Het Christusbewustzijn weigert om in een mentaal kader te passen

Geascendeerde meester Jezus, 1 december 2019 – Tallinn Estland

IK BEN de geascendeerde meester Jezus. Wat is de belangrijkste boodschap van Christus? Wat is het belangrijkste mysterie van Christus? Dit is iets wat de overgrote meerderheid van de mensen die zichzelf christen noemen, niet hebben begrepen. Dit is iets wat de overgrote meerderheid van de christelijke leiders, of zelfs degenen die zichzelf vertegenwoordiger van Christus noemen, niet hebben begrepen. Misschien kunnen we deze onmogelijke zoektocht beginnen om het onmogelijke uit te leggen door te kijken naar de uitdrukking dat iemand beweert dat hij de vertegenwoordiger van Christus op aarde is of misschien beweren zij dat een instituut Christus op aarde vertegenwoordigt. Kan iemand Christus op aarde vertegenwoordigen? Heeft Christus een vertegenwoordiger op aarde nodig? Nee. Wat is de belangrijkste boodschap van Christus? Het koninkrijk van God zit binnenin jou, in de betekenis van binnenin ieder menselijk wezen.

Ieder mens heeft het potentieel om Christus rechtstreeks in zichzelf, in zijn hart, in zijn gedachten, te ervaren. Dat is de belangrijkste boodschap van Christus. Als ieder mens het potentieel heeft om Christus in zichzelf te voelen, het wezen van Christus, de geest van Christus in zichzelf, waarom hebben ze een vertegenwoordiger van Christus nodig die zogenaamd tussen hen en Christus bemiddelt, die de mensen iets geeft wat zij zogenaamd zelf niet kunnen krijgen? Waarom is dat nodig, wanneer de belangrijkste boodschap van Christus is dat je niets of niemand of geen instituut nodig hebt tussen jou en Christus? Je kunt rechtstreeks contact maken met Christus in jezelf. Er is niemand nodig die beweert dat hij Christus vertegenwoordigt voor de mensen die niet rechtstreeks Christus kunnen benaderen.

Er hoeft geen instituut te zijn dat beweert dat ze Christus bij de mensen vertegenwoordigt die niet rechtstreeks contact met Christus kunnen maken. Als je beweert dat je Christus vertegenwoordigt, als een instituut dat beweert, wat wordt hiermee dan aangetoond? Dat zij de aanwezigheid van Christus niet voelen. Want als dat wel zo zou zijn, dan zouden ze weten dat Christus wil dat alle mensen die ervaring krijgen, zodat zij de mensen zouden leren om die ervaring ook te krijgen in plaats van te beweren dat zij Christus vertegenwoordigen en dat het hun taak is om de mensen te vertellen wat Christus wil dat de mensen doen. De waarheid is dat Christus, de geest van Christus, de aanwezigheid van Christus heel goed in staat is om iedereen te vertellen wat zij moeten doen, maar hen ook een referentiekader te geven dat er nog iets anders is dan hun huidige bewustzijnsniveau.

Wat is de belangrijkste boodschap van Christus? Deze: er komt nog iets na het huidige bewustzijnsniveau. Het maakt niet uit wie jij bent. Het maakt niet uit waar jij zit op de schaal van de honderdvierenveertig bewustzijnsniveaus. De boodschap van Christus is dat er altijd nog iets na het huidige bewustzijnsniveau komt. Als je op het honderdvierenveertigste niveau bent, als dat zou kunnen, maar dat is niet zo, maar als het mogelijk zou zijn om op het honderdvierenveertigste niveau de allerhoogste staat van bewustzijn te bezitten, dan zou je daar stoppen en kon je niet ascenderen. Maar hoe dichter je bij het honderdvierenveertigste bewustzijnsniveau komt, hoe duidelijker jij je realiseert dat er nog iets na is en wat daarna komt, is uiteindelijk de geascendeerde staat, die natuurlijk ook niet de allerhoogste is, omdat wij als geascendeerde meesters ook nog steeds ons bewustzijn blijven verhogen, omdat wij ook ervaren dat er nog iets na ons huidige bewustzijnsniveau komt.

Terugkijkend op de laatste tweeduizend jaar en misschien terugkijkend op de tijd toen ik op aarde was, zeg je misschien: “Jezus, waarom heb je die boodschap destijds niet gegeven die je tegenwoordig verkondigt?” Het antwoord staat in de belangrijkste boodschap van Christus. Er komt iets na jullie huidige bewustzijnsniveau. Het bewustzijnsniveau van de mensen lag tweeduizend jaar geleden aanzienlijk lager dan tegenwoordig. Wat ik tweeduizend jaar geleden heb verteld, werd gezegd op basis van het bewustzijnsniveau van het collectieve bewustzijn toen. Het zou zinloos zijn om de boodschap die ik tegenwoordig geef destijds te vertellen, omdat de mensen het niet hadden kunnen bevatten. Zij hadden die niet kunnen begrijpen, omdat de mensen de concepten die ik tegenwoordig in de leringen zet, niet zouden kunnen begrijpen. Zij konden daardoor met hun gedachten op geen enkele manier verbanden leggen, wat een heel belangrijk aspect is om het belangrijkste mysterie van Christus te begrijpen.

Er is geen vaststaande lering van Christus. Het is niet mogelijk om een vaststaande lering te geven op welk moment in de tijd ook en dan te zeggen dat dit de absolute lering van Christus is; dit is de laatste lering van Christus. Dit is de absolute waarheid over Christus. De waarheid van Christus is altijd: Er komt nog iets na je huidige bewustzijnsniveau, welk niveau dat ook is, maar de meeste mensen hebben dit niet begrepen, en omdat zij er zelfs nog niet op die manier over hebben nagedacht, is de moeilijkheid voor de Christusgeest te doen wat die moet doen.

Stel dat je in mijn positie was. Je denkt na over hoe wij de mensen op aarde kunnen helpen. Hoe kunnen wij hen een boodschap geven die hen helpt groeien? De waarheid is dat het collectieve bewustzijn, zowel nu als tweeduizend jaar geleden, op zo’n niveau is dat het totaal onmogelijk is om een hogere waarheid in woorden te geven. Je zou trouwens kunnen zeggen dat het in een niet-geascendeerde sfeer nooit mogelijk is om de absolute waarheid in woorden uit te drukken. Die moet je ervaren.

Wat is de bedoeling van een lering in woorden? Dat is de mensen iets geven om hen aan te moedigen en hen te helpen om iets te ervaren dat verder gaat dan hun huidige bewustzijnsniveau. Hoe kun je dat doen? Je moet een lering in woorden geven die is aangepast aan het niveau van de mensen van dat moment, zodat zij het kunnen bevatten. Als ze helemaal niet begrijpen wat er wordt gezegd, kan de lering hen niet helpen. Daarom moet je een lering geven die is aangepast aan hun bewustzijnsniveau. Is het niet helder dat die lering dan niet de allerhoogste waarheid is?

Je ziet hoe zinloos het is dat miljarden christenen overal ter wereld de Bijbel nog steeds als het woord van God beschouwen, of de laatste openbaring die Jezus Christus op aarde wilde brengen. En zij beschouwen dit boek als iets wat hen zogenaamd alle antwoorden kan geven op al hun vragen, alle vragen die zij tweeduizend jaar later in de moderne wereld hebben, en dat zij alle antwoorden in dit boek kunnen vinden. Maar dit boek, deze Bijbel is niet gegeven voor het bewustzijnsniveau dat de mensen tegenwoordig hebben. Die werd gegeven voor het bewustzijnsniveau dat de mensen tweeduizend jaar geleden hadden.

Wat gebeurt er wanneer jij je bewustzijnsniveau verhoogt? Hoe meer je weet, hoe meer jij beseft dat je het niet weet. Hoe meer je weet, hoe meer jij je bewustzijnsniveau verhoogt, hoe meer vragen je kunt formuleren; kijk maar naar jullie als spirituele mensen. Kijk maar op het internet. Kijk naar alle vragen die de mensen tegenwoordig hebben over het leven, over spiritualiteit, over God, over dit of dat. Veel vragen hadden de mensen tweeduizend jaar geleden niet kunnen stellen. Hoe kan een Bijbel van tweeduizend jaar geleden dan de vragen die mensen tegenwoordig hebben, beantwoorden? Dat heeft geen zin. Natuurlijk kun je zeggen: “Wat voor zin heeft het om de mensen dit te vertellen, want wat hebben logica en verstand hiermee te maken?”

Wat is het belangrijkste probleem voor Christus op aarde? Dat de mensen vastzitten in een lagere bewustzijnsstaat. Maar de mensen begrijpen niet, zien niet in, snappen niet, dat zij gevangenzitten. Het lijkt wel of de mensen een gekleurde bril op hebben die hun beeld verstoort, maar zij zijn zich er niet van bewust dat zij een gekleurde bril op hebben en denken dat wat zij zien, accuraat is. Zo ziet de wereld er echt uit. Zo is de wereld echt. En dan komt Christus en Christus heeft geen gekleurde bril op en Christus weet dat wat de mensen zien, vervormd is en dat dit voor al hun lijden zorgt, maar hoe kan Christus hen vertellen dat wat zij zien, vervormd is? Zouden ze willen luisteren? Zouden ze kunnen bevatten wat Christus hen probeert te vertellen? Christus probeert in principe tegen hen te zeggen dat zij die bril moeten afzetten en de wereld zien zoals hij echt is, maar de mensen kunnen die boodschap niet begrijpen. Zij kunnen die misschien wel verstandelijk begrijpen, maar snappen ze hem ook echt? Zelfs jullie, de studenten van geascendeerde meesters, die alle leringen hebben gelezen die ik heb gegeven, zouden er profijt van kunnen hebben als jullie jezelf de vraag stellen: “Begrijp ik echt wat Christus mij probeert te vertellen? Heb ik het volledig begrepen?”

We kunnen zeggen dat de mensen niet helemaal hebben begrepen hoe moeilijk de planeet is waarop zij leven, wat een moeilijke planeet de aarde is. Waarom is de aarde moeilijk? Niet omdat de aarde zelf moeilijk is, de planeet zelf is niet moeilijk, maar het collectieve bewustzijn dat menselijke wezens in duizenden jaren, miljoenen jaren eigenlijk, hebben geschapen. Hoewel de mensen die het officiële wereldbeeld aanhangen, dit niet zouden accepteren. De mensen hebben niet gezien in welke omgeving ze leven en hoe die omgeving hun wereldbeeld vervormt, de manier waarop ze naar alles kijken. Wij hebben hier al veel leringen over gegeven, over het dualiteitsbewustzijn, het gevoel van gescheidenheid, maar de mensen hebben het niet kunnen bevatten. Zij snapten het tweeduizend jaar geleden niet. De meeste mensen snappen het tegenwoordig niet en dat komt omdat het moeilijk is. Het is nogal moeilijk, maar waarom is het moeilijk?

Als je kijkt naar wat er hier op aarde gebeurt, dan zie je dat dit een tumultueuze planeet is, een chaotische planeet, een onveilige planeet. Er gebeuren veel dingen. Er kunnen veel dingen gebeuren, van natuurrampen tot door mensen veroorzaakte rampen. Hoe kun jij je ooit veilig voelen bij iets op een planeet als deze? De waarheid is dat de omgeving, de fysieke omgeving waarin de mensen worden geboren, hen zulke grote onzekerheden presenteert dat zij daar in psychologisch opzicht niet mee om kunnen gaan. Je kunt op een planeet als de aarde eigenlijk psychologisch niet leven. Je kunt psychologisch niet goed functioneren. Je kunt naar de mensen kijken en dan zeg je: “Deze persoon doet het heel goed. Het gaat prima met hem.” Maar luister naar wat ik zeg. Je kunt in psychologisch opzicht niet goed functioneren vanwege het niveau van onzekerheid. Wat moet je dus doen? Je moet een wereldbeeld vormen dat je het gevoel geeft dat jij je leven in de macht hebt, een bepaalde mate van controle over je leven hebt en wanneer je het gevoel hebt dat dit zo is, dan kun je psychologisch goed functioneren.

Ga terug naar de middeleeuwen toen de meeste mensen in armoede leefden. De meeste mensen waren boer en hadden weinig kans om hun leven te verbeteren. Hun dagelijkse leven was tamelijk miserabel vergeleken met wat de meeste mensen in de moderne wereld tegenkomen, dus hoe functioneerden de mensen dan psychologisch? Veel van hen hadden het christendom, de officiële christelijke doctrines, gebruikt om een wereldbeeld te scheppen dat hen liet zeggen: “O, het maakt niet uit wat wij op aarde tegenkomen, omdat wij over een paar jaar wanneer Jezus komt, door hem zullen worden beloond en hij zal ons naar de hemel brengen.” Daardoor konden zij op hun pad de ontberingen verdragen die ze op het fysieke vlak tegenkwamen, omdat zij dachten dat het alleen maar belangrijk is wat er gebeurt wanneer ik naar de hemel ga. Dit was een wereldbeeld dat de mensen schiepen om hen psychologisch goed te laten functioneren in een omgeving waarin zij eigenlijk niet op een natuurlijke, normale manier konden functioneren. Zij bedekten hun angst, hun onzekerheid, hun paniekgevoel, met het gevoel: “Mijn wereldbeeld geeft mij enige controle, want wat er ook op aarde gebeurt, Jezus brengt mij naar de hemel wanneer ik een goed christen ben.”

Wanneer je dit weet, wat zou er dan gebeurd zijn als er vraagtekens zouden worden gezet bij het wereldbeeld van de mensen? Hun gevoel van veiligheid, hun gevoel van controle, zou zijn vernietigd. Zij zouden in paniek raken en om dat te voorkomen weigerden ze volledig om hun wereldbeeld te onderzoeken. Als iemand hun wereldbeeld bedreigt, zouden ze weigeren om te luisteren, of zelfs iemand doden die hun wereldbeeld bedreigt. Dat is de reden dat je door de hele middeleeuwen heen ziet dat christenen bereid waren om anderen ter dood te brengen, zelfs leden van de christelijke gemeenschap die niet de partijlijn van de katholieke kerk volgde. Dit is de belangrijkste uitdaging voor Christus. Om psychologisch goed te kunnen functioneren en een normaal leven op aarde te leiden – hoewel het eigenlijk niet een normaal leven genoemd zou kunnen worden – hebben de mensen een wereldbeeld geschapen. De prijs die ze daar zonder het te beseffen voor betalen, is dat dit wereldbeeld, dit mentale kader dat zij in hun gedachten hebben gevormd, een gevangenis wordt die hen vastzet.

Dan komt Christus en Christus wil maar één ding, namelijk hen bevrijden uit hun zelf geschapen mentale gevangenis, maar hoe kan Christus dat doen zonder hen te vertellen, zonder hen te tonen, dat er meer is dan jouw mentale gevangenis jou? Hoe kunnen ze dat in die gevangenis ervaren? Zij voelen zich bedreigd. Wat zullen ze dan doen? Zij proberen Christus te negeren. Als je hem niet kunt negeren, omdat hij erop staat om op een ezel naar Jerusalem te trekken, wat doe je dan? Welnu, dan breng je hem ter dood. Wanneer zij Christus hebben gedood, wat doen ze dan om hem helemaal te doden? Zij vervormen zijn leringen. Zij stichtten de katholieke kerk die vanaf het begin de leringen van Christus heeft vervormd, waardoor je ze niet eens meer herkent en die een mentaal kader vormde dat nog geslotener was dan het mentale kader van de Joden toen ik fysiek bij hen verscheen en nogmaals, wanneer zij in dat mentale kader zitten, voelen zij zich veilig. Zij kunnen het leven op aarde aan. Als er dan een pretentieus persoon beweert dat hij een boodschapper is van Jezus Christus en een website maakt, voelen zij zich het meest op hun gemak als ze die totaal kunnen negeren. Want wat zou Jezus tegenwoordig nog tegen ons te zeggen hebben dat niet in de Bijbel staat, die toch juist het woord van God is?

Wat houdt het in om Christus echt te volgen? Wat betekent dat? Laten we het beeld voorstellen dat je door een doolhof, een dwaaltuin, loopt. Er zijn muren om je heen, er zijn hoeken, je kunt niet zien wat er achter een hoek is. Er zijn veel van dat soort hoeken. Je weet niet welke je moet nemen. Er hangen spinnenwebben naar beneden en ineens hoor je een zwak geluid. Je ziet de spinnenwebben bewegen alsof de wind erdoor heen gaat, maar je kunt niet zien wat het is. Je kunt niet zien wat beweegt. Hoe reageer je dan? Die beweging, die zweem van het ongeziene, dat wat niet te zien is, dat is Christus die je toont welke richting je op moet gaan in de doolhof, maar hoe reageer je daarop? Volg je iets wat je niet helemaal kunt zien, wat je niet helemaal kunt bevatten? Of blijf je daar stilstaan en eis je dat Christus zichzelf toont in een vorm die correspondeert met je huidige mentale kader, omdat je hem anders niet volgt? Dit is de twijfelende Thomas: “Toon mij de wond in je zij, zodat ik weet dat jij het bent.”

Je ziet dus wat de belangrijkste uitdaging is. Christus is hier om de mensen te helpen om één stap verder te gaan dan hun huidige mentale kader. Om dat te kunnen doen, moet hij hen laten zien dat er nog meer is, maar kunnen en willen zij dat wel? Daarom zie je dat er een situatie in het evangelie van Matteüs staat waarin ik mijn discipelen vraag wat de mensen zeggen wie ik ben. Zij geven hun antwoord en ik zeg dan: “Wie zegt u dat ik ben?” Petrus zegt: “U bent de Christus, de Zoon van de levende God,” en ik zeg: “Zalig bent U, want vlees en bloed hebben u dat niet geopenbaard en op deze rots zal ik mijn gemeente bouwen.” Hier baseert de katholieke kerk haar bestaan op. Ik zei tegen Petrus dat hij, Petrus, de rots was waarop ik mijn gemeente zou bouwen. Wat voor zin heeft het om van die ene persoon te zeggen dat hij de rots is als je moet begrijpen dat alles symbool staat voor iets? Niet Petrus, de persoon, is de rots van Christus. Dit was het vermogen van alle mensen om verder te kijken dan vlees en bloed, hun huidige mentale kader, hun huidige bewustzijnsniveau.

Zoals ik zei, hebben alle mensen het potentieel om Christus in hun wezen te ervaren, omdat alle mensen iets hebben wat wij tegenwoordig de Bewuste Jij noemen, dit zuivere gewaarzijn, waardoor je uit je huidige identiteitsgevoel kunt stappen, jouw huidige mentale kader. Alle mensen hebben het vermogen om stil te vallen, een neutrale gemoedstoestand te krijgen en daardoor de aanwezigheid van Christus te voelen. Dit betekent niet dat zij de aanwezigheid van Christus totaal kunnen voelen, maar wel de aanwezigheid van Christus die één stap verder gaat dan hun huidige bewustzijnsniveau en daardoor kunnen ze ervaren dat er nog iets meer is en zij kunnen ervoor kiezen om dit te volgen totdat zij op een hoger bewustzijnsniveau komen. Dan kunnen ze het proces herhalen en blijven klimmen tot ze ascenderen. Dit is de rots waarop ik mijn gemeente zal bouwen, niet op Petrus als persoon.

Hoe kun je dat zien? Hoe kunnen christenen dat zien? Lees de volgende verzen maar eens die de katholieke kerk meestal negeert waarin ik tegen mijn discipelen begin te zeggen dat ik naar Jerusalem moet gaan en zal worden vervolgd en geëxecuteerd door het gezag en Petrus zegt: “God zij U genadig, Heere, dit zal beslist niet met U gebeuren!” En wat zeg ik dan tegen Petrus? “Ga weg achter Mij, Satan!” En waarom zeg ik dat? Omdat het Satanbewustzijn nadat jij een openbaring hebt gekregen, de ervaring van de aanwezigheid van Christus, die ervaring niet zal benutten om je huidige mentale kader te transcenderen. Je probeert Christus in je huidige mentale kader te trekken opdat Christus zich zal aanpassen aan dat mentale kader en daardoor het mentale kader zal bevestigen. Dit heeft de katholieke kerk vanaf het jaar 381 gedaan. Dat doet zij nog steeds, zeventien eeuwen later. Daarom kan ik maar één ding tegen de paus, de katholieke kerk, de protestantse kerken en hun dominees zeggen die beweren dat zij Christus vertegenwoordigen: “Ga weg van mij, Satan! Jullie zijn een struikelblok voor mij. Jullie zijn niet geïnteresseerd in het gezag van Christus dat aan jullie huidige mentale kader trekt en gebruiken Christus om jullie mentale kader te bevestigen.” Dat is het bewustzijn van Satan zoals ik het woord tweeduizend jaar geleden heb gebruikt. Het is het bewustzijn van antichrist.

Zoals ik zei, heeft Christus geen vertegenwoordigers op aarde nodig. Wie heeft er dan wel vertegenwoordigers op aarde nodig? De antichrist en iedereen die beweert Christus te vertegenwoordigen, maar die in werkelijkheid de antichrist vertegenwoordigt. Ik kan niet worden vertegenwoordigd, de Christus kan niet op aarde worden vertegenwoordigd, omdat de Christus geen vertegenwoordiger, geen vertegenwoordiging, nodig heeft. Je kunt Christus niet leren kennen door een vertegenwoordiger. Je kunt Christus alleen maar kennen door een persoonlijke innerlijke ervaring en die kunnen alle mensen krijgen. Dit staat open voor alle mensen. Maar wat hebben de krachten van antichrist, wat heeft Satan gedaan? Hij heeft een christelijke kerk gesticht die er alles aan doet om te voorkomen dat de mensen een innerlijke ervaring van Christus krijgen, en die genoegen nemen met een vertegenwoordiging, een vertegenwoordiger van Christus, in plaats van de echte levende aanwezigheid van Christus.

Dit heeft men niet begrepen, niet kunnen bevatten. Ik klink streng. Er zijn mensen die zullen zeggen dat ik boos ben. Waar zit die boosheid? Zeker niet in mij. Dit kan alleen maar een projectie van mensen zijn. Ik ben streng omdat ik probeer door de dichtheid van het bewustzijn van de mensen heen te komen. In werkelijkheid veroordeel ik mensen niet. Ik begrijp in welke situatie zij zijn. Ik begrijp hoe moeilijk het is om op planeet aarde te leven en psychologisch goed te kunnen functioneren met zoveel onzekerheid. Ik begrijp dat helemaal. Maar ik begrijp ook dat de huidige chaos en onzekerheid en de schijnbare bedreigingen op de planeet er zijn omdat de meerderheid van de mensen vast zit in dit satanische, dualistische, gescheiden gevoel van bewustzijn en dat de omstandigheden niet zullen verbeteren totdat er meer mensen komen die deze bewustzijnsstaat ontstijgen.

Wat is er voor nodig om die bewustzijnsstaat te ontstijgen? Dat je bereid bent je huidige mentale kader te onderzoeken. Je moet willen erkennen: “Er is iets wat mijn huidige mentale kader te boven gaat, ik heb iets niet gezien.” Daarna moet je zeggen: “Hoe kan ik gaan zien wat ik nu niet kan zien? Dan heb ik de geest van Christus nodig.” Het christendom heeft Christus tot een erg beladen woord gemaakt, maar eigenlijk is het een heel neutraal woord. Je kunt andere woorden gebruiken als de mensen die nodig hebben, maar de waarheid is dat je in een beperkte gemoedsgesteldheid zit. Om daar uit te komen moet je de ervaring krijgen dat er iets meer is dan je mentale kader en dat is een universele gemoedstoestand. Noem het Christus, noem het de Boeddhageest, noem het de hogere geest, wat je maar wilt.

Wat zit er in je huidige mentale kader vast? Ik zeg: “Jij.” Wat is jij? Welnu, dat is de lering die we hebben gegeven. Wanneer je naar de situatie van een menselijk wezen kijkt, wanneer je naar jezelf en je eigen gedachten kijkt, dan kun jij je afvragen: “Wat maakt mij van mezelf bewust? Wat maakt mij ervan bewust dat ik besta als individu? Wat is dat?”

Dat zijn twee dingen. In de eerste plaats heb je een uiterlijk zelf. Wij hebben hier al veel leringen over gegeven, namelijk dat er drie hogere aspecten zijn van dit zelf: het emotionele, mentale en identiteitsniveau. Maar laten we voor het gewone publiek zeggen dat er een uiterlijk zelf is geschapen als reactie op je situatie op de wereld. Je wordt in een bepaald land geboren en in een bepaalde etnische groep, binnen een bepaald ras. Je hebt een bepaald geslacht. Jij bent opgevoed met die uiterlijke voorwaarden, die uiterlijke situaties. Dit is je uiterlijke zelf. Dit uiterlijke zelf vormt wat ik je mentale kader noem, je mentale gevangenis.

Het uiterlijke zelf kan je het gevoel geven: dit ben ik, ik ben zus en zo, maar als je verder kijkt, wat stelt je dan in staat om alleen maar ‘IK BEN’ te zeggen in plaats van ‘ik ben dit’. Er moet een kern in jouw wezen zijn dat jou het gevoel IK BEN geeft, ik besta. Dit is de kern van je wezen dat niet in jouw mentale kader, in jouw uiterlijke zelf, gevangenzit. Als jij je aandacht volledig richt op het uiterlijke zelf, dan zit de kern van jouw wezen, de IK BEN in jou, gevangen, maar de IK BEN heeft het potentieel om zichzelf van dat uiterlijke zelf te bevrijden en iets ervaren wat meer is dan het huidige identiteitsgevoel van het uiterlijke zelf. Dat is de rots van Christus die je in staat stelt om Christus te herkennen, te erkennen dat er iets meer is.

Om Christus echt te kunnen volgen, of een christen te zijn, een spiritueel persoon, of hoe je het maar wilt noemen, moet je bewust jouw gedachten tot stilte brengen. Zoek naar een manier om naar binnen te gaan en bewust te beslissen: “Ik ga alles in de identiteit van mijn uiterlijke zelf opzijzetten, alle meningen die ik heb, alle gevoelens die mijn uiterlijke zelf heeft over hoe het leven eruit moet zien of behoort te zijn, omdat ik bereid ben om mijzelf open te stellen voor een hogere ervaring.” Als je dat kunt en een neutrale gemoedstoestand aanneemt, zul je een hogere geest, een hoger perspectief ervaren.

Sommigen noemen dit een mystieke ervaring. Het is eigenlijk een natuurlijke ervaring. Je hoeft alleen maar bereid te zijn om je aandacht te onttrekken aan je dagelijkse gedachten en je openstellen voor iets wat jij niet kunt ervaren door middel van jouw gedachten. Wanneer je die ervaring hebt gehad, dan is de volgende stap dat je ervoor zorgt dat je die ervaring niet met je gedachten interpreteert, de ervaring in je mentale kader te zetten en die dwingen om zich aan te passen aan je mentale kader. Je houdt je aandacht op de ervaring dat er nog iets meer is en dan gebruik je dat om jezelf omhoog te trekken. Het betekent niet dat jouw hele wereldbeeld in één ervaring vernietigd wordt, hoewel er mensen zijn die een dramatische ervaring krijgen en zich bekeren. Het betekent dat je een stap omhoog doet en dan is je mentale kader uitgebreid.

Als jij je mentale kader steeds wilt blijven uitbreiden, dan blijf je groeien totdat je van de aarde ascendeert en daarna iets bereikt wat wij de allerhoogste bewustzijnsstaat noemen vanuit aards perspectief, hoewel het niet de allerhoogste staat is. Dit is het belangrijkste mysterie van Christus. Daardoor krijg je een perspectief waardoor jij je realiseert dat alle ideologieën, alle religies, alle filosofieën en theorieën die de mensen door de tijd heen hebben gemaakt, maar één doel dienden. En dat is een wereldbeeld te vormen dat de mensen het gevoel geeft dat zij hun eigen leven enigszins in de hand hebben en daarom psychologisch gezien kunnen omgaan met de anders onverdraaglijke omstandigheden op aarde.

Alle hebben die bedoeling. Het communisme, het kapitalisme, de katholieke kerk, alle formeel georganiseerde religies, hebben hetzelfde doel. Mensen die op een bepaald bewustzijnsniveau zijn, kunnen niet meer aan. Alle mensen hebben de optie om Christus te ervaren, maar veel mensen willen dat niet. Zij zijn er niet aan toe. Maar dat is niet mijn zorg.

Mijn zorg is, net als tweeduizend jaar geleden, om iedereen te helpen die eraan toe is om de belangrijkste boodschap van Christus te begrijpen, te bevatten. Dit zijn de mensen die ervoor zorgen dat er dingen vooruitgaan, die het collectieve bewustzijn verhogen, die voorloper worden, die bereid zijn om hun gedachten tot stilte te brengen, een glimp van de aanwezigheid van Christus te ervaren. In plaats van te eisen dat Christus zich aanpast aan hun mentale kader, zijn zij bereid om die zweem te volgen, hoewel ze hem niet duidelijk kunnen zien, ze kunnen niet duidelijk zien wat het is. Zij zullen hem toch volgen. Zij zullen om de hoek in de doolhof kijken en dan iets zien wat zij nog nooit eerder konden zien. Daarna nemen ze even de tijd op zich op hun gemak te voelen in dat nieuwe deel van de doolhof. Op den duur volgt er opnieuw bereidheid om even stil te zijn. Zij zien er weer een zweem van. De spinnenwebben bewegen en zij komen tot het besef: “Wat is de volgende bocht voor mij?” En dan volgen zij die en gaan de hoek om. Dan zien ze iets anders. Hun mentale kader is uitgebreid. Zij zien een hoger beeld.

Als je dit blijft doen, het mystieke pad bewandelen door het labyrint van menselijk bewustzijn, dan krijg je steeds meer helderheid, steeds meer waardering en kun je zover kunnen komen dat je Christus niet meer als een bedreiging ziet. Je bent op het punt gekomen dat eigenlijk het punt is waarop je een christuswezen wordt, een volgeling van het Christusschap, omdat je niet bang bent voor Christus, je bent niet bang voor een aanval op je mentale kader, je huidige overtuigingen, je huidige gevoel van veiligheid. Je biedt geen weerstand tegen Christus, omdat je bang bent dat je anders de controle verliest, je gevoel van veiligheid. Je komt op het punt waarop je begrijpt dat er geen veiligheid bestaat in het menselijke bewustzijn.

Er is alleen maar veiligheid in Christus. Er is alleen maar leven in Christus en jij wilt het leven van Christus! Je wilt de allergrootste veiligheid door één te zijn met Christus en steeds meer één te worden met Christus en daarom bied je er geen weerstand tegen. Je kunt al die zelven weggooien die weerstand bieden tegen het blootleggen van je overtuigingen waarvan jij dacht dat het geen overtuigingen waren, maar de werkelijkheid. Daarom kun je zover komen als ik beschreven heb toen ik zei: “Wie zijn leven wil behouden, zal het verliezen.” Als je jouw mentale kader, jouw uiterlijke identiteit, jouw uiterlijke zelf, wilt redden, dan zul je ze verliezen. Vroeg of laat zullen die worden vernietigd. Iets wat je veilig laat voelen in je mentale gevangenis en als je Christus niet volgt uit die mentale gevangenis, dan is je enige kans om je te bevrijden, dat je tegen de rotsen slaat en wordt vernietigd. Voor deze moeilijke ervaring staan de mensen nu, niet weten wie ze zijn en er zijn mensen die hier gek van worden.

Het alternatief is dat je het pad van Christus volgt, waarop je steeds één stap per keer doet. Daardoor word je bereid om je leven om mijnentwil te verliezen, je bent niet bereid om je fysieke leven te verliezen, maar je uiterlijke zelf. “Geleidelijk aan stierf ik iedere dag een beetje”, zoals Paulus heeft gezegd. Elke dag laat je een beetje van dat uiterlijke zelf sterven en kom je steeds dichterbij eenwording met Christus. Dat is de allergrootste veiligheid.

Er komt een moment waarop je niet meer een wereldbeeld nodig hebt om je veiligheid te bieden. Je laat geleidelijk aan die hele uiterlijke persoonlijkheid, dat uiterlijke zelf, los en ik kan je ervan verzekeren dat veel mensen die dit pad hebben gevolgd, en er zijn door de eeuwen heen mystici geweest die dat hebben gedaan, kunnen zover komen dat zij niet meer weten wie zij zijn, omdat zij niet meer hun uiterlijke zelf zijn. In feite ben je niet meer een menselijk wezen zoals mensen daar op aarde naar kijken. Je komt zover dat je die uiterlijke zelven hebt losgelaten, je bent bereid om heel veel van die uiterlijke zelven los te laten om mijnentwil.

Maar er is nog wel een uiterlijk zelf over dat jou op een bepaalde manier als menselijk wezen wil definiëren zoals dat op de wereld gebeurt, want als je naar de wereld kijkt, dan zie je dat menselijke wezens zichzelf op veel verschillende manieren definiëren. Zij hebben veel verschillende manieren, veel verschillende kaders, gevonden die zeggen: “Dit is wat het betekent om moslim te zijn, dit is wat het betekent om christen te zijn, dit is wat het betekent om Arabier te zijn, dit is wat het betekent om zus of zo te zijn.” Er zijn dus heel veel kaders gevormd en er komt een punt waarop je een aantal uiterlijke kaders hebt afgeschud, maar toch is er een zelf dat wanhopig graag wil dat jij binnen een soort kader past.

Maar omdat er niets in je identiteitslichaam zit wat in een van die traditionele mentale kaders past, is dit zelf in verwarring: “Waar hoor ik bij? Wie ben ik? Wat voor wezen ben ik?” Dan kun je naar jezelf kijken en zien: “O, dat is weer een zelf dat mij in een mentaal kader wil laten passen. Waarom zou ik dat zelf huisvesten? Waarom zou ik een mentaal kader proberen te maken van mij als spiritueel persoon? Waarom zou ik niet gewoon naar het zelf kijken en zeggen: “Ik doe niet meer wat jij zegt en mezelf in een bestaand kader plaatsen of weer een kader voor mijzelf maken. Ik lat jou gewoon sterven, omdat ik geen menselijk wezen hoef te zijn. Ik hoef niet in een van die kaders te passen die menselijke wezens hebben gemaakt. Ik wil op elk moment zijn wie ik ben, omdat ik op de impulsen van mijn hogere zelf afga.””

Op dat moment word jij de Christus. Je vertegenwoordigt niet Christus als de Levende Christus. Je demonstreert Christus aan de mensen die daarvoor openstaan en dat is het pad dat voor iedereen openstaat. Degenen die zich openstellen voor deze leringen, die deze leringen volgen en toepassen, hebben veel vooruitgang geboekt. Maar velen van jullie hebben zich nog niet helemaal gerealiseerd dat jullie ondanks je vooruitgang nog steeds een bewustzijnsniveau hebben dat beneden de honderdvierenveertig zit, want als dat niet zo was, dan zouden jullie geascendeerd zijn. Jij zit nog steeds op een van die niveaus en voor elk niveau bewustzijnsniveau is er een illusie en om verder te komen, moet je de illusie begrijpen en de enige manier om die te begrijpen is te reiken naar de ervaring van de Christusgeest.

Het proces verloopt nog steeds hetzelfde onafhankelijk van het niveau waarop je bent. Het kan je gemakkelijker vallen, omdat je dit al vaker hebt gedaan; je hebt andere zelven losgelaten. Je kunt sneller tot het besef komen: “O ja, ik sta voor een initiatie. Er komt weer een zelf, laat me ernaar zoeken.” Maar toch is dit hetzelfde. Veel van jullie zijn zover dat jullie zouden kunnen profiteren van wat ik net heb gezegd. Er is een zelf dat jouw een label wil geven, dat je in een mentaal kader wil plaatsen en je hele leven heb jij toegelaten dat dit zelf jou stuurt, te erkennen dat jij het zelf bent, je ermee te identificeren. Je hebt misschien heel veel levens gehad. In feite heb je in al jouw levens sinds jouw kosmische geboortetrauma of aardse trauma op deze planeet met dat zelf geleefd dat jou wil bepalen wie jij bent, omdat de gevallen wezens natuurlijk die mentale kaders hebben geschapen. Zij willen mensen in dat mentale kader plaatsen, zodat de gevallen wezens hen in hun macht kunnen hebben, maar jij kunt op een punt komen dat je ziet dat een zelf jou een label wil geven, dat jou in een kader wil plaatsen, en dan te zeggen: “Niets daarvan! Ik speel jullie spelletje niet mee. Ik probeer niet het probleem op te lossen in welk kader ik moet passen. Ik zal niet eens een mentaal kader maken.”

In eerdere leringen van geascendeerde meesters waren veel andere studenten die een mentaal kader maakten van wat het betekent om student van geascendeerde meesters te zijn, een goede chela te zijn. Daarna hadden ze het gevoel dat zij het allerhoogste hadden bereikt en nu alleen nog maar de rest van hun leven hetzelfde hoefden te blijven doen en dat ze dan gegarandeerd zouden ascenderen. Welnu, dat is weer een mentaal kader op een hoger bewustzijnsniveau dan het gebruikelijke kader van de katholieke kerk, maar het blijft een mentaal kader en zolang je daarin vastzit, kun je niet ascenderen, kun je Christus niet volgen tijdens die laatste stappen, dus moeten ze allemaal weg. Alle mentale kaders die zijn gevormd, moeten weg. Alle mentale kaders die er ooit zijn geschapen, moet je allemaal transcenderen. Je had ze net zo goed niet kunnen scheppen. Daarom hebben wij jullie leringen in deze dispensatie gegeven. Wij hebben er alles aan gedaan wat wij maar konden bedenken om jou te stoppen, om het te voorkomen, om je te helpen om niet weer een mentaal kader te maken. Je kunt dat toch wel doen, omdat je dit altijd kunt doen. Maar wil je dat ook echt? Moet dat echt?

Ik zou opnieuw tegen jullie willen zeggen dat je op het punt kunt komen waarop je een zelf herkent. Ik zie dit als een zelf. Ik zie dat ik dit niet ben, dit ben ik niet, omdat ik de Bewuste Jij ben. Ik ben zuiver gewaarzijn en dat heb ik ervaren. Ik hoef dat zelf niet te volgen en omdat ik dat zelf niet ben en het zelf niet mij is, betekent dit dat ik het zelf kan laten sterven en dat ik er daarna nog steeds ben, ik blijf bestaan. Ik hoef dat zelf niet om dit mijn ervaring van het leven te noemen, ik hoe het niet te overleven, zodat ik er naar kan kijken en zeggen: “Ik wil jou niet meer als mijn ervaring van het leven. Daarom laat ik jou sterven. Ik weiger om jou mijn energie en aandacht te geven. Ik laat jou sterven.”

Misschien kun je dit niet meteen, maar dan kun je mij roepen, of een andere geascendeerde meester en je kunt jouw IK BEN Aanwezigheid roepen om je te komen helpen om het zelf te zien dat op een of andere manier de overtuiging heeft dat jou het gevoel geeft dat je in een bepaald mentaal kader moet passen dat je op aarde kunt definiëren. Maar waarom zou je? De Christus past nergens is. Dat heb ik dit hele dictaat gezegd, de Christus past in geen enkel mentaal kader dat er ooit is geweest of door menselijke wezens of de gevallen wezens kon worden gevormd. De Christus weigert om in welk mentaal kader ook te passen! Daarom kan de Christus je helpen om uit elk mentaal kader te ontsnappen wanneer je de Christus volgt in plaats van de Christus in je mentale kader te trekken, wat jij natuurlijk nooit kunt, je kunt Christus nooit in een mentaal kader plaatsen.

Maar wat kun je wel doen? Je kunt een mentaal beeld van Christus vormen en dan zal dat beeld vanzelfsprekend wel in jouw mentale kader passen. Dat heeft de katholieke kerk in 381 gedaan. Dat hebben de meeste christenen gedaan en ze doen dat heden ten dage nog steeds en daarom hoeft de Levende Christus niet op aarde te worden vertegenwoordigd, want deze boodschapper is niet mijn vertegenwoordiger. Hij is gewoon de open deur waardoor ik rechtstreeks kan spreken en daarom zeg ik als Levende Christus: “Ga weg van mij, Satan!”