Hoe ga je om met iemand die niet wil leven?

Vraag: Mijn dochter heeft schizofrenie ontwikkeld en wil niet leven. Hoe kan ik dat psychologisch verwerken en hoe kan ik mijn dochter psychologisch helpen? Wat voor trauma ligt hieraan ten grondslag? En wat moet er in de eerste plaats worden opgelost? Ik heb verschillende dingen geprobeerd: bidden, invocaties, de geesten van de ziekte uitdrijven in naam van Jezus Christus en IK BEN en anderen, maar dit is niet voldoende. Ik heb het gevoel dat hoe meer licht ik oproep, hoe erger de situatie van mijn dochter wordt.

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2020 – Webinar over de Goddelijke Moeder zijn

Je moet begrijpen dat er geen gebeden, decreten of invocaties zijn die tegen de vrije wil van iemand in kunnen gaan. Daardoor ontstaan er situaties waarin het erger lijkt te worden als je licht te oproept, omdat het licht invloed heeft op de persoon en de persoon wil niet de keuze maken om weer een positieve houding ten aanzien van het leven aan te nemen. En het licht irriteert dan die persoon of de demonen of entiteiten die iemand bezitten en zorgen ervoor dat iemand steeds extremer gedrag vertoont.

In zulke situaties kan het beter zijn om geen licht op te roepen voor die persoon. In dit soort gevallen, en ik heb het over mensen die in het algemeen ook in een soortgelijke situatie zitten, dat jij je niet meer op die persoon concentreert en je eigen psychologische problemen probeert op te lossen. Je kunt je er ook op richten om oproepen te doen om al het karma dat je met die persoon hebt, op te ruimen.

Ik weet dat dit een moeilijke boodschap is voor sommige mensen maar je leeft op een wereld waarop vrije wil de hoogste wet is. Er kunnen situaties zijn waarin mensen niet willen leven en natuurlijk voel jij je gedwongen om hen uit die situatie te redden opdat ze blijven leven, omdat je niet wilt dat je geliefden sterven. Maar er kunnen gevallen zijn waarin het noodzakelijk is om iemand te laten sterven, omdat dit de enige manier is waarop iemand zijn les kan leren, namelijk dat zelfmoord of zelfs doodgaan je niet bevrijdt van de toestand waarin je zit, omdat je jouw psychologische problemen meeneemt. In zeg niet dat je mensen moet aanmoedigen om zelfmoord te plegen of ze toestaan te sterven, maar ik zeg dat er een moment komt waarop je moet ophouden met het gebruik van spirituele hulpmiddelen. Ik heb het niet over de wet overtreden, maar ik zeg dat als jouw decreten en invocaties de situatie erger maken, het dan nodig kan zijn om dat niet meer te doen en de situatie op haar beloop te laten.

Wat je wel kunt doen, is werken aan je eigen psychologische problemen en de reacties die opkomen over die hele situatie proberen op te ruimen. Dit kan heel subtiel en diepgaand zijn over hoe je naar andere mensen kijkt, naar jezelf kijkt en jouw verantwoordelijkheid voor andere mensen. Je moet begrijpen dat je op een heel duistere planeet leeft, een heel chaotische planeet. Je kijkt opnieuw naar de geschiedenis ervan en dan zie je in dat veel mensen heel erg getraumatiseerd zijn in vorige levens. Er incarneren tegenwoordig mensen die heel grote trauma’s uit een recente incarnatie met zich meedragen. Het is niet jouw verantwoordelijkheid om iemand te redden of dat trauma te helen, omdat dit niet mogelijk is. Soms is het jouw verantwoordelijkheid om iemand de kans te geven om op zoek te gaan naar genezing, maar als iemand die verantwoordelijkheid niet wil nemen, dan kan het zijn dat jouw verantwoordelijkheid voor die persoon daar ophoudt. Ik zeg dit, opdat je kunt omgaan met die gevoelens van verantwoordelijkheid, schuldgevoel en hopeloosheid en de wanhoop dat je iemand niet kunt helpen.

Er zijn momenten waarop mensen die dicht bij jouw staan of zelfs mensen die je op je werk tegenkomt, eenvoudig niet kunt helpen. En je moet daarom alleen maar toekijken terwijl zij destructieve activiteiten verrichten. Nogmaals, ik heb het niet over de wet overtreden door iemand zelfmoord te laten plegen, maar er komt een moment waarop je jouw verantwoordelijkheid ten opzichte van iemand anders moet loslaten en iemand laten doen wat hij uit vrije wil wil doen. Ik zeg niet dat je dit als eerste moet doen, maar je hebt overduidelijk al dingen gedaan. Je moet uit die situatie stappen en zeggen dat jij je gaat richten op je eigen psychologische problemen, en als je dat doet, dan komt er heel vaak een intuïtief inzicht en dan kun je, als jij iets hebt opgeruimd, de ander op een andere manier benaderen. En dit kan je in staat stellen om iemand op een manier te helpen die je eerder niet kon, omdat je psyche een bepaalde reactie in jou opriep waardoor je werd geblokkeerd om die persoon te helpen.