De Hubbletelescoop en de oneindigheid van het universum

Vraag: De Hubbletelescoop zorgt voor fantastische beelden van zo ver weg, dat het bijna niet te doorgronden is, maar onze astronomen kunnen ons met alleen wiskunde vertellen dat er een ster wordt geboren of dat dit zich er een zwart gat aan het ontwikkelen is, en ik vraag mij altijd af of ze bluffen, omdat ze daarvoor alleen maar wiskunde gebruiken. Dus mijn vraag bestaat uit twee delen: Is het echt wat ze zeggen dat het is en krijgen we misschien ook nieuwe beelden te zien die anders zijn dan die wij nu met de Hubbletelescoop of de rovers die we ver, ver wegzenden naar andere planeten te zien krijgen?

Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germain – Nederland, 2017:

Niets is wat de materialisten zeggen dat het is, maar niettemin slaat de Hubbletelescoop natuurlijk geldige data op die de wetenschappers interpreteren met hun huidige wereldbeeld, binnen hun huidige gedachtesysteem. Er zijn natuurlijk ook andere manieren om die data te interpreteren.

De mensheid doet met astronomie duidelijk precies hetzelfde als met deeltjesacceleratoren. Zij proberen steeds meer details te achterhalen. Of je nu naar steeds kleinere subatomaire deeltjes gaat of dat je steeds verder het universum ingaat, je bereikt nooit het alleruiterste en je bereikt nooit het allerhoogste inzicht.

Omdat je de afstand tussen hier en daar steeds tot in het oneindige door de helft kunt blijven delen, zo kun je ook blijven reizen of oneindig naar het universum reiken. Ik zei dat je tot in het oneindige naar het universum kunt reiken maar daarmee zei ik niet dat het universum oneindig is. Omdat je een subtiel onderscheid kunt maken dat zelfs Einstein intuïtief wist. Als je de ruimte in zou reizen en steeds in dezelfde richting blijven gaan, zou je op een dag terugkeren naar jouw beginpunt vanuit de tegenovergestelde richting. Hoewel het niet zo eenvoudig ligt als Einstein heeft uitgelegd, klopt het dat er, wanneer je steeds verder de ruimte ingaat, een punt komt waarop je inderdaad begint terug te kijken naar waar je vandaan bent gekomen, omdat je dit dan vanuit een ander perspectief ziet en dan denk je dat je iets anders ziet.

Het ware probleem is, opnieuw, dat jij nooit die allerlaatste ontdekking doet, of je nu diep in de materie gaat of als je steeds verder de ruimte ingaat; je ontdekt nooit die allerlaatste ontdekking die je de theorie over alles geeft. Je zult dit alleen maar doen wanneer je een stap terugdoet en naar het geheel kijkt en je zult het universum pas volledig kunnen begrijpen wanneer je ophoudt naar het kleinste en wanneer je ophoudt naar het grootste te kijken en in de spiegel gaat kijken. Omdat je alleen door naar het bewustzijn en de rol van het bewustzijn te kijken, als je dit gaat begrijpen, dan ga je de wereld waarin jij leeft, begrijpen.