Is het mogelijk om de Amerikaanse democratie te behouden?

Geascendeerde Meester Saint Germain, 19 september 2020 – Webinar Kiezen hoe de toekomst van Amerika eruit ziet

IK BEN Geascendeerde Meester Saint Germain. Ik kom op een speciale missie, en voor dat doel heb ik mijn vibratie enigszins verlaagd naar een gematigder, een meer boeddhische boodschap zou je kunnen zeggen, die tot nadenken moet stemmen – die ervoor zorgt dat je anders denkt dan je normaal doet als je naar die dingen kijkt. Het thema van onze conferentie is ‘Kiezen hoe de toekomst van Amerika eruit ziet’. Moeder Maria heeft een paar opties aangegeven, zoals: “Zal Amerika een meedogende of confronterende natie zijn?” Ik zou de vraag willen opwerpen: Zal Amerika een democratische natie of een ondemocratische natie worden?

Hiervoor moeten we naar verschillende perspectieven kijken. Laten we in de eerste plaats even kort kijken naar het publieke debat in Amerika. Wat voel je als je een stap terug doet uit al die retoriek, alle dingen die er gezegd worden, als jij je niet op specifieke standpunten richt, als je niet probeert te beslissen wat juist is en niet juist is wat er wordt gezegd, als je een stap terug doet van de inhoud van het publieke debat en je richt op de energie die achter het publieke debat zit, de vibratie achter het publieke debat? Wat voel je dan intuïtief? Wat is het overheersende gevoel achter het publieke debat dat in Amerika als voorbeeld dient in dit debat dat voor de presidentsverkiezingen komt?

De overheersende energie die ik onder je aandacht wil brengen, is boosheid. Er ontstaat steeds meer boosheid in het publieke debat en die richt zich op een kracht of groep van buitenaf. Het is geen boosheid die zich op de machtselite richt, zoals ik gisteren heb gezegd. Het is boosheid van gewone Amerikanen op andere gewone Amerikanen. Boosheid van conservatieven op liberalen, boosheid van liberalen op conservatieven. Dat heeft men de cultuuroorlogen genoemd.

Maar als je nogmaals achteruit stapt en je niet op de inhoud van die oorlogen richt, maar alleen maar op de energie, dan zie je een golf van boosheid opkomen en zoals we hebben gezegd, als het vloed wordt, dan worden niet alle boten opgetild, maar helaas zijn er ook heel veel boten in Amerika opgetild waardoor ook mensen worden opgetild, zou je kunnen zeggen, of zelfs in die boosheid zijn gezonken. Zij zijn meegezogen door die maalstroom van boosheidsenergie die steeds sterker wordt in het collectieve bewustzijn van Amerika. Als je naar de geschiedenis kijkt, dan zie je natuurlijk veel voorbeelden van naties, niet beslist democratieën, maar verschillende naties waar ook boosheid in het collectieve bewustzijn ontstaat. Als je naar een situatie in een natie zou zoeken met dezelfde intensiteit als de boosheid in Amerika tegenwoordig, dan zou je terug moeten gaan naar de jaren dertig en naar Duitsland moeten kijken.

Er zijn natuurlijk wel wat duidelijke verschillen. In de jaren dertig was Duitsland geen democratie, maar een totalitaire natie met een fascistisch regime en de boosheid was niet gericht op een andere groep gewone Duitsers, zou je kunnen zeggen, maar tegen een groep waarvan je gemakkelijk zou kunnen zeggen dat het geen gewone Duitsers waren, namelijk de joden. Ik weet dat veel bezwaren zullen hebben tegen een vergelijking van Nazi-Duitsland met het Amerika van tegenwoordig, maar ik heb het niet over de uiterlijke kenmerken. Ik heb het over de energie van boosheid, de intensiteit van die boosheid. Als je verder kijkt dan de verschillen, als je verder kijkt dan je wens om je van Nazi-Duitsland te distantiëren, iets wat alle naties doen, zelfs Duitsland zelf tegenwoordig, dan zie je dat er een redelijke overeenkomst bestaat wanneer je naar de intensiteit van die boosheid, het niveau van die boosheid, kijkt. Het niveau van boosheid dat conservatieven op liberalen richten en in ieder geval een paar liberalen op conservatieven, is heel intens.

Ik heb het niet eens over de hoeveelheid, de totale hoeveelheid energie van boosheid. Er is veel meer boosheid in Amerika tegenwoordig dan in de jaren dertig in Duitsland, omdat de bevolking van Amerika veel groter is. Ik kan je ervan verzekeren dat het toen veel moeilijker was om dit niveau van boosheid bij de Duitse bevolking te creëren omdat de communicatie toen nog zo effectief werkte als tegenwoordig. De leiders van de Nazi’s moesten veel meer inspanningen doen om de media te gebruiken die er toen was om zoveel boosheid in het Duitse volk op te wekken. Tegenwoordig is dat gemakkelijker vanwege het internet. Waarom? Omdat het internet het mogelijk maakt, of in ieder geval gemakkelijker dan daarvoor, om een zichzelf versterkend momentum op te wekken dat door het collectieve bewustzijn heengaat.

Als je op de jaren dertig in Duitsland terugkijkt, dan zie je dat Hitler massabijeenkomsten hield waarin hij tegen tienduizenden mensen stond te spreken, hen in een hypnotische staat bracht en als ze weggingen dan droegen ze die energie, de boosheidsenergie, nog bij zich die ze tijdens die bijeenkomst hadden opgenomen. Als ze weggingen en andere mensen ontmoetten die ze kenden, dan zouden ze die energie in veel gevallen ook naar die mensen verspreiden. Toen was er ook een zichzelf versterkend effect waarbij de energie zich kon verspreiden vanuit die oorspronkelijke gebeurtenis. Mensen droegen die bij zich en verspreidden die naar andere mensen die het misschien weer naar anderen verspreidden, enzovoort. Maar tegenwoordig heeft dat een totaal ander niveau bereikt door het internet, waarop mensen iets kunnen plaatsen dat door enkele mensen is gemaakt, het delen, er nog meer boosheid aan toevoegen en dan blijft het zich verder verspreiden, niet alleen in Amerika, maar zelfs over de hele wereld.

De vraag wordt dan gewoon of een democratie behouden kan blijven als het niveau van boosheid in de bevolking boven een kritiek niveau uitkomt. Kan er een moment komen waarop er zoveel boosheid in de mensen van een democratische natie zit dat de democratie in feite ophoudt te bestaan of dat die vernietigd wordt? Die energie vervormt het democratische proces zodanig dat het democratische proces niet meer goed kan functioneren en dan heb je geen democratie meer, hoewel het in wettelijke, constitutionele betekenis nog wel zo is en als de mensen nog wel stemmen. Maar kan het democratische proces nog wel haar werk doen als die stem berust op boosheid?

Om over die vraag na te denken, moeten we teruggaan naar de Constitution en de Onafhankelijkheidsverklaring in de Verenigde Staten. Wat is het fundament van de Constitution van de Verenigde Staten? Welnu, dat zijn natuurlijk de idealen, de principes, die in de Onafhankelijkheidsverklaring staan. Wat staat erin: “Alle mensen”, en tegenwoordig zou er hebben gestaan: “Alle mannen en vrouwen zijn gelijk geschapen.” Met andere woorden, alle mensen in een samenleving, alle mensen op de wereld zijn gelijk geschapen. En wat betekent dat eigenlijk? Als je naar de mensen in de samenleving van vandaag kijkt, dan zeg je: “Maar ze zijn niet gelijk, ze zijn heel erg verschillend. Iemand heeft bepaalde capaciteiten, iemand anders heeft geen capaciteiten, de een is lui, de ander is bereid om hard te werken, iemand is zus of zo. De een is dit, de ander dat, iemand heeft zo’n gekleurde huid, een ander heeft weer een andere kleur”, enzovoort. Dus je ziet dat mensen heel erg verschillen. Wat is de ware essentie, het ware idee achter die bewering …, dat alle mensen gelijk zijn geschapen?

De meeste Amerikanen kunnen dit maar moeilijk begrijpen. Jullie als studenten van geascendeerde meesters kunnen je wel realiseren wat wij jullie hebben verteld; dat alle mensen als een Bewuste Jij zijn begonnen met een tot één punt samengebald zelf, je identiteitsgevoel. In dat opzicht is iedereen gelijk geschapen. Jullie zijn begonnen met een identiteitsgevoel dat zich in één punt concentreerde en dat je daarna in veel incarnaties, in vele levens, hebt vergroot en opgebouwd tot het identiteitsgevoel dat je tegenwoordig hebt. Wat er tegenwoordig is, is niet gelijk. Maar hoe je geschapen werd, was wel gelijk. De mensen die deze ideeën ontvingen die in de Onafhankelijkheidsverklaring staan, hadden dit bewustzijn niet. Hoe keken ze daar dan naar? Hoe keken de stichters naar dit idee?

Een aantal van hen waren vrijmetselaren en wisten een klein beetje over incarnatie. Enkelen van hen beseften wel dat mensen oorspronkelijk gelijk waren geschapen, maar het betekende eigenlijk voor hen dat mensen door God, hun Schepper, met evenveel waarde waren geschapen, met dezelfde rechten, met dezelfde vrijheden. Met andere woorden, God heeft niet twee verschillende klassen menselijke wezens geschapen, de machtselite en de meerderheid van de bevolking. De stichters waren zich heel erg bewust van de geschiedenis van Europa, de feodale samenlevingen, de samenlevingen die werden overheerst door de koningen en die berustten op de overtuiging van ‘het goddelijke recht van koningen’ – dat de koning en de edelen door God op een andere manier waren geschapen, zij waren geschapen om te regeren. Die overtuiging heeft de feodale samenlevingen in Europa geschapen. Het was natuurlijk een verkeerde overtuiging en de stichters waren zich daar heel erg van bewust.

God heeft niet twee klassen mensen geschapen. God heeft de mensen gelijk geschapen, iedereen had evenveel waarde, gelijke rechten en vrijheden. De stichters realiseerden zich in ieder geval in bepaalde mate dat de nieuwe samenleving die zij in Amerika wilden vormen, een samenleving moest worden die onontbeerlijk de gelijkheid van alle menselijke wezens erkende en ze wilden zich ervan verzekeren dat een regerende klasse niet een machtselite kon vormen die zichzelf als de bestuurders van Amerika op zouden stellen, de bevolking overheersen en de meerderheid van de bevolking in wezen tot slaaf van de elite maken zoals het geval was in de feodale samenlevingen. De meeste stichters hadden dit heel goed begrepen. In zekere zin wilden ze een klasseloze samenleving vormen, zou je kunnen zeggen. Nu waren de stichters zich er ook van bewust dat zij, de meesten, eigenaar waren van wat Thomas Jefferson ‘herenboerderijen’, noemde. Zij hadden een bepaalde positie in de samenleving verworven, in veel gevallen door hard te werken, en zij wilden natuurlijk een samenleving waarin de mensen dit nog steeds konden blijven doen, dat zij zich op konden werken. Maar zij wilden niet dat bepaalde mensen zich op konden werken en dat zij, zodra zij een bepaalde positie in de samenleving hadden verworven, daar een bevoorrechte positie van konden maken die andere mensen niet konden bedreigen. Met andere woorden, zij wilden geen samenleving waarin een bevoorrechte elite een bepaalde positie kon genieten die niemand anders kon bemachtigen, hoe hard men ook werkte. De stichters begrepen dit heel goed, in ieder geval de meesten van hen.

In de Onafhankelijkheidsverklaring zie je dat er iets eigenaardig wordt verwoord en waar veel mensen niet echt over nadenken en dat zijn de woorden ‘nature’s God’. Heel veel mensen in Amerika geloven dat Amerika een christelijke natie is. Zij geloven dat Amerika berust op christelijke principes en daarom denken ze, als ze ooit de moeite zouden nemen, dat de Onafhankelijkheidsverklaring sprak over de christelijke God als er wordt gesproken over ‘nature’s God’, omdat er volgens hun wereldbeeld geen andere God bestaat. Maar dat is helemaal niet zo. De meeste stichters begrepen heel goed dat ‘nature’s God’ niet de christelijke God was, de God uit het Oude Testament: de boze God in de lucht die ver weg was.

Ze hadden diverse ideeën over wat er bedoeld werd met ‘nature’s God’. Enkelen niet, zelfs Jefferson niet, maar hij begreep wel een klein beetje dat dit niet de Jehova uit het Oude Testament was. Dit was niet de christelijke God. Het was niet dat boze wezen in de lucht.

Wat zat er achter die noodzaak om de uitdrukking ‘nature’s God’ te gebruiken? Het was noodzakelijk om te definiëren dat de Verenigde Staten van Amerika berust op de erkenning dat er een gezag bestaat dat boven alles, elk menselijk gezag, op aarde staat. Er is een bepaald gezag dat boven alles op aarde staat, dat de naam ‘God’ verdient. Maar dit is niet de christelijke God. In plaats van ‘nature’s God’ zouden we kunnen zeggen de ‘natuurlijke God’ in de betekenis dat die God niet door menselijke wezens is geschapen en beïnvloed door menselijke meningen. Het is bij wijze van spreken de echte, de oorspronkelijke, God de oorspronkelijke Schepper, die boven alle religies op aarde staat, boven elk beeld dat een religie op aarde kan scheppen, de christenen zullen natuurlijk zeggen: “Maar de God uit het Oude Testament is geen afgod. Alle andere goden wel, maar de joden hadden de enig ware God.” En daar waren de meeste stichters het niet met de christenen eens, omdat zij zich ervan bewust waren dat de God uit het Oude Testament niet een natuurlijke God was die boven menselijke eigenaardigheden stond. En hoe komt dat? Omdat die God een uitverkoren volk op aarde had, deze god had een favoriete groep mensen. In het wereldbeeld van het Oude Testament was er geen klasseloze, gelijkwaardige samenleving, waarin alle mensen gelijk waren. Volgens het beeld van het Oude Testament vielen de joden in een speciale categorie die anders was dan alle andere mensen. En de stichters waren zich ervan bewust dat je geen echte democratische, vrije samenleving kunt hebben zolang er een god was die partij koos. Want als je God partijdig is, dan zal er ongetwijfeld een elite opkomen die zal beweren dat zij deze God vertegenwoordigen en zal proberen om zichzelf een bepaald gezag te geven en dat betekent dat hun woorden belangrijker zijn dan de woorden van de mensen. Zij hebben een gezag dat de mensen niet hebben. Zij hebben dat gezag van God gekregen en zij zullen zeggen dat de bevolking moet luisteren. De stichters waren zich heel erg bewust van de band tussen de katholieke kerk en de koningen en edelen van de feodale samenlevingen. Zij waren zich ervan bewust dat de katholieke kerk door haar wereldbeeld het ontstaan van een machtselite aanmoedigde die over de mensen zou regeren. Zij wisten dat het niet helemaal democratisch kan zijn als je een zo’n religie zou toestaan om een samenleving te overheersen.

Wat staat er nog meer in de Onafhankelijkheidsverklaring? “Alle mensen zijn gelijk geschapen. Zij hebben van de Schepper bepaalde onvervreemdbare rechten gekregen.” Het is belangrijk dat er een gezag komt dat totaal boven het menselijke niveau staat, het aardse niveau, dat alle mensen rechten heeft gegeven. Dit betekent dat er in deze Verenigde Staten die berusten op de Onafhankelijkheidsverklaring en Constitution, nooit een gezag mag komen dat kan bepalen wat de rechten van de mensen zijn. Luister goed naar wat ik zeg. In een volledig democratische samenleving, bepaalt de regering niet wat de rechten van de mensen zijn. Zij worden bepaald door een gezag dat boven de regering staat. De kerk, een bepaalde religie bepaalt niet wat de rechten van de mensen zijn. Die worden bepaald door een gezag dat boven een specifieke religie staat, alle religies op aarde trouwens. Wanneer je een machtselite ziet opkomen, of één die nu rechtstreeks door een religie wordt gesteund of niet, die denkt dat ze kan bepalen wat de rechten van de mensen zijn, dan heb je geen vrije democratische samenleving.

In de Sovjet-Unie geloofde de communistische partij dat zij konden bepalen wat de rechten van de mensen zijn. Een aantal jaren geleden, toen de minister-president van China de Verenigde Staten bezocht, het was tijdens het presidentschap van Bill Clinton, keek de boodschapper tv en toen hadden ze een discussie over mensenrechten. En de Chinese minister-president zei toen: “Natuurlijk hebben de mensen rechten, maar de regering bepaalt wat die rechten zijn.” Maar dat is niet de mening van de stichters van Amerika.

Het is tegenwoordig echter wel de mening van heel veel mensen in Amerika, waaronder veel mensen die zichzelf conservatief noemen, en ook veel mensen die zichzelf christen noemen. Zij vinden dat de regering moet bepalen wat de rechten van de mensen zijn en dat dit moet gebeuren volgens christelijke waarden, het christelijke wereldbeeld, wat die waarden ook mogen zijn en welk christelijk wereldbeeld dat ook is aangezien er veel verschillende kerken in Amerika zijn die allemaal beweren dat ze christelijk zijn. Maar toch is er een bepaald collectief bewustzijn dat zegt dat er christelijke, traditionele waarden zijn en dat dit het fundament moet vormen voor bepaalde rechten van de mensen. Maar dit standpunt laat de stichters in hun graf omdraaien, zoals het gezegde wil, omdat de meesten van hen erkennen dat er geen vrije democratie meer is als je een bepaald gezag op aarde de rechten van de mensen laat bepalen, omdat degenen die bepalen wat de rechten van de mensen zijn, onvermijdelijk een machtselite zullen vormen die speciale macht en speciale privileges hebben vergeleken met de bevolking. Koning George van Engeland, die de tegenstander was van de stichters, geloofde dat hij het recht had om te bepalen wat de rechten van de mensen waren die in de koloniën leefden. Hij geloofde zelfs dat hij dat recht van God had gekregen, omdat de mensen hun eigen rechten toch zeker niet konden bepalen. En hij erkende zeker geen echt gezag boven hem, in die zin dat hij God gebruikte om zichzelf het gezag te geven in de ogen van de mensen. Maar in gedachten vond hij dat hij het hoogste gezag had net zoals veel katholieke pausen dat door de eeuwen heen geloofden en sommige katholieke geestelijken geloven zelfs tegenwoordig nog dat de katholieke kerk het hoogste gezag op aarde is.

De essentie is opnieuw dat je niet een menselijke macht kunt laten bepalen wat de rechten van de mensen zijn als je een democratie wilt behouden. Wat zegt de Onafhankelijkheidsverklaring nog meer? “Alle mensen zijn gelijk geschapen, zij hebben van hun Schepper onvervreemdbare rechten gekregen: het recht op leven, het recht op vrijheid en het recht om te streven naar geluk.” Het recht op leven is tamelijk eenvoudig. Geen enkel instituut heeft het recht om de mensen te doden. Eenvoudig genoeg, maar het kan natuurlijk ingewikkeld zijn, zoals je in veel samenlevingen ziet, omdat de politie, de geheime politie, daar zelf het recht om mensen te doden in handen heeft genomen of hebben gekregen van de regering, zelfs zonder een veroordeling in een rechtszaak. Je ziet dat er tegenwoordig in Amerika bepaalde bureaus zijn die geloven dat zij het recht hebben om mensen te doden wanneer zij zich bedreigd voelen of wanneer de mensen weerstand bieden tegen de macht van de politie. Je kunt altijd een discussie voeren of het wel goed wordt begrepen en gerespecteerd. Maar dit is niet het belangrijkste doel van deze verhandeling.

Laten we dus verder gaan met vrijheid. Wat houdt het in dat de mensen recht hebben op vrijheid? Hoe ver kun je hierin gaan? Welke vrijheid hebben ze om iets te doen? De meeste Amerikanen zouden tegenwoordig zeggen dat vrijheid iets is wat je moet definiëren, iets wat mensen mogen doen. En die vrijheid moet in de wetten van de samenleving staan. Dit is heel redelijk om mee te beginnen, als je gaat nadenken over vrijheid. Maar dat is niet het laatste woord erover. Want wie maakt die wetten? In het ideale geval zeg je dat de verkozen vertegenwoordigers van de mensen die wetten maken. En dat is ook heel redelijk. Maar wat is de grondslag? Wat is het wereldbeeld waarop zij die wetten baseren? Dat is het wereldbeeld dat er op dat moment heerst. En dit kan meer of minder op één lijn liggen met de principes, de ideeën, in de Onafhankelijkheidsverklaring. Met andere woorden, als het recht op vrijheid aan de mensen door hun Schepper is gegeven, en dat is nature’s God, spreekt het dan niet vanzelf dat de vrijheden die de mensen hebben ook door God worden bepaald? Spreekt het niet vanzelf dat de wetten in de samenleving, als die volledig democratisch zouden zijn, zoveel mogelijk op één lijn liggen met de ideeën en principes van nature’s God in plaats van een of ander door mensen gemaakt wereldbeeld of gezag? Met andere woorden, en nogmaals, vrijheid kun je niet baseren op een christelijk wereldbeeld. Of een communistisch wereldbeeld, of een conservatief wereldbeeld of een liberaal wereldbeeld. Dat kun je niet echt laten bepalen door een menselijk wereldbeeld. Maar menselijke wezens zouden ernaar moeten streven om alle door mensen gemaakte wereldbeelden te transcenderen, en zich afstemmen op, contact maken met, de oorspronkelijke visie en bedoeling van de Schepper ervaren.

Wat is de oorspronkelijke bedoeling van de Schepper? Alle mensen zijn gelijk geschapen, in die zin dat alle mensen vrije wil hebben gekregen. Je kent ook wel een oude mop dat alle mensen gelijk zijn, maar dat sommigen gelijker zijn dan anderen. De meeste mensen, de meeste Amerikanen en veel andere mensen in andere democratische naties, geloven tegenwoordig dat we misschien wel vrije wil hebben, maar dat sommigen betere keuzes maken dan anderen. En dat zij daarom vrijer moeten zijn. Van de mensen die geneigd zijn tot slechte keuzes moet de vrijheid worden beperkt. Maar dat komt niet van de Schepper. Dit komt van de mens, het is een menselijke interpretatie. De Schepper heeft alle mensen vrije wil gegeven. Dit betekent dat je als individu het recht hebt om te doen wat je wilt op grond van jouw huidige bewustzijnsniveau. Maar de Schepper heeft wel één beperking bepaald: Jij hebt niet het recht om een ander menselijk wezen de vrije wil te ontnemen. Dit is de enige beperking van vrije wil. Het betekent niet dat je niet mag proberen om de vrije wil van anderen af te pakken, omdat je daartoe de kans krijgt als je eenmaal op aarde bent geïncarneerd, maar je hebt dat recht niet van de Schepper gekregen. Met andere woorden, alle mensen zijn gelijk, in de betekenis van de vrije wil van andere mensen is net zo belangrijk. En dat betekent dat niemand het recht heeft om zijn of haar vrije wil te gebruiken om de bevolking haar vrije wil te ontnemen. Hoeveel mensen hebben dit echt erkend? Nu weet ik dat veel mensen zullen zeggen: “Hoe kan een samenleving goed functioneren als iedereen maar doet wat hij wil ongeacht de consequenties die dat voor anderen heeft?” Maar weet je nog wat wij hebben gezegd? Jullie zijn allemaal geschapen met een identiteitsgevoel dat in één punt is geconcentreerd. Dat betekent dat je op een bepaald beginpunt begint, met een bepaald zelfbewustzijn, en dat jij je vrije wil tot uitdrukking brengt, je gebruikt je vrije wil op grond van de visie die jij hebt. Je kunt niet anders. Maar als je jouw vrije wil tot uitdrukking brengt op grond van jouw bewustzijn, het gewaarzijn dat je bezit, dan ervaar jij ook de consequenties van jouw keuzes. Je ervaart dat jouw keuzes bepaalde consequenties hebben. En wanneer jij die consequenties ervaart, kun jij je bewustzijn vergroten. Met andere woorden, hoe meer jij je vrije wil gebruikt, hoe meer jij je vrije wil verfijnt. Jij perkt vrijwillig je keuzes in op grond van die consequenties. Dit is het basisproces dat de Schepper voor deze wereld heeft gedefinieerd. Dit is de basisvrijheid die alle mensen krijgen. Je gebruikt je vrije wil op grond van je huidige bewustzijnsniveau. En omdat jij de consequenties ervaart, krijg je de kans om die keuzes te verfijnen. Wat zijn de consequenties die je ervaart? Voor een groot deel bestaan die eruit dat je weet hoe ze andere mensen beïnvloeden en daardoor ook je vermogen beïnvloeden om met andere mensen om te gaan. Want we zouden natuurlijk kunnen zeggen dat één van de basisprincipes van vrije wil is dat niemand een eiland is. Je leeft niet in een vacuüm, je leeft in een sociale setting, met een groep andere mensen. Je bent in vele opzichten, soms zelfs voor je overleving, afhankelijk van andere mensen.

Het proces waar mensen doorheengaan wanneer ze hun vrije wil benutten, is dat ze leren om het evenwicht te vinden tussen hun persoonlijke vrije wil en de persoonlijke vrije wil van de mensen om jou heen. Maar dit is niet gedwongen. Dit doe je vrijwillig, omdat de mensen hun bewustzijn verhogen wanneer ze de consequenties van hun keuzes ervaren. De ene person kan de andere duidelijk maken hoe de keuzes van die ander hem beïnvloeden. Daardoor krijgt de een de kans om de manier waarop hij keuzes maakt in de toekomst te verfijnen. Dit is het proces waarin de mensen iets van elkaar kunnen leren en samen in kunnen groeien. In een gemeenschap van mensen die samen met elkaar ergens wonen, kun in het ideale geval samen het bewustzijn verhogen, de manier verfijnen waarop zij hun vrije wil gebruiken, zodat zij geleidelijk aan hun bewustzijn verhogen, de manier waarop zij hun vrije wil benutten, zodat zij geleidelijk aan hun gewaarzijn expanderen vanaf het punt waar zij zijn begonnen naar een sferisch bewustzijn toe. Zij realiseren zich dat zij allemaal met elkaar verbonden zijn, in ieder geval de mensen in deze gemeenschap, en daardoor zal iets wat jij doet ook anderen beïnvloeden. Dit is de grondslag van veel religies op aarde: “Doe aan anderen wat je wilt dat zij aan jou doen.” Dit is een gebod, zouden we kunnen zeggen, dat is gegeven nadat de mensen het gewaarzijn hadden verloren dat ik jullie nu geef, hoe vrije wil in het ideale geval werkt.

In het ideale geval groeiden de mensen samen verder, breidden hun gewaarzijn van elkaar uit, groeiden naar een groter gevoel van verbinding en eenzijn en harmonie met andere mensen, zodat die groep mensen vrijwillig, als resultaat van hun verhoogde bewustzijn, keuzes begonnen te maken die het geheel verhieven in plaats van dat van één persoon ten koste van het geheel. Dit is het oorspronkelijke scenario dat de Schepper had ontworpen.

Wat is het volgende recht na vrijheid? Het ‘streven naar geluk’. Wat betekent dat? Het betekent dat je het recht hebt om naar iets te streven waarvan je denkt dat het jou gelukkig maakt, op grond van je huidige bewustzijnsniveau. Wat betekent dit in de samenleving? Het betekent dat mensen het recht moeten hebben om naar geluk te streven, zoals zij denken dat het eruit ziet, zolang het maar niet andere mensen het recht ontneemt om naar het geluk te streven zoals zij het zien. Ik weet natuurlijk dat dit moeilijk te bereiken is. Maar waarom is dat zo moeilijk? Het is moeilijk omdat het natuurlijke proces oorspronkelijk werd afgebroken, vervormd is geraakt. Zoals we in veel leringen hebben gezegd, is dit verstoord door het dualiteitsbewustzijn. We hebben leringen gegeven dat het dualiteitsbewustzijn een onderdeel vormt van de verhouding tot vrije wil. Het is onvermijdelijk iets wat samengaat met vrije wil, omdat je om echt vrije wil te krijgen, in staat moet zijn om een bewustzijnsstaat te krijgen waarin jij zegt dat je anders bent dan andere mensen, gescheiden wordt van andere mensen.

Hierdoor ontstaat de illusie dat iets wat ik anderen aandoe, geen invloed heeft op mij. Dit heeft het hele natuurlijke groeiproces afgebroken waarin mensen hun bewustzijn gezamenlijk vergroten. Die scheiding is heel erg versterkt door de gevallen wezens die op deze planeet mochten incarneren, die toen veel van die dualistische polariteiten hebben geschapen die mensen in twee groeperingen verdelen die elkaar als de vijand beschouwen en vaak een totaaloorlog beginnen om de vijand te vernietigen. Ik geef toe dat je niet gemakkelijk aan dit ideaal kunt voldoen. Ik probeer erop te wijzen dat dit de ideeën, de principes, zijn van de Amerikaanse natie, de Amerikaanse Constitution en de Amerikaanse democratie.

Nu begrijp ik volledig dat alle menselijke wezens in 1776 in principe totaal verblind werden door het dualiteitsbewustzijn. Het is daarom vanuit realistisch standpunt bijna onmogelijk dat de Amerikaanse samenleving, ondanks de Constitution die ze heeft, aan de invloed van het dualiteitsbewustzijn zou kunnen ontsnappen. Ik probeer niet het idee te scheppen dat Amerika al vanaf het begin aan die idealen had moeten voldoen. Dat zou totaal geen realistische verwachting zijn. Ik verwachtte dat niet en de andere geascendeerde meesters ook niet. Maar de reden dat die Constitution aan het begin van de natie Amerika werd gegeven, was dat Amerika het potentieel bezat om die idealen na te leven. Hoewel de stichters wel enig idee hadden, had niet een van hen het inzicht dat ik jullie in deze korte verhandeling heb gegeven. De meeste mensen zouden niet kunnen snappen wat ik nu heb gezegd, maar er zullen in ieder geval wel studenten van geascendeerde meesters zijn die het wel kunnen begrijpen, omdat jullie ook al veel andere leringen van ons hebben gekregen.

Waartoe heeft Saint Germain de stichters van Amerika geïnspireerd? Dat waren een aantal ideeën en principes die de Amerikaanse natie op een bepaalde koers zou kunnen zetten – een koers die Amerika geleidelijk aan beter zou kunnen volgen en die ze beter zou kunnen naleven. Met andere woorden, dit is een ideaal van wat Amerika zou kunnen worden. Maar niet alleen Amerika, dit geldt voor alle democratische naties op aarde.

Maar waarom heeft Amerika hier dan nog niet aan voldaan? Twee redenen: deels omdat de mensen in Amerika verblind worden door de dualistische bewustzijnsstaat. Deels vanwege iets waar zowel Moeder Maria als ik over heb gesproken, dat er vanaf het begin een machtselite is geweest die nooit democratie heeft geaccepteerd. In Europa was er duidelijk een machtselite die bevoorrechte posities in de samenleving had. Die zielen, van wie er veel steeds weer opnieuw als feodale heren en koningen zijn geïncarneerd, wilden geen democratie, de gevallen wezens wilden geen democratie. Vanaf het allereerste begin hebben ze er alles aan gedaan wat ze maar konden om de Amerikaanse natie te vernietigen en daarvoor gebruikten Koning George en de Britten, maar daar zijn ze niet in geslaagd. Amerika is dus als de eerste moderne democratie geschapen en daarna zijn er nog veel andere democratieën gevolgd.

Wat hebben ze sindsdien gedaan? Zij hebben geprobeerd om ervoor te zorgen dat Amerika niet op haar ideale koers kon blijven om te voldoen aan de idealen die voor deze natie werden gedefinieerd. Zij hebben ook geprobeerd om het democratische proces te ondermijnen, te vernietigen zelfs, zodat Amerika steeds minder een goed functionerende democratie is geworden. Hun intentie is heel erg duidelijk, daar kun je niet omheen. Zij zullen er alles aan doen om de vrijheid te gebruiken die het Amerikaanse systeem hen geeft om de democratie in Amerika te vernietigen. Zij zullen alles doen, en doen nu alles en hebben in het verleden alles gedaan om de democratie in Amerika te vernietigen.

Met welke middelen hebben ze dat gedaan? Alle middelen waar zij ooit aan konden komen om het gewenste doel te bereiken. Het doel heiligt de middelen is hun modus operandi. Wat houdt dat in? Natuurlijk heel veel dingen. Zij hebben de economie geprobeerd te gebruiken, zoals Moeder Maria heel duidelijk heeft aangetoond, om een monopoliepositie te bereiken. Zij hebben geprobeerd het politieke proces te gebruiken, zij hebben geprobeerd om een heel systeem van lobbyen op te zetten, waardoor degenen die geld hebben politieke invloed kunnen kopen. Maar waar ik het nu over wil hebben, is nog eens kijken naar waar ik deze verhandeling mee ben begonnen. Een van de middelen die deze antidemocratische wezens gebruiken, enkele zijn wezens die zijn geïncarneerd, andere zijn niet geïncarneerd, zijn niet fysieke wezens. Een van de middelen die zij hebben gebruikt, is steeds meer boosheid opwekken bij de mensen, verdeel-en-heers, de mensen in tegengestelde groeperingen verdelen. Maar zij probeerden eigenlijk een eeuwigdurende spiraal van toenemende boosheid te creëren.

Waarom doen zij dit? Omdat zij weten dat je mensen dingen kunt laten doen die zij anders nooit zouden doen als zij de mensen maar boos genoeg kunnen krijgen. Je kunt het hen eens laten zijn met dingen waar ze het anders nooit mee eens zouden zijn. Als je bijvoorbeeld advocaat van beroep bent of iemand in het systeem van de wet handhaven, die zijn hele leven te maken heeft met mensen die misdaden plegen, dan zou je in staat moeten zijn om te zien dat er twee belangrijke redenen zijn waarom mensen misdaden plegen. De ene reden is een professionele carrière als crimineel zou je kunnen zeggen, mensen die dat doen om geld te verdienen. De andere grote groep is wat je gewone mensen zou kunnen noemen die een misdaad begaan. Die mensen zijn niet crimineel, maar zijn in een bepaalde situatie gekomen waarin ze een misdaad hebben gepleegd. Zij voelden zich gedwongen om die misdaad te plegen, omdat zij in hun gewone bewustzijnsstaat de wet niet zouden overtreden.

Een van de dingen om mensen meestal zover te krijgen dat ze in zo’n gemoedstoestand raken waarin ze de wet overtreden, is juist boosheid. Wanneer mensen boos genoeg zijn, zullen ze iemand doden, zelfs als het gewoonlijk geen gewelddadige mensen zijn die er nooit van zouden dromen om een ander mens te doden. Maar wanneer die boosheid op een kritiek niveau komt, neemt die boosheid hun gedachten over, worden hun gedachten verduisterd door die boosheid. Jullie weten natuurlijk dat hier collectieve entiteiten achter zitten, maar zelfs professionals op het terrein van handhaving realiseren zich dat als de gedachten van de mensen worden verduisterd door woede, ze dingen zullen doen die zij normaal niet zouden doen. Dit weet de machtselite natuurlijk ook. Dit is precies waarom zij al heel zorgvuldig decennia lang alle middelen benutten om die boosheid te laten toenemen. Zij weten dat vroeg of laat die boosheid als een vulkaan tot uitbarsting komt. Jullie weten wel dat boosheid een spiritueel gif is en dat de natuurrampen die kunnen worden veroorzaakt door boosheid, vulkaanuitbarstingen zijn. Een vulkaanuitbarsting is iets fysieks, maar op emotioneel niveau is dit het equivalent van een vulkaan, omdat boosheid zo kan worden geïntensifieerd dat het net als de hete magma wordt die alles wat op zijn pad komt, verbrandt. Dat kun je ook bij een meute mensen zien die rellen aan het schoppen is; er is een groepsgeest die hen overneemt en dan doen ze dingen die ze als individu nooit zouden doen. De mensen in de machtselite, en de wezens die hier achter zitten, weten wanneer zij die boosheid opwekken, dat het nog maar een kwestie is van wanneer.

Nu zeg je misschien: “Waarom willen ze dat die boosheid tot een uitbarsting komt?” Omdat ze chaos willen scheppen. Waarom zouden ze chaos willen scheppen in een vrije democratische samenleving? Omdat chaos al snel tot een crisis situatie leidt die de bevolking niet kan verdragen, en dan zal men op zoek gaan naar een manier om eruit te komen. En wat is die uitweg? Nu, die is altijd dat er een machtselite komt die zegt: “Om dit te kunnen stoppen, moeten wij meer gezag krijgen, we hebben meer macht nodig. De wet en de orde moet worden hersteld. Dus wij moeten doen wat er gedaan kan worden om dit te stoppen, of het nu demonstraties zijn, rellen, het maakt niet uit.” Dit betekent dat je het regeringsapparaat sterker maakt en dat houdt in dat het steeds totalitairder wordt. En hoewel dit excuus de mensen kan beschermen, of de wet handhaven, is de waarheid dat dit het democratische proces en de democratische vrijheden ondermijnt. De samenleving wordt iets wat geen vrije democratie meer is, maar zit in een tussenfase, iets halverwege een democratie en het totalitarisme, of in ieder geval een autoritair land.

Wat hebben we gezegd over het principe dat zit achter mensen vrije wil geven? Dat een gemeenschap samen verder groeit, hun bewustzijn zo uitbreidt dat die gemeenschap zich realiseert dat iets wat het beste is voor het geheel ook het beste is voor het individu. Dit berust op toenemend bewustzijn, niet op dwang. Dit is niet iets wat van bovenaf aan de mensen wordt opgelegd door een autoriteit in de samenleving. Dit komt van binnenuit, door het hogere bewustzijn van de mensen. Dat kun je niet dwingen. Eenheid, het gevoel van gemeenschap, kun je niet afdwingen. Je kunt wel dwingen tot gescheidenheid, vijandigheid, vijanden maken, boosheid en haat, dat soort dingen kun je afdwingen. Eenheid, gemeenschapszin, samenwerking, kun je niet afdwingen, dat berust op toenemend bewustzijn.

Natuurlijk willen de gevallen wezens niet dat de bevolking haar bewustzijn verhoogt, omdat zij weten dat wanneer de mensen hun bewustzijn verhogen, zij ze niet meer in de macht van een kleine elite kunnen houden. Zij zullen er dus alles aan doen, alles wat ze maar kunnen, om dit proces af te breken. We hebben het al eerder verteld: Wat zullen de gevallen wezens moeten doen om het leven op aarde te verstoren? Ze hebben hier geprojecteerd dat er een maatstaf is voor goed en fout, en zij hebben geprojecteerd dat de mensen daaraan moeten voldoen. En als ze dat niet doen, moeten ze daartoe worden gedwongen. Je creëert dus een standaard die dualistisch is, omdat er twee tegenovergestelde polariteiten zijn waarvan je de ene goed noemt en de andere fout. Bij de mensen die tot de ‘goede’ polariteit behoren, projecteer je dat het niet alleen gerechtvaardigd is, maar zelfs noodzakelijk, dat het voor de samenleving goed is, of zelfs voor de overleving van het menselijke ras, dat de mensen die niet goed zijn, op één lijn komen met wat zij gedefinieerd hebben als goed. Labels geven is het fundament voor conflicten. Het waardeoordeel over wat goed of fout is, zorgt ervoor dat het conflict als een vulkaan zal uitbarsten.

Welke labels zie je tegenwoordig in de Amerikaanse samenleving? Wel, er zijn heel erg veel hoofd-labels: Republikeinen en Democraten, Conservatieven en Liberalen, christenen en niet-christenen. De laatste paar decennia zie je dat er een overtuiging in opkomst is dat de christenen in Amerika de traditionele waarden vertegenwoordigen en dat die waarden moeten worden gehandhaafd omdat er anders een ramp zal ontstaan. Je ziet de bereidheid om anderen te dwingen om op één lijn te komen met die christelijke waarden. Je ziet een overtuiging dat dit berust op de leringen van Christus en dat Christus dit zou goedkeuren. Maar zoals ik me herinner van mijn Bijbelstudies, heeft Christus gezegd: “Keer de andere wang toe, doe aan anderen wat je jij ook wilt, heb je vijanden lief, doe goed aan degenen die jou haten.” Met andere woorden, wat heeft hij gezegd? Dwing andere mensen niet. Leg andere mensen niet jouw wil op. Dwing andere mensen niet om op één lijn te komen met jouw wil.

Hoe konden die mensen het zo uitleggen dat dit de wil van Christus zou kunnen zijn? Dat kunnen ze niet, omdat zij niet nadenken, zij zijn het zich niet bewust. Waarom denken ze niet na? Gedeeltelijk omdat zij een dualistische manier van denken hebben, zij geloven dat dit absoluut goed is, dat hun standpunt de enige waarheid is, maar ook uit boosheid. Zij zijn zo boos, ze zijn zo boos geworden over de manier waarop de dingen in Amerika gaan dat zij niet nadenken, dat zij zich niet bewust van zijn. Hier is niet een echte gedachtegang aanwezig opdat ze van buitenaf naar het waarnemingsfilter van hun bewustzijn zouden kunnen proberen te kijken. Zij zijn niet bereid om eruit te stappen en te zien waar dit heengaat. Ligt dit op één lijn met wat Jezus heeft verteld? Wat zal het resultaat hiervan zijn? Is het echt logisch dat we alle problemen in Amerika kunnen oplossen door de natie een stel vage christelijke waarden en tradities op te leggen? Kijk eens naar de geschiedenis geliefden, in Europa had je duizenden jaren samenlevingen die werden beheerst door christelijke waarden, zoals de katholieke kerk die destijds definieerde. Hebben die een ideale samenleving geschapen? Ik geloof het niet, maar sommigen mensen denken er anders over. Misschien zijn er mensen die denken dat dit de katholieke kerk was, of de kerk in de middeleeuwen, maar dat wij tegenwoordig in onze fundamentalistische kerken de echte interpretatie van de Bijbel hebben, dus wij kunnen iets scheppen wat de katholieken niet konden.

Zoals ik nu heb geprobeerd uit te leggen, en ik ben me ervan bewust dat zij dit nooit zullen toegeven, is dat je niet een ideale samenleving kunt vormen door een door mensen bedachte mening, een door mensen bedachte religie of ideologie, een politieke theorie, of filosofie aan de samenleving proberen op te leggen. De bedoeling van het leven op aarde is juist groei in bewustzijn, groei in gewaarzijn. De reden, de kosmische spirituele reden voor de opkomst van democratie, is juist dat democratie (in ieder geval nu) de allerbeste manier is om mensen hun vrije wil te laten gebruiken en zich er meer van gewaar te zijn wat het beste is voor het geheel, en wat het beste is voor het individu.

Juist dit proces waarin mensen vrijwillig hun gewaarzijn vergroten, een band voelen met anderen, een visie voor het geheel te hebben, wordt op dit moment in ieder geval het beste gefaciliteerd door democratische samenlevingen, en dat is de hele bedoeling van democratie. De bedoeling van democratie is niet een bepaald resultaat leveren, en het is zeker niet de bedoeling om een samenleving te vormen die door een bepaalde religie of ideologie of theorie wordt gedomineerd. Een democratie moet een samenleving opleveren waarin de meeste mensen hun bewustzijn zoveel hebben verhoogd dat zij een soort gemeenschapsgevoel, een gevoel van harmonie, een gevoel van eenzijn, krijgen. Zij voelen de verbinding tussen het geheel en hun persoonlijke belangen. Zij werken samen, en door samenwerking vermenigvuldigen zij hun talenten. Zoals Moeder Maria en ik hebben gezegd, had men in die vroege gemeenschappen meer het gevoel dat men met elkaar verbonden was.

Je ziet dus dat de mensen die worden gedreven door hun boosheid, niet hebben begrepen wat de ware bedoeling is van democratie. Nu heb ik gesproken over het religieuze rechts, of de Conservatieven. In recente decennia is er ook een groep mensen bijgekomen die zichzelf Liberalen noemen en die ook geloven dat zij de ideale samenleving zouden kunnen vormen door hun visie aan de samenleving op te leggen. Zij bezitten ook een bepaalde boosheid die zij vaak uiten tegen de Conservatieven. Niet een van die gepolariseerde groepen kan Amerika uit de impasse halen waarin Amerika in zit. Hoe komt dat? Vanwege het simpele feit dat niet een van die groepen de democratie respecteert. Ik heb duidelijk gezegd dat de gevallen wezens geen respect hebben voor democratie en er alles aan doen om die te vernietigen. Maar de machtselite heeft er de laatste drie of vier jaar voor gezorgd dat er nu twee belangrijke groepen in de Amerikaanse samenleving zijn die de democratie niet respecteren. Veel mensen die aan de christelijke rechterkant zitten, willen eigenlijk helemaal geen democratische samenleving, zij denken dat Amerika is afgedwaald en dat dit de reden is voor alle problemen die ze in de democratische samenleving hebben. Zij willen een samenleving die berust op gezag, het gezag van de Bijbel, zoals zij die interpreteren met hun zogenaamd letterlijke interpretatie. Zij willen eigenlijk de samenleving uit de middeleeuwen terug. De samenleving die de afslachting van de katharen, de inquisitie, de kruistochten, de heksenjachten en andere gruweldaden heeft veroorzaakt. Zij willen een autoritaire samenleving berustend op christelijke waarden, de christelijke waarden kwamen niet van Christus, maar van een menselijke interpretatie die aan Christus werd opgelegd. De menselijke interpretatie waardoor Jezus zou zeggen wat hij tegen Petrus zei: “Ga achter mij satan. Jij hebt niets te maken met de waarheid van Christus, omdat jij je beroept op dingen van de mensen en niet op dingen van God.”

Het is noodzakelijk dat men inziet dat er nu twee groepen in Amerika zijn die het publieke debat beheersen. Geen van beide groepen respecteert democratie. Er zijn Liberalen die zullen beweren dat zij liberaal zijn, zij willen iedereen de vrijheid geven, maar dit berust wel op een bepaald wereldbeeld dat zij aan de samenleving willen opleggen, met politieke middelen. Dat is geen respect voor de democratie. Wat betekent respect hebben voor de democratie? Dat je het democratische proces haar werk laat doen. Je laat de mensen stemmen op grond van hun huidige bewustzijnsniveau en de consequenties ervaren. Nu weet ik dat er studenten van geascendeerde meesters zijn – de meesten uit vorige dispensaties die niet openstaan voor wat wij tegenwoordig zeggen – die geloven dat ik, Saint Germain, de samenleving tot bepaalde dingen wil dwingen om zo snel mogelijk de Gouden Eeuw te manifesteren. Dit is niet het geval, dit is een totale misvatting van wat ik ben en wat mijn intentie is. De Gouden Eeuw moet een vrijwillig proces zijn, dat kun je niet aan de samenleving opleggen. Die kan alleen maar berusten op het verhogen van het bewustzijn, en het verhogen van het bewustzijn kan alleen maar vrijwillig gaan. Hoe verhogen mensen hun bewustzijn? Door keuzes te maken en de consequenties te ervaren. Daarom heb ik gezegd dat ik mij geen zorgen maak over wie het Amerikaanse volk als president kiest. Als je naar de komende verkiezing kijkt, dan kun je vanuit mijn gezichtspunt zien dat als de ene wordt gekozen, dat bepaalde consequenties zal hebben. Als de andere wordt gekozen, dan zal dat andere consequenties hebben. Geen van beiden is het ideale scenario. Er kunnen een paar tamelijk dramatische verschillen zijn in de consequenties, maar mijn mening is simpel. Als het Amerikaanse volk een president wil kiezen, dan moeten ze dat mogen doen en de consequenties daarvan ervaren, en daardoor krijgen ze een kans om iets te leren van de consequenties.

Mijn beeld is een beeld op lange termijn. Ik moet wel naar de lange termijn kijken, omdat Amerika, zoals Moeder Maria heel duidelijk heeft gezegd, niet valt te regeren, zelfs niet door mij. Je denkt misschien dat ik, als ik mij fysiek kon manifesteren, en ervoor kon zorgen dat alle mensen zouden doen wat ik zei, alle problemen in Amerika zou oplossen, maar dat is niet zo. De enige oplossing is het verhogen van het bewustzijn en dat moet geleidelijk aan gebeuren over een langere periode. Natuurlijk zou ik het sneller kunnen, als het Amerikaanse volk niet op de Harde Leerschool zat, maar dat kunnen we niet op korte termijn veranderen. Ik zie duidelijk dat we de Amerikanen de keuzes moeten laten maken die ze willen en ze de consequenties daarvan laten ervaren. Waarom kunnen sommige mensen dan niet accepteren? In de eerste plaats is het gemakkelijk om te begrijpen dat de gevallen wezens de mensen niet de vrijheid willen geven om hun eigen keuzes te maken, om een vertegenwoordiger te kiezen die zij willen, of zelfs rechtstreeks over dingen te stemmen, omdat zij de macht over de mensen willen behouden.

Maar hoe zit het met de mensen waar ik over sprak, die in opkomst zijn, die deel uitmaken van het Amerikaanse volk? Waarom kunnen zij het democratische proces niet laten werken? Omdat zij gevangenzitten in de epische denkwijze, het dualistische bewustzijn, omdat zij geloven dat je een resultaat moet bereiken, en als je dat dan bereikt, krijg je een ideale samenleving, en als dat niet zo is, dan zal dat het einde van de beschaving zijn zoals we die kennen. Dit is het zwart-witdenken, het episch denken over een epische beloning of een epische ramp of straf. Dat kan niet anders. Ik zie dat Amerika, wat er ook gebeurt in de presidentsverkiezingen, de volgende tien of twintig jaar zal blijven aanmodderen, zoals het al sinds 1776 aan het aanmodderen is.

Het kan een poosje een autoritairdere kant opgaan, zoals het al doet, maar dit zal niet eeuwig duren. De slinger zal naar het ene uiterste zwaaien, het momentum zal stoppen en dan zal het naar het andere uiterste zwaaien; de schommelingen zullen op den duur steeds minder worden totdat die in het midden blijft hangen. Niet het midden tussen twee dualistische uitersten, maar de Middenweg van de Boeddha, die boven de dualiteit staat, boven de uitersten. Dit is mijn visie op Amerika voor de lange termijn; het is een kwestie van hoeveel tijd daarvoor nodig is, hoeveel consequenties de Amerikanen moeten ervaren.

Zoals ik zei, zou er net zo goed een burgeroorlog kunnen komen, of massarellen en geweld voordat het Amerikaanse volk wakker wordt geschud en tot het besef komt dat het niet hierom gaat bij democratie en dat een democratie niet goed kan functioneren wanneer er twee groepen mensen zijn die elkaar als vijanden beschouwen en democratische en niet-democratische middelen gebruiken om hun visie aan de samenleving op te leggen. Wanneer zal dit gebeuren? Wanneer de boosheid intens genoeg wordt en de consequenties zo ernstig dat sommige mensen beginnen te zeggen: “Nee, dit is te ver gegaan, dit is te veel. Wij kunnen zo niet verder gaan. Wij moeten stoppen.” Dit is al meerdere malen in de Amerikaanse geschiedenis gebeurt. In de jaren zestig tijdens de conflicten tussen zwarte en witte mensen. Hoewel er toen verwarring heerste, kwam er toch een hoger bewustzijn op dat mensen met een donkere huid gelijk waren geschapen door hun Schepper en daarom net zulke onvervreemdbare rechten hadden als de mensen met een witte huid.

Ik zeg niet dat dit door iedereen werd geaccepteerd, want veel mensen accepteren dit nog steeds niet, maar het bewustzijn werd verhoogd en dit heeft tot een nieuwe status-quo geleid. Ik zeg niet dat deze status-quo ideaal is wat betreft gelijkheid tussen de rassen, maar het was wel beter dan daarvoor. Je ziet dat er toen een periode was van spanning en boosheid, die werd geuit, die werd vervangen door een hoger bewustzijn, omdat de mensen eenvoudig zeiden: “Dit is te ver gegaan.” De meeste mensen zullen op het punt komen waarop ze zeggen: “Dit is te ver gegaan, we kunnen zo niet doorgaan.” De meeste mensen zullen wel op dat punt komen. Sommigen zullen daar nooit op komen, maar de meerderheid wel en dat zal de verhoudingen positief veranderen en dan ontstaat er een nieuw bewustzijn.

Wat is boosheid? Het is de antithese van tolerantie. Wat is een van de steunpilaren van democratie? Dat is tolerantie. Als je erkent dat alle mensen gelijk geschapen zijn, alle menselijke wezens zijn gelijk geschapen, en door de Schepper begiftigd – allemaal zijn ze door de Schepper begiftigd – met onvervreemdbare rechten. Als je echt erkent wat dit betekent, dan besef je dat de basis voor de Amerikaanse democratie, voor alle democratieën, juist tolerantie is. Tolerantie van wat? Als je verschillen niet kunt tolereren, dan kan een democratie niet goed werken. Tegenwoordig zie je dat er mensen aan de ene kant van de cultuuroorlog zitten die de mensen aan de andere kant niet tolereren. Dit is totaal antidemocratisch, dit ondermijnt rechtstreeks het democratische proces. Wat is onvermijdelijk de uitkomst? Dat spanningen en conflicten zich zullen blijven intensiveren totdat steeds meer mensen zeggen: “Dit is genoeg, het is te ver gegaan. Wij moeten die vijandigheid laten vallen, de boosheid laten vallen, de concentratie op verschillen laten vallen en ons concentreren op de overeenkomsten en de verbinding tussen ons en elkaar tolereren.” Natuurlijk is dit een moeilijke manier van leren, maar dit is de enige manier waarop het Amerikaanse volk het kan leren, dus het zij zo.

Veel mensen in Canada, veel mensen in de Europese democratieën en in andere democratieën overal ter wereld hebben deze les al veel beter geleerd dan het Amerikaanse volk. De Amerikanen denken dat dit de meest geavanceerde natie is, de meest geavanceerde democratie, maar zoals we hebben gezegd, zowel Moeder Maria als ik, kunnen we daar serieus een paar vraagtekens bij zetten. Je kunt meten hoe geavanceerd een democratie is aan de tolerantie van de bevolking voor verschillen. Blaas je de verschillen op en gebruik je die om vijandigheid en conflicten te scheppen tussen groepen mensen? Of vind je een manier om de verschillen te tolereren, opdat je naast elkaar kunt leven? Uiteindelijk kunnen verschillen een bron van groei zijn voor iedereen die daarbij betrokken is wanneer je de dualistische denkwijze transcendeert. Maar je kunt wel een manier, een gemoedstoestand, vinden waarin je de verschillen tolereert. Veel democratieën op de wereld heb dat bereikt, in een veel hogere mate dan Amerika. Amerika kan en zal hetzelfde bereiken, misschien duurt dat jaren, misschien wel meerdere decennia. Maar als je vooruitkijkt in de tijd, op grond van wat je al begrijpt over wat er door de tijd heen gebeurt, dan zie je dat het resultaat zal zijn dat er inderdaad meer tolerantie komt.

Je kunt de stichters wel verheerlijken en denken dat zij een of ander hoger bewustzijn hadden of misschien wel een ideale samenleving. Maar als je terugkijkt, dan zie je dat er wel een paar grote verschillen waren, heel erg grote conflicten en zelfs toen was er gebrek aan tolerantie. In zekere zin zou je kunnen zeggen dat het een wonder is dat de Amerikanen samen een nieuwe natie hebben kunnen opbouwen. Maar dat kwam alleen maar omdat ze een gezamenlijke vijand hadden. In de Burgeroorlog werd de meest extreme intolerantie geopenbaard die er tot nu toe in de Amerikaanse geschiedenis is geweest. Maar je ziet dat de bevolking sinds de Burgeroorlog is veranderd en dat heeft geleid tot meer tolerantie. Een belangrijke mijlpaal in dit proces was het feit dat vrouwen stemrecht kregen. Wat een ongelooflijke intolerantie dat mannen niet wilden dat vrouwen stemrecht kregen in een democratische natie.

Als je dus dieper kijkt, naar de onderliggende trends, als je verder kijkt dan alle conflicten, zelfs de cultuuroorlog en het conflict tussen conservatieven en liberalen, dan zie dat er een onderstroom van toenemende tolerantie in Amerika is. Sommigen van jullie, die zichzelf democraten of liberalen noemen, hebben zich in grotere mate afgestemd op die onderstroom dan de meeste anderen van jullie die republikeins of conservatief zijn. Dat geef ik toe. Maar jullie hebben nog wel steeds een cultuuroorlog, waarin zoals ik al heb gezegd, de Democratische Partij gevangenzit, is gekaapt door extremisten aan de linker zijde of de liberalen, en die zichzelf beschouwen als vijanden of tegenstanders van de Republikeinen. Wat degenen die de toenemende tolerantie hebben begrepen en die daar contact mee hebben gemaakt, nog niet hebben gedaan, is de partij bevrijden van de extreme meningen. Er zijn natuurlijk ook enkele Republikeinen, zelfs senatoren in het Congres, die daar mee in contact staan, maar zij zijn er ook niet in geslaagd om de verhoudingen in de partij te veranderen.

Maar wat ik desondanks toch wil zeggen, is dat als je terugkijkt en de trends begrijpt, dan gaat de Amerikaanse samenleving net als de meest samenlevingen op de wereld van minder tolerantie naar meer tolerantie. Die beweging zal doorgaan, de gevallen wezens kunnen dat niet tegenhouden. Het zal onvermijdelijk de consequentie hebben dat de Amerikanen genoeg van de verdelingen krijgen, genoeg van het strijden, genoeg van de cultuuroorlogen, genoeg van de boosheid en meer tolerantie krijgen. Het is niet een kwestie van of, maar van wanneer.

Hoe kunnen jullie de studenten van geascendeerde meesters het proces versnellen? Door aan jezelf te werken. Kijk of jij ook in deze spiraal van intolerantie bent meegezogen, bevrijd je er dan van en wees een voorloper om het collectieve bewustzijn te verhogen. Vanzelfsprekend kun je ook oproepen doen, zoals veel van jullie al doen. Je kunt de invocaties in de twee boeken opzeggen die we hebben gegeven, die heel erg krachtig zijn om de verhoudingen te verschuiven.

In heb jullie nu gezegd wat ik wilde vertellen, en ik realiseer me dat het een lange verhandeling is geworden. Een verhandeling die langzamer was dan mijn normale tempo, omdat ik wilde dat jullie over die ideeën zouden nadenken. Het is echter niet mijn bedoeling om jullie te overweldigen met een golf hoogfrequente energie die je bewustzijn verhoogt, maar om je wat stof tot nadenken te geven wat geleidelijk aan je bewustzijn kan verschuiven, omdat je ziet, ervaart, en je jouw bewustzijn hebt vergroot met deze heel diepgaande, heel essentiële ideeën.

Wat is de basis van tolerantie? Dat is wat wij basale menselijkheid hebben genoemd, in ieder geval het eerste niveau van tolerantie. Het hogere niveau is de essentiële menselijkheid, maar dan ga je al verder dan tolerantie en naar het eenzijn toe, waar je geen tolerantie nodig hebt. Dan is er geen noodzaak meer om verschillen te tolereren, omdat je ze niet ziet als bron van conflicten, maar als een bron van groei. Als alle mensen hetzelfde waren, dan zou er geen groei zijn. De basis om te groeien is juist diversiteit. Wanneer een samenleving of een groep mensen in een samenleving, diversiteit als een bedreiging gaat zien, en intolerantie opbouwt tegen diversiteit, dan zal de groei vertragen en worden democratische processen ondermijnd.

Ik ben dankbaar dat jullie deze lange verhandeling hebben getolereerd. Ik hoop dat het ook jullie bewustzijn verhoogd, waarom het waardevol is om dingen te horen van wezens die boven menselijke machtsspelletjes, de menselijke waarnemingsfilters, staan. Wij zijn de nature’s gods voor de aarde. Want de echte Schepper, de hoogste Schepper, kan niet worden herkend door mensen in de huidige bewustzijnsstaat van het collectieve bewustzijn van de aarde. Wij zijn degenen die nature’s God vertegenwoordigen, omdat wij boven alle menselijke eigenaardigheden staan en omdat we al verder zijn. Wij kunnen jullie een referentiekader geven dat je kan helpen om je bewustzijn te verhogen boven het huidige niveau. Hoe kun jij je bewustzijn ooit verhogen als je geen referentiekader hebt dat je huidige waarnemingsfilter ontstijgt? Dat is nog nooit gedaan. Dat zal ook nooit gebeuren. Er moet een referentiekader bestaan naast je huidige waarnemingsfilter. Je kunt dat bereiken op de Harde Leerschool of met het pad dat de meesters bieden. Ik hoop dat degenen onder jullie die zich studenten van geascendeerde meesters noemen, voor het innerlijke pad zullen kiezen in plaats van de Harde Leerschool.