Het Beroep van Psycholoog moet alternatieve Benaderingen krijgen

 

Geascendeerde meester Moeder Maria, 3 september 2021 – Webinar voor Amerika

IK BEN de geascendeerde meester Moeder Maria. Het is mij een voorrecht en vreugde om deze conferentie te mogen openen over het onderwerp ‘Relaties richting de Gouden Eeuw’. Waarom hebben we die ‘richting’ de Gouden Eeuw genoemd? Welnu, om een aantal redenen. In de eerste plaats hebben we gezegd dat de Gouden Eeuw geen eindresultaat is. Het zal nooit zover komen dat er een datum komt waarop je kunt zeggen dat de Gouden Eeuw zich nu heeft geopenbaard en dat die ideale samenleving duizend jaar of meer zal duren. Dit is niet de visie van Saint Germain, zoals hij al meerdere malen heeft gezegd.

De Gouden Eeuw is een voortdurend proces van ontwikkeling dat je in de volgende tweeduizend jaar zult zien. Je zult meer veranderingen zien in de volgende tweeduizend jaar dan in de laatste tweeduizend jaar. Als je op tweeduizend jaar terugkijkt naar de tijd waarin ik was geïncarneerd als de moeder van Jezus, dan zie je welke enorme veranderingen er in ieder geval hebben plaatsgevonden in de meeste samenlevingen op aarde. Ik geef toe dat je ook plaatsen kunt vinden waar nauwelijks iets is gebeurd, waarvan Afghanistan er natuurlijk één is, omdat jij je dan moet afvragen of er wel iets is veranderd in de laatste twintig of tweeduizend jaar.

Maar ondanks alles is de Gouden Eeuw een voortdurend proces; relaties in de Gouden Eeuw zullen dus ook blijven veranderen door de tijd heen als we steeds verder de richting opgaan van de Gouden Eeuw. De andere reden dat wij spreken over relaties richting de Gouden Eeuw is dat we natuurlijk niet kunnen verwachten dat jullie, onze studenten, nu op dit moment Gouden Eeuwrelaties manifesteren. Wij zijn niet van plan om jullie het eindresultaat te geven over hoe je tot nu toe had moeten leven. Wij proberen jullie op geen enkele manier een doel voor ogen te laten houden waar jullie niet aan kunnen voldoen. Wij zijn van plan om jullie een aantal leringen te geven die jullie kunnen helpen om in de volgende fase van persoonlijke groei, van jullie relaties, te komen en daardoor kun je ook meehelpen om het collectieve bewustzijn op te trekken, meer naar een type relaties die in de Gouden Eeuw thuishoren. Maar wij geven natuurlijk toe dat het in de huidige situatie op aarde niet mogelijk is om echt een relatie te manifesteren zoals die in de Gouden Eeuw zal zijn, zelfs niet voor de studenten die verder in hun ontwikkeling zijn, hoewel je die zeker al kunt beginnen te benaderen.

Waarom is het niet mogelijk om in de huidige situatie op aarde een relatie te hebben zoals die in de Gouden Eeuw zal zijn? Dat is natuurlijk een onderdeel van wat wij willen bespreken tijdens deze conferentie. Mijn geliefden, als je naar de meeste mensen op de wereld kijkt, in welke cultuur zij ook leven, of die nu meer of minder ontwikkeld is, er zijn wel bepaalde universele tendensen.

De meeste mensen hebben een bepaald gevoel van eerlijkheid, zij hebben het gevoel dat je niet in een situatie gebracht mag worden waarin jij dingen niet weet, en omdat je ze niet weet daardoor een ernstige fout maakt. Ondanks het feit dat je niet precies wist wat je deed, je kende de situatie niet precies, wist je niet precies wat de consequenties zouden zijn, maar daar moet je wel mee leven. De meeste mensen zouden zeggen dat dit niet eerlijk is.

Natuurlijk zijn wij, de geascendeerde meesters, het ermee eens maar de naakte waarheid over het leven op aarde is dat de meeste mensen voortdurend in situaties zijn waarin ze niet alle aspecten van een situatie kennen en hoe die hen zal beïnvloeden, hoe die anderen zal beïnvloeden en wat de ervan consequenties zullen zijn. De meeste mensen leven hun hele leven in een heel dramatische vorm van onwetendheid van de basisaspecten van hun situatie en leven. Dit proberen wij natuurlijk te veranderen als geascendeerde meesters en we proberen dat al heel lang te doen door geleidelijk progressieve openbaringen te geven, zoals we dat noemen, maar ook door met mensen samen te werken op alle terreinen van de samenleving die openstaan voor het ontvangen van de ideeën die de samenleving verder brengen.

Als je terugkijkt op de laatste tweeduizend jaar, dan zie je dat er wel vooruitgang is geweest, dan zie je dat de toename van kennis een heel grote factor binnen dat proces is geweest, maar niet alleen de toegenomen kennis, maar ook het toegenomen bewustzijn, de verhoging van het bewustzijn. Zoals we al vaker hebben gezegd is dit toegenomen bewustzijn eigenlijk de drijfveer in de vooruitgang in dit toegenomen bewustzijn over hoe het leven werkt. Naarmate we dichter bij de Gouden Eeuw komen, zal het bewustzijn van de mensen vanzelfsprekend verder verhoogd worden en het tempo waarin de Gouden Eeuw gemanifesteerd kan worden, zal heel erg bepaald worden door het vermogen en de bereidheid van de mensen om hun bewustzijn te verhogen.

Nu zijn er veel mensen die, zoals ik zei, in een heel ernstige vorm van onwetendheid leven. Een van de aspecten van deze vorm van onwetendheid is dat zij denken dat die toename van bewustzijn, zoals zij dat kunnen begrijpen wanneer ze erop terugkijken, is dat dit kwam omdat de mensen die dingen in vorige eeuwen niet wisten. Er waren alleen zoveel dingen die ze niet wisten, omdat ze die nog niet ontdekt hadden. De waarheid is natuurlijk, zoals wij jullie al vele malen hebben verteld, dat de reden dat de mensen die niet wisten, omdat er andere mensen en een paar niet-materiële wezens waren die niet wilden dat zij die wisten.

De meeste mensen denken dat onwetendheid iets is wat wij onschuldige onwetendheid hebben genoemd, omdat je iets gewoon niet weet. Maar er zijn twee vormen van onwetendheid die heel veel onder de meeste mensen voorkomen. De meeste mensen hebben een vorm van onwetendheid dat ze dingen niet willen weten, er zijn bepaalde dingen die ze niet willen zien. Maar daarnaast is er ook een agressievere externe vorm van onwetendheid, omdat er krachten en wezens op deze wereld zijn die niet willen dat mensen iets weten en die hen actief kennis onthouden. Dit geldt natuurlijk voor alle aspecten van het leven op aarde, zoals we al heel vaak hebben besproken, zoals in onze boeken over dictators, fanatisme, elitarisme en als laatste ideologie. Op deze conferentie zullen we ons richten op een van de terreinen waarop mensen opzettelijk onwetend worden gehouden over hun feitelijke situatie, namelijk relaties.

Als we een stapje terugdoen van relaties, en het is nodig om een stapje achteruit te doen, omdat er voor de meeste mensen op aarde niets meer persoonlijker is dan hun relaties. Er zijn maar weinig dingen die hen ergens meer emotioneel bij betrekken, die hen meer het gevoel geven dat ze er persoonlijk aan gehecht zijn dan persoonlijke relaties. Met andere woorden wat het leven van mensen personaliseert, is persoonlijke relaties, meer dan bijna elke andere factor. Hoe meer gepersonaliseerd iets is, hoe persoonlijker je iets opvat, hoe serieuzer het voor jou is, hoe blinder je bent om te zien wat er aan de hand is, hoe moeilijker het voor jou zal zijn om het te zien.

Laten we proberen om uit de persoonlijke situatie te stappen, jouw persoonlijke situatie, en ons gewoon voorstellen dat wij een stap naar achteren doen, dat we eigenlijk opstijgen van de aarde. Wij stijgen fysiek omhoog door de atmosfeer, door het emotionele niveau, door het mentale niveau, door het identiteitsniveau naar de hogere niveaus van het identiteitsniveau. Vanuit deze verheven positie kijken we op de aarde neer alsof van grote afstand. Wij zijn niet op zo ver weg dat alles klein lijkt en moeilijk te zien is, maar we zijn buiten ons persoonlijke waarnemingsfilter waardoor alles belangrijk en serieus lijkt. Wij kunnen alles zien, maar we lijkt alsof we iets zien op enige afstand.

Hoe zien relaties op aarde er uit als we die van afstand bekijken? In de eerste plaats moeten we naar de aarde kijken. Op wat voor planeet zijn jullie? Dit is een vraag die de meeste mensen op de wereld maar zelden stellen, laat staan ooit over nadenken. Op wat voor planeet ben ik? Zijn er andere planeten dan de aarde? Zou het kunnen dat er planeten zijn met heel andere omstandigheden dan wij op aarde hebben? De meeste mensen vinden het vanzelfsprekend dat ‘de aarde is zoals ze is’, zoals men zegt. Dit is de enige planeet die er is of in ieder geval de enige planeet die zij kennen of willen kennen. Hoe de dingen op aarde zijn, is de enige manier waarop iets kan. Ze denken dat de enige manier waarop relaties kunnen bestaan op aarde, is gewoon de enige manier waarop ze kunnen zijn. Misschien zelfs wel dat dit de manier waarop ze zouden moeten zijn.

Jullie weten natuurlijk, omdat we jullie dit vele malen hebben verteld, dat er andere types planeten bestaan, dat er zoals wij ze noemen, natuurlijke planeten bestaan. In tegenstelling tot de aarde die een onnatuurlijke planeet is, omdat de aarde veel dichter is, veel donkerder, het collectieve bewustzijn op aarde is lager. Het gevolg is dat alle omstandigheden op aarde veel moeilijker zijn dan op een natuurlijke planeet die lichter is, waar je niet die weerstand en dichtheid hebt.

De aarde is in werkelijkheid een heel erg moeilijke planeet om op te leven. Het is vooral een heel erg moeilijke planeet voor persoonlijke relaties. Wanneer je naar het leven op aarde kijkt, en dit geldt zowel voor iemand die spiritueel is als iemand die op dit moment niet naar spiritualiteit neigt, dan kunnen we zeggen dat persoonlijke relaties voor alle mensen een van de moeilijkste aspecten is, zo niet het moeilijkste aspect in hun leven.

Als je naar heel erg veel mensen kijkt, dan zie je dat ze al vanaf zeer jonge leeftijd, dat ze bijna nog een baby waren en daarna, heel erg worden beïnvloed door hun persoonlijke relaties: in het begin het gezin, broertjes en zusjes, maar daarna als je naar de kleuterschool of school gaat. Daar zijn ook leraren en klasgenoten. Er zijn andere familieleden naast je onmiddellijke gezin en als je leven verder gaat, ontmoet je steeds meer mensen. Je breidt de kring van mensen die je kent uit en gaat met hen om, en dat houdt in dat er steeds meer persoonlijke relaties komen.

Bij de meeste mensen zijn die relaties ook meer geneigd om steeds persoonlijker te worden. Er kunnen misschien ook meer conflicten in komen, ze kunnen misschien moeilijker worden. De mensen kunnen die relaties misschien steeds serieuzer gaan opvatten en dan wordt het moeilijk voor hen om lang genoeg afstand te bewaren om zich te kunnen afvragen of er ook een ander soort relatie is dan die ene waar ze in dit leven in geduwd zijn.

De reden dat ik wil beginnen met jullie deze gedachte geven, is dat de eerste stap om je relatie te verbeteren is eigenlijk is dat je lang genoeg afstand van jezelf neemt om in ieder geval de vraag te stellen: “Zou er ook een andere benadering van deze relatie kunnen zijn dan ik tot nu toe heb gehad?” Hoe kan ik een relatie verbeteren of veranderen als ik die vraag niet stel? Als ik die vraag niet eens stel, hoe kan ik dan aan dat proces beginnen? Is er een betere manier? Dat is de eerste vraag die je moet stellen en dat kan niet als je zo betrokken bent bij een relatie, dat je die zo serieus neemt, dat die je blind maakt voor elk ander alternatief.

Het lijkt of de meeste relaties op aarde en de relaties die heel erg persoonlijk zijn, die heel serieus, heel intens zijn, op een bepaald spoor zitten. Je kunt spreken van een grammofoonplaat die kapot is en in dezelfde groef blijft hangen en dezelfde regel van het lied steeds opnieuw herhaalt en dan bij een hobbel komt… en die regel weer opnieuw herhaalt, enzovoort. Maar je kunt ook zeggen dat mensen in een rollercoaster zitten van ups en downs, soms is de relatie beter, soms minder, maar wel op een spoor zit dat eigenlijk nooit lijkt te veranderen, nooit een andere uitkomst oplevert. Hoe komt dat? Waarom komen mensen in die sporen vast te zitten? Dat is, opnieuw, waarom we over de onwetendheid van de meeste mensen moeten praten.

Een van de ernstigste vormen van onwetendheid wat betreft relaties, is dat de meeste mensen niet opgroeien met het begrijpen van reïncarnatie. Daarom kunnen ze alleen maar naar hun relaties in dit leven kijken. Maar mijn geliefden, de meeste persoonlijke relaties die je hebt, zijn niet in dit leven begonnen. Die gaan vaak vele levens terug, soms tot aan je eerste reïncarnatie op aarde toe. Hoe kun je een relatie verbeteren als je alleen maar nadenkt over wat er in dit leven gebeurt? Je kunt misschien eens naar je omgang met een bepaald persoon in dit leven kijken. Laten we als voorbeeld je moeder nemen.

Je kijkt naar je relatie met je moeder, uit wie je geboren bent, hoe zij jou heeft opgevoed, hoe ze jou als kind heeft behandeld, hoe ze je zindelijk heeft gemaakt (waar de Freudiaanse psychologen zo graag naar willen kijken), wat zij je heeft verteld over jou, hoe ze je heeft gestraft, hoe ze op jou schold, hoe ze jou heeft opgevoed tot een bepaald type mens. Als je hiernaar kijkt, dan krijg je natuurlijk wel wat aanwijzingen op grond van hoe ze jou heeft behandeld en hoe jij daarop hebt gereageerd. Dit kan je misschien enig idee geven dat er bepaalde patronen zijn, er zit een bepaald dynamiek in jullie relatie. Maar je kunt de diepte, de ernst, de complexiteit en het momentum van die patronen pas goed begrijpen wanneer je naar langere tijd kijkt, zodat je kunt gaan begrijpen waarop mensen opgesloten zitten in hun relaties, waarom hun relaties in een groef blijven hangen.

Mijn geliefden, kijk naar een eenvoudig feit dat veel mensen hun gezin hebben geobserveerd. Je hebt twee broertjes en/of zusjes die al bijna vanaf hun babytijd ruzie met elkaar maken. Misschien kunnen ze niet zonder elkaar leven, maar ze kunnen niet met elkaar leven zonder ruzie te maken, zonder elkaar te plagen en zonder elkaar te proberen te domineren. Het lijkt wel alsof ze van kinds af aan in dat spel vastzitten. Hoe kun je dit verklaren met de traditionele wereldlijke psychologie? Hoe kun je verklaren dat twee broertjes of zusjes prima met elkaar kunnen opschieten en dat twee andere voortdurend met elkaar in conflict zijn? Hoe kun je verklaren dat iemand één broertje of zusje heeft waar hij prima mee kan opschieten en met een andere niet en dat dit al in hun babytijd begint of toen ze nog heel jong waren? Wat kan er met die kinderen gebeurd zijn toen ze nog baby waren dat dit zo’n conflict en vijandigheid en onvermogen om met elkaar te praten, kon veroorzaken?

Maar wanneer je nadenkt over reïncarnatie, dan weet je natuurlijk dat als die relaties vele levens teruggaan, deze twee broertjes of zusjes letterlijk al honderden jaren in diverse incarnaties met elkaar in conflict kunnen zijn. Zij dragen dit al heel lange tijd met zich mee. Is het een wonder dat zij met deze patronen incarneren en daarom al beginnen wanneer ze nog in de wieg liggen? Ze werden geboren in een strijd tegen elkaar, omdat ze in hun laatste leven tegen elkaar hebben gestreden en ook in hun vele laatste levens. Hoe kun je naar jouw persoonlijke relaties kijken en zien wat er echt aan de hand is, als je dit niet begrijpt?

Een ander aspect van onwetendheid is natuurlijk dat mensen tamelijk ongeduldig worden of dat ze het opgeven. Er zijn natuurlijk mensen die het opgeven omdat ze niet kunnen zien hoe ze iets zouden kunnen veranderen. Zo zit die persoon nu eenmaal in elkaar en zo ziet mijn relatie met die persoon eruit. Ze proberen het niet meer, maar anderen staan open voor het feit dat de relatie misschien zou kunnen veranderen. Ze lezen wat boeken over populaire psychologie, doen misschien diverse opdrachten of gaan in therapie. Zij denken dat een patroon dat in dit leven is gevormd, gemakkelijk op te lossen is. Wanneer ze zien dat ze na jaren van werk geen vorderingen maken in die relatie, hebben ze geen geduld meer met die andere persoon, met zichzelf en geven zichzelf de schuld niet meer, of ze komen opnieuw op het punt dat ze het gewoon opgeven en zeggen: “O, de ander zal nooit veranderen, de relatie zal dus ook nooit veranderen.”

Jullie, de spirituele mensen, moeten toegeven dat jullie geneigd zijn om snel resultaten te willen. Dit is natuurlijk een neiging die heel erg diep in het collectieve bewustzijn is geprogrammeerd door de advertentie-industrie, door bedrijven, maar uiteindelijk natuurlijk de gevallen wezens. De psychologie over onmiddellijke bevrediging was al vanaf heel lang geleden hier. Het is heel lang geleden al begonnen, maar werd versneld door het tijdperk van plastic, de kleine kaartjes in je portefeuille, waarmee je ogenblikkelijk kunt kopen wat je maar wilt en pas later betalen. Dit heeft tot dit tijdperk geleid van ogenblikkelijk bevrediging willen, omdat veel mensen verwachten dat zij wanneer ze iets doen, het geld betalen, resultaat moeten zien. De resultaten moeten gegarandeerd worden en er snel zijn. Zelfs spirituele mensen worden hierdoor beïnvloed. Spirituele mensen zijn geneigd te denken dat ze ogenblikkelijk resultaten moeten zien als ze een spirituele opdracht doen of een spirituele lering bestuderen. Dit wordt heel erg versterkt door veel verkeerde leringen en valse goeroes die de mensen beloven dat er ogenblikkelijk resultaten zullen komen.

Je moet toegeven dat er valse goeroes op de wereld zijn die de mensen beloven dat zij zo’n diepgaande leer hebben, zij zo’n krachtige spirituele techniek hebben, dat een paar jaar studie hen al heel verbazingwekkende resultaten zal opleveren waardoor alle problemen van die mensen zullen worden opgelost. Ze zullen hun bewustzijn verhogen en in een paar jaar kosmisch bewustzijn bereiken door hun ogen te sluiten en elke morgen en avond twintig minuten te mediteren of wat je ook maar op de wereld moet doen. Er is een hele industrie van valse goeroes die ogenblikkelijk resultaat beloven. Veel spirituele mensen hebben het gevoel dat ze ogenblikkelijk resultaat mogen verwachten als dit de hoogste spirituele leer is en als ze die goed uitoefenen. Als dat niet zo is, raken ze teleurgesteld in de leer of in zichzelf, en vragen ze zich af wat ze verkeerd hebben gedaan. Maar nogmaals, mijn geliefden, hoe kun je verwachten dat relaties die al eeuwen zo zijn in een paar jaar worden opgelost, of misschien zelfs wel tweemiljoen jaar op deze planeet, zoals in het boek ‘Mijn Levens met’ wordt gezegd.

Ik zeg dit niet om je te ontmoedigen; we hebben jullie een aantal zee krachtige hulpmiddelen gegeven in de boeken ‘Je Spirituele Trauma’s Helen’ en in de andere, dus veel dingen kun je tamelijk snel oplossen, maar dat kan alleen als je heel erg ver teruggaat in de tijd en naar die heel vroege ervaringen kijkt die je op aarde hebt gehad. De avatars onder jullie realiseren zich natuurlijk dat de relatieproblemen begonnen toen jullie de gevallen wezens tegenkwamen die jullie probeerden te vernietigen toen jullie naar de aarde kwamen. Als je een van de oorspronkelijke bewoners van de aarde bent, dan zijn je relatieproblemen ook begonnen toen je de gevallen wezens voor het eerst ontmoette die jou ook probeerden te domineren en als slaaf in te lijven of jou in ieder geval niet een bedreiging te laten vormen voor hun dominantie op aarde. Je ziet hoe dan ook dat jouw relaties bepaalde patronen hebben die heel erg ver teruggaan in de tijd. Hoe kun je verwachten dat dit heel erg snel wordt opgelost?

Het kan wel worden opgelost. Veel van jullie hebben al heel diepgaande problemen in jullie relaties opgelost. Veel van jullie kunnen die problemen in de rest van dit leven oplossen en veel van jullie ook in minder tijd dan de rest van dit leven, maar je moet wel dat bepaalde geduld hebben met jezelf en andere mensen in je relaties, omdat dingen tijd nodig kunnen hebben. Daarom moet je uitkijken voor die beginnende frustratie die sommige mensen voelen, omdat de duistere krachten, de gevallen wezens en zelfs je eigen gescheiden zelven dit genadeloos zullen uitbuiten. Het is niet voor niets dat men zegt dat ontmoediging het scherpste werktuig is in de gereedschapskist van de duivel. Wanneer je ten prooi valt aan het dubbele effect dat je eerst de projectie hebt dat je ogenblikkelijk bevrediging moet voelen en daarna de projectie dat er iets is misgegaan als je die niet krijgt en jij ontmoedigd raakt. Dan zul je genadeloos door gevallen wezens worden aangevallen, misschien ook wel door andere mensen die de duistere krachten zullen gebruiken om jou te proberen te ontmoedigen.

Je moet begrijpen dat een persoonlijke relatie voor de meeste mensen het moeilijkste aspect van hun leven is, het moeilijkste wat ze doen of op zich nemen, is een persoonlijke relatie en de reden is heel simpel. Je moet nogmaals nadenken over reïncarnatie. Volgens de wereldlijke psychologie groeit een kind op in wat volgens de meeste maatstaven een normaal, relatief harmonieus gezin wordt genoemd. Het kind heeft een vader en een moeder die wel goed met elkaar kunnen opschieten, hun huishouding is op orde, ze wonen in een huis en het kind groeit op in een stabiele omgeving. Maar het blijkt dat het kind niet kan functioneren in het leven. Het kan problemen hebben met boosheid. Het kan drugs gebruiken. Het kan geen initiatieven ontplooien, wil niks doen. Het kind kan ook ernstiger psychische problemen hebben.

Als je naar de vele kinderen op de wereld kijkt, en waarschijnlijk ken je wel een paar, dan kun je zeggen dat de wereldlijke psychologisch van tegenwoordig geen verklaring heeft waarom iemand zulke ernstige psychische problemen heeft. De persoon werd in zijn leven nooit aan een trauma blootgesteld. Hoe verklaar je dat mensen die ernstige problemen soms al vanaf hun jeugd hebben, toen er geen misbruik van hen werd gemaakt, ze niet aan een trauma werden blootgesteld? Er was eigenlijk geen reden in dit leven waarom het kind zulke moeilijke psychologische problemen had.

Je kunt dit alleen maar begrijpen wanneer je naar reïncarnatie kijk en beseft dat die persoon zijn psychologische problemen niet alleen in dit leven heeft opgebouwd. Hij heeft heel veel levens gehad, in honderdduizenden jaren. Dan kijk je naar planeet aarde, je bekijkt wat je weet over geschiedenis, alle oorlogen, alle conflicten, alle hongersnoden, alle armoede, alle omstandigheden die er in diverse samenlevingen waren en je zegt: “Maar wij moeten onze definitie van normaal bijstellen, omdat een normaal menselijk wezen wel moeilijke psychologische problemen moet hebben, omdat een normaal menselijk wezen moet zijn blootgesteld aan veel traumatische gebeurtenissen in vorige levens als je bekijkt hoe deze planeet er de laatste honderden jaren heeft uitgezien. Ze ontvingen totaal geen hulp in vorige levens om te leren omgaan met hun psychische problemen, ze nemen die dus vanzelfsprekend mee naar dit leven. En daarom hebben ze met zulke moeilijke psychische problemen.”

Als we dit op het terrein van de psychologie zouden erkennen, dan zouden ze misschien hulp kunnen krijgen om met hun psychologische problemen om te gaan, maar hoe moeilijk is het om zulke mensen te helpen als je dat niet begrijpt? Welnu, de mensen die psycholoog zijn en eerlijk zijn, weten dat zij vaak ten einde raad zijn. Natuurlijk zijn psychologen ook opgevoed met de westerse wetenschappelijke traditie dat een effect een oorzaak moet hebben. Dan zit er dus een cliënt in je kantoor of die ligt op de bank die vertelt over een probleem dat hij of zij heeft. Natuurlijk zeg je: “Dit is een effect en daar moet een oorzaak voor zijn, er moet een traumatische gebeurtenis in je leven zijn geweest of je moet een trauma in je leven hebben opgelopen. Ik ga graven, helemaal tot aan de jeugd toe, om te kijken of er iets is onderdrukt en zich daar zelfs niet van bewust te zijn.”

Het proces begint zich te ontknopen, het gaat terug naar de vroege jeugd, zelfs kijkend of er misschien iets is onderdrukt en er is niets te vinden. Als veel psychologen eerlijk zijn, dan zeggen ze op een bepaald moment, of misschien zeggen ze het ook niet, maar ze hebben in ieder geval het gevoel dat ze zouden moeten zeggen: “Ik heb nu het hele leven van iemand uitgeplozen tot aan de geboorte toe en ik vind geen traumatische ervaring die de oorzaak kan zijn van het effect dat ik in de psyche van de mensen zie. Wat moet ik nu doen?” Je kunt of de zoektocht naar een oorzaak opgeven en alleen het probleem oplossen zoals sommige psychologen doen, of je kunt zeggen: “Als ik niet een oorzaak kan vinden in dit leven, dan moet ik misschien wel verder dan dit leven kijken”, zoals ook psychologen doen. Dit is natuurlijk iets wat het hele terrein van de psychologie kan en zal veranderen naarmate we verder in de Gouden Eeuw komen.

Een van de aspecten van relaties in de Gouden Eeuw zal natuurlijk een hoger bewustzijn zijn zoals ik zei, en hier heb ik nu over gesproken, dit is één aspect van dit hogere bewustzijn. Naarmate we verder in de Gouden Eeuw komen, zal er meer bewustzijn ontstaan dat menselijke wezens in de eerste en voornaamste plaats psychologische wezens zijn. Ieder aspect van het leven van een menselijk wezen wordt beïnvloed door de psyche van die persoon. Als we mensen willen helpen met hun psychologische problemen, dan moeten diep graven in iemands psyche om de oorzaak van die patronen, het dysfunctionele, de trauma’s, te vinden die we zien. Naarmate we verder in de Gouden Eeuw komen, zal de erkenning ontstaan dat reïncarnatie bestaat. Dit gebeurt niet in de context van een specifieke religie. Mensen in de westerse wereld zullen niet ineens hindoe of boeddhist worden zoals veel christenen projecteren, dat je hindoe of boeddhist zult worden als je over reïncarnatie nadenkt; dat is niet het geval.

Het zal zo zijn dat er een universeel bewustzijn komt dat reïncarnatie bestaat op grond van de psychologische problemen van de mensen en omdat mensen zich vorige levens herinneren en nieuwe vormen van therapie zullen ontstaan, sommige zijn al ontwikkeld zoals hypnotherapie, waarin mensen hun vorige levens kunnen blootleggen, in ieder geval genoeg om de oorzaak van een bepaald trauma te ontdekken, dat trauma op te ruimen en kijk, ze zijn zowaar van het trauma in het huidige leven bevrijd, maar alleen omdat ze ver genoeg teruggingen om dit bloot te leggen en er bewust mee aan de slag te gaan en daardoor het trauma op te ruimen dat zij niet in dit leven hebben opgelopen.

Een van de grootste veranderingen in de Gouden Eeuw, en die is niet zo ver weg, is dat wij, dat de mensen zullen loslaten wat wij hebben gezegd in ons boek over fanatisme, elitarisme en ideologie. De mensen zullen iets overwinnen wat Gautama de ‘ideologische denkwijze’ heeft genoemd, door naar hun leven te kijken en te zeggen: “Dit is onze ideologie, dit is onze prachtige theorie over hoe het leven zou moeten werken. We moeten manieren vinden om die theorie te bevestigen en te valideren, omdat die moet werken en daarom de resultaten moet opleveren die wij graag willen.”

Een van de terreinen die het potentieel heeft om tot de eersten te behoren die een doorbraak maken, is juist de psychologie, omdat heel veel psychologen op het punt zijn dat ze zich gefrustreerd voelen, omdat ze alles hebben gedaan binnen de huidige psychologische theorie om hun patiënten te helpen, maar het niet kunnen. Ze moeten bekijken: “Is er een andere manier van hulp mogelijk? Is er nog een benadering die mijn cliënten kan helpen om die grote trauma’s te overwinnen?” Zelfs als ze niet letterlijk in reïncarnatie geloven, dan kunnen ze nog wel een vorm van therapie hebben om hun cliënten te helpen. Enkelen zijn bereid om dat te doen en die zeggen zelfs: “Het is niet een kwestie van bewijzen of niet bewijzen dat reïncarnatie bestaat. Het enige wat er voor mij op dit moment toe doet, zijn de praktische resultaten. Kan ik mijn client in een serie regressies naar een vorig leven brengen en hen helpen om iets van hun psychologische problemen op te lossen? Als het werkt, dan kan het me niet schelen waarom en hoe het werkt.”

Dit is natuurlijk niet de beste aanpak in de Gouden Eeuw, maar als tussenstap wel acceptabel. Het is in de praktijk het meest realistisch om te zeggen: “Als de huidige aanpak niet werkt, een aanpak die op een ideologische benadering berust, op een idee over hoe de wereld zou moeten werken, als dat niet werkt, kunnen we dan een benadering vinden die wel werkt? Dan kunnen we onze cliënten natuurlijk helpen en als dat werkt, dan zullen we die ook benutten. Waarom niet? Als we een natuurlijke remedie ontdekken, of bepaalde chemicaliën, die de mensen helpt om een fysieke ziekte te overwinnen, dan zouden we die remedie natuurlijk gebruiken, zelfs als we niet precies weten hoe die werkt, we hebben gewoon gezien dat het werkt.”

Die verandering waar ik het over heb, begint er al te komen bij veel mensen, maar ik heb het over een verandering in de praktische, realistische aanpak van mensen door te zeggen: “Wat kan helpen? Wat werkt wel? Wat helpt de mensen eigenlijk?” Ze zijn bereid om verder te kijken dan de grenzen van hun huidige mening, hun huidige ideologie, hun huidige wetenschap, omdat het uiteindelijk er niet zoveel toe doet wat het hoogste inzicht is. Het is belangrijk dat het werkt. Dit zijn de mensen die in plaats van een ideologische benadering het praktische aanpakken; zij kijken hoe ze anderen kunnen helpen en dan doen ze dat.

De volgende verandering die er zal komen als we verder in de Gouden Eeuw komen, is zoals ik zei, het besef dat menselijke wezens in de allereerste plaats psychologische wezens zijn. Wat houdt dat in? Dat houdt in dat ieder aspect van het leven van de mensen wordt beïnvloed door hun persoonlijke psychologische problemen. Vanzelfsprekend worden hun persoonlijke relaties beïnvloed door hun persoonlijke psychologische problemen. Dit betekent dat je in een relatie tussen twee mensen, of zelfs meer mensen, niet zoals veel relatiecoaches of therapeuten tegenwoordig geneigd zijn te doen, de relatie, het gezin, als een eenheid beschouwt.

Je moet eerder beginnen te kijken naar de individuele psychische problemen van de mensen die erbij betrokken zijn. Welke patronen hebben ze? Je ziet een bepaalde houding, niet alleen bij therapeuten, maar ook bij veel andere mensen. Dit is de houding dat wanneer je een relatie hebt met iemand anders en geneigd bent om boos te worden, dit komt omdat die andere persoon iets doet waar jij boos om wordt. Je kijkt naar de dynamiek in die relatie. Wat doet de ander, dat jij boos wordt en dan zeg je misschien: “Hoe zou die andere persoon zijn of haar gedrag kunnen veranderen opdat jij niet boos wordt?” Ik zeg niet dat dit geen onderdeel van het proces is, maar de waarheid is, en dat is iets wat steeds duidelijker zal worden naarmate we verder in de Gouden Eeuw komen, dat jouw boosheid niet door de andere persoon wordt gewekt. Jouw boosheid wordt veroorzaakt door patronen in jouw psyche en dat kan al vele levens eerder gebeurd zijn. Je hebt misschien veel levens met die ander gehad. Misschien ook niet. Het kan ook zijn dat dit patroon van boosheid onafhankelijk van die persoon is begonnen die op dit moment je echtgenoot is of iemand anders die belangrijk voor je is en daarom niet door hem of haar werd veroorzaakt.

Wat er zal gebeuren, is dat er een belangrijke verandering zal gaan komen en er zijn al progressieve, creatieve, vooruitdenkende therapeuten die die omslag hebben gemaakt. Die omslag bestaat eruit dat een relatie tussen twee mensen niet de oorzaak is van wat er in de individuele psyche van die twee mensen gebeurt. De relatie is gewoon de katalysator die dit naar buiten brengt. De relatie maakt zichtbaar wat er in het onderbewuste van die twee mensen aanwezig is. Om de dynamiek van die relatie te veranderen, moet je dus naar de individuele psyche van die twee mensen kijken en vandaaruit beginnen te werken.

Die verandering is al in aantocht, maar zal momentum krijgen en je kunt aan die verandering in momentum meehelpen of je kunt helpen om dat momentum op te bouwen en te versterken. Dat kan op meerdere manieren. Je kunt dat natuurlijk doen door oproepen hiervoor te doen, maar je kunt die verandering ook bewerkstelligen door naar je eigen relaties te kijken en te zeggen: “Wat als mijn partner niet die reactie veroorzaakt? Wat als mijn partner alleen maar iets zichtbaar maakt in mijn eigen psyche en dat iets in mijn eigen psyche mijn reactie op mijn partner veroorzaakt?” Denk er nu om dat ik niet zeg dat jouw partner geen psychologische problemen heeft. Deze kan ook meerdere psychische problemen hebben. Dat is niet jouw probleem, omdat jouw probleem voor jou als spirituele student is, hoe je spirituele vooruitgang boekt. Hoe kwalificeer ik mij me voor mijn ascensie?

Zoals we al vaker hebben gezegd, kwalificeren jij en je partner je niet samen voor jullie ascensie. Er is een populair gezegde op de wereld: “Er zit geen ‘I’ (ik) in ‘team’. Maar er is een I, in zekere zin, omdat je niet als team ascendeert. Ja, veel spirituele mensen kunnen natuurlijk elkaars groei bevorderen en hun bewustzijn samen verhogen maar uiteindelijk ascendeert ieder individueel. Jij loopt alleen door de poort naar het geascendeerde rijk en wordt geascendeerde meester. Dat betekent dat jij, om je voor jouw ascensie te kwalificeren, jouw eigen psychologische problemen moet opruimen, niet die van je partner, niet die van je vader of je moeder, en ook niet die van je kinderen. Jij moet zelf jouw psychologische problemen opruimen. Als je bereid bent om die verandering door te voeren, zoals velen van jullie natuurlijk al hebben gedaan, dan help je om het collectieve bewustzijn te verhogen en die verandering tot stand te brengen, omdat steeds meer mensen, (omdat het niet alleen therapeuten zullen zijn maar ook de mensen die een therapeut zoeken) die verandering zullen bewerkstelligen en zeggen: “Laten we alleen maar naar de persoonlijke psyche kijken.”

Die verandering heeft veel facetten en is nogal diepgaand. Als je nadenkt over wat ik net heb gezegd: in plaats van een relatie tussen twee mensen als eenheid te bekijken, deel je die op in twee aparte werelden. Dit zou veel meer overeenkomen met de westerse traditie in de wetenschap die altijd alles in kleinere eenheden opdeelt. Maar dat heeft er niets mee te maken. Je kijkt naar de individuele psyche van elk persoon apart. Bij relaties zie je vaak, in ieder geval bij de relaties waarmee therapeuten mee in contact komen, dat er twee mensen zijn, van wie de ene openstaat voor therapie en iets wil doen aan de relatie en de ander niet, of die is in elk geval terughoudend. Vaak staat de vrouw in een relatie (als het een man-vrouwrelatie is) natuurlijk meer open voor therapie dan de man. Dat is niet altijd het geval, maar vaak wel. In een relatie met veel spanning wil de ene er iets aan doen, gaat naar een counselor, maar de feedback die de vrouw krijgt is: “We kunnen eigenlijk alleen maar iets doen als je man meekomt in therapie.” Dan moet ze haar man onder druk zetten in een relatie waar al spanning heerst, ze moet hem proberen te dwingen om iets te doen wat hij niet wil. In veel gevallen schept dit alleen maar vijandigheid en spanning en dat leidt niet echt tot een positief resultaat. Er zijn natuurlijk uitzonderingen op, maar ik wijs op een tendens.

Zodra je begrijpt dat een relatie eigenlijk om twee individuele mensen gaat, elk met hun eigen individuele psychische problemen, dan kun je zeggen: “Oké, ik ben één partner in die relatie. Wij hebben wat spanningen of moeilijkheden, maar vanwege de spanning is het moeilijk om met mijn partner te communiceren, het is moeilijk voor mij om mijn partner te veranderen of deze de noodzaak van therapie in te laten zien. Wat kan ik doen? Is de enige optie dat ik mijn partner moet proberen te dwingen?” Nee, want je andere optie is: “Aan welke psychologische problemen moet ik werken? Wat moet ik oplossen en wat als ik nu eens gewoon zoveel mogelijk van mijn eigen persoonlijke problemen zou oplossen? Is het dan niet mogelijk dat ik ook de dynamiek van de relatie zal veranderen?”

Ik weet dat veel van jullie als spirituele mensen die verandering hebben doorgemaakt. Maar kijk eens naar de wereld en denk er eens over na hoeveel mensen daar nog nooit over hebben nagedacht. Zij hebben daar nog nooit over nagedacht omdat ze, zoals ik zei, verblind zijn door de intensiteit en de ernst van hun relatie waardoor zij projecteren: “Mijn partner zit zo in elkaar en daarom moet ik wel zo reageren, en ik kan niet veranderen tenzij mijn partner verandert.” Dit is natuurlijk een leugen die al heel lang op deze planeet versterkt is door de gevallen wezens en ook op andere planeten waar ze zijn geweest, omdat ze altijd proberen om twee mensen in deze situatie te brengen, waardoor twee mensen, man en vrouw, allebei projecteren dat het de schuld is van de ander en dat die moet veranderen en dat hij of zij pas kan veranderen als de partner verandert.

Waarom doen de gevallen wezens dat? Omdat die twee mensen dan pas echt vastzitten, ze zitten vast in dat patroon. Hoe kunnen ze daar ooit weer uitkomen? Dat kan niet, omdat de gevallen wezens over een heel lange periode die rollen voor mannen en vrouwen hebben gevormd. Dit is nog iets waardoor mensen geblinddoekt zijn wanneer ze aan relaties beginnen, omdat ze niet begrijpen hoe krachtig die collectieve patronen zijn. Je ziet misschien dat mensen op een andere manier verblind zijn, omdat zij zich niet realiseren dat er iets is dat het collectieve bewustzijn heet en dat zij daar deel van uitmaken, dat zij er door worden beïnvloed.

Zij beseffen niet dat die patronen bestaan – wij hebben ze ‘beesten’ genoemd – in het collectieve bewustzijn die zullen proberen hen persoonlijk te beïnvloeden. De mensen realiseren zich niet dat er op deze planeet al heel lang de projectie bestaat dat de mannen dominant zijn. De mannen zijn sterker, de mannen zouden de leiding moeten hebben en de vrouwen moeten een onderdanige rol spelen, zij moeten zich onderwerpen.

Kijk eens waar dit toe heeft geleid in veel verschillende culturen. Bekijk die hele patriarchale cultuur eens, de patriarchale mentaliteit dat vrouwen hun plaats moeten kennen. Vrouwen moeten een bepaalde rol vervullen en onderdanig zijn en mannen dienen. Is er één idee, of een stel ideeën, die meer relatieproblemen heeft veroorzaakt? Dat de mannen superieur moeten zijn aan vrouwen in een relatie tussen twee mensen? Jullie hebben al heel lang geleden een heel erg krachtig collectief beest gecreëerd dat teruggaat tot in de nevelen van de geschiedenis en dat alle mannen en vrouwen beïnvloed die een relatie durven aan te gaan. Al meteen zitten de man en de vrouw vast in een bepaald patroon en wanneer dat patroon intenser wordt en hen allebei negatief beïnvloedt, dan wordt er al spanning opgebouwd. Hoe kunnen ze ervoor gaan zitten en een neutraal gesprek hierover hebben, wanneer die spanning er al is?

Nu heb je de situatie waarover wij hebben gesproken, dat het decennium 2020 het decennium is van vrouwen. Maar je kunt ook zien dat vrouwen meer openstaan voor verandering dan mannen. Vrouwen willen vaker proberen de aard van de relatie te veranderen, maar omdat de relatie al in een patroon vastzit, omdat mannen zich op een bepaalde manier moeten gedragen, worden vrouwen ook geacht om zich op een bepaalde manier te gedragen. Dat betekent dat mannen en vrouwen geacht worden om op een bepaalde manier met elkaar te praten of niet te praten. Ze zitten al vast in een patroon dat duizenden jaren bestaat.

Hoe kunnen een man en een vrouw dit hele oude patroon, dit heel sterke patroon in het collectieve bewustzijn doorbreken? In de meeste gevallen kunnen ze dat niet. In enkele gevallen wel en dat is de verdienste van zowel de man als de vrouw die in vorige levens begonnen zijn om die traditionele rollen te onderzoeken. Je ziet natuurlijk in een aantal progressievere landen dat de laatste paar decennia de relatie tussen mannen en vrouwen drastisch is veranderd en dat vrouwen vrijer zijn of dat er meer gelijkheid is in de manier van denken, omdat mannen en vrouwen kunnen praten over dingen waar vorige generaties niet over konden spreken.

Er is inderdaad al vooruitgang. Om die vooruitgang echt te kunnen versnellen, moet de erkenning komen dat een vrouw niet beslist haar man in relatietherapie hoeft te laten gaan om de relatie te verbeteren. De vrouw, en de man trouwens ook, als het tegenovergestelde het geval is, kan zeggen: “Ik zal me op mijn eigen psychologische problemen richten. Ik zal mijn partner alleen maar beschouwen als een echo, een geluidsbox, die naar mij terugwerpt wat ik naar buiten projecteer ook al ben ik me daar niet bewust van. Ik zal dus zeggen: “Wat zegt mijn reactie op mijn echtgenoot over mijn psyche en hoe kan ik daarmee omgaan, het tot op de bodem uitzoeken en opruimen?”

Dit is eerlijk gezegd een revolutionaire omslag. Als vrouwen, en natuurlijk ook enkele mannen, maar veel vrouwen vooral in de meer ontwikkelde landen ter wereld die verandering zouden ondergaan, dan zou dat na een tijdje dramatische effecten hebben op het collectieve bewustzijn, want dan zouden die vrouwen dingen, diepe patronen in hun psyche die vele levens teruggaan, gaan opruimen.

Wanneer je geen patroon meer in je psyche hebt, dan ga je ineens niet meer op de manier reageren op je man die je had voor je het patroon had opgeruimd. Wat gaat er dan gebeuren? Dat kunnen meerdere dingen zijn. Een is dat je man gaat zeggen: “Oh mooi, ze klaagt en zeurt niet meer, ik kan nu mooi op mijn eigen manier gaan leven.” Of de man kan ook veranderen en tot het besef komen: “O, ik hoef me niet meer op dezelfde manier te gedragen ten opzichte van mijn vrouw als mijn vader altijd deed op mijn moeder.” Hij kan dat veranderen. hij kan zijn gedrag veranderen. hij kan zelfs beginnen naar zijn eigen psychologische problemen te kijken, hij wordt misschien geïnspireerd door zijn vrouw die verandert en zeggen: “Wow, ze is echt veranderd. Kwam dat alleen maar doordat ze in therapie ging? Wat als ik ook zou kunnen veranderen?”

Maar wat gebeurt er natuurlijk als de man niet wil veranderen? Dan kunnen er twee dingen bij de vrouw gebeuren. Ze kan zeggen: “Nu ik niet meer zo op mijn man reageer, kan ik wel met hem leven. Onze relatie is niet heel slecht. Wij hebben kinderen, wij heb verantwoordelijkheden. Ik kan ermee leven, in ieder geval op dit moment. Wanneer de kinderen groot zijn, kan ik er misschien nog eens naar kijken.” Of de vrouw kan zeggen: “Nu ik niet meer zo reageer, kan ik wel met mijn man leven, maar wil ik dat wel. Wil ik zo’n soort relatie of wil ik een ander soort relatie?” Zoals we al vaker hebben gezegd, als jij jezelf verandert, dan zal of je partner veranderen of verander jij je partner veranderen en vind je een partner die meer psychische problemen heeft opgeruimd dan de partner die je nu hebt en daardoor een betere relatie krijgen.

Ik heb nu al veel gezegd, maar ik wil me nog op één ding richten, hoewel dit het openingsdictaat is van de conferentie, maar je realiseert je wel dat er met maar twee sessies per dag veel moet gebeuren. Wanneer er een verandering komt en men reïncarnatie erkent, wanneer dit momentum krijgt, dan kun je veel vragen stellen over relaties. Natuurlijk zou je kunnen zeggen dat de meeste mensen tegenwoordig in onwetendheid leven, omdat ze niets over reïncarnatie weten. Maar wat is het Omega-aspect van reïncarnatie bij wijze van spreken? Dat is natuurlijk karma.

Jullie zijn spirituele mensen. Jullie zijn ermee bekend, maar kijk in de meeste samenlevingen – de meeste ontwikkelde landen – op aarde om je heen en die totaal in het duister tasten over het concept karma. Je kunt je afvragen of dit wel zo kan blijven. Er zijn landen die in vele opzichten hoog ontwikkeld zijn; die verbazingwekkende resultaten hebben bereikt vergeleken met twee tot drie generaties geleden, maar die nog steeds het meest basale aspect van het leven op aarde totaal niet kennen, namelijk dat alles wat je doet, gebeurt met energie. Het geeft energie een bepaalde kwaliteit op vibratieniveau en die energie blijft bij jou in je vier lagere lichamen en gaat van leven naar leven mee, totdat je er iets aan doet.

Je begrijpt dat een actie die je verricht een bepaalde fysieke consequentie kan hebben. Je zou dit kunnen vergelijken: In de meeste van die ontwikkelde landen zouden ze zeggen dat je een tweedehandsauto koopt en weten dat de motor versleten is, maar dat ze het niet tegen jou zeggen. Dus je tekent een contract voor een lening en je denkt dat je een goede auto koopt en je rijdt het terrein af waar ze die tweedehands auto’s verkopen. Drie weken later verbrandt de motor, de verkoper wist dat dit zou gebeuren, maar heeft het je niet verteld. Dit is een fysieke consequentie en de meeste ontwikkelde landen zouden zeggen: “Jij bent niet aansprakelijk voor de consequentie omdat je het niet wist – als je het had geweten dan had je die auto niet gekocht. De verkoper van de tweedehandsauto had het je moeten vertellen en moet daarom je geld teruggeven.”

Mijn geliefden, diezelfde hoog ontwikkelde landen willen niet dat hun eigen kinderen weten dat ze bij alles wat ze doen, karma maken. Karma is een consequentie. Nu kunnen er wel dingen zijn die kinderen doen die wel fysieke consequenties hebben. Die hoog ontwikkelde samenlevingen willen dat hun kinderen wel de fysieke consequenties kennen. Als je een hete kachel aanraakt, dan verbrand jij je vingers. Als je op straat loopt zonder naar links of rechts te kijken, dan kun je overreden worden door een auto. Die samenlevingen willen dat hun kinderen alles over de fysieke consequenties weten om zichzelf te kunnen beschermen.

Ze willen niet dat hun kinderen de niet-fysieke consequenties weten van wat ze doen en hoe ze daardoor karma maken, dat dit energie een bepaalde kwaliteit geeft die zich in hun emotionele lichaam, hun mentale lichaam en identiteitslichaam verzamelt en de kinderen op een heel erg diepgaande manier beïnvloedt. Het beïnvloedt hoe zij zich over zichzelf voelen, welk gevoel zij over het leven hebben, wat zij denken, hoe helder ze kunnen denken, wat ze kunnen beredeneren. Het beïnvloedt zelfs hoe ze naar zichzelf kijken.

De hoog ontwikkelde landen, die allemaal weten dat Einstein heeft gezegd – dat alles energie is. Zij willen niet dat hun eigen kinderen het heel simpele feit kennen dat zij vier lagere lichamen hebben, drie daarvan zijn niet fysiek, dat zijn energielichamen, hoewel het fysieke lichaam ook een energielichaam is natuurlijk, maar in ieder geval zijn dat niet fysieke energielichamen. Net als toxinen en chemicaliën en straling en zware metalen zich in het fysieke lichaam kunnen verzamelen, kan dat ook zo gaan met toxische emoties, toxische gedachten, en een toxisch identiteitsgevoel die zich verzamelen in de drie hogere lichamen. Hoe meer die zich ophopen, hoe meer die het gevoel van de mensen beïnvloeden en hoe ze denken en hoe zij zichzelf zien. Die hoog ontwikkelde samenlevingen willen om een of andere reden niet dat al hun kinderen dit weten. Zij keuren onofficieel goed dat al hun kinderen in onwetendheid opgroeien over de meest basale feiten over het leven op aarde – alles wat je doet, gebeurt met energie en alles wat je doet, beïnvloedt energie die zich zal verzamelen en jou beïnvloeden. Heel simpel.

Dit noemt men in het oosten karma. Je zou het net zo goed een ‘energieconsequentie’ kunnen noemen. Je zou er ook een andere mooie naam voor kunnen bedenken maar dat doet er nu niet toe. Het is de waarheid. Het is een waarheid die zelfs zichtbaar kan worden gemaakt met technologie die al bestaat, digitale camera’s die aan computers gekoppeld zijn. Maar door alleen al tegen mensen te praten, naar mensen te kijken, zouden ook psychologen al heel gauw een doorbraak kunnen maken door te erkennen dat er een energetische component is van een mentale toestand, een psychologische toestand, een psychologische ziekte. Het is niet moeilijk om bij een patiënt die een zwaar emotioneel trauma heeft opgelopen, naar het lichaam te kijken en te zien dat er zich een bepaald type energie in het emotionele lichaam heeft opgebouwd. Je kunt zien dat die zich door dat hele leven heen steeds verder heeft opgebouwd en intenser is geworden en hoe intenser die wordt, hoe meer de persoon emotioneel verlamd raakt. Hoe moeilijk is het om dat te zien?

Kijk naar wat men al heeft geobserveerd, waar al veel psychologen over hebben gesproken, en zorg dat men zich daar op concentreert en besef dan: “Als we onze patiënten echt willen helpen, moeten we een manier vinden om hen te helpen om die opbouw van emotionele energie overwinnen.” Of naar het feit te kijken dat bepaalde mensen ook in een bepaald patroon vastzitten, maar dat ze alleen op een bepaalde manier naar zichzelf kunnen kijken en dat komt omdat er zich een bepaalde hoeveelheid energie in het mentale lichaam heeft opgebouwd. Het werkt als een magneet en magnetiseert de bewuste gedachten van die mensen door in bepaalde patronen te denken. Dat kan niet buiten dat patroon denken, omdat die energie zo’n sterk magnetisch is dat het aan hun gedachten trekt.

Of ga naar het identiteitslichaam en besef dat er mensen zijn die zo in een bepaald identiteitsgevoel vastzitten. Bijvoorbeeld narcisten, zoals ze genoemd worden, men wordt zich daar in toenemende mate van bewust op het terrein van de psychologie. Is het niet mogelijk om te zien dat narcisten een heel erg gesloten identiteitsgevoel hebben, niet alleen over wie zij zijn, maar wie zij zijn in relatie tot andere mensen? Is het niet mogelijk dat dit komt omdat er zich bepaalde energie in het identiteitslichaam van die mensen heeft opgebouwd die als een gevangenis werkt waardoor die mensen het niet kunnen zien? Zij kunnen niet uit die gevangenis stappen en op een andere manier naar zichzelf en andere mensen en hun relatie tot andere mensen kijken. Ze zitten in een patroon vast. Als we die mensen willen helpen, moeten we een manier vinden om hen te laten omgaan met die opbouw van energie. Is dat teveel gevraagd?

Maar nogmaals, er zijn natuurlijk al therapeuten die in die termen beginnen te denken, maar ik richt nu een impuls op het collectieve bewustzijn opdat het zich als kringen in het water kan verspreiden, zodat steeds meer mensen dit op zullen pikken. Zoals we al eerder hebben gezegd, kan iemand ineens een doorbraak krijgen, omdat hij hier al heel lang over nadenkt. Ineens komen er meerdere dingen bij elkaar en is het gewoon vanzelfsprekend dat het zo is. Met de erkenning komt de bereidheid om diverse methoden uit te proberen. Wanneer je ziet dat het werkt, misschien begrijpen niet precies hoe, maar wel dat het werkt. En dat doet ertoe.

In de onafzienbare toekomst zul je zien dat er een omslag komt in het beroep van psycholoog. Ik zeg dit in algemene bewoordingen, niet alleen de mensen die een graad in psychologie hebben aan een universiteit of een psychiater, maar mensen die proberen mensen op vele manieren te helpen bij hun psychische problemen. Er komt een omslag, waardoor er een nieuw soort therapeut, counselor, wat je maar wilt, zal komen.

Dit zijn mensen die openstaan voor nieuwe ideeën, die experimenteren en die hun cliënten echt kunnen helpen en resultaten leveren. Je zult zien dat het beroep van psycholoog zelfs, de instituties van het beroep, er zoals altijd wanneer die dingen gebeuren, in een ‘klont’ zullen vormen zoals men zegt, zij zullen aan hun uitgeteste en ware principes vasthouden. Zij zullen alles wat nieuw is, als kwakzalverij en onwetenschappelijk bestempelen en het proberen te onderdrukken. Maar er zal weer een revolutie van onderaf komen omdat steeds meer mensen, gewone mensen bij wijze van spreken, zullen gaan zeggen: “Het kan mij niet schelen wat de psychologen zeggen, de resultaten kunnen mij wat schelen en als deze persoon mij kan helpen, dan ga ik naar die persoon toe.” Dat zal het terrein van de psychologie dwingen tot verandering op den duur, omdat zij zich zullen realiseren dat ze op een zijspoor zitten. Zij worden gemarginaliseerd. Het kan niemand meer iets schelen, behalve de mensen die in de kring van de ‘echte’ professionals zitten, de ‘ware’ wetenschappers.

Deze ideeën wilde ik jullie in deze aflevering meegeven. Het kan veel zijn, maar ik kan je vertellen dat we absoluut niet in de Gouden Eeuw kunnen komen als we niet de psychologie van de Gouden Eeuw, de therapie van de Gouden Eeuw, krijgen. Ik ben dankbaar voor jullie aandacht, dat jullie opnieuw bereid zijn geweest om jullie chakra’s als uitzendstations te laten gebruiken opdat het diep in het collectieve bewustzijn kan komen en de mensen te bereiken die aan veel van die problemen werken, maar die worstelen om een doorbraak te krijgen. Zij hebben enige weerstand ondervonden, omdat ze niet weten wat het is, zij begrijpen niet wat het is.

Maar met deze impuls kunnen enkelen nu een doorbraak krijgen, zij kunnen zien dat het vanzelfsprekend is dat er een andere manier is, dat we een andere aanpak nodig hebben en zij zijn bereid om ermee te experimenteren en mee te doen. Veel mensen zullen naar alternatieven zoeken. Ineens zal er geleidelijk aan een verandering komen in het bewustzijn. Een van de uitkomsten van het decennium 2020 is dat steeds meer vrouwen zullen gaan kijken naar alternatieve benaderingen om met hun eigen psychische problemen om te gaan en ook met relaties in het algemeen om te gaan.

Ik verzegel jullie nu in de liefde van mijn moederhart en ik ben dankbaar dat jullie bereid zijn om deel uit te maken van deze zeer transformerende gebeurtenis die een van onze conferenties kan zijn, of dat nu fysiek is of over het internet, en tot dusver is geweest.