Je kunt geen verkeerde keuze maken

Antwoord van Geascendeerde Meester Maitreya, 2020 – Webinar over het vergroten van je Christusonderscheid

IK BEN de geascendeerde meester Maitreya, Wanneer je een bepaald punt op het pad naar Christusschap bereikt – niet één specifieke stap van de honderdvierenveertig niveaus, maar die is voor ieder anders en dat kan al voor het zesennegentigste niveau zijn, hoewel de meeste mensen dit bereiken na het zesennegentigste niveau – dan moet je afrekenen met iets wat de gevallen wezens oorspronkelijk hebben geschapen en op deze planeet hebben geprojecteerd.

Je moet je er van bewust zijn dat naarmate je opklimt op de niveaus van het pad naar Christusschap, dat er een steeds intensere energie van een bepaalde straal en die specifieke denkwijze op jou wordt gericht. Dit kan op de eenvoudigste manier worden beschreven als de angst om te falen, de angst dat je zou kunnen falen. Maar er zitten vaak ondertonen in van de epische denkwijze, de angst dat je op een epische manier zou kunnen falen, op de absolute manier, een manier waarvan je niet kunt herstellen.

Dit komt natuurlijk van de gevallen wezens. Hoewel ze dit met veel lagen hebben afgedekt, maar hun wezen is zich hiervan bewust als ze voor de eerste keer met de geascendeerde meesters geconfronteerd worden, en ze zijn zich bewust van de noodzaak dat ze dit uiterlijke zelf los moeten laten dat zich zo speciaal voelde, maar ze kozen ervoor om dat zelf in stand te houden in plaats van het los te laten, zij kozen ervoor om dat zelf te verdedigen in plaats van op te geven.

Op een bepaald niveau van hun wezen wisten ze dat dit een vergissing was, maar zoals we al heel vaak hebben gezegd, heb je vrije wil en dat houdt in dat je nooit een keuze kunt maken die je niet kunt overwinnen of herzien door een andere keuze, een betere keuze. Je kunt nooit een keuze maken die geen terugweg heeft, waar je niet van kunt herstellen, die je niet ongedaan kunt maken. Je kunt nooit een fout maken die je niet kunt ontstijgen. Je kunt misschien niet altijd letterlijk een fout ongedaan maken, maar wel een betere keuze maken die je boven de vorige keuze verheft.

Je moet echter die keuze wel maken en om die keuze te maken dat je een eerdere keuze wilt verbeteren, moet je bewust toegeven dat de vorige keuze niet de beste keuze was die je kon maken. Als je vastbesloten bent om nooit op een keuze terug te komen, omdat het geen verkeerde keuze kan zijn, dan kun je niet de keuze maken om je eerdere keuze te herzien en dat betekent dat je oneindig vast blijft zitten aan het verdedigen van die keuze.

Dat vormt aanleiding tot het concept dat er een absolute mislukking kan zijn waar jij je nooit van kunt herstellen. Het is niet zo dat de gevallen wezens zich niet kunnen herstellen van hun – zullen we zeggen ‘fout’ hoewel het eigenlijk alleen maar een keuze is – maar ze doen niet wat nodig is om een bewustere keuze te maken, omdat ze zich niet bewust willen worden van hun vorige keuze en toegeven dat dit niet de beste was.

Nu projecteren de gevallen wezens altijd iets naar buiten, en dan projecteren ze dus niet dat dit het resultaat is van een keuze die zij hebben gemaakt en het gevolg van een mechanisme in hun psyche. Zij projecteren dat dit het resultaat is van Gods keuze en Gods wet, omdat God het boze, oordelende wezen in de lucht is dat je zal verdoemen tot eeuwig lijden in de hel als je zijn wil niet gehoorzaamt.

Maar God verdoemt je niet tot eeuwig lijden of oneindig lijden, maar je eigen keuzes. De gevallen wezens verdoemen zichzelf tot hun lijden, maar zolang ze projecteren dat God dit doet, kunnen ze niet naar hun vorige keuze kijken en die keuze ongedaan maken. De gevallen wezens hebben dit door meerdere sferen heen meegenomen. Zij hebben het versterkt en toen ze op aarde kwamen, hadden ze dit bij zich en begonnen zij een collectief monster te scheppen dat nu heel sterk op deze planeet aanwezig is.

Wanneer je een spiritueel pad vindt, wanneer je een evenwichtige spirituele leer vindt, zal er veel op je geprojecteerd worden om te voorkomen dat jij vanaf het begin al met die leer bezig gaat. Veel mensen die bijvoorbeeld een lering van de geascendeerde meesters hebben gevonden, maar zelfs andere spirituele leringen, hebben ervaren dat er bepaalde tegenwerking was. Zij hebben misschien diverse fysieke ‘tegenslagen’ in hun leven ondervonden nadat ze hadden besloten om met een lering van de geascendeerde meesters aan de slag te gaan of zich op een andere manier toe te leggen op het spirituele pad.

Het is iets wat je zelfs kan overkomen tijdens het pad, maar voor de meeste mensen komt er een moment waarop ze zich wijden aan het spirituele pad, in ieder geval aan de lering die ze hebben gevonden, en daardoor zijn ze niet meer zo kwetsbaar om van het pad gehaald te worden en zullen de gevallen wezens niet meer zo fysiek energie op jou richten maar dan beginnen ze andere types energie uit te zenden.

Zoals Jezus heeft uitgelegd bij de vier niveaus van Christusonderscheid, zullen ze energie van het emotionele niveau op jou richten om je in emotionele reactiepatronen te krijgen om je van het pad af te houden. En pas wanneer je jouw emotionele patronen in zekere mate hebt opgeruimd, word je bevrijd van deze projectie, of ben je in ieder geval minder kwetsbaar, omdat die projectie in zekere zin altijd aanwezig is.

Wanneer jij je aan hun emotionele projecties onttrekt, zullen ze energie van het mentale niveau op je projecteren en wanneer jij je daaraan onttrekt, zullen ze die van het identiteitsniveau op je projecteren. Je kunt je daar natuurlijk ook aan onttrekken, en dat doe je ook als je boven het zesennegentigste niveau uitkomt, omdat je dan aan het concept gaat werken dat je geen gescheiden wezen bent.

Zoals ik het enigma heb beschreven dat jij je als individu aan het massabewustzijn moet onttrekken, maar als je daarna op de hogere niveaus van Christusschap komt, dan moet je dat zelfgevoel ontmantelen en dan zie je het onderliggende eenzijn van al het leven; wat de Schepper met zijn schepping verbindt. Dan begin je een diepere connectie te voelen met andere mensen, maar dat is niet dezelfde connectie die je hebt als je in het massabewustzijn bent en je door de stroom van het massabewustzijn wordt meegesleurd.

Ze zullen echter op elk niveau van het pad de overtuiging op jou projecteren dat jij een initiatie niet kunt halen en dat dit je van het pad zou kunnen halen, of het linker pad kunt nemen, of dat je dat je de valse meesters zou kunnen gaan volgen, omdat je om de tuin geleid kunt worden om de valse meesters te volgen. Er zijn zoveel van dat soort projecties; bijna ontelbaar op een planeet als de aarde. Dit betekent niet dat je met elke geconfronteerd zult worden, maar alle projecties die op je gericht worden, berusten op jouw persoonlijke psychologische kenmerken, en er komt een periode waarin je naar die projecties moet kijken en je er bewust van zijn dat ze er zijn. Je moet ernaar kijken en ze doorwerken. Kijk naar het soort zelf dat je hebt, de overtuiging van dat zelf dat je kwetsbaar maakt voor die projectie en ruim dan dat zelf op en daarna ben je ook bevrijd van die specifieke projectie.

Ik maak me zorgen over één projectie en dat is de angst dat je zou kunnen falen. Neem nou eens wat ik over de gevallen wezens heb beschreven. Zij hebben een lange serie keuzes gemaakt wat ervoor heeft gezorgd dat zij zichzelf in een positie plaatsten waarin ze letterlijk het gevoel hadden dat zij op de top zaten van de wereld op hun specifieke planeet. Wij hebben het over de tijd voor de val. Zij waren ervan overtuigd en zij hebben zichzelf ervan overtuigd en al hun volgelingen ervan overtuigd, die hun overtuiging hadden bevestigd, dat zij absoluut gelijk hadden. Zij hadden gelijk over de manier waarop ze naar de wereld keken en zichzelf en hun eigen gevoel van belangrijkheid. Zij hadden een heel sterk gescheiden zelf gevormd.

Wij hebben beschreven dat er geen uitweg is uit het dualiteitsbewustzijn wanneer je erin gevangenzit. Je vormt een waarnemingsfilter en zolang de Bewuste Jij door dat waarnemingsfilter kijkt, kun je geen uitweg vinden. Je kunt geen uitweg vinden als je die probeert te analyseren. Je kunt dat niet beredeneren. De enige manier is dat je iets ervaart wat zich buiten je filter bevindt, zodat je een referentiekader krijgt dat er nog een werkelijkheid buiten dat filter is.

Als je een analogie wilt: Stel je voor dat er mensen waren die toen ze baby waren in een donkere mijn onder de grond werden geplaatst en die hun hele leven in die donkere mijn hebben geleefd. Zij konden heel goed op hun tast de weg in de mijn vinden, misschien hebben ze wel een bepaald ruimtegevoel gekregen om zich door deze mijn te kunnen bewegen. Natuurlijk hebben ze alleen maar ervaren dat de wereld donker is. Zij hebben nooit licht ervaren en hebben geen enkel idee wat licht is.

Kun jij, wanneer je alleen maar duisternis hebt gezien, je voorstellen of beredeneren dat er licht moet zijn? Dat er iets moet zijn dat het tegenovergestelde is van duisternis, anders is dan duisternis. Wel dat kun je niet, of wel soms? Op wat voor manier kun je die overtuiging, de ervaring, loslaten dat er alleen maar duisternis is op de wereld? Dat kan alleen wanneer er ergens vandaan een heel klein lichtstraaltje in de mijn schijnt, want dan heb je een referentiekader. Je kunt je beginnen af te vragen: “Bestaat de wereld echt alleen maar uit duisternis?” Geleidelijk aan kun je de cirkel van licht groter maken tot er steeds meer duisternis verdwijnt en een oude analogie is: Hoe haal je duisternis uit een ruimte weg? Je kunt die niet in een vuilniszak vegen en buiten de deur zetten, omdat duisternis geen substantie is. Je kunt de duisternis niet analyseren en daarom kun je duisternis alleen maar uit de ruimte halen door niet iets aan die duisternis te doen, maar licht binnen te brengen om de duisternis te vervangen. Wanneer er licht straalt, is de duisternis ogenblikkelijk weg.

De gevallen wezens, die nog niet waren gevallen, kregen dat in die sfeer. Ze werden met de geascendeerde meesters geconfronteerd, maar het betekende niet dat wij verschenen als een boze rechter die hen vertelde dat ze iets verkeerd hadden gedaan, iets fout hadden gedaan. Wij gaven hen enkel een referentiekader dat er een andere werkelijkheid bestond buiten hun waarnemingsfilter en we hebben dat niet op een gewelddadige manier gedaan.

Maar je moet wel begrijpen dat het niet zo is dat een bepaald wezen zichzelf heel lang als leider van een bepaalde planeet mocht opstellen en nooit een impuls van de geascendeerde meesters heeft gekregen dat er nog iets meer daarbuiten was. Naarmate de sfeer dichter bij ascensie kwam, toonden we dit wezen dan op meerdere zachtaardige manieren dat er een alternatief was, een referentiekader dat buiten zijn zelf gecreëerde wereldbeeld viel. We deden dat dan op een vriendelijke manier die steeds indringender werd, maar dit specifieke wezen heeft altijd die zachte duwtjes over het hoofd gezien, genegeerd, weggepraat.

Toen het zover was dat de sfeer bijna kon ascenderen, moesten we aan dat wezen verschijnen op een manier die hij niet konden ontkennen. Dit betekent nog steeds niet dat wij de boze rechter waren die dit wezen bedreigde met een eeuwigheid in de hel als hij niet de juiste beslissing nam. Wij toonden dit wezen dat er een alternatief was en op zo’n manier dat hij het niet kon ontkennen of verklaren. Hij moest op een bepaald moment tot het besef komen dat hij het tot dusver had ontkend.

Wanneer hij vervolgens dat moment van besef ontkende, nadat hem het alternatief was getoond, viel het wezen. Dat betekent niet dat hij niet aan het opwaartse pad kon beginnen, dat kan op elk moment, maar dat kan niet zolang hij zijn ontkenning blijft volhouden. Je begrijpt nu wel wat de enige manier is om een keuze te maken waardoor je faalt. Door eerst een keuze maken die je beperkt en daarna nog een keuze maken waarbij je beslist dat je weigert naar die vorige keuze te kijken, en die keuze negeert.

Je weigert erover na te denken dat die jou zou kunnen inperken. Je weigert om die door een betere keuze te vervangen. Je bevestigt en erkent dat je de vorige keuze niet hoeft te onderzoeken, dat er niet naar gekeken hoeft te worden.

Je begrijpt wel wat ik zeg. Het falen is niet de keuze die je hebt gemaakt. Het falen bestaat uit de weigering om naar die keuze te kijken, je bewustzijn te verhogen en een bewustere keuze te maken. Dit zou je een fout kunnen noemen, in die zin dat je een initiatie heb gemist. Je hebt een kans laten liggen. Je kunt die ontkenning wel op elk moment ongedaan maken. Maar zolang je die houdt, blijf je op dat niveau zitten. Je kunt niet het opwaartse pad volgen. Als je de keuze heb gemaakt om naar het tiende bewustzijnsniveau af te dalen en weigert naar die keuze te kijken, dan kun je niet op het elfde niveau komen.

Je kunt nog lager komen, maar daarna kom je op een punt dat het laagste is dat op aarde mogelijk is en dan kun je niet verder naar beneden als je op aarde geïncarneerd wilt blijven. Er zijn inderdaad gevallen wezens die al heel lang op dat laagste niveau op deze planeet vastzitten. Er zijn anderen geweest die de planeet moesten verlaten, die bevinden zich in het astrale rijk, anderen zijn op andere planeten die nog wat lager zijn dan de aarde, als jij je tenminste dat voor kunt stellen, maar ik raad je dat niet aan.

De gevallen wezens projecteren op jou als spirituele zoeker, als student van geascendeerde meesters, dat er episch gezien een verschrikkelijk risico bestaat dat je een verkeerde keuze maakt, dat je voor de gek gehouden kunt worden, dat je valse meesters zou kunnen volgen, na-apers van de echte meesters en al dat soort dingen meer. De beste manier om hiermee om te gaan is dat jij je natuurlijk moet realiseren wat ik net heb gezegd. Maar om op dat punt te komen moet je in de meeste gevallen naar specifieke zelven kijken die je misschien in vorige levens hebt geschapen, helemaal teruggaan tot aan het oerzelf, omdat zij, toen ze jou aan je oorspronkelijke geboortetrauma blootstelden, op je projecteerden dat je een verschrikkelijke fout had gemaakt door hier te komen.

Je hebt misschien andere levens gehad waarin je in de positie bent geweest om een keuze te maken die andere mensen heeft beïnvloed of gewoon een keuze die jou heeft beïnvloed, en toen hebben zij geprojecteerd dat dit een epische fout was. Je hebt misschien gescheiden zelven geschapen als reactie op zo’n situatie. De essentie van die zelven is, zoals we eerder hebben gezegd, dat je diepe pijn hebt gevoeld.

Hier ben je dan, je bent als avatar naar de aarde gekomen, je komt met de beste bedoelingen om dingen op deze planeet te verbeteren. Je komt in een situatie zoals die wordt beschreven in het boek ‘Mijn levens met’ dat slechts één voorbeeld is van vele, waarin je iets doet wat andere mensen beïnvloedt. Je maakt een keuze die andere mensen beïnvloedt, en de gevallen wezens projecteren dat jij een epische fout hebt gemaakt en dat alle consequenties die eigenlijk door de gevallen wezens zijn gemaakt en al het lijden van de mensen hieruit is voortgekomen, en de gevallen wezens hebben ook bedacht, dat dit allemaal jouw schuld was.

Dit is een heel moeilijke situatie voor een avatar, want op een natuurlijke planeet beschuldigde niemand je er ooit van dat je iets verkeerd had gedaan of dat jij een slecht persoon was of een foute persoon was. Op een natuurlijke planeet krijg je feedback op je daden en de gevolgen daarvan, maar nooit in termen van goed of fout en men ging nooit zover dat men op jou projecteerde dat je een slecht mens was vanwege een schijnbare fout. Maar de gevallen wezens doen dit natuurlijk wel op aarde. Zij zullen niet alleen projecteren dat je de verkeerde keuze hebt gemaakt, maar ook nog dat dit komt omdat jij slecht bent, je bent iemand die niet deugt, je had niet naar de aarde moeten komen, je hebt het recht niet om hier te zijn en al dat soort dingen meer.

Als avatar ben je dit nog nooit eerder tegengekomen. Je hebt de beste bedoelingen, je zou er niet van dromen om andere mensen van zoiets te beschuldigen en nu beschuldigen ze jou hiervan en je hebt het gevoel: “Hoe heb ik dit kunnen verdienen?” De gouden regel is: Doe aan anderen wat je zelf ook graag wilt dat anderen aan jou doen. Veel avatars hebben het gevoel: “Als ik alleen goede dingen voor anderen doe, en met de beste bedoelingen, dan mogen ze me niet beschuldigen dat ik iets verkeerd doe. Het is onrechtvaardig. Het is fout. Zij zouden me hier niet vals van mogen beschuldigen.” Dit is een redelijke verwachting op een natuurlijke planeet, maar niet redelijk op een planeet als de aarde. Dit hebben we geprobeerd jullie te vertellen voor jullie incarneerden, maar wat jullie niet volledig hebben begrepen. Zoals ik heb uitgelegd, was het moeilijk, enzovoort.

Nu ben je hier. Het is bijna alsof je net als de gevallen wezens voor een afgrond staat en je een ogenblik bang bent dat je in de afgrond zult vallen en heel erg diep naar beneden zult vallen. Je voelt je volkomen verdwaald in de duisternis, omdat alles wat je op aarde heeft gebracht, jou aan het twijfelen maakt.

Omdat je een avatar bent, omdat je gewend bent naar jezelf te kijken en of je iets beter kunt doen en gewend bent je keuzes te evalueren, kun je het niet nalaten om erover na te denken of de gevallen wezens gelijk zouden kunnen hebben of dat hun beschuldigingen zouden kunnen kloppen: “Heb ik iets verkeerd gedaan? Heb ik wel het recht om op deze planeet te zijn? Heb ik wel het recht om de gevallen wezens uit te dagen?” Als avatar overdenk je dat. Dit geeft je het gevoel dat je voor de afgrond staat en er misschien in valt. Dit is heel erg pijnlijk voor jou. Het is de grootste pijn die je als avatar op aarde kunt voelen.

Je kunt een tijdlang het gevoel hebben dat je een inzinking krijgt. Dat je niet weet wie je bent, waarom je hier bent, enzovoort. Maar de keiharde waarheid op aarde is dat jij, hoewel je dit trauma en die schok hebt gevoeld, niet je fysieke lichaam verlaat. Je bent hier, je hebt die intense pijn gevoeld, maar je hebt nog wel een fysiek lichaam. Dat betekent dat je moet functioneren en ziedaar, na dat leven incarneer je opnieuw en moet je een manier vinden om op aarde te kunnen functioneren.

Hoe doe je dat? Dat is de reden dat jij je oerzelf hebt geschapen, omdat de pijn die je voelde op het een moment dat je aan jezelf twijfelde, ondraaglijk was en je oerzelf moest dus in de eerste plaats de pijn afdekken om het draaglijk te maken en op aarde te kunnen functioneren. Hierdoor komt er een reactiemodus op gang waarin je steeds meer zelven maakt om met de omstandigheden op aarde om te kunnen gaan.

Dit leidt ertoe, nu gaan we in de tijd vooruit naar nu, dat het, nadat je misschien heel lang hier bent geweest en veel incarnaties hebt gehad, misschien mogelijk is dat dit je laatste incarnatie wordt. Je hebt het spirituele pad ontdekt en een lering van geascendeerde meesters, maar je hebt nog steeds een mechanisme in je wezen, het oerzelf, dat de oorspronkelijke pijn en de angst om op een epische manier totaal te falen, afdekt. Op de lagere niveaus van Christusschap hoef je hier niet mee af te rekenen, omdat je er dan nog niet aan toe bent, maar boven het zesennegentigste niveau moet je zover komen dat je die angst om te mislukken onder ogen moet zien.

Nu kun je onze hulpmiddelen en leringen gebruiken om het oerzelf op te ruimen en zover te komen dat je het oerzelf, zoals wij het hebben genoemd, hebt opgeruimd, maar nog wel een zelf hebt dat met die angst om te falen moet omgaan. Maar wanneer de pijn, of de angst voor de pijn – de oorspronkelijke pijn om die pijn opnieuw te voelen – weg is, dan wordt het gemakkelijker om met het zelf af te rekenen dat faalangst heeft.

Je moet daarmee afrekenen, je moet er bewust mee afrekenen, je moet ernaar kijken. De manier om dat te doen, is zoals ik zei: je kunt geen verkeerde keuze maken, omdat je nooit een keuze kunt maken die je niet ongedaan kunt maken. Recht je rug nu, en luister echt naar wat ik net heb gezegd: Je kunt geen verkeerde keuze maken. Verkeerde keuzes bestaan niet, omdat elke keuze die je maakt een experiment is die een bepaalde consequentie oplevert. De consequentie geeft je de kans om naar jezelf, jouw eigen bewustzijnsstaat, te kijken en te beoordelen of je ermee door wilt gaan om op die manier keuzes te maken, of dat je dit wilt transcenderen en op een hoger niveau komen om betere keuzes te kunnen maken.

Zo is het pad geweest vanaf het moment dat jij als individuele levensstroom bent geschapen, met een identiteit die in één punt werd samengebald. Je maakt een keuze, je ervaart een consequentie, je verfijnt je bewustzijn, je maakt een betere keuze. Geen enkele keuze die hierop berust, kan verkeerd zijn. Je kunt kijken naar een natuurlijke planeet en dit heb je toen daar meegemaakt: Je hebt nooit een verkeerde keuze gemaakt – die jij verkeerd vond of andere mensen verkeerd vonden. Je kunt een leider zijn geweest op een natuurlijke planeet. Je hebt misschien keuzes gemaakt die andere mensen hebben beïnvloed, die misschien niet de beste keuzes waren die je kon maken, maar niemand heeft je ervan beschuldigd dat je de ‘verkeerde’ keuze hebt gemaakt of dat jij een ‘verkeerd’ mens was. Iedereen was bereid om van die keuze iets te leren en betere keuzes te maken.

Zo is het precies op aarde, omdat de Wet van Vrije Wil hetzelfde is. Het is alleen zo dat de aarde een planeet is die bestaat uit compactere materie, zodat je keuzes hebt gemaakt die misschien consequenties hebben die wat langer blijven hangen, die langere tijd nodig hebben om te verdwijnen. Dit is een van de verschillen tussen een natuurlijke planeet en een planeet met dichte materie zoals de aarde, een onnatuurlijke planeet.

Maar bovendien bestaat op aarde een hele denkwijze en een monster dat door de gevallen wezens is geschapen die iets goed of fout vinden, dat alles moet worden beoordeeld op grond van goed of fout, de epische denkwijze dat er fouten zijn die epische consequenties hebben en ook de manier van denken dat er mensen zijn die gelijk hebben en dat andere mensen ongelijk hebben. Dit is weer een laag die de gevallen wezens eroverheen hebben gelegd: er zijn mensen die gelijk hebben en mensen die ongelijk hebben; goede mensen en slechte mensen, goede mensen en kwaadaardige mensen. Nu zijn de gevallen wezens natuurlijk de enige mensen die ‘ongelijk’ hebben, maar zij projecteren dat zij nooit ongelijk kunnen hebben, dat alleen andere mensen ongelijk kunnen hebben – en vooral de mensen die hen uitdagen, hebben ongelijk.

Hier moet je mee afrekenen om op de hogere niveaus van Christusschap te komen. Wij hebben jullie de leringen en hulpmiddelen gegeven om dit te doen. Ook de leringen die we jullie op deze conferentie geven zijn hulpmiddelen om hiermee af te rekenen. Nogmaals, het gaat niet in één geweldige openbaring gebeuren, maar in veel persoonlijke stappen waarin je ergens naar kijkt en het overwint. Maar je kunt het overwinnen en wanneer je de angst om te falen loslaat, en beseft dat je altijd een keuze ongedaan kunt maken door een bewustere keuze, kun je naar het volgende niveau van Christusonderscheid gaan. Dit is het Christusonderscheid waarmee je volledig de denkwijze van de gevallen wezens transcendeert dat alles moet worden beoordeeld op grond van een waardeoordeel over wat goed of fout is.

Het is niet zo dat je altijd goede keuzes maakt wanneer je op aarde bent met een bepaalde hoeveelheid Christusschap. Als je naar Jezus kijkt, dan kun je in het vaak aangehaalde voorbeeld zien dat hij boos werd en de tafels van de geldwisselaars omkeerde, of de vijgenboom vervloekte, of op andere manieren menselijke emoties tentoonspreidde. En je kunt zeggen: “Dit is iemand die een hoge mate van Christusschap had, maar wel af en toe in een toestand kwam die niet de hoogst mogelijke was.” Maar Jezus veroordeelde zichzelf niet en zei: “O, ik zat dichtbij Christusschap, maar nu heb ik die vervloekte vijgenboom vervloekt. Nu heb ik een epische fout gemaakt en val ik helemaal naar beneden op de bodem en moet ik helemaal overnieuw beginnen.” Nee, hij keek naar zichzelf en kwam tot het besef dat dit niet de beste keuze was die hij kon maken en vervolgens ging hij verder in de richting die hij op moest gaan; de prins van deze wereld vindt niets bij hem.

Dit kun jij ook bereiken. Het gevoel dat de prins van deze wereld komt en jou ergens van beschuldigt, maar niets bij jou vindt; er is geen gescheiden zelf dat hij kan gebruiken om je te laten denken: “O, had ik misschien ongelijk? Zou ik de verkeerde keuze hebben gemaakt?” Nu, als de prins van deze wereld komt en jou ergens van beschuldigt of iemand anders beschuldigt jou, dan kijk je er alleen maar neutraal naar. Je bent niet defensief, je voelt je niet beschuldigd of aangevallen, je kijkt gewoon: “Zou dit kunnen kloppen?” En als je denkt dat het zo is, dan kijk je naar het zelf en laat je dit zelf los. En als je vindt dat het niet zo is, dan neger je het en ga je verder.

Je hoeft jezelf niet te verdedigen, je hoeft niet te bewijzen dat iemand anders ongelijk had. Je hoeft iemand niet het gevoel te geven dat jij toch een goed mens bent en geen fout hebt gemaakt. Als je niet met iemand kunt praten, dan praat je ook niet met hem, je gaat gewoon verder. Je kunt op het punt komen dat je dit hele bewustzijn transcendeert om alles te evalueren op grond van goed en fout. Je transcendeert de angst dat je ongelijk zou kunnen hebben, omdat je weet dat je bereid bent te kijken naar elke keuze die je ook maakt, je bewustzijn te verhogen en daarna een bewustere keuze te maken.

Dit betekent dat zelfs als je niet de beste keuze zou maken, dit toch een stapsteen wordt om vooruitgang te boeken, omdat je die gewoon gebruikt om hoger op het pad te komen. Het is niet zo dat je een keuze maakt en als iemand je er dan van beschuldigt dat je een fout hebt gemaakt, jij naar het laagste bewustzijnsniveau terugvalt. Elke keuze correspondeert met jouw bewustzijnsniveau en dat is een belangrijk punt.

Wij hebben het gehad over de verschillende bewustzijnsniveaus, laten we dus zeggen dat je op het honderdste bewustzijnsniveau bent en een keuze maakt die berust op een illusie die met dat bewustzijnsniveau correspondeert. Dit is een illusie die je nog niet hebt gezien. Je maakt een keuze en je kunt begrijpen dat dit niet de hoogste keuze was die mogelijk was. Maar dan komt er iemand anders die daarnaar kijkt vanaf het zestigste niveau. Wanneer je naar die keuze en de consequenties kijkt en die evalueert, dan evalueer jij die op grond van het honderdste niveau. Maar die andere persoon kijkt naar die keuze of situatie of consequentie en evalueert dit met het zestigste bewustzijnsniveau en zal daardoor anders naar die keuze te kijken dan jij.

Deze persoon kan denken dat het een veel ergere fout is dan het eigenlijk is. Neem nu iemand anders die op het dertigste niveau zit, en hij bekijkt het misschien wel als een epische vergissing, beschuldigt jou ervan dat jij, omdat je spiritueel bent, of omdat je beweert dat je een student van geascendeerde meesters bent, nooit zo’n fout had mogen maken. Daarom is dit in episch opzicht een slechte situatie, en jij moet je er net zo slecht over voelen als de persoon op het dertigste bewustzijnsniveau zich voelt wanneer hij een fout maakt.

Begrijp je het mechanisme? Ellende komt nooit alleen. De persoon op het zestigste niveau wil dat jij je net zo slecht voelt over de fout die je op het honderdste niveau maakt, als hij zich voelt over de fout op het zestigste niveau en de persoon op het dertigste niveau wil dat jij je net zo slecht voelt als hij zich op het dertigste niveau voelt. Waarom voelen zij zich slecht op die niveaus? Waarom voelen zij zich slechter op die niveaus? Omdat ze door veel meer filters kijken en nog vastzitten in het bewustzijn van goed en fout.

Maar jij bent totaal niet verplicht om jouw keuzes te beoordelen op keuzes die worden gemaakt in een lagere bewustzijnsstaat dan jij nu hebt. Je kunt er natuurlijk naar streven, andere mensen vragen als je iemand kent met een hogere bewustzijnsniveau dan jij, of de geascendeerde meesters, om jouw keuze te beoordelen. Maar iemand die een hogere bewustzijnsniveau heeft dan jij, zal je niet veroordelen als jij boven het zesennegentigste niveau zit, zal je niet veroordelen, zal niet eens zeggen dat je een fout gemaakt hebt, maar je er alleen op wijzen: Dit zijn de consequenties, dit is een zelf dat je hebt en dat hoort bij een bepaalde overtuiging, en zo kun je die keuze vervangen door een betere keuze.

Als je de horde eenmaal hebt genomen om je te richten op het zelf op het zesennegentigste niveau, wil je niemand meer straffen, wil je niet dat iemand langzamer gaat, je wilt de vooruitgang van andere mensen niet hinderen. Je wilt dat zij vooruitgang boeken, net zoals jij dat wilt, daarom zul je anderen nooit aandoen wat de gevallen wezens doen, die proberen je het gevoel te geven dat je een epische fout hebt gemaakt. Je doet dat eenvoudig niet wanneer jij je niet meer richt op jezelf, en probeert jezelf bijzonder te laten lijken en daardoor in de val van de gevallen wezens loopt omdat jij jezelf probeert te verheffen door andere mensen naar beneden te halen.

Wanneer dit vervaagt, kun je nog steeds op aarde geïncarneerd blijven, je kunt aan het leven deelnemen, je kunt zelfs ergens in een openbaar forum zitten, websites maken of op Facebook of wat ook maar, en de aanvallen van mensen tegenkomen die een lagere bewustzijnsstaat hebben, van de prins van deze wereld, van de duistere krachten, en de gevallen wezens. Maar je kunt je er niet door laten beïnvloeden, omdat je hetzelfde doet als Jezus: “Wat kan mij dat schelen, ik volg Christus en kom hoger op mijn pad. Wat ik ook tegenkom, ik weet dat ik het kan benutten om hoger op mijn pad te komen. Of: ik begrijp dat het geen waarde heeft, en dus negeer ik het en ga verder.”

Toen deze boodschapper jonger was, was hij heel erg bezorgd dat hij andere mensen geen schade berokkende. Zoals hij zelf zei, was hij heel bezorgd of hij wel een goed persoon was en als een goed persoon gezien te worden, omdat hij nooit iemand pijn deed. Wanneer iemand zich beledigd voelde door iets wat hij zei of deed, vatte hij dat heel erg ernstig op en kwam in een spiraal waarin hij zichzelf beoordeelde, veroordeelde, de situatie steeds opnieuw doorliep en probeerde die situatie in gedachten te veranderen, waardoor het minder erg werd. Sindsdien is hij gaan inzien dat het een totaal onnodig mechanisme was, maar wel begrijpelijk op een planeet als de aarde.

Veel van jullie weten ook dat er bepaalde situaties zijn waarin jij wordt getriggerd tot zo’n reactie en dat je dan de situatie steeds weer opnieuw in gedachten doorneemt. Je probeert hem te analyseren, te beredeneren. In de meeste gevallen kom je nergens, maar je besteedt er wel een enorme hoeveelheid tijd en energie en aandacht aan. Er komt eenvoudig een punt op je pad naar Christusschap dat je naar dat mechanisme moet kijken. Je kijkt naar het zelf dat daarbij hoort en zegt: “Ik heb genoeg van jou. Ik laat je sterven. Zo ben ik niet. Jij bent mij niet. Ik ben jou niet. Ik laat je sterven.” Je probeert die situaties in gedachten gewoon niet meer te veranderen, in gedachten te compenseren, andere mensen van mening te laten veranderen, terwijl je eigenlijk probeert om de manier te veranderen waarop je naar de situatie kijkt.

Je realiseert je dan iets heel erg eenvoudigs. Het is een eenvoudig mechanisme. Er is een zelf dat ervoor zorgt dat je een bepaalde beslissing neemt die een bepaalde consequentie heeft, maar dan is er ook nog een zelf dat die keuze en consequentie beoordeelt. Op de lagere bewustzijnsniveaus is er een zelf dat dan oordeelt: Dit was een fout; misschien wel gebaseerd op de reactie van anderen besluit dit zelf dat jij een verschrikkelijke fout hebt gemaakt, en dan vormt dit zelf, of misschien wel een ander zelf, een spiraal waarin je jouw fout zogenaamd moet goedmaken, de consequenties neutraliseren, of boeten voor je zonden. Je wordt geacht om iets te doen om die keuze te compenseren.

Ik begrijp dat dit enigszins wordt aangewakkerd door een heel oude traditie die teruggaat op de Joden die geloofden dat zij als ze zonden hadden begaan, die zonden moesten compenseren door een dier te offeren of het christelijke idee dat het bloed van Christus dit compenseerde, of het oosterse idee dat je karma had gemaakt en daarom een soortgelijke situatie moest meemaken om dat karma te neutraliseren. Of zoals we zeggen in leringen van de geascendeerde meesters dat je decreten moet opzeggen om je karma te neutraliseren, enzovoort.

Ik begrijp dat er een bepaald momentum is dat je jouw fouten moet compenseren en ik zeg niet dat je geen decreet op hoeft te zeggen. Daarom heb ik gezegd dat je belangrijkste focus er een tijdlang uit moet bestaan dat jij je aan het massabewustzijn onttrekt, je doet dat door decreten op te zeggen die de lagere energie verteert die is vervormd in je vier lagere lichamen, zodat het massabewustzijn niets heeft om aan te trekken. Dit is in wezen hetzelfde als een bepaald aspect van je karma in evenwicht te brengen.

Maar er komt een moment waarop je boven het zesennegentigste niveau uit bent, maar ook op lagere niveaus kun je hetzelfde doen, omdat je beseft dat je, als je naar je keuze wilt kijken, als je bereid bent om het weer goed te maken, als de fysieke situatie dat vereist, als je decreten wilt opzeggen om alle negatieve of op angst gebaseerde energie die de situatie heeft veroorzaakt, gedaan hebt wat nodig was. Maar er is een zelf dat nog op je projecteert: “Nee, nee, je had meer moeten doen, je hebt die situatie nog niet volledig gecompenseerd.”

En dan komt er een bepaald moment op je pad dat je hier gewoon naar moet kijken en zeggen: “Stop, jij bent een zelf, jij werd net als een computer gemaakt, als een computerprogramma. Je kunt alleen maar jouw programma steeds weer alleen maar opnieuw herhalen. En je programma zegt: “ik heb een fout gemaakt die ik moet goedmaken.” Wat ik ook doe, je blijft zeggen dat je een fout gemaakt hebt en hem moet corrigeren. Maar ik heb er genoeg van, ik ga hem niet meer proberen te compenseren; ik ga de situatie niet eindeloos in gedachten evalueren, maar zeg: “Jij bent een zelf, wat je op mij projecteert, klopt niet, ik ga dit niet meer doen. Ik laat je gewoon sterven.”

Zolang je denkt dat dit zelf een punt heeft, en dat je meer moet doen, kun het zelf niet laten sterven. Pas wanneer jij je realiseert dat het zelf een illusie op je projecteert, kun je dit zelf laten sterven. En dan ben je ervan bevrijd. Begrijp je nu wat ik bedoel? Op lagere niveaus van het pad moet je doen wat nodig is om karma in evenwicht te brengen, of hoe je het ook wilt noemen. Maar er komt een moment waarop jij je karma voldoende in evenwicht hebt gebracht en het niet meer je belangrijkste focus is. Het zelf zal nog steeds projecteren dat je iets moet blijven doen om het te compenseren, maar er komt een moment waarop je zegt: “Genoeg. Wat kan mij dat schelen? Ik volg Christus. Wat kan het mij schelen dat er een projectie bestaat dat ik iets moet oplossen?” Of zelfs als andere mensen zich door jou tekortgedaan voelen – en misschien zijn ze ook werkelijk door jou tekortgedaan – maar als je dat op een redelijke manier hebt gecompenseerd, en gedaan hebt wat jij moest doen om het psychologische probleem te transcenderen dat ervoor heeft gezorgd dat je iets hebt gedaan, dan kunnen ze niet meer een claim bij jou neerleggen.

Maar er zullen nog wel mensen zijn die het jou nog kwalijk nemen, omdat zij zelf niet naar die situatie hebben willen kijken en wat dit in hun eigen psyche naar boven heeft gehaald. Daarom zijn ze niet verder gekomen, zij zitten nog in dat psychologische probleem gevangen en wat doen ze dan? Zij blijven jou de schuld geven en willen dat jij je schuldig voelt, willen dat jij het gevoel hebt dat je hen voor iets moet compenseren en dat de rest van je leven blijven doen.

Je ziet dat er in families een dynamiek kan bestaan dat een ouder je bijvoorbeeld het gevoel geeft: “Jij moet voor je moeder zorgen als ze ouder wordt.” Ze legt het kind dit schuldgevoel op wanneer het jong is, en dat daardoor de rest van zijn leven het gevoel houdt dat je voor je moeder moet zorgen. Of je hebt twee broers: de ene broer doet de andere iets aan en daarna hebben ze allebei het gevoel dat de ene de andere broer de rest van zijn leven dat moet blijven compenseren. Er zijn veel andere situaties zoals deze, ze komen in veel vermommingen.

Je hebt het recht om te zeggen: “Ik heb alles gedaan wat ik kon om naar mijn eigen psychologische problemen te kijken en het probleem te transcenderen dat me die keuze heeft laten maken. Ik kan niets meer doen, volgens de wet hoef ik niets meer te doen. Als de ander niet naar zijn eigen psyche wil kijken en transcendeert wat hij moet transcenderen, dan is dat niet mijn verantwoordelijkheid, dat is niet mijn keuze. Ik begrijp dat hij me het misschien de rest van zijn leven kwalijk neemt, maar ik laat met niet tegenhouden op mijn pad. In feite zal ik er geeneens meer aandacht aan schenken. Wat kan mij dat schelen. Ik volg Christus.”

Dit moet je doen, soms wel vaak, niet alleen bij de mensen die je fysiek ontmoet, maar zelfs met de projecties die je ontvangt van de gevallen wezens. Je kijkt of er iets in jouw psyche is wat je moet opruimen, een soort zelf dat zich roert en dat moet verdwijnen. Maar wanneer je ermee hebt afgerekend, zeg je alleen maar: “Dit is genoeg. Niets meer van dat alles. Ik concentreer me op het afstemmen op de Christusgeest en zie hoe ik deze planeet kan dienen. Hoe kan ik andere mensen helpen die ik kan helpen, hoe ik het doel van de geascendeerde meesters kan bevorderen, een Gouden Eeuw manifesteren, enzovoort.” Wanneer je een student van geascendeerde meesters bent die het potentieel heeft om te ascenderen in dit leven, moet je beseffen dat het eigenlijk een kwestie is van je schepen achter je verbranden, je banden verbreken.

Je moet naar situaties in het verleden kijken, in dit leven of wat er uit vorige levens tot je komt, en beseffen dat er iets aan je trekt, dat je terug naar de aarde toe trekt. Je kijkt ernaar en je bekijkt wat het corresponderende element in je psyche is dat je moet opruimen. Je ruimt het op en dan ga je door, ongeacht wat andere mensen doen, ongeacht wat de gevallen wezens op jou projecteren of welk gescheiden zelf je ook hebt dat iets op jou projecteert. Je kijkt het recht in de ogen en zegt: “Ik laat je sterven. Ik wil hier niet meer mee bezig zijn. Dit is genoeg.”

Je moet dit steeds weer doen. Wat er ook aan je trekt, je moet de band verbreken. Je moet het heel vaak doen. Je doet dit de rest van je leven, zolang je geïncarneerd bent. Maar er komt een moment waarop je dit accepteert, omdat je de dynamiek begrijpt en beseft: “Dit zijn gewoon de demonen van Mara die mij proberen te verleiden, die mij uit het Nirwana proberen te houden. Dit is slechts de prins van deze wereld, die mij in verzoeking probeert te brengen om een omweg te nemen die ervoor zorgt dat ik niet mijn Christusschap tot uitdrukking breng en dit laat ik niet meer gebeuren. Dit is genoeg.” En wanneer je dat doet, niet met je uiterlijke geest die een beslissing neemt om geen pijn te willen voelen en niet naar jezelf te willen kijken, maar op het punt komt dat je bereid bent om naar alles te kijken wat in jou zit, en dan kun je geen fout meer maken. Als je bereid bent om naar alles in jou te kijken, kun je geen fout maken.

Natuurlijk is dit opnieuw een uitdaging, een enigma, en zoals we hebben gezegd, zijn het er veel. In feite hebben jullie allemaal, die op een bepaald niveau van het pad zijn, bepaalde dingen waar je nog niet aan toe bent om naar te kijken; je bent er niet aan toe om daarmee af te rekenen. En je bent enigszins bang dat als je een spirituele goeroe of leraar of de geascendeerde meesters tegenkomt, wij er dan op zullen wijzen waar jij nog niet aan toe bent. En dit is opnieuw een projectie van de gevallen wezens.

Je gaat naar de situatie die ik heb beschreven in de vierde sfeer. Er is een wezen dat zich heeft opgesteld als de onomstotelijke leider op deze planeet en denkt dat hij de absolute waarheid kent over hoe het universum werkt. Ineens wordt hij met de geascendeerde meesters geconfronteerd en volgt er een abrupte verandering. Het wezen heeft het gevoel dat wij hem storen en hebben gedwongen om iets te zien en dat heeft heel erg veel pijn gedaan en hij wil die pijn nooit weer voelen. De gevallen wezens projecteren dat wij dit doen als geascendeerde meesters. Je ziet dat deze angst heel erg aanwezig was in de Summit Lighthouse, de angst voor de goeroe, die soms heel abrupt kon zijn. Er was een gemeenschappelijk beeld in de Summit Lighthouse dat El Morya een strenge leermeester was die je ego genadeloos zou blootleggen.

Maar is dat echt het beste beeld van geascendeerde meesters? Nee, het is een projectie van de gevallen wezens. Waarom heeft het gevallen wezen, of het wezen dat nog niet gevallen was, het zo ervaren? Omdat het gevallen wezen of het wezen dat nog niet gevallen is, zoals ik heb gezegd, de vriendelijkere pogingen heeft genegeerd en ontkend en weggepraat die we hebben gedaan om dat wezen te bereiken. Je kunt zeggen dat wij jullie soms iets kunnen tonen waar je naar moet kijken waar je maar moeilijk naar kunt kijken, maar wij tonen jullie nooit iets waar je nog niet aan toe bent.

Kijk nog eens naar de situatie in de vierde sfeer. Hier is iemand die zichzelf heeft opgeworpen als hoge autoriteit op deze planeet. Nu zeg je misschien dat dit een heel grote fout is; dat hij dit heeft gedaan. Het is een onecht identiteitsgevoel. Maar wat is de rol van een medeschepper? Je begint met een zelf dat in één punt is samengebald en vergroot dat; dit wezen had dus in zekere zin gedaan wat hij als medeschepper moest doen. Hij had zijn zelfgevoel vergroot.

Mogelijk had hij zijn zelfgevoel meer vergroot en opgeblazen dan normaal was, maar niettemin had dit wezen een heel lange tijd om te evolueren. Hij had zijn zelfgevoel vergroot. En in feite was hij eraan toe om te zien waarmee we hem wilden confronteren. De gevallen wezens waren heus wel in staat om om te schakelen en zich te realiseren dat ze een doodlopende weg waren ingeslagen en dan terug te keren op het pad en niet naar de bodem, maar naar het niveau dat zij al op dat pad hadden bereikt. Het was niet zo dat ze helemaal overnieuw moesten beginnen, maar vanaf het punt dat ze hadden bereikt op dat pad. Ze hoefden niet helemaal naar de bodem en vanaf de grond af aan weer te beginnen. Zij hoefden alleen maar naar het punt waarop ze het pad hadden verlaten en de doodlopende weg ingingen en vandaar weer verder gaan.

Het gevallen wezen had het vermogen om te transcenderen en positief gebruik van te maken van hetgeen waar wij hem mee hadden geconfronteerd. En dat is ook zo bij jullie, we confronteren jullie niet met iets waar jullie nog niet aan toe zijn. Maar er kan natuurlijk een bepaald zelf zijn dat hier niet naar wil kijken. Er kan ook nog een ander zelf zijn dat projecteert dat als je hiernaar kijkt, dit zoveel pijn zal veroorzaken dat je het niet kunt verdragen. Maar dat zijn projecties die van binnenuit komen. En je hebt de bekwaamheid om te begrijpen dat dit alleen maar projecties zijn en niet daar aan mee te doen en daarom niet de impuls te ontkennen van de Christusgeest die je oproept om hogerop te komen.

Het was niet zo dat Petrus niet de bekwaamheid had om zijn bewustzijn te transcenderen, maar hij was daartoe niet bereid. Daarom heeft Jezus tegen hem gezegd: “Ga achter mij, satan.” Dat was Petrus niet. Dat was het specifieke zelf dat Petrus wilde beschermen en houden in plaats van het los te laten, zodat hij het kon laten sterven, dat leven verliezen om Christus te volgen. En dat geldt ook voor jullie allemaal. Jullie worden nooit door ons gedwongen tot een initiatie waar je niet voor kunt slagen, als je naar jezelf wilt kijken.

We begrijpen wel dat je op de lagere niveaus van het pad niet helemaal klaar bent om naar jezelf te kijken en alles in jou. Maar zoals ik uitleg, kun je zover komen dat je zelven hebt opgeruimd die je hebt gevormd toen je destijds het geboortetrauma opliep; je hebt dat oerzelf opgeruimd. En nu kun je wel op het punt zijn waarop je een eenvoudige omschakeling, een bewuste omschakeling, kunt maken en zeggen: “Maar ik ben bereid om naar alles in mijn psyche te kijken. Waarom zou ik iets voor de geascendeerde meesters verbergen die mij alleen maar proberen te helpen om me te bevrijden? Wat ik ook nog aan psychologische problemen over heb, zijn dingen die me blokkeren. Ik wil vrij zijn en de geascendeerde meesters zijn hier om mij te helpen om me te bevrijden. Waarom zou ik iets voor hen verbergen? Waarom zou ik hun aanwijzingen niet willen opvolgen en naar iets in mezelf te kijken?”

En dan kun je op het punt komen dat je vanuit de kern van je wezen, vanuit het diepst van je hart, voelt: “O ja, ik ben bereid om naar alles in mijn psyche te kijken. Toon het me maar.” En we zullen je dan niet alles in één keer tonen. Wij zullen je alleen maar de volgende initiatie tonen, waar je heel goed voor kunt slagen, omdat je wanneer je op het honderdste bewustzijnsniveau bent, in staat bent om voor de initiatie op dat niveau te slagen.

We hebben jullie nu al veel gegeven om over na te denken. Maar ik wil nog iets meer zeggen. In de Summit Lighthouse werd gezegd dat Heer Maitreya de Grote Initiator is. Er is nooit uitgelegd wat dit betekende. Maar veel studenten maakten hun eigen beeld van wat dat betekende. Sommigen dachten dat het heel erg moeilijk was om voor mijn initiaties te slagen. Dat waren de grootste initiaties. Sommigen hadden het idee dat ze heel erg belangrijk waren, omdat je als je initiaties van Maitreya kreeg kennelijk een van de meest geavanceerde studenten was. Anderen hadden het idee dat die initiaties heel erg bijzonder waren en dat je bepaalde gaven zou krijgen als je daarvoor slaagde.

Maar wat betekent het echt dat ik de Grote Initiator ben? Wat heb ik in deze dictaten die ik op deze conferentie heb gegeven gedaan? Wat heb ik gedaan in mijn boek ‘Master Keys to Spiritual Freedom’?

Ik heb leringen gegeven die iets proberen uit te leggen, die je inzicht vergroten. Maar dit is niet echt wat het inhoudt dat ik de Grote Initiator ben. Zo doe ik geen initiaties. Zo onderwijs ik. Ik heb dus les gegeven. En de reden dat ik les geef, is omdat de meeste mensen op de planeet niet toe zijn aan de initiaties die ik geef. Maar wanneer je boven het zesennegentigste niveau komt, ben je eraan toe om door Maitreya te worden geïnitieerd als je dat wilt. Andere meesters kunnen dichter bij je staan. Je hoeft niet door mij te worden geïnitieerd. Maar als je dat wilt, kun je door mij geïnitieerd worden. Daarom zal ik het uitleggen, ik zal je onderwijzen hoe ik initieer.

Ik doe het volgende, er wordt ook een hint gegeven in mijn decreet waarin ik het heb over het initiatievuur: Ik initieer met vuur, spiritueel vuur, een spirituele energie. Wanneer je hebt verklaard dat je door Maitreya wilt worden geïnitieerd, dan zal ik, wanneer je in een bepaalde situatie bent, een bepaalde spirituele energie, een bepaald vuur naar je gedachten zenden. Aan dit vuur brand jij je niet, het doet je geen kwaad, maar het geeft je een referentiekader om de situatie of je eigen reactie te beoordelen. Het lijkt een beetje op dit: Mensen die in een mijn zijn opgegroeid, kunnen niet duidelijk zien, omdat ze geen referentiekader hebben, dat er meer is dan duisternis. Ik zend je spiritueel vuur dat je een referentiekader geeft. “Er is iets wat mijn huidige bewustzijnsniveau, mijn huidige referentiekader, ontstijgt.” En als je bereid bent om dat te doen, dan kun je jouw reactie bijvoorbeeld vergelijken met dat spirituele vuur. Je kunt dan beoordelen of je reactie lager is dan de vibratie van dat vuur en dat betekent dat er iets in je psyche nog niet is opgelost, een zelf waar jij naar moet kijken en dat je moet loslaten.

Er kan een situatie komen waarin je denkt: “Zal ik dit doen of zal ik dat doen.” Ik stuur je dan een spirituele vuurstraal die je kunt benutten om het te beoordelen. Als je nadenkt over die keuze, ervaar je een brandende sensatie. Het is als een heet vuur, je brandt je er een beetje aan. Dan weet je dat dit niet de hoogste keuze is. Wanneer je de andere keuzes overweegt te maken, dan brandt het vuur helderder, maar brand jij je daar niet aan. Dan weet je dat dit de beste keuze is. Soms zul je dit niet kunnen doen, omdat je een keuze moet maken zonder referentiekader. Soms zal ik je ook initiëren door je niet te initiëren, door het vuur tegen te houden. Maar de belangrijkste manier om je te initiëren is door je dit vuur te zenden, dat alleen dient als referentiekader om de situatie en vooral je eigen reactie te beoordelen.

Nogmaals, je bent op het honderdste bewustzijnsniveau, je bent in een bepaalde situatie, en je denkt erover na hoe je moet reageren, of geneigd bent om te reageren op die situatie. Dan denk je: “Wat zou Maitreya adviseren?” Je vestigt je aandacht op mij. Ik zend je deze initiatie of dit initiatievuur. En je voelt dat het een hogere vibratie heeft dan jouw reactie. En dan weet je dat jouw reactie niet de beste reactie was die mogelijk was. Dan bekijk je de situatie en gaat op zoek naar het zelf en ruimt dat op. Wanneer je het hebt opgeruimd, kun jij je opnieuw op dat vuur afstemmen. Nu is het niet lager. Je brandt je er niet aan. Jij vibreert nu op het niveau van dat vuur, en dat betekent dat je bent geslaagd voor de initiatie, dat je het zelf hebt opgeruimd. Nu ben je toe aan het honderdeerste bewustzijnsniveau. Zo geef ik initiaties.

Deze boodschapper voelt dit al een paar jaar, niet altijd, maar soms wel. En jullie kunnen het allemaal. Enkelen doen dit al, misschien zonder dat jullie je daarvan bewust zijn. Maar jullie kunnen allemaal het vermogen cultiveren om het vuur te ontvangen, je erop af te stemmen en als referentiekader te benutten. Ik zeg niet wat je moet doen, ik toon je alleen dat er een referentiekader is. Je kunt een oude analogie gebruiken: Je loopt op een weg. Je komt bij een splitsing en je moet kiezen welke kant je opgaat, maar je kunt niet zien waar ze heenlopen. Hoe weet je welke weg je moet kiezen wanneer je niet ziet waar hij heenloopt? Als ik jou het vuur zend, ben je in staat om te zien waar die weg heen gaat, naar welke keuzes. En dan kun je een bewuste keuze maken op grond van de vibratie van het vuur.

Hiermee heb ik alles gezegd wat ik wilde zeggen. Ik kan je niet volledig vertellen wie IK BEN door je alleen maar les te geven. Niemand kan je een weg naar Christusbewustzijn geven die zo veilig is dat je niet kunt falen. We kunnen jullie niet zoveel lessen geven, hoeveel dat er ook mogen zijn, die je automatisch en zonder mislukken Christusbewustzijn geven. Dat kan niet. Je moet geïnitieerd worden. Je moet je bewustzijn omschakelen. Je moet naar jezelf kijken en daarom geven wij initiaties.

Jezus geeft initiaties op zijn manier. Ik initieer op mijn manier. En de mijne is, zoals ik zei, het initiatievuur. Jullie hebben beide nodig: Lessen, initiaties. Dat zal je Christusschap geven als je naar jezelf wilt kijken, omdat het enige wat je tegen kan houden op het pad van Christusschap is dat je niet naar iets wilt kijken. Als je altijd wilt kijken, kun je niet falen. Je kunt niet zakken voor initiaties, maar je moet ook het pad helemaal aflopen en Christusschap bereiken. De gevallen wezens falen, of hebben tot dusver gefaald, omdat zij niet naar zichzelf willen kijken. Veel andere mensen maken geen vorderingen omdat zij niet naar zichzelf willen kijken. Veel spirituele studenten, veel studenten van geascendeerde meesters, vooral die uit vorige dispensaties, maken geen vorderingen omdat ze niet naar zichzelf willen kijken. Er is iets waar ze niet naar willen kijken. Maar als je deze horde kunt nemen, omdat er niets is waar je niet naar wilt kijken, en vanaf dat moment de bereidheid blijft houden om te kijken, kun je niet zakken.

Christusschap is geen mysterieus pad. Christusschap is niet iets waarbij je een hoog risico loopt om te zakken. In theorie kun je zakken tot aan het laatst moment toe. Jullie kunt op het honderdvierenveertigste niveau zijn en weigeren te kijken naar de laatste illusie en dat laatste zelf los te laten. En daardoor kun je weer aan het neerwaartse pad beginnen. Dit kan. Ik zeg niet dat het vaak gebeurt, ik zeg alleen dat het in theorie mogelijk is. Maar als je altijd naar jezelf wilt kijken, kun je niet falen. Omdat je op elke bewustzijnsniveau de initiatie op dat niveau kunt begrijpen, of gaan begrijpen met onze hulp wanneer je bereid bent om die hulp te ontvangen.

Zelfs in de Summit Lighthouse had men grote angst om te zakken voor je test, te zakken voor je initiatie, het linker pad op te gaan, de verkeerde meesters te volgen. Daarom zag je dat toen Elizabeth Claire Prophet niet meer de boodschapper in de Summit Lighthouse kon blijven, de meeste mensen waren te bang om naar een andere boodschapper op zoek te gaan, omdat ze zo bang waren om een verkeerde boodschapper en de bedriegers in de valse hiërarchie te volgen dat zij hun hart niet openstelden om de vibratie van de echte meesters te voelen.

Er was iets in hen waar ze niet naar wilden kijken. Ze waren niet bereid om die angst onder ogen te zien en zich te realiseren dat jij, als je bereid bent om het hogerop te zoeken, je bewustzijn kunt verhogen, zodat je de echte meesters kunt voelen en niet om de tuin wordt geleid door de bedriegers van de valse hiërarchie. Hoe doen die bedriegers van de valse hiërarchie dat? Omdat er iets is waar jij niet naar wilt kijken en zij bevestigen dat jij daar niet naar hoeft te kijken. Maar als je naar alles wilt kijken, dan kun je de bedriegers van de valse hiërarchie en hun pogingen om je om de tuin te leiden, herkennen.

Dan zul je op den duur op het punt komen waarop je de vibratie van de echte geascendeerde meesters kunt voelen. Daarom hoef je hier niet te zitten met het gevoel: “Waarom hebben we geen boodschapper die geïncarneerd is? Waarom zeggen de meesters niets tegen ons? Waarom geven ze ons geen les? Waarom laten ze ons hier maar bungelen?” We laten jullie niet bungelen. Jullie bungelen zelf. En je kunt dat op elk moment veranderen door een bewustere keuze te maken. Jullie bungelen daar omdat je obsessies hebt in je psyche. En je hebt obsessies in je psyche, omdat je daar niet naar hebt gekeken.

Wees bereid om daar naar te kijken en dan maak je vorderingen. Je zult de angst overwinnen om zo bang te zijn om een fout te maken dat je niet een stap vooruit durft te doen. Je bent zo bang om een verkeerde meester te volgen dat je geen enkele boodschapper durft te volgen. En daarom stel jij je niet open voor een progressieve openbaring. Je kunt zelfs een gemoedstoestand hebben waarin je ontkent dat er een progressieve openbaring aan de gang is, en boodschappers beoordeelt volgens een bepaalde manier van denken zodat jij niet hoeft te veranderen. “O, de geascendeerde meesters zouden zoiets nooit zeggen, die persoon kan nooit een boodschapper zijn.” Heel veel smoezen.

Natuurlijk heb je vrije wil. Maar ik zou dit willen zeggen, voor het geval iemand dit dictaat leest en nog niet heeft besloten of het een echte boodschapper is of niet. Vraag om mijn vuur en dan zal ik het je tonen. Als je dat niet durft te vragen, is dat jouw keuze, maar dan kan ik je niet helpen. En dan moet je de rest van je incarnatie daar maar blijven bungelen, misschien ook wel in toekomstige incarnaties omdat je niet een stap verder wilde komen.

Hiermee heb ik gezegd wat ik wilde zeggen. Ik wil mijn dankbaarheid schenken aan de velen onder jullie die aan deze conferentie hebben deelgenomen. Ik raad je natuurlijk aan om de leringen te gebruiken om de horde te nemen en niet bang te zijn om naar alles in jezelf te kijken, waardoor je weet dat je helemaal thuis kunt komen. Wij zullen er staan om je te begroeten. Elke meester die je na aan het hart ligt, zal er zijn om je te begroeten, wanneer je ascendeert. Wij zullen met jou samenwerken voor je ascendeert. Maar je zult je hier niet altijd bewust van zijn.

Ik kijk echt uit naar de dag dat wij elkaar ontmoeten in het geascendeerde rijk en ik niet tot je hoef te spreken door een boodschapper. Op hogere niveaus van Christusschap hoeven we ook niet door een boodschapper tot je te spreken, omdat je ons rechtstreeks in je eigen gedachten en wezen kunt horen, en in zekere zin is dat het allerhoogste niveau van Christusschap, maar dat gaat veel verder dan ik je in deze conferentie kan vertellen.