De NATO-strijdkrachten in Estland

Vraag: Veel mensen in Estland houden er niet van dat de NATO-strijdkrachten in Estland zijn. Zijn er verborgen motieven die te maken hebben met hun aanwezigheid in Estland? Veel mensen denken dat het de oorzaak wordt van een nieuwe oorlog of dat het een machtsspel is tussen het westen en Rusland. Wat kunnen we doen om die spanning te verminderen?

Kim: Ik heb begrepen, en verbeter me als ik het fout heb, dat de regering van Estland heeft gevraagd of de NATO daar troepen wilde stationeren, toch? Maar ze hebben het volk niet gevraagd wat zij wilden. Heb je enig idee hoeveel mensen hierop tegen zijn? (Er volgt een discussie die aangeeft dat er misschien meer mensen tegen zijn dan voor, en wat hun motieven misschien zijn.)

Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germain – Estland, 2017

Welnu mijn geliefden, je zou kunnen zeggen dat iedere keer dat er militairen worden gebruikt, daar een machtsspel achter zit. Maar een machtsspel komt natuurlijk nooit van één kant, dus het ligt voor de hand dat de Russische acties op de Krim en in Oost-Oekraïne het ene aspect van het machtsspel zijn. De NATO voelde zich toen gedwongen om hierop te reageren en ze had ook het gevoel dat zij moest reageren op de verzoeken van diverse regeringen (zowel de Baltische als elders) om hen gerust te stellen dat Rusland niet in hun landen kon gaan doen wat ze in Oekraïne had gedaan.

Of er een groter machtsspel achter zit? Welnu, in zekere zin is het machtsspel altijd dat de gevallen wezens proberen conflicten te veroorzaken. Zij gebruiken ieder die gevoelig is voor hun macht en hun manipulaties, die dan het menselijke wezen wordt dat de beslissingen neemt die dit soort conflicten veroorzaakt. Wij hebben over de situatie in Oekraïne gesproken en dat wij de daden van Rusland niet steunen, omdat het voor het Russische volk veel beter is om een betere samenwerking tussen Rusland en het westen te scheppen en dit soort conflicten te vermijden waardoor Rusland zichzelf steeds meer isoleert in de gedachten van het Russische volk, en in de praktijk, ook van het westen.

Natuurlijk wil dit niet zeggen dat het westen helemaal zuivere motieven heeft, omdat er ook mensen in het westen gevoelig zijn voor de gevallen wezens en die gevoelig zijn voor diverse machtsspelletjes. Maar je zou kunnen zeggen dat de troepen hier niet zouden zijn geïnstalleerd, als Rusland niet had gedaan wat zij in Oekraïne heeft gedaan.

Ik denk dat je gerust kunt zeggen dat de Baltische naties de wens hebben om zich zonder tussenkomst van Rusland te ontwikkelen, zoals ze in het verleden deden. Daarom hebben ze gekozen om bij de NATO te komen en de Europese Unie. De NATO wordt natuurlijk gebaseerd op het principe dat als één natie wordt aangevallen, alle anderen hen zullen komen verdedigen. Na de vijandelijke inval van Rusland begonnen sommige naties in Oost-Europa zich af te vragen of de NATO dat principe, de eed van de musketiers zoals dat heet, ook na zou komen. De leiders van de NATO voelden zich gedwongen om te reageren om die vrees te ontzenuwen.

Eigenlijk moet je de mensen vragen wat ze willen. Het betekent niet dat dit per definitie het risico op een oorlog vergroot. Waarschijnlijk vermindert het de kans op oorlog, omdat het wel aantoont dat de NATO bereid is om te reageren en ervoor kan zorgen dat Vladimir Poetin of andere mensen in Rusland het besluit nemen, tot het besef komen, dat zij hier niet verder mee willen gaan. Dus het is soms beter om een probleem in de kiem te smoren voor het te ver is geëscaleerd.

Natuurlijk is Estland een democratische natie en een regering die door de mensen is verkozen, heeft het recht om zo’n beslissing te nemen. Als een aanzienlijke minderheid erop tegen is, dan hebben ze de democratische middelen om hun stem te laten horen. Als ze steun krijgen van een voldoende aantal mensen, dan kunnen ze vanzelfsprekend hun natie daarop laten reageren. De mensen moeten het dus beslissen. Maar wat betreft de kans op oorlog, zou ik zeggen dat die kleiner wordt, hoewel het natuurlijk door Rusland kan worden gebruikt om te zeggen dat Rusland zichzelf moet verdedigen, en waarom het westen agressief is. Jullie hebben de retoriek al gehoord. Maar door een duidelijke grens te trekken en te zeggen: “Wij zijn bereid om te reageren”, vermindert dit momenteel het risico op oorlog.