De Vipassana meditatietechniek

Vraag: Zesentwintighonderd jaar geleden heeft Gautama Boeddha de Vipassana meditatietechniek uitgevonden. Ook commentaar wat betreft de moderne westerse wereld?

Antwoord van Geascendeerde Meester Gautama Boeddha, 2018 – Albuquerque (USA):

Mijn geliefde, ik heb het niet uitgevonden, maar ontvangen als geschenk uit een hoger rijk van de geascendeerde meesters. Wij hadden toen nog niet het concept geascendeerde meesters en de geascendeerde meesters hadden niet het gevoel dat het de tijd was om dit concept te geven. Dus de boeddhisten denken natuurlijk dat dit in mij is opgekomen, dat ik het heb uitgevonden. Wat betreft de relevantie voor de moderne westerse wereld: het kan natuurlijk voor sommige mensen relevant zijn, omdat zij door vorige levens gewend zijn aan de boeddhistische tradities. Maar we hebben geoordeeld dat het in de moderne westerse wereld constructiever was om de mensen een techniek te geven die zich meer naar buiten richt: de invocaties, de decreten. Die corresponderen met de westerse denkwijze die meer gericht is op resultaten, op het doen van dingen. Daarom zijn veel westerlingen niet gericht op hun innerlijk, ze hebben niet zoveel aanleg voor meditatie, niet zoveel geduld om lang te zitten, dat zij een voorbeeld kunnen zijn en zij moeten het gevoel hebben dat zij actief iets doen. Nogmaals, als mensen persoonlijk het gevoel hebben dat het relevant voor hen is, kunnen ze het zeker gebruiken maar of het een belangrijke impact op de westerse wereld heeft, ik denk niet dat dit tegenwoordig mogelijk is. Tegenwoordig geven we andere hulpmiddelen die relevanter zijn voor de westerse wereld. Natuurlijk moet jij je net als iedereen ervan bewust zijn dat er progressieve openbaringen moeten komen; je kunt dus in het algemeen zeggen dat iets wat zesentwintighonderd jaar werd gegeven geen eeuwigheidswaarde heeft op een planeet die zo snel verandert als de aarde. Dat wil niet zeggen dat bepaalde universele ideeën tegenwoordig niet relevant zijn. In zekere zin zou je kunnen zegen dat de ideeën die wij tegenwoordig opperen als geascendeerde meesters dezelfde zijn als in veel vorige tijdperken, maar altijd in een andere context die ze relevanter, meer toepasbaar, maakt voor mensen in een bepaalde tijd.