Geascendeerde Meester Serapis Bey, 18 december 2009
Het essentiële besef is dit: het Christusbewustzijn werd ontworpen om het eenzijn tussen de Schepper en de schepping te bewaren – dus hoe ver een van zichzelf bewust wezen met vrije wil ook is afgedaald in het bewustzijn van gescheidenheid, er is nog steeds een reddingslijn die met dat wezen mee kan gaan naar die lage bewustzijnsstaat en als reddingslijn dienen, waardoor het wezen zichzelf weer omhoog kan trekken naar het eenzijn met het Lichaam van God. Er zijn geen indelingen in het Christusbewustzijn, zoals mensen indelingen maken op basis van het bewustzijn van gescheidenheid.
Wij, de geascendeerde meesters, hebben het Christusbewustzijn bereikt. We zien het eenzijn van al het leven. We zien de waarheid dat ‘Zonder hem werd niets gemaakt, dat gemaakt is’. En daardoor is iedere vorm gewoon dat ene Ma-terlicht dat een specifieke vorm heeft aangenomen. Maar als je verder dan die vorm ziet, zie je het Ma-terlicht en zie je dat het Ma-terlicht een verlengstuk van het Wezen van de Schepper is, zoals alles een verlengstuk van de Schepper is – want er is niets anders waar je iets uit kunt scheppen.
Wanneer ik naar de mensheid kijk, deel ik hen niet in in degenen die goed zijn en slecht zijn. Ik deel hen zelfs niet in in degenen die zuiver zijn en onzuiver zijn. Ik heb geen enkel waardeoordeel. Ik hoef zelfs niet te evalueren op basis van de analytische geest, want de Christusgeest is niet de analytische, lineaire geest die de meeste mensen kennen als de enige vorm van geest. De Christusgeest is een hogere geest die niet door het filter van de dualiteit kijkt en daarom de waarheid ziet dat al het Leven één is.
De Christusgeest kan inderdaad wel direct zijn, kan inderdaad de Schriftgeleerden en de farizeeërs uitdagen, kan inderdaad man en paard noemen, of iemand ‘zonen van de duivel’ noemen om hen uit hun mentale kader los te schudden. Maar wat de meest mensen niet begrepen hebben – en wat zelfs de meeste studenten van geascendeerde meesters niet begrepen hebben en vaak niet zullen begrijpen, is dat de Christusgeest niet oordeelt op basis van menselijke, dualistische, met waarden beladen oordelen. Want zoals Jezus zei: “Als ik oordeel, heb ik een rechtmatig oordeel.” Het rechtmatige oordeel is zelfs geen oordeel zoals mensen het vanuit de dualiteit bezien. Een rechtmatig oordeel deelt van zichzelf bewuste wezens niet in in goed of slecht, in wezens die geholpen kunnen worden of niet geholpen kunnen worden.
De energie van de aanklager onderbreekt de ascensiespiraal
Als je bereid bent de waarheid te zien, luister dan naar de woorden, maar luister naar meer dan de woorden. Het leven is een doorgaand proces. Niets is statisch. Niets kan stil blijven staan. Je gaat óf omhoog in de ascensiespiraal óf je cirkelt naar beneden in een negatieve spiraal. Er bestaat geen stilstand.
Sla acht op de leringen die gisteren door Astrea zijn gegeven, over de energie van de aanklager van de broeders en hoe deze energie de oorspronkelijke neerwaartse spiraal in een hoger rijk op gang heeft gebracht. Degenen die de Kabbala hebben bestudeerd, weten dat er een lering is dat het oordeel begon toen een groep gevallen wezens het oordeel wilde zijn zonder het oordeel te temperen met genade.
Welnu, genade is niet het hoogste inzicht; en het oordeel ook niet, want beide woorden zijn te veel gekleurd door het dualiteitsbewustzijn. Genade is geen genade, maar realisme – het realisme om te zien dat er geen onzuiverheid bestaat – op welk niveau van vibratie ook – die niet in zuiverheid kan worden veranderd. Want hoe onzuiver een manifestatie of vorm misschien ook kan lijken, het is nog steeds het Ma-terlicht dat die vorm heeft aangenomen – en het Ma-terlicht kan altijd weer teruggebracht worden in de oorspronkelijke zuiverheid, en alle onvolmaakte beelden afschudden.
Wanneer je dit gevoel voor realisme hebt, dan is het niet mogelijk om menselijke wezens of een vorm van van zichzelf bewuste wezens in te delen in wezens die goed zijn, die slecht zijn, waar nog hoop voor is, waar geen hoop meer voor is, die gered kunnen worden, die niet gered kunnen worden. Men kan dat niet op die manier met het Christusbewustzijn denken. Men kan niet op die manier denken met een geascendeerd bewustzijn. Het is niet mogelijk. Want als iemand zo denkt, kan hij niet in de ascensiespiraal komen. Je blijft in de negatieve spiraal die door de oorspronkelijke gevallen wezens werd gevormd, die precies deze gedachtegang gebruikten om hun beschuldigingen op de onschuldige mensen te projecteren en hen ervan te beschuldigen dat ze iets verkeerd hadden gedaan en daarom zo slecht waren dat ze het niet verdienden om te ascenderen met de rest van hun sfeer.
Dit is juist de essentie van de beschuldigende energie – de indeling in degenen die het waard zijn, degenen die het niet waard zijn, de beschuldiging dat jij – of jij, of jij – het niet waard bent. Je bent het niet waard om je God onder ogen te komen. Je bent het niet waard om je spirituele leraar onder ogen te komen of terug te gaan naar je spirituele leraar, nadat je van de verboden vrucht hebt gegeten. En wanneer een levensstroom in deze waardeloosheid gaat geloven, komt hij in een neerwaartse spiraal. En dan wordt hij gevoelig voor de epische drama’s die zeggen dat als je dit of dat in de buitenwereld doet – als je tot een of andere organisatie behoort – dat je het dan automatisch het waard bent zonder naar de balk in je eigen oog te hoeven kijken. De balk is dan het besluit dat ervoor zorgde dat je de beschuldiging geloofde dat je het niet waard bent, omdat je niet aan een of andere voorwaarde voldeed die het dualiteitsbewustzijn had bepaald.
Begrijp je wat ik hier zeg? De valse beschuldiging is dat jij om het waard te zijn om God in de ogen te zien, om te ascenderen, aan bepaalde voorwaarden moest voldoen die door het dualiteitsbewustzijn waren vastgesteld. En wanneer je dit gelooft, denk je dat jij, om aan die voorwaarden te voldoen, mee moet doen aan een episch drama en een of andere verandering op aarde tot stand moet brengen, waardoor je automatisch aan de voorwaarden voldoet voor je verlossing of ascensie.
En wat is het epische drama dan waar je aan moet deelnemen? Nu, dat is er één die gebaseerd wordt op het idee dat er een deling is tussen degenen die gered worden en degenen die niet gered worden, gebaseerd op dualistische voorwaarden. En dan voldoe jij, als jij je religie tot de enige kan verheffen, of die andere mensen vervloekt, of die mensen veroordeelt, of hen allemaal doodt, welnu, dan voldoe je aan de voorwaarde voor verlossing en zul je bij degenen horen die gered worden op basis van voorwaarden in de buitenwereld. Ach, dit kan niet. Het kan niet. Het kan niet.
Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.