door Kim Michaels

De meesten van ons zijn opgevoed met een dysfunctioneel wereldbeeld, een beeld dat het onnodig moeilijk maakt om ons persoonlijke leven te veranderen. De boodschap in dit boek komt er in principe op neer dat je het door het aanleren van de High-Energy Approach, mogelijk maakt en geloofwaardig om in principe elk aspect van jouw leven te veranderen.

Dit boek werd geschreven vanuit de erkenning dat de meeste mensen een druk leven hebben en dus een verklaring nodig hebben die je snel kunt lezen en praktisch toepassen. Het boek geeft je niet een allesomvattende verklaring van hoe jij persoonlijke veranderingen kunt bewerkstelligen. Je krijgt de minimale hoeveelheid informatie die je nodig hebt om de praktische technieken te implementeren die ook worden beschreven. Dit is een gids om je iets te leren, geen filosofische verhandeling.

Als je de High-Energy Approach accepteert, die berust op de ontdekkingen van de wetenschap en universele spirituele leringen, zul je een systematische weg ontdekken om de persoonlijke veranderingen die jij graag wilt doorvoeren, te bewerkstelligen. En hoewel dit niet een aanpak is die je snel iets oplevert, is het wel een deugdelijke benadering op lange termijn om het soort leven te creëren dat je wilt.

Alles is energie
Het wereldbeeld waarmee wij zijn opgegroeid was in 1905 verouderd, maar dit domineert de wereld nog steeds. Dit is helemaal niet vreemd, omdat dit beeld berust op wat onze zintuigen ons vertellen, namelijk dat wij leven in een wereld die is gemaakt van ‘vaste’ materie. Onze zintuigen zeggen ons dat die materie stevig is en een lange levensduur heeft, en dat houdt in dat het moeilijk te veranderen is. Bovendien is materie niet verbonden met onze geest en daardoor lijkt het alsof onze geest maar beperkte mogelijkheden heeft om materie te veranderen. Waardoor het lijkt alsof we niet bij machte zijn om het soort leven te creëren dat wij willen.

Maar al in 1905 publiceerde een onbekende kantoorbediende van het Zwitserse octrooibureau wetenschappelijke werken die de wereld van de natuurkunde deden opschudden en die de wereld hadden kunnen opschudden. Die kantoorbediende was natuurlijk Albert Einstein en je hebt ongetwijfeld zijn beroemde formule E=mc2 weleens gezien. Maar heb je er weleens over nagedacht wat er in die formule staat?

In de eenvoudige formule van Einstein staat dat het op de zintuigen gebaseerde wereldbeeld totaal en fundamenteel onnauwkeurig is. Wij leven níét in een wereld die uit vaste materie bestaat, omdat ‘materie’ eigenlijk niet bestaat. Materie – als vaste substantie die je maar moeilijk kunt veranderen – is een product van de menselijke geest en het concept vaste materie berust op de beperkte vermogens van onze fysieke zintuigen.

Je hebt ongetwijfeld op school geleerd dat er veel soorten licht zijn die je ogen niet kunnen zien. Je kunt bijvoorbeeld violet licht zien, maar je kunt geen ultraviolet licht zien. Je hebt waarschijnlijk ook geleerd dat licht een vorm van energie is en dat die de vorm van golven of vibraties kunnen aannemen. Je kunt ultraviolet licht niet zien omdat de vibratie te hoog is voor je ogen.

Je hebt ook geleerd dat materie is gemaakt van vaste deeltjes die verschillen van energiegolven. In feite heb je waarschijnlijk geleerd dat materie van atomen is gemaakt, die op een soort zonnestelsel lijken, waarin heel kleine biljartballen (elektronen) rond een kern zoemen die is gemaakt van andere biljartballen (protonen en neutronen). Welnu, juist van deze aanname heeft Einstein bewezen dat hij niet klopt.

Einstein heeft daadwerkelijk bewezen dat er geen vaste, onveranderbare deeltjes bestaan. Waar wij van aannamen dat het vaste deeltjes waren, zijn eenvoudig energiegolven die een vorm hebben aangenomen waardoor het lijkt alsof het vaste deeltjes zijn. Je hebt misschien geleerd dat de formule van Einstein heeft geleid tot de ontwikkeling van nucleaire energie (en de atoombom). En je hebt waarschijnlijk gehoord dat een nucleaire reactor energie produceert door uranium in energie om te zetten.

De echte uitleg is dat een nucleaire reactor eenvoudig de energie bevrijdt die al in de atomen lag opgeslagen. En waarom werd die energie daar opgeslagen? Omdat het atoom van energiegolven wordt gemaakt die in een matrix opgesloten zijn. En wanneer je die matrix openbreekt, komt de energie vrij en kun je die gebruiken om elektrische kracht op te wekken.

Oké, maar wat heeft dat te maken met het veranderen van jouw persoonlijke leven? Welnu, stel je voor hoe het terrein van persoonlijke gezondheid eruitzag voordat wetenschappers bacteriën ontdekten. Destijds konden de mensen doodgaan aan het drinken van water of voedsel dat een paar dagen oud was en omdat de mensen niet wisten waardoor veel ziekten werden veroorzaakt, was het bijna onmogelijk om een geneesmiddel te ontdekken.

De parallel is dat je, als jij niet begrijpt dat je op een wereld leeft waarin alles uit energie bestaat – en wat dat echt betekent – maar beperkte opties hebt om je persoonlijke leven te veranderen. Je opties worden beperkt tot wat je met jouw fysieke lichaam en materiële technologie kunt doen. Daardoor zul je geen voordeel kunnen halen uit een hogere vorm van energie, namelijk de technologie van de geest.

De implicaties voor de fysieke gezondheid
Wat betekent het feit dat alles uit energie bestaat voor jouw vermogen om je leven te veranderen? Nu om te beginnen, breekt dit de barrière af tussen geest en materie. Je zult het er waarschijnlijk mee eens zijn dat je gedachten en gevoelens vormen van energie zijn, wat betekent dat ze van golven zijn gemaakt. Dokters en alternatieve genezers zijn zich er al heel lang van bewust dat je mentale en emotionele staat grote invloed heeft op je gezondheid. Zelfs de artsen in het algemeen zullen het er in feite mee eens zijn dat de meerderheid van de ziekten psychosomatisch is, wat betekent dat er een psychologische oorzaak voor is. Maar hoe verklaar je dit wanneer je lichaam van ‘vaste’ materie is gemaakt en je geest uit energie bestaat?

Sinds Einstein weten wij dat het menselijke lichaam níét van vaste materie is gemaakt. Jouw lichaam – elke cel daarbinnen – wordt gemaakt van energiegolven die in een matrix zijn opgesloten. Maar het blijven wel energiegolven en dat betekent dat zij onderworpen zijn aan de natuurwetten die de werking van golven leiden, en dat noemen de wetenschappers ‘golfdynamiek’. Wanneer twee golven elkaar tegenkomen, kunnen ze wat de wetenschappers een ‘interferentiepatroon’ noemen, vormen en dat houdt in dat de golven samengaan, zodat ze allebei veranderen tijdens dat proces. Als de vibratie-eigenschappen van de twee golven op een bepaalde manier worden gematcht, kunnen ze elkaar schrappen, en dat houdt in dat we een vernietigende interactie hebben.

Wetenschappers hebben ontdekt dat de cel een ongelooflijk complex mechanisme is. Maar ‘onder’ al die complexiteit wordt de cel gemaakt van energiegolven die niet een stationaire matrix vormen, wat betekent dat ze bewegen. Dus wat gebeurt er wanneer de energiegolven van een intense emotie, zoals angst of boosheid, de energiegolven van jouw cellen raken? Welnu, volgens de wetenschap van de golfdynamiek is het mogelijk dat de emotionele energie een interferentiepatroon vormt met de stationaire energiegolven in jouw cellen. En als de vibraties van de twee golven op een bepaalde manier worden gematcht, kan het heel goed zijn dat emotionele energiegolven de cellen beschadigen. Na een tijd kan het natuurlijke functioneren van de cel afgebroken worden of veranderen en dan ontstaat er ineens het energetische fundament voor fysieke symptomen.

Deze relatief eenvoudige manier van redeneren heeft een paar verbazingwekkende implicaties voor de gezondheid. Als ziekte wordt veroorzaakt door laagfrequente emotionele energie, lijkt het dan niet logisch dat je die energie misschien meteen kunt veranderen? Wat inhoudt dat je kunt leren hoe je emotionele energie verandert voor die de cellen beschadigt. Misschien kun je zelfs leren hoe jij je cellen bevrijdt van de energie die ze al belasten, en zo het energetische fundament legt om te genezen.

De implicaties voor de psychische gezondheid
In een aantal moderne naties met een volksgezondheidssysteem begint men te erkennen dat de geestelijke gezondheid in de komende decennia de grootste uitdaging zal worden voor de gezondheidszorg. Maar we kunnen nu begrijpen dat psychische gezondheid ook een energetisch aspect moet hebben.

Als je aanneemt dat alles energie is, wat is de menselijke geest dan? Welnu, we kunnen begrijpen dat individuele gedachten en gevoelens energiegolven moeten zijn, maar wat is de geest? Wetenschappers erkennen dat energie in twee vormen voorkomt, namelijk bewegende golven en stationaire golven, ook wel energievelden genoemd. Is het dan niet logisch dat de menselijke geest of psyche een energieveld is?

Dit betekent dat wij nu kunnen begrijpen dat er alle mentale ziekten een energetische component hebben. Wetenschappers hebben ontdekt dat energie niet gemakkelijk kan worden gecreëerd of vernietigd. Dit betekent dat zodra een energiegolf een bepaalde vibratie heeft, ze die vibratie tot in het oneindige houdt. Boosheid is eenvoudig een vorm van energiegolven die een bepaalde vibratie hebben. Dat betekent dat boosheid als die eenmaal naar je geest is gestegen, tot in het oneindige in die vibratie zal blijven. Maar waar gaat die energie heen?

Welnu, iets daarvan kan buiten onze geest worden gezonden. Maar lijkt het niet logisch dat een beetje van die energie in onze geest blijft hangen en zich daar begint te verzamelen? Waar wordt die energie opgeslagen? Vanzelfsprekend in de energievelden van onze geest, en dat noemen we gewoonlijk onze onbewuste geest (ons onderbewuste).

Wat gebeurt er dus wanneer angst of boosheid zich maar blijven verzamelen in het onderbewuste energieveld? Lijkt het niet logische dat er een moment kan komen waarop die energie in onze bewuste geest ons gevoel van welzijn begint te beïnvloeden? Kan het zijn dat iets wat wij meestal een depressie noemen, wordt veroorzaakt doordat er zich laagfrequente energie in de onderbewuste geest verzamelt, die daarna onze bewuste geest begint te over te nemen?

Is het geen logisch gevolg dat wij, tenzij we de energetische component begrijpen, nooit met veel succes die ziekte kunnen genezen of persoonlijk geluk manifesteren? En lijkt het dan ook niet natuurlijk dat jij, als je echt je leven wilt veranderen, moet leren hoe jij direct laagfrequente mentale en emotionele energie moet opruimen?

Dit aanleren kan niet moeilijk zijn. Waar komt boosheid per slot van rekening vandaan? Welnu, die wordt vanzelfsprekend door onze geest geproduceerd en dat houdt in dat de menselijke geest een vermogen heeft dat nog niet is herkend: die kan de vibratie van eigenschappen veranderen. Dus je geest heeft al het vermogen om direct de vibratie van energiegolven te veranderen. En dat betekent dat jij, als je het vermogen bezit om de vibratie van energie te verlagen, ook het vermogen moet bezitten om de vibratie van energie te verhogen. En als je leert om hier bewust gebruik van te maken, dan zul je in staat zijn om de laagfrequente energie die al in je onderbewuste ligt opgeslagen, te veranderen, waardoor je de leiding krijgt over je mentale gezondheid en geluk en je geest te bevrijden van de last van negatieve energie en die te vullen met positieve energie.

De kwantumverbinding
Heeft de wetenschap bewezen dat onze geest de vibratie van energiegolven kan veranderen? Ja, dat is inderdaad zo. Nadat Einstein zijn theorie had gepubliceerd, ontwikkelden andere fysici een nieuwe vorm van wetenschap, de kwantummechanica. Deze wetenschap bestudeert wat er gebeurt op de diepste niveaus van wat wij de materie noemen, namelijk de subatomaire wereld. En kwantumfysici hebben een paar ontdekkingen gedaan die belangrijke implicaties hebben om persoonlijke veranderingen door te voeren.

In de eerste plaats hebben fysici bewezen dat materie niet bestaat. In het begin dachten fysici dat subatomaire deeltjes op biljartballen leken, en dat hield in dat die niet in kleinere componenten konden worden gesplitst. Maar ze ontdekten al snel dat een elektron zich bijvoorbeeld in twee elkaar wederzijds uitsluitende staten kan bevinden, namelijk als een lokaal deeltje en als een golf die zich door de ruimte heen uitbreidt.

Dit betekent eigenlijk dat het op een vast deeltje lijkt, wanneer je vanuit een bepaald perspectief naar de elektron kijkt. Dit lijkt op wat er op macroscopisch niveau gebeurt. Wanneer je de wereld bekijkt met je fysieke zintuigen, dan lijkt de materie vast, maar dat komt omdat onze zintuigen de golfachtige bewegingen die de materie vormen, niet kunnen zien. Wanneer fysici het elektron vanuit een ander perspectief bekijken, lijkt het op een golf.

In het begin verbijsterde dit fysici, want hoe kon een elektron zich nu zowel als deeltje als als golf gedragen? Maar de logische verklaring is dat het elektron eigenlijk een energiegolf is. Wanneer de golf zich in de ene staat bevindt, lijkt het te zijn wat het is, namelijk een vibrerende golf. Maar wanneer die zich in een andere staat bevindt, dan lijkt het op een vast deeltje, zoals wij het noemen. Dit bewijst eigenlijk de theorie van Einstein, namelijk dat de materie wordt gemaakt van energie met een hoge vibratie, die in vibratie is verlaagd. En wanneer die vibratie beneden een bepaalde drempel komt, dan verschijnen er energiegolven die zich als deeltjes gedragen.

Maar het is ook heel goed mogelijk en natuurlijk om de vibratie van de golven te verschuiven tot boven de cruciale drempel. En wat houdt dit in? Dat elke situatie in de materiële wereld in potentie kan worden veranderd, als je een manier kunt vinden om de vibratie van de energiegolven te verschuiven van de stationaire naar de vluchtige staat. Alleen wanneer de energie in de stationaire staat is, lijkt de materie vast en moeilijk te veranderen. En zodra je naar de vluchtige staat gaat, kan de matrix worden veranderd door de werking van de golfinterferentie, zoals zonet is uitgelegd.

Nu komt de meest verbazingwekkende ontdekking van de kwantumfysica. Voor de tijd van Einstein werd de wetenschap gebaseerd op de bewering dat wetenschappers objectieve waarnemers zijn. Dit betekent dat wanneer een wetenschapper een fenomeen bestudeert, de twee gescheiden zijn en de geest van de wetenschapper zich niet met de observatie bemoeit. Einstein heeft in theorie de objectieve waarnemer ontkracht, maar de kwantumfysica heeft het experimentele bewijs geleverd.

Met talloze experimenten heeft men bewezen dat een wetenschapper, wanneer hij een subatomair deeltje bestudeert, géén objectieve waarnemer is. In plaats daarvan is de situatie heel anders dan de manier waarop het macroscopische niveau de dingen laat lijken. Vanuit ons perspectief lijkt het of wij ons niet bemoeien met de baan van de maan als wij ernaar kijken. Maar in de subatomaire wereld houdt deze illusie geen stand. In plaats daarvan is alles een geheel dat onderling met elkaar verbonden is.

Wanneer een wetenschapper dus een elektron meest, meet hij niet een deeltje dat onafhankelijk van zijn geest bestaat. In plaats daarvan bestond het elektron niet als deeltje tot het werd gemeten. Door de meting werd het deeltje gevormd en de geest van de wetenschapper is op een fundamentele manier een onderdeel van dat proces. Daardoor is de wereld op het diepste niveau van de materie een onderling verbonden geheel en is onze geest met al het andere verbonden.

Het verbijsterende potentieel van de geest
Fysici zeggen eigenlijk dat het elektron voor de meting in een andere toestand bestond, waar het alleen nog maar potentie had. En er zouden meerdere potentiëlen zijn voor wanneer en waar het elektron zich als een echt deeltje zou manifesteren. Daarna, nadat de meting was verricht, werd een van die potentiëlen een echt deeltje en verdwenen de andere potentiëlen.

Wat zegt dit jou? Dat alles wat wij de materiële wereld noemen, van energiegolven is gemaakt. Die golven begonnen in een toestand van hogere vibraties, het was bijna of zij in een parallel universum of hoger rijk waren. Daarna lieten de energiegolven hun vibratie verlagen tot onder een cruciaal niveau en daarna verschenen ze als het soort spul waaruit de materie wordt gemaakt. Maar wat heeft de energiegolven verlaagd en hen die specifieke vorm gegeven? Nu, wat het universum ook heeft gecreëerd, de menselijke geest heeft de capaciteiten om deel uit te maken van dat proces.

Natuurlijk vormt de ontdekking dat de wetenschappers medescheppen wat er wordt gemeten, een bedreiging voor het materialisme, dus is het veel nauwkeuriger dan andere wetenschappelijke ontdekkingen onderzocht. Maar er is zonder enige twijfel bewezen dat de menselijke geest het potentieel heeft om mee te doen aan het meest fundamentele proces waarmee een materieel fenomeen kan worden gecreëerd. En zou dat niet aangeven dat de menselijke geest het potentieel heeft om zo goed als alles op de materiële wereld te veranderen – als we kunnen leren om bewust gebruik te maken van een vermogen dat wij nu alleen maar onbewust benutten?

Zeg ik nu dat wij iets kunnen leren over een soort meesterschap van geest over materie? Welnu, dat is zo en ook een paar innovatieve wetenschappers zeggen dat. Natuurlijk zeggen veel spirituele leraren dit al millennia lang.

Ik weet dat dit een beetje abstract kan overkomen of moeilijk te geloven is, dus zal ik proberen het in verband te brengen met onze ervaring van elke dag. De mensen hebben het al heel lang over degenen die altijd geluk hebben en mensen die niet zoveel geluk hebben. Sommige mensen lijken altijd op de juiste tijd op de juiste plek te zijn, terwijl anderen nooit een meevallertje hebben. Hoe kun je dit verklaren?

Welnu, de verklaring van kwantum is dat alles wat er gebeurt in de macroscopische wereld het product is van onzichtbare oorzaken. De kwantumfysica heeft het over een rijk van waarschijnlijkheid, waarin meerdere uitkomsten mogelijk zijn. Wanneer een wetenschapper een deeltje meet, dan is een van de potentiële uitkomsten dat het fysieke deeltje wordt geactualiseerd.

Aangezien alles in de macroscopische wereld is gemaakt van subatomaire deeltjes, is het niet onmogelijk dat in ieder geval een aantal van de principes van de kwantumfysica kan worden aangepast aan de dagelijkse wereld. Dus laten we eens denken aan een dagelijkse situatie, zoals iemand die op straat loopt. Er zijn een paar mogelijke uitkomsten. Eén uitkomst is dat er een dakpan van een nabijgelegen huis valt en bij die persoon op het hoofd valt en hem doodt. Een andere uitkomst is dat de dakpan alleen zijn schouder breekt. Wat bepaalt welke mogelijkheid de feitelijke, fysieke gebeurtenis wordt?

Volgens het wereldbeeld van de wetenschappers voor Einstein werd de uitkomst bepaald door factoren waar de persoon geen controle over had. Maar in de kwantumwereld zien we dat de selectie van welk potentieel geactualiseerd werd, het product is van een onderling verbonden geheel, waar het bewustzijn van de persoon een ingewikkeld deel van is. Is het dan niet mogelijk dat de inhoud van de geest van de persoon impact kan hebben op de werkelijke uitkomst? Volgens de kwantumfysica is alles een kwestie van golfinteracties. Er bestaat een rijk van waarschijnlijkheid waarin er drie potentiële uitkomsten zijn die door golven worden gevormd, dan is er nog de geest van de persoon, die ook uit golven bestaat. Dus de energiegolven in de geest van de persoon kunnen misschien impact hebben op welk potentieel uit het rijk van de waarschijnlijkheid wordt gehaald en zich als een echte gebeurtenis manifesteert.

Je ziet nu dat er misschien een energetische verklaring voor kan zijn waarom sommige mensen altijd geluk hebben. Zij hebben eenvoudig meer hoogfrequente energiegolven in hun onderbewuste energieveld. De mensen die vaak pech hebben, kunnen dit ook gedeeltelijk produceren, omdat hun energieveld te veel laagfrequente energie bevat. Het oude gezegde is dat ‘je het pas gelooft als je het ziet’, maar in werkelijkheid zou het wel eens zo kunnen zijn dat ‘je het pas ziet als je het gelooft’. Wat jij als een fysieke gebeurtenis manifesteert, is een direct product van de soort energie en overtuigingen die jij in het energieveld van je eigen geest toelaat. En dat betekent dat je nu een heel goede reden hebt om het bevel te voeren over de energie die je geest aanmaakt.