De zichzelf versterkende spiraal van racisme

Vraag: Er zijn duidelijk veranderingen nodig om effectief de gelijkheid van rassen in Amerika aan te pakken. Het lijkt echter duidelijk dat er een duidelijk paradigma in de gedachten zit van gekleurde mensen die zegt: “Wij willen niet gelijk zijn, wij willen niet hebben wat we zouden moeten krijgen, tenzij andere mensen het ons geven.” En hoewel er miljoenen gekleurde mensen zijn die erin geslaagd zijn om voorspoed te krijgen in plaats van een nieuw paradigma te creëren dat wat de ene mag, iedereen mag doen, de meerderheid zich machteloos en hopeloos schijnt te voelen vanwege onrecht en de ervaringen in het verleden. Dat houdt vervolgens het paradigma in stand van de witte bevolking dat gekleurde mensen niet bereid zijn zichzelf te helpen, wat op zijn beurt het waarnemen van racisme bevestigt en zo gaat het door. Wat zijn een paar essentiële sleutels om die vicieuze cirkel te doorbreken?

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2021 – Webinar Een Einde maken aan het Tijdperk van Ideologie

Je beoordeelt dit probleem heel goed. Er is inderdaad een manier van denken, en we hebben dit al eerder kort aangestipt bij veel gekleurde mensen, dat zij juist omdat zij gekleurde mensen zijn, al vanaf hun geboorte in het nadeel zijn. Er is natuurlijk ook een heel racistische houding onder witte mensen die een negatief beeld hebben van gekleurde mensen en hun capaciteiten. En de mensen die ervoor openstaan, moeten zien dat die twee standpunten elkaar versterken, zoals je zegt.

Het racisme dat witte mensen projecteren, zorgt ervoor dat gekleurde mensen zich hopeloos voelen en daarom doen zij bepaalde dingen niet om het racisme uitte dagen. Het is een zichzelf versterkende spiraal. Een van de dingen die dat zou kunnen doorbreken, maar dat zal waarschijnlijk niet op korte termijn gebeuren, is de erkenning dat reïncarnatie bestaat. Wanneer jij je realiseert dat mensen vele malen zijn gereïncarneerd en dat zij worden aangetrokken door soortgelijke omstandigheden, omdat hun bewustzijn hen bepaalde omstandigheden laat aantrekken, dan kun je een andere kijk op dat proces krijgen.

Gekleurde mensen zouden zich kunnen afvragen: “Waarom ben ik als gekleurd persoon geïncarneerd? Wat zegt dit over mijn bewustzijnsstaat?” En je kunt je realiseren dat zwarte Afrikanen naar Amerika werden gevoerd als slaaf. Maar ze waren er gevoelig voor om slaaf te worden, omdat ze toen ze in stamverband in Afrika leefden, een passieve bewustzijnsstaat hadden. Zij waren niet bereid om hun eigen verantwoordelijkheid te dragen en te kijken of er iets was om hun situatie te verbeteren. Zij leefden op dezelfde manier als hun voorvaderen hadden gedaan, zelfs eeuwenlang, zelfs duizenden jaren, als jager-verzamelaar of primitieve culturen als boer. Dat heeft hen er gevoelig voor gemaakt om als slaaf te worden gevangen, hetzij door Arabieren of Amerikanen, en in een situatie geplaatst waarin ze geen beslissingen hoefden te nemen.

In zekere zin zou je kunnen zeggen dat het gemakkelijker was om een slaaf te zijn in het koloniale Amerika dan in stammen te leven in Afrika, omdat ze daar in een heel gestructureerde omgeving woonden, waarin ze een bepaalde rol moesten vervullen. Maar als ze dat wel deden, dan zou er het minimum aantal materiële behoeften voor het leven worden voorzien en dan hadden ze in ieder geval wat vrije tijd. Dit was een gemakkelijker leven voor hen, waarin zij geen verantwoordelijkheid hoefden te dragen, en geen beslissingen hoefden te nemen.

De vraag is nu of de passievere gekleurde mensen dat bewustzijn al hebben getranscendeerd sinds de afschaffing van de slavernij. En als dat niet zo is, wat kunnen ze dan doen om het te transcenderen? Dit is een boodschap die de meeste gekleurde mensen niet snel zullen aannemen, maar het is wel de boodschap die hen zou kunnen bevrijden en helpen om hun bewustzijn te verhogen.

Je moet echter ook heel voorzichtig zijn en begrijpen dat niet alle gekleurde mensen in deze passieve gemoedstoestand zijn. De ziel staat boven het fysieke lichaam. Dat is de echte waarde van de leringen over reïncarnatie. Je bent misschien al vele levens als zwart persoon geïncarneerd, maar je bent misschien niet vele levens geïncarneerd met een passieve gemoedsgesteldheid. Of je nu gekleurd of wit was in je vorige levens, je kunt heel goed een heel onafhankelijke, actieve gemoedstoestand hebben gehad in je laatste leven. Je hebt ervoor gekozen om in dit leven als gekleurde persoon te incarneren om te demonstreren dat gekleurde mensen de passieve gemoedstoestand kunnen ontstijgen. Er zijn natuurlijk twee soorten mensen, twee hoofdroepen, die als gekleurde mensen in Amerika incarneren.

Nu incarneren er natuurlijk ook verschillende soorten mensen als witte mensen in Amerika. Als je naar de geschiedenis kijkt, dan zie je dat er een bepaalde groep mensen op de wereld is die geneigd om slaafeigenaar te worden of op andere manieren macht en privileges te krijgen vergeleken met andere mensen die zware arbeid verrichten. Er zijn mensen in Amerika geïncarneerd in dit leven, omdat zij mensen waren die vaak in veel vorige levens op andere plekken van de wereld waren geïncarneerd als een soort elite, omdat zij zich superieur voelden aan anderen. Zij hebben een houding gekregen die je racisme zou kunnen noemen, dat ook een gevoel van superioriteit is naar andere mensen toe op grond van fysieke criteria.

Je kunt natuurlijk zeggen dat veel witte mensen in Amerika die racist zijn, tegenwoordig geen deel uitmaken van de elite. Ze zijn niet bijzonder rijk, zij zijn geen onderdeel van de nobele klasse of iets dergelijks. Hoe komt dat? Dat is omdat deze mensen die manier van denken moeten loslaten en daarom zijn ze in Amerika geïncarneerd zonder dat ze rijk zijn of een belangrijke positie hebben. Er zijn niet zoveel posities in Amerika als in andere landen, omdat Amerika geen aristocratie heeft bijvoorbeeld. Er is een economische financiële aristocratie, in bepaalde mate ook een politieke aristocratie.

Veel van die mensen waren in vorige levens aristocraten en nu zijn ze geïncarneerd als ‘gewone Amerikanen’ om zichzelf de kans te geven, of te dwingen, om die aristocratische denkwijze op te geven. Die hoeft niet racistisch te zijn in die zin dat het zich concentreert op ras. Het is de aristocratische denkwijze: “Ik behoor tot de elite.” Zeggen dat zwarte mensen inferieur zijn, is alleen maar een excuus. Er zijn vele andere contexten waarin de aristocratische manier van denken andere criteria gebruikt om mensen inferieur te maken aan de aristocratie. Het gaat er alleen maar om wat werkt in een bepaalde cultuur.

Je kunt zien dat de bedoeling van die omgang tussen witte en gekleurde mensen is dat ze allebei de kans krijgen om een denkwijze te transcenderen waarin ze al heel lang vastzitten. Je ziet dat er in voormalige slavenstaten zielen zijn geïncarneerd, sommigen zijn al heel vaak slaaf geweest, sommigen zijn al heel vaak aristocraat geweest, en dit geeft hen de kans om dit los te laten. Nu zijn er natuurlijk ook witte mensen geïncarneerd omdat zij de aristocratische manier van denken hebben getranscendeerd of die deze nooit hebben gehad; zij zijn dus geïncarneerd als witte mensen om aan te tonen dat je als wit persoon in een zuidelijke staat kunt leven zonder racistisch te zijn of aristocratisch te denken.

Deze ideeën zouden de mensen kunnen helpen als ze daarvoor openstaan. Zoals het nu staat, is dat niet zo, en daarom moet je weer naar de Harde Leerschool waar je de laatste paar jaar de spanning hebt zien toenemen. Je hebt gezien dat president Trump die spanningen heeft aangewakkerd, omdat er een groep mensen in Amerika is die vindt dat Amerika door witte mensen geregeerd moet worden. Dat zijn niet allemaal slaafeigenaren of voormalige aristocraten. Er is natuurlijk ook een groep christelijke dominees, die evangelische of fundamentele christenen zijn, en die ook geloven dat witte mannen over Amerika moeten regeren zoals de traditie was, of dat denken ze in ieder geval. Je hebt een hele cultuur en Donald Trump is erin geslaagd om op een manier tegen die mensen te spreken waardoor ze dachten dat het tijd werd om Amerika terug te nemen en Amerika weer groot te maken, wat inhoudt geregeerd door witte mannen.

Dit is natuurlijk een proces dat de spanningen en raciale spanningen alleen maar opdrijft, en de vraag is dus simpel hoe extreem het moet worden. Hoeveel geweld moet eruit voortvloeien, zoals je hebt gezien dat de coronaviruspandemie geweld liet ontstaan tegen Aziaten, en zoals je zag dat politiegeweld geweld opriep die de tegenovergestelde richting opging. De vraag is eenvoudig hoeveel geweld er moet komen voor de mensen de denkwijze die erachter zit gaan onderzoeken. Uiteindelijk kun je zeggen dat de extreme uitkomst van racisme of de aristocratische denkwijze in Amerika het idee is dat Amerika moet worden geregeerd door witte mannen. In werkelijkheid moet jij je over die denkwijze afvragen waarom Amerika door witte mannen moet worden geregeerd. Waarom?

Wat is Amerika? Het is een smeltkroes van alles op de wereld en dat is haar kracht. Dat is de kracht van Amerika. De diversiteit heeft Amerika opgebouwd. In Europa had je uniformiteit en dat heeft ervoor gezorgd dat samenlevingen in Europa eeuwenlang stagneerden. Waarom denk je dat die uniformiteit kopiëren ervoor zal zorgen dat Amerika blijft groeien in plaats van stagneren, zoals al in bepaalde mate gebeurt?

De waarheid is dat de sleutel om de Gouden Eeuw in Amerika te manifesteren, niet witte mannen zijn. Het is dat je diversiteit van mensen met verschillende achtergronden krijgt als onderdeel van de regering. Natuurlijk zullen er ook mannen zijn, er zullen ook witte mannen zijn, maar er moeten veel meer andere mensen bij betrokken worden. Wij zouden kunnen zeggen dat er één factor is die de verhoudingen op een geweldloze manier zouden kunnen veranderen, en dat zou zijn dat er meer vrouwen worden gekozen in het Congres.

Vrouwen zijn natuurlijk niet zo gevoelig, hoewel sommige wel, voor die denkwijze dat de witte mannen Amerika moeten regeren. Je kunt het grote verschil zien tussen het aantal vrouwen in Amerika en het aantal vrouwen in het Congres. Je kunt zien dat dit niet zo kan blijven. Als er meer vrouwen in wetgevende instanties zouden zitten, dan zou je ook zeker een evenwichtiger aanpak van het racismeprobleem zien. Als je tegenwoordig naar de politieke partijen in Amerika ziet, dan kun je duidelijk zien dat de Democratische Partij er meer voor openstaat om vrouwen invloed te geven. Zoals je ziet bij de huidige witte man die als president is gekozen en die een gekleurde vrouw heeft gekozen als vicepresident.