Geascendeerde Meester Patrick, 18 mei 2007

In de stilte van de natuur, in de stilte van je hart, vind jij jouw kracht. Ik ben Patrick, de geascendeerde meester Patrick. Want tegenwoordig laat ik ‘Saint’ liever weg. Want jullie realiseren je zeker wel dat ik als geascendeerde meester geen katholiek ben. Ik ben hier om al het leven te verheffen, niet alleen degenen die tot een bepaalde religie, een bepaald ras, of etnische of nationale groep, behoren.

Zelfs al behaalde ik mijn ascensie door Christus in Ierland te dienen, ik ben ook niet Iers. Want wanneer je ascendeert, ontstijg je alle menselijke indelingen. Want zoals Moeder Maria eerder vandaag zo prachtig heeft uitgelegd, ascendeer je door de menselijke voorwaarden op te geven die je laten denken dat je niet in het koninkrijk van God bent.

De prachtige invocatie die jullie zojuist hebben opgezegd, de Invocatie van de Rivier van Leven, is een van mijn favoriete invocaties. En dat komt gedeeltelijk omdat die zo prachtig het wezen van de Rivier van Leven weergeeft dat wij in de geascendeerde staat ervaren: de onafgebroken vreugde van God die niet te houden is, die altijd stroomt – wat er ook gebeurt. Maar ik moet ook zeggen dat deze invocatie mij herinnert aan een persoonlijke ervaring die ik kreeg toen ik al een tijdje in Ierland was.

Op een koude, vochtige herfstdag was ik mij enigszins ontmoedigd gaan voelen, want ik had het gevoel dat mijn prediking en mijn komst niet de verwachte reactie had opgeleverd, zelfs niet door een aantal van de zogenaamde wonderen die God door mij verricht had en door de mensen die bereid waren hogerop met mij te komen. Dus ging ik, zoals ik zo vaak deed, een wandeling maken in de bergen. En ik kwam bij dit beekje dat veel leek op het beekje dat jullie volgden toen jullie gisteren de berg beklommen. En ik ging zitten, en eerlijk gezegd, legde ik mijn hoofd op mijn knieën en huilde een traan van vertwijfeling. En een tijdlang dacht ik na over wat ik als mijn persoonlijke ellende ervoer. Want ook ik kon soms melancholiek worden of – zoals men tegenwoordig zegt – depressief.

Gelukkig stond er geen psychiater naast mij om mij een pil te geven die mij weer snel gelukkig zou maken. Dus nadat ik een tijdje medelijden met mezelf had gevoeld, werd mijn aandacht plotseling naar het rustige kabbelen van de beek getrokken. Ik tilde mijn hoofd op, keek op en zag dat er een miniatuurwaterval over een kleine rots heen ging. En plotseling zoomde ik met mijn ogen erop in en zag ik hoe die rots in loop der tijd door het stromende water zacht en glad was geworden.

En opeens besefte ik dat mijn inspanningen, ook al zag ik in mijn leven geen zichtbare resultaten in dit land, in ieder geval niet tevergeefs waren. Want ik zou een zaadje planten en naarmate dit zou gaan groeien, zou het net als het stromende beekje worden, omdat zelfs het zachte water de harde rots kon afslijten. En meteen stroomde mijn depressie, mijn zelfmedelijden, met het water mee stroomafwaarts. En mijn humeur knapte op. Want ik besefte dat dat water ergens vandaan moest komen. Het moest van de top van de berg komen. En voorbij die top moest het van de regen komen die uit de hemel neerviel. Ik voelde mij opnieuw met de Rivier van Leven verbonden. En ik voelde die rivier in mij stromen en ik voelde mij intens getroost en versterkt. En ik sprong op en ik wandelde terug naar onze nederige missiepost en ik was getransformeerd, want mijn collega’s hadden natuurlijk mijn enigszins melancholische gedrag wel opgemerkt, omdat ik mijn niet opgegeten maaltijd van mij afgeschoven had en zonder een woord te zeggen de heuvels was ingelopen.

Hoe ze de Church of Ireland vernietigd hebben
Ik geef jullie dit beeld om jullie te inspireren. Maar ook om jullie een realistische beoordeling te geven van hoe het was om Patrick te zijn. Wanneer je tegenwoordig terugkijkt op mijn leven, na 1500 jaar verafgoding en verheerlijking – zie je niet de echte Patrick – want hoe zouden jullie dat kunnen? Jullie zien Saint Patrick die de katholieke kerk – in het bijzonder de katholieke Church of Ireland – aan jullie heeft willen overleveren. Ze willen niet dat jullie de echte persoon kennen die ik destijds was, of nu ben als de geascendeerde meester.

Ze willen dat jij hun gesneden beeld accepteert, want hun gesneden beeld wordt zorgvuldig vervaardigd om jullie de indruk te geven dat ik heel bijzonder was en zo ver boven jullie stond dat jullie onmogelijk in mijn voetsporen zouden kunnen treden en voor een heel land het verschil uitmaken. Ze willen niet dat je beseft dat als jij bereid bent God door jou heen te laten stromen, jouw licht te laten schijnen, God in jou dan het verschil voor jouw land kan maken. Als slechts één persoon bereid is God in actie te zijn, de waarheid in de woorden van Christus te beseffen dat “Ikzelf niets kan doen, de Vader in mij doet het werk”.

Die ene persoon, God door die ene persoon, kan een zaadje zaaien, aan een nieuwe beweging beginnen die langzaamaan groeit en een heel land en de denkwijze van een heel land verandert. Maar ik moet zeggen dat tenzij meer mensen het oppikken en een beweging vormen die duurzaam is, die verandering geen stand houdt.

Want als je naar de geschiedenis van mijn leven en de geschiedenis van Ierland kijkt, zie je natuurlijk wel dat Ierland door mijn aanwezigheid veranderde, dat Ierland een christelijke natie werd, maar je ziet ongetwijfeld ook wel – gelet op de open geest die jullie hebben – dat Ierland na ongeveer één eeuw, dezelfde weg heeft gevolgd als de rest van Europa, omdat de katholieke kerk steeds strenger werd en zich richtte op uiterlijke doctrines en rituelen en iedereen als ketter begon te verbranden die het Levende Woord van God durfde te spreken.

Want ik kan je ervan verzekeren dat ik de bevooroordeelde mensen van Ierland niet heb bekeerd door het dode woord te spreken en uit de Bijbel voor te lezen. Ik sprak het Levende Woord, want ik liet de Rivier van Leven door mij heen stromen, zodat die rivier kon spreken wat de mensen destijds moesten horen. En dus wat er gebeurde, was dat degenen die het kromme bewustzijn hadden, degenen die zich openlijk tegen mij verzetten zoals de koningen en de Druïden en hun priesters, reïncarneerden als de katholieke priesters en bisschoppen die toen de macht in de Church of Ireland overnamen en heel snel met degenen in de katholieke kerk in heel Europa meededen, die het Levende Woord verboden en de mond snoerden van degenen die het Levende Woorden durfden spreken of schrijven zoals zoveel mensen, zelfs enkele vroege kerkvaders, zoals Origenus.

Jullie kunnen zien als je naar de geschiedenis wilt kijken, hoe zij erop uit waren het Levende Woord de mond te snoeren, zodat alles wat van de katholieke kansels gepredikt kon worden, het gecontroleerde Woord was, het dode woord, dat niet de hartvlam van de mensen zou ontsteken, zodat ze wakker zouden worden en de Christus in actie worden – in navolging van degenen die hen hadden geïnspireerd door het Christusschap te demonstreren.

Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.