De stimulanseconomie versus de schuldeneconomie

Vraag: Er lijkt een nieuwe ideologie op te komen, veel landen geven geld uit zoals nooit tevoren. Wat is het eindspel van deze nieuwe monetaire theorie, die het potentieel heeft om niet alleen een hoge inflatie te veroorzaken, maar misschien het hele kaarten huis in te laten storten die de schuldeneconomie is? Je zou toch denken dat naties na de pandemie graag hun economie weer op de rails willen krijgen. Wat is de oorzaak en de kern van dit enorme experiment in een tijd van significante fragiliteit en instabiliteit van de wereldeconomie?

Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germain, 2021 – Webinar Een Einde maken aan het Tijdperk van Ideologie

Ik zou niet zeggen dat het zozeer een ideologie is als een noodzaak, omdat naties die naar de economie kijken, beseffen dat er een crisis zal komen als ze de economie niet stimuleren, wat er misschien in werkelijkheid voor zorgt dat het hele systeem instort. Zij hebben het gevoel dat de enige manier is dat de regering de economie stimuleert, omdat privébedrijven dat natuurlijk niet zullen doen.

Jullie hebben in de historie van het kapitalisme niet gezien dat een bedrijf als Google of Amazon of Apple zegt: “O, we hebben zoveel winst gemaakt, wij hebben zoveel geld op de bank staan dat wij dit weggeven aan de mensen om de economie te stimuleren.” Dat zal waarschijnlijk niet gebeuren. Daarom moet de regering dat doen.

Het klopt wel dat dit tot inflatie kan leiden, maar dat hoeft niet. Het hangt ervan af hoe het wordt aangepakt. En het hangt af van de bereidheid van die natie om naar het hele financiële en economische systeem te kijken, vooral de schuldeneconomie. Wij hebben al eerder gezegd dat het niet te handhaven is dat je privébanken geld uit het niets laat maken en dat ze daar rente voor vragen en dit moet anders worden aangepakt. Veel naties staan daar op dit moment niet voor open, maar als ze geld blijven uitgeven, dan worden ze misschien gedwongen om hierover na te denken, omdat ze onder ogen moeten zien dat ze óf iets anders moeten doen óf dat het hele systeem instort.

Zoals we al vaker hebben gezegd, zal er een moment komen waarop de schuld zulke proporties heeft aangenomen dat de enig realistische oplossing is dat je alle schulden kwijtscheldt. Maar dat werkt natuurlijk niet op lange termijn, tenzij men ook bekijkt naar hoe we in de eerste plaats in de schuld zijn geraakt en hoe we dat kunnen veranderen.

In de Amerikaanse grondwet staat heel duidelijk dat alleen het Congres de macht heeft om geld te drukken. Maar het Congres heeft die macht aan privébanken gegeven, zij drukken het geld niet, zij maken het kunstmatig door middel van leningen waar geen borg voor is. Niettemin is dat in principe hetzelfde als hen echt geld laten drukken, maar de realiteit is dat het mogelijk is om een systeem te maken waarin de regering de controle heeft over de hoeveelheid geld dat in de samenleving circuleert en dat doen ze op zo’n manier dat er genoeg geld is om de economische groei in stand te houden zonder inflatie te creëren. Het is mogelijk om dat te doen, vooral tegenwoordig met de moderne computertechnologie. Twintig, dertig jaar geleden zou dit moeilijk zijn geweest, maar tegenwoordig is dit mogelijk.

Er zijn economen op de wereld die zich genoeg hebben afgestemd op mijn aanwezigheid om nieuwe economische middelen en theorieën naar buiten te kunnen brengen en het is alleen maar een kwestie of de regeringen hun deel wil doen door ernaar te kijken en het te implementeren en de vraag is: Zullen ze dit vrijwillig doen of worden ze door een dreigende instorting gedwongen naar iets nieuws te kijken?

Ik wil hier geen voorspelling over doen; er zullen landen zijn die daar vrijwillig naar willen kijken, anderen moeten ertoe gedwongen worden, en daar kun je op dit moment moeilijk toegang tot krijgen, laten we dus afwachten wat er gebeurt.