De wezens die geen respect voor God hebben

Geascendeerde Meester Jezus, 28 oktober 2009

En sommigen speelden ook echt hun drama’s door de Levende Christus te doden – de mensen van het Sanhedrin. Zij waren het die mijn dood beraamden, want zij zagen het gevaar dat ik, als ik bleef prediken en vijfduizend hier, achtduizend daar en tweeduizend mensen daar, bleef aantrekken, de mensen zich spoedig tegen hun tradities zou laten keren. En wat zou dat betekenen? Het zou gewoon betekenen dat het Sanhedrin – de machtselite uit die tijd – als de mensen geen angst meer hadden voor de tradities, dan hun macht over de mensen zou verliezen. En dat mocht natuurlijk niet gebeuren, want zij waren er volledig van overtuigd dat hun leiderschap in het grootste belang van het volk was. En het was niet in hun grootste belang om naar deze, zoals zij zeiden, door zichzelf benoemde Messias, te luisteren.

Zij hadden hoegenaamd geen respect voor mij, noch hadden ze enig respect voor het volk – maar daarnaast hadden ze zelfs geen respect voor God. Want ze aanbaden geen levende God, maar een dode god die zij zelf gemaakt hadden, een dode god met wie ze hadden geworsteld, met de Bijbelboeken uit het verleden, met de oude profeten, met het Levende Woord, tot ze het gecodeerd hadden tot een traditie die zo rigide was dat degenen die hem volgden niet uit dat mentale kader durfden te stappen, zelfs naar mij te luisteren of om te gaan zien of ze geheeld konden worden van een of andere ziekte door de levende kracht van de Geest die door mij heen stroomde.

Deze zogenaamde hoeders van de mensen, vertegenwoordigers van God, waren degenen die zichzelf benoemd hadden tot leider van het volk. Dat waren de blinde leiders die de blinden leidden, zoals je tegenwoordig nog in kerken, moskeeën, in synagogen, in de politieke instellingen, financiële instellingen, wetenschappelijke instituten overal ter wereld ziet. Daar zie je de blinde leiders, mijn geliefden.

Maar zoals ik in Jeruzalem zei, hun dagen zijn geteld. Want naarmate de Christuswezens opstaan en hun Christusschap erkennen – het durven uit te drukken als het Levende Woord, niet beslist in een dictaat zoals nu, maar vanuit het hart gesproken in elke context waarin jij je geroepen voelt te spreken, afhankelijk van je achtergrond, expertise, ervaring of zelfs het vuur in je hart, naarmate jullie je oprichten onder deze zware last die aan jullie is gelegd door een of andere traditie te volgen – welnu, dan ga je het verschil merken, je gaat inzien dat de wereld lichter wordt, het hart en de geest van mensen zal zich openen.

Velen kwamen om aanmerkingen op Jezus te maken
Denk eens na over hoe weinig mensen in feite 2000 jaar geleden in dit gebied leefden en denk dan eens na wat een wonder het was dat er vijfduizend mensen waren die naar deze priester kwamen luisteren, die sommigen als de Messias, maar de meesten als een charlatan bezagen. En ze kwamen enkel uit nieuwsgierigheid en hoopten mij op een vergissing te betrappen die ze tegen mij konden gebruiken. En weten jullie dat zelfs toen ik de geïncarneerde Levende Christus was, weet je wat er gebeurde wanneer mensen naar me toe kwamen met hun persoonlijke drama’s en mentale kaders, en probeerden mij bij hun drama’s te betrekken, probeerden hun beelden op mij te projecteren? Weten jullie dat de overgrote meerderheid van hen altijd wel een of ander klein detail vond dat ze konden gebruiken om mij te veroordelen en te zeggen: “O dit kan niet de Messias zijn. Dit kan niet de Levende Christus zijn als hij die op deze manier spreekt, zich op deze manier uitdrukt, op die manier kijkt, zich op deze manier gedraagt.” Elk klein detail dat ze maar konden vinden, gebruikten ze dan om mij te verwerpen.

Dit zelfde circus gaat nog steeds door bij de mensen die mijn website bezoeken. Opnieuw, als je komt om te projecteren en af te wijzen, vind je altijd wel iets wat je verlangen bevestigt om mij te verwerpen. Ga in vrede als je dat wilt. Ga in vrede, want ik de Levende Christus kan niets voor jou doen. Ga en begraaf je dode doctrines, je dode beelden, je dode mentale kaders, je dode persoonlijke drama’s. Ga en begraaf ze op het kerkhof dat gecreëerd is voor jou door de blinde leiders, die erin geslaagd zijn hun epische drama’s aan je op te leggen, zodat je denkt dat je binnen hun grenzen moet blijven, de mentale kaders die zij hebben vastgesteld. Er is geen mentaal kader dat jij zo kunt maken dat ik erin pas. Want als je niet begrijpt dat ik hier ben om alle mentale kaders die jij ooit hebt gemaakt, te vernietigen dan begrijp je niets van de Levende Christus.

Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.