Christusschap is een kwestie van loslaten

Geascendeerde Meester Jezus Christus, 2020 – Webinar over het vergroten van je Christusonderscheid

IK BEN de geascendeerde meester Jezus Christus. We hebben gesproken over de vier niveaus, je vier lagere lichamen, en dat de gevallen wezens op die niveaus je Christusonderscheid proberen te blokkeren door je mee te slepen in diverse maalstromen, divers reactiepatronen. Maar waarom zijn zij daartoe in staat? Zij kunnen dat, omdat jij je een balk in je ogen hebt, je hebt psychologische problemen die je niet hebt opgelost – wat heel erg vanzelfsprekend is op het spirituele pad. Wij hebben het gehad over de niveaus van het pad, we hebben de honderdvierenveertig bewustzijnsniveaus besproken en als je het pad vindt is het wel duidelijk dat je – op welk niveau je ook bent in deze incarnatie – de initiaties niet kunt begrijpen, de illusies op de hogere niveaus, dat je niet veel verder kunt zien dan het niveau waarop je bent.

Zodra je een beetje herkent wat de gevallen wezens van buitenaf proberen te doen – om je Christusonderscheid te saboteren – moet je beginnen te kijken wat dan de innerlijke voorwaarden zijn die je gevoelig maken voor deze manipulaties. En dit houdt natuurlijk in dat je moet gaan kijken naar je psyche. Nu moeten we een bepaald onderscheid maken. Ik weet dat veel van jullie die deze dispensatie al enige tijd volgen, deze horde al hebben genomen. Maar ik wil het nog een keer zeggen voor degenen die deze lering vinden en deze dispensatie nog niet lange tijd volgen.

Een tijd geleden heb ik gezegd dat je ons, de geascendeerde meesters, kunt vergelijken met tweedehandsautoverkopers die een lokkertje gebruiken. Wij adverteren met een hele goedkope auto en als je eenmaal in de winkel bent, proberen we je een duurder model te verkopen. Met andere woorden, om je zover te krijgen dat je zelfs maar naar de leringen kijkt, moeten wij iets geven wat je aanspreekt op je huidige bewustzijnsniveau, wat dat niveau ook mag zijn. Als je bent begonnen met het bestuderen van de leringen, moeten we je op de hogere niveaus krijgen waarop je echt de vorderingen maakt die iemand kenmerken die persoonlijk Christusschap aanneemt. Wanneer je naar een spirituele, new age, gemeenschap in het algemeen kijkt, dan zie je dat de mensen op verschillende niveaus zijn; ze richten zich op verschillende dingen, ze hebben andere ideeën en verwachtingen wat betreft ze uit het volgen van het spirituele pad kunnen halen.

Om verder te komen met je Christusonderscheid moet er een moment komen waarop je moet nadenken: “Wat is mijn motivatie om het spirituele pad te volgen? Waarom ben ik hieraan begonnen? Waarom ben ik tot hier gekomen? Wat heb ik er verwacht uit te kunnen halen?” Misschien heb je hier nog nooit goed over nagedacht – de meeste studenten niet. Zij vinden een spirituele beweging, die beweging, die lering raakt iets bij hen aan vanbinnen en zij zijn zich er niet van bewust dat dit is omdat die beweging belooft te kunnen voldoen van de verwachting die zij hebben over het spirituele pad. Met andere woorden, wat doet het spirituele pad voor hen? De beweging of lering die bij hen een snaar raakt, heeft iets wat belooft dat het aan die verwachting kan voldoen. Het is dus heel belangrijk dat je een stap naar achteren doet en nadenkt over wat je verwacht van het spirituele pad.

Nu zal de overgrote meerderheid van de mensen en degenen die deze dispensatie al een tijdlang volgen, in staat zijn om zich nog te herinneren wanneer ze zich voor het eerst bewust werden van een spiritueel pad en dit bij zichzelf herkennen. De meeste mensen hebben duidelijk de verwachting dat het volgen van het spirituele pad iets voor hen zal doen, hen iets zal geven wat ze willen of nodig hebben hier op aarde. Ze zullen een bepaald voordeel hebben als ze het pad volgen dat te maken heeft met hun leven hier op aarde en hoe zij graag willen dat hun leven verloopt. Daar is niets mis mee – het is onvermijdelijk dat dit zo voelt, vooral omdat veel van jullie in een niet-spirituele samenleving zijn opgegroeid, of dit nu een religieuze of niet-religieuze samenleving was. Jullie zijn allemaal opgevoed, geprogrammeerd, om je vooral te richten op het leven in het fysieke universum.

De gevallen wezens proberen al duizenden jaren de mensheid te programmeren om zich in de eerste plaats op het leven op deze wereld te concentreren. Religies bieden natuurlijk een uitweg uit het leven op deze wereld, omdat je naar veronderstelling gered zult worden na dit leven. Maar omdat dit pas na dit leven is, besteden de meeste religieuze mensen niet veel tijd aan wat de eisen zijn om in het koninkrijk der hemelen te komen, of hoe ze het ook mogen noemen. Zij richten zich meer op wat hun religie voor hen kan doen tijdens hun leven op aarde. Wanneer je naar spirituele mensen in het algemeen kijkt, dan zie je dat die verschillende verwachtingen hebben over wat het spirituele pad voor hen zal doen. Er zijn bijvoorbeeld mensen die verwachten dat zij kunnen genezen van een ziekte, anderen verwachten dat zij veel geld kunnen verdienen om te kopen wat ze maar willen en weer anderen verwachten dat ze gemoedsrust kunnen vinden en een vreedzaam leven kunnen leiden, misschien wel in een afgelegen klooster. Anderen verwachten het tegenovergestelde, dat ze de macht krijgen om invloed op de samenleving en andere mensen uit te kunnen oefenen.

Er zijn veel verwachtingen – en die nemen verschillende vormen aan voor de mensen persoonlijk – en zoals ik al zei, is daar niets mis mee. Je moet beginnen met het bewustzijn dat je hebt. Het is logisch dat jij, wanneer je toe bent aan een spiritueel pad – op het achtenveertigste bewustzijnsniveau – meer openstaat voor een echt spiritueel pad waarbij je in bewustzijn groeit, dat je verwachtingen zult hebben en dat zal zo blijven tot het zesennegentigste niveau. Maar er komt een moment dat je naar die verwachtingen moet gaan kijken en denken: “Wat is er voor nodig als je Christus wilt volgen?”

Als we naar mijn leven tweeduizend jaar geleden teruggaan, dan zie je, als je tussen de regels door leest, dat ik met mijn discipelen en de mensen in het algemeen sprak over het pad van Christusschap. Christus volgen betekent dat je een leraar volgt die een hoger niveau van Christusschap heeft dan jij en daardoor geleidelijk aan je Christusschap aanneemt. Als je naar de woorden kijkt die ik destijds zei, dan zie je dat ik het had over het feit dat je bereid moest zijn om je leven te verliezen om Christus te volgen. Je moet niet gehecht zijn aan mammon, je moet de doden de doden laten begraven. Met andere woorden, er komt een moment, waarop je om Christus te kunnen volgen, iets moet opgeven. Dit houdt in dat je op het spirituele pad, van het achtenveertigste tot het zesennegentigste niveau, een tijdlang min of meer de illusie kunt hebben dat het spirituele pad gaat over het bereiken van iets tijdens je leven hier op aarde.

Ik zeg niet dat het volgen van een spiritueel pad je niets zal opleveren, maar ik zeg dat je tussen het achtenveertigste en zesennegentigste niveau de illusie kunt hebben dat de belangrijkste motivatie om het spirituele pad te volgen is dat je de verwachting hebt dat dit jou een bepaald voordeel zal opleveren die te maken heeft met het leven in het fysieke universum. Als je dichter bij het zesennegentigste niveau komt, moet je die verwachting bijstellen, omdat je anders niet verder komt dan het zesennegentigste niveau. Er komt een moment waarop je moet gaan herkennen dat het ware doel op het pad niet is dat dit jou een bepaald voordeel op deze wereld oplevert. Het ware doel van het pad is dat je het eeuwige leven krijgt en dat is heel wat anders dan de manier waarop de meeste mensen naar het pad kijken als ze daaraan beginnen. Het is heel anders dan de verlossing zoals veel religieuze mensen denken of het concept dat je naar de hemel gaat, hoe ze dat ook in verschillende religies definiëren. Er komt een moment waarop je moet begrijpen dat de hogere bewustzijnsniveaus van Christusschap, de bewustere niveaus van Christusschap, van je vragen om dingen achter te laten.

Om dat te kunnen, om op die hogere niveaus van Christusschap te komen, moet je eigenlijk door een fase heen waarin je het ene na het andere loslaat. Je geeft een bepaald levensgevoel op, een bepaalde verwachting, een bepaald standpunt, en een van die dingen die je op moet geven, is de verwachting dat het volgen van het pad je voordeel op aarde oplevert. Daarom moet je naar de verwachtingen kijken die je hebt over wat het spirituele pad voor je zal doen, wat jij eruit kunt halen. Als je bijvoorbeeld verwacht dat je onmetelijke rijkdom zult kunnen manifesteren, dan komt er een moment dat jij je af moet vragen waarom je het gevoel hebt dat je zoveel rijkdom moet hebben, wat je verwacht ermee te kunnen. Wat is het gevoel dat je daar uit kunt halen? En dan moet jij je gaan afvragen: “Zelfs als ik onmetelijke sommen geld had, zou dat mij dan ook het gevoel geven waar ik naar op zoek ben?”

Je zou eens naar veel rijke mensen kunnen kijken die meer geld hebben dan zij ooit in hun leven kunnen uitgeven. Hoe voelen die zich? Wat is hun psychologische gemoedsgesteldheid? De meesten voelen zich niet op hun gemak, zij zijn niet rustig, omdat ze zich zorgen maken over hoe ze nog meer geld kunnen verdienen, hoewel ze het niet nodig hebben, of zij maken zich er zorgen over of ze het geld dat ze hebben, verliezen. Zij voelen die spanning nog steeds. Zij zijn niet rustig. Zij gebruiken het geld niet om iets voor anderen te doen, iets waar veel spirituele mensen van dromen. Als je hiernaar kijkt, dan zeg je misschien: “Ik zou het natuurlijk beter doen, omdat ik spiritueel ben.” Je kunt het beter doen als jij je snel iets heel eenvoudigs realiseert: Op welke fysieke verandering, fysiek resultaat, hoop je als je op het spirituele pad bent, wat de motiverende factor in je zoektocht is die jou in gedachten een bepaald gevoel oplevert.

Het besef dat je snel moet krijgen, is dat die uiterlijke situaties jou niet automatisch dit gevoel oplevert, omdat dit gevoel in je psyche zit en je psyche is, in ieder geval niet op de hogere niveaus van Christusschap, niet afhankelijk van externe toestanden. Je innerlijke gevoel, je ervaring van het leven, wordt bepaald door wat er binnenin je vier lagere lichamen gebeurt. Al het geld dat je wilt hebben om jou dat innerlijke gevoel op te leveren, zal jou dat innerlijke gevoel niet geven. Alleen als je rechtstreeks aan je psyche werkt en het werk doet om datgene wat je innerlijke gevoel blokkeert, op te lossen, zal dit gevoel opleveren.

Je hebt misschien de verwachting dat je op een dag bepaalde macht zult bezitten om indruk op andere mensen te maken of anderen te bekeren, en dat dit iets goeds voor de planeet zal doen en het doel van de geascendeerde meesters. Het kan zijn dat je gedachten, je uiterlijke geest, het zo ziet, maar als je iets verder kijkt, dan zit daar het gevoel achter dat je hoopt te bereiken, en dat gevoel zal niet het resultaat zijn van de macht die op de wereld hebt. Het komt alleen maar omdat je elementen in je psyche hebt opgeruimd die dat gevoel blokkeren, als het een hoger gevoel is en niet een gevoel dat op angst berust. Er komt dus een keerpunt op het spirituele pad, omdat je pas verder komt als je volledig toegeeft dat de volgende fase voor jou eruit bestaat dat jij je moet concentreren op het oplossen van je psychologische problemen.

Nu zijn er mensen die dit besef krijgen op het zesennegentigste niveau, maar het moet je wel verder brengen dan dat zesennegentigste niveau. Wat betekent dat? Dat betekent dat je op het punt moet komen dat jij toegeeft dat jij je verwachtingen op moet geven, de verwachtingen die je had toen je aan het spirituele pad begon, de verwachtingen die je motiveerden om die inspanning tot op dit moment te leveren. Je moet ze allemaal opgeven.

Veel spirituele zoekers die zich oprecht wijden aan een bepaalde leer of een bepaalde praktijk, willen hun verwachtingen niet opgeven. Zij houden vast aan die verwachtingen en kunnen die niet loslaten. Hoe komt dat? Dat komt gewoon door het oerzelf, zoals we lang en breed in onze boeken ‘Healing your Spiritual Traumas’ en andere boeken in de serie hebben uitgelegd, was er een moment waarop je voor de eerste keer de gevallen wezens ontmoette en hun onbegrensde bereidheid om jou als spiritueel wezen te vernietigen. Dit heeft je diep geschokt en een groot trauma opgeleverd, en om met dat trauma om te kunnen gaan en in leven te blijven en op deze planeet te kunnen functioneren, heb je een oerzelf gemaakt. Dat oerzelf heeft als eerste de taak om de pijn van je oorspronkelijke trauma te onderdrukken, te verbergen, en dit hebben we je kosmische geboortetrauma genoemd. Het oerzelf werd geschapen als reactie op wat er hier op aarde met jou is gebeurd toen je de gevallen wezens tegenkwam.

Bij een paar mensen is dit op andere planeten gebeurd, maar dat maakt niet uit, de eerste keer dat je de gevallen wezens ontmoette, ontdekte je tot je grote schrik dat er iemand was die echt bereid was om jou totaal te vernietigen als hij dat kon. Dit heeft immense pijn bij jou veroorzaakt, omdat jij nooit had gedacht dat iemand jou zou willen vernietigen, omdat jij positief ingesteld bent en iedereen probeert te helpen en de planeet te helpen op een hoger niveau te komen. Je had nooit gedacht dat iemand zich hierdoor bedreigd zou kunnen voelen en dat iemand je om die reden zou willen vernietigen. Hier ben je dan, je komt dit tegen, dit veroorzaakt een grote schok, een diep gevoelde pijn en de gevallen wezens richten steeds opnieuw een beschuldiging op jou, dat je ongelijk hebt vanwege iets of dat er iets anders is. Het kunnen veel van dat soort dingen zijn, afhankelijk van de situatie op de wereld.

Jouw oerzelf werd geschapen om de schok, het gevoel van verlies, te compenseren, omdat je in zekere zin je onschuld verloor en je hebt je oerzelf dus ontworpen om in de eerste plaats dat verlies te compenseren, zodat je die pijn niet weer opnieuw zal gaan voelen, maar ook om de verwachting te wekken dat je op een dag weer teruggaat naar die toestand die je bent verloren, die je had voor je dit trauma kreeg. Je kunt terugkeren naar die staat van onschuld, maar je begrijpt dat het oerzelf door die situatie in het leven is geroepen. Hij werd niet uit onschuld geboren. Je oerzelf kan zich eigenlijk niet eens de gemoedstoestand voorstellen die je had voor het trauma, alleen erna. Het oerzelf kan Christusschap niet doorgronden. Die kan zich jouw ware onschuld, de gemoedsgesteldheid die je daarvoor had, niet voorstellen.

Het oerzelf stelt het doel dat je naar veronderstelling moet bereiken, maar het is geen echt doel, geen realistisch doel, geen deugdelijk doel. Het oerzelf kan ook niet verder kijken dan het niveau waarop hij werd geschapen, en dat is natuurlijk het niveau hier op aarde, het oerzelf kan zich dus niet voorstellen wat Christusschap is; hij kan zich niet voorstellen dat je ware gemoedsrust krijgt als je een bepaalde bewustzijnsstaat ontstijgt en je onschuld weer terugkrijgt. Het oerzelf kan alleen maar met de aarde omgaan en daarom denkt hij dat bepaalde omstandigheden op aarde ervoor hebben gezorgd dat jij je eerdere gemoedstoestand verloor, en dat andere omstandigheden op aarde ervoor kunnen zorgen dat het die weer terugkrijgt. Het oerzelf gaat dan in een kringetje lopen om te proberen een bepaalde toestand te bereiken, een bepaalde situatie hier op aarde die berust op de verwachting dat die situatie jou een gevoel zal opleveren dat niet op aarde bestond.

Jouw oorspronkelijke onschuld heb je meegenomen voordat je de gevallen wezens ontmoette, dat kwam niet door omstandigheden op aarde. Je verloor die, niet omdat je die verloor, maar je was je er niet meer van bewust, omdat de Bewuste Jij zo geschrokken was dat hij gescheiden zelven in het leven riep. Nu zit je in het gescheiden zelf, kijkt door het filter van het gescheiden zelf, en dan kun je niet zien dat je nooit je onschuld bent kwijtgeraakt, je bent nooit iets verloren. Je kunt niets verliezen als het pure bewustzijn van de Bewuste Jij. Je onschuld was de verbinding met je IK BEN Aanwezigheid en het contact met jouw IK BEN Aanwezigheid kun je nooit verliezen. Dat kan alleen maar bedekt worden met uiterlijke zelven, gescheiden zelven. En je kunt die verbinding met je IK BEN Aanwezigheid iet zien omdat jij in dat zelf zit en door dat zelf naar de buitenwereld kijkt. De enige manier om je contact met je IK BEN Aanwezigheid te hertstellen, is dat je uit dat zelf stapt.

Om uit het zelf te kunnen stappen, moet je naar het zelf kijken. Het oerzelf kan dit proces niet doorgronden. Hij denkt dat de omstandigheden op aarde ervoor hebben gezorgd dat je iets bent kwijtgeraakt. Hij weet niet precies wat het was, maar hij heeft wel het idee dat je iets niet meer hebt. Hij probeert je te helpen om dat weer terug te krijgen, maar denkt dat dit alleen maar kan als er aan bepaalde voorwaarden op aarde wordt voldaan. En wanneer je het spirituele pad ontdekt, in wat voor vorm ook, dan heeft jouw oerzelf de verwachting dat dit spirituele pad, een lering van de geascendeerde meesters, of iets anders, jou het vermogen teruggeeft om de uiterlijke omstandigheden op aarde te veranderen, zodat dit de innerlijke toestand zal opleveren die het oerzelf voor ogen heeft. Maar de toestand die het oerzelf kan begrijpen, is in de eerste plaats niet realistisch en wat je echt terug moet vinden, is je contact met je IK BEN Aanwezigheid en dat gaat verder dan de aarde en kan daarom niet door situaties op aarde tot stand komen.

Heel veel mensen hebben een spirituele beweging gebruikt om zich uit de samenleving terug te trekken en in een afgelegener omgeving te leven, waar ze beschut zijn tegen de drukte van het leven van elke dag en je ziet misschien dat veel van hen zich al decennia lang in zo’n omgeving bezig houden met diverse praktijken, maar dat er maar heel weinig mensen zijn die echt de vorderingen hebben gemaakt waar ze van dromen. En hoe komt dat? Omdat de meeste spirituele leringen en toepassingen op aarde je een automatisch resultaat beloven. Zij beloven dat je door een leer, door iets op de wereld toe te passen, je doel zul bereiken zonder dat je naar je psyche hoeft te kijken.

Let alsjeblieft goed op die laatste zin. De meeste spirituele leringen beloven je dat je elk doel dat je wilt bereiken, kunt bereiken zonder naar jouw eigen psyche te hoeven kijken. Nu hebben we heel diepgaande en gedetailleerde leringen gegeven over het oerzelf en andere gescheiden zelven die daaruit zijn voortgekomen en de kern van die leringen is simpel: de gescheiden zelven, het oerzelf en andere geschapen zelven zullen altijd projecteren dat er een bepaald probleem moet worden opgelost, er moet een bepaalde toestand bereikt worden, maar in werkelijkheid is dat een illusie. Zolang je echter gelooft dat je iets moet doen, of dat je iets moet bereiken, of iets moet oplossen, zit je in dat zelf opgesloten. De ware sleutel om het Christusonderscheid bij een bepaald niveau te overstijgen, is het oerzelf opruimen. Maar dat lukt je niet zolang je probeert het probleem op te lossen dat het oerzelf zegt dat er is, of dat bepaalt wat het oerzelf is, zouden we kunnen zeggen. Je moet zover komen dat jij als Bewuste Jij uit het oerzelf kunt stappen, ernaar bekijken en zeggen: “Is dit een echt probleem? Kun je het zelfs wel oplossen? Zelfs als dat kon, wat zou ik daar dan mee opschieten?”

Dan kom je tot het besef, je ervaart de waarheid, dat het geen echt probleem is en dat het je niets zou opleveren als je het zou oplossen. Op dát moment kun jij je afscheiden van dat zelf. Je kunt de oefening of de procedure om dat te doen gebruiken om het oerzelf te laten sterven: in plaats van het probleem proberen op te lossen, laat je het sterven. Met andere woorden, die zelven projecteren op jou, en de gevallen wezens projecteren ook op jou, dat je de innerlijke gemoedstoestand waar jij zo naar verlangde, zult bereiken als je dit probleem op de wereld hebt opgelost. Wij zeggen tegen jou dat je die innerlijke gemoedstoestand pas zult bereiken als je het probleem niet meer wilt oplossen. Je laat het los. Je laat het zelf sterven. Je probeert niets op te lossen, of iets te compenseren of een innerlijke staat bereiken. Je laat gewoon het zelf sterven.

Kijk eens terug naar wat ik zei: “Wat kan jou dat schelen, volg je mij?” Deze uitspraak zegt eigenlijk dat er heel veel momenten op het spirituele pad zullen komen waarop je een bepaalde initiatie krijgt, een bepaalde illusie. De illusie is dat je iets moet doen, iets moet oplossen. Maar je moet eigenlijk beseffen dat dit van een bepaald gescheiden zelf komt en in plaats van te proberen iets op te lossen, moet je proberen om te proberen iets op te lossen opgeven, je laat gewoon het zelf sterven, omdat jij je realiseert dat het belangrijker is om Christus te volgen dan die uiterlijke toestand hier op aarde te bereiken.

Laat ik nu nog eens terugkomen op de verkiezing in de Verenigde Staten. Als je daar neutraal naar kijkt, naar de vele mensen die beweren dat ze Trump volgen, dan zie je dat zij hier erg emotioneel van worden. Zij zijn heel erg gehecht aan Trump en het beeld dat hij heeft geprojecteerd, maar eigenlijk zijn ze gehecht aan het gevoel dat hij hen heeft gegeven en zij zijn gaan geloven dat je dat gevoel alleen maar bij Trump kunt krijgen, en als hij president is, de leider is, en daar zijn ze dus heel erg aan gehecht. Maar wat proberen die mensen eigenlijk te doen? Zij proberen een gevoel te krijgen, maar ze proberen dat te doen door middel van een situatie op aarde en nu bestaat de mogelijkheid dat die situatie zal veranderen en dat Trump geen president meer zal zijn. Hoe kun jij je daarvan bevrijden? Alleen als je beseft dat er meer is, dat iets belangrijker is dan die situatie in de buitenwereld. Hoe moet je verder als je in Trump hebt geloofd als jij student bij geascendeerde meesters bent en hij geen president meer is? Dat kan alleen maar als je bereid bent om te zeggen: “Wat kan mij dat schelen, ik zal Christus volgen.”

Je komt tot het besef dat een hoger niveau van Christusonderscheid belangrijker voor jou is dan wat voor situatie op de wereld ook, wie er ook maar president is. Jouw Christusschap hangt niet af van wie er president van de Verenigde Staten is. Als je dat denkt, dan weet je niet wat Christusschap is, bestudeer dan mijn vele leringen over Christusschap. Begrijp je hoe je verder komt na deze situatie? Alleen als je iets loslaat, eigenlijk door alleen te erkennen dat het gevoel dat jij wilt, niet door omstandigheden op de wereld kan worden gegeven, maar alleen als jij aan je psyche werkt. De leringen van de geascendeerde meesters in deze dispensatie gaan daar alleen maar over. Nu kun je op het punt zijn dat je die leringen niet wilt toepassen, en die keuze heb je, ga dan in vrede of ga niet in vrede als je dat wilt, maar wij kunnen niemand helpen die niet iets wil loslaten.

Dit is slechts één voorbeeld, maar er zijn natuurlijk talloze voorbeelden. Kijk naar de spirituele mensen in het algemeen; kijk naar de studenten van geascendeerde meesters in vorige dispensaties, of zelfs in deze dispensatie, en dan zie je dat heel veel van hen op een bepaald punt iets niet wilden opgeven. Of ze verlieten het pad of gingen het linkse pad op, het wereldlijke pad, omdat zij weigerden met hun psychologische problemen af te rekenen, ze weigerden om iets los te laten om Christus te kunnen volgen. Zij konden niet zeggen: “Wat kan mij dat schelen? Ik volg Jezus, ik zal Christus volgen.” Net als de jongeman die bij mij kwam, zeggen ze: “Ik wil jou volgen Jezus, maar mag ik eerst nog mijn vader begraven?” Met andere woorden, hij moest eerst nog iets doen op de wereld voor hij Christus kon volgen en dan kun je Christus niet volgen, omdat er altijd wel iets op de wereld is wat je nog moet doen. Wat heb ik tegen die jongeman gezegd? “Laat de doden de doden begraven.” Laat degenen die gevangenzitten in het doodsbewustzijn, de dingen doen die zij denken te moeten doen. Je kunt weigeren om al die dingen te doen en ze gewoon loslaten en met Christus naar een hoger niveau van het pad wandelen. Maar waarom kunnen die mensen dat natuurlijk niet? Omdat zij niet naar het oerzelf hebben gekeken, dat denkt dat hij je een bepaald gevoel moet geven door hier op aarde bepaalde omstandigheden te kweken.

We zouden kunnen zeggen dat dit een illusie van alle tijden is. Het is het enige geheim, als er al een geheim is, op het spirituele pad. Het is een geheim omdat er nauwelijks een lering op de wereld is die dit in eenvoudige taal rechtstreeks onthult. Dit komt gedeeltelijk omdat het collectieve bewustzijn op aarde realistisch gezien een langzaam en geleidelijk proces is. Het heeft pas zin om een lering te geven als een aantal mensen eraan toe is om die lering te omarmen en toe te passen. Maar ondanks dat is het een feit: “Wat houdt het in dat mensen niet toe zijn aan het omarmen van een lering?” Dat zij niet naar zichzelf, de balk in hun eigen oog, willen kijken. Er zijn veel christenen die beweren dat zij mijn toegewijde volgelingen zijn, maar niet naar de uitspraken willen kijken die ik heb gedaan, inclusief die over de balk in je eigen oog, in plaats van andere mensen te veroordelen vanwege de splinter in hun oog. Dit is een van de dingen die je echt moet opgeven, een van de moeilijker dingen die je moet opgeven om boven het zesennegentigste niveau uit te komen. De gevallen wezens zijn een heel goed voorbeeld van deze bepaalde bewustzijnsstaat. Wanneer je weigert naar jezelf te kijken, de balk in je eigen oog, dan concentreer jij je alleen maar op de splinter in het oog van anderen en ben je altijd bezig om anderen op die splinter te wijzen, altijd naar buiten te kijken, dat het probleem op de wereld is, dat andere mensen tekortschieten en dat andere mensen moeten veranderen.

De gevallen wezens zitten vast in een bewustzijnsstaat en kunnen daar pas uitkomen als ze willen veranderen, maar zelfs dan zal het nog lang duren om daar uit te komen. Zij hebben op deze planeet een heel sterk collectief beest geschapen dat alle mensen in deze bewustzijnsstaat probeert te krijgen. Je beoordeelt altijd andere mensen. Je ziet hier heel veel voorbeelden van: je benoemt een zondebok die de oorzaak van jouw problemen is en je gelooft dat jouw probleem zich oplost wanneer jij de zondebok kwijt kunt raken of als de zondebok verandert. Het probleem zal als bij toverslag oplossen. Dit is een heel erg sterk collectief beest en nogmaals, het is volkomen begrijpelijk, het spreekt vanzelf, dat jij hierdoor wordt beïnvloed als je de leringen van de geascendeerde meesters vindt, omdat je bent opgegroeid in een omgeving die zijn eigen maatstaven had om mensen te beoordelen, en ik zeg dit omdat het niet afhangt van waar je op de wereld bent opgegroeid, want er zijn maar heel erg weinig uitzonderingen op.

Je had normen, er waren maatstaven, dit is normaal gedrag. Zo gedragen we ons in Denemarken, zo doen Deense mensen, zo doen Amerikanen, zo doen Fransen, zo doen Duitsers, zo doen Britten, enzovoort. Dat is zo in iedere natie. Er is een norm voor hoe jij je behoort te gedragen als goed persoon en je bent zo opgevoed dat jij jezelf en andere mensen volgens deze norm beoordeelt. Voldoe je eraan of niet? En als er mensen zijn die niet aan die norm voldoen, dan zijn er diverse maatregelen en manieren om de mensen die daar niet aan voldoen onder druk te zetten. Het is natuurlijk onontkoombaar dat jij, als je de leringen van de geascendeerde meesters vindt, dit ook in je vier lagere lichamen hebt zitten. Je hebt zelven die zijn geschapen als reactie hierop, en waarschijnlijk al in vele levens daarvoor, en waarschijnlijk sterker zijn geworden door alle levens heen. Die zelven beoordelen zichzelf voortdurend, beoordelen voortdurend anderen, wat er op de wereld gebeurt, en hebben een oordeel over van alles. Wat gebeurt er wanneer je een lering van geascendeerde meesters vindt die het heeft over Christusschap en Christusonderscheid? Die zelven zullen letterlijk roepen: “HOERA! Dit is het beloofde land, omdat wij, als we maar Christusschap en Christusonderscheid kunnen bereiken, de absolute maatstaf hebben om andere mensen te beoordelen.”

De meeste mensen die spiritueel zijn, hebben een psychologisch mechanisme. Jullie zijn opgegroeid in een samenleving die waarschijnlijk werd gedomineerd door een specifieke religie, of misschien door de religie die het wetenschappelijk materialisme is. Je hebt dus altijd wel het gevoel gehad dat je eigenlijk geen materialist kon zijn en dat jij niet mee kon doen met de heersende religie in jouw samenleving. Misschien heb jij je toen wel een buitenbeentje gevoeld. Je hebt altijd het gevoel gehad dat je werd beoordeeld door religieuze mensen, door materialisten, misschien de communisten, afhankelijk van waar je bent opgegroeid, maar je voelde dat je er niet bij hoorde. Je werd veroordeeld omdat jij je niet gewoon aan de normen kon houden. Om hiermee om te kunnen gaan, heb je in je jeugd, en waarschijnlijk ook in vorige levens, zelven geschapen en die zelven wilden compenseren dat je werd veroordeeld.

Ze doen dat door te proberen de indruk te geven, de overtuiging dat hoewel je door anderen werd veroordeeld, de anderen geen gelijk hadden en dat jij per slot van rekening inderdaad gelijk had omdat jij wel spiritueel bent. Je had gelijk om spiritueel te zijn. Die zelven zullen dan onherroepelijk de lering van de geascendeerde meesters gebruiken om andere mensen te veroordelen. Die mensen geloofden dit idee niet, daarom hadden ze ongelijk. Zij geloven niet in reïncarnatie en daarom hadden ze geen gelijk. Zij geloven dit niet, zij geloven dat niet, niet wat de geascendeerde meesters onderwijzen, daarom hebben ze een lagere bewustzijnsstaat dan ik. Nogmaals, ik neem niemand iets kwalijk. Op de lagere niveaus van het pad deed ik dat ook, niet in mijn laatste incarnatie, maar wel in eerdere. Wij zijn hier allemaal doorheen gegaan, het hoort bij het pad, maar er zijn spirituele mensen, zelfs studenten van geascendeerde meesters, die hier geen afstand van kunnen nemen. Zij erkennen niet dat zij zo’n gescheiden zelf hebben, gescheiden zelven, die alles willen beoordelen en dat die een lering van geascendeerde meesters benutten om de hoogste maatstaf te stellen om andere mensen te beoordelen.

Dit zie je overal ter wereld. Het is een onderdeel van de ‘menselijke conditie’ zou je kunnen zeggen. Je negeert de balk in je eigen oog door naar de splinter in het oog van anderen te kijken, en je beoordeelt hen heel streng volgens een absolute standaard, zo denk je. Het is zo dat spirituele mensen, en veel studenten van geascendeerde meesters zeker, de verwachting hebben dat het mogelijk is om een spirituele gemeenschap te vormen die berust op liefde en vriendelijkheid. Jij hebt dus intuïtief het gevoel dat er een spirituele gemeenschap kan komen waarin je niet wordt beoordeeld. Heel veel mensen die een leer van de geascendeerde meesters vinden, hebben dus de verwachting dat degenen die deze leer volgen, niet mogen oordelen, zij moeten vriendelijk zijn, zij moeten liefdevol zijn, zij moeten elkaar steunen. Het is begrijpelijk dat je die verwachting hebt, maar hij is niet realistisch.

De boodschapper hoorde vele jaren geleden, toen hij nog in Denemarken woonde, over de Summit Lighthouse. Hij had natuurlijk een bepaalde verwachting over hoe het bij de Summit Lighthouse zou zijn en hoe de mensen die bij de Summit Lighthouse waren, zouden zijn, op afstand, hij bezag het van afstand, hij zag het ideaal dat de leringen uitdroegen en dacht toen dat iedereen die die leer volgde, een liefdevol en vriendelijk mens was. Toen hij in 1987 in het hoofdkwartier van de Summit Lighthouse in Montana aankwam, kreeg hij een enorme schok. Toen hij daar drie dagen was, leek het of hij drie dagen in de hel was geweest, zoals ik naar veronderstelling in de hel was geweest volgens de Bijbel. Op een dag ging hij zitten en moest een beslissing nemen. Of hij moest weglopen of een manier vinden om daar te kunnen zijn. Er kwam een gedachte bij hem op en hij was in staat om die met zijn gedachten te begrijpen: “Maar wacht eens, toen ik door de poort liep, stond daar niet een grote vuilnisbak met een bord waarop stond dat jij je ego daar moest achterlaten. Vanzelfsprekend heb ik mijn ego daar niet achtergelaten en als ik dat niet gedaan heb, dan hebben die andere mensen het waarschijnlijk ook niet gedaan. Dat betekent dus dat die andere mensen nog een ego hebben en ik heb mijn ego ook nog steeds en misschien waren mijn verwachtingen dan wel niet erg realistisch. Misschien was het niet realistisch om te verwachten dat alle mensen die door die poort gingen, ineens perfect zouden worden en dat ik perfect zou worden als ik door die poort zou lopen.” Juist die gedachte zorgde ervoor dat hij in die gemeenschap kon blijven en enorme vorderingen kon maken in de tien jaar dat hij daar heeft gewoond.

Door soortgelijke gedachten konden ook veel andere mensen daar blijven, maar er waren ook mensen die zich dit niet realiseerden. Zij vonden andere manieren om daar mee om te gaan en zij begonnen oordelen te vellen of bleven andere mensen veroordelen en daardoor natuurlijk ook zichzelf zonder dat zij zich dit realiseerden. Daarom zie je dat de Summit Lighthouse in die tijd, maar nog steeds, een cultuur had waarin men elkaar heel erg beoordeelt en de leringen van de geascendeerde meesters gebruikten om een ideaalbeeld van de volmaakte chela te vormen. Ze beoordeelden elkaar over de mate waarin ze voldeden aan de eisen die gesteld werden. Hoor je bij de staf? Welke afdeling van de staf? Zeg je wel genoeg decreten op? Ben je een communicant? Geef je geld aan de kerk? Woon je in Glastonbury? Dat soort dingen, wat voor auto heb je? Welke kleur heeft hij? Wat voor kleur kleren draag je? Wat eet je? Wat voor dieet heb je? Wat zit er achter die geneigdheid om anderen te oordelen? Dit is de gedachte dat je door bepaalde uiterlijke rituelen en oefeningen automatisch Christusschap zullen bereiken.

We heb inmiddels zoveel leringen gegeven die deze illusie onderzoeken dat je in staat moet zijn om te begrijpen dat er gewoon een moment komt waarop je pas meer Christus en Christusonderscheid zult krijgen als je volledig bewust erkent en begrijpt dat Christusschap geen product is van omstandigheden op de aarde. Christusschap is geen kwestie van wat je hebt bereikt, wat je hebt gedaan, wat je bezit, welke oefeningen je doet, hoeveel decreten je opzegt. Dat levert je geen Christusschap op. Christusschap hangt maar van één ding af. Niet wat je hebt bereikt, maar wat je hebt opgegeven, wat je hebt overgegeven, wat je hebt losgelaten. Hoeveel gescheiden zelven heb je losgelaten? Hoeveel verwachtingen heb je losgelaten? Hoe vaak ben je met een verwachting geconfronteerd, een gehechtheid, en heb je toen tegen jezelf gezegd, en het ook echt meende: “Wat kan mij dat schelen? Ik volg jou!” Dat is de enige sleutel tot Christusschap.

Je kunt wel lid zijn van een spirituele organisatie. Je kunt de religieuze praktijken jaren en jaren volgen. Wij hebben dit al heel vaak gezien, maar je maakt nog steeds niet die vorderingen waardoor je Christusschap bereikt, omdat je nog niet de omslag hebt gemaakt en weet waar het bij Christusschap om draait. Het is geen kwestie van aan dingen op aarde vasthouden, je hoeft geen dingen te vervolmaken, het is een kwestie van loslaten. Veel, heel veel, spirituele studenten concentreren zich heel erg op het concept van spirituele resultaten behalen, en bepaalde vermogens krijgen, wanneer ze het pad vinden. Er zijn veel studenten die van bovennatuurlijke vermogens dromen en helaas heeft mijn leven die droom aangewakkerd, omdat ik wel een paar bovennatuurlijke dingen heb gedaan. Heel veel mensen denken dat zij dat ook moeten leren of dat zij een soort talent hebben, hoe dat ook maar in een organisatie en leer wordt genoemd, dus zij denken dat zij iets wat zij al bezitten, moeten vervolmaken, iets zo goed doen dat wij als geascendeerde meesters zullen zeggen: “Ah, dit is een chela die een mooi spiritueel resultaat heeft behaald op de zeven stralen, hij is toe aan zijn ascensie.”

Het echte pad gaat niet over het verwerven van een bepaald vermogen, of zelfs kennis en begrip, omdat het pad, het valse pad dat de gevallen wezens projecteren en dat door veel studenten op een bepaald niveau wordt geaccepteerd, omdat zij niets anders kunnen. Het is in feite een pad dat een bepaald aspect van je ego, een gescheiden zelf, versterkt. Omdat we het hebben over Christusonderscheid, heb je een heel sterk gescheiden zelf wanneer je een pad vindt dat in veel levens is geschapen als reactie op een cultuur waarin men elkaar beoordeelt. Dit zelf kan dus zelfs het gevoel hebben dat hij talent heeft om anderen te beoordelen. Hij kan zelfs het gevoel hebben dat het naar mijn aansporing moet luisteren en ‘een rechtvaardig oordeel vellen’, omdat het denkt dat dit oordeel niet berust op een menselijke maatstaf maar op een hogere maatstaf en wanneer je een lering van de geascendeerde meesters vindt, zegt dit zelf: “Dit is mijn kans, ik zal die lering ijverig bestuderen, hem toepassen en ik zal het vermogen om te oordelen bereiken en gebruiken, ik zal mijn talent perfectioneren. Ik zal de hoogste standaard, namelijk Christusonderscheid, bereiken om te kunnen oordelen en dan zal ik kunnen oordelen zoals een geascendeerde meester oordeelt.

Heel veel studenten van geascendeerde meesters hebben geloofd dat het erom gaat dat je dit zelf perfectioneert en wanneer zij dat hebben gedaan, dan kunnen ze op de hoogste manier een oordeel vellen en hebben ze Christusschap gekregen. Dit is Christusschap, denken ze, maar mijn geliefden, dit is slechts een zelf. Het kan nooit in de hemel komen. Hoe ontwikkeld zijn vermogen om een oordeel te geven ook is, het komt nooit in de hemel. Je kan niet in de hemel komen zolang je dit zelf meesleept. Het past niet door de deur. Hoe kom jij dan in de hemel? Alleen als je het zelf loslaat. Wat betekent dat? Veel studenten die we zien, zowel in deze dispensatie als andere, denken nog steeds dat Christusschap een kwestie is van naar de wereld kijken, naar daden kijken, naar ideeën kijken, naar bepaalde dingen kijken die verschijnen en ze beoordelen volgens een maatstaf van goed of fout.

Wat hebben we gezegd? Wat moesten de gevallen wezens doen om het leven op deze planeet te verpesten? Ze moesten projecteren dat er een norm bestaat voor wat er wel of niet mag gebeuren en dat jij alles alleen maar hoeft te beoordelen volgens een waardeoordeel of het goed of fout is, waar of niet waar. Deze mensen denken dus dat zij een lering van de geascendeerde meesters moeten bestuderen en toepassen om het zelf dat oordeelt te perfectioneren, zodat dit oordelende zelf in staat is om alles wat er op aarde gebeurt te beoordelen: Is het goed of is het fout? Is het Christus of de antichrist? Maar dit is een illusie en op het zesennegentigste niveau moet je daarmee afrekenen als je hogerop wilt komen. Anders kom je in een neerwaartse spiraal en word je steeds veroordelender, terwijl je er soms van overtuigd bent dat je de Levende Christus bent die een oordeel velt.

Laat ik je een illustratie geven. Laten we zeggen dat je op een druk vliegveld bent. Het is nog voor de coronacrisis en er zijn veel mensen. Zij spreken tegen elkaar, er zijn luidsprekers, er is muziek; er zijn allemaal verschillende geluiden. Je gaat daar naar binnen en je denkt: “Het is mijn taak om te beoordelen welke geluiden van de Christus komen en welke niet.” Wat doe je dan? Je concentreert je aandacht op het geluid en je denkt dat jij je Christusschap manifesteert wanneer jij je vermogen ontwikkelt om de geluiden te beoordelen. Maar wat is Christusschap eigenlijk? Christusschap is niet degene die de geluiden hoort en ze beoordeelt. Een Christuswezen is iemand die de stilte hoort achter al die geluiden. Je bent misschien op de lawaaierigste plek op aarde zijn, maar achter al dat lawaai, zit stilte. Het geluid moet ruimte hebben waarbinnen het kan bestaan, de ruimte die de Boeddha voor de aarde bewaart. De ruimte, de stilte kennen die achter de geluiden zit, is Christusschap en het allerhoogste Christusonderscheid.

Er is een fase waarin je, zoals ik heb uitgelegd, jouw onderscheidingsvermogen op het fysieke, emotionele, mentale en identiteitsniveau gebruikt om het onderscheid te maken: wat een illusie is, een manipulatie, een maalstroom, en al dat soort dingen meer. Op dat niveau vel je nog steeds oordelen, zouden we kunnen zeggen. Je beoordeelt en analyseert nog steeds. Dit is een deel van Christusschap op de beginniveaus, maar ik zeg je dat er een moment komt waarop je op hogere niveaus van Christusschap kunt komen of naar beneden kunt gaan, of naar beneden kunt beginnen te gaan omdat je denkt dat Christusschap gaat over oordelen. Nog, ga nog eens naar de situatie waarin je in die airport terminal bent met al dat lawaai, mensen lopen heen en weer. Je beseft dat je een koptelefoon bij je hebt die het lawaai uitschakelt en als je hem opzet, dan die sluit hij je oren goed af. Er zit een knop aan de zijkant en als je die knop aanzet, dan zal de koptelefoon al het lawaai afsluiten en hoor je alleen maar stilte. Dat zijn de hogere niveaus van Christusschap en Christusonderscheid: je aandacht richten op de stilte achter het lawaai.

Maar wat betekent dat? Het betekent dat jij beseft dat het belangrijkste voor jou is dat je stilte hoort. Hoe ga je die stilte horen? Door je aandacht niet meer op het lawaai te richten. Zolang jij je aandacht op het lawaai richt, kun je de stilte niet horen. Wat richt je aandacht voornamelijk op het lawaai? Dat is de overtuiging dat je moet beoordelen welk geluid goed en fout is, welk geluid gelijk heeft, of ongelijk. Maar je komt op een punt dat het niet meer belangrijk is om te beoordelen welk idee, welke manifestatie, welke mensen gelijk of ongelijk hebben. Jij vindt het belangrijker om de stilte, de Christusgeest, te horen. Als je die stilte eenmaal begint te horen, iets wat bij de meeste mensen pas in een gewonere manifestatie zal gebeuren als ze het oerzelf hebben opgeruimd, zullen veel mensen er glimpen van opvangen voor ze het oerzelf hebben opgeruimd, maar kunnen ze dit nog niet in stand houden. Nadat je het oerzelf hebt opgeruimd, kun je die stilte ervaren en ineens wordt dat veel belangrijker dan beoordelen of iemand president moet worden, of waar mensen ook een oordeel over kunnen hebben.

Dan begin je verder te kijken dan de standpunten die er op de wereldzijn. Zoals ik al zei, kunnen er twee studenten van geascendeerde meesters zijn die allebei geloven dat zij al enig Christusonderscheid hebben, en de ene wil Trump als president en de andere wil een andere president. Maar als ze beiden meer Christusonderscheid krijgen, beginnen ze in te zien dat het niet belangrijk meer voor hen is wie president is. Andere dingen zijn belangrijker. Het is bijvoorbeeld belangrijker dat er een soort eenheid tussen hen ontstaat en het niet oneens zijn over wie er wel of niet de president moet worden. Het bereiken van een hogere mate van Christuseenheid is belangrijker dan iemand anders ervan overtuigen wie er president moet worden. Dit is een voorbeeld van hoe spirituele studenten het zelf kunnen overwinnen dat alles wil beoordelen. Dit is de enige manier waarop jij of iemand anders in staat is om de gemeenschap te vormen waar heel veel spirituele mensen van dromen, een gemeenschap die berust op liefde, vriendelijkheid en elkaar steun geven.

Hoe kan een gemeenschap hulpvaardig zijn als iedereen een ander beoordeelt? Hoe kunnen mensen stoppen met elkaar beoordelen als ze niet naar zichzelf kijken en het zelf dat alles en iedereen beoordeelt, inclusief henzelf? Je moet afrekenen met dat zelf, je moet je realiseren dat het geen kwestie is van de allerbeste manier vinden om een oordeel te vellen. Het is een kwestie van het zelf laten sterven en met Christus de stilte in te lopen. Wat wil je? Wil je Christusschap of wil je een menselijk oordeel? Ik geef je de keuze tussen leven en dood. Kies voor het leven als je met mij verder wilt. Anders moet ik je wel achterlaten en kun je het pad bewandelen dat jij voor jezelf maakt op grond van je oordelende zelf dat je vertelt wat goed en fout is, wat Christus of antichrist is. Dit zelf zal absoluut alles beoordelen wat aan het bestaan van een gezag buiten jou twijfelt.

Wees eerlijk tegen jezelf. Ik heb dit al vaker gezegd: je beweert dat je een student van geascendeerde meesters bent, je hebt tijd besteed aan het bestuderen van onze leringen. Wat wil je echt? Wil je vorderingen maken of wil je dit zelf bevestigen dat nooit in de hemel komt? Het oordelende zelf zal alle leringen die dit betwijfelen, inclusief de leringen van de geascendeerde meesters, bekijken en beoordelen dat die leringen niet van de Christus komen.

We hebben groepen mensen gezien die zichzelf en elkaar ervan overtuigd hebben dat een bepaalde boodschapper geen boodschapper meer was omdat de meesters iets nooit zouden zeggen. Zij zijn uit die organisatie gestapt, hun eigen weg gegaan, en waren er absoluut van overtuigd dat zij het beter wisten dan de boodschapper, of de boodschapper wel of niet een nauwkeurige boodschap van de meesters had gekregen. Maar eigenlijk zit erachter dat hun oordelende zelven dachten dat zij het beter dan de geascendeerde meesters wisten wat de boodschapper moet zeggen. Maar hoe kan ik je helpen om je te bevrijden van dat gescheiden zelf als wat ik zeg zich aanpast aan dat oordelende zelf?

Het zelf denkt dat hij naar de hemel gaat als hij zijn oordeel perfectioneert. Maar mijn geliefden, ik ben een geascendeerde meester en daardoor weet ik dat dit zelf nooit in de hemel zal komen en dat jij niet in de hemel komt zolang je nog vasthoudt aan dat zelf. De enige kans die ik heb om jou te helpen ascenderen, is dat je dit zelf gaat herkennen opdat je het los kunt laten! Maar als jij je ervan laat overtuigen dat er geen geascendeerde meester spreekt wanneer ik dat zelf onderzoek, dan ben je verloren. Ik ben je kwijt. Ik kan je dan niet helpen. Ik kan alleen je vrije wil respecteren en zeggen dat die persoon er nog een keer voor heeft gekozen om het linkse pad te nemen om een zelf te verheerlijken in plaats van dat zelf te laten sterven en Christus te volgen. Ik kan je ervan verzekeren dat degenen die dat in dit leven doen, dit al in veel vorige levens hebben gedaan. Hoelang kies je er nog voor om het gescheiden zelf steeds opnieuw te blijven volgen in plaats van Christus? Hoe vaak moet je nog de ervaring krijgen dat dit niet werkt? Want er komt opnieuw een incarnatie, en nog één, en nog één, terwijl degenen die het oordelende zelf opgeven, uiteindelijk ascenderen.

Wat is ervoor nodig om de verdedigingslagen te penetreren die je gescheiden zelven hebben opgebouwd rondom de Bewuste Jij? Wat heb jíj daarvoor nodig? Denk na over deze vraag. Welke barrières hebben je gescheiden zelven opgeworpen zodat de Bewuste Jij me niet kan horen? Waardoor je geen oren hebt om te horen en ogen om te zien, en je niet kunt ervaren dat er nog meer is dan die zelven, er zit stilte achter het lawaai. Er is leven na de dood. Er is Christusbewustzijn dat anders is dan het Christusbewustzijn zoals jij denkt, maar in werkelijkheid is dat het bewustzijn van de antichrist, het doodsbewustzijn, het Satanbewustzijn.

Kies vandaag wie je wilt volgen, Christus of de antichrist. Ik geef je de totale vrijheid, want ik heb nu alles gedaan wat ik maar kan bedenken om jou te helpen om voor het leven te kiezen en daarom laat ik het los, omdat ik er als geascendeerde meester niet aan gehecht ben; ik ben er niet aan gehecht of ik mensen kan redden of niet, maar ik zal natuurlijk vastberaden het vuur ontketenen om door de verdedigingslinies heen te gaan die jij rondom de Bewuste Jij hebt. We hebben gezegd dat de Bewuste Jij zuiver gewaarzijn is. Dat is een parallel aan de stilte. De stilte ervaren is zuiver gewaarzijn ervaren. Het is ervaren dat je meer bent dan al die uiterlijke zelven. Daarom kun je ze allemaal loslaten en niet sterven; jij zult niet sterven, jij zult niet verdwijnen, omdat jij, de Bewuste Jij, het wezen is dat uit de hemel is afgedaald en wat het ik gezegd? Niemand kan naar de hemel ascenderen die niet zelf uit de hemel is afgedaald.

De Bewuste Jij is in zuiver bewustzijn afgedaald zonder al die gescheiden zelven en alleen de Bewuste Jij kan weer ascenderen en hoe zal hij dan ascenderen? Door alle gescheiden zelven te laten sterven. Door ze állemaal los te laten. Ze moeten állemaal sterven voor jij het eeuwige leven krijgt.

IK BEN de weg, de waarheid en het leven, want IK BEN de geascendeerde meester Jezus Christus.