Vraag: Het orthodoxe christendom verschilt fundamenteel van het katholicisme door haar hesychasme of het beoefenen van mystiek. (hesychasme – van het Griekse woord hesychia – stilte. Een mystieke oefening in de oosters-orthodoxe religieuze traditie die meditatieve technieken benut.) Niet zoals het katholicisme dat de theologie ontwikkelde, maar de orthodoxie koos voor het mystieke pad waarin je rechtstreeks eenheid met Christus ervaart. Het pad van zelftranscendentie van de mens in Christus. Wat kun je zeggen over het vergelijkende perspectief van die religies?
Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus, 2019 – Oekraïne:
Er zitten ook veel mystieke aspecten aan de katholieke traditie; zelfs in een aantal protestants-christelijke kerken kun je wat mystieke aspecten vinden. En natuurlijk zijn er christelijke mystici in de katholieke traditie die een hoger bewustzijnsniveau hebben bereikt. Dit is iets wat je overal ziet, maar is niet overal doorsnee. Je moet inzien dat hoewel er een aantal verschillen zijn tussen de orthodoxe kerk en de katholieke kerk, de orthodoxe kerk ook door dezelfde denkwijze is beïnvloed die de katholieke kerk heeft gevormd. En er was een tijd waarin die twee zich parallel ontwikkelden; voordat er een splitsing ontstond.
Er zijn veel gemeenschappelijke aspecten of gemeenschappelijke denkwijzen die het mystieke pad, voor de bevolking, verduisteren. Er zijn altijd wel mensen geweest die verder konden kijken dan de doctrines en rituelen op de wereld en die het mystieke pad hebben gevonden. Maar voor de doorsneebevolking verduisteren alle christelijke kerken de waarheid die ik onderrichtte, en de waarheid over waar het pad over gaat. Je kunt zeggen dat de kerken in het algemeen werden gesticht om te voorkomen dat de gewone bevolking het ware pad van Christus zou vinden en bewandelen. Zo worden ze door de gevallen wezens gedefinieerd. Maar de gevallen wezens weten ook dat er een paar mensen zullen zijn voor wie dit niet genoeg is en dat zij op zoek zullen gaan naar het mystieke pad. Voor die mensen hebben zij geprobeerd iets te maken binnen de context van de kerk, of dat nu orthodox is of katholiek, maar wel binnen die context, om het mystieke pad te bewandelen. Daarom bestaat het hele concept van christelijke mystici.
In werkelijkheid ben jij een mysticus, ben jij een universeel wezen. Je zou de christelijke traditie of de traditie van de hindoes of van de boeddhisten of van de moslims kunnen transcenderen. En op basis van die achtergrond ben je nog steeds op het mystieke pad, maar je bent niet echt een christelijke, hindoeïstische of boeddhistische mysticus. Want hoe langer je het mystieke pad bewandelt, hoe belangrijker het is om de universaliteit van alle religies te begrijpen. De katholieke kerk heeft bijvoorbeeld een paar mystici de status van heilige gegeven en daardoor beweert dat ze dat die van haar zijn, en niet de universaliteit van hen laten doorschemeren. En in veel gevallen kunnen de mystici die universaliteit niet tot uiting brengen; zij beschouwen zichzelf nog steeds als christelijke mystici. En dit moeten we in deze tijd transcenderen en mystici vanuit allerlei achtergronden bij elkaar voegen en erkennen dat er achter al die wereldlijke tradities een universeel pad is dat niet kan worden beperkt tot, in het bezit is, van één traditie. Het is heel eenvoudig. Christus geeft geen patent op menselijke instituten of personen.