Onze spirituele leraren kennen

door Kim Michaels

Als er inderdaad een groep van wijze en alwetende leraren zijn die klaarstaan om de mensen te helpen om alle menselijke beperkingen te ontstijgen, waarom zijn de meeste mensen zich dan niet bewust van hun bestaan? Waarom wordt het bestaan van zulke leraren niet van de daken geschreeuwd? In zekere zin is de verklaring hiervoor al gegeven, maar laten we de belangrijke punten nog eens bekijken.

De spirituele leraren zijn Wezens die de dualistische bewustzijnsstaat zijn ontstegen. Zij hebben dat gedaan door volledig de verantwoordelijkheid voor zichzelf te nemen en daardoor hebben zij de balk van de dualiteit uit hun eigen gezicht verwijderd. Omdat zij nu duidelijk konden zien, kunnen ze alle dualistische illusies doorzien, waaronder de illusies die worden gebruikt door diverse machtselitegroepen die de mensen bedriegen, zodat zij hun macht weggeven. Hieruit volgt dat er een externe kracht is die niet wil dat de mensen dit weten, laat staan dat zij in contact komen met hun spirituele leraren. Die kracht bestaat uit diverse machtselitegroepen. Bedenk bijvoorbeeld maar eens hoe de middeleeuwse koningen, de adelstand en de hiërarchie van de katholieke kerk het feit zouden hebben bekeken dat er spirituele leraren zijn die boven elk instituut op aarde staan – en daardoor door geen enkele macht op aarde tot iets kunnen worden gedwongen. Bovendien kunnen die mensen dan hun intuïtie gebruiken om rechtstreeks contact te maken met die leraren en hebben ze geen religie meer nodig.

Het wordt al gauw duidelijk dat de wijd verbreide kennis over spirituele leraren een directe bedreiging zouden vormen voor de middeleeuwse machtselite. Daarom zouden ze al het mogelijke hebben gedaan om kennis van die leraren te onderdrukken en in dit geval waren de doctrines en de machtsstructuur van de kerk hun voornaamste wapen. De inquisitie was een duidelijke poging om het geloof van de mensen in hun vermogen om te weten wat de waarheid is, van binnenuit te vernietigen. Dit was een poging om de mensen te dwingen hun macht te ontkennen en kritiekloos te accepteren wat zij van bronnen buiten hen, namelijk de kerk en haar doctrines, te horen kregen.

Tegenwoordig heeft religie in de westerse wereld minder macht over de geest van de mensen, maar er zijn nog steeds miljoenen mensen die niet durven te kijken naar een idee dat door de doctrines van de kerk is afgekeurd. En geen enkele grote religie erkent het bestaan van spirituele leraren, want zij zien die als een bedreiging voor hun bestaan. Als de mensen toegang zouden hebben tot spirituele leraren direct in zichzelf, waarom zouden ze dan nog een kerk in de buitenwereld nodig hebben?

Ondanks het feit dat de invloed van de religie is verminderd, betekent die niet dat de geest van de mensen niet meer door machtselites wordt beïnvloed. Zoals uitgelegd heeft een opkomende elite het wetenschappelijk materialisme ontwikkeld, dat de mogelijkheid van spirituele leraren ook ontkent, en zelfs belachelijk maakt omdat dit bijgeloof zou zijn. Die filosofie is net zo negatief ten opzichte van de macht van de individuele geest als de meeste grote religies en om precies dezelfde redenen. Daardoor wordt het duidelijk dat de meeste mensen nog nooit van spirituele leraren hebben gehoord, omdat geen van de machtselitegroepen die om de macht in de moderne samenleving strijden, willen dat dit algemeen bekend wordt.

Maar om volledig te begrijpen waarom de spirituele leraren zijn verborgen achter een rookgordijn van onwetendheid, moeten we ook naar de interne factor kijken, de vijand in ons. De spirituele leraren bieden geen gemakkelijk pad aan, want zij bieden een waar pad aan naar spirituele onafhankelijkheid zodat je voor jezelf kunt zorgen. En je wordt niet onafhankelijk als je op iets of iemand buiten jou leunt. Het pad dat de ware leraren bieden, is een pad dat vereist dat je de volledige verantwoordelijkheid voor jezelf neemt om je eigen beslissingen te nemen en te leren van de uitkomst. Je moet bereid zijn om naar de balk in je eigen oog – de dualistische illusies – te kijken en systematisch de sluier van gescheidenheid weghalen. Je moet de verantwoordelijkheid nemen om de intuïtieve vermogens van je geest te ontwikkelen, en om dat te doen moet je bereid zijn om te experimenteren, zelfs fouten te maken. Het is net als bij een klein kind dat niet kan leren lopen als hij niet wil vallen.

Voor de meeste mensen lijkt die pad onaangenaam, vooral vergeleken met het pad dat de machtselite aanbiedt. De meeste religies bieden een tamelijk gemakkelijk pad aan met een gegarandeerd resultaat. Als iemand de doctrines accepteert en zich aan de regels en rituelen houdt van een geloofssysteem op de wereld, krijg je de garantie dat je wordt gered. Dit geloof wordt natuurlijk verspreid door een machtselite – de blinde leiders – die de mensen in hun blinde volgelingen willen veranderen. Zelfs tegenwoordig spreekt dit nog veel mensen aan, net zoals het ‘pad’ dat het materialisme aanbiedt. Want als jij een veredeld dier bent zonder vrije wil, waarom zou je dan de verantwoording voor je leven moeten dragen?

Maar waarom lijkt een gemakkelijk pad met een gegarandeerde uitkomst zo aantrekkelijk? Omdat dit het menselijke ego aanpreekt. Er zal nog veel meer over het ego worden gezegd, maar op dit moment volstaat het om te zeggen dat het ego een deel is van de psyche die niet door de spirituele wezens werd geschapen die jouw hebben geschapen. Zodoende kan hij nooit gered worden en dat houdt in dat de weg naar vrijheid een proces is waardoor de ware jij zich van zijn ego afscheidt en het ego laat sterven. Natuurlijk kan het ego dit niet zien of accepteren. En omdat het ego een overlevingsinstinct heeft, wil hij ook niet dat jij dit ziet. Daarom wil het ego dat de mensen het uiterlijke pad naar verlossing accepteren, een pad met een ‘gegarandeerde’ verlossing en dat niet van hen vraagt dat ze naar de balk – in de betekenis van hun ego – in hun eigen oog kijken.

Door de machtselites in de buitenwereld en het ego in henzelf hebben de meeste mensen, historisch gezien, zelfs nog nooit gehoord van het bestaan van spirituele leraren en het ware pad dat zij bieden. Maar in deze tijd verandert dit en miljoenen mensen verlangen inderdaad naar een waar innerlijk pad. Als jij je herkent in dit verlangen, dan zal dit boek je een manier bieden om weer in contact te komen met je spirituele leraren.

De spirituele keten van Zijn begrijpen
Om een beter inzicht in spirituele leraren te geven, kun je twee manieren van aanpak hebben. De ene kan beginnen met de situatie van de meeste mensen, of je kunt direct naar de top gaan en met de oorsprong van de wereld van vorm beginnen. We zullen beide doen.

Er zijn mensen die er tevreden mee zijn om hun leven te leven zoals ze zijn geprogrammeerd, wat inhoudt dat zij hun macht om meer te zijn dan menselijke wezens ontkennen en zullen ze de plaats die voor hen is bepaald door de regerende machtselite(s) van hun samenleving, accepteren. Maar er zijn ook mensen die diep van binnen het gevoel hebben dat er meer in het leven moet zijn. Dit ‘meer’ is de mogelijkheid om je bewustzijn te verhogen – je bewustzijn en zelfgevoel uitbreiden – tot je iets wat het gewone bewustzijn wordt genoemd, transcendeert. Dit is het potentieel dat je hebt om zowel aan de interne psychologische beperkingen als de externe fysieke beperkingen te ontsnappen, waar de meeste mensen mee zijn opgevoed en die ze als onontkoombaar beschouwen.

Door de geschiedenis heen hebben veel mensen schijnbaar een hogere bewustzijnsstaat bereikt – die minder op zichzelf is gericht en minder egoïstisch is – dan de norm. Maar wat gebeurt er met hen wanneer zij van de aarde verdwijnen? Wat voor zin heeft het om je bewustzijn te verhogen, als er geen consequenties zijn na die korte levensduur op deze planeet?

De waarheid is dat het duidelijk wordt, wanneer je accepteert dat de geest onafhankelijk is van het fysieke lichaam, dat de geest de dood van het fysieke lichaam zal overleven. Bovendien opent dit de mogelijkheid dat de geest (opeenvolgend) meerdere lichamen kan aannemen op aarde en daardoor geleidelijk aan meer zelfbewustzijn ontwikkelt. Met andere woorden, de opvallende mensen in de geschiedenis verschilden niet fundament van alle andere mensen – zoals de machtselite beweert. Deze opvallende mensen hadden eenvoudig hun vermogen gebruikt om hun bewustzijn te verhogen en door verschillende incarnaties heen een hoger niveau van zelfbewustzijn gekregen dan de gemiddelde persoon. Maar dit pad is er voor iedereen en degenen die weten dat er meer in het leven zit, hebben dit pad al vele levens gevolgd. Het wordt dus tijd om dit pad bewust te herkennen en daardoor sneller vooruitgang te boeken.

Wat is het einddoel van het pad? Wanneer je ziet dat de geest het lichaam overleeft, kun je beginnen te begrijpen dat het materiële universum een hogere bedoeling heeft. Je geest is echt een spiritueel wezen en het fysieke lichaam is simpelweg het voertuig dat de geest gebruikt om het materiële universum te ervaren en zichzelf door te uiten. Wat is de bedoeling ervan dat een spiritueel wezen naar de dichtere sfeer van de materiële wereld afdaalt? Een van die bedoelingen is dat een spiritueel wezen groeit in zelfbewustzijn. Een andere is dat het spirituele wezen de materiële wereld zijn unieke geschenk geeft – het spirituele licht en de individuele creativiteit – en zo meehelpt om de materiële wereld op het niveau van het spirituele rijk te brengen.

Het materiële universum dient als klaslokaal, een soort laboratorium waarin spirituele wezens kunnen leren hoe zij hun medescheppende vaardigheden tot uiting te brengen. Hier volgt uit dat, nadat een wezen dit medescheppende pad voldoende tijd heeft gevolgd – misschien wel veel aardse levens – een bewustzijnsstaat kan bereiken waardoor hij het klaslokaal op aarde kan verlaten door te slagen voor het eindexamen. Daardoor kan een wezen van de materiële wereld ascenderen en een permanente bewoner worden van het spirituele rijk en zich voegen bij de groep spirituele leraren, de geascendeerde meesters.

Door dit pad te volgen, kan een wezen het gemakkelijker maken voor anderen om hetzelfde te doen. Jezus heeft bijvoorbeeld gezegd: “Als ik van de aarde opgetild wordt, zal ik alle mensen tot mij trekken.” De betekenis ervan is dat Jezus door het pad te bewandelen en zijn ascensie te behalen, een spoor door de jungle van het collectieve bewustzijn heeft gebaand, waardoor het voor anderen gemakkelijker wordt om hetzelfde pad te volgen. En als steeds meer mensen dit pad volgen, zal het spoor in de jungle steeds breder worden, totdat het voor de gewone bevolking mogelijk wordt om te herkennen dat er een alternatief is voor het ‘normale’ menselijke bewustzijn.

Het pad om het menselijke bewustzijn te transcenderen, is de enige hoop op overleving voor het menselijke ras. Wanneer je het dualiteitsbewustzijn begint te begrijpen, wordt het duidelijk dat er in de dualiteit altijd twee tegenovergestelde polariteiten zijn. Die polariteiten zitten vast in een epische strijd en op aarde worden die twee kanten vertegenwoordigde door de gevestigde elite en de opkomende elite. Deze dualistische strijd kan al die oorlogen, conflicten en gruweldaden verklaren die er op deze planeet door de tijd heen zijn geweest. Voor degenen die opmerkzaam zijn, is het duidelijk dat met de toegenomen vernietigende kracht van de moderne wapens het potentieel bestaat dat het menselijke ras zichzelf kan vernietigen. De enige hoop is dat een cruciaal aantal mensen ontdekt dat er een alternatief is voor de illusies van de dualiteit. Als voldoende mensen het pad van transcendentie volgen, kan er een momentum ontstaan dat het collectieve bewustzijn boven de ‘mist van oorlogen’ kan uittillen die door de rivaliserende machtselites en het menselijk ego zijn gevormd. Dit is de enige realistische hoop op een betere toekomst, zelfs op de manifestatie van een Gouden Eeuw op deze planeet.

Jouw bron begrijpen
We hebben nu gesteld dat er een spiritueel rijk is met hogere vibraties die boven het materiële rijk staat. Dit rijk wordt bewoon door spirituele wezens die hun ware identiteit kennen, terwijl het materiële rijk wordt bewoond door spirituele wezens die óf dit niet weten óf zelfs hun ware identiteit ontkennen. Maar als het spirituele rijk van vibrerende energie wordt gemaakt, zouden er dan ook geen meerdere niveaus in het spirituele rijk kunnen bestaan? Als je omhoog zou reizen – in vibratie – uit het materiële rijk naar het eerste niveau van het spirituele rijk en dan verder naar hogere niveaus tot op het hoogste niveau van het spirituele rijk, wat zou je dan vinden? Je zou een snoer van aparte rijken vinden, elk met een hoger vibratieniveau dan de vorige. Op het hoogste niveau zou je de hoogste mogelijke vibratie vinden in de wereld van vorm, en daarboven is de bron van de wereld van vorm.

Die bron noemen de meeste religies God. Helaas is het woord ‘God’ zo gebruikt en misbruikt dat dit bijna nutteloos is geworden. Ontelbare daden van misbruik en bedrog zijn gepleegd in naam van ‘god’ en daardoor is het begrijpelijk dat veel moderne mensen een aversie tegen het woord hebben, of het concept dat het vertegenwoordigt.

Om deze aversie te overwinnen, zou je misschien kunnen erkennen dat in principe alle religies zijn beïnvloed door de dualiteit van het menselijke ego, en veel religies zijn politieke wapens geworden die zijn gebruikt door de machtselite om de bevolking te onderdrukken en in hun macht te hebben. Dit deden ze door een dualistisch beeld van God te vormen – een gesneden beeld – om de Levende Aanwezigheid van de bron van alle vorm te vervangen. Als zoekende op het pad van waarheid moet je toegeven dat jij bent opgegroeid met een gesneden beeld van God dat door de machtselite voor politieke doeleinden is gevormd. Als je toelaat dat zo’n gesneden beeld je relatie tot je bron kleurt, weet je in feite dat de machtselite die relatie verstoort. Het effect is dat je het gesneden beeld dat de machtselite heeft geschapen, een valse god hebt laten worden die tussen jou en de ware God staat.

Wat is die ware God dan? Dit is de bron van de wereld van vorm, maar als zodanig staat hij totaal boven de vorm. Vormen zijn apart, waardoor ze gescheiden lijken van de mensen die in de dualiteit vastzitten. Wanneer de dualistische geest over God nadenkt, kan hij de Levende God niet rechtstreeks ervaren. In plaats daarvan moet hij een mentaal beeld van God maken en dan is God in een concept veranderd. Er bestaat een scheiding of een deling tussen het subject – iemand die in de dualiteit vastzit – en het object – het concept van een ver verwijderde, externe, God. Die deling bestaat alleen in de geest van het subject, maar dit voorkomt dat iemand God rechtstreeks ervaart. In plaats daarvan moet iemand een mentaal beeld van een ver verwijderde God vormen en door de aard daarvan kun je dit niet vergelijken met een directe ervaring van de ware God. De meeste religies op aarde vertegenwoordigen inderdaad zo’n gesneden beeld van God, hoewel ze vaak beweren dat hun religie het enige ware beeld van God geeft.

De waarheid is dat een menselijk wezen echt een spiritueel wezen is, wat betekent dat je geest het vermogen heeft om alle vormen te ontstijgen en de Levende God rechtstreeks te ervaren. Dit doe je niet met je fysieke zintuigen, maar met de intuïtieve vermogens van je geest. Maar deze ervaring lijkt in niets op een zintuiglijke ervaring waarmee je een apart en ietwat afstandelijker voorwerp ervaart. Dit gebeurt alleen maar wanneer jij je gevoel van gescheidenheid opgeeft en de barrière overstapt tussen subject en object. Dit noemden de antieke wereld ‘gnosis’, de eenheid tussen de kenner en het gekende. De levende God kun je alleen maar kennen door een direct, innerlijk, sferisch gevoel van eenzijn tussen jou en de Levende Aanwezigheid die jouw bron is.

Natuurlijk zal je ego zo’n direct innerlijk gevoel blokkeren, en daarom kan het wat tijd en inspanning kosten om deze ervaring te krijgen. Het kan even duren voor jouw bewustzijn voldoende is gezuiverd van de dualistische illusies, zodat je niet onderbewust de barrière tussen het subject en het object blokkeert. Niettemin hebben vele zogenaamde mystici die ervaring gehad en het motto van de spirituele leraren is altijd geweest: “Wat één kan, kan iedereen doen.”

Natuurlijk moet je ook bereid zijn om een directe ervaring van je bron te krijgen, want dit is in geen geval een gewone ervaring. Zoals de Bijbel zegt: “Niemand kan God zien en leven.” Maar de volledige betekenis is dat geen enkel menselijk wezen een directe ervaring van de levende God kan krijgen en het identiteitsgevoel behouden dat je alleen een menselijk wezen bent. Als je de Levende God eenmaal hebt ervaren, weet je dat zijn Wezen jouw bron is en daardoor ondergaat je identiteitsgevoel een aardverschuiving. Het gevolg is dat alles in je leven opnieuw moet worden beoordeeld, en veel ‘gewone’ activiteiten zullen niet meer een uiting zijn van je pas gevonden zelfgevoel. De mensen die geen veranderingen willen doorvoeren, zullen onderbewust de ervaring tegenhouden.

De hiërarchie begrijpen
Wanneer je naar de top gaat, weet je dat de Levende God de bron is van alle vormen, maar die zelf totaal boven de vorm en de beperkingen staat die in de vorm zitten ingebed. De Schepper is één, is onverdeeld, is ondeelbaar. Daardoor is God alom tegenwoordig. In feite kan de Schepper niets scheppen wat van hem gescheiden is. De waarheid is dat God er alleen maar is. Zodoende is zelfs het materiële universum uit de substantie van Gods Wezen geschapen, wat betekent dat alles God is die een vermomming draagt.

In werkelijkheid bestaat gescheidenheid niet. Het is alleen maar mogelijk in de geest van een van zichzelf bewust wezen met vrije wil. Maar zelfs dan is gescheidenheid alleen mogelijk in een rijk waarin de vibraties nog steeds zo laag zijn dat de materie dicht genoeg is om het feit te verbergen dat het een uitdrukkingsvorm is van hogere energie. Met andere woorden, de illusie van gescheidenheid kan niet in het spirituele rijk bestaan. Dat kan alleen maar in het materiële rijk waarin de materie een apart bestaan lijkt te hebben. In het spirituele rijk lijkt alles transparant en daardoor kun je direct zien dat alles in een specifiek rijk bestaat uit hogere energie. Een wezen op het laagste niveau van het spirituele rijk kan direct waarnemen dat er iets naast dat rijk bestaat en daardoor kan het wezen het licht volgen naar de uiteindelijk bron van dit wezen. Waarom is de materie nog steeds zo dicht in het materiële rijk?

De Levende God – de Schepper – is één, is ondeelbaar. Om een wereld met verschillende vormen te scheppen, heeft die Ene Schepper zich als twee aanvullende krachten tot uitdrukking gebracht. Die worden vaak beschouwd als een uitbreidende en een samentrekkende kracht, een mannelijke en een vrouwelijke kracht, oftewel het Vader- en het Moederaspect van God. De Schepper heeft zichzelf vervolgens als een substantie tot uitdrukking gebracht die geen vorm van zichzelf heeft, maar het potentieel bezit om elke willekeurige vorm aan te nemen. De wetenschap noemt dit energie, hoewel die energie zo’n hoge vibratie heeft dat die niet kan worden opgemerkt door wetenschappelijke instrumenten. Je kunt het ook het Moederlicht noemen of het Ma-terlicht, wat onmiddellijk de gevisualiseerde vorm aan heeft genomen. De Schepper heeft zichzelf tot uitdrukking gebracht als zelfbewuste verlengstukken van zichzelf. Die eerste wezens waren zich niet volledig bewust van de Schepper maar zijn begonnen met een lokaal zelfgevoel. Het was hun roeping om dat zelfgevoel uit te breiden en op den duur hetzelfde niveau van zelfbewustzijn te krijgen als de Schepper, waardoor ze zelfstandige Scheppers zouden worden.

Die eerste wezens weden naar de eerste sfeer gezonden van de wereld van vorm met de opdracht om ‘zich te vermenigvuldigen en heerschappij te hebben’, in de betekenis van dat zij hun creativiteit moesten vergroten en de heerschappij nemen over hun sfeer en die op een hoger uitdrukkingsniveau brengen dan de Schepper had gevisualiseerd. Toen dit doel bereikt was, ascendeerde de sfeer naar een permanente staat van eenzijn met haar bron.

Op dat punt werd een nieuwe sfeer geschapen door de wezens die nu een hoger niveau van zelfbewustzijn hadden bereikt en meester waren geworden. Zij gebruikten hun medescheppende vaardigheden om die sfeer te visualiseren en hun beeld op het Ma-terlicht te drukken. Maar net zoals de Schepper moesten zij die sfeer uit hun eigen substantie en wezen scheppen. Daarna brachten de geascendeerde medescheppers uit de eerste sfeer zichzelf tot uitdrukking als van zichzelf bewuste verlengstukken van zichzelf die naar de tweede sfeer werden gezonden en ook het bevel kregen om zich te vermenigvuldigen en de heerschappij erover te nemen. Na enige tijd ascendeerde ook de tweede sfeer en de wezens die hun sfeer had verhoogd – en die tijdens dat proces hun ascensie hadden verdiend – werden nu de medescheppers van de volgende sfeer.

Alle wezens die naar een nieuwe sfeer werden gezonden, hadden zelfbewustzijn en vrije wil. Maar omdat de eerste sferen uit energie met zo’n hoge vibratie werden geschapen, ging niemand van die wezens ooit in de illusie van gescheidenheid geloven. Maar elke opvolgende sfeer werd geschapen uit energie die in toenemende mate dichter was en op den duur het punt bereikte waarop de bewoners van de laatste sfeer hun vrije wil gingen gebruiken om de illusie te scheppen dat zij in een sfeer leefden die van haar bron gescheiden was. Vervolgens vormden ze een mentaal beeld van een ver verwijderde God in een hoger rijk en sommigen kwamen zelfs in opstand tegen iets wat zij als een plan en ontwerp beschouwden van die ver verwijderde – en valse – god in de lucht. Vanwege de aard van het dualiteitsbewustzijn waren die wezens er volledig van overtuigd dat hun mentale beeld de werkelijkheid vertegenwoordigde en daardoor raakten ze onbereikbaar voor de hogere Wezens in de sfeer boven hen. Die Hogere Wezens waren juist de bron van de niet-geascendeerde wezens en dienden als hun spirituele leraren. De wezens die het dualiteitsbewustzijn kregen, verloren het contact met hun spirituele leraren en die proces wordt symbolisch geïllustreerd in de mythe van Adam en Evangelie die uit het paradijs werden geworpen.

Zodoende kwam er een moment waarop een kleine minderheid van de wezens in de laatste sfeer er niet aan toe was om te ascenderen toen de meerderheid van de wezens in die sfeer deze zo hadden verhoogd dat ze kon ascenderen. Omdat de Wet van Vrije Wil zegt dat de weinigen niet de velen mogen tegenhouden, ascendeerde de sfeer en de wezens die zich hadden afgescheiden, ‘vielen’ naar de volgende sfeer die door de pas geascendeerde wezens werd gevormd. De volgende sfeer had dus een mix van die ‘gevallen’ wezens en nieuwe geschapen wezens. De gevallen wezens waren ontwikkelder en ervarener en daardoor waren ze in staat om zich als leider op te werpen van die nieuwe wezens. De nieuwe wezens volgden de gevallen wezens in plaats van hun ware leraren, en dit illustreert waarom veel mensen nog steeds blindelings de leden van diverse machtselitegroepen volgen in plaats van te reiken naar hun spirituele leraren – die altijd klaar staan om de mensen te helpen die hun vrije wil benutten om om assistentie te vragen.

Het belangrijke punt is dat er een ware hiërarchie van wezens bestaat die één zijn geworden met hun bron en elkaar. Die hiërarchie van eenzijn weet dat alle van zichzelf bewuste wezens een uitdrukkingsvorm zijn van de Schepper en daardoor wijden ze zich eraan om iedereen te helpen om het pad naar de ascensie te vinden. Zij gehoorzamen ook aan de vrije wil en daardoor zullen ze nooit iemand dwingen of manipuleren. In tegenstelling tot de gevallen wezens die in de illusie van gescheidenheid gevangen zitten en daarom wijzen ze niet alleen de hulp van de spirituele leraren af, maar proberen iedereen hetzelfde te laten doen. Zij willen de leiders van de mensheid zijn en mensen tot hun slaaf maken. Zij vormen dus de valse hiërarchie die beweert dat zij de ware leiders van de mensheid zijn.

Omdat de valse leraren geen respect hebben voor de vrije wil van mensen, zijn ze erin geslaagd om de bevolking hun ware identiteit en de ware vermogens van hun geest te laten ontkennen. Maar hun macht over de mensen wordt gebaseerd op een zwakke conditie, namelijk hun vermogen om de mensen onwetend te laten. Dit wordt steeds moeilijker, omdat steeds meer mensen volwassen worden en intuïtief aanvoelen dat er meer in het leven is. De machtselitegroepen op aarde worden daardoor steeds wanhopiger in hun pogingen om te voorkomen dat de mensen de ware dynamiek van het leven op deze planeet herkennen.

Deze specifieke tijd heeft in feite het potentieel om de massa te laten ontwaken en daardoor zal de sluier van onwetendheid scheuren, zodat de machtselite op aarde hun grip op de geest van de mensen verliest. Om dat te doen hebben veel rijpe spirituele wezens aangeboden om in deze tijd op aarde te incarneren, juist om dit ontwaken te vergemakkelijken. Die wezens zijn gekomen om als voorbeeld te dienen voor hoe je de menselijke beperkingen kunt overwinnen, waaronder fysieke en mentale ziekten. Maar om als zo’n voorbeeld te kunnen dienen, moeten die wezens de oude oproep beantwoorden: “Geneesheer, genees uzelf.” Zij moeten ontwaken uit het identiteitsgevoel dat ze een menselijk wezen zijn en durven te zeggen wie zij eigenlijk zijn, en daarmee anderen te inspireren om hetzelfde te doen.

Hoewel dit een individuele taak is, kan niemand dit in zijn eentje doen. De geascendeerde meesters staan klaar om iedereen te helpen om die opdracht uit te voeren en hun reden van bestaan te vervullen. De verklaring hiervoor is dat de geascendeerde meesters weten dat alle niet-geascendeerde wezens een verlengstuk is van spirituele wezens. Een aantal geascendeerde meesters heeft verlengstukken van zichzelf laten incarneren. Maar veel wezens op aarde komen van wezens uit hogere sferen dan die ene die onmiddellijk boven het materiële universum staat. De geascendeerde meesters willen dus niet dat de mensen hen als ‘hoge heren’ zien die buiten hun bereik zijn. Ieder menselijk wezen heeft het potentieel om direct contact te maken met zijn of haar spirituele leraren door naar binnen te gaan. Het koninkrijk van God zit echt in jou.

Hoe de geascendeerde leraren te werk gaan
De geascendeerde meesters proberen het bewustzijn van de mensheid te verhogen en zij werken zowel individueel als collectief met mensen. Zij proberen ieder persoon die openstaat voor direct contact te inspireren door middel van de vermogens van je geest. Maar zij geven ook leringen uit die naar grotere groepen mensen kunnen worden verspreid. Door dit meer publieke werk zijn de meesters zich heel erg bewust van de bewustzijnsstaat van de mensheid of van een specifieke groep, zoals de westerse beschaving. Zij zijn zich er ook van bewust dat er cycli van progressie in het universum zijn, cycli die het collectieve en individuele bewustzijn van menselijke wezens beïnvloeden. Er zijn beschavingen in het verleden geweest die bij de huidige wetenschap onbekend zijn of door hen worden ontkend, en de geascendeerde meesters werken al heel lang met deze planeet. Maar in wat de bekende geschiedenis genoemd wordt, hebben de meesters geleidelijk aan een plan voor de lange termijn geïmplementeerd om het collectieve bewustzijn te verhogen vanaf een bewustzijnsniveau dat niet het begin was, maar dat op een tijdelijk dieptepunt zat, namelijk die van de samenleving van de holbewoners.

Door te werken met cycli die ongeveer tweeduizend jaar duren, hebben de meesters spirituele leringen uitgegeven die werden gemaakt om de mensen te helpen om van het ene bewustzijnsniveau naar het volgende te gaan. Tegenwoordig staat de aarde op het punt om een transitie te maken van één zo’n cyclus, algemeen bekend als het Vissentijdperk naar het volgende, namelijk het Aquariustijdperk. Het Aquariustijdperk moet een tijd worden van spirituele vrijheid, wat inhoudt dat de mensen niet langer accepteren dat zij een instituut op de wereld nodig hebben dat tussen God en henzelf in staat. In plaats daarvan gaan zij naar binnen en zoeken naar een rechtstreekse verbinding met hun hogere zelf, wat hen spiritueel onafhankelijk maakt en waardoor zelf kunnen zorgen voor wat zij nodig hebben.

Maar het Aquariustijdperk kan niet op zichzelf staan – dat moet een op solide fundament worden gebouwd. In feite bestond de test die de mensheid in het Vissentijdperk moest ondergaan, eruit dat ze hun afhankelijkheid van een machtselite, hetzij als tussenpersoon tussen de mensen en God of als heersers over de maatschappij, moesten overwinnen. Om die groei te vergemakkelijken, werd Jezus gezonden om nieuwe leringen te brengen over het vermogen van de mensen om een directe, innerlijke relatie met God tot stand te brengen. Daarom predikte hij dat het ‘koninkrijk van God nabij is’ en dat ‘het koninkrijk van God in jou zit’. Hij had het ook over de ‘Sleutel tot de Kennis’, die de intuïtieve vermogens van de geest zijn die de mensen de vaardigheid geven om te weten wat de waarheid is door een directe innerlijke ervaring, door gnosis.

Als men de leringen van Jezus in hun oorspronkelijke vorm had begrepen en verspreid, dan hadden er geen donkere middeleeuwen hoeven te zijn en dan zouden de laatste tweeduizend jaar een periode zijn geweest van geweldige spirituele groei. Maar zoals al beschreven is, heeft een machtselitegroep de leringen van Jezus veranderd in een instrument om de bevolking in haar macht te krijgen. Als gevolg van de onderdrukking van kennis door de katholieke kerk konden de geascendeerde meesters niet openlijk de progressieve openbaringen van hogere spirituele leringen naar buiten brengen die voor de laatste tweeduizend jaar gepland stonden. Het plan was om altijd een lering te geven die was aangepast aan het bewustzijnsniveau van de mensen op dat moment. Nadat een lering door een cruciaal aantal mensen is geïntegreerd, wordt er een hogere lering gegeven, en de mensen kunnen die gebruiken om hun bewustzijn op het volgende niveau te brengen. Dit kan zo doorgaan totdat het allerhoogste doel voor een specifieke cyclus is bereikt en de aarde op de volgende cyclus kan overstappen.

Het feit dat de katholieke kerk kennis onderdrukt, heeft de meesters er niet van weerhouden om nieuwe leringen uit te geven. Dit kon echter eeuwenlang alleen maar gebeuren in geheime genootschappen of in gecodeerde vorm. Een bijvoorbeeld: De geascendeerde meester die belast is met het Aquariustijdperk heet Saint Germain. In een van zijn laatste incarnaties was hij de geheime auteur van de toneelstukken van Shakespeare. Die toneelstukken bevatten veel verborgen spirituele leringen, maar in zo’n gecodeerde vorm dat zij moeilijk te ontdekken zijn voor mensen die vastzitten in de dualiteit.

Maar vanwege de onderdrukking van kennis en de acceptatie hiervan door de mensen, was het onmogelijk om in het openbaar spirituele kennis uit te brengen. In feite was het een spirituele wet dat dergelijke kennis pas mocht worden uitgegeven als de mensheid meer open was gaan staan voor nieuwe ideeën. Die openheid begon in het midden van de negentiende eeuw te komen. Daardoor werd de eerdere wet opgeheven en de geascendeerde meesters mochten toen in directere vorm spirituele leringen geven en zelfs hun bestaan bekend maken in boeken die in het openbaar verschenen.

Sindsdien hebben de geascendeerde meesters gewerkt met een aanzienlijk aantal mensen en hebben geïnspireerd tot de formatie van meerdere spirituele bewegingen of organisaties. Een paar van die organisaties spreken rechtstreeks over geascendeerde meesters en zeiden dat zij de bron van hun leringen waren. Andere bewegingen werkten indirect door de meesters niet zo’n grote rol toe te bedelen of hen niet te noemen als bron. Maar alle werden in meerdere of mindere mate geïnspireerd en gesponsord door de meesters om leringen naar buiten te brengen die het bewustzijn van specifieke groepen mensen zou kunnen verhogen.

Progressieve openbaringen begrijpen
Om te begrijpen hoe de meesters te werk gaan, is het essentieel dat je begrijpt dat de mensheid niet een homogene groep mensen is met hetzelfde bewustzijnsniveau. De mensheid is een zeer diverse verzameling van talloze groepen die op veel verschillende bewustzijnsniveaus zijn. Het bewustzijnsniveau bepaalt wat de mensen kunnen bevatten, maar ook waar zij over na willen denken.

Je zou kunnen zeggen dat elke groep een bepaald mentaal kader heeft dat is gevormd door het huidige inzicht van de leden. Er zijn groepen die er heel erg aan gehecht zijn dat hun mentale kader als de absolute waarheid wordt beschouwd en zij staan niet open voor een lering die daar buiten valt. Andere groepen zijn minder gehecht om een spirituele lering naar buiten te brengen die iedereen aanspreekt.

De geascendeerde meesters proberen met alle groepen te werken door hen leringen te geven die hun mentale kader kunnen uitbreiden, ook al is het maar een beetje. Maar de meesters proberen natuurlijk altijd studenten te vinden die bereid zijn om bewust en willens en wetens verder te kijken dan hun huidige mentale kader en zelfs verder te gaan dan de mentale kaders die je op aarde hebt. De meesters zijn ernaar op zoek om de vele wezens die hebben aangeboden om op aarde te incarneren in deze tijd te wekken met de specifieke bedoeling om een massaal ontwaken tot stand te brengen die de mensheid kan helpen om snel de testen van het Vissentijdperk te doorlopen en daarna de nieuwe spirituele kansen van het Aquariustijdperk te omarmen.

Het huidige boek is een uitdrukkingsvorm van die wens om de mensen te bereiken die hier het meest voor openstaan, maar wel onderscheid maken. In het verleden hebben de meesters een aantal mensen getraind om rechtstreeks leringen van hen te ontvangen. Er zijn meerder manieren om zulke leringen naar het materiële rijk te brengen en een daarvan is een rechtstreeks dictaat. Iemand wordt getraind om zijn of haar bewustzijn te verhogen naar het niveau van de geascendeerde meesters om daarna een bepaalde meester door het bewustzijn van de persoon heen te laten spreken. Zo kan de meester leringen naar buiten brengen waardoor het bijna lijkt of de meester geïncarneerd is. De voorwaarde is dat de meester moet vermenigvuldigen wat er in het bewustzijn van de boodschapper zit en dat houdt in dat de meester geen lering kan geven over een onderwerp als een boodschapper niets over dat onderwerp weet. Bovendien moet de boodschapper enig inzicht hebben in bepaalde concepten en ze hebben geïntegreerd om een kelk te kunnen vormen waarin de meesters meer wijsheid kunnen schenken. Een boodschapper moet bijvoorbeeld een deel van zijn of haar ego hebben weggedaan voor die boodschapper kan worden gebruikt om leringen naar buiten te brengen over het ego en het dualiteitsbewustzijn.

De boodschap zal ook worden beïnvloed door de denkwijze van de boodschapper en zijn taalgebruik. Maar dit hoeft niet beslist een beperking te zijn in die zin dat een bepaalde boodschapper wordt geselecteerd voor de groep mensen die de meesters proberen te bereiken. De boodschap zal dus worden aangepast aan de cultuur en het bewustzijn van de doelgroep, terwijl die door de geest van de boodschapper heen gaat. Een boodschapper die bijvoorbeeld in de moderne westerse cultuur is opgegroeid, wordt geselecteerd om een boodschap uit te brengen voor mensen in die cultuur, en die boodschap in andere culturen niet zal aanspreken.

Om boodschapper te worden moet je naar een bepaald niveau van onbaatzuchtigheid stijgen, zodat je niet per ongeluk of met opzet de boodschap kleurt. Je kunt geen wishful thinking hebben of zelfs de wens om macht te hebben over het woord dat de meesters uitgeven. De meesters hebben alleen maar de bedoeling om met die directe dictaten een reddingslijn te gooien die buiten hun huidige mentale kader valt. De student die dat wil, kan de talenten die hem gegeven zijn, vermenigvuldigen en gebruiken om een sterker persoonlijk contact met de meesters op te bouwen totdat ze geen boodschap van buitenaf meer nodig hebben.

Maar juist omdat het ego en de lineaire geest een gesloten mentaal kader vormen, is het nodig dat de mensen een verbinding hebben met iets wat buiten hun mentale kader valt. De geascendeerde meesters vormen die verbinding voor ieder die bereid is om daar gebruik van te maken. De uiterlijke leringen – zoals dit boek – moet je nooit als doel op zich beschouwen, maar als een middel tot een doel, namelijk het rechtstreekse contact van de student met de meesters. De boodschapper is de dienaar van zowel de meesters als de mensen. De boodschapper moet je nooit boven de mensen verheffen, anders wordt de boodschapper net als de blinde leiders van de machtselite die zichzelf proberen op te stellen als tussenpersoon tussen de mensen en het spirituele rijk.