Een van de subtielste barrières in het collectieve bewustzijn is dat je opgroeit met een ervaring van de materie. Je realiseert je niet eens wat er gebeurt. Maar om het te illustreren: er is een filosofische vraag die filosofen zichzelf stellen. Er bestaat een tamelijke universele overeenkomst bij de mensen, in de meeste samenlevingen, dat de planten die in je grasveld groeien, op het grasveld gras heten dat in het Engels green heet. Natuurlijk is het anders in andere talen, maar zij hebben allemaal een bepaald woord afgesproken dat verwijst naar de kleur groen. Alle mensen zijn zo opgevoed dat ze het gras als groen beschouwen.

Een bepaald concept wordt geassocieerd met bepaalde planten of bepaalde andere dingen: Dit is ‘groen’. Maar filosofen hebben zich al een poosje afgevraagd of alle mensen groen op dezelfde manier zien. Met andere woorden, wanneer je naar je grasveld kijkt, zie je dan precies dezelfde nuance groen als iemand anders die naar hetzelfde grasveld kijkt? Is het mogelijk dat er iets in de geest van iemand kan zijn die de manier waarop zij kleuren zien, beïnvloedt waardoor ze andere nuances groen zien of misschien zelfs wel andere kleuren? Je weet dat er ook mensen kleurenblind zijn en die zien geen groen.

Je bent opgevoed om op een bepaalde manier naar de materie te kijken. Waar je ook bent opgegroeid op planeet aarde, je bent geprogrammeerd om op een bepaalde manier naar de materie te kijken. Die is hard, die is dicht, die kun je veranderen, maar alleen als je dat met kracht doet en bepaald gereedschap, bepaalde technieken, gebruikt, maar wel door middel van kracht. Een boom is hard, je kunt er met je handen op kloppen. Maar als je dat hard genoeg doet, dan doet je hand pijn, je kunt een boom dus niet omkloppen. Je kunt een boom niet met je handen omhakken. Wat moet je dan doen?

Pas toen mensen de stenen bijl uitvonden die was gemaakt van een keisteen, konden ze een boom omhakken. Later vonden ze een bronzen bijl uit, daarna een ijzeren en daarna zagen die van ijzer waren. Nu hebben ze steeds groter en krachtiger gereedschap dat hen in staat stelt om een boom om te hakken. Als je eenmaal begonnen bent met het omhakken van een boom, dan kun je het hout gebruiken om andere vormen van gereedschap te maken of technieken gebruiken om er andere vormen van te maken. Waar berust dat op? Dat berust op kracht. Je gebruikt kracht om een boom om te hakken. Je gebruikt kracht om het hout te splijten, te snijden, te vormen, te malen of te schuren. Dit berust allemaal op kracht. Je hebt geleerd dat je materie alleen maar kun veranderen als je kracht gebruikt. Zo breek je de materie af.

Is de meeste technologie op de wereld van tegenwoordig dan geen destructieve technologie, mijn geliefden? Je hebt een substantie nodig. Die wordt door middel van kracht afgebroken. Hoe maak je de kop van een ijzeren bijl om een boom om te hakken? Je moet het ijzererts met kracht uit de grond opgraven, met kracht verhitten tot heel hoge temperaturen totdat het smelt, daarna moet je er een ijzeren kop voor de bijl van maken, wat dan in een handvat past dat van hout is gemaakt. Tussen haakje, hoe kwamen ze aan het eerste handvat wanneer ze destijds nog geen bijl hadden om er hout mee te hakken? Maar daarnaast doe je het geweld aan. En dan forceer je de boom. Je hakt de boom door middel van kracht om. Je geeft die boom geforceerd een vorm met ander metalen gereedschap. Wat heb je vroeger geleerd om dan te denken? Dat de enige manier om iets te maken wat nuttig is, is door iets anders met kracht af te breken.

Je bent opgegroeid met het idee dat je in een wereld leeft waarin bepaalde materiële fenomenen door natuurlijke processen in het verleden zijn ontstaan of dat die voortdurend ontstaan door het natuurlijke proces van groei, maar dat de enige bronnen die je tot je beschikking hebt, vroeger zijn ontstaan of voortdurend uit planten en het dierenleven ontstaan. Je breekt alleen maar natuurlijke bronnen af. Als je een berg vindt, waarin zich ijzererts bevindt, dan moet je kracht gebruiken om dat eruit te halen, maar er komt een moment waarop het ijzererts van de berg op is. Er is niets meer van over. Dan heb je die bron uitgeput. Wanneer je een bepaald aantal bomen omhakt, dan kunnen bomen misschien niet snel genoeg groeien en dan kunnen er gebieden ontstaan waar geen grote bomen meer zijn.

Dit is het beeld dat jullie hebben van jullie omgang met iets wat jullie misschien de natuurlijke of je fysieke omgeving noemen. Als menselijk wezen sta je apart van die omgeving; je gedachten hebben geen invloed op de groei van bomen of het verschijnen van ijzererts, en daarom kun je die bronnen alleen maar met de kracht gebruiken die de aarde levert. En waar leidt dit toe? Dit leidt tot een denkwijze die al steeds meer de overhand krijgt in de moderne samenleving, dat op een dag alle bronnen zijn uitgeput.

Wat betekent dat dan? Welnu, ik ben de Godin van Genade. Wanneer ik op de wereld rondkijk, dan zie ik dat steeds meer mensen, vooral inde moderne naties, zich steeds meer zorgen gaan maken over het verlies van bronnen aan de ene kant en de vervuiling van de omgeving, de vernietiging van het klimaat en uiteindelijk de mensheid, aan de andere kant. Als Godin van Genade zou ik graag willen dat de mensen, in ieder geval zoveel mogelijk mensen, deze staat van angst loslaten, want is dat geen staat van angst? Die mensen zullen zeggen dat ze niet bang zijn, zij maken zich zorgen, zij zijn betrokken. Maar als je een stap naar achteren doen, als je naar hun emotionele lichaam kijkt, dan zie je dat ze door angst gedreven worden. Enkelen kunnen legitieme zorg hebben en legitieme liefde voor de natuur en de omgeving voelen, maar zij worden beïnvloed door angst omdat er in het collectieve bewustzijn een paar heel sterke vortexen zijn die mensen meetrekken in die angst voor rampen.

Als je naar de geschiedenis kijkt, dan zijn er veel rampen geweest waar mensen bang voor waren. De mensen waren bang voor de duivel of de hel, zij waren bang voor de wraak van de goden, zij waren bang voor oorlogen. Zij waren bang voor hongersnoden, natuurrampen. Zij zijn voor veel dingen bang geweest. En toen zijn er een paar heel sterke maalstromen gecreëerd. Het is gewoon een kwestie van die maalstromen veranderen in demonen, collectieve beesten, die proberen voordeel te behalen uit alles waar mensen bang voor zijn in de moderne samenleving. Als je bijvoorbeeld kijkt naar tweehonderd jaar geleden, dan zie je dat de meeste moderne naties veel meer angst hadden dan tegenwoordig, omdat zij door een religie zoals het christendom werden beïnvloed die dat soort angst bevorderde. Veel mensen, veel samenlevingen, hebben een periode gekend waarin ze zich aan die angst, hun traditionele religieuze angst, hebben ontworsteld, maar dat zij andere angsten ontwikkelden: de angst voor oorlog, de angst voor een nucleaire oorlog, en nu dan de angst dat het milieu instort en er een milieuramp komt. Het uitputten van bronnen.

Maar mijn geliefden, wat als ik jullie als de Godin van Genade zou vertellen dat ik de mensen graag zou willen bevrijden van hun kwellingen, van die volkomen overbodige angsten? Hoe zou het zijn als ik jullie vertelde dat die angst kunstmatig wordt gecreëerd met maar één bedoeling en dat is de mensen onder de duim houden? Wie hebben die angst in het leven geroepen? Waar heeft Aartsengel Michaël over gesproken? Dat er nog een rijk na het fysieke rijk is: het astrale vlak, het lagere rijk waar demonen alleen kunnen bestaan als ze de energie van mensen stelen. Op het astrale vlak heb je energetische maalstromen. In de kern daarvan zit een energiewezen dat halfbewust is en dat weet dat hij alleen maar in leven kan blijven als hij energie van mensen kan stelen. En hoe doet hij dat? Door keihard energie op de mensen, op individuele personen, te richten die daardoor worden overweldigd.

En dan worden ze daarin meegezogen. Zij maken een eigen vortex in hun gedachten die hen openstelt voor die demonen. Er zijn demonen, gevallen wezens op het astrale vlak, die alleen de energie van de mensen maar willen stelen om in leven te kunnen blijven. Meer intelligentie hebben ze niet. Zij willen niets anders dan de energie van mensen stelen. Zij zijn degenen die voortdurend mensen mee proberen te slepen in die maalstromen. De mensen kunnen echter niet worden meegesleept tegen hun wil in. Zij moeten openstaan voor die angst. Omdat angst niet alleen een gevoel is. Angst komt uit het mentale rijk, soms zelfs het identiteitsrijk. Daar moet een redenering achter zitten. Men zegt dat angst een emotie is, emoties zijn ongepolijst als ze niet beredeneerd worden, maar een bepaalde redenering stelt de mensen op voor die emotie. In het mentale rijk wordt er op een bepaalde manier geredeneerd, in het identiteitsrijk gebeurt dat diepzinniger.

Het is zo dat wat we gevallen wezens in het mentale en identiteitsrijk hebben genoemd, de mensen proberen mee te slepen naar de angst voor iets. Zij geven hen bepaalde kennis; een bepaald idee dat de mensen bang maakt. En wat doen ze nu al heel erg lang? Zij hebben dat op het collectieve bewustzijn geprojecteerd dat de bronnen uitgeput raken, de angst voor een milieuramp. Waarom doen ze dat? Omdat ze jullie nogmaals, dan in hun macht hebben. Zij hebben ook de energie nodig, maar zij hebben, zoals we hebben gezegd, ook de dubbele agenda om gewoon chaos op de wereld te scheppen, zoals we hebben gezegd. Er zijn ook gevallen wezens en mensen met de gevallen denkwijze die zijn geïncarneerd, die achter dat alles zitten.

Enkele gevallen wezens hebben een heel duidelijke agenda. Dit zijn de leiders van multinationale corporaties en die geobsedeerd zijn door winst maken, de grootste winst die er maar mogelijk is. Wat is het basisprincipe van de economie? Vraag en aanbod. Er is een bepaalde vraag naar bepaalde goederen. Met andere woorden, een bepaald aantal mensen heeft geld en wil een tv kopen. De huidige economische theorie is dat wanneer er vraag is, dan zal iemand aan die vraag voldoen. Iemand zal televisies gaan maken. Waarom? Omdat zij dan winst kunnen maken.

Hoe maak je de grootste winst als je televisies maakt? Je moet genoeg televisies maken om aan de vraag te voldoen. Als je te veel televisies maakt, dan komen er te veel en dan gaan de prijzen omlaag. Er wordt gezegd dat de hele economie berust op een heel subtiel evenwicht tussen vraag en aanbod. Wat is de beste manier om winst te maken? Een van die manieren is te kijken naar de vraag, het item te produceren en het voor een prijs te verkopen die de mensen ervoor willen betalen. Maar voor de gevallen wezens is dat niet genoeg. Zij willen buitensporig grote winst maken. En hoe behalen ze die buitensporig grote winst? Door de vraag te manipuleren en daarna ook het aanbod. Je kunt op een kunstmatige manier de vraag laten toenemen; je kunt meer winst maken als je meer televisies verkoopt.

Maar wat als je de mensen zou kunnen laten geloven dat er maar een beperkt aantal hulpbronnen zijn en dat jij maar een beperkte hoeveelheid televisies kunt produceren? Met andere woorden, er zijn niet genoeg hulpmiddelen om een tv voor iedereen te maken. Dan zullen de mensen meer willen betalen om een televisie te krijgen en een buurman niet. Zij zullen dan de prijzen verhogen en daardoor de winst verhogen. Begrijpen jullie niet dat dit verband houdt met het hele bewustzijn dat de hulpbronnen schaars zijn? Hoe meer mensen jij kunt laten geloven dat er echt gebrek aan olie is, hoe meer ze bereid zijn te betalen voor de olie die jij op de markt brengt.

Dit heeft heel goed gewerkt sinds 1973 en de eerste oliecrisis, ondanks het feit dat er meer oliereserves zijn gevonden. Er zijn nu in werkelijkheid meer oliereserves dan in 1973. De olieprijzen zijn sindsdien steeds verder gestegen, maar men denkt dat er schaarste is, de angst bestaat dat we die kwijtraken. De mensen willen meer voor olie betalen dan eigenlijk zou hoeven gezien de productiekosten.

Begrijpen jullie niet dat dit bewustzijn van schaarste, de schaarste aan hulpbronnen, alle aspecten van de samenleving binnendringt? Een groep gevallen wezens die niet in het fysieke rijk is, manipuleert alles en een groep gevallen wezens die wel is geïncarneerd, heeft een dubbele agenda. Of dit nu energie extraheren is of geld onttrekken is, het is een dubbele agenda. Zij zijn bereid om mensen te manipuleren om voordeel te behalen uit de schaarste aan hulpmiddelen, door de angst voor gebrek.

Nu zou je kunnen zeggen, dat er toch ook schaarste aan hulpbronnen is? Bestaat er dan geen gevaar voor vervuiling door CO2 en broeikasgassen die het klimaat kunnen bedreigen? Maar wat maakt dat uit als men waarneemt dat er schaarste is en die als een bedreiging ziet? Wat maken die omstandigheden uit als er een andere vorm van technologie zou zijn die fossiele brandstoffen overbodig zou maken en de vervuiling die fossiele brandstoffen veroorzaken, verdwijnt?

Er was een tijd dat men in veel delen van de wereld alleen op hout kon koken en je huis verwarmen door hout te verbranden. Er was een tijd dat er in sommige streken bossen werden opgeruimd om ruimte te maken voor landbouw en dat er zoveel hout is gebruikt voor de bouw van huizen en om ze te verwarmen, dat er een tekort aan hout was. Als er toen een ontwikkelde samenleving was geweest zoals vandaag de dag, dan had je gemakkelijk de mensen zo kunnen manipuleren dat ze bang zouden worden dat er gebrek aan hout zou komen. En als iemand toen de techniek had gehad om hout uit een ander land te importeren waar de bevolking minder dicht was en waar veel hout in de bossen was, dan hadden die mensen enorme winst kunnen maken door hout in te kopen en te verkopen aan de mensen die bang waren dat het op zou raken.

Als je naar het stenen tijdperk in Europa kijkt, dan weten jullie heel goed dat er bepaalde landen waren die een tekort aan hout hadden. Maar andere streken in het noorden van Scandinavië en Rusland en dergelijke, waar enorme wouden waren, hadden meer dan genoeg hout. Er was geen gebrek aan hout. In zekere zin was er wel gebrek aan hout, omdat ze dat hout niet konden transporteren uit die streken naar de gebieden waar gebrek aan hout was. Op een bepaalde manier was er een tekort aan hout, maar dat kwam omdat men geen kennis bezat over andere energiebronnen of hoe ze hout van de ene streek naar de andere konden vervoeren. Er zijn bijvoorbeeld nog steeds naties in Europa, maar ook andere plekken waar ze hout importeren voor de bouw, omdat er andere plekken zijn waar men meer hout heeft dan men nodig heeft. Nu hebben ze de technologie om hout te transporteren en dan is er ineens geen tekort aan hout meer.

Een van de vormen van technologie die hout verbranden overbodig maakte, was olie. Olie was meerdere honderden jaren een waardeloze substantie, omdat men niet wist hoe je het kon gebruiken. Dan komt er kennis over hoe je olie kunt gebruiken, hoe je verbrandingsmotoren kunt maken en allerlei andere technologie om transport natuurlijk gemakkelijker te maken. En je ziet dat er ook een tijd kwam dat de stoommachine werd uitgevonden. De stoommachine was een geweldige vooruitgang, iets wat de meesten van jullie zich niet realiseren, omdat je na die periode bent opgegroeid. Maar de stoommachine was een enorme vooruitgang vergeleken met dieren houden om het fysieke werk te doen of mensen te laten werken. Maar de stoommachine berustte op hout of kolen verbranden. Er was altijd gebrek aan hulpbronnen. Toen er een verbrandingsmotor werd uitgevonden, toen dat idee door Saint Germain werd uitgebracht, toen veranderden de verhoudingen drastisch.

En waar leidt dit alles toe? Naar het feit dat je bepaalde tijd nodig hebt om een uitvinding te laten verschijnen. Een nieuwe uitvinding wordt bedacht. Die uitvinding verandert de samenleving. Misschien wordt er een hele infrastructuur opgebouwd om voordeel te hebben van die uitvinding. Maar daar zitten beperkingen aan. Na een tijdje wordt er een nieuwe uitvinding gedaan die niet zoveel beperkingen heeft als de eerdere. En dat groeit de samenleving op een hernieuwde manier.

Als je kijkt naar het tempo waarin uitvindingen worden gedaan, dan kun je in zekere zin zeggen dat die sneller komen. Op bepaalde terreinen is het tempo van uitvindingen versneld. Maar op andere terreinen is dat tempo gestagneerd. De verbrandingsmotor die in de meeste auto’s zit, is in principe al meer dan een eeuw oud. Dat is heel lang wanneer je nadenkt over technische processen op andere terreinen zoals computers. Maar toch is alleen het basisontwerp van de verbrandingsmotor verbeterd in al die tijd. Die is niet totaal veranderd. En hoe kan dat?

Dat komt omdat er geen openheid is geweest om na te denken, welk idee dat er naar buiten moet worden gebracht om naar het volgende niveau te gaan en de verbrandingsmotor en fossiele brandstoffen te transcenderen. En waarom is die openheid er niet geweest? Omdat de mensen zijn gemanipuleerd om hun geest af te sluiten voor dit niveau van techniek en denken dat het onmogelijk is. Er is een barrière in het collectieve bewustzijn opgeworpen en de meeste mensen op de wereld zijn totaal overweldigd door die barrière. Zij beschouwen hem als een onoverkomelijke barrière. Zij kunnen niet bevatten dat er een andere vorm van technologie kan komen die fossiele brandstoffen vervangt.

Wat moet er gebeuren om op het volgende niveau te komen waarop nieuwe technologie uitkomt? Iemand moet ernaar kijken en zeggen: “Wat als dit nu eens niet een absolute barrière vormt? Wat als we die kunnen omzeilen? Wat als er een andere manier is om naar het hele terrein van energie en de productie van energie zouden kunnen kijken? Wat als er een heel andere manier is om te kijken naar hoe we dingen vormgeven, hoe we dingen scheppen?”

Dit soort vragen zijn enkele mensen gaan stellen, maar nog niet genoeg mensen, want anders zou die techniek er al zijn, hoewel al iets van die techniek bestaat. Die wordt echter nog niet zo wijd verspreid als zou kunnen, omdat het collectieve bewustzijn van de meeste mensen er nog niet voor openstaat. Zij zijn nog geprogrammeerd, gebrainwasht, door de beperkingen om de status-quo te handhaven dat fossiele bandstoffen en verbrandingsmotoren de basis vormen door technologie.

Wanneer zullen er meer mensen komen die dat durven te betwijfelen? Jullie als studenten van geascendeerde meesters kunnen tot de voorlopers behoren die het collectieve bewustzijn zullen optrekken, maar jullie moeten wel enkele overtuigingen, een paar barrières die er nog zijn, gaan onderzoeken, die jullie al onbetwistbaar beschouwen. Je hoeft er niet aan te twijfelen, of je kunt ze niet betwijfelen, omdat er niets anders is. Nu mijn geliefden, veel van jullie denken: “Ik ben een student van geascendeerde meesters, natuurlijk wil ik dat de Gouden Eeuw van Saint Germain zich manifesteert. Natuurlijk sta ik open voor de ideeën van de Gouden Eeuw.”

Jullie beseffen echter niet hoezeer jullie gedachten zijn afgesloten voor die ideeën, omdat jullie je nog steeds heel erg op de barrières richten waar jullie nog niet aan zijn gaan twijfelen. Elke samenleving, elke cultuur, elk historische tijd heeft in het denken van de mensen die barrières gekend, waaraan mensen of niet durven te twijfelen, of die ze eenvoudig niet konden betwijfelen omdat zij de verbeeldingskracht niet bezaten. Maar die situatie is kunstmatig gecreëerd. Er zijn maalstromen, er zijn collectieve beesten, die de mensen daarin meeslepen, niet alleen om het te accepteren, maar om zich te fixeren op de status-quo, omdat ze denken dat ze daar niet aan mogen twijfelen. Zij mogen die niet betwijfelen. Het heeft geen zin om iets te onderzoeken omdat wij niets anders kunnen. Dit is het leven. Zo is de materie. Zo zit de natuur in elkaar. Zo werkt de planeet. Zo is het universum, wat kunnen wij als menselijke wezens daaraan doen?

Maar jullie kunnen wel erkennen dat jullie niet in een natuurlijke omgeving leven die wetten heeft waar je geen invloed op hebt. En jullie leven ook niet in een wereld die door een God is geschapen waarop jullie geen invloed hebben. Je leeft in een realiteitssimulator. De omstandigheden op aarde zijn niet absoluut, door God gedicteerd of door de natuur gedicteerd. Die zijn gesimuleerd. Wat simuleert die omstandigheden? Het collectieve bewustzijn van de mensheid. Wat je op de spiegel projecteert, projecteert de spiegel terug naar jou. Verander wat jij projecteert en dan zal de spiegel veranderen wat terugkomt. Zo is het altijd geweest. Zo zal het altijd gaan en dat kan niet anders, want waarom hebben we nu een betere samenleving dan tweehonderd jaar geleden? Omdat er mensen waren die van gedachten veranderden en het onbetwistbare hebben onderzocht.

Hoe komt er een betere samenleving in de toekomst? Als jij van gedachten veranderd en het onbetwistbare onderzoekt. Dat kan niet anders. Dat is nooit anders geweest en zal het ook nooit worden. De beperkingen van het stenen tijdperk werden geschapen door het collectieve bewustzijn van vroegere tijdperken en dat heeft voor de instorting van grote beschavingen gezorgd die verder ontwikkeld waren dan die van jullie. Die beschavingen kunnen echter wel opnieuw geschapen worden. De ideeën zijn er al, maar er is een cruciaal aantal mensen voor nodig die accepteert dat verandering mogelijk is. En ook duurt het al te lang dat een cruciaal aantal mensen dat accepteert. Wij willen dat dit nu gebeurt, wij zullen niet wachten, wij zullen het niet uitstellen. Wij willen het nu.

Deze ideeën wilde ik jullie geven als mijn bijdrage. Natuurlijk valt er nog veel meer over te zeggen. Saint Germain heeft er natuurlijk nog meer over te vertellen, net als andere meesters.

Mijn dank en ik verzegel jullie in de vrolijke Vlam van Genade die IK BEN. IK BEN Kuan Yin, de Boeddha Kuan Yin.