Het spirituele standpunt ten aanzien van euthanasie

Vraag: Een vraag over euthanasie

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2017 – Nederland:

Nogmaals, mijn geliefde, een complex onderwerp dat veel subtiele aspecten heeft. Om het te vereenvoudigen zou je kunnen zeggen dat je op een planeet bent waar vrije wil het voor het zeggen heeft. Daarom heeft iemand het recht om te beslissen dat hij zijn leven wil beëindigen zonder het heel pijnlijke proces van een ziekte mee te maken. Dit zeggen we omdat dit berust op het feit dat je vrije wil het allerhoogste is, maar de vraag is natuurlijk hoe vrij de keuze is die mensen maken en dan komen we bij de subtielere aspecten waarbij mensen in een ideale situatie bepaalde feiten zouden kennen over hun spirituele werkelijkheid. Dan zouden ze reïncarnatie kennen, zij zouden weten dat zij hun psychologische problemen moeten oplossen, een bepaald bewustzijnsniveau loslaten, en dat een fysieke ziekte een uitdrukkingsvorm van een bepaald bewustzijnsniveau is. Zij zouden dan weten dat je een bepaalde bewustzijnsverandering kunt meemaken als je fysiek ziek bent en dat het daarom voor hun groei op lange termijn de moeite waard is om een ziekte tot het einde toe mee te maken, omdat ze door het proces heengaan waarin ze weten dat het lichaam aan het sterven is, ze veel vragen, gedachten, ideeën kunnen verwerken waar zij op eerdere momenten in hun leven nog niet over hadden nagedacht. En je ziet dus dat je vanuit een eenvoudig standpunt kunt zeggen dat mensen de vrije wil hebben om dat te beslissen, maar nogmaals er kunnen ook veel gevallen zijn waarin mensen juist beslissen dat ze de pijn niet willen voelen, en daardoor hun groei hinderen en eigenlijk een situatie scheppen waarin zij in hun volgende leven meer beperkingen hebben en de ziekte misschien terugkomt en dat ze misschien in hun volgende leven ook niet de oplossing krijgen die ze hadden gekregen als zij tot het eind van het proces in leven waren gebleven.

Een van de moeilijkheden die natuurlijk meespeelt, is dat de moderne geneeskunde bepaalde technologie heeft ontwikkeld die de mensen – die het fysieke lichaam – in staat stelt om kunstmatig in leven te worden gehouden. En dat je dan naar een situatie kijkt die je zeg maar honderd jaar geleden niet had. Iemand loopt een ziekte op. Dan volgt er wat je een natuurlijke ziekte zou kunnen noemen, hoewel geen enkele ziekte strikt genomen natuurlijk is, maar er volgt een bepaald proces waar die persoon doorheen gaat, en het zou kunnen dat die persoon op heel persoonlijke basis de kans krijgt om zijn bewustzijn te veranderen. Je ziet bijvoorbeeld dat mensen die ziek zijn die op een bepaald moment zeggen: “Ik heb er vrede mee, ik wil nu gaan”, en in bepaalde gevallen kunnen zij hun lichaam verlaten, omdat zij het gevoel hebben dat ze besloten hebben om te gaan. Dan zijn er ook anderen die dat punt nooit bereiken, maar een ziekte kan een kans zijn voor de mensen om problemen onder ogen te zien waarmee ze nog niet eerder zijn geconfronteerd en dan zeg je dat men vroeger het zogenaamde natuurlijke proces van de ziekte aanpaste om iemand de maximale kans te geven om zijn bewustzijn te veranderen.

En je zou dus kunnen zeggen dat zonder tussenkomst van de moderne geneeskunst, het natuurlijk is dat iemand op een bepaalde moment sterft. Nu, door de manier van denken in de moderne geneeskunst is het belangrijkste dat je het fysieke leven behoudt en daardoor zijn er procedures en technologie gekomen om het leven zo lang mogelijk te verlengen en dit betekent dat er gevallen zijn waarin je de levensduur van iemand langer hebt verlengd dan natuurlijk is. Met andere woorden, vanuit spiritueel standpunt zou het ideaal zijn als de persoon eerder was gestorven, maar deze kunstmatige geneeskunde heeft de persoon of het fysieke lichaam zolang in leven gehouden, waardoor de persoon nog steeds aan zijn lichaam gebonden is. Dit betekent ook dat er gevallen zijn waarin iemand langer dan normaal in een staat van veel pijn is gehouden en dat het in dat geval constructiever was geweest als iemand zich intuïtief op de persoon had afgestemd zodat hij kon zeggen: “Ik voel dat mijn tijd gekomen is; ik wil niet dat mijn lichaam nog langer in leven gehouden wordt; ik hoef deze pijn niet meer te voelen, dus laat het lichaam sterven.” Dit kan een goede manier zijn, want dan probeert de persoon niet zomaar weg te lopen van de pijn of zijn problemen onder ogen te zien. En nogmaals, in een ideale situatie zou de persoon iets afweten van de spirituele kant van het leven, heeft in zijn leven veel problemen opgelost, heeft aan zijn intuïtie gewerkt en daarom kan iemand weten dat zijn tijd is gekomen, om het gewoon te laten gebeuren.

Maar als dat niet zo is, dan spelen er meer dingen mee en dan kan het moeilijker worden om te zeggen: “Zou de samenleving euthanasie moeten legaliseren?” Dit is een probleem dat ieder land zelf moet beslissen omdat dit afhangt van de nationale psyche en het een uitdaging wordt voor de nationale psyche om dit probleem aan te pakken omdat de samenleving altijd voor een uitdaging staat als ze geconfronteerd wordt met problemen die gaan over leven en dood. In het ideale geval zou iedere samenleving met veel problemen moeten worden geconfronteerd, maar de neiging bestaat altijd dat mensen de gemakkelijkste uitweg kiezen en problemen negeren, maar er zijn bepaalde problemen die gaan over leven en dood waarvan de meeste mensen het gevoel hebben dat ze die niet kunnen negeren en dat is vaak de grootste bron van groei, niet omdat het zo moet zijn, maar vanwege die vermijding. En in deze tijd is het dus belangrijk dat ieder land hierover praat en wat zij zullen toelaten.

Nu zijn we in Nederland dat waarschijnlijk de meest liberale wetten op de planeet over dit onderwerp heeft en ik kan je zeggen dat Nederland is dit geval in vele opzichten te liberaal is, te weinig respect voor het leven heeft, omdat er geen spiritueel bewustzijn is en dus er heeft zich een bepaald bewustzijn in Nederland ontwikkeld waardoor de mensen zichzelf als heel avant-garde, geavanceerd, beschouwen. Maar jullie zijn lang niet zo geavanceerd, omdat jullie het spirituele perspectief er niet bij betrekken, en de neiging bestaat om voor God te spelen, en dit zie je vooral in het medische establishment in Nederland, waarin veel dokters het gevoel hebben dat zij mogen beslissen of een bepaald persoon moet sterven, omdat zij capabel zijn om die beslissing te nemen.

Maar mijn geliefde, als je het leven op een materialistische manier aanpakt, ben je op geen enkele manier capabel om te beslissen of een ander menselijk wezen moet sterven. Geloof mij, mijn geliefde, je kunt hier geweldig veel karma door maken en wij zijn er natuurlijk niet in geïnteresseerd dat iemand onnodig karma maakt. En dit is dus een probleem omdat het voor ons niet mogelijk is om een kant en klaar antwoord te geven over wat een bepaalde natie zou moeten doen en de reden is dat als de wetgevers in een natie bereid waren om naar de geascendeerde meesters te luisteren, zij geen antwoord zouden geven omdat zij willen dat de natie het proces doormaakt om het onderwerp te bespreken en haar eigen conclusies te trekken. En als de mensen in een natie wel naar ons luisterden, dan zouden we hen er nog steeds over laten discussiëren en op een bepaald moment ons ermee bemoeien en aanwijzingen te geven als we zagen dat ze kwamen vast te zitten en als zij het potentieel hadden om hogerop te komen. En dit zijn de opmerkingen die ik nu wilde maken, hoewel het laatste woord nog niet is gezegd over dit onderwerp.