De spirituele consequenties van het presidentschap van Poetin

Vraag: Wat zijn de spirituele consequenties van het presidentschap van Vladimir Poetin, zowel voor zijn levensstroom als voor Rusland? En welke boodschap zouden de Russen uit deze regering moeten halen?

Antwoord van Geascendeerde Meester Lanello, 2017, Novosibirsk – Rusland:

Mijn geliefde, je kunt dit het beste begrijpen als je het koppelt aan mijn eerdere bespreking van de tijd van de tsaar en de algemene initiatie die het Russische volk kreeg in verband met hun onwil om beslissingen te nemen. Ik zou graag van de gelegenheid gebruik willen maken om je te vragen om over een vraag na te denken waar verbazingwekkend weinig mensen in Rusland over hebben nagedacht en dat is de vraag: “Hoe kon de Sovjet-Unie ooit instorten?”

Je kunt veilig stellen dat de meerderheid van de mensen die in die tijd in de Sovjet-Unie woonden uiterst verbaasd waren toen de Sovjet-Unie instortte. En er zijn helaas te weinig mensen die tegenwoordig in Rusland wonen die hebben nagedacht over deze vraag, inclusief journalisten, geschiedkundigen en wetenschappers. Er is veel meer vooruitgang geboekt in een aantal naties die deel uit hebben gemaakt van de vroegere Sovjet-Unie of die onder het Warschaupact vielen, omdat zij veel meer bereid waren om te analyseren wat er is gebeurd. Maar de Russen kunnen er heel veel profijt van hebben als ze dit, zo goed mogelijk, beter analyseren op een neutrale en objectieve manier.

Als je de situatie bekijkt, dan zie je dat men algemeen erkent dat Gorbatsjov begonnen is met het proces dat heeft geleid tot het opheffen van de Sovjet-Unie. Het is wel duidelijk dat Gorbatsjov helemaal niet de bedoeling had om de Sovjet-Unie op te heffen. Maar hij zag wel in dat er iets veranderd moest worden. Ik zeg niet dat Gorbatsjov op de geascendeerde meesters was afgestemd, maar wel op het feit dat het nodig was om veranderingen aan te brengen vanwege het veranderende collectieve bewustzijn, omdat de Sovjet-Unie niet zo kon blijven doorgaan; gedeeltelijk omdat te veel mensen in Rusland ontevreden waren over hun materiële situatie.

Gorbatsjov wist natuurlijk ook dat de Sovjet-Unie heel grote financiële problemen had en zichzelf in de toekomst niet in stand zou kunnen houden als het zo doorging. Hij hoopte dus dat het mogelijk was om het systeem te hervormen en dan geleidelijk aan een transitie maken naar een ander soort Sovjet-Unie die nog heel lange tijd stand zou kunnen houden, misschien wel oneindig.

Degenen onder jullie die dat onderwerp bestuderen, weten dat er een heel gecompliceerde persoonlijke situatie bestond tussen Gorbatsjov en Jeltsin en je weet dat Jeltsin besloot een greep naar de macht te doen en verklaarde dat de Sovjet-Unie was opgeheven. Als je naar Boris Jeltsin kijkt, dan zie je natuurlijk dat hij heel complex in elkaar zit. Je ziet dat hij in veel opzichten een kenmerkend product van de Sovjet-Unie was, in de eerste plaats zijn drankprobleem. Maar hij was iemand die zag hoe de politieke situatie zich ontwikkelde. Hij zag dat er behoefte was aan iemand die als leider besluiten nam en die een moedige beslissing zou nemen en dat deed hij ook. Je zou kunnen zeggen, en dat zal ik niet ontkennen, dat hij vanwege zijn persoonlijke arrogantie het gevoel had dat het van betekenis zou zijn en dat hij tot een belangrijk persoon zou worden als hij in het openbaar verklaarde dat de Sovjet-Unie niet meer bestond. Niettemin was het een van die beslissingen die door één man werd genomen en die de loop van de geschiedenis heeft veranderd.

Nodeloos te zeggen dat dit de meeste mensen verraste en veel mensen waren niet alleen verbaasd, maar ook boos en wilden in de Sovjet-Unie blijven en doen waar Gorbatsjov het over had: hervormingen doorvoeren, zodat het kon blijven bestaan. Er waren ook mensen die geen hervormingen wilden doorvoeren, maar die blindelings dachten dat dit tot in het oneindige zo kon blijven. En daarom zag je ook dat nadat de Sovjet-Unie was opgeheven, veel van die mensen achterover leunden en niet wisten wat ze moesten doen, maar wel die boosheid en die weerzin ertegen voelden.

Als je bekijkt wat er precies gebeurde toen de Sovjet-Unie werd opgeheven, dan kregen de Russen een historische kans. En je zou kunnen zeggen dat zij een kans kregen waar ze nog niet aan toe waren, en dat klopt. Maar waarom waren zij er nog niet aan toe? Omdat zij niet bereid waren om tijdens de Sovjet-Unie hun tijd te gebruiken om hun bewustzijn te verhogen om te beslissen in wat voor land ze wilden wonen.

Er zijn nog steeds mensen in Rusland geïncarneerd die het gevoel hebben dat de beste tijd de tijd van Stalin was. Je zou kunnen zeggen dat die mensen niet hebben begrepen wat er onder Stalin is gebeurd. Zij werden niet zelf gedood of naar een werkkamp gezonden. Maar hoe konden ze niet zien wat er aan de hand was? Hoe kon het dat zij zichzelf later niet geïnformeerd hebben, zelfs toen hun leiders afstand namen van Stalin en erkenden dat de Sovjet-Unie geen stand had kunnen houden als het regime van Stalin was gebleven? Zij gaven toe dat deze vorm van onderdrukking niet oneindig lang door had kunnen blijven gaan.

Dit is een kwestie die de experts en het Russische volk dus moeten bekijken: waarom er mensen in Rusland zijn die zo loyaal zijn aan het verleden, zou je kunnen zeggen. Waarom zijn er nog zoveel mensen die het gevoel hebben dat het beter was tijdens het communisme, waarin ze ellende hadden gekend, zoals ik zei, maar dat ze dat liever hadden dan een ongekende kans? En zelfs als je tegenwoordig naar Rusland kijkt, en hoewel er duidelijk veel vooruitgang is wat betreft de levensstandaard van de mensen, dan zijn er nog steeds mensen die zeggen dat het tijdens het communisme beter was, omdat zij geen onzekerheid hebben over wat zij vandaag hebben.

Maar de onzekerheid van de ene, is de zekerheid van de ander. En degenen die geen beslissingen willen nemen en daar van leren, willen zekerheid in plaats van kansen. Zij klampen zich vast aan zekerheid, willen geen onzekerheid. En het zou de moeite waard zijn voor de Russen als zij eens gingen nadenken over hoe dat komt. En wij hebben jullie natuurlijk daar al wat van uitgelegd. Maar zelfs al je onze leringen niet erkent, zou er veel vooruitgang geboekt kunnen worden als de Russen eens over deze vragen na zouden willen denken.

De reden dat dit belangrijk is dat vandaag de dag het presidentschap van Poetin, het tijdperk Poetin, zouden we kunnen zeggen, hier een uitdrukkingsvorm van is. Er waren niet genoeg mensen. Er was geen cruciaal aantal mensen dat het als een kans beschouwde dat de Sovjet-Unie ophield te bestaan. Zij omarmden de grotere vrijheid en de grotere kansen niet. Zij verlangden nog steeds naar een bepaalde zekerheid en ze hadden het gevoel dat dit alleen maar kon met een sterke leider. En daardoor trokken ze natuurlijk Poetin aan die enigszins op het bewustzijn van de mensen was afgestemd en die ook een bepaalde kans zag, omdat er door de manier waarop Rusland zich ontwikkelde, een enigszins politieke impasse was ontstaan en er behoefte was aan een sterke, besluitvaardige leider die de leiding zou nemen. En dus deed hij dat.

Een van de vragen waar je echt over moet nadenken als het gaat over het presidentschap van Poetin, is de vraag waarom hij nog steeds president is. En de reden dat je hier over moet nadenken, is dat je moet toegeven dat de mensen in Rusland tijdens de Sovjettijd geen normale democratische vrijheden hadden. Ze kunnen over democratie spreken en mensen laten stemmen en dergelijke, maar er was niet echt democratie. Zij hadden niet echt de rechten die meestal in een democratische grondwet staan en toen het moderne Rusland opkwam na het Sovjettijdperk, hebben jullie een grondwet gemaakt en die grondwet is vrij modern en die is heel goed geschreven en daar is over nagedacht.

Het is wel duidelijk dat de oorspronkelijke Russische grondwet wilde wat de meeste democratische naties doen, namelijk de tijd beperken dat een president of andere leider aan de macht kan zijn. En de oorspronkelijke Russische grondwet maakte duidelijk dat een president slechts twee termijnen kon worden gekozen. En de echte vraag is om erover na te denken hoe het mogelijk is dat Poetin een verandering in de grondwet kon bekokstoven, waardoor hij president kon blijven en niemand, in ieder geval geen cruciaal aantal mensen, hier bezwaar tegen maakte.

En als je over die vragen na zou willen denken, dat zou je beter inzicht krijgen in de behoefte van de Russen om voor zichzelf en hun democratische rechten op te komen. Of je zou het ook om kunnen draaien en zeggen dat de Russen moeten beslissen: “Willen we in een democratie wonen of willen we liever een meer totalitaire vorm van regering?” En wij, de geascendeerde meesters, respecteren natuurlijk de vrije wil. Als de meerderheid van de mensen met een andere vorm van regeren wil leven dan een democratie, dan respecteren wij hun recht op die keuze. Maar hebben jullie echt die keuze gemaakt? Hebben jullie een vrije keuze gemaakt of is het meer een ontwijkende beslissing, omdat de Russen niet voor zichzelf op willen komen en daarom stilzwijgend accepteren wat hen wordt opgelegd.

Dit is een van de grootste testen die de Russen hebben gekregen sinds de opheffing van de Sovjet-Unie en het is een van de grootste testen die ze in lange tijd hebben gehad. En daarom nogmaals, de kans was er, die kans werd niet aangegrepen. En nu is de vraag: “Kan Rusland verder?” In tegenstelling tot wat enkele mensen misschien denken, zijn wij geascendeerde meesters. Wij respecteren de vrije wil van een volk om iets op hun manier te leren. Zoals Saint Germain in Nederland heeft gezegd, zitten wij hier boven bijvoorbeeld niet te kijken welke president de Amerikanen moeten kiezen. Als zij die president willen, of een andere, dan is dat hun keuze. Wij beschouwen dit als een kans en wij kijken hoe we de natie verder kunnen brengen.

Maar als het om Rusland gaat, toen de Russen geen bezwaar maakten tegen de verandering in de grondwet, werd het moeilijker voor ons om rechtstreeks met Rusland als natie te werken, omdat wij niet met Vladimir Poetin kunnen werken. Dit wil niet zeggen dat hij geen intelligent persoon is die zich enigszins heeft afgestemd op de historische gebeurtenissen en zelfs op het bewustzijn van het volk, maar vanuit het geascendeerde niveau kunnen wij niet betekenisvol met hem werken en er zijn momenteel geen prominente leiders in Rusland waar wij wel mee kunnen werken zoals wij zouden willen. Er is op dit moment dus geen tegenstander van Poetin, behalve Navalny die eigenlijk geen evenwichtige politicus is, maar eerder de tegenovergestelde dualistische polariteit van president Poetin is. Dus vanuit het standpunt van de geascendeerde meesters zit de politieke situatie in Rusland enigszins in een impasse en dat zal zo blijven tot er een beslissende verandering in het bewustzijn van de mensen in Rusland komt of de beslissing nemen in welk land zij willen wonen.

Wij willen Poetin niet afzetten. Het is niet zo dat wij een bepaalde tegenstander in het bijzonder steunen, want wij maken ons eerlijk gezegd veel meer zorgen over een gewelddadige revolutionaire verandering. Wij zijn duidelijk niet voor geweld en zelfs als er een onderdrukkend regime is, is geweld niet geoorloofd.