De Dertiende Straal van de Creatieve Stroom

Geascendeerde Meester Saint Germain, 10 mei 2009

IK BEN Saint Germain en ik kom ook in de Aanwezigheid van mijn nieuw verworven Boeddhaschap. Maar omdat ik het nog niet zolang als Jezus heb, zal ik blijven staan. Want ik ben er nog niet aan toe om te gaan zitten, omdat ik de taak heb om de hiërarch van het Aquariustijdperk te zijn, mijn geliefden.

Niet dat ik Jezus er op enige manier van wil beschuldigen dat hij erbij is gaan zitten. Maar ondanks dat voel ik dat mijn Aanwezigheid beter tot uitdrukking kan worden gebracht als de boodschapper staat. En daardoor zou je bij wijze van grap kunnen zeggen dat er Boeddha’s zijn die zitten en dat er Boeddha’s zijn die staan, maar toch zijn we allemaal een Boeddha.

En dit is natuurlijk een sleutelingrediënt. Want loop niet in de val door te denken dat jij een mentaal beeld van de Boeddha en de uitdrukkingsvorm van Boeddhaschap kunt vormen.

Want dit is natuurlijk de valkuil van de lineaire geest, de valkuil van het gescheiden zelf, het dualiteitsbewustzijn en de verkeerde leraren. Die, zodra wij een idee geven – zodra wij een lering geven, zodra wij iemand sturen om een hoger bewustzijn uit te vergroten – dat naar beneden wil halen naar het niveau van de relativiteit en daarna de dualiteit – er een gesneden beeld van makend. Wat inderdaad de reden was dat Mozes toen hij de berg beklom, als eerste de volgende twee geboden kreeg: “Gij zult geen andere Goden voor mij hebben. Gij zult u geen gesneden beelden maken”.

Het verschil tussen creativiteit en regels
De oorspronkelijke geboden die aan Mozes werden gegeven, waren creatieve geboden. Maar toen hij afdaalde en besefte dat de mensen niet in staat waren om hun bewustzijn op een hoger niveau te houden, als hij niet fysiek bij hen was, besefte hij dat ze nog niet aan die geboden toe waren. En dus moest hij terug naar boven en nieuwe primitievere, relatievere geboden halen zoals ‘doe dit en doe dat niet’.

Eer komt een moment waarop iemand, op het spirituele pad, alle regels overboord moet gooien, alle verordeningen, elk gevoel van ‘moeten of niet moeten’, ‘wel doen of niet doen’. En dat moment komt wanneer je het punt bereikt van de dertiende straal, die precies de straal is van de creatieve stroom.

Creativiteit, mijn geliefden, kun je enkel als een stroom tot uitdrukking brengen. Die kan niet stilstaan. Het is een eeuwig transcenderende beweging. Het is waarachtig de stroom van het leven.

Als die zou stoppen, zou het leven stoppen. Want wat zit er achter die creatieve stroom? Natuurlijk dat de Schepper zijn aandacht richt op de wereld van de vorm. Zowel de Schepper als de van zichzelf bewuste verlengstukken van de Schepper. Alle mensen, alle van zichzelf bewuste wezens overal in de wereld van vorm kunnen slechts zelfbewustzijn hebben, omdat er een constante stroom van de aandacht van de Schepper door hun wezen heengaat.

Maar wanneer jij je hier niet van bewust bent, heb je in feite geen echt zelfbewustzijn en dan kun je niet met Jezus zeggen: “Ik en mijn vader zijn één. Mijn vader werkt tot nu toe en ik werk.”

Je denkt dat jij een apart wezen bent. Toch is er een stroom van de aandacht van de Schepper, anders kon jij je niet eens van jezelf bewust zijn. En wanneer je die slaapstaat ontstijgt – die Jezus de dood heeft genoemd – en dus beseft dat jij leeft, jij bent een levend wezen, omdat jij juist een uitdrukking bent van die bron van leven – juist de bron van het leven zelf – dan kun je natuurlijk de open deur zijn voor een grotere portie van die stroom. En jij kunt die creatieve stroom tot uitdrukking brengen – zelfs in dit dichte materiële universum, zelfs op deze dichte planeet aarde. En daarom kun je demonstreren dat het mogelijk is om alle beperkingen en alle problemen te overwinnen door voortdurend iets méér te scheppen.

Grote vooroordelen opgeven
Zoals wij al vele malen hebben gezegd, kun je het probleem niet oplossen met de bewustzijnsstaat die het heeft geschapen, juist omdat jij je door dat te doen meer aan de dualistische strijd bindt door te zeggen dat het probleem wordt veroorzaakt door het ene dualistisch uiterste – en dan moet je naar het tegenovergestelde dualistische uiterste en dat gebruiken om het eerste dualistische uiterste te vernietigen. Maar natuurlijk ontstonden de twee dualistische uitersten op precies hetzelfde moment, wat de enige manier is waarop het oneindige kan worden gedeeld om zo de illusie van gescheidenheid te scheppen.

En daarom kan het ene dualistische uiterste het andere niet vernietigen. Wat van elkaar afhankelijk is, kan elkaar niet vernietigen. En daarom maken twee fouten niet weer iets goed, twee negatieve dingen kunnen elkaar niet opheffen.

Dus de enige oplossing van elk probleem is om boven de bewustzijnsstaat te gaan staan die uitvergroot wordt door de situatie die jij probeert te veranderen en dus met een oplossing, een perspectief, te komen dat méér is – een creatieve uitdrukkingsvorm die verder gaat dan de oude manifestatie en de oude bewustzijnsstaat.

Dit is de ware kracht van de dertiende straal. En hij gaat verder dan de zeven stralen, hoewel er een paar overeenkomsten zijn. Maar om echt voor de initiaties van de dertiende straal te slagen, moet je alle regels overboord zetten, alle vooroordelen, alle bevooroordeelde ideeën.

Gisteren heb ik deze boodschapper geïnspireerd om iets op het internet op te zoeken en hij kwam de volgende uitspraak tegen: “De oplossing voor grote problemen vereist het opgeven van grote vooroordelen.”

Want het probleem werd gevormd door de vooroordelen die het bewustzijn van de mensen beperkte en dus ook de creatieve uitdrukkingsvorm ervan. Hoe kan men openstaan voor de oplossing, tenzij iemand het vooroordeel – de beperking, de dualistische overtuiging die het probleem heeft geschapen – wil opgeven? Ieder probleem wordt gecreëerd door het blokkeren van de creatieve stroom, door die creatieve stroom in een vorm gevangen te zetten – en die vorm dan te handhaven. Je kunt zien dat er bepaalde manifestaties op aarde zijn die je als slecht zou kunnen bestempelen, maar er zijn andere manifestaties die je misschien als goed zou bestempelen of er niet aan twijfelen of die veranderd moeten worden.

Maar het leven is een eeuwigdurend proces van zelftranscendentie. Het niveau dat je gisteren bereikt hebt, is vandaag niet meer voldoende. Want als een uitdrukkingsvorm niet transcendent is, blokkeer je de creatieve stroom – die altijd elke uitdrukkingsvorm transcendeert, zodat die méér wordt. En wanneer je dus een specifieke vorm probeert vast te houden en er een poosje van geniet, is dat het moment waarop jij die creatieve stroom stopt. Dat is het moment waarop jij uit die creatieve stroom stapt.

De creatieve stroom en tijd
Nu, je moet begrijpen dat je de vrije wil onvoorwaardelijk hebt gekregen. Je hebt het recht, als medeschepper, om een specifieke vorm te creëren en te zeggen: “Deze vorm is zo magnifiek; ik wil er nog een beetje langer van genieten precies zoals die nu is. Ik wil er een poosje van genieten.” En je hebt dus het recht om zo’n beslissing te nemen. Maar als je dat doet, breng je niet alleen jouw schepping, maar ook jouw zelfgevoel naar het rijk van de tijd. Want in de creatieve stroom bestaat tijd niet.

Tijd heeft geen betekenis in de creatieve stroom. Want tijd is, in essentie, de doorgaande stroom in bepaalde segmenten opdelen. Maar wat Oneindig is, kan niet in segmenten opgedeeld worden. Het is een eeuwig vloeiende stroom. En dus heeft tijd helemaal niet dezelfde betekenis wanneer jij in de creatieve stroom bent. Want je probeert niet stil te blijven staan. Je probeert niet gedurende bepaalde tijd een specifieke vorm te handhaven. Je laat die vorm ogenblikkelijk transcenderen, je laat jezelf transcenderen – opdat je een hogere vorm naar voren kunt brengen, mijn geliefden.

Het is alsof je, toen je elf was, ineens besloot dat je niet wilde dat jouw fysieke lichaam verder groeide dan dat punt en dus probeerde jouw groei te stoppen. Nu, vanzelfsprekend kan dat niet.

Want er is, opnieuw, schoonheid om het ontvouwen van die groei in alles te zien. Dit betekent niet dat wat je schept, ogenblikkelijk verloren gaat. Het betekent gewoon dat het zich ontvouwt zoals een bloem zich ontvouwt. Het stopt niet halverwege. Het lijkt niet alsof de Zon, die ’s morgens opkomt, besluit te stoppen als die halverwege de horizon is. Alles gaat verder in die creatieve stroom en wordt MEER. En daardoor ga jij met die voortdurende ervaring van méér mee in plaats van van een bepaalde ervaring de groei te stoppen, zodat jij een tijdlang van die ervaring kunt genieten – daardoor jezelf buiten de stroom te plaatsen. Zodoende een scheiding te creëren, een afstand, tussen waar jij bent in bewustzijn en waar jij geweest zou zijn als je mee was blijven gaan met de Rivier van Leven. En dat schept de illusie van tijd.

Mijn geliefden, dit heeft de Moeder beloofd toe te staan. De Boeddha geeft je de ruimte om met jouw vrije wil te experimenteren. De Moeder staat jou toe om een specifieke vorm tot uitdrukking te brengen, maar de Moeder staat jou ook toe om te beslissen of jij die vorm een poosje probeert te houden. Natuurlijk heeft de Moeder bij zichzelf de samentrekkende kracht gebouwd, die op den duur elke vorm afbreekt die jij probeert te handhaven. Maar dat geeft je de tijd om een specifieke vorm te ervaren tot je besluit dat jij er genoeg van hebt.

Dit is het uitvergroten van de Wet van de Vrije Wil. Het hele materiële universum – op haar huidige niveau van kosmische evolutie – staat toe dat dit plaats vindt – dat van zichzelf bewuste wezens uit de stroom kunnen stappen om te proberen een specifieke vorm bepaalde tijd te handhaven in plaats van voortdurend die vorm te transcenderen, het zelfgevoel te transcenderen.

Het gescheiden zelf kan je niet voorbij de zeven stralen brengen
En dus, opnieuw, juichen wij de vrije wil toe – zoals de Boeddha heeft uitgelegd. En naarmate je de initiaties van de zeven stralen ondergaat, kun je nog een aspect van het gescheiden zelf handhaven. En je kunt dit zolang doen als jij wilt. Maar als je verder gaat naar wat vroeger de geheime stralen werden genoemd, hoef je niet te proberen om dat zelf te houden en tegelijkertijd de initiaties van de stralen die vroeger geheim waren te ondergaan. Je kunt niet iets krijgen en het ook nog tegoed houden. Je moet bereid zijn om te doen wat er gezegd werd: “Sta op Petrus, maak het dood en eet het op.” Je moet het vroegere zelf doden en je in de Rivier van Leven onderdompelen – erop mee drijven en jezelf iedere seconde méér laten worden.

Mijn geliefden, je zou kunnen denken dat de mensen zich gaan vervelen als ze steeds hetzelfde ervaren. Kijk eens naar deze planeet, zie eens hoeveel mensen 30 of 40 jaar dezelfde baan houden, dagelijks dezelfde routine meemaken, ’s morgens opstaan, een kop koffie drinken, naar het nieuws kijken of de krant lezen, naar het werk gaan, hetzelfde werk doen, met dezelfde mensen praten, dezelfde dingen zeggen, thuis komen, hetzelfde voedsel eten, dezelfde dingen tegen hun echtgenoot zeggen, TV kijken, naar bed gaan. En dat dan steeds weer opnieuw doen.

Je zou denken dat als de mensen hetzelfde 40 of vijftig jaar doen, het zou gaan vervelen. Maar ze raken niet verveeld, omdat hun ego hen precies heeft waar hij hen willen hebben. En deze mensen zijn ook waar ze willen zijn, in die zin dat ze dat gevoel van zekerheid en comfort willen ervaren. Wat natuurlijk hun goed recht is – vanwege hun vrije wil.

Maar ik ben hier om je te zeggen dat er, natuurlijk, veel grotere vreugde bestaat als je weer in de Rivier van Leven stapt, weer in de creatieve stroom stapt – en zodoende jezelf méér laat worden. En daardoor het overvloedige leven te ervaren dat er alleen kan zijn, wanneer je in die creatieve stroom zit – waarin alles méér wordt.

Want wat is overvloed? Het is iets wat méér is! Als iets op een bepaald niveau stopt, is het geen overvloed meer, het is alleen maar een bepaalde hoeveelheid rijkdom – of gebrek eraan.

Overvloed is een stroom, overvloed is een beweging. Als het stopt, begint die onmiddellijk te sterven. Dat kan niet anders. Dit is de tweede wet van de thermodynamica, de samentrekkende kracht van de Moeder, die is de kracht van Shiva die alles afbreekt wat stilstaat en daarom spiritueel gestoven is.

Er is in principe niets mis mee dat je een specifieke vorm een poosje wilt ervaren. Zoals ik gezegd heb, het is je goed recht, vanwege de vrije wil. Maar het probleem is dat jij, om een vorm enige tijd te ervaren, moet accepteren dat jij een specifieke identiteit hebt, jezelf als een specifiek zelf te bezien – gedurende die tijd. En dat zelfgevoel moet natuurlijk gedefinieerd worden in het rijk van gescheidenheid, wat het rijk is van de dualistische tegenstellingen.

Waarom de tijd altijd je tegenstander is
Dus zal er altijd iets tegenover jouw zelfgevoel staan, iets wat zich verzet tegen het handhaven van de vorm, wat zich verzet tegen jouw gevoel van veiligheid en comfort. Waarom is de recente financiële crisis? Omdat te veel mensen zich al te comfortabel gingen voelen in hun economische situatie en dachten dat dit altijd zo zou kunnen blijven. En dan moet er vervolgens een moment komen waarop de samentrekkende kracht de torens van Babel omverhaalt die in de economie zijn gebouwd – tot de mensen ineens het gevoel krijgen dat hun economische toekomst misschien toch niet zo veilig was als zij dachten, dat hun pensioen misschien wel niet zo veilig was als ze dachten. En welke optie hebben ze dan plotseling?

Nu ze kunnen het óf opgeven en naar de regering kijken, óf ze kunnen besluiten om creatief te worden, en dan de overvloed manifesteren die zij zich wensen. Dus je ziet, meegaandheid, gemak, is zoals altijd, de grootste vijand van groei, mijn geliefden. Je denkt misschien dat de duistere krachten en de duivel de grootste vijand van groei zijn. Maar in werkelijkheid is het dat zij zich op hun gemak voelen, – meegaandheid, (equilibrium), het gevoel dat het op dit moment allemaal goed genoeg is, dat is de grootste vijand van groei.
De mensen die tevreden zijn hebben geen behoefte om te transcenderen en kunnen dus niet groeien – en daardoor niet vrij zijn. Want ze zitten gevangen, ze zitten gevangen in de wens om een bepaalde staat te handhaven. En dus wordt hun aandacht, hun levensenergie, opgeslorpt door te proberen iets te houden wat niet kan blijven. Want die wordt door de levenskracht zelf afgebroken, wordt bedreigd door een dualistisch tegenovergestelde.

En dat is dus geen vrijheid. Het kan zo voelen (als tevredenheid) voor de mensen, omdat hun ego hen voortdurend aan het bombarderen is met de overtuiging dat dit het leven zo hoort te zijn – en dat jij je er zogenaamd goed over hoort te voelen. Maar hun oneindige geest kan er natuurlijk niet tevreden mee zijn. En de mensen kunnen dus wel een poosje die roep van de oneindige geest om méér te worden, negeren. Maar ze kunnen dat niet eeuwig blijven doen. Er zal een tijd komen dat iets hen uit hun gevoel van tevredenheid losschudt en dan besluiten ze dat ze willen groeien, dan reiken ze uit naar iets meer, iets creatiefs. En dit is natuurlijk de hele bedoeling van de dertiende straal.

Om degenen die er klaar voor zijn – die bereid zijn om weer in de creatieve stroom te stappen – de laatste ketenen die hen scheiden van die stroom te laten weggooien, mijn geliefden. In zekere zin werp je die ketenen af naarmate je door alle stralen opklimt, inclusief de eerste zeven. Maar er komt natuurlijk een moment, zoals ik zei, waarop je iedere regel, elke verordening, ieder gevoel van orde moet laten wegvallen.

Mijn geliefden, je kunt niet uiterst creatief zijn als je denkt dat er regels of situaties op deze wereld zijn die jouw creatieve uitdrukkingsvorm moeten beperken. Het is onmogelijk om volledig in de Rivier van Leven te zijn wanneer je denkt dat jouw uitdrukkingsvorm moet worden bepaald door de bestaande voorwaarden in het materiële universum. Want zoals ik zei, de bestaande voorwaarden in dit universum worden bepaald door het feit dat heel veel medescheppers hebben besloten uit die Rivier van Leven te stappen, die Rivier van Leven proberen tegen te houden, een statische vorm te creëren die zij bepaalde tijd houden.

En dus staan ze buiten de creatieve stroom. Hun uitdrukkingsvorm – de huidige omstandigheden – zijn geen uitdrukkingsvorm van de creatieve stroom, maar van het dualiteitsbewustzijn, de anti-creatieve denkwijze. En als je denkt dat echte creativiteit zich zal aanpassen aan anti-creativiteit, nu dan kun jij je niet onderdompelen in echte creativiteit. Je kunt niet eenzijn in die creatieve stroom. Dat is onmogelijk.

En dus moet je op dat punt komen waarop je bereid bent alles af te werpen waarvan jij dacht dat het jou een stabiel podium gaf, waaronder jouw kijk op het spirituele pad, waaronder jouw mening over waar het pad over gaat, hoe de hemel eruit ziet, hoe God eruit ziet.

De duistere nacht
Mijn geliefden, er zijn mensen die over de duistere nacht van de ziel, de duistere nacht van de geest, hebben gesproken. Maar de duistere nacht is een product van het feit dat jij op het punt komt waarop jij jouw heiligste overtuigingen moet onderzoeken, de dingen die jij als vanzelfsprekend beschouwt – de dingen waarvan jij denkt dat jij die niet hoeft te onderzoeken. Als jij daaraan vasthoudt, zal je Geest aan je trekken om die los te laten. Maar als je dagelijkse denkgeest niet bereid is om los te laten, zul je verscheurd worden door de tegengestelde krachten in jouw wezen.

En jouw zelfgevoel, jouw bewuste gewaarzijn, zal het gevoel krijgen alsof hij in twee verschillende richtingen wordt getrokken – en toch kan hij zich niet bewegen, hij is als verlamd. En je kunt niet bewegen zolang je denkt dat iets moet doen. Want wat jij moet doen, is opgeven, je moet loslaten. Je moet gewoon herboren willen worden en terwijl jij herboren wordt – een nieuw zelfgevoel accepteren – accepteren je dat dit een zelf is in de creatieve stroom, dat een uitdrukkingsvorm is van de creatieve stroom – en dus hier is om betere oplossingen te brengen.

Jezus sprak over zijn wens dat degenen die een bepaalde mate van Christusschap bereiken, eropuit kunnen om de illusies van het dualiteitsbewustzijn en de verkeerde leraren aan te vechten. Dit is inderdaad een goede en noodzakelijke vorm van dienstbaarheid en initiatie. Maar er bestaat één die niet beslist verder gaat, maar die er parallel aan loopt, en dat is dat jij, in plaats van de illusie en de leugen die er is, gewoon aan te vechten – door aan te geven wat er onecht aan is – in plaats daarvan een creatieve oplossing geeft die de leugen ook aanvecht. Maar je komt met iets aan dat zo veel verder gaat – want is niet iedere leugen een beperking, iets wat vanzelfsprekend lijkt en niet wordt onderzocht, een bepaalde beperking van gedachten en creativiteit.

En wanneer jij je dan in die stroom laat zijn, kom je met nieuwe perspectieven, nieuwe oplossingen, nieuwe uitvindingen, die de conventionele wijsheid aanvechten, die de manier waarop dingen worden gedaan, aanvechten.

Mijn geliefden, dit hoeft niet beslist een of ander grandioos plan te zijn. Ik wil graag jullie aandacht vestigen op het feit dat twee broers, ongeveer een eeuw gelden – niet ver hier vandaan – in hun primitieve houten hutje zaten en in hun zelfgemaakte windtunnel experimenteerden met verschillende soorten vleugels om te zien welke de juiste lift had die hen in staat zou stellen om een vliegende machine te maken.

De gebroeders Wright waren niet wat je meestal helden of grote mannen noemt. Ze kregen geen erkenning totdat ze de lucht ingingen; het waren schijnbaar gewone mannen die in tamelijk primitieve omstandigheden leefden. Maar ze hadden het vurige verlangen om één van de eeuwenoude beperkingen van de mensheid af te breken en zo een nieuw tijdperk van gemotoriseerd vliegen te initiëren. Want jullie zijn opgegroeid met vliegtuigen als vanzelfsprekend te beschouwen en jullie kunnen je niet echt voorstellen wat een omslag er in het collectieve bewustzijn heeft plaatsgevonden, toen het algemeen bekend werd dat iemand een vliegende machine had gemaakt. Dit ging als een schokgolf door het collectieve bewustzijn, mijn geliefden.

Er veranderde iets – het creëerde een aardverschuiving – in dat collectieve bewustzijn. Want plotseling moesten de mensen op een andere manier naar zichzelf kijken, alleen al door het feit dat iemand iets bewezen had waarvan heel veel mensen hadden gezegd dat het onmogelijk was. Denk maar eens aan het gezegde: “Als God gewild had, dat we zouden vliegen, dat had hij ons wel vleugels gegeven.” Nee, hij heeft jullie een geest gegeven die zich bij de creatieve stroom kan aansluiten. Nu, als je die geest gebruikt, is er geen beperking aan wat er kan gebeuren. Het tijdperk van de gemotoriseerde vluchten heeft misschien wel grote veranderingen betekend, maar de technologie die tegenwoordig gebruikt wordt om het vliegen mogelijk te maken, is heel, heel primitief vergeleken met wat ik al ontworpen heb in de laboratoria in het etherische rijk. Die technologie is veel geavanceerder, ligt klaar om aan de mensheid gegeven te worden. Stukjes en beetjes ervan zijn al uitgegeven, maar het is nog niet echt aangeslagen.

Er komt geen eind aan creativiteit
En dus, opnieuw, de creatieve stroom is er, als mogelijkheid tot van alles. Eindeloos veel oplossingen kunnen worden aangedragen. Oplossingen die niet alleen een bepaald probleem wegvagen, maar de mensheid in staat stelt om juist het niveau te transcenderen waarop het probleem bestond.

Op dezelfde manier zijn er natuurlijk bepaalde soorten technologie die op het gebied van genezing een revolutie kunnen teweegbrengen. Maar die vormen van technologie kunnen pas vrijgegeven worden als een kritieke massa mensen bereid is om naar de waarheid te kijken dat een fysieke ziekte een uitdrukkingsvorm is van een bewustzijnsstaat en daardoor kan men pas volledig helen – heelheid kan pas gebeuren – als er een verandering in het bewustzijn komt. En die verandering in bewustzijn kan nooit, zal nooit, geproduceerd worden door mechanische middelen. Technologie, mechanische technologie, kan nooit een omslag in het bewustzijn teweegbrengen – omdat het een creatief proces is, mijn geliefden.

Maar er zijn bepaalde vormen van technologie die wel vrijgegeven kunnen worden – die in de vorige Gouden Eeuwen zijn uitgegeven – waardoor het mogelijk wordt om de juiste vibratie te creëren om de oorzaak uit te roeien, of in ieder geval de fysieke oorzaak, van veel ziekten. Maar tenzij iemand zijn of haar bewustzijn verandert, beeldt het fysieke lichaam een andere vorm van ziekte vergroot uit – zelfs al gebruik je een mechanisch hulpmiddel om de symptomen van één ziekte uit te roeien. Want de symptomen uitroeien met een mechanisch middel kan tijdelijk verlichting en genezing brengen, maar als die verlichting daarna niet gebruikt wordt om het bewustzijn te veranderen, heb je niet de oorzaak van de ziekte verwijderd – die in het bewustzijn zit.

En pas als er een kritieke massa mensen is en een bepaalde hoeveelheid bewustzijn van de noodzaak om genezen te worden – niet alleen het lichaam, maar ook de geest – wordt er niet de technologie uitgegeven die genezing en de medische professie naar een veel hoger plan kan tillen. Op dezelfde manier moet er bij vele andere vormen van technologie groei in bewustzijn komen, de groei omdat je beseft – omdat de mensheid begint te beseffen – dat de wereld waarin jij leeft niet iets mechanisch is.

Het is geen mechanisch hulpmiddel, het is geen intelligente machine – het is een uitdrukkingsvorm van bewustzijn, waaronder jouw eigen bewustzijnsstaat. Want alleen dan kan de mensheid de keus krijgen of ze door wil gaan met haar huidige staat van ellende, of dat ze zich openstelt voor de creatieve stroom binnenin – en zodoende de aarde uit haar huidige niveau van ellende en ongelijkheid en strijd en lijden accelereren.

De initiaties van de dertiende straal
Ik, Saint Germain, heb deze lering uit gebracht. Ik heb het uitbrengen van deze lering van de dertiende straal van de creatieve stroom gesponsord. Je kunt je tot mij wenden om te leren wat je moet leren om te slagen voor de initiaties van de dertiende stroom.

Overweeg dat ik bekend sta als de Meester van Vrijheid. Overweeg wat ik gezegd heb over het loslaten van je regels en verordeningen, je bevooroordeelde meningen. Wees bereid om alles te onderzoeken.

Want ik ben een drukke meester, omdat ik de hiërarch ben van het Aquariustijdperk, die de Gouden Eeuw uitbrengt, en ook nog met spirituele studenten werk. En daardoor heb ik geen tijd om met studenten te werken die diverse mentale kaders in hun geest hebben waar ze niet uit willen stappen, zodat ze niet alles willen onderzoeken. Er zijn andere meesters die bereid zijn om met jullie te werken, als je nog steeds op dat punt bent waarop je een mentaal kader niet wilt onderzoeken.

Maar ik, Saint Germain, zeg je dat ik niet de wens heb, de bereidheid – want ik gebruik mijn keuzevrijheid om te beslissen dat ik niet met studenten wil werken die niet bereid zijn alles te onderzoeken. Ik werk niet met studenten die als ik bij hen kom en dan tegen hen zeg: “Denk hier eens over na” en hun reactie dan is: “O nee, waarom zou ik dat doen?” Zo wil ik niet denken! Want in een vorige dispensatie werd gezegd dat ik die overtuiging niet hoefde te betwijfelen!”

Die houding mijn geliefden, komt niet tegemoet aan mijn eisen voor één van mijn studenten. Ik veroordeel je niet om die houding, ik zeg gewoon dat je naar een meester moet gaan die wel met jou wil werken – want ik doe het niet. Dat is mijn vrije-wil-keuze. En hiermee zeg ik ook wie ik ben en waar ik voor kies. Kom bij me als je bereid bent alles te onderzoeken en ben je dat niet, zoek dan een andere meester. Er zijn wel een paar die met jou willen werken, zelfs als hun vaardigheid om met jou te werken juist beperkt zal worden door de dingen die jij niet wilt onderzoeken.

Lucifer als de dertiende aartsengel
Dus mijn geliefden, laat me jullie nu in een enigszins andere richting voeren door over het feit te spreken dat Lucifer de dertiende aartsengel is genoemd. Lucifer was inderdaad de vertegenwoordiger van de dertiende straal in een hogere sfeer. Hij viel door een vervorming van de dertiende staal van creatieve vrijheid, de creatieve stroom.

Dit kan diverse subtiele – heel subtiele – vervormingen aannemen. Maar één daarvan is de gedachte dat ik, als ik totale creatieve vrijheid heb, niet in staat ben om een vorm te creëren en die te handhaven? En zoals ik heb gezegd, je hebt het recht om die vorm te handhaven, maar je kunt dan niet in de creatieve stroom blijven. Want wanneer je een specifieke vorm stopt, ga je niet meer mee en daarom moet jij je ervan afscheiden.

De andere vervorming is natuurlijk het idee dat Gods beslissing om de mensen de vrijheid te geven, nooit kan leiden tot het eindresultaat – namelijk de manifestatie van het koninkrijk van God. Want mensen zullen die vrijheid misbruiken door alle kanten uit te gaan en elkaar tegen te werken. En vrijheid moet dus beperkt worden, vrijheid moet opgedrongen kunnen worden. En mensen moeten gedwongen worden in de plooi te lopen, omdat de duivel denkt dat hij hun verlossing kan garanderen, als ze het enige ware pad naar verlossing volgen zoals hij dat ziet. Maar het is het pad van gescheidenheid, mijn geliefden.

Het ware pad naar verlossing, het ware pad naar de manifestatie van het koninkrijk van God in de lagere sfeer, is natuurlijk de creatieve stroom die betere oplossingen geeft.

Het maakt niet uit hoe laag, hoe dicht, een bepaalde sfeer is toen hij voor het eerst werd geschapen. Als de van zichzelf bewuste wezens in die sfeer bereid zijn om voortdurend te transcenderen, brengen ze op den duur die sfeer omhoog. Dat kan niet anders.

Zelftranscendentie zal leiden tot de manifestatie van het koninkrijk van God. Dat is altijd zo geweest; dat zal altijd zo zijn. Het is de enige manier om het koninkrijk van God te manifesteren – wanneer je beseft dat God de Levende God is en dat God transcendeert.

Er komt een punt waarop je in die creatieve stroom moet komen en zeggen: “Ik zal zijn die ik zal zijn!” Wat betekent dat je op een bepaald moment in de tijd meer zult zijn dan daarvoor. De vervorming bestaat eruit dat je zegt: “Ik zal zijn die ik zal zijn, ik zal zijn wie ik nu ben. Ik blijf hier een bepaalde periode.” Dan heb jij je ervan afgescheiden.

En dit sluit aan bij wat de Boeddha zegt, want, opnieuw, Lucifer zelf werd gevraagd om de initiatie te doen waar Gautama over sprak, de initiatie in een hogere sfeer om zijn leven en wat hij bereikt had te geven voor degenen in de volgende sfeer. Maar dat wilde hij niet, want hij zei: “Ik wil in die superieure positie blijven, want degenen die onder mij staan, kijken naar mij op. Ik wil niet naar beneden en mijn leven geven voor degenen die nog niet op het niveau zijn waarop ze mijn verworvenheden zelfs maar kunnen herkennen.”

En dit is de wens om de creatieve stroom te stoppen, om eruit te stappen, om een bepaalde positie te houden. Want opnieuw, je kunt in de stroom geen enkele positie behouden.

Geen stilstand in de stroom van het leven
De Schepper zelf was bereid om zijn eigen Wezen ‘gevangen’ te laten zitten in de wereld van vorm, zodat van zichzelf bewuste wezens kunnen doen wat ze maar willen. En juist dit is de essentie van de creatieve stroom – en je moet bereid zijn om hetzelfde te doen.

Er is geen positie, er is geen vaststaand zelfgevoel, dat de allerhoogste waarde heeft of het zelfs kan overleven. Jij bent wie je denkt dat jij bent op elk willekeurig moment – en je kunt veranderen wie je denkt te zijn op elk willekeurig moment.

De leugen is dat wie je op dit moment bent, moet afhangen van wie jij in het verleden was. Dit is de leugen, oorspronkelijk verspreid door Lucifer en sindsdien door vele verkeerde leraren. Dit is de leugen van jouw ego. Dit is de leugen die Petrus aan Jezus presenteerde en ervoor zorgde dat Jezus zei: “Ga achter mij, gij Satan!” Opnieuw, zeggen dat Jezus zich moest aanpassen aan de verwachtingen of de regels van de van te voren gestelde voorwaarden op deze wereld, in plaats van transcendentie te demonstreren. Dit is dus de vervorming van de creatieve stroom.

De creatieve stroom stroomt. Die stroomt. Die stroomt. Hoe vaak heb ik dit gezegd? Hoe vaak moet ik het nog zeggen voor het kwartje valt? En je beseft dat juist de essentie van het bewustzijn van gescheidenheid een poging is om de stroom te stoppen – om vast te houden aan een bepaalde ervaring, bewustzijnsstaat, materiële toestand. Dit is de dood!

Het leven is stromen. Het leven is beweging. Het leven is voortgang. Het leven is transcendentie. Als je eerlijk bent – als je diep in jezelf kijkt en hierop mediteert – zul je, mijn geliefden, hele diepe lagen van jouw eigen ego blootleggen dat hij iets wil handhaven, iets vast wil houden waarvan hij het gevoel heeft dat jij dat hebt bereikt of verworven.

Er zal zelfs een subtiel gevoel bestaan dat wat jij hebt ervaren en doorgemaakt op het spirituele pad jou een bepaalde status geeft. En dat wanneer jij maar genoeg status bereikt, engelen met trompetten ineens verschijnen en de hemelpoorten opengaan en jij verwelkomd wordt in het koninkrijk der hemelen vanwege jouw status. Maar zei Jezus niet dat tenzij ge als kleine kinderen wordt, ge het koninkrijk niet in zult gaan. Hoe zit dat met kinderen?

Voor hen is alles nieuw. Begrijp je? In de creatieve stroom, is iedere dag een nieuw dag – een heel nieuw begin. Het is niet een vervolg op gisteren. Het is een nieuwe dag.

Er kunnen elementen van gisteren in zitten, maar het is nieuw. Het is vers. Het leeft. En tenzij jullie bereid zijn daarin mee te gaan, kun je niet naar het koninkrijk gaan. Je zult jezelf veroordelen om buiten te blijven waar je probeert een of andere positie te verdedigen en denken dat jij, als jij de allerhoogste positie op deze wereld bereikt, er dan voor zorgt dat je naar het hiernamaals gaat.

Maar je kunt niet naar het hiernamaals zolang je nog aan die bewustzijnsstaat vasthoudt die deze wereld is, de wereld van gescheidenheid. Dat is onmogelijk!

We hebben dit al zo vaak gezegd, mijn geliefden. Maar we blijven het zeggen, omdat we weten dat elke keer dat wij het zeggen, er een paar zijn die het zullen snappen. Maar anderen zullen nog steeds blokkades in hun geest hebben die hen verhinderen dat te zien, dat echt te ervaren. Dus we proberen het opnieuw, omdat wij transcenderen, proberen altijd nieuwe manieren te zoeken om dit tot uitdrukking te brengen – hetzelfde in een andere context voor andere mensen, voor een ander bewustzijnsniveau.

En dus, opnieuw, overweeg heel zorgvuldig dat het leven een voortdurende stroom is. Het is geen eindresultaat. Verlossing is geen eindresultaat. De ascensie is geen eindresultaat. Het Christusschap is geen eindresultaat. Het Boeddhaschap is geen eindresultaat. En dat alles stilstaat als je eenmaal dat allerhoogste eindresultaat hebt bereikt – dat is niet zo.

Want de Schepper staat niet stil. En dus betekent eenzijn met de Rivier van Leven dat je niet stilstaat. Daarom ben je bereid om méér te worden door te onderzoeken wat jij dacht dat de hoogste mogelijke creatieve expressie was. Want hoe kun je de open deur zijn van iets wat méér is, tenzij je bereid bent om te onderzoeken wat het is? Hoe kun je de open deur zijn voor iets nieuws, tenzij je bereid bent het oude te betwijfelen?

Groei begin met een vraag. Ik ben een meester van vrijheid. En daardoor zeg ik opnieuw, ik verwelkom alle studenten die bereid zijn alles te onderzoeken!