De postcommunistische Naties moeten bewust hun communistische Verleden verwerken

Geascendeerde meester Aartsengel Michaël, 29 november 2019 – Tallinn, Estland

IK BEN de geascendeerde meester Aartsengel Michaël. Ik ben dankbaar dat ik deze conferentie mag openen die wij vanzelfsprekend zien als een voortzetting van de drie eerdere conferenties die wij dit jaar hebben gegeven. Het communisme – Wat is dat? Welnu, het is niets anders dan een dictatuur. Dit sluit dus perfect aan bij onze conferentie in Korea, waar we hebben gesproken over het einde van het tijdperk van de dictatuur. Wat is de gemoedstoestand die wordt geschapen door het communisme, in ieder geval bij de mensen die in de leugens van het communisme trappen? Is dat niet fanatisme? Dat sluit dus heel goed aan bij onze conferentie over fanatisme in Nederland. En in tegenstelling tot de bewering van het communisme dat zij een klasseloze maatschappij heeft gecreëerd, weet iedereen die binnen dat communistische systeem heeft geleefd dat een maatschappij zonder klassen niet bestaat. Er is een partijelite. En dat sluit weer perfect aan bij onze conferentie in de Verenigde Staten over het beëindigen van het tijdperk van het elitarisme.

Het communisme belichaamt alle drie eigenschappen: dictators, fanatisme, elitarisme. Daarom zijn wij dankbaar dat jullie hier hebben willen komen of deel willen nemen aan het webinar – om de laatste duw in de goede richting te geven om de doelen te halen die wij dit jaar wilden bereiken. We zouden kunnen zeggen dat deze conferentie, de dictaten die wij zullen geven, een kans voor alle naties is die onder het communisme vielen en die dit nog steeds hebben – hoewel je het erover kunt hebben of er nog wel naties zijn die nog steeds strikt communistisch zijn. Ik ben er zeker van dat jullie ook zullen begrijpen dat als Karl Marx zou kunnen zien wat er in China gebeurt sinds de handel met het westen is geopend, hij zich bij wijze van spreken in zijn graf zou omdraaien. Jullie, degenen die deelnemen aan deze conferentie, krijgen niettemin de kans om een heel krachtige impuls af te geven die het collectieve bewustzijn in gaat en daardoor alle mensen die zijn beïnvloed door het communistische systeem de kans te geven om een stapje achteruit te doen en er nog eens over na te denken; om die ervaring te verwerken.

Waarom is dit zo belangrijk? Wel, mijn geliefden, hoe kun jullie je ooit bevrijden van iets als je er niet bewust naar kijkt, de wonden heelt, de leugens, de illusies opgeeft en bewust het besluit neemt dat jullie verder willen? Als je naar een paar landen kijkt, bijvoorbeeld de Baltische staten en landen in Oost-Europa, dan zie je dat veel landen sinds de ‘val van het communisme’, zoals jullie zeggen, geweldige vooruitgang hebben geboekt in de economie en betere banen, betere en vrijere levensomstandigheden hebben opgeleverd. Dan zie je dat er al veel vooruit is gekomen. Maar je ziet ook dat er in veel van die landen, net zoals in het westen trouwens, veel meer depressies, verslavingen en diverse vormen van escapisme bij zijn gekomen.

En hoe komt dat? Waarom zie je aan de ene kant geweldige groei, maar ook een toename van mentale aandoeningen van allerlei slag? Welnu, is het niet gemakkelijk genoeg, in ieder geval voor de studenten van geascendeerde meesters, om het bij elkaar op te tellen en tot het besef te komen dat wanneer je hebt gehoord dat reïncarnatie bestaat en accepteert dat dit ook waar is, er veel jonge mensen van tegenwoordig mensen in voormalige communistische landen zijn geïncarneerd die in hun vorig leven werden vervolgd, misschien wel geëxecuteerd, door het communistische regime. Spreekt het niet voor zich dat jij, als je gruwelijk vermoord bent in concentratiekampen door een communistisch regime, dan in je volgende leven wordt geboren met enorme psychologische trauma’s en lasten waar jij mee moet leren omgaan, ze verwerken en loslaten? Hoe doen mensen dat? Welnu, dat kan door het spirituele pad te volgen. Je kunt het ook in zekere mate doen als je persoonlijk in therapie gaat. Maar hoeveel mensen doen dat? Hoe kon je dat in die landen doen? Alleen als ze bereid waren als ze achteruit te gaan en te zeggen: “Laten we het verleden niet negeren. Laten we niet vergeten dat we nog maar kort geleden werden onderdrukt door een heel erg dictatoriaal systeem. Laten we daarnaar kijken, laten we het bespreken. Laten we het er eerlijk over hebben en die ervaring verwerken opdat wij verder kunnen.” Als dit collectief werd gedaan, dan zou het voor de mensen persoonlijk gemakkelijker worden om hun trauma’s te helen. Dit wil niet zeggen dat de mensen niet persoonlijk therapie en genezing nodig hebben – die hebben ze wel nodig.

In de meeste landen in Oost-Europa zie je dat er een code is van je stil houden. Het lijkt wel of het communisme een taboe is waar niemand eigenlijk over wil spreken. Het was een slechte ervaring. Iedereen is het erover eens dat het slecht was, maar het ligt achter ons en laten we dus maar verder gaan. Mijn geliefden, je kunt niet verder vooruitgaan als je niet wilt terugkijken en verwerken wat er is gebeurd en hoe dit jullie heeft beïnvloed. Geen enkele natie die onder communistische heerschappij heeft gezeten, vooral de naties die deel uitmaakten van de Sovjet-Unie of het Warschaupact, heeft geen heel, heel, erg zware trauma’s in het collectieve bewustzijn zitten. Wat wij nu zeggen, geldt voor alle landen die in het communistische systeem zaten, waaronder Rusland, waaronder andere sovjetrepublieken in het oosten. Maar het is duidelijk dat de Oostzeelanden, de Oost-Europese naties die deel uitmaakten van het Warschaupact, meer kansen hebben gekregen, meer het bewustzijn hadden dat zij dit moesten ontstijgen en de eersten waren die het ijs braken en er echt naar durfden te kijken.

Je weet dat er in Duitsland, decennialang na het einde van de Tweede Wereldoorlog, een soortgelijke staat was, en dat de Duitsers, de Duitse natie, niet echt wilden kijken naar wat er tijdens het nazisme– het tijdperk van Hitler – is gebeurd en hier openlijk over te praten. Maar je weet ook dat er na een paar decennia een periode kwam waarin dit heel geleidelijk aan begon te verzachten. Er kwam meer discussie, er werd meer over gesproken. Daarom kunnen we zien dat Duitsland tegenwoordig meer vooruitgang heeft geboekt dan de naties die onder het communisme vielen, omdat zij wel enigszins bereid waren om erover te praten en daarom zie je ook de corresponderende economische groei, omdat dit met elkaar in verband staat.

Er kan pas economische groei ontstaan wanneer het collectieve bewustzijn vooruitgaat. Er kan pas vooruitgang komen wanneer je naar je verleden kijkt en dat afhandelt. Je kunt niet aan het tijdperk van het communisme ontsnappen als je het negeert. Dit gaat niet vanzelf weg. Jullie, degenen die daar wonen, kunnen natuurlijk oproepen hiervoor doen; jullie kunnen visualiseren dat die bereidheid er komt, omdat ik tegen jullie zeg dat er geen reden is om net zolang te wachten om hierover te praten als Duitsland. Hoe sneller jullie dit doen, hoe sneller jullie vooruitgang boeken.

Ik weet dat dit gevoelige onderwerpen zijn en veel mensen zouden ze liever uit de weg gaan, maar je begrijpt wel dat het collectieve bewustzijn altijd de vooruitgang zal tegenhouden. Elke vorm van vooruitgang, elke nieuw initiatief, moet de weerstand tegen vooruitgang in het collectieve bewustzijn doorbreken. Dat hoeft niet altijd bewuste weerstand of opzettelijke weerstand te zijn, maar wat ik in Korea heb gezegd in mijn dictaat over dictaturen ging hier juist over: “Een dictator heeft altijd toestemming van de mensen die worden geregeerd, maar de mensen zijn zich er niet altijd van bewust dat zij de dictator toestemming geven.” Zij zijn zich hier niet bewust van gewaar. En het gebrek aan bewust gewaarzijn zorgt voor die weerstand om te veranderen in het collectieve bewustzijn – de mensen zijn zich dit niet bewust.

Er kunnen ook mensen zijn, en die heb je hier in Oost-Europa, in de Oostzeelanden, die bewust zeggen: “Wij willen vooruitgang.” Je kunt bijvoorbeeld in Estland zien, waar de mensen zeggen dat Estland voor de bezetting door de sovjets verder was met haar groei dan Finland. En toen het communisme viel, lag Estland dertig tot veertig jaar achter bij Finland. En in Estland leeft de wens om dat weer in te halen en zelfs weer op Finland voor te komen liggen. Maar hoe halen ze dat in? Hoe kunnen jullie verder komen wanneer er in het collectieve bewustzijn onbewust weerstand tegen verandering is? En die is onderbewust, omdat jullie er niet naar gekeken hebben. Jullie hebben dat niet bewust gemaakt. Jullie hebben niet gekeken wat er tijdens het communisme is gebeurd, hoe het jullie heeft beïnvloed, welke heel subtiele leugens een communistisch systeem in de gedachten van de mensen programmeert, en dus ook in het collectieve bewustzijn programmeert.

Als je naar alle naties kijkt, inclusief de zogenaamde meeste moderne naties in het westen, dan zie je dat daar ook op veel plekken onderbewust weerstand tegen verandering is. En dat komt omdat het collectieve bewustzijn zich daar niet van gewaar is. In het collectieve bewustzijn bestaat in feite weerstand tegen mensen die zich bewust worden van de beesten, de entiteiten, die in het collectieve bewustzijn zijn geschapen en die niet willen worden ontmaskerd, omdat zij weten dat als de mensen die beesten zouden zien die de mensen in hun macht hebben, dan willen zij zich uit die macht bevrijden. Dus proberen ze onbewust te blijven, zodat de mensen zich er niet van gewaar zijn hoe zij worden beïnvloed.

Daarom moeten jullie, ieder van jullie persoonlijk, terugdenken aan de keer dat jij je voor het eerst realiseerde dat er een spiritueel pad was, dat er een alternatief was voor het ‘normale manier van leven’ in jullie samenleving. En dan zie je dat je altijd het gevoel hebt gehad dat er weerstand was. Iets hield jou groei tegen, iets kan je groei nog steeds tegenhouden. Iets in je onderbewuste houdt je daarvan tegen. Je kunt één stap vooruit doen, maar dan glijd je weer terug. En dit is nu juist het collectieve bewustzijn van het land waarin je woont. Daarom is er een periode op het spirituele pad, waar we al vaker over hebben gesproken onder andere toen deze boodschapper zijn eigen ervaring beschreef, dat de belangrijkste stuwkracht komt als jij je van de aantrekkingskracht van het collectieve bewustzijn bevrijdt. Je moet jezelf daar bovenuit trekken. En daarom was er een periode nodig waarin velen heel ijverig en trouw invocaties en decreten hebben opgezegd, omdat dit de meeste efficiënte manier was om je aan het collectieve bewustzijn te onttrekken. Daarom kan er ook voor jullie een moment komen waarop je beseft dat je jouw focus moet verleggen. Je moet meer naar binnen beginnen te kijken naar die subtielere overtuigingen. Daarom hebben we jullie de leringen en handvaten gegeven om het kosmische geboortetrauma en het gescheiden zelf op te ruimen.

Maar ik wil jullie er ook op wijzen dat onze serie over de zeven stralen (die nu compleet is), de initiaties van de zeven stralen, en al die boeken die er zijn, een heel effectief hulpmiddel zijn om je aan het collectieve bewustzijn te onttrekken. Met al die hulpmiddelen, met alle invocaties in die boeken en als jij je een weg baant op het Pad naar Zelfmeesterschap, is het nauwelijks mogelijk om niet boven het massabewustzijn uit te komen. Misschien niet totaal, omdat je misschien nog wel iets van je geboortetrauma moet oplossen, maar het is niettemin een heel effectief hulpmiddel om zover te komen dat je niet meer naar beneden wordt gezogen door het collectieve bewustzijn. Wanneer je op dat punt bent, kun je natuurlijk oproepen doen, en velen van jullie doen dat al, dat andere mensen worden losgesneden van die neerwaartse aantrekkingskracht van het collectieve bewustzijn opdat jullie verder vooruit kunnen komen. Dan kunnen jullie het volgende niveau van mensen helpen.

Wij kunnen in het geascendeerde rijk zien dat in een bepaalde natie een klein aantal mensen die het potentieel heeft om zich bewust te worden van het spirituele pad en aan het pad te beginnen om hun bewustzijn te verhogen. Dit zijn de voorlopers. Maar wij zien ook dat wanneer die groep mensen een bepaald niveau heeft bereikt, zij dan de optie hebben om oproepen te doen, zodat de volgende ring van mensen zich kan los snijden en het pad ontdekken en het pad bewandelen. Dit kan zich vanaf daar als kringen in het water verspreiden, maar er moet iemand zijn die een voorloper is; iemand moet oproepen doen voor anderen en dan kan dit bewustzijn zich geleidelijk aan verspreiden. Dit is de enige praktische manier gezien de heel krachtige aantrekkingskracht van het collectieve bewustzijn.

Als je naar de naties hier in Oost-Europa kijkt, dan zie je dat er een geweldige verandering in het collectieve bewustzijn is gekomen sinds de val van het communisme. Die kwam tot stand door veel dingen, niet alleen door spirituele mensen, maar alle mensen die een andere richting opkijken, die ineens denken dat zij misschien nu een kans hebben, dat zij misschien iets kunnen doen en daarvoor worden beloond. Misschien kunnen ze wel een betere materiële levensstijl ontwikkelen. Het kunnen veel van die schijnbaar wereldlijke en mondaine dingen zijn, maar daardoor ontstaat er wel een verandering in het collectieve bewustzijn. Jullie moeten ook beseffen dat er een bepaalde wolk van op angst gebaseerde energie hangt die ontstond door de communistische tijd en die nog niet is opgelost, die nog niet getransformeerd is. Die is bedekt met deze laag optimistische energie, maar hij hangt er nog steeds en trekt nog aan veel mensen en trekt hen naar beneden.

Je ziet vooral dat veel mensen van de oudere generatie het moeilijk vinden om zich aan te passen aan de veranderingen die er zijn gekomen en dat komt omdat zij langer onder het communistische regime hebben geleefd, in die op angst gebaseerde tijd. Daarom zijn zij nog niet vrij van die op angst gebaseerde energie. Veel jongere mensen zijn er niet door beïnvloed; zij konden zich sneller aanpassen en daarom zitten zij er niet zo aan vast. Maar er is nog steeds iets wat de natie beïnvloed en het betekent ook dat wanneer jullie proberen vooruitgang te boeken op een bepaald terrein, er iets is wat jullie terugtrekt, de natie terugtrekt, en jullie niet de vooruitgang krijgen die je had kunnen krijgen.

Je zou dan zien dat er in al die naties mensen zijn die zich daar meer van bewust zijn, die naar de maatschappij kijken, die dingen analyseren en zich soms afvragen: “Waarom doen wij alle dingen hetzelfde als twintig, dertig jaar geleden in het westen en werkt het toch niet op dezelfde manier? Hoe komt dat? Wij doen schijnbaar alles goed, maar toch werkt het niet hetzelfde.” Die mensen kunnen dat niet begrijpen en de reden is dat er aan getrokken wordt door het collectieve bewustzijn waar jullie je nog niet van bevrijd hebben. De enige manier is een bewuste discussie op nationaal niveau waarop jullie bereid zijn om hiernaar te kijken, dit te verwerken en te beseffen dat jullie niet zomaar van jullie verleden kunnen weglopen. Jullie kunnen het niet negeren. Jullie zullen het blijven meeslepen, totdat jullie je omdraaien en het bewust verwerken, omdat je alleen maar op die manier de knoop kunt doorhakken.

Het lijkt alsof je een berg opgaat maar een touw om je middel geknoopt hebt die aan heel zware zak vastzit waar allemaal stenen in zitten en je sleept die zak stenen mee naar boven de berg op. Je probeert vooruit te kijken naar de top van de berg. Maar je zou eens een tijdje aandachtig achterom moeten kijken naar de zak met stenen, en er een steen uit halen en begrijpen dat je die niet meer nodig hebt en hem dan van de berg af laten rollen. Dan zou je de zak met stenen kunnen legen en veel sneller vooruitgang maken. Je zou in zekere zin naar de sovjettijd kunnen kijken en zien waarom het was zoals het was. Waarom was dit zo zwaar? Waarom lag er geen brood in jullie winkels? Waarom werkte de economie niet? Waarom, waarom, waarom was het leven zo? Dat kwam nogmaals door het collectieve bewustzijn dat iedereen naar beneden zoog. Dat zware gewicht werd veroorzaakt door het communistische systeem. Het was de enige manier waarop het kon, omdat dit alleen maar met geweld tot stand kon komen. En juist omdat men geweld gebruikte om het communistische systeem tot stand te brengen, vormde zich dat gewicht, wat er vervolgens voor heeft gezorgd dat het communistische systeem niet kon werken – dat de economie niet goed kon functioneren. Dat was op den duur niet te handhaven en dat zou de mensen in het communistische systeem nooit boven een bepaalde levensstandaard kunnen brengen.

Daarom konden de beloften die de communistische ideologie deed, nooit worden vervuld, omdat het systeem met geweld was opgezet. Het was vanaf het allereerste begin al gedoemd te mislukken, niet uit historische noodzaak maar uit spirituele noodzaak. Je kunt er je voordeel mee doen als je hiernaar kijkt en dan kijkt naar de psyche van de natie die het mogelijk heeft gemaakt dat het communistische systeem werd afgedwongen. Maar hier zullen andere meesters over spreken naarmate we verder gaan. Ik wil jullie mijn dankbaarheid schenken voor jullie bereidheid om hier naartoe te komen. En zoals we hebben gezegd, als jullie bij elkaar komen voor een conferentie, dan worden jullie chakra’s, jullie aura’s, uitzendstations die het collectieve bewustzijn ingaan.

Ik weet dat een aantal van jullie aan het begin van deze conferentie een bepaalde zwaarte, een bepaald gewicht, zullen voelen. Dit is de weerstand van het collectieve bewustzijn en ik kan je ervan verzekeren dat jullie je, naarmate we de komende dagen verder komen, persoonlijk die neerwaartse aantrekkingskracht zullen ontstijgen. Daarom ben je in staat om in een van de postcommunistische landen te wonen zonder het postcommunistische trauma. Dit zal jullie grote persoonlijke vrijheid geven en ook een belangrijke stuwkracht vormen om je natie en andere mensen om jou heen van die zware last van het communistische systeem te bevrijden. Ik kan je verzekeren dat wij in het geascendeerde rijk zeer veel mededogen hebben met de mensen die onder dit heel zware juk zaten en er nog steeds door beïnvloed worden en wij beschouwen het als een grote vreugde, wij voelen heel veel liefde, als wij mogen meehelpen om al die naties te bevrijden opdat zij vooruit kunnen komen en een gouden toekomst voor jullie natie scheppen. Vandaar mijn dankbaarheid en mijn liefde van de Eerste Straal.