Waarom Jezus de geldwisselaars uit de tempel wierp

Geascendeerde Meester Jezus, 28 oktober 2009

Neem de tempel in Jeruzalem waar ik de geldwisselaars uit de tempel zette. Geloof je dat dit alleen maar was, omdat ze er dieren verkochten of offers brachten? Geloof je dat het vanwege de geldwisselaars was, of stonden de geldwisselaars symbool voor iets diepers – de neiging om altijd een zichtbaar symbool in de buitenwereld te willen hebben om te aanbidden in plaats van de volledige verantwoording te willen dragen voor je eigen bewustzijn en je vermogen om direct contact te maken met de Levende God in je hart.

Zien jullie het subtiele, maar o zo essentiële verschil waar ik hier over spreek? Begrijpen jullie dat wanneer je een symbool in de buitenwereld maakt – zoals een kerk, een synagoge of een moskee – de mensen kunnen geloven dat zij, door dat gebouw in te gaan en een aantal van te voren vastgestelde gebeden op te zeggen – de rituelen uit te voeren die voorgeschreven zijn – dan hun plicht hebben gedaan? Je hebt gedaan wat er van je verwacht werd en nu wordt er van God verwacht dat hij een wederdienst bewijst door iets voor jou te doen. Omdat ze, bij wijze van spreken, een gunst van God gekocht hebben door dit gebouw in te gaan en betekenisloze woorden te uiten die de Levende God nooit kunnen bereiken als die niet vanuit hun hart gesproken worden – ingebed in de liefde van hun hart.

En als ze ingebed liggen in de liefde van hun hart, wat is dan de noodzaak van woorden en rituelen in de buitenwereld? Je zou je net zo goed op je hart af kunnen stemmen en de Levende God of een manifestatie van de Levende God, zoals je naaste, liefde sturen. Begrijpen jullie dat het een mechanische vorm van aanbidding is om naar dit gebouw in de buitenwereld te gaan, het uiterlijke ritueel uit te voeren – en dan zogenaamd gedaan hebben wat van je verwacht wordt om dichter bij je verlossing, de toegang tot het koninkrijk van God, te komen.

Zet dit nu eens tegenover de ware boodschap die ik 2000 jaar geleden predikte en die ik tegenwoordig predik. Die van het innerlijke pad naar Christusschap. Zien jullie in dat iedereen die bereid is te doen wat nodig is om te slagen voor een initiatie tot lidmaatschap – of het nu is om jood, moslim of christen te worden – iedereen die, bij wijze van spreken, bereid is entree te betalen, kan die kerk in de buitenwereld ingaan. En ze kunnen zichzelf dus laten geloven dat zij zich door die uiterlijke rituelen te doen, in de gunst van God hebben gebracht.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.