Hoe ik Trump, de wereld en het spirituele pad benader

door Kim Michaels

In dit artikel zal ik uitleggen hoe ik persoonlijk een beladen situatie als Donald Trump en de Amerikaanse verkiezing benader. Dit berust natuurlijk op hoe ik het spirituele pad benader, hoe ik naar mezelf kijk als student van geascendeerde meesters en hoe ik omga met de leringen van de geascendeerde meesters over gevallen wezens die de wereld beheersen.

Een open geest hebben
Sinds mijn jeugd (en waarschijnlijk ook in vorige levens) ben ik mij er van bewust dat ik een open geest moet houden. Ik heb gezien dat mensen, te beginnen bij mijn vader, met een gesloten geest, vaak lijden voor zichzelf en voor de mensen om hen heen hebben geschapen. Ik heb gezien dat veel conflicten en geweld op de wereld worden gecreëerd door mensen met een gesloten geest.

Toen ik naar de beelden keek van de menigte die het Capitool binnendrong, illustreerde dat voor mij dat veel aanhangers van Trump een gesloten mening hebben over het onderwerp Trump. Zij geloven dat Trump een president is die van episch belang is, dat hij moet worden herkozen en dat hij de verkiezing heeft gewonnen. Het feit dat ze in Washington D.C. waren op 6 januari toont aan dat veel van hen denken dat hun mening over Trump belangrijker is dan de mening van het regeringsapparaat en alle mensen die geen deel uitmaken van hun groep. Hun mening over Trump zou de meningen van alle andere mensen teniet moeten doen en Trump president maken.

Zodra de mensen in die gemoedstoestand komen, zie ik dat er geen enkele manier is om met hen te praten. Ik heb het gevoel dat ik geen normaal gesprek met hen kan voeren, omdat Trump het allerbelangrijkste onderwerp is en dat het van cruciaal belang is dat ik het met hen eens ben over Trump. Als dat niet zo is, dan zullen ze alles wat ik zeg, niet geloven zonder na te denken, en mij als persoon in diskrediet brengen of boos worden.

Wanneer ik een situatie zie waarin mensen hun geest hebben afgesloten en emotioneel geladen worden, is dat voor mij een waarschuwingsteken. Hier is iets aan de gang. Mijn ideaal is dat we over Trump en de verkiezing kunnen spreken zoals we over elk ander onderwerp spreken dat geen emotionele lading heeft. Wanneer ik zie dat dit onmogelijk is, is mijn reactie dat ik mij niet op dat terrein wil begeven. Met andere woorden, ik kan mezelf niet als een van die Trumpaanhangers zien.

Dit komt door mijn aanpak van het spirituele pad. In 1988 was ik lid van de Summit Lighthouse en ik deed mee aan een cursus van vier maanden die de Summit Universiteit heette. We bestudeerden leringen van de geascendeerde meesters, zeiden veel decreten op en kregen les in veel onderwerpen, en één daarvan was de ascensie. Terwijl ik de cursus volgde, voelde ik de Aanwezigheid van Serapis Bey en kreeg ik een intuïtieve ervaring. Ik zag dat in de cursus alleen de uiterlijke kant van de ascensie werd uitgelegd. De Summit Lighthouse zei dat de eisen voor je ascensie waren dat je in ieder geval 51 % van je karma in evenwicht moest brengen (en dat kon als je genoeg decreten had gedaan), je Goddelijke plan had uitgevoerd en je heilige werk had afgemaakt.

Ik zag dat er daarnaast nog een psychologische vereiste was, namelijk alle aspecten van je menselijke psyche opruimen of transcenderen. Ik was al tot het besef gekomen dat de geascendeerde meesters fundamenteel een andere gemoedsgesteldheid hadden dan wij (ik heb dat later duidelijker ervaren). Zij zijn niet op zichzelf gericht, zijn niet oneerlijk, hebben geen zelfmedelijden, hebben geen vooroordelen, zijn niet kleinzielig of hebben veel van die andere menselijke karaktertrekken. Dus hoe kan ik dit in mij overwinnen? Alleen als ik die menselijke trekjes bij mezelf kan zien en ze opruimen. In die tijd had ik een rudimentair begrip van hoe je dat kon doen, maar ik zag wel dat dit het einddoel was.

Hoe kan ik iets in mijn eigen psyche gaan zien wat ik nog niet eerder heb gezien? Alleen als ik een open geest houd en nooit denk dat ik alles over mezelf al weet. Toen ik dit eenmaal had geaccepteerd, zag ik dat dit voor ieder onderwerp geldt. Als student van geascendeerde meesters kan ik mezelf niet laten denken dat ik alles begrijp. Tegenwoordig weet en begrijp ik veel meer dan ik 1988. Hoe komt dat? Omdat ik een open geest heb behouden. Ik denk nog steeds niet dat ik alles weet over een onderwerp. Er is niets in de sfeer van mijn kennis wat je niet kunt vergroten door een beter begrip. Wanneer ik mensen zie die alles weten over een onderwerp, of het nu Trump is of iets anders, heb ik het gevoel dat ik dat niet wil.

Er is niets absoluut
Zoals Abraham Maslov heeft gezegd, hebben veel mensen behoefte aan veiligheid en zekerheid, en veel van hen proberen die te krijgen door te geloven dat zij een of andere absolute waarheid hebben. Ik had die behoefte in het begin toen ik het spirituele pad vond, maar dat overheerste mijn psyche niet. Maar in het begin had ik inderdaad het gevoel dat de Summit Lighthouse me de hoogste spirituele lering presenteerde. Dit gevoel van zekerheid was de polariteit van onzekerheid. Ik herinner me nog dat ik bang was dat mijn spirituele kijk of de leringen van de Summit Lighthouse ongelijk zouden kunnen hebben.

Het heeft me jaren gekost en ook veel werk aan mijn psyche om deze behoefte te overwinnen. Ik ben op den duur wel op de drempel gekomen waarop ik het niet meer nodig heb dat iets absoluut is. Zelfs de leringen van de geascendeerde meesters zijn niet absoluut voor mij. Ik heb ervaren dat veel van mijn inzichten in de leringen van de geascendeerde meesters de laatste vijfendertig jaar zijn verbeterd. Ik besef dat wat ik tegenwoordig begrijp, het product is van mijn huidige bewustzijnsniveau. Als ik mijn bewustzijnsniveau blijf verhogen (door mijn geest open te houden), zal ik iets beginnen te snappen wat ik vandaag nog niet begrijp.

Zoals ik in het begin zei, had ik behoefte aan het gevoel dat een spirituele lering absoluut is, dat er een absolute waarheid moet bestaan waarop ik kon bouwen. Maar sinds mijn jeugd had ik ook het inzicht dat er niets absoluut kan zijn in de materiële wereld. Ik wist dat ik mijzelf niet blindelings kon laten vertrouwen op een gezag op aarde, of iets kon aanhangen, of het nu een religie, een politieke ideologie, of een sterke leider was. Ik voelde walging toen ik beelden van de massabijeenkomsten van Hitler zag, waarin mensen gehypnotiseerd leken. Ik walgde ook van de mensen die ik op de universiteit ontmoette die marxist waren en die er absoluut van overtuigd waren dat Denemarken een communistisch land zou worden.

Ik vergelijk Trump niet met Hitler, maar ik zie wel de dynamiek tussen Trump en zijn aanhangers. Zij lijken absoluut vertrouwen in hem te hebben en hij lijkt hen aan te moedigen. Nogmaals dat is niet een terrein waar ik mij op wil begeven.

De waarde van geascendeerde meesters
Ik ben altijd gefascineerd geweest door het feit dat twee mensen dezelfde feiten kennen en dat zij tegenovergestelde conclusies kunnen trekken, zoals of God wel of niet bestaat. Ik heb dit in diverse bronnen bestudeerd, maar pas toen ik de leringen van de geascendeerde meesters over waarnemingsfilters kreeg, begon ik dat te begrijpen.

Voor mij is het duidelijk dat wij allemaal binnen ons eigen parallelle universum leven (natuurlijk in gedachten), dat wordt bepaald door ons waarnemingsfilter. Ik begrijp dat wat ik zie, wordt gekleurd door het filter, maar dit is heel moeilijk te zien. Dit filter versterkt zichzelf omdat het er dingen uit filtert die mijn huidige waarnemingsfilter in twijfel trekken en doorlaat wat de moeite waard is. Ik begrijp dat de enige manier om daar uit te komen, is dat je een referentiekader moet krijgen dat buiten mijn waarnemingsfilter valt, opdat ik geleidelijk aan het filter kan onderzoeken en mijn gedachten neutraler kan maken. Mijn referentiekader was:
• Mijn algemene kennis en inzicht vergroten
• Mijn meningen en ideeën bekijken en naar inconsistenties zoeken
• Mijn emotionele reactie bekijken en op zoek te gaan naar dingen waar ik aan gehecht ben
• Met andere mensen praten en beseffen dat zij een andere mening hebben, het is niet zo dat ik hun mening accepteer, maar dat gebruik om mijn eigen mening te onderzoeken
• Mijn intuïtie gebruiken
• Spirituele leringen gebruiken, vooral die van de geascendeerde meesters
• De vibratie voelen van andere mensen of ideeën

Voor mij is het duidelijk dat de echte waarde van de geascendeerde meesters is dat zij niet in een waarnemingsfilter zitten dat iemand op aarde heeft gecreëerd. Zij kunnen iets zeggen wat mijn huidige waarnemingsfilter uitdaagt en dat mij op die manier een referentiekader geeft om mijn waarnemingsfilter te onderzoeken. Dit betekent dat ik ernaar streef om te denken dat ik (binnen mijn waarnemingsfilter) kan weten wat de meesters (die buiten mijn waarnemingsfilter zitten) wel of niet moeten zeggen.

In de Summit Lighthouse waren er momenten dat de meesters iets zeiden in een dictaat van Elizabeth Claire Prophet dat mijn waarnemingsfilter uitdaagde en mij soms in de war bracht. Ik gebruikte dat om naar mijn eigen reactie te kijken en erover na te denken waarom ik daar zo heftig op reageerde. Ik zei niet: “O, de geascendeerde meesters zouden dat nooit zeggen.” Het kwam niet in mij op dat Elizabeth een valse boodschapper was geworden en niet meer in contact stond met de echte meesters.

Door de jaren heen ben ik zowel in de Summit Lighthouse als toen ikzelf boodschapper werd, mensen tegengekomen die zeiden: “O, de geascendeerde meesters zouden dat nooit zeggen.” Zij zeiden dat vaak met een emotionele lading en wanneer ik in mij een sterke emotionele reactie voel, dan zie ik dat als een teken dat ik ergens aan gehecht ben en zoek daarnaar. Toen ik de Ask the Real Jesus website had gemaakt, nam een man contact met mij op die al jaren bij de Summit Lighthouse zat. Hij wees mij af als boodschapper omdat Jezus door mij in gewoon taalgebruik sprak dat je heel gemakkelijk kon begrijpen. Hij zei dat de echte meesters nooit iets zo duidelijk zouden zeggen, maar dat ze in de verheven taal spraken die in vorige dispensaties werd gebruikt.

Voor mij is een van de meest cruciale keerpunten op het spirituele pad de stap van buiten naar binnen. Dan realiseren wij ons dat de bedoeling van de leringen van de geascendeerde meesters níét is dat ons huidige waarnemingsfilter wordt bevestigd, maar ons te helpen om dat te transcenderen. Dat beschrijven de meesters als de tweede uitdaging van Christus, omdat we dan ophouden Christus te gebruiken om ons mentale kader te bevestigen (Christus in ons mentale kader te trekken zoals Petrus heeft gedaan), maar Christus te gebruiken om onze waarneming te transcenderen. In het begin deed ik hetzelfde met de leringen van de geascendeerde meesters, maar ik kwam wel zover dat ik de noodzaak ervan inzag dat ik mijn waarneming moest onderzoeken. Het duurde langer voordat ik besefte dat álles weg moet voor ik kan ascenderen.

Ik heb een paar mensen gezien die al decennia lang de leringen van de geascendeerde meesters volgden, die de leringen die door mij gegeven zijn, hebben opgevolgd. Maar toen de meesters door mij zeiden dat Trump een gevallen wezen was, reageerden ze onmiddellijk door te zeggen dat de echte geascendeerde meesters zoiets nooit zouden zeggen. Bij mij komen er dan wat vragen naar boven:

• Hebben ze wel het belang van waarnemingsfilters begrepen?
• Hebben ze het verschil begrepen tussen het uiterlijke en innerlijke pad?
• Hebben ze begrepen waar de tweede uitdaging van Christus over gaat?
• Hebben ze begrepen waarom de geascendeerde meesters van zoveel waarde zijn voor ons wanneer zij onze sterke overtuigingen aanvechten?
• Hebben ze wel een open geest als het om Trump gaat?
• Hebben ze Trump absoluut gemaakt door te beslissen dat Trump geen ongelijk kan hebben en zij geen ongelijk over Trump kunnen hebben?
• Hebben ze Trump (die op de materiële wereld is) in hun referentiekader geplaatst in plaats van de geascendeerde meesters (die niet op de wereld zijn)?

Ik ben een spiritueel wezen
Ik moet geboren zijn met een beetje bewustzijn dat ik een spiritueel wezen ben, omdat ik me zolang ik me kan herinneren nooit heb geïdentificeerd met iets op aarde. Mij ouders waren niet míjn ouders en ik was niet hún zoon. Ik was geen Deen, want hoe zit het dan met al die andere nationaliteiten? Ik heb me nooit met mijn ras geïdentificeerd. Ik heb mezelf nooit als christen gezien of iemand met een andere religie. Ik heb mij nooit gezien als iemand die een politiek onderscheid maakt, zoals conservatief of republikein of democraat. Toen ik in Amerika woonde, heb ik me nooit Amerikaan gevoeld en nu voel ik mij ook geen Deen.

Toen ik aan TM deed, identificeerde ik me daar niet mee, en ik accepteerde niet het algemene idee dat meditatie de enige oplossing was voor alle problemen. Ik was de Summit Lighthouse heel erg toegewijd, maar ik vond niet dat ik een lid of aanhanger van Elizabeth Claire Prophet was. Ik heb er altijd tegenzin in gehad om een leider te volgen. Ik vond wel dat ik een student van geascendeerde meesters was en dat is nog steeds zo, omdat de geascendeerde meesters niet op aarde zijn. Ik herken mezelf niet in iets op aarde.

Volgens mij zijn er mensen die zich zijn gaan identificeren met Trump. Ik kan mezelf niet met een of andere leider identificeren. Ik kan me niet voorstellen dat ik sterkere gevoelens ten opzichte van Trump heb, iets wat ik wel bij andere mensen zie. Ik kan me niet voorstellen dat ik de retoriek van Trump geloof op het mentale vlak. Ik kan me niet voorstellen dat het van episch belang is dat Trump president wordt of dat het tot een ramp zal leiden als hij geen president meer is. Ik kan me niet voorstellen dat ik dezelfde gemoedstoestand krijg als de zendelingen van Christus en het gevoel dat het heel erg belangrijk is om anderen van het belang van Trump te overtuigen. En ik kan me eigenlijk ook niet voorstellen dat mijn mening over Trump belangrijker is dan mijn contact met de geascendeerde meesters.

Evenwicht in alles
Aan het begin van de negentiger jaren gaf Gautama Boeddha een paar dictaten door Elizabeth Claire Prophet die veel invloed op mij hadden. Ik begon na te denken over de boodschap van de Boeddha en het onderwerp Boeddhaschap. Op een dag kreeg ik een intuïtieve ervaring en zag ik de situatie dat Gautama op het punt stond om naar het Nirvana te gaan, maar dat hij als laatste initiatie geconfronteerd moest worden met de demonen van Mara. Ik zag dat de krachten op deze wereld probeerden bij hem een gehechtheid in zijn gedachten te vinden die een reactie aan hem zou ontlokken. Als er iets op deze wereld zou zijn geweest dat een reactie in Gautama zou hebben veroorzaakt, dan had hij niet naar het Nirvana kunnen gaan.

Ik realiseerde me dat als er iets op deze wereld een reactie bij mij zou veroorzaken, ik niet toe was aan ascensie en ik begreep: “Onthechting is de sleutel tot Boeddhaschap.” Sindsdien sta ik op de uitkijk naar welke gehechtheid ook in mij. Ik had inderdaad een sterke reactie toen ik naar de rellen bij het Capitool keek en ik ben nu al een aantal dagen bezig om te zien wat hier achter zit, maar dat is een ander verhaal.

Sinds ik de waarheid van onthechting ben gaan begrijpen, zag ik ook waar de Middenweg over gaat, namelijk evenwicht. Evenwicht betekent niet dat je het middelpunt moet vinden tussen twee dualistische extremen. Je moet de dualiteit overwinnen, zodat allebei extremen geen reactie aan mij kunnen ontlokken. Ik kan naar de extremen op de wereld kijken zonder erop te reageren.

Wanneer ik naar Trump kijk, zie ik niet dat hij neutraal is. Hij polariseert opzettelijk elk onderwerp waar hij het over heeft, en hij heeft zowel degenen die wel of niet van hem houden gepolariseerd en bij degenen die niet van hem houden onevenwichtige reacties ontlokt. Voor mij houdt dat in dat ik geen deel wil uitmaken van die groep, net zo min als van de groep die hem haat.

Ik zie ook dat Trump vaak een gepolariseerde positie inneemt en zijn argumenten en commentaren komen daaruit voort. Hij schept een ‘ons tegen hen’-mentaliteit bij zijn aanhangers en laat ‘ons’ superieur voelen aan ‘hen’. Dit is een van de redenen dat zijn aanpak van de politiek en zijn retoriek mij niet aanspreken.

Het onderwerp om te streven naar evenwicht beïnvloedt hoe ik naar de situatie kijk op aarde, waaronder de invloed van de gevallen wezens.

Kunnen wij de regering vertrouwen?
Na de verkiezing beweerde Trump dat er fraude op grote schaal was gepleegd en dat de verkiezing van hem was gestolen, maar dat spreekt tegen wat de regeringsambtenaren (van verkiezingsambtenaren tot rechters en Trumps eigen Attorney General) hebben gezegd. Iemand vroeg mij hoe wij kunnen vertrouwen wat de regering zegt als de gevallen wezens alles achter de schermen bedisselen.

Vanzelfsprekend is dit een complex onderwerp, maar dit is een korte versie van mijn mening. Wanneer ik naar de bekendste dictators kijk, zoals Hitler, Stalin en Mao Zedong, dan denk ik dat de gevallen wezens hun gedachten totaal in hun macht hadden. In een dictatoriale regeringsvorm hebben de gevallen wezens een hoge mate van controle, zelfs op fysiek niveau, omdat de macht gelijk heeft en de regering iedereen kan doden die tegenstander van de dictator is. Daarom is democratie zo belangrijk, omdat een democratische regering dat niet mag doen.

Democratie is een poging om de macht van de gevallen wezens te beperken door in te stellen dat alle mensen rechten hebben, dat de macht geen gelijk heeft en dat de hele bevolking stemt. Dit betekent dat de gevallen wezens niet rechtstreeks fysieke macht over een democratie hebben, hun macht ligt dus voornamelijk op het emotionele, mentale en identiteitsniveau. In plaats van de mensen rechtstreeks tot iets te dwingen, moeten ze mensen om de tuin leiden, en dat betekent dat zij alleen maar macht hebben over mensen als die dat bedrog niet voldoende kunnen doorzien. Een van de beschermingen tegen bedrog is dat mensen een open geest hebben en democratische principes een goed hart toedragen.

Neem het voorbeeld van de verkiezing in Georgia. Er is Republikeinse wetgeving en de ambtenaren die toezicht houden op de verkiezing zijn Republikeinen die op Trump hebben gestemd. Ik kan me niet voorstellen dat die mensen niet willen dat Trump wint, en ook niet dat zij deel zouden kunnen uitmaken van een samenzwering om de verkiezing te manipuleren of fraude toe te dekken. Maar ik begrijp wel dat die mensen hun Republikeinse voorkeur niet hebben misbruikt bij het vervullen van hun plicht. Het is hun taak om op een neutrale manier toezicht te houden op de verkiezing en ik zie het als een teken dat zij democratische principes een goed hart toedragen en persoonlijke integriteit bezitten. Wanneer zij de stemmen dan drie keer tellen, de verkiezing bevestigen en zeggen dat Biden in die staat heeft gewonnen. Ik begrijp dat de gevallen wezens dit proces niet in hun macht konden krijgen en dat komt door de persoonlijke integriteit van die mensen.

Hetzelfde geldt voor veel andere regeringsfuncties. Ik geloof niet dat de gevallen wezens of een groep die samenzweert, de totale macht over de regering van de Verenigde Staten hebben. De reden is dat heel veel mensen in de regering democratische principes aanhangen, zij zijn persoonlijk integer en zij zijn niet dom. Het is duidelijk dat mensen alleen maar hun officiële plichten kunnen vervullen op grond van wat zij weten en dat is de manier waarop de gevallen wezens invloed kunnen krijgen, door te voorkomen dat mensen bepaalde dingen zien.

Maar zoals de meesters zeggen, wordt het collectieve bewustzijn verhoogd en dit houdt in dat steeds meer mensen het bedrog beginnen door te krijgen. In het algemeen denk ik dus dat we een bepaald evenwicht moeten vinden. Wij geloven niet alles wat de regering ons vertelt en we geloven ook alles niet. Dit is natuurlijk geen gemakkelijke taak en die moet je op individuele basis uitvoeren, maar dat is een onderdeel van het pad naar Christusschap. Dit leidt tot een ander onderwerp.

Hoe kun je de samenleving veranderen?
In de meer dan vijfenveertig jaar dat ik betrokken ben bij spirituele bewegingen heb ik heel veel voorbeelden gezien van mensen die niet de noodzaak hebben ingezien van evenwicht en daardoor meegingen met diverse extremen. In feite denk ik dat er een existentiële uitdaging bestaat als je een spirituele student bent. Wij staan open voor de spirituele kant van het leven omdat wij een open geest hebben, maar een open geest hebben, wil nog niet zeggen dat we openstaan voor elk idee dat er is. Er moet evenwicht en onderscheid zijn.

Bij de Summit Lighthouse spraken de meesters erover dat Saint Germain met de Stichters samenwerkte om de Constitution te schrijven en de Amerikaanse democratie te vestigen. Het was mij altijd duidelijk dat de geascendeerde meesters de democratie een warm hart toedragen en dat als een hogere regeringsvorm beschouwen dan welke andere vorm van totalitaire regering ook.

Maar er waren leden van de Summit Lighthouse die dat niet zo zagen. Zij richtten zich op het feit dat er een gewelddadige revolutie voor nodig was om Amerika te vormen en zij dachten dat de gevallen wezens Amerika zo in hun greep hadden dat er een tweede revolutie voor nodig zou kunnen zijn. Ik herinner me niet dat ik ooit gehoord heb dat Elizabeth Claire Prophet hier een voorstander van was, maar er waren mensen die deze conclusie trokken op grond van wat zij en de meesters zeiden.

Ik denk dat er iets ligt opgeslagen in de nationale psyche over een gewelddadige revolutie en een overtuiging dat geweld en opstand nodig kunnen zijn – en ik denk dat Amerika dat moet overwinnen om op het volgende niveau te komen. Daarom geloven sommige Amerikanen dat het nodig is om geweld te gebruiken om de democratie te beschermen en te behouden. En ik zie dat er aanhangers van Trump zijn die worden meegesleept om zo denken.

Volgens mij is dit cognitieve dissonantie. Ja, er was een gewelddadige revolutie voor nodig om Amerika te vestigen, maar dat was in een gewelddadige tijd. Nu hebben we democratie; de manier om de samenleving te veranderen is democratische middelen gebruiken om dat te doen. Geweld kan nooit noodzakelijk of gerechtvaardigd zijn om dit te doen. Waarom?

Juist vanwege het idee dat een democratie een samenleving is waarin de ene groep mensen niet met geweld een andere groep mensen kan onderdrukken. Eén groep mensen kan niet een andere groep als slaaf hebben. En één groep mensen kan de democratische instituties niet omverwerpen omdat de uitkomst van een verkiezing hen niet aanstaat, ook al is die uitkomst geratificeerd door alle relevante democratische instituties. Als één groep mensen de regering omver kan werpen, wat houdt een andere groep er dan van tegen om een paar jaar later hetzelfde te doen? Willen we van Amerika een samenleving maken die iedere paar jaar een gewelddadige revolutie heeft? Ik niet.

Hoe kun je de samenleving dan veranderen? Door het democratische proces te benutten en geleidelijk aan veranderingen door te voeren. Dit hoor ik de geascendeerde meesters zeggen. Zij zeggen ook dat de belangrijkste manier om de samenleving te veranderen, het verhogen van het collectieve bewustzijn is. Hier valt ook het voorkomen van geweld onder en verhinderen dat het conflict tussen verschillende groepen erger wordt. Ik zie niet dat je dat kunt door mensen nog meer te polariseren en ik zie dat Trump dat doet en dit zelfs als middel gebruikt om herkozen te worden en zowel zijn tegenstanders als de Republikeinse partij te intimideren.

Ik vind wel dat Amerika die revolutionaire denkwijze moet overwinnen en ik kan zien dat Trump daar een rol bij speelt om dat naar buiten te brengen, waardoor je het gemakkelijker ziet. Hij is een soort leraar die de gevaren van polarisatie en het geloof in geweld zichtbaarder maakt als middel om de democratie te behouden. Maar daarom wil ik mijzelf nog niet een aanhanger van Trump noemen.

Een energetische vortex
Ik ben altijd gevoelig geweest voor energie, en ik besef dat er ook mensen zijn die dat niet zijn, en wat is dus zeg, betekent niets voor hen. Ik ben vooral gevoelig voor vortexen van energie die aan je identiteits-, mentale en emotionele lichaam trekken. Ik ben ook gevoelig voor energie die uit mijn aura en chakra’s wordt getrokken, en wanneer dit bij andere mensen gebeurt. Ik ben dus in staat om te voelen wanneer een groep mensen een vortex van energie heeft opgebouwd en overgenomen is door een massa-entiteit of een massa-entiteit hebben gecreëerd.

Ik heb dit zien gebeuren tussen Trump en degenen die hem kritiekloos volgen en dit is de laatste vier jaar versterkt. Wanneer ik naar de video van Trump kijk die op 6 januari tegen de menigte buiten het Witte Huis spreekt, dan voel ik dat een vortex van energie die hele situatie omgeeft. Trump doet bepaalde uitspraken en de menigte juicht. Zij geven hun energie aan hem en hij bouwt die energie in hen op door hen een uitlaatklep te geven voor hun boosheid en de angst dat Trump geen president zal zijn als Mike Pence niet iets doet wat hij onmogelijk kan doen.

Bij dit soort vortexen van energie zijn altijd entiteiten in het emotionele rijk betrokken die de energie van de mensen proberen te stelen. Andere energie probeert de mensen te overweldigen en hen in een meute te veranderen. Ik zeg niet dat dit bij alle mensen is gebeurd die daar waren. Maar je kunt op de video’s zien dat enkelen, vooral degenen die net buiten of binnen het Capitool waren, bijna dronken of gehypnotiseerd lijken. Dit is niet een omgeving waar ik vrijwillig naar toe zou gaan.

Natuurlijk hebben Trump en zijn aanhangers ook een vortex van energie via het internet gecreëerd. Nogmaals, niet iets waar ik een deel van wil uitmaken. Hetzelfde geldt voor veel samenzweringstheorieën, en daarom wil ik ook niet in de QAnon vortex stappen.

Hoe ik naar Trump kijk
De eerste keer dat ik van Trump hoorde, was toen ik naar een paar episodes van The Apprentice keek. Ik vond de show niet erg interessant, maar ik realiseerde me dat Trump iemand is die zich heel erg op zichzelf concentreert. Hij heeft het gevoel dat hij heel belangrijk is, hij aarzelt niet om zichzelf te prijzen en zijn imago is natuurlijk enorm belangrijk voor hem. Ik hoorde dat hij een bepaald merk, het merk Trump, had gemaakt, maar terwijl Nike zich bijvoorbeeld richt op sportkleding, concentreert het merk Trump zich op het aanprijzen van zichzelf.

Ik heb nooit weer aan Trump gedacht, totdat hij zich kandidaat stelde voor het presidentschap. Zelfs toen heb ik er niet veel aandacht aan besteed, omdat ik Hilary niet als een aantrekkelijke kandidaat beschouwde. Toen hij werd verkozen, dacht ik dat hij, omdat hij zichzelf aanprees als iemand die tegen de politieke status-quo was, misschien wel iets kon doen wat een traditionelere president niet kon, en ik denk dat hij het politieke proces wel heeft opgeschud. In het algemeen denk ik niet dat hij geen slechtere of betere president is geweest dat de laatste presidenten. Dit komt gedeeltelijk omdat ik me realiseer dat de macht van een president wordt ingeperkt door de Constitution. Toen hij werd verkozen, heb ik gezegd dat de grootste uitdaging voor hem als president zou zijn dat hij niet dezelfde macht heeft als een CEO.

De laatste paar jaar heb ik opzettelijk vermeden om mij een sterke persoonlijke mening over Trump aan te meten. Maar ik heb zijn psyche bestudeerd en ik denk dat zijn reactie op de verkiezing heel erg veel heeft duidelijk gemaakt. Ik heb een documentaire gezien waarin werd gezegd dat de vader van Trump heb had ingewreven dat hij nooit een loser mocht zijn, en ik denk dat hij het psychologisch niet kan hanteren dat hij de verliezer is. Als je zo’n aversie hebt tegen verliezen, dan had Trump zich in zekere zin nooit in een situatie moeten brengen waarin twee kandidaten zijn en dat een van hen moet verliezen. Hij had CEO kunnen blijven, waardoor hij niet gemakkelijk een loser zou kunnen zijn.

Maar het is een geneigdheid in de menselijke psyche dat mensen in situaties komen die iets in hun psyche blootlegt (ikzelf niet uitgezonderd). In het geval van Trump denk ik dat hij er op een onevenwichtige manier veel behoefte aan heeft om zich belangrijk te voelen, zichzelf op een voetstuk te plaatsen en het centrum van de aandacht te zijn. Dit heeft hem ertoe gedreven om iets na te streven wat de hoogste status in Amerika leek te zijn. De laatste vier jaar heeft hij zichzelf consistent geprezen en vaak met anderen vergeleken. Hij heeft het over zichzelf als een groot zakenman, een geweldige president en hij vindt het vanzelfsprekend leuk wanneer mensen hem de grootste president sinds Lincoln of de grootste ooit noemen. Hij heeft gezegd dat het zijn droom is dat zijn gezicht in Mount Rushmore wordt gehakt. Wanneer ik kijk naar wat er met de Republikeinse partij is gebeurd, dan heeft die zich afgekeerd van de traditionele Republikeinse agenda en richt die zich meer op Trump.

Wanneer ik Trump vergelijk met wat psychologen narcisten noemen, heeft hij alle belangrijke kenmerken daarvan. Ik zie dat Trump het gevoel heeft dat hij het centrum van deze wereld is en alles om hem heen tot doel heeft om dat beeld van zichzelf te promoten en bevestigen. Daarom is hij zo blij met mensen die hem kritiekloos geloven en zo vijandig tegen mensen die zijn zelfbeeld niet bevestigen. Ik zie dat het presidentschap van Trump zich meer richt op hem dan ik ooit eerder bij een Amerikaanse president heb gezien.

Nogmaals, dit wordt onderstreept door zijn reactie op de verkiezing. Hij had het over fraude voor de verkiezing in 2106, maar nadat hij had gewonnen, hoorden we daar niets meer over. Hij heeft vier jaar gehad om het verkiezingsproces veiliger te maken, maar voor zover ik weet, is dat niet gebeurd. Als hij zich zorgen maakte over fraude, waarom heeft hij dan zijn macht niet gebruikt om zich ervan te verzekeren dat dit geen probleem zou zijn bij de verkiezing? Nogmaals, in 2020 had hij het over fraude toen het leek alsof hij achterlag op Biden. Op de avond van de verkiezing leek het alsof hij had gewonnen, maar tenslotte kreeg Biden toch de meeste stemmen.

Het lijkt alsof niets in het leven Trump meer heeft geschokt. Hij realiseerde zich dat hij dit voor de eerste keer in zijn leven moeilijk als een overwinning kon zien. Hij zou moeten toegeven dat hij de verliezer was en dat hij ook nooit meer zo’n belangrijk persoon zou zijn. Ik denk dat hij dit gewoon niet aankon, dus ging hij het ontkennen. Hij begon over fraude te spreken en het gevolg is dat Donald Trump, ook al heeft hij de verkiezing verloren, sinds de verkiezing nog steeds het centrum van de aandacht van de natie is.

Dit is typisch narcistisch gedrag. Trump heeft enorme spanning geschapen sinds de verkiezing, omdat hij erin geslaagd is om heel veel van zijn aanhangers mee te slepen en te laten geloven dat er fraude is gepleegd. Hij schijnt te denken dat als maar voldoende mensen genoeg misbaar maken, het democratische apparaat haar koers zal veranderen en hem tot president benoemen. Maar hij lijkt zich niet bewust zijn van de consequenties als dit gebeurt. Zelfs toen deze druk resulteerde in de gebeurtenis bij het Capitool, heeft hij geen berouw getoond en geen verantwoordelijkheid daarvoor op zich genomen. Nogmaals, gebrek aan empathie en begrip van de consequenties is typisch het gedrag van een narcist.

Voor zover ik gelezen heb, was er een moment in november dat Trump overwogen schijnt te hebben om te accepteren dat hij had verloren. Maar hij kreeg advies van mensen die hem ervan overtuigden dat er fraude was gepleegd en dat hij de situatie nog wel zou kunnen veranderen en president blijven. Ik zie dat hij krankzinnig aan het worden is, iets wat bij veel narcisten gebeurt. Hij heeft beweert dat er steeds meer grandioze, maar moeilijk te bewijzen, samenzweringen waren om te bewijzen dat de verkiezing is gestolen, maar hij heeft geen enkel bewijs dat stand kan houden in een kort geding. Het is zo gemakkelijk om iets op het internet verdacht te maken, maar hoeveel waarde heeft dat als je dat niet in een kort geding kunt bewijzen?

Ik weet heel goed dat zijn volgelingen alles geloven wat hij zegt. Maar de consequentie van wat Trump beweert, is dat er een heel grote samenzwering moet zijn om hem als president weg te krijgen. Ik ben er niet zeker van wie achter zo’n grote samenzwering kan zitten, maar laten we aannemen dat de machtselite hem weg wilde hebben. Waarom zouden zij dat moeten doen door middel van verkiezingsfraude (waar veel mensen bij betrokken zijn) en elke instantie van de regering dit laten accepteren, dan moeten ze wel enorme macht hebben. Ze hadden Trump op andere manieren uit de weg kunnen ruimen, zelfs door hem te laten vermoorden. En waarom stonden ze in de eerste plaats toe dat hij werd verkozen? Als ze zoveel macht hebben, waarom lieten ze hem dan niet gewoon verliezen in 2016, zodat ze Hilary kregen, een kandidaat die ze waarschijnlijk wel in hun macht konden krijgen?

Om het kort samen te vatten, ik zie de reactie van Trump die de verkiezing verliest, als één van een typische narcist. Ik zie ook dat hij niet veel respect voor de democratie heeft getoond door de macht van de president te gebruiken om Raffensperger onder druk te zetten om de stemmen voor hem te vinden die hij nodig had om in Georgia te winnen. Hij probeerde letterlijk een openbare ambtenaar onder druk te zetten om verkiezingsfraude te plegen. Ik ben in dit leven nog nooit een aanhanger van een sterke leider geweest en ik zou zeker nooit iemand aanhangen die dezelfde psyche heeft als Trump.

Bovendien houd ik van democratie, maar die toewijding zie ik niet bij Trump. Hij spreekt en handelt alsof een president dezelfde macht heeft als de CEO van een bedrijf die in principe een dictator is. En de consequentie van wat Trump en zijn aanhangers beweren, is dat het niet uitmaakt wat de instituties van de samenleving zeggen, het is alleen belangrijk wat zíj zeggen. Zij praten alsof hun mening de samenleving zou moeten regeren, maar sinds wanneer gaat het daarom in een democratie? Ik wil geen deel uitmaken van een samenleving waarin Trump zijn hele leven dictator is.

Tolerantie voor de leringen van geascendeerde meesters
Toen ik bij de Summit Lighthouse zat, leken veel leden aan te nemen dat de geascendeerde meesters Republikeinen waren of dat ze in ieder geval de Republikeinse partij gunstig gezind waren. In heb dat nooit gedacht, omdat ik me realiseerde dat de meesters staan boven elke indeling die je op aarde hebt. Ik vergeet nooit meer dat de regering de organisatie nauwkeurig heeft onderzocht nadat de Summit Lighthouse schuilkelders gingen bouwen in 1990. Enige tijd later zei Elizabeth Claire Prophet dat de Summit Lighthouse traditioneel veel standpunten met de Republikeinse partij deelde. Maar toen het ging om het recht van de organisatie om anders te zijn dan het doorsnee christendom en het respecteren van de individuele rechten van de leden om een religie te hebben die niet standaard was, namen de democraten het daarvoor op.

De meesters hebben vele malen gezegd dat zij noch democraten noch republikeinen waren, maar dat zij naar de hoogste maatstaf zochten waar je die ook vindt. Neem de kwestie tolerantie voor de niet-standaardovertuigingen onder degenen van ons die studenten van geascendeerde meesters zijn. Ik zie bij Trump zelf geen tolerantie voor degenen die anders zijn en ook niet bij zijn meest gepolariseerde aanhangers. Veel mensen van de basis van Trump zijn religieus en rechts en ik twijfel er niet aan dat ze, als zij de macht hadden om dat te doen, de leringen van de geascendeerde meesters bij wet zouden verbieden en dat ze zouden worden gecensureerd omdat die mensen ze beschouwen als het werk van de duivel.

Christusonderscheid en Trump
Ik zie Trump als iemand die de behoefte heeft om zichzelf als het absolute gezag neer te zetten dat niemand mag onderzoeken of waar niemand bezwaar tegen mag maken. Als hij zegt dat er fraude was, dan moet de natie naar hem luisteren en iemand die het er niet mee eens is, is óf onderdeel van de onzichtbare en invloedrijke elite, óf de grote media, óf de antidemocratische democraat, óf een zwakke republikein óf een RINO (Republikein In Name Only: alleen Republikein in naam). Het is wel duidelijk dat Trump denkt dat hij nooit ongelijk zou kunnen hebben.

Het lijkt me ook dat veel van de mensen die hem volgen, denken dat hij nooit ongelijk kan hebben en zij lijken er ook van overtuigd te zijn dat zij nooit ongelijk kunnen hebben wat Trump betreft. Bij mij gaan dan alle alarmbellen af, want hoe vaak in de wereldgeschiedenis hebben we diezelfde dynamiek niet gezien? Een sterke leider handelt alsof hij nooit ongelijk kan hebben, veel mensen bevestigen dat en weigeren erover na te denken dat zij het misschien niet bij het rechte eind hebben – en een ramp volgt.

Natuurlijk heb ik ook in mijn eigen psyche een gescheiden zelf ontdekt dat de gezaghebber wil zijn die nooit ongelijk kan hebben. Ik denk dat de meeste spirituele mensen dit hebben, omdat we in veel vorige levens zijn beschuldigd door de gevallen wezens. Het heeft een poosje geduurd voor ik dit op kon ruimen, zodat ik de angst kon overwinnen dat men kon bewijzen dat ik ongelijk had, maar het was een grote opluchting toen ik dat los kon laten.

Ik heb datzelfde zelf bij veel spirituele mensen gezien. In de Summit Lighthouse had Elizabeth Claire Prophet het allerhoogste gezag, maar veel mensen wilden dat ook. De staf van de Summit Lighthouse had een hiërarchische structuur en veel afdelingshoofden deden alsof niemand onder hen aan hun gezag mochten twijfelen. Ik heb vaak mensen horen beweren dat hun IK BEN Aanwezigheid hen iets had verteld, dat hun Christuszelf hen iets had verteld, of dat een van de meesters hen iets had verteld. Gezien de cultuur in de Summit Lighthouse, werd de indruk gewekt dat wanneer iemand zoiets zei, dit het allerhoogste gezag had. Ik heb andere mensen tegen anderen horen zeggen: “El Morya heeft vertelde me dat ik dit tegen jou moest zeggen …”

Persoonlijk vind ik dat ongezond. Ik heb mezelf expres niet opgesteld als het allerhoogste gezag en ik ben heel erg terughoudend om andere mensen te zeggen dat ze moeten veranderen of dat ze geen gelijk hebben. Maar dat heeft wel voor aanzienlijk veel frustratie gezorgd en toen ik me realiseerde dat er studenten van geascendeerde meesters waren die Trump en zijn beweringen over de verkiezing geloofden, had ik een buitengewoon sterke reactie. Ik had het gevoel: “Hoe kun je met de leringen van de meesters iemand als Trump geloven? Hoe kun je met de leringen over het zwart-witdenken en de epische denkwijze dit niet bij Trump zien? Hoe kun je niet zien dat hij een narcist is?”

Zoals altijd heb ik hiernaar gekeken en op den duur heb ik een paar zelven ontdekt die ik bij me had toen ik van een natuurlijke planeet naar de aarde kwam. Ik realiseerde me dat ik hier ben gekomen omdat ik toen ik naar de aarde keek, de wens kreeg om de mensen daar te helpen om ze uit hun lijden te verlossen. Ik dacht dat ik kon komen om hen te helpen begrijpen dat hun eigen manier van denken hun lijden veroorzaakt. Natuurlijk heb ik in veel vorige levens en ook in dit leven ervaren dat dit niet mogelijk is. Je kunt mensen niet laten begrijpen wat zij niet willen begrijpen, en daarom is de aarde ook de Harde Leerschool.

Nogmaals, ik heb gezien dat er mensen in die persoonlijke vortex kunnen gevangenzitten waardoor zij onbereikbaar zijn, te beginnen bij mijn vader. Ik heb nogal wat mensen in zo’n vortex zien stappen en ik had dan het gevoel dat ik verloren had als ik me realiseerde dat ik niets zou kunnen zeggen omdat hun geest zo afgesloten was. Ik zie ook dat veel spirituele mensen dat proces doormaken met mensen die zij kennen. Het is alsof je een geliefde verliest zonder dat zij (fysiek) sterven.

Toen ik hieraan werkte, heb ik mij gerealiseerd dat dit cognitieve dissonantie van mij was. Ik heb onwrikbaar respect voor de vrije wil en wil mensen niet op een bepaalde manier dwingen of manipuleren. Dit betekent dat er mensen zullen zijn die ik niet kan helpen, en daardoor zal ik onvermijdelijk het gevoel krijgen dat mensen onbereikbaar worden.

Ik heb ook gekeken naar mijn visie op lijden. Aangezien ik vrije wil begrijp, begrijp ik dat mensen lijden als gevolg van keuzes die zij maken. Lijden is een psychologische toestand die wordt gecreëerd door de keuzes van mensen. Dus ik respecteer hun vrije wil, ik moet het recht respecteren dat mensen keuzes maken die tot lijden leiden. Lijden kan niet verkeerd zijn als dat de ervaring is die de mensen nodig hebben om op den duur hun bewustzijn te verhogen.

Mijn beslissing om naar de aarde te komen om mensen te helpen om aan hun lijden te ontsnappen is dus in werkelijkheid het resultaat van mijn verlangen om de keuze van mensen te veranderen, maar ik beweer ook dat ik hen niet wil dwingen, omdat ik alleen maar kan proberen om hen te overtuigen. En als ze dan niet van gedachten veranderen, moet ik accepteer dat dit hun vrije wil is en kan ik mezelf niet toestaan te voelen dat de uitkomst anders had moeten zijn. Als er dus studenten van geascendeerde meesters zijn die de ervaring moeten krijgen dat ze Trump volgen, waarom zou ik daar dan gevoelens over moeten hebben? Dit moet een onderdeel zijn van de ervaring die zij nodig hebben op hun spirituele pad en waarom zou ik daar dan op moeten reageren? Als ik een reactie heb, dan moet ik ergens aan gehecht zijn en dan moet ik die opruimen. Ik ben vast van plan om dat te bereiken.

Oké, maar wat heeft dat dan te maken met Christusonderscheid en Trump? Ik weet dat een paar studenten van geascendeerde meesters openlijk hebben gezegd dat zij Trump op de manier zien waarop ze hem zien vanwege hun Christusonderscheid. En ik heb ervaren dat ik die mensen niet kan bereiken. Ik denk dat dit veel te maken heeft met wat ik hierboven gezegd heb, en dit leidt tot de conclusie dat denken dat je Christusonderscheid hebt een catch 22 kan worden.

Als je in het openbaar verklaart dat Trump gelijk heeft en dat je dit zegt omdat je Christusonderscheid hebt, dan betekent dit dat als Trump ongelijk zou krijgen, er ook wordt bewezen dat jij eigenlijk geen Christusonderscheid had. Ik begrijp dat dit moeilijk te verdragen is en dat kan er dan voor zorgen dat zij op zoek gaan naar manieren om te bewijzen dat Trump wel gelijk heeft, en alle informatie negeert of probeert alle informatie in diskrediet te brengen die bewijst dat hij ongelijk heeft.

Dit is niet het hoogste niveau van Christusonderscheid, omdat je om een hoog niveau van onderscheid te hebben neutraal in deze kwestie moet blijven. Zodra je gehecht raakt aan Trump, aan het feit dat hij gelijk heeft of dat je eraan gehecht bent om aan jezelf te bewijzen dat je geen ongelijk had, kan niet neutraal zijn. En dan zal je Christusonderscheid op een lager niveau zijn, en daar hebben de meesters het over gehad op het webinar voor Christusonderscheid in december 2020.

Ik zie al een poosje dat de meesters bepaalde dingen hebben gezegd om studenten van geascendeerde meesters te helpen om een hogere visie op Trump te krijgen. Ze hebben Trump niet rechtstreeks genoemd, maar zij hebben dingen gezegd die, als je die toepast op Trump, het wel duidelijk maakten waar zij het over hadden. Ik zie dat de meesters opzettelijk voor de verkiezing geen harde uitspraak over Trump hebben gedaan, omdat zij de mensen een initiatie wilden geven door zelf onderscheid te maken op grond van hun aanwijzingen. Op het webinar voor Christusonderscheid hebben de meesters de sluier opzij getrokken en meer directe uitspraken over Trump gedaan.

Als je buiten beschouwing laat wat de meesters hebben gezegd door te beweren dat ik niet meer in contact sta met de echte meesters, dan kan ik je vanzelfsprekend niet helpen en moet ik dat volledig accepteren. Ik denk dus niet dat wat ik hier opgeschreven heb, iemand van gedachten zal laten veranderen over Trump. Maar ik hoop wel dat het nuttig is voor een paar mensen.

Ik accepteer natuurlijk de lering die Jezus heeft gegeven op de webinar die erover ging of het mogelijk was dat twee mensen beide hetzelfde onderscheidingsvermogen hebben maar een tegenovergestelde mening over Trump. Ik zal daarom met die quote eindigen.

Dit is een korte quote uit één dictaat ( er staat meer over in het dictaat):

Laten we niet meer om de hete brij heen draaien. Laten we het duidelijkste voorbeeld nemen dat in deze tijd voorhanden is. De verkiezingen in de Verenigde Staten, en of Donald Trump of Joe Biden president moet worden. Zoals sommigen hebben gezegd, heeft dit de studenten van geascendeerde meesters verdeeld. Is het mogelijk dat iemand ervan overtuigd is dat hij of zij Christusonderscheid heeft en toch vast gelooft dat Trump president moet worden? En is het mogelijk dat iemand ervan overtuigd is dat hij of zij Christusonderscheid heeft er toch vast van overtuigd is dat niet Trump maar Joe Biden president moet worden? Is het mogelijk dat ze allebei Christusonderscheid hebben en in zekere zin ook allebei gelijk hebben?

Het antwoord is: “Ja, maar…” Er zit een heel grote maar aan die uitspraak.

Dit is een quote uit een ander dictaat:

Laat ik nu nog eens terugkomen op de verkiezing in de Verenigde Staten. Als je daar neutraal naar kijkt, naar de vele mensen die beweren dat ze Trump volgen, dan zie je dat zij hier erg emotioneel van worden. Zij zijn heel erg gehecht aan Trump en het beeld dat hij heeft geprojecteerd, maar eigenlijk zijn ze gehecht aan het gevoel dat hij hen heeft gegeven en zijn zij gaan geloven dat je dat gevoel alleen maar bij Trump kunt krijgen, en als hij president is, de leider is, en daar zijn ze dus heel erg aan gehecht. Maar wat proberen die mensen eigenlijk te doen? Zij proberen een gevoel te krijgen, maar ze proberen dat te doen door middel van een situatie op aarde en nu bestaat de mogelijkheid dat die situatie zal veranderen en dat Trump geen president meer zal zijn. Hoe kun jij je daarvan bevrijden? Alleen als je beseft dat er meer is, dat iets belangrijker is dan die situatie in de buitenwereld. Hoe moet je verder als je in Trump hebt geloofd als jij student bij geascendeerde meesters bent en hij geen president meer is? Dat kan alleen maar als je bereid bent om te zeggen: “Wat kan mij dat schelen, ik zal Christus volgen.”