De spirituele rol van India

Vraag: Wat is de spirituele rol van India?

Antwoord van Geascendeerde Meester Master More, 2017 – Novosibirsk, Rusland:

Je begrijpt wel mijn geliefde, dat wij het nu hebben over een natie met 1,3 miljard mensen en dat er dus geen eenvoudig antwoord op een vraag als deze kan zijn, omdat de spirituele rol van elk land natuurlijk is dat de mensen die erin leven, in bewustzijn groeien.

India heeft natuurlijk een lange traditie in wat wij de goeroe-chelarelatie noemen. Er is een lange geschiedenis van goeroes in India, sommigen werken onafhankelijk, anderen hebben een erfelijke lijn en huldigen die erfelijke lijn. Relatief weinig of slechts een heel paar goeroes erkennen geascendeerde meesters als onderdeel van die lijn. Dit is voornaamste factor die de spirituele groei van de natie India tegenhoudt.

Dit heeft veel complicaties voor India, en een daarvan is dat India een zekere nationale trots heeft, omdat ze voldoende zelfstandig wil blijven en dit verhindert vaak dat India iets leert van andere landen. Als je het leven van Gandhi kent, dan weet je dat hij op een bepaald moment een christelijke dominee in zijn groep had en hem vroeg om te vertrekken, omdat hij het gevoel had dat de mensen in India dit zelf moesten doen. Dit is een uitdrukkingsvorm van die nationale trots, want is er één volk op aarde dat op zichzelf staat? Zijn er ook volken die geïsoleerd zijn van het collectieve bewustzijn van de mensheid als geheel? Zeker niet.

Als je naar de individuele naties kijkt, kun je geneigd zijn om die als units te zien die in hun eigen onderhoud voorzien, dat het onafhankelijke, aparte, geïsoleerde eenheden zijn, maar zij staan niet allemaal los van het collectieve bewustzijn van de mensheid en je kunt de rol van een natie niet echt begrijpen als jij haar plaats in het geheel niet ziet.

India heeft zoals gezegd een traditie om hulde te betuigen aan het spirituele pad; veel mensen geven les in het spirituele pad dat zij persoonlijk kunnen bewandelen, maar zij hebben ook de heel oude traditie om het spirituele pad van het dagelijkse materiële leven te scheiden en kijken vaak neer op de mensen die een wereldlijk bestaan leiden, en dit is opnieuw een onderdeel van de nationale trots, omdat veel mensen zijn verleid om een subtiel gevoel van hoogmoed te krijgen, dat zij omdat zij het spirituele pad bewandelen omdat zij geboren zijn in een natie met een heel oude traditie waardoor zij op een of andere manier verder ontwikkeld zijn dan de mensen in andere naties. Jezus heeft gezegd: “Christusschap dat niet wordt uitgedrukt als het dienen van het geheel, is geen Christusschap.” Je kunt wel zien dat India, zelfs al vele, vele eeuwen voordat de Britten naar India kwamen aan de ene kant een spirituele traditie had en daarom hadden veel mensen die het spirituele pad bewandeld hadden, het gevoel dat zij een bepaald bewustzijnsniveau hadden bereikt. Maar zij hadden ook de hoogste niveau van armoede, de slechtste materiële omstandigheden en heel veel mensen leefden onder heel slechte omstandigheden.

Hoe kunnen die twee naast elkaar bestaan in één natie? Alleen maar omdat de spirituele mensen die niet doorgegaan waren naar het niveau van Christusschap waarop je in plaats van een persoonlijk pad te volgen dat je eigen bewustzijn steeds hoger brengt, maar die wat zij bereikt hadden, gebruiken om de situatie voor anderen te verbeteren. Nu hebben ze hier allemaal redenen voor, en van veel goeroes en studenten weet ik dat ze veel van hen tijd in India hebben doorgebracht in diverse incarnaties, zelfs in mijn retraiteverblijf in Darjeeling, waar ik mij afstem op alles wat er in de natie gebeurt.

Veel van die goeroes en studenten wilden niet een stap omhoog doen naar het niveau om onbaatzuchtig het geheel te dienen en te erkennen dat het niet genoeg is om persoonlijk je bewustzijn te verhogen als er nog steeds mensen zijn die lijden.

We zouden een uitdrukkingsvorm kunnen gebruiken uit deze streek en zeggen dat zij niet het Bodhisattva-ideaal hebben bereikt, hoewel veel van hen die uitspraak zouden tegenspreken en er anders over denken. Mijn geliefde, je kunt geen land hebben waarin 95% of 98% van de bevolking in grote armoede leeft. Al die goeroes in hun ashrams die studenten om zich heen verzamelen die zichzelf isoleren en weigeren om de slechte materiële omstandigheden te begrijpen.

De uitdaging die India op dit moment krijgt, is dat zij deze heel erg oude tendens kunnen overwinnen. Kunnen ze zover komen dat zij meer vrede sluiten met het materiële rijk, waardoor ze in plaats van neer te kijken op de materie en te denken dat zij zich daarvan moeten isoleren, begrijpen dat het verbeteren van de omstandigheden voor alle mensen ook een spirituele activiteit is en deel is van het spirituele pad.

We zouden kunnen zeggen dat de groei van India momenteel niet komt door goeroes en hun studenten, maar door de mensen die actief maatregelen nemen om een aspect van de samenleving te verbeteren, zelfs als die bestaan uit concurrerende bedrijven die dit oppervlakkig gezien alleen maar doen vanwege de concurrentie, maar die wel meehelpen om de levensstandaard te verbeteren, die economische groei scheppen, die een infrastructuur opbouwen en daardoor India in een modernere natie kunnen veranderen.

Als ik heel eerlijk en direct tegen jou ben, en het is nogal moeilijk voor mij om niet totaal eerlijk te zijn, dan zou ik zeggen dat de belangrijkste factor die India heeft tegengehouden om zich te ontwikkelen tot een volledig moderne natie, juist de goeroes zijn. Zoals we al vaker hebben gezegd, is er een zwarte broederschap in India van valse goeroes die mensen proberen te verstrikken op het valse pad en veel mensen zijn verstrikt geraakt in iets wat zij als spirituele groei beschouwen. Veel van die mensen zijn erin geslaagd om bepaalde hoge spirituele ervaringen te krijgen, maar hebben die tot spirituele groei geleid? Wel, wat is echte spirituele groei, mijn geliefde? Dat je tot in het oneindige probeert je eigen bewustzijn te verhogen en alle andere mensen te negeren? Nee, mijn geliefde, omdat er een moment komt waarop spirituele groei betekent dat je bewust moet toegeven dat je eenwording moet bereiken, in de eerste plaats één met iets wat buiten het materiële rijk valt, jouw IK BEN Aanwezigheid en de geascendeerde meesters, en daarna horizontaal één wordt met alle mensen hier beneden, zodat je probeert het geheel te verheffen.

Dit is het verkeerde pad omdat mensen proberen om steeds hogere ervaringen te krijgen en dan krijgen ze niet echt spirituele ervaringen. Hoe kan ik dit zeggen? Omdat mijn retraiteverblijf boven Darjeeling in India ligt; omdat het een onderdeel van mijn rol als geascendeerde meester is om met de verder gevorderde studenten in India te werken, die een bepaalde mate van Christusschap hebben. Ik ben daarom de belangrijkste vertegenwoordiger van Christus in India en dat betekent heel eenvoudig dat de mensen wanneer ze een bepaald niveau van Christusschap bereiken, mij herkennen. Zij erkennen mijn bestaan en dat ik hen hogerop kan brengen. Als zij mijn rol in de hiërarchie niet erkennen, dan hebben ze niet een stap gedaan in de richting van Christusschap, zo eenvoudig is het, mijn geliefde. Degenen die Christus niet in Jezus herkennen, hebben niet een bepaalde mate van Christusschap, hoeveel rituelen ze ook doen in hun christelijke kerken. De moderne zelfhulpgoeroes die niet beter hun best doen en de geascendeerde meesters erkennen, hebben ook geen stap gezet die verder gaat dan een bepaald niveau van Christusschap, hoeveel volgelingen ze ook om zich verzameld hebben die hen als verlicht beschouwen.

Wat is verlichting als die term iets betekent; het betekent dat je erkent wie jij bent en wanneer je erkent wie jij bent, dan erken je ook dat jij deel van een geheel bent en dan erken je dat geheel. Hoe komt het dan dat heel veel goeroes in India de geascendeerde meesters niet erkennen? Zij hebben het Christusschap niet gekregen. Dit kon niet in vroeger tijd, omdat wij niet ons bestaan openbaar mochten maken, maar tegenwoordig mag dat natuurlijk wel.