Het dualiteitsbewustzijn heeft niveaus en een eigen dynamiek

Geascendeerde Meester Maitreya, 2020 – Webinar over het vergroten van je Christusonderscheid

IK BEN de geascendeerde meester Maitreya. In deze verhandeling wil ik je graag een enigszins ander perspectief geven op de situatie die je op aarde onder ogen moet zien, vooral met betrekking tot het streven naar meer Christusonderscheid. Nu hebben we al veel leringen gegeven over het dualiteitsbewustzijn, het bewustzijn dat je gescheiden van elkaar bent. In mijn boek ‘Master Keys to Spiritual Freedom’ veel leringen gegeven over de Hof van Eden en dat de oorspronkelijke levensstromen op aarde de leraar hebben achtergelaten. Maar in zekere zin heeft iedereen de leraar achtergelaten en dit wil ik vanuit een enigszins ander perspectief toelichten.

Als we heel kort en bondig iets over het dualiteitsbewustzijn zouden moeten zeggen, dan zou het dit zijn: Wanneer je niet in het dualiteitsbewustzijn bent, kun jij je niet voorstellen hoe het voelt om het dualiteitsbewustzijn te hebben, maar wanneer je het dualiteitsbewustzijn hebt, dat kun jij je niet voorstellen hoe het is om niet in het dualiteitsbewustzijn te zijn. Dit is de essentie van het probleem, het probleem dat wij hebben, de uitdaging waar wij als geascendeerde meesters voor staan om jullie te helpen om het dualiteitsbewustzijn te ontstijgen.

Je kunt misschien zeggen dat het verhaal van de Hof van Eden symbool staat voor de mysterieschool waar iedereen heen ging als voorbereiding op een incarnatie in een sfeer die niet geascendeerd is en vooral natuurlijk op een dichte planeet zoals de aarde. Avatars maakten geen deel uit van de oorspronkelijke mysterieschool voor de oorspronkelijke levensstromen die werden geschapen om op aarde te incarneren, maar gingen wel naar de mysterieschool voor zij hier incarneerden. De enigen die op aarde niet naar de mysterieschool gingen, waren de gevallen wezens, omdat zij niet konden of wilden luisteren naar een spirituele leraar, zij zijn dus hier gevallen. Zij werden niet voorbereid om hier geleidelijk af te dalen.

Wat proberen we jullie te vertellen wanneer je op de mysterieschool zit en van plan bent om op aarde te incarneren? Op de oorspronkelijke mysterieschool was dat een beetje anders. Nadat de aarde in de dualiteit viel, afdaalde naar de dualiteit, probeerden we iedereen die na die tijd incarneerde meer inzicht te geven in het dualiteitsbewustzijn. De oorspronkelijke bewoners moesten de initiatie doen die ik heel gedetailleerd in mijn boek beschrijf, waarin ze moesten experimenteren met het dualiteitsbewustzijn, maar dat had niet op het niveau dat ze met de gevallen wezens moesten afrekenen, ondanks het feit dat men zegt dat de slang symbool staat voor het bewustzijn van de gevallen wezens. Dit wil ook nog niet zeggen dat zij niet voorbereid werden om op een aarde te incarneren waar gevallen wezens waren, omdat er nog geen gevallen wezens op aarde waren toen de mysterieschool oorspronkelijk werd ontworpen. Nadat de gevallen wezens hier mochten incarneren, probeerden we degenen die later incarneerden, hierop voor te bereiden – en niet op één mysterieschool, maar ook op andere – om te incarneren op een planeet waar gevallen wezens waren en waar het dualiteitsbewustzijn de heersende bewustzijnsstaat op de planeet was.

Wij liepen vanaf het begin tegen deze moeilijkheid aan. Wanneer je geïncarneerd bent op een natuurlijke planeet waar je geen gevallen wezens tegenkomt en geen wezens die in het dualiteitsbewustzijn gevangenzitten, kun jij je eenvoudig niet voorstellen hoe het is om in de dualiteit te zijn. Je hebt geen referentiekader en je kunt je niet voorstellen hoe de dualiteit eruitziet wanneer je dat niet bent tegengekomen. Vanaf het allereerste begin was het dus heel moeilijk om die levensstromen voor te berieden op de werkelijkheid die ze op aarde zouden tegenkomen. Wat we ook tegenkwamen, was dat de meeste levensstromen die hier als avatar naar toe kwamen, de wens hadden om op de aarde te incarneren om haar te verbeteren. De meesten van hen, de meesten van jullie, hadden er veel vertrouwen in dat je het net zo goed zou doen als op jullie natuurlijke planeet. Je zou je kunnen toeleggen. Je zou jezelf kunnen transcenderen en daardoor alle obstakels of uitdagingen overwinnen en de opdrachten doen die je jezelf had gesteld voor je besloot op aarde te incarneren. Je had het gevoel dat je een doel had en je zat vol vertrouwen dat je dat kon uitvoeren.

Het gevolg was dat de meesten van jullie zo graag op aarde wilden incarneren dat je het als onnodig oponthoud beschouwde om les te krijgen in alle ingewikkeldheden van het dualiteitsbewustzijn. De meesten hadden de houding: “Ik reken daar wel mee af als ik er kom. Ik kan daar natuurlijk bovenuit komen.” En dit is natuurlijk het product van wat ik heb gezegd: Wanneer je niet in de dualiteit bent, kun jij je niet voorstellen hoe de dualiteit is. Je dacht dat het niet erger was dan iets wat je al op natuurlijke planeten bent tegengekomen. Het was gewoon een andere uitdaging die jij kon overwinnen. De meesten van jullie bleven niet langer dan absoluut nodig was op de mysterieschool en wilden graag incarneren en natuurlijk moet de vrije wil gehonoreerd worden. Nadat we dus hadden geprobeerd om jullie te helpen met iets wat moeilijk was zoals wij wisten, lieten we jullie incarneren. Wij wisten natuurlijk net als jullie ook dat jij de Bewuste Jij bent en dat je alles in een niet-geascendeerde sfeer kunt ontstijgen. Wat jullie echter niet wisten, en wij wel, was dat de dualiteit het heel moeilijk maakt om bepaalde dingen te ontstijgen.

Dan kom je dus in een situatie waarin je voor het eerst op aarde incarneert als avatar. Je daalt niet af naar het dualiteitsbewustzijn, maar wel naar het achtenveertigste niveau, omdat je op die manier de levensstromen op aarde kunt helpen om hun huidige bewustzijnsniveau te ontstijgen – door af te dalen naar het niveau waarop zij begonnen waren, en zo te laten zien dat je omhoog kunt. Misschien ben je beneden het achtenveertigste niveau gekomen voor je aan het opwaartse pad begon, maar je meesten van jullie konden zich dat niet eens voorstellen. Jullie dachten dat je naar beneden zou gaan, op het achtenveertigste niveau zou komen, en een gestaag opwaarts pad waarop je zou demonstreren hoe je slaagt voor de ene initiatie na de andere.

Wat er gebeurt, is dat je nu bent geïncarneerd op deze planeet met compacte materie. Je zit gevangen in een fysiek lichaam en kunt niet wegkomen. De gevallen wezens weten wie jij bent, omdat zij je licht voelen, omdat zij dat zelf niet hebben en geleid door hun meesters in het emotionele, mentale of identiteitsrijk, doen ze een intensieve poging om je te vernietigen. Natuurlijk schrik je hiervan, net als iedereen, hoewel we hebben geprobeerd jou erop voor te bereiden, maar toen het echt gebeurde, schrok je hier heel erg van. Wat heb je toen gedaan? Je reageerde erop door de dualiteit in te gaan.

Nu hebben we gesproken over zelven en gescheiden zelven. Wij hebben gesproken over een oerzelf dat je hebt geschapen als reactie op je kosmische geboortetrauma, het trauma dat je op aarde incarneerde. Maar je moet beseffen dat je naast gescheiden zelven – en die had je niet toen je naar de aarde afdaalde – een bepaald zelfgevoel, een bepaald identiteitsgevoel, een bepaald gevoel had over wie je bent.

Als je naar het oorspronkelijke verhaal over de Hof van Eden in Genesis kijkt, dan zie je dat er werd gezegd dat Adam en Evangelie niet van de verboden vrucht mochten eten, omdat ze natuurlijk zouden sterven als ze daarvan aten. Zoals ik heel gedetailleerd in mijn boek uitleg, betekende dat je het dualiteitsbewustzijn kreeg, wanneer je van die verboden vrucht eet, dan zou het zelfgevoel dat je had voor je die vrucht at, zou verdwijnen. Het zal je misschien niet eens opvallen, omdat je in die heel erg traumatische situatie bent, maar het zelfgevoel dat je bij jou had toen je op aarde kwam, stierf en je werd onmiddellijk herboren met een ander zelfgevoel dat berustte op wat je op aarde had meegemaakt, en dat hield in dat dit berustte op het dualiteitsbewustzijn.

Zodra je werd herboren met dat zelfgevoel, gebeurden er twee dingen. In de eerste plaats vergat jij je vorige zelfgevoel. Je vergat het zelfgevoel dat je had voor je op aarde kwam. In de tweede plaats bekeek je het leven toen vanuit de wolk van dualiteit, de wolk van onwetendheid, zouden we kunnen zeggen. Daardoor kon jij je niet meer voorstellen hoe het was om buiten de dualiteit te zijn, het leven te ervaren, zonder door het filter van het dualiteitsbewustzijn te kijken. Je kon het je in gedachten niet eens voorstellen. Nu had je als Bewuste Jij nog wel het vermogen om uit je vier lagere lichamen, je gedachten, je gescheiden zelven, te stappen en dat zuivere bewustzijn te ervaren, hoe het is om niet in de dualiteit te zijn. Omdat de meesten van jullie zo verwond werden door het geboortetrauma, was je heel lange tijd niet in staat om dat te doen na je eerste incarnatie, omdat je moest leren omgaan met de schok van het geboortetrauma.

Wat deed je als gevolg van dit trauma? Ik zei het al, je schiep het oerzelf. Maar hoe deed je dat? Wat is het oerzelf? Om het oerzelf te kunnen scheppen, gebruikte je het dualiteitsbewustzijn en wat is de subtiele eigenschap van het dualiteitsbewustzijn? We hebben er al eens op gewezen, maar ik zal proberen om het wat directer uit te leggen. Wanneer je in het dualiteitsbewustzijn bent, kun je elk punt bewijzen, zoals ik heb gezegd. Alles wat je wilt bewijzen, kun je ook bewijzen. Je kunt bijvoorbeeld kiezen om te bewijzen dat de christelijke religie de superieure religie is en met het dualiteitsbewustzijn kun je dat ook inderdaad. Je kunt er ook voor kiezen om te bewijzen dat het wetenschappelijk materialisme de beste manier is om naar het leven te kijken en met het dualiteitsbewustzijn kun je dat, in ieder geval aan jezelf. Je kunt het zodanig bewijzen dat je ervaart dat het absoluut zo is. Zo is het, omdat je jij ervaart dat iets absoluut waar is. Je ervaart de absolute waarheid dat het christendom de enig ware religie is of dat het wetenschappelijk materialisme het enige is wat waar is over het leven en het universum.

Maar hoe ervaar je dat? Hoe kun je dat ervaren? Waarom is het mogelijk om één ding te bewijzen met het dualiteitsbewustzijn, maar dat iemand anders het tegenovergestelde kan bewijzen met het dualiteitsbewustzijn? Waarom is het mogelijk dat twee mensen met twee lijnrecht tegenovergestelde standpunten beide in gedachten voelen dat het absoluut waar is wat zij denken? Hoe kan dat? Dit is de unieke eigenschap van het dualiteitsbewustzijn. Hoe werkt het? Hoe bewijs je bijvoorbeeld dat het christendom de enig ware religie is en het enige pad naar verlossing? Het unieke kenmerk van de dualiteit is dat het je in staat stelt, zoals in Genesis staat, om een god te zijn, die het verschil kent tussen goed en kwaad. Je weet wat goed en kwaad is; jij bepaalt wat goed en kwaad is. En hoe doe je dat? Je doet dat door iets uit te sluiten.

Met andere woorden, om te kunnen bewijzen dat het christendom de superieure religie is, zeg je dat een bepaald standpunt de absolute waarheid is die je nooit betwijfelt. Nu kan er een ander standpunt zijn dat aan de deugdelijkheid van die absolute waarheid twijfelt en zegt dat het niet waar is, of het kwaad is, of dat het van de duivel komt, en daarom kun je het negeren. Met andere woorden, om te bepalen wat jouw waarheid in de dualiteit is, om de god van je eigen wezen te zijn en te bepalen wat goed en kwaad is, zeg je dat er één ding is waaraan je niet hoeft te twijfelen, en van iets anders zeg je dat je daar niet over hoeft na te denken. Dan ga je natuurlijk zwart-witdenken en daar zit niets tussenin, er zit niets tussen die twee. Het is, zoals we hebben gezegd, de logica van Aristoteles die zegt dat een uitspraak of axioma, of goed of fout is, en dat er niets tussenin kan zitten. Dit is het principe dat het midden wordt buitengesloten. De Boeddha heeft zijn pad de middenweg genoemd, omdat dit pad het midden hersteld dat werd buitengesloten, niet in de zin dat dit het midden is tussen twee dualistische extremen, maar je beseft dat je ook op andere manieren naar het leven kunt kijken dan die twee extremen die jij hebt bepaald.

Nu hebben we misschien onze studenten weleens de indruk gegeven dat het dualiteitsbewustzijn iets slechts is, misschien het kwaad, misschien wel iets dat de gevallen wezens hebben gemaakt en in zekere zin is het ook waar dat de gevallen wezens het dualiteitsbewustzijn hebben benut om bepaalde axioma’s, ideologieën, theorieën en geloofssystemen te maken. Dit is bepaald door de gevallen wezens. Veel dingen die je op aarde ziet, zoals geloofssystemen, hebben de gevallen wezens bedacht. Niettemin is het dualiteitsbewustzijn juist de uitkomst van het feit dat de Schepper alle wezens die zich van zichzelf bewust zijn, een onbeperkte vrije wil gegeven. Het gevolg is dat de Schepper een wereld van vorm heeft geschapen en bepaalde parameters voor deze wereld van vorm heeft gesteld. De Schepper heeft uit zijn eigen wezen bepaalde wezens geschapen die naar de eerste sfeer zijn afgedaald en daar zijn geïncarneerd. Zij zijn geascendeerd en zij hebben de structuren gemaakt in de tweede sfeer, en verlengstukken van zichzelf naar die tweede sfeer gezonden, enzovoort, enzovoort.

In jullie niet-geascendeerde sfeer zijn spirituele wezens in het geascendeerde rijk die deze sfeer hebben geschapen en de parameters hebben gesteld. Jullie hebben zeven Elohim die de aarde hebben geschapen en de parameters hebben gesteld voor deze planeet. Een nieuwe levensstroom begint als medeschepper en je begint binnen het kader dat die wezens hebben gemaakt die op hogere bewustzijnsniveaus waren dan jij. Je reageert hier altijd op en op die manier groei je. Je gebruikt je vrije wil om je bewustzijnsniveau te vergroten vanaf het bewustzijnsniveau dat in één punt werd geconcentreerd en daar begin je mee. Maar in mijn boek beschrijf ik dat er een moment komt waarop jij zelfstandiger moet worden en in plaats van binnen een bepaald kader te scheppen, moet je experimenteren met het bepalen van jouw eigen kader.

Nu komt het dualiteitsbewustzijn erbij. Je kunt er ook op een andere manier naar kijken en zeggen dar je, als je een nieuw wezen bent, niet het bewustzijn hebt om de omgeving waarin je zit, te betwijfelen. Maar naarmate je volwassener wordt, en meer ervaring krijgt, kom je zover dat het normaal is dat je dit gaat onderzoeken. Als je een pas geschapen wezen bent die voor de eerste keer op aarde incarneert, dan zul je bijvoorbeeld een tijdlang experimenteren met wat je hier op aarde kunt scheppen. Maar er moet natuurlijk een punt komen waarop je de vraag stelt: “Is aarde de enige planeet? Kan een planeet alleen maar zo ontworpen zijn als de aarde? Of had die ook op andere manieren ontworpen kunnen worden? Zouden er ook andere omgevingen kunnen zijn waarin ik andere medescheppende vermogens zou hebben en andere creatieve opties? Het is natuurlijk dat je als onderdeel hiervan begint te experimenteren met: “Is er een alternatief om mede te scheppen binnen het kader dat door anderen voor mij is bepaald?” Op dat moment kun je beginnen te experimenteren met het dualiteitsbewustzijn.

Het dualiteitsbewustzijn is eigenlijk in essentie gewoon wat wij de realiteitssimulator hebben genoemd. Op aarde zijn er, zoals de Elohim hebben bepaald, enkel bepaalde types ervaringen mogelijk. Nu hoeft dit niet beslist een beperking te zien, omdat je in het oorspronkelijke ontwerp niet kon worden gekwetst door wat je had geschapen. Je kon niet in armoede leven, je kon niet ervaren dat je verhongerde, je kon niet experimenteren met vechten tegen andere mensen en door hen gedood te worden. Dit stond niet in het oorspronkelijke ontwerp. Was dit beslist een beperking? Ja, in zekere zin wel, omdat de aarde oorspronkelijk niet ontworpen was om je lijden te laten ervaren. Zoals de Boeddha heeft gezegd, is de eerste nobele waarheid dat het leven lijden is, het leven in de dualiteit is lijden. Je zou dus kunnen zeggen dat er bepaalde levensstromen zijn die op een bepaald punt kwamen en zich realiseerden dat medescheppen binnen een kader, dat door hogere geesten is bepaald, betekent dat je bepaalde ervaringen niet kunt krijgen en ze formuleren dus de wens om dat soort ervaringen te krijgen, alleen maar om een referentiekader te krijgen hoe dat is. Waarom wordt dit toegestaan? Welnu, mijn geliefden, dat mag vanwege de vrije wil.

Er is een moment waarop je ascendeert en wanneer je ascendeert, kies je er bewust voor en weet je, dat je het potentieel loslaat dat je de dualiteit in zou kunnen gaan en als een gescheiden wezen te handelen. Je kiest er bij wijze van spreken voor om één te worden met de schepping van de Schepper. Je doet dit welbewust en vrijwillig. Je kiest er eenvoudig voor om te zeggen dat je permanent en eeuwig de mogelijkheid loslaat om naar de dualiteit te gaan. Op dat moment kun je ascenderen naar het spirituele rijk, waar alle andere wezens dezelfde keuze hebben gemaakt en daarom is er geen ruimte voor dualiteit en geen lijden en geen conflicten en geen strijd, maar ook geen ruzies en al dat soort dingen meer. Maar de vraag wordt nu hoe je die keuze kunt maken om de dualiteit voor eeuwig achter te laten als je niet hebt ervaren wat dualiteit is?

Zoals je in mijn boek ziet, is de oorspronkelijke mysterieschool voor de oorspronkelijke bewoners van de aarde, de boom met de kennis van goed en kwaad was in de hof, het was in de mysterieschool, omdat het zoals ik heb uitgelegd, een onderdeel is van de initiatie die je moest krijgen. Maar in die tijd waren er natuurlijk geen gevallen wezens op aarde, en was het voor levensstromen veel gemakkelijker om met de dualiteit te experimenteren, de dualiteit in te stappen en er weer uit te gaan.

De gevallen wezens, de wezens die uit de ene sfeer naar de volgende vielen, hebben het dualiteitsbewustzijn verstevigd, zou je kunnen zeggen. Zij hebben een aantal structuren in het dualiteitsbewustzijn gemaakt waardoor het moeilijker is om de dualiteit in te gaan en er weer uit te komen. Het is het concept van een catch 22 waar je maar moeilijk uit komt als je daar eenmaal in zit. En hoe werkt dat? Het werkt precies zoals ik het heb beschreven. Je kunt van één aspect van de opties die je in de dualiteit kunt zien – ze zijn allemaal relatief – zeggen dat dit status krijgt dat dit aspect absoluut waar is. De tegenovergestelde polariteit, omdat er altijd twee tegenpolen zijn, kun je degraderen door te zeggen dat het absoluut onwaar is. Dit is opnieuw, gewoon de dualiteit. Je zegt dat je één ding niet kunt betwijfelen en van iets anders zeg je dat je het kunt negeren. Wanneer je niet aan iets twijfelt en iets anders betwijfelt datgene waar je niet aan twijfelt, het negeert, dan kun je alles bewijzen. Wat betekent dit? Dit houdt in dat je in de dualiteit alles kunt ervaren wat je maar wilt.

Je kunt de ervaring krijgen dat je een apart wezen bent en alleen wanneer jij je als een gescheiden wezen beschouwt, kun je lijden ervaren, omdat je geen lijden kunt ervaren zoals je op aarde hebt, als je met je IK BEN Aanwezigheid of een spirituele leraar verbonden bent. Als je het lijden op aarde wilt analyseren, dan zie je dat dit ontstaat door het gevoel dat je een gescheiden wezen bent, alleen bent, verloren bent, of verloren zou kunnen gaan, alleen achtergelaten, je bent op een of andere manier door iemand in de steek gelaten, of je nu denkt dat dit God is of iemand anders. Dit beperkte gescheiden zelf kan lijden. In feite kan dit alleen maar lijden. Hij kan zich ook tijdelijk opgetogen voelen, maar dat zal op den duur ook onherroepelijk tot lijden leiden. Met andere woorden, wat je geluk kunt noemen op aarde, kan alleen maar het polaire tegenovergestelde zijn van je ongelukkig voelen en wanneer mensen zich zogenaamd opgetogen voelen, zoals we eerder hebben gezegd, ook al worden mensen miljardair en hebben ze zoveel geld dat ze het nooit zouden kunnen uitgeven, voelen ze toch geen rust, omdat ze nu ongerust zijn of ze het zouden kunnen verliezen, omdat je geen gescheiden zelf kunt hebben dat geen angst heeft om het te verliezen.

Dit is gewoon opnieuw de dualiteit. Maar in de oorspronkelijke staat van dualiteit had je iets wat je boven alle twijfel had verheven en iets anders wat je had gedegradeerd tot iets wat je zou kunnen en moeten negeren. Maar er was altijd de mogelijkheid om simpelweg te zeggen: “Maar als ik dat nu eens niet negeerde? Als ik ernaar zou kijken en dan zie dat het aan iets twijfelt wat ik als de onfeilbare waarheid beschouw?” Als je dat zou doen, dan zou je onmiddellijk zien dat iets wat jij als een onfeilbare waarheid had bestempeld, niet de absolute waarheid zou kunnen zijn, omdat er dan niet aan getwijfeld kon worden. Als je dat zou doen, dan zou je ogenblikkelijk begrijpen dat er één standpunt kan zijn, maar ook nog een ander standpunt en dan zou je ook kunnen begrijpen dat je, als je een beetje van gezichtspunt verandert, iets wat je daarvoor tot absolute waarheid had verheven, zou kunnen degraderen en zeggen dat het niet waar was. Dan kun je zien dat andere mensen lijnrecht tegenover je kunnen staan en er net zo veel van overtuigd zijn dat zij gelijk hebben als jij zelf denkt. Als je dit begint te begrijpen, en de dualiteit onderzoekt, dan is het niet zo moeilijk om je van de dualiteit te bevrijden.

Maar wat hebben de gevallen wezens gedaan? Zij hebben dit niet opzettelijk gedaan om anderen te manipuleren; zij zijn er zelf in gevangen komen te zitten. Zij hebben de dualiteit op een hoger niveau gebracht, omdat het niet alleen een kwestie is van een ervaring krijgen die echt lijkt. Oorspronkelijk lijkt de dualiteit op een realiteitssimulator. De dualiteit is gewoon een omgeving waar je naartoe gaat en een virtual reality bril opzet, waardoor je iets op een scherm ziet met die bril en je niet buiten die bril kunt kijken. Als je naar de dualiteit gaat, dan verhef je dus één ding tot waarheid en degradeer je het tegenovergestelde tot vergissing. Dit is hetzelfde als een bepaald type virtual reality bril opzetten die een bepaalde omgeving neerzet. Maar dit is tamelijk neutraal, er kan iets zijn wat jij als waar beschouwt en iets waarvan je denkt dat het onwaar is, maar het geeft je alleen maar het gevoel dat het echt zo is.

Er is nog een andere laag van dualiteit, en zoals we eerder hebben gezegd, en dat is dat je in plaats van zeggen dat dit zus is en dat is niet zus, er nog een waardeoordeel aan toevoegt. Dit is goed en dit is fout; dit is goed en dit is kwaad. Er zijn nog meer niveaus, er zijn eigenlijk twee niveaus van dualiteit, het niveau van goed en fout introduceert iets heel nieuws. Nu is het niet alleen een kwestie van ervaren wat je maar wilt. Nu zou je kunnen zeggen dat er op het basisniveau van de dualiteit miljarden mensen op een planeet kunnen zijn die allemaal verschillende ervaringen hebben waarvan zij het gevoel hebben dat ze echt zijn. Daar is echt niets mis mee. Je zou mensen kunnen hebben die verschillende ervaringen kunnen hebben zonder dat ze daardoor in conflict met andere mensen komen, omdat ze anderen er niet van proberen te overtuigen dat zij een andere ervaring zouden moeten hebben dan ze nu hebben. Als je een groep mensen hebt, bijvoorbeeld vijf mensen die allemaal een verschillende film heb gezien, die over die film praten en elkaar iets over hun film vertellen. Zij delen gewoon een ervaring die ze in de bioscoop hebben gehad. Er is geen waardeoordeel dat zegt dat één film niet goed was en een andere wel, maar dit is het volgende niveau dat de gevallen wezens hebben gevormd. Zij zeggen dat er bepaalde ervaringen in de realiteitssimulator goed zijn en andere niet. Hierdoor wordt er iets geïntroduceerd waar je veel moeilijker vanaf komt.

Hoe komt dat? Laten we eens zeggen dat je zegt dat het christendom de enig ware religie is. Je doet dat als je alle vragen die twijfelen aan de uitspraak dat het christendom de enig ware religie is, negeert. Daarbovenop zeg je ook nog dat jouw beeld van het christendom de juiste is, de enig ware religie, goed is en alles wat aan die vraag twijfelt, fout is. Wat betekent dit? In plaats van een tamelijk neutrale ervaring die jou echt lijkt, terwijl je die ervaart, en waar je tamelijk gemakkelijk in en uit kunt komen, heb je het nu moeilijker gemaakt om uit die ervaring te komen. Waarom? Omdat je de uitspraak hebt gedaan dat jij absoluut gelijk had om een christen te zijn en iemand die het christendom betwijfelt of geen christen was, absoluut ongelijk had. Hoe kun je uit die gemoedstoestand komen? Dat kan alleen maar als je het christendom onderzoekt, maar als je de christelijke religie gaat onderzoeken en begint in te zien dat het niet de enig ware religie is, wat betekent dat dan? Het betekent dat jij dan ongelijk had toen je dacht dat het de enig ware religie is.

Begrijp je dat je in zekere zin zou kunnen zeggen dat de dualiteit op het basisniveau nog een tamelijk neutrale omgeving is. Je zegt dat iets waar is en iets niet waar is, maar je hebt er geen waardeoordeel over dat andere mensen goed of slecht zijn omdat ze jouw beoordeling niet accepteren. Je hebt gewoon een ervaring en die voelt echt voor jou terwijl je die ervaring hebt, maar het is niet zo moeilijk om eraan te twijfelen. Als je er eenmaal een waardeoordeel aan hangt van goed of fout, zit daar een risico aan. Je hebt de ervaring dat jij absoluut gelijk hebt omdat je een christen bent, je bent een ware volgeling van Jezus, je bent bij de enig ware kerk, katholieke kerk of een andere. Dit geeft je een bepaalde ervaring die je niet buiten de dualiteit kunt krijgen. En dat is die ervaring? Dat je beter bent dan andere mensen omdat jij bij die enig ware religie hoort en daarom heb jij gelijk en zij niet. Dit is ook een ervaring die je in de dualiteit kunt krijgen. Nogmaals, ik probeer niet te zeggen dat het fout is dat wezens met de vrije wil experimenteren in de dualiteit en die ervaring krijgen. Maar in de dualiteit zit er altijd een bepaalde consequentie aan vast. Wanneer je het waardeoordeel eraan toevoegt dat je gelijk of ongelijk kunt hebben, dan wordt het veel moeilijker om uit die staat te komen.

Wat moet je doen om uit het gevoel te komen dat jij een christen bent en gelijk hebt en alle andere mensen ongelijk? Je moet het christendom onderzoeken. Wat betekent dat? Dat betekent dat je geen gelijk had toen je dacht dat het de enig ware religie was. Je standpunt dat het christendom de enig ware religie is, was fout omdat het geen absolute waarheid was en dat betekent dus dat jij nu ongelijk hebt. Toen de gevallen wezens op dat niveau van de dualiteit kwamen, hebben ze vanaf dag één alles beoordeeld. We hebben beschreven dat er in eerdere sferen die niet geascendeerd waren, gevallen wezens waren die zichzelf op bepaalde planeten hebben gevestigd, en dat er één gevallen wezen was die zich bijvoorbeeld opwierp als de onomstotelijke leider en dat alle andere in potentie miljarden levensstromen op die planeet dat gevallen wezen als een god aanbaden, zoals je inderdaad hebt gezien bij beschavingen op aarde die hun leider als een god aanbaden. Dit is eenvoudig een patroon dat de gevallen wezens hebben bedacht.

We hebben ook beschreven dat er een moment kwam waarop die sfeer eraan toe was om te ascenderen en dat de wezens die nog niet gevallen waren, met ons werden geconfronteerd. We confronteerden hen met het feit dat zij een kunstmatige omgeving hadden gevormd die niet overeen kwam met de werkelijkheid. Op dat moment realiseerden die wezens zich dat zij iets hadden geschapen – het gevoel dat zij een goddelijke status hadden – wat niet echt was. Het was slechts fictie, zoals alles in een niet-geascendeerde sfeer fictie is. Als ze neutraal waren gebleven, hadden ze er gemakkelijk uit kunnen stappen, maar omdat ze naar het tweede niveau waren gegaan waarop ze bepaalden of iets goed of fout was, kwam er een kort moment, een pauze van bijna minder dan een seconde, waarin ze naar de werkelijkheid moesten kijken. Ze beredeneerden: “Ik had ongelijk. Ik had ongelijk om me zo op te stellen.” Nu waren er een paar die iets langer de tijd namen en toegaven dat ze ongelijk hadden en vroegen hulp om eruit te komen. Zij ontvingen die hulp natuurlijk en veel anderen ascendeerden met hun sfeer.

Maar er waren ook een paar die dat moment niet langer lieten duren. Zodra ze bij wijze van spreken in de afgrond keken van ‘ik had ongelijk’ en van zelfveroordeling, gingen ze dit onmiddellijk over op ontkenning. Zij ontkenden dat ze ongelijk hadden en wat schiepen ze toen? Welnu, ze maakten nog een dualistische polariteit en die was dat er één ding de absolute waarheid was die je nooit hoefde te betwijfelen. Er was ook een tegenovergestelde waarvan ze zeiden dat dit absoluut fout was en dat ze dit volkomen konden negeren. En wat was die absolute waarheid? Dit: “Ik kan geen ongelijk hebben, ik kan geen ongelijk hebben.” Dit is een absolute waarheid waar ze nooit aan hoeven te twijfelen. Iedereen die aan hen en hun standpunten twijfelt, kunnen ze negeren of bestempelen als slechte mensen, kwaadaardige mensen, enzovoort, enzovoort.

Natuurlijk konden ze niet in hun sfeer blijven met dat bewustzijn en daarom vielen ze naar de volgende niet-geascendeerde sfeer die werd geschapen. Maar zij begonnen in die niet-geascendeerde sfeer met die manier van denken: Ik kan geen ongelijk hebben, omdat ik, wat ik ook doe, wat ik ook zeg, wat ik ook geloof, geen ongelijk kan hebben. En nu zijn er mensen, van wie er enkelen hier op aarde zijn geïncarneerd, die psychologen narcisten zijn gaan noemen en het kenmerk van hen is dat zij geen ongelijk kunnen hebben, zij kunnen niet toegeven dat zij ongelijk hebben. Maar de vraag is: hoe kun je dan groeien?

De dualiteit stelt je in staat om in een staat van illusies te gaan en die illusies geven je elke ervaring die je maar wilt. Het idee is dat je die ervaring kunt krijgen zolang je wilt. Er komt een moment dat je er genoeg van krijgt en dan stap je daar weer uit. Maar wanneer je de dynamiek van het bewustzijn van de gevallen wezens eraan toevoegt, is het heel moeilijk om er weer uit te komen, omdat je niet kun toegeven dat je ongelijk had. In zekere zin is alles wat je met het dualiteitsbewustzijn kunt creëren een illusie, zoals we hebben gezegd. Hier is niets inherent mis mee, omdat zoals we hebben gezegd een realiteitssimulator bedoeld is om je een ervaring te geven en het maakt niet uit of je een virtual reality bril op hebt en wat je ziet een omgeving is die door een computer is gegenereerd en niet de echte wereld, als je het fysieke rijk op de wereld een echte wereld wilt noemen. Het maakt niet uit omdat dit je nog steeds die ervaring geeft en wanneer je lang genoeg in deze door de computer gegenereerde wereld hebt rondgelopen en er genoeg van krijgt, zet je gewoon die bril weer af.

Hoe kun je ontsnappen, als je vastbesloten bent, aan die illusies als je zegt dat je geen ongelijk kunt hebben? Wat is er voor nodig om aan een illusie te ontsnappen? Wat gebeurt er wanneer je de bril afzet en ziet dat er een ‘echte wereld’ buiten de door de computer genereerde wereld is? Dan realiseer jij je dat de door de computer gegenereerde wereld een illusie was. Dan moet je toegeven dat het niet de hoogste waarheid was. Het was een illusie. Als je in de dualiteit komt, dan verhef je het christendom tot de status dat het de enig ware religie is en dat je in deze gemoedsgesteldheid kunt leven. Je kunt dit een aantal levens zo ervaren, maar hoe kom je er weer uit? Je moet erkennen dat de overtuiging dat het christendom de enig ware religie was, een illusie was. Tamelijk gemakkelijk als je dit niet hoeft te doen met de laag eroverheen van de denkwijze van de gevallen wezens: het is niet goed als je geen gelijk hebt. Wanneer je denkt dat toegeven dat iets waarin jij geloofde een illusie was, verkeerd was en dat dit ervoor zorgt dat jij verkeerd bent en wanneer je de absolute overtuiging hebt dat je nooit iets fout kunt doen, omdat er een niet nader gespecificeerde ramp zal gebeuren als jij ongelijk hebt, hoe kun je dan toegeven dat de christelijke religie niet de enig ware religie is?

Voor veel niet-gevallen wezens is er een gemakkelijker uitweg. Wij hebben bijvoorbeeld gezegd dat veel mensen een leven hebben gehad waarin ze in een christelijke omgeving zijn opgegroeid en hebben geloofd dat in de belofte van het christendom dat zij, als ze goede christenen waren, daarna gegarandeerd gered zouden worden, zoals in hun enige leven werd afgeschilderd. Hun lichaam sterft, de ziel stijgt op naar het niveau waarnaar het kan opstijgen en ervaart dat hij nog steeds bewustzijn bezit. Maar die ervaart ook dat de hemelse wereld niet zo is als zij dacht en nu wordt omgeven door liefdevolle gidsen die haar vertellen dat ze weer opnieuw moet incarneren op aarde in plaats van in de hemel te komen. Nadat die zielen dit een aantal levens hebben meegemaakt, zullen veel mensen weer opnieuw incarneren zonder zich dit bewust te herinneren, maar zij wantrouwen wel de christelijke religie en de belofte die ze doet, omdat ze hebben ervaren dat die belofte waargemaakt.

Voor een gevallen wezen is dit bijna onmogelijk. Het gevallen wezen heeft de absolute overtuiging dat hij nooit in de afgrond moet kijken dat hij ongelijk heeft. Sommige gevallen wezens zagen dit letterlijk, toen zij dat moment kregen waarop ze in de afgrond keken, dat het dualiteitsbewustzijn bijna een bodemloze put is. Er zit bijna geen limiet aan hoever je kunt in de afgrond kunt vallen die het dualiteitsbewustzijn is. Dit maakte hen bang en daarom ontkenden ze dit, zodat ze konden negeren dat zij ongelijk hadden en in die afgrond konden vallen. Die vastbeslotenheid is in de hoogste sfeer gevormd en daarom is het moeilijk om daaraan te twijfelen maar niet onmogelijk, in de volgende sfeer waar ze naar toe vallen, maar dat is wel heel moeilijk voor hen. Om dit te kunnen onderzoeken, moeten ze bereid zijn om naar de mogelijkheid te kijken dat ze ongelijk zouden kunnen hebben en zij moeten zelfs ook onderzoeken hoe het komt dat zij zo worden afgeschrikt door het feit dat ze ongelijk hebben.

Hoewel ze maar moeilijk uit dat mentale kader kunnen stappen, zie je nog een niveau op aarde. Dit is het niveau dat je niet alleen zegt dat iets goed of fout is op persoonlijk niveau. Je zegt niet alleen dat iemand misschien persoonlijk ongelijk heeft over een bepaald standpunt, maar je zegt dat er behalve dat persoonlijke standpunt een grotere context is waarop je ongelijk kunt hebben. Dit hebben wij de epische denkwijze genoemd waarop er een epische laag overheen ligt dat niet alleen het christendom de enig ware religie is, maar ook de enige religie die kan garanderen dat je gered wordt en als je geen christen bent en geen goede christen bent, jij niet gered wordt. Er kunnen zelfs nog andere lagen overheen liggen en waarbij je kijkt naar de planeet als geheel of het universum als geheel en zegt dat er een epische zaak is die moet worden uitgevoerd om de aarde te redden en als die niet wordt uitgevoerd, dan is de aarde of het hele universum gedoemd tot vernietiging. Er zijn veel verschillende individuele versies van die epische denkwijze, maar jullie weten allemaal waar ik het over heb.

Als je die epische denkwijze eenmaal hebt, dan heb je niet alleen ongelijk op persoonlijk niveau, maar ook op episch niveau, en dan wordt het nog moeilijker om hieraan te ontsnappen. Je kunt hier weer uitstappen en er vanuit een neutraal perspectief naar kijken en dat is natuurlijk wat ik doe in mijn rol als grote initiator en je kunt zeggen dat de epische denkwijze opnieuw een van de mogelijkheden is die het dualiteitsbewustzijn kan definiëren.

Je kunt zeggen dat je god bent, die beter weet dan god hoe het universum werkt of hoe het universum ontworpen had moeten worden. Daarom kun je zeggen dat je op een zoektocht bent om een god te worden. Misschien heb je het niveau al bereikt waarop je superieur bent aan de Schepper die deze hele wereld van vorm heeft geschapen. Je weet beter dan de Schepper hoe de wereld ontworpen had moeten worden. Men had je allang God moeten maken van het hele universum. Nu vind je het om een of andere reden moeilijk te verklaren dat de superieure God van dit universum niet heeft gezien wat jij hebt bereikt. Maar als je alle mensen op planeet aarde zover kunt krijgen dat zij dit bevestigen, dan kun je in ieder geval het gevoel in stand houden dat je eigenlijk een superieure prestatie hebt geleverd. Dit is de reden dat er mensen zijn die zichzelf een goddelijke status toe-eigenen waar niemand wat tegenin kan brengen.

Nogmaals, als je hier neutraal naar kijkt, dan kun je zeggen: “Dit is gewoon een van de ervaringen die mogelijk zijn in de dualiteit.” Maar je moet er ook naar kijken, dat wanneer je neutraal blijft, ziet dat er een consequentie aan vastzit, er is altijd een prijs die je moet betalen en dat is dat hoe dieper je komt in die lagen van het dualiteitsbewustzijn, hoe meer spanning in je wezen zult hebben, omdat je in zekere zin het dualiteitsbewustzijn gebruikt om jezelf geleidelijk aan steeds verder te verheffen naar een hogere status. In veel Europese naties is een oud volksverhaal in verschillende versies, die gaat over een arme visser, die gaat vissen en een bot vangt, maar de bot is een toverbot, en die zegt tegen de visser dat hij drie wensen mag doen als hij hem laat gaan. Hij accepteert het aanbod, gaat naar huis en vertelt het aan zijn vrouw. Zij wonen in een huisje gemaakt van modder en hij vertelt het zijn vrouw die hem weigert te geloven, maar om het uit te proberen wenst ze dat ze in een groot herenhuis woont en de wens wordt ogenblikkelijk vervuld. In sommige versies gaat de visser naar zee, roept de bot en tegen de tijd dat hij thuiskomt, is de wens van de vrouw vervuld en woont ze in een groot huis. Nadat ze een tijdje in het huis gewoond heeft, wordt ze ontevreden. Ze wil meer. Dan zegt ze tegen haar man dat hij naar de bot moet gaan en zeggen dat zij nu koningin wil worden en in een koninklijk kasteel wil wonen. De visser roeit naar zee, roept de bot, en brengt de wens over en tegen de tijd dat hij thuiskomt, ziedaar zijn vrouw woont als een koningin in een kasteel. Zij is hier erg blij en opgetogen over. Maar na een poosje wordt ze weer ontevreden. Het is niet genoeg voor haar. Ze roept nu haar man en zegt dat hij tegen de bot moet zeggen dat ze God wil worden en dan roeit de visser weg, roept de bot, brengt de wens over en meteen volgt er een donderklap en zit de vrouw weer in de hut van modder, waar ze is begonnen, omdat je bepaalde wensen niet kunt vervullen in het dualiteitsbewustzijn. Maar niettemin snap je wel waar het om gaat.

Wanneer je naar de dualiteit gaat, probeer je jezelf te verheffen, vaak in vergelijking tot andere mensen en dit hebben de gevallen wezens gedaan vanaf het moment dat ze vielen. Zij proberen zich te verheffen. Dit deden ze al voor ze vielen, maar vooral daarna, zij proberen zich dus steeds meer te verheffen naar een hogere status. Wanneer ze in een situatie komen zoals planeet aarde, waar ze een hoge status bereiken als dictator, of koning of keizer of wat ook maar, voelen ze zich natuurlijk opgetogen, maar dat gevoel van opgetogen kan niet op zich bestaan. Die kan niet alleen vervuld worden, niet genoeg van zichzelf zijn, omdat er altijd een tegenovergestelde polariteit is. Hoe hoger je klimt, hoe dieper je valt. Het potentieel bestaat altijd dat je zou kunnen vallen, je zou kunnen verliezen wat je hebt en daarom komen de gevallen wezens vast te zitten in hun pogingen om zichzelf steeds verder te verheffen.

Je zou je kunnen afvragen waarom willen zij de status van God krijgen? Omdat zij denken dat dit de enige status is, de allerhoogste verheffing, waar ze niet vanaf kunnen vallen. De gevallen wezens zitten vast omdat ze denken dat ze met het dualiteitsbewustzijn zichzelf tot een status kunnen verheffen waaruit ze niet kunnen vallen. Er is geen tegenovergestelde. Maar zoals we jullie vele, vele malen hebben uitgelegd, kan dit niet in de dualiteit, omdat je niet iets in de dualiteit kunt scheppen waar geen tegenovergestelde polariteit van is. Hoe meer jij jezelf verheft, hoe meer spanning je krijgt omdat je steeds beter ziet dat je kunt vallen. Hoe hoog als jij je ook hebt verheven boven een gemiddeld niveau, zo diep kun je vallen beneden het gemiddelde. Hoe hoger je gaat, hoe groter de kloof, hoe groter de afgrond is waar je in kunt vallen.

Begrijp je wat de gevallen wezens tegenwoordig doen? Ze gebruiken de dualiteit om zichzelf op te bouwen tot op een punt waarop zij precies staan waar zij waren op het moment vlak voor de val, toen ze de afgrond in keken. Zij hebben die afgrond nu weer opnieuw gevormd, maar zij hebben hem zelf gemaakt met hun eigen bewustzijnsstaat. Wat is onherroepelijk de uitkomst als jij je op een planeet als de aarde die superieure staat wilt krijgen? Dat is spanning. Dat is intense spanning. Jullie, die geen gevallen wezens zijn, kunnen je de spanning niet eens voorstellen die een gevallen wezen in gedachten voelt. Je zou een aantal van die wezens moeten bestuderen en wat biografieën lezen. Dan kun je enigszins een idee krijgen.

Je kunt zien dat Hitler steeds gespannener werd, waardoor hij zelfs bepaalde soorten drugs moest nemen om te kunnen functioneren. Hij werd zo gespannen van het vooruitzicht dat hij de oorlog kon verliezen, dat hij psychologisch bijna niet kon functioneren. Je kunt zien dat Stalin steeds gespannener werd en dat werd uitgedrukt in de paranoia waardoor hij dacht dat iedereen hem probeerde te verraden en dat hij daardoor in principe iedereen moest doden die bij hem in de buurt kwam. Hetzelfde zie je ook in de Verenigde Staten waar Donald Trump de laatste vier jaar steeds gespannener is geworden en vooral met het vooruitzicht dat hij de verkiezing zou kunnen verliezen. Hij is steeds impulsiever geworden, steeds bozer, en heeft de neiging om tegen mensen te schreeuwen. Hij is steeds meer geneigd om mensen te ontslaan die zijn gevoel niet steunen dat hij geen ongelijk kan hebben. Het enige wat hem nog laat functioneren en waar hij troost uit put, zijn de zeventigmiljoen mensen die op hem hebben gestemd. Er zijn daarom zeventigmiljoen mensen die geloven dat hij geen ongelijk kan hebben.

Nu begrijp je wat ik zeg, dat de gevallen wezens er absoluut van overtuigd zijn dat ze geen ongelijk kunnen hebben en daarom het gevoel hebben dat zij anderen die het niet met hen eens zijn, kunnen negeren, die een andere mening zijn toegedaan of zelfs aan hen twijfelen. Je kunt dit bij veel dictators zien. Stalin probeerde iedereen te doden door wie hij zich bedreigd voelde, zelfs als dat niet echt zo was. Hitler verwijderde ook iedereen die tegen hem was. Donald Trump ontsloeg de mensen die tegen hem waren. Maar die dictators zullen een tijdlang kunnen afrekenen met degenen die aan hen twijfelen door hen te bestempelen als slechte mensen. Zij hebben geen gelijk, zij zijn de slechte mensen, en juist het feit dat zij een tijdlang tegenstand krijgen, zal hun zelfbeeld versterken en bevestigen dat zij heel speciaal zijn, dat zij zo hoog zijn, omdat de slechte mensen als je eerlijk bent, dat niet kunnen zien. Daarom bewijst het feit dat ze zich een tijdje tegen je verzetten dat jij gelijk hebt.

Donald Trump doet dit al een hele poos. Maar de prijs die je daarvoor betaalt, is dat de spanning toeneemt en er een breekpunt komt waarop de mensen er niet meer mee kunnen omgaan. Hitler knapte af. Alle narcisten werken naar dit breekpunt toe en hoe meer risico’s ze nemen om zichzelf in een superieure positie te plaatsen, hoe meer spanningen er zullen komen en hoe sneller ze op het onvermijdelijke breekpunt komen, omdat het voor de gevallen wezens helaas de enige manier om uit dat gevallen bewustzijn te komen, een complete inzinking is. Ik kan je ervan verzekeren dat als Donald Trump was herkozen, je had kunnen zien dat zijn mentale gemoedsgesteldheid, zijn geestelijke gezondheid, letterlijk voor de ogen van de wereld was verslechterd in de volgende vier jaar. Het is mogelijk dat hij een totale inzinking had kunnen voorkomen, het had kunnen verbergen, maar het is ook mogelijk dat hij een totale geestelijke inzinking had gekregen als president.

Ik kan je ervan verzekeren dat het voor Donald Trump persoonlijk veel erger zou zijn dan een nederlaag lijden bij de verkiezing. Daarom was die nederlaag op persoonlijk niveau een zegen, een genade. Zelfs op nationaal niveau was dit een zegen in die zin dat het in de eerste plaats heel moeilijk zou zijn geweest voor zijn volgelingen. Het zou heel moeilijk zijn geworden voor de natie, omdat hij misschien een paar irrationele beslissingen, eigenlijk meer irrationele beslissingen, zou hebben genomen. Maar het zou de Verenigde Staten op wereldschaal heel erg in verlegenheid brengen.

Waar leidt dit toe? Waarom vertel ik je dit heel lange verhaal? Welnu, het verwijst naar jullie als studenten van geascendeerde meesters. Jullie moeten aan jezelf toegeven dat je op een planeet bent opgegroeid waarop al heel lang deze dynamiek heerst die ik heb beschreven. Jullie zijn hieraan blootgesteld, waarschijnlijk al sinds je geboortetrauma en dat is al heel lang, al heel veel incarnaties. Het is onvermijdelijk dat je hier ook iets van overneemt, en je kunt het spirituele pad wel vinden, je kunt het spirituele pad wel een tijdlang volgen, maar je kunt geen bepaald niveau van Christusschap bereiken als je hier niet mee afrekent.

Het eerste waar je mee af moet rekenen, is je te realiseren wat de dynamiek van het dualiteitsbewustzijn is, wat we hebben gezegd: elk relatief standpunt kan een schijnbaar absolute status krijgen, omdat je niet aan bepaalde dingen twijfelt en bepaalde dingen negeert. Wanneer je die dynamiek begint te snappen, kun je daarna naar de planeet gaan kijken, naar jezelf kijken en zeggen: “Maar luister, er zijn gevallen wezens op deze planeet. Zij hebben een verkeerd waardeoordeel geschapen over wat goed en fout is. Zij hebben de epische denkwijze gevormd en al die epische illusies. Het is onvermijdelijk dat ik ben opgegroeid in een omgeving als deze. Het is onvermijdelijk dat ik dit ook ben gaan geloven. Het is onvermijdelijk dat ik gescheiden zelven heb gevormd op grond van die illusies. Nou en? Moet ik echt doen wat de gevallen wezens doen en niet bereid zijn om toe te geven dat ik wat illusies heb gehad? Moet ik ook echt die dynamiek krijgen en het gevoel dat ik nooit zou toegeven dat een van mijn overtuigingen een illusie was, omdat ik dan ongelijk zou hebben? Moet ik echt de epische denkwijze overnemen en denken dat ik als ik toegeef dat ik een illusie geloofde en geloofde dat die onfeilbaar was en dat ik dan een epische fout heb gemaakt? Moet ik echt het bewustzijn van de gevallen wezens overnemen, wanneer ik iemand ben die oprecht naar Christusschap en mijn ascensie streeft?”

Natuurlijk hoeft dat niet mijn geliefden, natuurlijk niet. Je hebt dat misschien gedaan, je hebt er in gevangen kunnen zitten, omdat je hier veel levens aan blootgesteld bent. maar door alle leringen, alle hulpmiddelen die we hebben gegeven, kun tamelijk snel begrijpen dat jij die overtuigingen niet had dat je geen ongelijk mag hebben, en niet mag toegeven dat je ongelijk had. Gescheiden zelven hadden die overtuigingen. Jij bent die gescheiden zelven niet. Je bent niet zo. Jij bent meer dan zij.

Als Bewuste Jij ben je zuiver gewaarzijn. Iets op aarde bepaalt niet wie jij bent en dat betekent dat niet een van die zelven gelijk heeft, hoe hard ze ook schreeuwen dat jij zult sterven als je ze loslaat. Ze hebben geen gelijk. Jij sterft niet wanneer een gescheiden zelf sterft. Wanneer je dit toegeeft, wanneer je dit ervaart, wanneer je een glimp van zuiver gewaarzijn opvangt, weet je dat het waar is. Jij kunt het gescheiden zelf laten sterven en zelf niet sterven. Jij wordt herboren met een hoger zelfgevoel. Wat gebeurt er wanneer je dit blijft doen?

Wat er zal gebeuren, is wat er bij de boodschapper en een aantal mensen is gebeurd die de leringen hebben gebruikt over het oerzelf en hoe je jouw spirituele trauma’s heelt. Er komt een moment waarop de spanning, de innerlijke spanning die je al je hele leven voelt, velen van jullie al tweemiljoen jaar van incarnaties op deze planeet, begint op te lossen. Ineens kun je voelen wat deze boodschapper heeft beschreven, dat je ineens een gevoel van loslaten voelt, iets loslaat en tot het besef komt: O, ik hoef niet…”. Wat erachteraan komt, is jouw specifieke situatie en je overtuigingen.

Veel van jullie, die avatar zijn, hebben dezelfde dynamiek. Je hebt het gevoel dat je iets op aarde moet doen. Je bent hier om iets op aarde te bereiken, en als je dat niet doet, is het zinloos, en als je het feit onderzoekt dat je hier bent om iets goeds te doen, dan val je in de afgrond. Je zou geen gelijk krijgen door hier te komen, maar dat was niet zo. Je bent gekomen om een bepaalde ervaring te krijgen. Daar is niets mis mee. Het kan zijn dat je wilde ervaren dat je de prins op het witte paard was die de stad kwam binnenrijden, de gevallen wezens neerschoot met je pistool en het land gered had. Dit heb je misschien niet bereikt, maar je hebt wel de ervaring gekregen dat je geïncarneerd bent.

Daarom is het mogelijk dat je gaat begrijpen dat je niet naar de aarde kwam, zoals de boodschapper zich realiseerde, om een specifiek resultaat te behalen. Hij kwam naar de aarde om een bepaald zelf los te laten dat hij had gemaakt voor hij zelfs naar de aarde kwam. Een bepaalde illusie, die hij had gekregen. Hij kwam om iets los te laten. Hij kwam niet om de aarde te veranderen. Hij kwam om zichzelf te veranderen door een bepaald standpunt los te laten. Wat is dat standpunt voor de meeste avatars? Dat je op een natuurlijke planeet hebt geleefd en dat je een hoger zelfgevoel hebt gekregen. Het is een natuurlijk onderdeel van nieuwsgierigheid dat jij jezelf deze vraag stelt: “Is een natuurlijke planeet de enige soort planeet? Is dit de enig omgeving waarin ik mijn medescheppende vermogens kan gebruiken? Zijn er nog andere types planeten die anders zijn en die je een andere ervaring geven, misschien wel een andere creatieve kans?” Door die nieuwsgierigheid werd jij je ervan bewust dat er ook iets bestaat als onnatuurlijke planeten. Je kunt van verre naar die onnatuurlijke planeten en je wordt getroffen door het immense contrast tussen een natuurlijke planeet en een onnatuurlijke planeet.

Op een natuurlijke planeet bestaan geen oorlogen, geen conflicten, geen martelingen, geen verkrachtingen, geen geweld, geen bedrog. Geen van die menselijke conflicten die zoveel lijden veroorzaken. Wanneer je dit ziet, ben je geschokt, omdat je nooit had gedacht dat de vrije wil zover kon gaan. Wat doe je dan? Je bent de gevallen wezens nog niet tegengekomen, maar er gebeurt iets in je wezen als je er van een natuurlijke planeet naar kijkt. Je hebt het gevoel dat die mensen niet zo zouden moeten lijden, dat ze niet in die verschrikkelijke omstandigheden zouden moeten leven waardoor ze zo lijden. Door je basale menselijkheid voel je mededogen met die mensen. Dan formuleer je in je wezen de wens om hen te helpen, naar de aarde te gaan om hen te laten zien dat er een alternatief hiervoor bestaat.

Je hebt misschien niet het waardeoordeel dat de gevallen wezens hebben, maar in gedachten heb je een bepaald concept dat wat er op een onnatuurlijke planeet gebeurt, niet zou mogen gebeuren. Het moet ophouden en jij moet erheen om dat te laten ophouden. Je beschouwt het misschien niet als verkeerd wat er op een onnatuurlijke planeet. Je denkt misschien niet dat God ongelijk heeft door de vrije wil zover te laten gaan. God had een veiligheidsnet voor de mensen moeten maken, zodat de mensen niet naar zo’n laag niveau konden afdalen. Jij hebt misschien niet dat gevoel, of misschien hebben een aantal avatars wel dat idee, maar jij hebt wel het idee dat planeet aarde niet verder zo door mag gaan. Iemand moet iets doen. Iemand moet daarnaartoe gaan en het lijden laten ophouden en wie is dat? Natuurlijk besluit je dat jij dat jij dat bent. Je daalt af met de intentie dat je specifieke doelen op aarde moet halen.

Wees nu voorzichtig. Realiseer je zorgvuldig hoe subtiel dit ligt. De Schepper wil niet dat mensen op aarde lijden. Wij, de geascendeerde meesters, willen niet dat mensen op aarde lijden. Wij willen zeker niet dat zij tot in de verre toekomst blijven lijden. Wij willen dat het lijden op aarde wordt getranscendeerd. Hoe kan dat worden getranscendeerd? Iemand moet naar de aarde afdalen en persoonlijk Christusschap demonstreren en daardoor demonstreren dat er een alternatief is voor het dualiteitsbewustzijn dat de wortel is van al het lijden. De oorspronkelijke bewoners op de aarde kunnen dit niet alleen. Iemand die naar de aarde kan afdalen, moet afdalen, hier incarneren, gevangen komen te zitten in het dualiteitsbewustzijn maar er toch weer uitkomen en het pad van Christusschap demonstreren.

Het is niet zo dat wij niet willen dat avatars naar de aarde toe gaan. Het is niet zo dat wij zeggen dat dit niet goed is, maar er komt een moment op je pad van Christusschap dat je moet beginnen te onderzoeken wat je op aarde heeft gebracht en het beeld onderzoeken dat je er van verre van had toen jij je nog niet kon voorstellen hoe het was om het dualiteitsbewustzijn te hebben. Je kon daardoor niet begrijpen: “Waarom houden mensen niet gewoon op met die conflicten en dat lijden? Waarom veranderen ze niet gewoon de samenleving en de beschaving op de hele planeet?” Jij kunt je gewoon niet voorstellen dat ze dit niet kunnen, omdat zij gevangenzitten in vele lagen illusies.

Je moest erheen om zelf te ervaren, ervaren hoe moeilijk het is, hoe moeilijk het is om jezelf hier bovenuit te tillen. Maar je moest een motivatie hebben om dat te doen en die was dat je een uiterlijk doel wilde behalen, maar er komt een moment op je pad waarop je het verlangen moet loslaten om iets op aarde te bereiken. Je moet het gewoon laten sterven, omdat je niet kunt ascenderen als je nog iets op aarde wilt afmaken. Dit betekent dat je niet het volledige pad naar Christusschap kunt demonstreren, waarbij jij jezelf op het punt van ascensie brengt.

Wat doe je zolang je nog de wens hebt om iets op aarde te veranderen? De gevallen wezens, veel van hen, proberen macht te krijgen, omdat zij zichzelf willen verheffen tot een superieure status waarin zij zich niet meer bedreigd voelen. Als avatar oefent dit totaal geen aantrekkingskracht op jou uit. Je wilt geen macht om die reden, maar je kunt er wel in gevangen komen te zitten dat je macht wilt om het doel te bereiken dat je jezelf hebt gesteld en het lijden verlichten. Je denkt dat jij als je genoeg macht hebt, in staat zult zijn om het lijden te verlichten en de samenleving te veranderen. Maar zolang je die wens nog hebt, kun je niet boven een bepaald niveau van Christusschap uitkomen, omdat je gevangenzit in het zoeken naar macht om de wereld te kunnen veranderen. Dit wordt getoond in het leven van Jezus, waarin veel mensen in Israël wilden dat hij die rol oppakte omdat ze dachten dat het zijn lotsbestemming was, namelijk de koning van Israël te worden die de Romeinen kon verslaan en van Israël weer een onafhankelijk land te maken. Jezus werd in die verzoeking gebracht. Daarom trok hij zich veertig dagen en nachten in de woestijn terug, voor hij zijn eigen wens opgaf om de macht van een koning te krijgen die de samenleving kon veranderen. Daarom was hij in staat om het pad van Christusschap te demonstreren waarin je al je wereldlijke macht opgeeft en op zoek gaat naar spirituele macht. Je geeft toe: “Ikzelf kan niets doen, de vader in mij doet het werk.” Dit is Christusschap. Dit is het pad naar Christusschap. Niet dat je de macht krijgt om een of andere verandering op aarde te bevorderen, maar het pad te demonstreren dat het alternatief is voor het dualiteitsbewustzijn. Dit is jullie hoogste potentieel als avatar op aarde. Sommigen van jullie zijn oorspronkelijke bewoners van de aarde die naar dat niveau zijn opgeklommen, hebben dat potentieel ook.

Er komt een moment dat je beter je best moet doen om dat niveau van Christusonderscheid te bereiken, omdat je die dynamiek begint te begrijpen. Daarom word je niet in verzoeking gebracht zoals Jezus door de duivel in verzoeking werd gebracht die hem naar een plek bracht waar hij alle koninkrijken op deze wereld kon zien liggen en zeggen: “Dit alles zal ik je geven, als je mijn voeten valt en mij aanbidt.” Je kunt de duivel berispen of je kunt de duivel gewoon negeren en weglopen, de duivel laten sterven of beter, dat gescheiden zelf in je eigen wezen gewoon laten sterven, wegvagen. Je kunt het opgeven, loslaten, het laten sterven en je omkeren en naar het licht kijken van jouw IK BEN Aanwezigheid en naar het licht blijven lopen zonder afgeleid te worden door iets op aarde. Dit is Christusschap.

Jullie kunnen dit allemaal beginnen te demonstreren, op welk niveau je ook bent, door je gehechtheden te bekijken, door te kijken wat je in een bepaald patroon brengt, een reactiepatroon op aarde, en dan te beslissen dat je dat zelf wilt oplossen, zodat je dat patroon kunt ontstijgen. Daarmee demonstreer je een stap zet op het pad. Zelfs als je niet op het zesennegentigste niveau bent, kun je dat doen. Degenen onder jullie die boven het zesennegentigste niveau kunnen komen, die de initiatie al krijgen om het zesennegentigste niveau te ontstijgen, en de concentratie op jezelf los te laten, kunnen die leringen gebruiken om op dat hogere niveau te komen. Wat zal het voordeel zijn? Dat je de spanning in je eigen lichaam begint te reduceren tot je zover bent dat je er vrede mee hebt dat je op aarde bent; er vrede mee hebt dat je in een compact fysiek lichaam zit, met al die beperkingen die het heeft. Er in gedachten vrede mee te hebben dat je bent wie je bent, op het niveau van het pad te zijn waarop je bent en voortdurend ernaar te streven dat je naar het volgende niveau kunt. Veel van jullie zullen op je leven in dit leven terugkijken en begrijpen dat je die innerlijke spanning al had zolang jij je kunt herinneren.

Dit kwam niet doordat je een gevallen wezen was, maar omdat je het gevoel had dat je iets op aarde moest doen wat je nog niet had afgemaakt. Je had het niet bereikt. De enige manier om die spanning los te laten is dat je moet kijken wat je hier dacht te bereiken, wat je dacht te moeten doen en het dan los te laten. Dan kun je zonder spanning op aarde zijn en iets doen wat het collectieve bewustzijn zal verhogen en de aarde verhogen. Jezus had dat potentieel. Hij had een hoog niveau van Christusschap bereikt. Hij had gedemonstreerd dat hij een bepaald meesterschap over de geest had. Hij had het potentieel om de strijder-koning te worden die het Romeinse Rijk had kunnen verslaan, maar hij zou niets bereikt hebben om de planeet voortdurend verder te laten groeien als hij dat deed, maar hij heeft wel iets significants bereikt door het pad van Christusschap te kiezen. Ik weet heel goed, net als jij, dat zijn voorbeeld door de gevallen wezens werd vernietigd. Zijn leringen werden verdraaid en daardoor heeft hij niet bereikt wat hij had kunnen bereiken, maar hij heeft toch wel iets bereikt. Daarom is de planeet zoals ze tegenwoordig is in plaats van de middeleeuwen met al die oorlogen en conflicten en armoede en ellende die er in die tijd was.

Je kunt iets bereiken als je voor het pad naar Christusschap kiest, maar daarvoor moet je bereid zijn om te erkennen dat je nu nog niet het allerhoogste niveau van Christusonderscheid hebt en dat je alleen je Christusonderscheid kunt vergroten als je gaat begrijpen dat een paar overtuigingen die je nu nog hebt, en waarvan je denkt dat je die niet hoeft te onderzoeken, in feite illusies zijn en onderzocht moeten worden. Je zult ook alleen vooruitgang boeken op het pad van Christus als je dit momentum onder ogen ziet en het gescheiden zelf dat projecteert dat jij ongelijk hebt als je toegeeft dat je een illusie hebt geloofd en die oude epische denkwijze. Dit bereikt ook iets heel belangrijks op de planeet want hoe meer mensen die illusies loslaten, hoe meer je het collectieve bewustzijn optrekt en een opwaartse spiraal vormt die een significante draai kreeg door Gautama en zijn incarnatie als de Boeddha en opnieuw een belangrijke draai maakte door Jezus en sindsdien door anderen is versterkt.

Nu ben je op het punt dat jij het potentieel hebt om je momentum aan die opwaartse spiraal toe te voegen, maar hiervoor moet je slagen voor de initiaties die we nu duidelijker hebben gezegd dan ooit tevoren. Niet dat we nu klaar zijn, omdat we nog meer te zeggen hebben. Maar ik heb al genoeg gezegd voor sommigen om die sprong te kunnen doen naar de hogere niveaus van Christusschap waarbij je niet bang hoeft te zijn om te vallen of ongelijk te krijgen. Je hebt niet die spanningen vanbinnen, omdat je weet dat je steeds één stap per keer kunt en zult doen en blijft doen tot je op het honderdvierenveertigste niveau komt. Dan zul je die illusie doorzien. Je zult de beslissing nemen om door de poort te gaan waardoor je de aarde permanent achter je laat en in het geascendeerde rijk komt met een totaal andere bewustzijnsstaat en perspectief dan je gehad zou hebben als je niet was afgedaald en geïncarneerd was op een dichte planeet zoals de aarde, als je niet was geconfronteerd met het dualiteitsbewustzijn zoals is gebeurd.

Hiermee beëindig ik deze verhandeling die erg lang was, zoals ik weet. Niettemin bestaat tijd niet wanneer jij jezelf toestaat om de stroom van de geest te voelen. Ik dank jullie voor jullie geduld, voor jullie vriendelijkheid en de bereidheid om deze lange verhandeling uit te houden.

Je kunt er misschien op letten dat er in mijn decreet een zin staat die het heeft over de kunst om vriendelijkheid te herstellen. Het is mijn doel om de kunst van vriendelijkheid op aarde te herstellen en ik zoek naar mensen die ook het gevoel hebben dat dit een doel van hen is.