Hoe je meerdere leringen tegelijkertijd kunt bestuderen en er baat bij kunt hebben

Vraag: In de vroegere leringen van de geascendeerde meesters vooral de theosofie en agni yoga, bestond een concept dat manvantara heette dat uit het hindoeïsme kwam. Het is hetzelfde als de laatste leringen over de sferen. (Wikipedia: Manvantara is een Sanskriet woord dat is samengesteld is uit manu en antara. Letterlijke betekenis: de periode van een Manu of het tijdperk. Elke manvantara (cyclus) wordt geschapen en beheerst door een specifieke Manu die op zijn beurt weer is geschapen door Brahma de Schepper zelf).

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2019 – Nederland:

Nu mijn geliefde, lopen we aan tegen de beperking van woorden en de interpretatie die mensen aan die woorden geven. Je ziet bijvoorbeeld dat wij in de theosofie meer contact hadden met het oosten en het westen. Daarom gebruiken we bepaalde concepten uit de oosterse leringen en religies om bepaalde dingen te illustreren die je in die tijd in westerse leringen niet gemakkelijk kon illustreren. Er zit altijd een limiet aan hoe ver je hierin kunt gaan, hoewel je wel kunt zeggen dat er een parallel loopt tussen het concept manvantara’s en het concept cycli. Hoe dit precies in het hindoeïsme wordt begrepen, komt niet helemaal overeen met de lering die wij geven over de sferen. In brede zin zou je natuurlijk kunnen zeggen dat de sferen een soort cyclus vormen. Niettemin moet je wel beseffen dat er altijd een bepaalde culturele context is waarin de leringen is gegeven. Je bekijkt wanneer de leringen in het hindoeïsme werden gegeven. Je kijkt naar de oosterse cultuur, de oosterde denkwijze, je beseft dat die leringen een hele tijd geleden werden gegeven toen het collectieve bewustzijn op een lager niveau was. De kennis van de mensen zat op een lager niveau. Dus er zaten bepaalde limieten aan wat je kon zeggen in die tijd.

Daarom zou ik willen zeggen dat er inderdaad wel parallellen lopen, maar gebruik je lineaire, analytische geest niet om de lering van vroeger met de huidige lering te vergelijken en in kaart te brengen hoe dit concept uit het hindoeïsme overeenkomt met het concept in onze leringen. Dit levert niets op. Om zoiets echt te kunnen doen, moet je de culturele context volledig begrijpen en de betekenis die de mensen aan die woorden hebben gegeven. Waarom zou je dat doen wanneer je in deze tijd in het westen bent opgegroeid? Gebruik gewoon de concepten die je nu hebt, gebruik de leringen die wij nu geven en maak er het beste van. Als jij je openstelt voor de leringen die wij nu geven, dan besef je dat progressieve openbaringen progressief zijn en dat er een tijd komt waarin wij de keuze hebben, als we de leringen op een hoger niveau willen brengen, om ons bevrijden van de vroegere leringen. Die leringen hebben ons tot hier gebracht voor zover dat kan vanwege de beperkingen van woorden en culturele contexten. Wij moeten gewoon opnieuw beginnen op een hoger niveau en ons niet druk maken over iets wat vroeger is gezegd. Sommige mensen interpreteren het en zien er een discrepantie of tegenstrijdigheid in.

Wij kunnen geen nieuw niveau van leringen brengen zonder enkele studenten te verliezen die hun lineaire gedachten gebruiken om naar tegenstrijdigheden te zoeken. Wij hebben besloten dat wij ons daar niet druk over willen maken. Je ziet dat we in het verleden meer geneigd waren om een bepaalde dispensatie zover te brengen totdat of de boodschapper of de studenten dat bewustzijnsniveau niet konden overstijgen. Dan moesten we uit die organisatie stappen en een nieuwe beginnen die vrij was om op een hoger niveau te komen. Dit kunnen we natuurlijk nog steeds doen. Omdat deze boodschapper en veel studenten bereid zijn om meerdere keren hogerop te stappen, hoefden we dit tot nu toe niet te doen. Wij zijn in staat geweest om op een hoger niveau te komen, net als een paar jaar geleden met de leringen over de non-dualiteit, de leringen over de Bewuste Jij, de leringen over de innerlijke geesten, de leringen over de gescheiden zelven en het boek ‘Mijn levens met’. Elke keer zullen er een paar studenten zijn die hun lineaire, analytische geest gebruiken om vergelijkingen te maken met wat er eerder is gezegd. Zij zullen iets ontdekken wat vanuit lineair perspectief een tegenstrijdigheid lijkt. In plaats van dieper te gaan en verder te kijken dan de schijnbare tegenstrijdigheden en meer inzicht te krijgen, fixeren zij hun gedachten op iets wat niet met elkaar overeenstemt en daarom moet er een soort probleem zijn waarop ze het kunnen projecteren.

Mijn advies is altijd dat je beseft dat hoewel vroegere dispensaties en leringen de moeite waard kunnen zijn, ze het resultaat zijn van progressieve openbaringen. Daarom zou ik zeggen dat de laatste leringen waar jij je voor openstelt, de lering is die je moet omarmen en er het beste van maken.

Je kunt nog oudere leringen bestuderen, omdat die ook de moeite waard zijn, maar gebruik je lineaire, analytische geest niet om op zoek te gaan naar zogenaamd discrepanties of tegenstrijdigheden. In plaats daarvan kijk je verder dan je lineaire geest, je gebruikt je intuïtie om meer inzicht in de vragen te krijgen. Als je dat doet, dan kun je tegelijkertijd meerdere leringen bestuderen en baat hebben bij beide. Dat gebeurt niet als je jouw analytische, lineaire gedachten daarvoor gebruikt; het moet van je intuïtie komen.