Bevrijd je van het Bewustzijn van het Communisme

Geascendeerde Meester Shiva, 30 november 2019 – Tallinn, Estland

IK BEN de geascendeerde meester Shiva. Veel mensen zullen bezwaar maken tegen wat ik nu ga zeggen, omdat zij de leugen geloven dat het communisme opkwam zonder dat er behoefte was aan een religie. Veel mensen geloven de uitspraak van Karl Marx dat religie opium voor het volk is. Wat voor effect heeft opium? Het brengt mensen in slaap en hoe hadden ze dan door de communistische krachten kunnen worden overgenomen als ze niet in slaap waren geweest? Je ziet nu dat de waarheid is, de historische waarheid, dat als men niet onder invloed had gestaan van het christendom, het katholieke christendom en het orthodoxe christendom, het communisme niet had kunnen opkomen. Het communisme zou niet de macht overgenomen hebben in Rusland, en daarna ook in andere landen.

Hoe komt dat? Omdat het belangrijk is voor de mensen, als zij zich van de last van het communisme willen bevrijden, dat ze begrijpen waarom. Als je kijkt naar de katholieke kerk, dan zie je dat keizer Constantijn in de eerste plaats een religie wilde waarmee hij macht over zijn rijk kon uitoefenen, en dat betekende in essentie het volk, en dat betekent in essentie dat de mensen rustig moesten worden gehouden. Door de katholieke kerk werd een bepaalde denkwijze in het leven geroepen die heel erg subtiel was. Het psychologische effect was dat een aantal mensen op deze planeet, na meerdere eeuwen te zijn geïndoctrineerd door die christelijke visie, een heel erg subtiel identiteitsgevoel begonnen te accepteren, namelijk dat zij niet goed keuzes konden maken. Of ze nu geloofden dat zij zondaar waren of wat ze ook maar geloofden, het psychologische effect was dat zij heel erg bang waren om de verkeerde keuze te maken. Zij waren zo onzeker over hun vermogen om het verschil te weten tussen de juiste en verkeerde keuze dat zij bang waren dat zij door een verkeerde keuze naar de hel zouden gaan of dat er een rampzalige, vooral verkeerde, uitkomst zou zijn.

Met andere woorden, er was een bepaalde groep mensen die geen keuzes meer wilde maken. Zij besloten op het niveau van hun identiteitslichaam: “Ik kan geen juiste keuzes maken. Ik wil geen keuzes maken. Ik wil dat andere mensen tegen mij zeggen wat ik moet doen en er moet een autoriteit komen die weet wat goed is, zodat die mij vertelt wat het juiste is. Dan kan ik niet iets doen wat heel erg fout is omdat zij het tegen mij gezegd hebben.” Deze overtuigingen bestaan op het identiteitsniveau. Die hebben niets te maken met het christelijke wereldbeeld of een communistisch wereldbeeld, maar dit is door de gevallen wezens bekokstoofd, omdat de mensen bang werden om fouten te maken. Zij beslisten dat zij geen keuzes meer wilden maken.

Deze mensen vind je natuurlijk overal ter wereld, maar je ziet dat in de eeuw voor de bolsjewistische revolutie een groot deel van deze mensen in Rusland incarneerde, zodat er tegen de tijd dat de communistische revolutie kwam, een substantiële meerderheid was in Rusland die deze bewustzijnsstaat had, een gemoedstoestand waarin zij bang waren om keuzes te maken. Wanneer je naar de marxistische ideologie kijkt, dan zie dat daar veel beweringen in staan over de arbeidersklasse, over het bevrijden van de arbeiders, over een klasseloze maatschappij in het leven roepen, maar er wordt ook duidelijk gemaakt dat de arbeiders niet echt in staat zijn om te beslissen hoe je zo’n maatschappij moet organiseren.

Daarom moet er een elite komen van mensen die dit kunnen beslissen. De arbeiders moeten arbeider blijven, in de betekenis van passief. In de eerste dagen van de Industriële Revolutie zijn er mensen die bedrijven begonnen en anderen die alleen maar arbeider werden. Wat deed het communisme, in tegenstelling tot hun beweringen dat ze de arbeiders wilde bevrijden? Die veroordeelde de arbeiders tot arbeider blijven voor de rest van hun leven. Er werd een systeem gevormd waarin de meerderheid van de mensen arbeider was en er was maar een kleine elite die de besluitnemers werd.

Waarom werd zo’n soort maatschappij als eerste in Rusland gevestigd? Dat was juist omdat de meerderheid van de mensen die in Rusland was geïncarneerd, niet bereid was om beslissingen te nemen. Na de manipulaties van Lenin en na de terreur van Stalin ontstond een staat waarin de meerderheid van de mensen geen beslissingen hoefde te nemen. Zij hoefden maar heel erg weinig beslissingen in hun leven te nemen. In veel gevallen namen ze niet eens bewust beslissingen. Zij lieten de omstandigheden en de behoeften van het land of van hun familie of van wie ook maar, die beslissingen voor hen nemen over wat voor soort baan ze moesten nemen. Als ze dat eenmaal besloten hadden, dan hielden ze die baan de rest van hun leven en hoefden ze nog maar weinig keuzes te maken in hun dagelijkse leven. Zij moesten naar hun werkplek komen om te doen wat hen werd gezegd, en diezelfde taak in de meeste gevallen gedachteloos herhalen. Je ziet dat die mensen maar heel erg weinig keuzes maakten in hun hele leven. Zij voelden zich heel erg veilig, heel erg zeker, want zij waren bang om zelf keuzes te maken. Zij waren zo bang om keuzes te maken dat het veilig voor hen voelde dat zij in een situatie zaten waarin zij geen keuzes hoefden te maken. Zij hechten waarde aan die veiligheid, omdat dit de enige manier was om de psychologisch de angst in de hand te houden die zij in vorige levens hadden opgelopen, de angst dat zij een verkeerde keuze van epische grootte zouden kunnen maken die hen veroordeelde tot eeuwig lijden in de hel.

De christelijke religie had feitelijk het toneel klaargezet en het mogelijk gemaakt dat de bolsjewisten Rusland zo over konden nemen en de Russen te onderwerpen aan een communistische regering en zich daar meerdere generaties lang aan te onderwerpen. Je zou kunnen zeggen dat er natuurlijk echt een fysieke bedreiging voor de mensen bestond om gedood te worden of naar Siberië gezonden als zij bezwaar maakten tegen het systeem. Je zou kunnen zeggen dat die mensen zich daarom daaraan onderwierpen, omdat het alternatief was dat zij zouden worden gedood. Maar dat is niet de ware reden dat zij zichzelf daaraan onderwierpen. Zij onderwierpen zichzelf daaraan vanwege het psychologische mechanisme in hen dat zij geen keuzes wilden maken. Het was niet in de eerste plaats de angst om te worden gedood.

Als je er neutraal naar kijkt, dan zeg je: “Wat hadden de Russen eraan om zich aan de staat te onderwerpen opdat ze niet zouden worden gedood wanneer er toch heel veel mensen in de Tweede Wereldoorlog en als soldaat werden gedood?” Het feit dat jij je onderwierp aan de staat, betekende niet dat je geen risico liep om ter dood te worden gebracht, zoals je zag bij de Rode Terreur, waardoor de mensen zich nog steeds niet veilig voelden. Je begrijpt wel dat het ware probleem de onwil was om keuzes te maken, omdat zij bang waren voor de consequenties van die keuzes.

Het is belangrijk dat de mensen overal ter wereld dit begrijpen, niet alleen de mensen in voormalige sovjetlanden of landen van het Warschaupact. Alle mensen moeten begrijpen dat je niet kunt groeien als je bang bent om keuzes te maken. Als de meerderheid van de mensen in een natie bang zijn om keuzes te maken, dan zal die natie worden geregeerd door een dictator die daar heel erg misbruik van maakt en eigenlijk de Harde Leerschool vormt, of het wordt een land dat niet goed kan functioneren. Je ziet dat er een aantal landen in Oost-Europa zijn die nu een enigszins democratische regeringsvorm hebben, maar die nog steeds niet goed functioneren, omdat een groot deel van de mensen bang is om keuzes te maken, nog steeds niet durven initiatieven te nemen.

Als je naar het communistische systeem kijkt, dan zou je zeggen dat dit een systeem is waarin de mensen geen initiatief hoeven te nemen. In feite wil het systeem niet dat de mensen initiatieven ontplooien. Dat wil hen rustig houden. Ondanks het feit dat het communisme beweert dat ze de mensen bevrijdt van de invloed van religie, het bijgeloof van de religie, houdt het communistische systeem de mensen nog rustiger dan de christelijke religie. Maar als je naar de zogenaamd vrije economie kijkt, of je dat nu een kapitalistische economie noemt of iets anders, dan zie je dat er in een vrijere economie behoefte is aan mensen die initiatieven ontplooien, die experimenteren, iets nieuws uitproberen, hun eigen bedrijf opzetten, een bepaalde dienst verleen of dingen verbeteren, zelfs als ze een baan hebben. Een vrije economie berust op mensen die het initiatief nemen en daarom werkt een communistische economie niet goed. Mensen kunnen geen initiatieven ontplooien. Zij zijn niet vrij om dat initiatief te nemen. Zij zijn bang om dat te doen.

Nu wil ik hier verder op ingaan door een probleem aan te snijden waar zelfs veel spirituele mensen over in verwarring zijn. Wanneer je naar de Sovjet-Unie kijkt, dan kun je zeggen: “Wat voor opties hadden de mensen? Als ze bezwaar tegen het systeem hadden gemaakt, als zij hadden geweigerd om zich aan dat systeem te onderwerpen, dan zouden ze ter dood gebracht zijn. En zou dit hen dan goed hebben gedaan?” Nu, het hangt ervaren af hoe je het bekijkt. Vanuit menselijk perspectief zou je kunnen zeggen: “Waarom zouden die mensen niet in leven moeten blijven en het enigszins veilige leven hebben dat zij de rest van hun leven hadden kunnen krijgen?” Maar vanuit het perspectief van spirituele groei: wat is het effect als mensen zich onderwerpen aan het systeem en daardoor dertig, veertig, vijftig jaar onder deze omstandigheden leven? Wat was het psychologische, spirituele, effect op mensen die een heel leven onder een onderdrukkend regime leven? Dat versterkte alleen maar het feit dat ze geen beslissingen wilden nemen en zoals we zal vaker hebben gezegd, groei je niet als je geen beslissingen neemt. Je kunt niet groeien.

Je ziet dat er veel mensen in de Sovjet-Unie waren die vanuit spiritueel perspectief hun hele leven lang niet groeiden. In feite groeiden ze in collectief opzicht, omdat zij steeds meer vast kwamen te zitten in de bewustzijnsstaat die je gelooft dat het gevaarlijker is om keuzes te maken en geen keuzes willen maken. Vanuit het standpunt van spirituele groei was het beter geweest als de mensen tegen het systeem waren opgestaan en werden gedood en daardoor de kans kregen om ergens anders te incarneren. Dit concept heeft Jezus tweeduizend jaar geleden geïntroduceerd, maar waar veel christenen, vooral in de moderne tijd, zich niet op hun gemak bij voelen. Je zag dat de vroege christenen de Romeinse vervolging in alle rust verdroegen. Zij geloofden dat het beter was om niet gehecht te zijn aan hun leven op deze wereld, omdat het hen een betere plaats in de volgende wereld zou geven. Hoewel het hen geen plaats in de hemel verleende, bracht het hen wel een betere situatie in hun volgende leven, omdat zij een standpunt hadden uitgedragen van iets wat boven het menselijke niveau, het aardse niveau, lag.

Veel mensen die tegenwoordig spiritueel zijn, zijn in een vorig leven opgekomen voor iets waar zij echt in geloofden; zij zijn daar vaak om vervolgd of zelfs geëxecuteerd, maar het heeft in feite hun spirituele groei bevorderd en in plaats van het zelf dat bereid is om zich te onderwerpen aan een aards gezag, heb je gedemonstreerd dat je niet in een samenleving wilt leven waarin je de slaaf van een of andere autoriteit bent. Dan kun je in een vrijer land incarneren in je volgende leven. Het communistische systeem gaf de mensen maar weinig kansen op groei. Er waren wel een paar mensen die in die tijd zijn gegroeid. Maar zelfs als zij meerdere malen in de Sovjet-Unie reïncarneerden, groeiden zij heel erg weinig in meerdere levens.

Dit kun je natuurlijk alleen maar begrijpen wanneer je het perspectief van de gevallen wezens hebt, omdat hun doel voornamelijk is om spirituele groei te stoppen, de uitbreiding van het bewustzijn te stoppen. Wanneer je tot dit besef komt, dan begrijp je dat de Sovjet-Unie vanuit spiritueel standpunt voornamelijk een poging van de gevallen wezens was om de groei van de planeet te vertragen, iets wat er op den duur voor zou zorgen dat zij de macht over deze planeet zouden verliezen en hier niet meer konden incarneren en zelfs niet in de andere drie rijken verblijven. Het was een laatste poging om er alles uit te halen om de Gouden Eeuw van Saint Germain te vertragen of zelfs te stoppen, en dat wordt een tijdperk waarin het wordt verhinderd dat zij invloed op deze planeet krijgen.

Met dit in het achterhoofd begrijp je hoe belangrijk het is dat de naties die een deel waren van de Sovjet-Unie zich van hun verleden bevrijden, zich van die denkwijze bevrijden. Hoe kunnen ze anders de groei van deze planeet bijhouden? We hebben al vaker gezegd dat de hele sfeer met een bepaalde snelheid groeit en dat de aarde een heel eind achterop komt. Dit zorgt voor spanning, er wordt aan de aarde getrokken, aan het collectieve bewustzijn, en de Sovjet-Unie bood volledig weerstand aan die aantrekkingskracht. Daarom viel ze op den duur uit elkaar. Ze kon die weerstand niet blijven bieden, en daarom stortte het systeem in onder het gewicht, of liever het gewicht dat werd veroorzaakt door de opwaartse aantrekkingskracht van de hele sfeer. Je zou kunnen zeggen: “Wat is gewicht?” Als je het hebt over zwaartekracht, dan heb je het over de zwaartekracht die aan alles trekt wat massa heeft. Maar er is ook een accelererende kracht in de hele sfeer die op dezelfde manier trekt aan alles wat massa heeft, eraan trekt om hogerop te komen, niet alleen om je in de ruimte te verplaatsen, maar om het hele vibratieniveau te transcenderen en een hogere vibratie te krijgen. De gevallen wezens hebben hier natuurlijk weerstand aan geboden en waren van plan om de Sovjet-Unie te vormen en daardoor het toneel klaar te zetten voor een derde wereldoorlog. Dat zou vernietigend zijn geweest en zou dan meer een vertragende factor worden om de Gouden Eeuw te stoppen of af te remmen.

Het feit dat dit niet gebeurd is, is voor een groot deel te danken aan studenten van geascendeerde meesters in diverse organisaties die veel decreten hebben opgezegd, aan de violette vlam en de communistische decreten en veel andere decreten die hebben verhinderd dat dit is gebeurd. Maar ook is het te danken aan veel andere spirituele mensen overal ter wereld die hun bewustzijn hebben verhoogd en mensen in de democratische wereld die ook hun bewustzijn hebben verhoogd en veel van de agressiviteit hebben losgelaten die er in vroeger tijden was. Er was dus niets wat de gevallen wezens konden gebruiken om die grote confrontatie tussen het oosten en het westen te scheppen, omdat het westen niet reageerde zoals zij hadden gehoopt. Dan begrijp je ook dat de Sovjet-Unie vanaf het begin gedoemd was te mislukken, zoals we hebben gezegd, omdat die zichzelf niet kon transcenderen. Ze kon zichzelf niet vernieuwen, ze kon zich niet aan de veranderende tijd aanpassen. En dit komt natuurlijk omdat de gevallen wezens zichzelf niet kunnen transcenderen. Zij kunnen zich niet aanpassen.

De gevallen wezens kunnen niet meegaan met de opwaartse aantrekkingskracht van de hele sfeer. Zij kunnen slechts weerstand bieden. De reden is natuurlijk dat zij hun eigen creativiteit hebben afgesloten. Zij hebben zich afgesloten door naar die lagere bewustzijnsstaat te gaan. In het model van de honderdvierenveertig bewustzijnsniveaus worden mensen steeds egoïstischer, steeds egocentrischer, wanneer ze naar de lagere bewustzijnsniveaus gaan. Je begrijpt wel dat hoewel een dictator als Stalin enorme fysieke macht had, hij in feite nog meer vastzat, meer gevangen, dan wie ook in de Sovjet-Unie. Je zou kunnen zeggen dat hij de grootste fysieke macht bezat in de Sovjet-Unie, maar hij zat nog meer vast in zijn eigen gedachten dan iemand anders in dat hele systeem. De mensen die dicht bij hem stonden, zaten natuurlijk ook vast, en de mensen die steeds verder van hem afstonden, zaten steeds minder vast. Maar iedereen die deel uitmaakte van de communistische regeringspartij, zelfs de lokale partijbaas in een afgelegen streek van Siberië zat vast, gevangen in deze mentale, emotionele gevangenis en ook op het identiteitsniveau en dat zorgde ervoor dat hun leven heel erg oncomfortabel, heel erg gespannen, heel erg stressvol, was.

Wanneer je hier tegenwoordig naar kijkt, dan kun jij je niet voorstellen hoe stressvol het was voor die mensen, hoe intensief hun leven was, hoe onaangenaam zij waren. Zij zouden dat natuurlijk nooit erkennen en toegeven, omdat zij besloten hadden dat het zo hoorde. Maar als je bijvoorbeeld naar het leven van Stalin en Lenin kijkt, dan zie je dat zij zo vastzaten in een bepaalde denkwijze dat er geen ruimte was voor blijdschap, voor creativiteit. Er was geen ruimte om van het leven te genieten, omdat alles werd beheerst door deze denkwijze die hen aanspoorde om te doen wat zij deden om aan de macht te komen of de Sovjet-Unie te vormen en deze ideologie zonder ‘gebreken’ in te voeren die Lenin wilde creëren.

Wat de mensen kunnen herkennen, waar zij aan toe zijn, is dat iedereen in de Sovjet-Unie of een land van het Warschaupact, in deze voortdurende staat van spanning leefde. Dat was niet alleen angst. Het was spanning. Je wist nooit wat er zou kunnen gebeuren; je was bang om openlijk met andere mensen over iets te praten, je wist niet wie je kon vertrouwen. Je kon in feite niemand vertrouwen, behalve een paar mensen. Niemand voelde zich dus vrij. Zij waren niet vrij, zoals in de invocatie staat, die jullie voor het dictaat hebben opgezegd, niet vrij om zonder vrees keuzes te maken. Zij waren voortdurend bang voor de keuzes die zij konden maken en de mogelijke consequenties daarvan en slechts heel weinig mensen konden echt van het leven genieten.

Wat geeft je vreugde in je leven? Dat jij je vrij voelt om alle impulsen te volgen die je vanbinnen voelt, of het nu jullie verlangens, zelfs jullie menselijke verlangens, zijn. Je kijkt naar mensen die zich heel erg richten op menselijke verlangens om bepaalde geneugten te krijgen, maar het feit dat ze de vrijheid hebben om dat te doen, geeft ze een gevoel van vreugde. Je ziet mensen die een doel in het leven hebben.

Zij hebben een groter gevoel van plezier, omdat zij dat doel nastreven. Zij voelen zingeving maar ook de vrijheid om iets te doen, om spontaan te zijn, niet hun hele leven te plannen en regelen door een idee, ideologie of gezag van buitenaf. Dat bezorgt je vreugde in het leven. Dan is het mogelijk dat mensen ernaar kijken en zeggen: “Het was niet fijn om in de Sovjet-Unie te leven. Wij wonen niet meer in de Sovjet-Unie, maar wat als we nu nog steeds iets van die denkwijze meedragen die er toen is gecreëerd? En wat als we niet helemaal van het leven kunnen genieten totdat we naar die manier van denken kijken en het loslaten en ervoor kiezen om die niet meer te hebben?” Dit is wel iets wat de mensen kunnen inzien en begrijpen. Dan kunnen ze opnieuw zeggen: “Wij hoeven alleen maar door een periode heen waarin we hiernaar kijken en ons daarvan bevrijden zodat we voorgoed vrij zijn en op een andere manier van het leven kunnen genieten.”

Jullie kijken naar een aantal landen in Europa. Jullie kijken naar de Oostzeelanden. Een paar landen hebben enorme vooruitgang geboekt sinds de val van het communisme. Jullie hebben tegenwoordig een veel betere levenstandaard, in ieder geval de meesten, maar kijken toch naar die naties. Kijk naar Estland dat de boodschapper persoonlijk kent, kijk naar Polen, kijk naar Hongarije, kijk naar de andere landen, Letland, Littouwen en zie dan eens hoeveel mensen nog steeds gespannen zijn.

Zij kunnen zich niet volledig ontspannen, zij kunnen niet volledig van het leven genieten, zij worstelen nog steeds met iets. De mensen onder jullie die naar het westen zijn gereisd of in het westen hebben geleefd, kunnen zich misschien afstemmen en beseffen dat veel mensen in het westen niet dezelfde soort spanning hebben; zij hebben misschien wel iets spanning, genieten misschien niet volledig van het leven, maar hebben niet die spanning die je in Oost-Europa ziet. Dat komt omdat zij niet binnen het communistische systeem zijn opgegroeid.

Spreekt het niet vanzelf dat als je op het punt wilt komen dat je vrij bent, waarop je kunt genieten, dat jullie je dan moeten bevrijden van het bewustzijn dat werd geschapen in de communistische tijd? En dat jullie dit nog steeds meezeulen in de persoonlijke gedachten van de mensen, maar ook in het collectieve bewustzijn? Wanneer jullie hiermee aan de slag gaan, dan kunnen jullie naties vrij zijn. Dan kun je het heel snel inhalen en zijn waar je zou zijn geweest als je niet beknot was in jullie natuurlijke groei door het communistische systeem. Veel mensen kijken met spijt terug, en denken: “Waar zou ons land zijn geweest als het niet al die jaren was tegengehouden door het communistische systeem?” Maar dat is eigenlijk niet belangrijk, want als jullie je kunnen bevrijden van het bewustzijn van het communistische systeem, dan kunnen jullie heel snel zijn waar jullie anders zouden zijn geweest. Het is niet zo dat jullie zestig of vijftig jaar zijn teruggezet in de tijd, en dat jullie nu vijftig jaar nodig hebben om dat in te halen. Het kost veel minder tijd als jullie je hebben bevrijd van het bewustzijn uit die tijd. Dan kunnen jullie het heel snel inhalen. Alles zal gemakkelijker verlopen, alle dingen die schijnbaar niet werken tegenwoordig, zullen ineens wel werken; jullie economie zal zich snel verbeteren en er zal een heel nieuwe houding komen ten aanzien van het leven als jullie hier naar willen kijken en je bevrijden van die oude bewustzijnsstaat, die angst om beslissingen te nemen, de onwil om initiatief te nemen, de angst om te experimenteren, de angst om spontaan iets te doen zonder er een bepaalde reden voor te hebben en gewoon meegaan met het leven.

Als laatste wil ik nog het concept angst aankaarten. Veel mensen zullen zeggen dat er in de Sovjet-Unie een echte fysieke bedreiging bestond dat je kon worden gedood of naar een concentratiekamp gezonden. Ja, dat is onmiskenbaar zo. Die was er. Waar waren de mensen dus bang voor? Waren ze bang voor een fysieke bedreiging? Nee, wat was er het eerst, de kip of het ei? Wat komt het eerst, de angst of de situatie waar je bang voor bent? Wat zeggen wij steeds weer opnieuw? Bewustzijn komt voor de fysieke manifestatie. Angst is een psychologische toestand. Natuurlijk is er altijd iets buiten jou waarop jij je angst op richt, maar de situatie in de buitenwereld is niet de oorzaak van je angst. De oorzaak van je angst zit in jou innerlijk; je hebt een bepaald identiteitsgevoel geaccepteerd, en bepaalde overtuigingen, en dit heeft je emotionele lichaam geopend voor de krachten op het astrale vlak die deze op angst gebaseerde energie op je aura projecteren.

Wat is dus de sleutel om angst los te laten? Moet je dan de situatie in de buitenwereld veranderen? Kijk naar de naties in Oost-Europa en zeg: “Hebben de mensen ook minder angst nu de mensen niet meer het risico lopen om naar Siberië gezonden te worden?” En als je eerlijk bent, dan zie je dat veel mensen nog steeds bepaalde angst bezitten, omdat ze een bepaalde psychologische situatie nog niet hebben losgelaten. Daarom zijn ze nog steeds bang om keuzes te maken. Zij zijn bang voor wat er zou kunnen gebeuren. Zij hebben een negatieve kijken op hun regering omdat zij bang zijn dat haar belofte over een nieuwe toekomst misschien in duigen zal vallen. Per slot van rekening beloofde de Sovjet-Unie ook een betere toekomst, maar dat is ook allemaal niet uitgekomen. Waarom zou het kapitalisme dat een betere toekomst belooft dan ook niet in duigen kunnen vallen? Heel veel mensen hebben de angst dat er op een dag een grote ramp zal gebeuren waar zij totaal geen zeggenschap over hebben. Het gevoel dat zij een beter toekomst zullen krijgen, wordt dan weer vernietigd en dan zijn ze nog slechter af. Veel mensen hebben die angst. Veel spirituele mensen hebben die angst ook nog, omdat zij niet gekeken hebben hoe het komt dat deze angst voor de vreselijke gevolgen als je naar de hel gaat in hun vier lagere lichamen is geprogrammeerd, en hen al in veel levens parten heeft gespeeld.

De waarheid is dat er maar één manier is om angst te overwinnen, en dat is te erkennen dat angst van een specifiek gescheiden zelf komt. Nu is dat gescheiden zelf geschapen als reactie op een situatie in de buitenwereld. Een bepaald gescheiden zelf is bijvoorbeeld bang dat hij wordt gedood. Je moet dan naar dat zelf kijken, dat zelf loslaten, en dan zijn er nog ander zelven die voor andere dingen bang zijn. De sleutel om een zelf los te laten, is het besef dat niet de situatie op de wereld voor die angst heeft gezorgd. Het zelf heeft voor die angst gezorgd. Wat die situatie ook, of die er nog is of niet, je kunt het zelf laten sterven en daardoor de angst loslaten.

Je zou kun zeggen dat het communistische dreigement dat je naar Siberië wordt gezonden, niet meer bestaat, maar de angst dat een meteoor de aarde raakt, een tsunami je stad van de kaart veegt, een aardbeving, een catastrofale ziekte, een epidemie, al die angsten die mensen hebben over de toekomst, is er nog wel. Op het huidige niveau van de aarde, het collectieve bewustzijn, kan er nog steeds een situatie zijn waar je bang voor bent. Als je de ene situatie hebt opgelost, dan richten de zelven zich meteen weer op een andere situatie. Hoe kun je dan realistisch gezien zeggen dat je ooit vrij van angst kunt zijn? Niet door de uiterlijke omstandigheden te veranderen waar jij zegt bang voor te zijn. Je kunt je alleen van angst bevrijden wanneer je toegeeft dat de angst een innerlijke toestand is. Die is onafhankelijk van de omstandigheden op de wereld en de enige manier om je daarvan te bevrijden is dat zelf te laten sterven. Hier hebben we jullie hulpmiddelen voor gegeven en veel van jullie zouden er veel aan hebben door naar jezelf te kijken en te bekijken: “Welke angsten heb ik nog? Is er een situatie waar ik bang voor ben?” Geef dan toe dat er een zelf is, doe je best om dat zelf op te ruimen, hem te laten sterven. Dan zul je niet alleen meer vrede voelen, maar ook meer van het leven genieten, maar het kan ook zijn dat je de situatie niet hoeft te ervaren waar jij bang voor bent.

Deze boodschapper heeft het verhaal vertelt dat hij als kind bang was voor skeletten en dat hij die overwon door zich in een donkere kamer met een skelet op te laten sluiten. Door het feit dat hij die ervaring heeft overleefd, besefte hij dat angst niet echt bestond. Hij hoefde niet bang te zijn dat skeletten hem aanvielen. Maar alleen door dit te ervaren kon hij dit loslaten, kon hij die laatste restanten van die angst loslaten. Veel ervaringen die mensen hebben gekregen, die zij hebben ervaren, kregen ze omdat zij zich moesten realiseren dat hoewel er iets rampzaligs was waar zij bang voor waren, zij het hebben overleefd. Misschien sterft hun lichaam, maar zij overleven het als van zichzelf bewuste wezens. Zo helpt de Harde Leerschool geleidelijk aan mensen om hun angsten los te laten door je te realiseren dat jij als zelfbewust wezen, als ziel, alle omstandigheden op aarde kunt overleven, en er daarom niet bang voor te zijn. Maar dit is de Harde Leerschool. Wij geven jullie een alternatief: identificeer de zelven en in plaats van te proberen om de omstandigheden te verwijderen, laat je dit zelf sterven en dan ben je vrij.

Mijn geliefden, wanneer je kijkt naar de hysterie die voorafging aan 2012, toen heel veel spirituele mensen dachten dat de wereld zou eindigen, of wanneer je kijkt naar de vele samenzweringstheorieën die er op de wereld zijn, en hoeveel mensen zich daaraan overgeven, de ene na de andere, dan zie aan die vele spirituele mensen dat zij, hoewel ze het spirituele pad misschien al vele jaren bewandelen, nog steeds angsten hebben die hen verhinderen om vrede te hebben met het feit dat zij op de planeet zijn en dat verhindert hen om van het leven op deze planeet te genieten. Wij als geascendeerde meesters hebben deze angst overwonnen. Je kunt gemakkelijk zeggen: “Natuurlijk is dat zo. Jullie zijn geascendeerd, dus dan hoef niet ergens bang voor te zijn op aarde. Maar wij zijn nog hier.” Maar waarom zijn wij geascendeerd? Omdat wij niet meer bang waren dat een situatie op aarde kon bepalen wie wij waren. En dat gaf ons de vrijheid om deze planeet voorgoed achter te laten.

Hoe zul jij ascenderen? Op dezelfde manier. Wat één heeft gedaan, kan iedereen doen. Om te doen wat wij hebben gedaan, moet je natuurlijk ook doen wat wij hebben gedaan, je angsten overwinnen, door ze te laten sterven. Wij zijn al bevrijd van die angst. Wij willen dat jij vrij bent van die angst. Er is geen enkel wezen in de hemel dat wil dat jij bang voor God bent, bang bent voor het leven, bang bent voor de hel of iets anders. Geen enkel wezen in de hemel wil dat menselijke wezens bang zijn. Alleen de gevallen wezens in de lagere rijken willen dat mensen bang zijn opdat zij hen in hun macht kunnen krijgen. Angst komt niet bij God vandaan; die kwam van de wezens die zich van God afgescheiden hebben en willen dat alle anderen hetzelfde doen.

Mijn geliefde, ik geef jullie de belofte dat iemand die de concepten in dit dictaat overneemt, of die nu te maken hebben met je natie of met jou persoonlijk, en oproepen aan mij doet, ik die inspanningen zal vermenigvuldigen. Je kunt het decreet aan mij opzeggen, je kunt een invocatie opzeggen waarin dit decreet staat, of mij gewoon oproepen en het aan mij vragen. Maar als je een bepaald aantal decreten en invocaties opzegt, zal ik die vermenigvuldigen met een substantiële factor, zodat jij je persoonlijke angsten kunt loslaten en een bijdrage kunt leveren om je natie te helpen om de angsten in het collectieve bewustzijn los te laten opdat jij en je natie vrij verder kunnen naar de Gouden Eeuw. Je weet natuurlijk wel dat er in de Gouden Eeuw geen angst zal zijn. De mensen zullen niet bang zijn voor hun eigen regering. De mensen zullen ook niet bang zijn voor de autoriteiten. Zij zul niet bang zijn voor rampen. Zij zullen niet bang zijn om initiatieven te nemen en met het leven te experimenteren. Daarom is het een Gouden Eeuw. Ik verzegel jullie in mijn dankbaarheid, omdat jullie bereid zijn om deze verhandeling uit te zenden naar het onderbewuste van jullie naties.