De oproepen doen, vrije wil en vier niveaus van het materiële rijk

Vraag: Ik heb ijverig meer dan vijfentwintig jaar – vele uren per dag door middel van gebeden en decreten – geprobeerd om bepaalde uitkomsten te bewerkstelligen zonder merkbaar effect. Ondanks dat ik wenste dat er een hogere realiteit buiten het fysieke universum was en verlangde naar het onsterfelijke leven van transcendent eenzijn met wezens van licht die mij liefhebben, kom ik tot de conclusie dat er geen transcendente realiteit is als gebeden geen merkbaar effect hebben, ik de zin moet zoeken in het eindige bestaan zonder goddelijke steun. Als jullie goddelijke wezens echt bestaan, dan vraag ik oprecht wat voor denkwijze, veranderingen en daden jullie mij dan aanraden?

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2018 – Albuquerque (USA):

Het is geen juiste inschatting dat je inspanningen geen effect hebben opgeleverd. Het klopt dat het resultaat niet merkbaar was, maar hoe maak jij onderscheid? Je maakt onderscheid met het filter van je bewustzijn. Wanneer je geïncarneerd bent, zie je niet alles wat er aan de hand is. Maar je moet je van twee dingen bewust zijn – en iedereen moet zich hiervan bewust zijn wanneer hij oproepen doet – en de eerste is natuurlijk vrije wil.

Wij zijn ons heel goed bewust dat wij in eerdere dispensaties geen diepgaande leringen hebben gegeven over vrije wil en psychologie zoals we tegenwoordig doen. Dus het is begrijpelijk dat er studenten bij die dispensaties zaten die het gevoel hadden dat hen werd verteld dat zij al die decreten vele uren lang moesten opzeggen in de hoop dat het enig effect zou hebben, omdat zij het verschil wilden maken op de wereld en dat jij, als je geen resultaten ziet, ontmoedigd en teleurgesteld raakt. Wij begrijpen dit volkomen. Tegenwoordig geven wij meer inzicht in de vrije wil, zodat jij kunt beseffen dat jij wel voor bepaalde dingen oproepen kunt doen, maar dat de oproep niet automatisch of mechanisch resultaat heeft, omdat die dingen afhangen van de keuzes die heel veel mensen maken, omdat zij hun bewustzijn moeten veranderen. Wij hebben de leringen gegeven dat alles eigenlijk uit een proces bestaat, dat de aarde in het proces zit om het bewustzijn van de mensen te verhogen.

Maar je moet je ook bewust zijn van wat wij jullie ook al in eerdere dispensaties hebben geleerd over de vier niveaus van het materiële universum: het etherische of identiteitsrijk, het mentale, emotionele en fysieke rijk. Wanneer jij een decreet opzegt voor iets, dan zend jij een energie-impuls uit die naar ons in het geascendeerde rijk gaat. Wij vermenigvuldigen niet per se jouw decreten op grond van jouw bewustzijnsstaat. Wij doen dat natuurlijk met het grotere bewustzijn dat wij in het geascendeerde rijk hebben. Wanneer wij iets uitgeven, geven we dat uit vanaf het niveau van het geascendeerde rijk en dan gaat het eerst naar het etherische of identiteitsrijk, vervolgens naar het mentale en dan naar het emotionele rijk. Dus het kan een tijd duren voor die energie-impuls de hele cyclus heeft doorlopen. Je moet dus enig geduld hebben. Je moet de vrije wil een kans geven. Je moet je realiseren dat er een paar decreten of oproepen niet zullen worden beantwoord op de manier zoals die jij in gedachten had – en je kunt ook wel oproepen doen in je invocaties of decreten – dat er een specifieke veranderingen komt, maar misschien wel niet precies op die manier vanwege de ‘gecompliceerde verhouding tot de vrije wil’.

Maar omdat jij lid bent geweest van een eerdere dispensatie, waarin de studenten vele jaren diensten van Saint Germain hadden waarin jullie iedere zaterdag vier uur lang decreten opzeiden waaronder een aantal decreten die de communistische decreten werden genoemd, zou ik je willen vragen waarom je het niet als een tastbaar bewijs beschouwt dat de Sovjet-Unie is ingestort? Was dit in principe niet hetgeen waar jullie decreten voor opzeiden? En is dit dan geen tastbaar resultaat van jullie inspanningen?

De reactie die jij hebt, is een product van je bewustzijnsstaat en ik neem je niets kwalijk, omdat die reactie in zekere zin begrijpelijk is. Heel veel mensen, niet alleen studenten van geascendeerde meesters maar ook christenen die voor iets baden, hadden dezelfde reactie. Waarom worden gebeden niet helemaal precies verhoord? Je moet begrijpen dat jouw reactie aantoont dat iets in jouw psyche zo werkt en dat jouw psyche alles wat jij doet in het leven, beïnvloedt. Dus de vraag is eigenlijk of jij wilt dat je psyche hetzelfde blijft, waardoor je schijnbaar, volgens je eigen zeggen, niet helemaal vrede hebt met je leven of wil jij je daarvan bevrijden? Want als jij je daarvan wilt bevrijden, dan moet je bereid zijn om niet meer te projecteren dat er iets mis is op de wereld, maar naar jezelf beginnen te kijken, niet om fouten te vinden, niet om te zien wat er mis is, maar eenvoudig om te zien wat jou beperkt. En in deze dispensatie hebben wij heel gedetailleerde, heel erg diepgaande leringen gegeven over hoe jij je psychologische problemen kunt opruimen. En ik kan je alleen maar aanraden om gebruik te maken van alles wat jij tot je beschikking hebt en als dit geen weerklank bij jou vindt, dan kun je misschien een soort therapie vinden die wel weerklank bij jou vindt en jou kan helpen.

Je bent alleen maar alleen wanneer je denkt dat jij alleen bent en dat is opnieuw een product van een soort mechanisme in je psyche dat je in werkelijkheid bang maakt om te dicht bij de geascendeerde meesters in de buurt te komen. Maar wat de reden ook is, de mensen hebben diverse redenen hiervoor, maar er zijn mensen die deze reactie krijgen omdat zij wel een poging doen vanuit een bepaalde bewustzijnsstaat, maar waarin ze niet echt op één lijn zitten met ons. En zij begrijpen niet dat zij met een lering van de geascendeerde meesters doen, wat zij moeten doen, maar onderbewust duwen ze ons weg. Zij willen ons op afstand houden; zij willen niet te dichtbij ons komen. Er zijn mensen die na een tijdje het gevoel hadden dat wij te dichtbij kwamen en omdat zij zich niet wilden overgeven aan die nabijheid en die nabijheid ervaren, moesten zij zich terugtrekken om dit te rechtvaardigen en dan gaan ze in gedachten iets zoeken: fouten in de lering, bij de organisatie, bij de boodschapper, vinden en die te gebruiken als excuus om het pad op te geven, zich op het wereldlijke leven te richten, zodat ze geen nabijheid van ons hoeven te voelen. De mensen die deze reactie hebben, neem ik niets kwalijk, ik zeg gewoon ronduit dat dit gebeurt. En als jij niet onze nabijheid wilt voelen, dan respecteren wij natuurlijk je vrije wil. Maar als je die nabijheid wel wilt, dan zijn wij bereid om je die te geven en met jou samen dit mechanisme in je psyche loslaten, zodat jij vrij kunt zijn. Je zult dan wel op een hoger niveau komen dan daarvoor, toen je al die decreten opzei en op een bepaalde manier naar het pad keek, op een beperkte manier naar de wereld keek. Wij zullen je helpen om daar uit te stappen en die vrijheid en gemoedsrust te krijgen; daar verlang jij echt naar zoals ik tussen je de regels van je vraag door kan lezen.