Collectieve zelven

Vraag: Ik zou graag een vraag willen stellen over wat wij ‘institutionele zelven’ zouden kunnen noemen. Ik werk bijvoorbeeld als leraar en op het moment dat ik de drempel van mijn school overstap, neem ik de rol van het institutionele zelf als leraar over. Ik zeg en doe dan misschien dingen die ik normaal niet zou doen of zeggen, omdat er een bepaalde verwachting is dat ik een van te voren vastgestelde rol invul en ik voel me gedwongen om die rol te spelen. Kunnen de meesters bespreken hoe we constructief met die institutionele of werk-zelven om kunnen gaan zonder aan ze te bezwijken of tegenstand te bieden.

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2020 – Webinar voor de Bevrijding van Vrouwen

Je bent tot een belangrijk besef gekomen, omdat in principe elke menselijke onderneming na een tijdje een of ander collectief zelf zal creëren, een collectieve entiteit, zoals we hebben gezegd, en natuurlijk geldt dit voor veel beroepen. De waarheid is dat je, wanneer je zo’n omgeving betreedt door leraar te worden, een zaak te beginnen, in het leger te gaan, wat het ook maar is, je in bepaalde mate dat zelf moet aannemen, je moet aan die vereiste voldoen om die baan te krijgen om daar te kunnen functioneren. Het heeft geen zin om er tegenin te gaan, spanning te creëren en tegenstand te bieden. Je moet je persoonlijke evenwicht vinden, zoals Jezus zei: “Geef Cesar wat van Cesar is en God wat van God is.”

Je kunt je realiseren dat dit een bepaalde omgeving is, er heerst een bepaalde cultuur, er is een bepaalde verwachting, ja er is een collectief beest. Om in die omgeving te kunnen functioneren, moet jij je aan deze regels houden. Maar je kunt jezelf dan niet aan alle regels overleveren, en jezelf zeker niet overleveren aan de identificatie ermee op grond van die omgeving en het collectieve beest. Om dit volledig te kunnen, moet je weer naar jezelf, naar je reacties, naar je reacties op die omgeving, kijken en begrijpen dat die van gescheiden zelven komen en dan die gescheiden zelven opruimen.

In veel gevallen is het zo dat mensen bijvoorbeeld worden aangetrokken tot een bepaald beroep, omdat zij de zelven willen overwinnen waarvan ze weten dat die in die omgeving worden aangeraakt. Je kunt dit dus als een positieve leerervaring beschouwen, de hulpmiddelen benutten die je hebt, die wij je hebben gegeven om de zelven op te ruimen die ervoor zorgen dat je op die omgeving reageert (bezwijkt of tegenstand biedt). Wanneer je die zelven hebt opgeruimd en bevrijd bent van het collectieve beest, dan kun je een voorbeeld zijn voor andere mensen om ook vrij te worden. Of je kunt op het punt komen dat je zegt: “Dat was genoeg. Nu moet ik naar een andere omgeving, een ander beroep, wat dat ook maar is.”