Een nieuwe aanpak voor een nieuw tijdperk

door Kim Michaels

Een toenemend aantal mensen begint te beseffen dat religieuze organisaties tegenwoordig voor nieuwe uitdagingen staan. Een aantal grotere kerken bijvoorbeeld, verliest leden en het is belangrijk om te onderzoeken hoe dat komt. De mensen die weggaan, kunnen we grofweg in drie groepen verdelen:

• Sommigen zijn ontmoedigd geraakt door alle religies en willen niets te maken hebben met de georganiseerde religie.
• Sommigen hebben genoeg van hun huidige kerk, maar zijn bereid naar een andere kerk om te kijken die belooft ze te geven wat de oude kerk hen niet meer kon geven.
• Sommigen hebben genoeg van de rigide of leerstellige aanpak van religie en ze zoeken naar een andere benadering. Enkele van deze mensen voelen zich aangetrokken tot meer charismatische kerken of ze hebben een niet-traditionele aanpak en kijken naar de new age beweging.

Op grond van deze observaties is het een voor de hand liggende conclusie dat de religie op planeet aarde in een overgangsfase zit. Wat veroorzaakt deze transitie? Als je naar de geschiedenis kijkt, dan zie je dat er bepaalde cycli of tussenpozen lijken te zijn. Vanzelfsprekend heeft er 2000 jaar geleden een belangrijke verschuiving plaats gevonden met de geboorte van Christus. Vindt er nu weer zo’n verschuiving plaats?

Veel mensen zijn zich ervan bewust dat de planeet de transitie van het Vissentijdperk naar het Aquariustijdperk doormaakt. Vanuit zuiver wetenschappelijk perspectief wordt dit fenomeen veroorzaakt door het feit dat de aarde op haar as wiebelt. Na ongeveer 2000 jaar zal de as van de polen naar een andere constellatie in de lucht gaan wijzen. Naast dit wetenschappelijke feit geloven veel spiritueel geïnteresseerde mensen dat er spirituele effecten zijn die in verband kunnen worden gebracht met de transitie van het ene tijdperk naar het volgende. Veel mensen geloven bijvoorbeeld dat een nieuw tijdperk een nieuwe vorm van energie met zich meebrengt. Dit opent nieuwe wegen voor spirituele groei, maar sluit wegen af die in het vorige tijdperk hebben gewerkt.

Als je enigszins open staat voor dit idee, dan moet je zeggen dat religieuze organisaties de kansen zouden moeten omarmen van dat tijdperk, terwijl de aarde op weg is naar een nieuw tijdperk. Als ze dat niet doen, kunnen ze niet meer aan de behoeften van hun leden voldoen, die dan op zoek gaan naar een organisatie die meer is afgestemd op de tijd.

Het probleem is dat je om dit nieuw tijdperk volledig in te kunnen gaan, de cultuur en denkwijze van het oude tijdperk achter je moet laten. Voor een kerk met een rigide en dogmatische cultuur, kan dit een bijna onoverkomelijke uitdaging zijn.

De angst voor verandering
Wanneer een organisatie en een planeet in een overgangsfase zitten, is het nodig te erkennen dat veranderingen aan de orde van de dag zijn en dat veranderingen moeten worden omarmd door iedereen in de organisatie.

In dit opzicht is het nodig om te erkennen dat het menselijke denken, juist door haar aard, een hekel heeft aan verandering. Daarom kun je alleen maar je persoonlijke leven veranderen als je de krachten in je psyche overwint die weerstand bieden aan verandering. Zo kan een organisatie ook alleen maar succesvol veranderingen omarmen als de leiders en leden de krachten in de organisatie herkennen en overwinnen die weerstand bieden aan verandering.

Om succesvol een transitie te ondergaan, moet een organisatie twee dingen doen:

• Breken met alles in het verleden en de weerstand tegen verandering breken in de organisatie.
• De bewustzijnsstaat omarmen van de nieuwe fase of het tijdperk waar de organisatie zich naartoe beweegt.

Een organisatie is in principe een verzameling van het bewustzijn van de individuele leden. Daarom moet de transitie van een organisatie beginnen bij een transitie in bewustzijn van de individuele leden. Alleen wanneer een cruciaal aantal mensen de verandering op het individuele niveau doorvoert, kun je zichtbare veranderingen in de organisatie zelf verwachten. Verandering in de structuur van de organisatie moet beginnen als een verandering in de cultuur van de organisatie.

Is gecentraliseerde macht en leiderschap ouderwets?
In de afgelopen 2000 jaar hebben veel kerken een gecentraliseerde vorm van leiderschap gehad met gecentraliseerde macht en controle als basis. Is deze wijze van bestuur nog relevant in dit tijdperk?

Laten we teruggaan naar het verhaal van Mozes die naar de berg gaat en de Tien Geboden van God ontvangt. Wanneer hij weer naar beneden gaat, zijn de mensen plezier aan het maken en vernietigt Mozes de platen. Mozes gaat dan opnieuw de berg op en komt naar beneden met een nieuw stel platen. De meeste mensen gaan ervan uit dat dit tweede stel platen hetzelfde is als het eerste stel, maar wat als dit niet zo is?

Eeuwenlang hadden de Israëlieten in een zeer onderdrukkende situatie in Egypte gezeten. Toen ze van de slavernij werden bevrijd, kregen ze plotseling de vrijheid om hun relatie met God te omarmen. Mozes ging de berg op om een goddelijke wet te ontvangen die de mensen in staat zou stellen om in hun nieuw verworven vrijheid te groeien.

Toen hij naar beneden kwam, werd het duidelijk dat de mensen zich niet goed hadden aangepast aan hun nieuwe gevoel van vrijheid. We zien dit tegenwoordig in de Sovjet Unie. Mensen die heel lang onderdrukt zijn geweest, vinden het moeilijk om hun pas verworven vrijheid op een verantwoorde manier te gebruiken. Daarom heeft Mozes de eerste wet vernietigd en toen hij de tweede keer beneden kwam, heeft hij misschien wel een wet meegenomen die beter paste bij de bewustzijnsstaat van de mensen.

Deze wet werd geconcentreerd rondom het idee van straf. Er traden een stel heel directe regels in werking en door de wet van ‘oog om oog, tand om tand’ beloofde de wet van Mozes dat iedereen die niet aan de wet gehoorzaamde, gestraft zou worden.

Toen Jezus kwam, bracht hij een nieuwe en hogere wet mee. Het bewustzijn van de mensen en de planetaire cycli waren nu zover vooruitgegaan dat God een hogere wet zou kunnen geven. De leringen van Jezus concentreerden zich op de belofte van een beloning. Als jij je aan deze geboden houdt, zul je worden gered en in de hemel komen.

De wind van Aquariustijdperk
We gaan nu het Aquariustijdperk in en er is behoefte aan een zelfs nog hogere wet. De uitdaging in het Aquariustijdperk is dat mensen moeten beseffen dat verlossing de sleutel tot het bereiken van een hogere bewustzijnsstaat is. De mensen moeten uitstijgen boven het menselijke denken en zich met de Christusgeest verenigen.

Het Vissentijdperk was een tijd waarin mensen boven het idee moesten uitstijgen dat ze enkel kunnen worden gered door iets of iemand buiten hen. Dit kwam Jezus demonstreren; dit was zijn innerlijke boodschap.

Mensen moeten beseffen dat er geen automatische verlossing is, maar dat hun verlossing afhangt van de keuzes die zij maken. Het is eenvoudig niet genoeg om lid te zijn van een specifieke organisatie of het naleven van een aantal regels in de buitenwereld. Je moet het hogere bewustzijn, het Christusbewustzijn, bereiken dat de enige sleutel is om het koninkrijk van God in te gaan. Je moet het bruiloftskleed van het Christusbewustzijn aandoen voor je naar het bruiloftsfeest toe kunt gaan.

In deze tijd is het niet de bedoeling dat mensen de wet gehoorzamen, omdat ze straf vrezen of omdat ze op een beloning hopen. Het is de bedoeling dat ze hun waarachtige spirituele oorsprong herkennen, en dat betekent onder andere dat God zijn wet in hun innerlijk heeft geschreven. Daarom is het de bedoeling dat mensen de Wet van God naleven, omdat dit net zo natuurlijk voor hen is geworden als ademhalen. Ze zijn niet meer bang voor straf of hopen op een beloning; ze handelen gewoon op een manier die normaal is voor een spiritueel wezen.

Dit kan echter alleen maar gebeuren wanneer mensen in direct contact staan met het hogere zelf en goed op weg zijn om één met dat Christuszelf te worden. Daarom is het, in het Aquariustijdperk, het belangrijkste voor iemand om het gezegde “Laat niemand U Uw kroon afpakken” in gedachten te houden, wat betekent dat er niets komt tussen jou en jouw hogere zelf.

Wanneer je dit begrijpt, kun je gemakkelijk zien dat een spirituele organisatie in het Aquariustijdperk een andere aanpak moet hebben dan de spirituele organisaties die we hebben gezien in het Vissentijdperk en de tijdperken daarvoor. Als een organisatie zichzelf tussen de mensen en hun hogere zelf probeert te plaatsen, zal de organisatie er niet in slagen om aan de spirituele behoeften van de mensen te voldoen.

In de begindagen van het christendom, waren er twee bewegingen, namelijk de gnostici en de georganiseerde kerk. De gnostici geloofden dat de individuele verlossing een kwestie was tussen het individu en zijn of haar God. De georganiseerde kerk geloofde dat de sacramenten de sleutel tot verlossing waren die in handen van de kerk waren. Met andere woorden, de georganiseerde kerk zei dat ze de enige doorgang was tussen de mens en God. In werkelijkheid is het Christusbewustzijn de enige doorgang tussen de mens en God.

In het Aquariustijdperk zal elke willekeurige kerk die zichzelf als doorgang plaatst tussen het individu en zijn of haar hogere zelf, er niet in slagen om volgelingen te trekken. Daarom verliezen de grote orthodoxe kerken, zoals de katholieke kerk, in verhoogd tempo leden.

Als de kerk succesvol de transitie naar het Aquariustijdperk wil maken, moeten zowel de leiders als de leden dit principe omarmen en ze moeten constant op hun hoede zijn voor van alles, elk aspect van de organisatie, wat misschien tussen het individu en het hogere zelf van hem of haar zou kunnen komen te staan.

De essentie van het Aquariustijdperk is dat mensen niet meer blinde volgelingen zijn van de wetten van God, omdat ze de wet nu hebben geïnternaliseerd. Er zit een enorm verschil tussen een aantal regels in de buitenwereld naleven en de leringen van God echt internaliseren. Wanneer mensen in een lagere bewustzijnsstaat zitten, zoals de Israëlieten na de exodus uit Egypte, kan het noodzakelijk zijn dat God hen een aantal regels geeft om te volgen. Hetzelfde geldt misschien voor mensen die nieuw zijn op het spirituele pad. Maar zodra mensen echter naar een hoger bewustzijnsniveau opklimmen, kunnen ze geen stel rigide regels meer opvolgen.

Individueel Christusschap
In het Aquariustijdperk moet het belangrijkste voor een spirituele organisatie zijn dat ze mensen helpt om het Christusbewustzijn te internaliseren. Als een organisatie regels voor alles probeert op te stellen, dan mist die organisatie gewoon de boot. Nogmaals, de religieuze organisaties die het Vissentijdperk hebben gedomineerd, hebben uitgebreide regels en doctrines gemaakt. Die aanpak werkt niet in het Aquariustijdperk, omdat mensen hun vrijheid zullen opeisen om onder hun eigen wijnstok en vijgenboom te zitten.

Het ware spirituele doel van het Aquariustijdperk is dat mensen hun individuele Christusschap bereiken. Jezus is gekomen om het voorbeeld te geven en aan te tonen dat het mogelijk was om het menselijke denken te overwinnen en zich met het hogere bewustzijn te verenigen van de universele Christusgeest. De belangrijkste woorden over de missie van Jezus waren: “Laat die geest in je zijn die ook in Christus Jezus was.” Het is de bedoeling dat grote hoeveelheden mensen in het Aquariustijdperk het voorbeeld beginnen te volgen dat door Jezus werd gegeven.

Een unieke kans voor kerken
Hoe kan een kerk haar leden assisteren terwijl ze proberen individueel Christusschap te bereiken? Het is essentieel om te beseffen dat Christusschap opbouwen een individueel proces is tussen jou en God. Het hele idee van Christusschap is dat je via jouw Christuszelf, direct contact krijgt met jouw Spirituele Zelf, en daarom met de geest van God. Het zou vanzelfsprekend moeten zijn dat het directe contact tussen jou en je Christuszelf nooit kan afhangen van iets buiten jou, ook niet een organisatie. Een organisatie kan je helpen om dat individuele Christusschap op te bouwen, maar op den duur bereik je alleen maar buiten een lering op de wereld om je Christusschap en als jij je Christuszelf in een persoonlijk, innerlijk proces omarmt.

Het Christusschap omarmen is een tweeledig proces en er zit een innerlijke en een uiterlijke kant aan. Je moet naar binnen gaan en het eenzijn opbouwen met je Christuszelf en je moet dat Christusschap tot uitdrukking brengen op de wereld. Jezus heeft beide aspecten van dit proces gedemonstreerd.

Daarom moet de allerbelangrijkste overweging voor elke spirituele organisatie zijn: “Hoe kunnen we mensen helpen hun Christusschap op te bouwen en hoe kunnen we ze dat Christusschap tot uitdrukking laten brengen binnen het kader van de organisatie?” In het Aquariustijdperk moet een spirituele organisatie nooit verhinderen om mensen hun Christusschap tot uitdrukking te brengen.

Christusschap uiten
De vraag wordt nu: “Zitten de leden van een kerk in het proces om Christusschap op te bouwen (een hogere bewustzijnsstaat bereiken) of zitten ze nog in een bewustzijnsstaat waarin ze een stel strenge uiterlijke regels nodig hebben?”

Als je gelooft dat de meeste kerkleden echt bezig zijn met het proces om een hogere bewustzijnsstaat te bereiken, dan moet de kerk voortdurend op haar hoede zijn of er iets is wat misschien dit proces vertraagt of voorkomt dat mensen hun Christusschap tot uitdrukking brengen binnen het kader van de organisatie.

In het Aquariustijdperk moet een kerk nooit mensen in een situatie brengen waardoor er een conflict ontstaat tussen hun individuele spirituele groei en hun betrokkenheid bij die organisatie. Als ze zo’n conflict laten ontstaan, dan verlaten onvermijdelijk degenen die het verst zijn met hun Christusschap de organisatie. Je kunt enkel waarachtig Christusschap opbouwen als je niets op deze wereld in de weg laat staan tussen jou en God. Dus als een organisatie je verhindert jouw Christusschap uit te drukken, moet je haar opgeven.

Vanzelfsprekend is het een groot verlies voor de organisatie om degenen te verliezen die de grootste mate van Christusschap hebben bereikt. Daarom moet elke spirituele organisatie tot doel hebben om te kijken naar hoe de organisatie kan helpen om mensen hun Christusschap te laten opbouwen zonder de uitdrukkingsvorm van dat Christusschap in te perken. Als de leiders en leden van een organisatie dit idee zouden omarmen, dan zou een organisatie een heel nieuw stadium in kunnen gaan die vervullend zou zijn voor bestaande leden en talloze nieuwe leden aantrekken.

Als deze overgang niet wordt gemaakt, zal het aantal leden van de organisatie waarschijnlijk afnemen. Het zou gemakkelijk moeten zijn om te zien waarom dit kan gebeuren. In het nieuwe tijdperk zullen mensen intuïtief naar een kerk zoeken die hen helpt om een hogere bewustzijnsstaat te bereiken (ook al herkennen ze dit niet bewust).

Mensen weten onderbewust dat verlossing niet een uiterlijk proces, maar een innerlijk proces is. De sleutel tot verlossing is niet blindelings de regels en doctrines volgen, maar een hogere bewustzijnsstaat bereiken.

De meeste religies beloven een of andere vorm van verlossing, maar als de organisatie niet voldoet aan die belofte door mensen te helpen om een hogere bewustzijnsstaat te bereiken, dan beseffen de mensen dat er iets aan ontbreekt (ook al weten ze niet precies wat dit is). Wanneer je beseft dat de grootste oproep in het Aquariustijdperk is dat je niemand tussen jou en God laat komen, dan volgt daaruit dat tussenbeide komen in dit proces de grootste fout is die een kerk kan maken in deze tijd.