De Relatie tussen Ouders en Kinderen in Korea en Azië

ONDERWERPEN: Een spirituele vlam dragen – Opnieuw nadenken over de familiestructuur– Conflicten tussen jongeren en ouderen – Het onderwijs hervormen – De angst om de familiestructuur te veranderen – Willen dat je kinderen tevreden zijn – Betere communicatie met ouders – Korea kan de weg wijzen – Het slotakkoord van het communisme

Geascendeerde Meester Liberty, 4 mei 2017 – Seoel, Korea

 

IK BEN de Geascendeerde Meester Liberty, ook bekend als de Godin van Vrijheid, maar ik geef er de voorkeur aan om gewoon bekend te staan als Lady Liberty, want de term ‘Godin’ is al heel vaak verkeerd gebruikt door de mensen die niet willen begrijpen dat de mensen vrij zijn. Natuurlijk kunnen jullie begrijpen dat vrijheid een vlam is die door zeer veel mensen in Zuid-Korea wordt meegedragen. Wat had de invasie uit het noorden om het land over te nemen, kunnen tegenhouden als zij dat niet hadden gedaan? Het waren niet alleen de soldaten, het was niet alleen de hulp van de Verenigde Staten, hoewel dat een rol heeft gespeeld.

Een spirituele vlam dragen
Realiseren jullie je dat specifieke gebeurtenissen alleen maar de top van de ijsberg zijn? Er zijn altijd componenten in de andere rijken en ik kan je wel zeggen dat als niet een voldoende aantal mensen in Zuid-Korea een bepaald aspect van de Vlam van Vrijheid met zich mee hadden gedragen, dan had men het communisme in het fysieke octaaf niet kunnen terugdraaien.

Jullie hebben gezien wat er later in Vietnam is gebeurd en jullie hebben gezien wat er in andere landen is gebeurd. De belangrijkste reden voor de communistische overname was dat niet genoeg mensen de Vlam van Vrijheid met zich meedroegen. Zij wisten eenvoudig dat het communisme niet in het belang van de natie was, zij wisten dat het niet juist was en zij wilden zich er in gedachten niet aan onderwerpen, en hadden altijd de visie dat hun natie vrij zou kunnen worden. Mijn geliefden, een spirituele vlam dragen, een deel van een spirituele vlam belichamen en die vlam met je mee dragen, is een kwestie van zeker weten dat die vlam de hoogste waarheid is en dat de spirituele vlam krachtiger is dan welke kracht op aarde ook. Daarom laat je jouw vibratie nooit in jouw gedachten, in jouw hart, in jouw Wezen veranderen in de vervorming van die spirituele vlam, die natuurlijk altijd wordt gekleurd door angst.

Omdat de Vlam van Vrijheid er is, is er natuurlijk ook een vervorming van. Die vervorming is niet een dualistische polariteit bij de Vlam van Vrijheid, want van de Vlam van Vrijheid bestaat er geen tegenovergestelde. Er bestaat wel een vervorming van en die vervorming heeft natuurlijk vele nuances, maar het is in feite de angst voor vrijheid, het verlangen naar zekerheid, absolute veiligheid en de onwil om beslissingen te nemen en de consequenties daarvan in te zien, maar willen dat iemand anders beslissingen voor jou neemt en dus een sterk, gecentraliseerd leiderschap te willen.

Er waren ook mensen in Noord-Korea die ten tijde van de oorlog die vlam met zich meedroegen, maar omdat er meer mensen in Korea waren die de Vlam van Vrijheid trouw bleven, konden zij niet de overhand krijgen. Wij vragen jullie, onze spirituele studenten, die al een bepaalde spirituele vlam in jullie hart meedragen, en ieder van jullie is in staat om dat te doen, om erover na te denken of jullie, velen van jullie, dat willen doen. Het betekent dat jij je moet opgeven bij de meester die deze vlam voor de aarde vertegenwoordigt. Het betekent ook dat je in gedachten de beslissing neemt om je nooit de vervorming van die spirituele vlam, wat het ook is, op te nemen, want dat heeft jullie voorkeur.

Het is een kwestie van weten dat de spirituele vlam de allerhoogste waarheid is en dat het er niet toe doet wat de omstandigheden in het fysieke octaaf zijn. Je weet dat wanneer jij stand houdt en die vlam draagt en die vlam al uitstraalt ongeacht de uitkomst op het fysieke vlak, die vlam op den duur de overhand krijgt. Er kan op bepaalde momenten een terugval zijn, omdat bepaalde fysieke omstandigheden niet te vermijden zijn, maar het is niet altijd een kwestie van tijdelijk de fysieke omstandigheden vermijden. Het is een kwestie van meer bewustwording op lange termijn in de gedachten van de mensen. Er waren bijvoorbeeld mensen die omdat zij de vlam van antivrijheid met zich meedroegen in Noord-Korea, de ervaring moesten krijgen hoe het was om heel lang een gecentraliseerde dictator te hebben, totdat zij zouden besluiten dat zij er genoeg van hadden om die antivlam te belichamen en zij zich nu misschien beginnen open te stellen voor de Vlam van Vrijheid die hun land kan bevrijden.

Als je een spirituele vlam wilt meedragen, moet je vastbesloten van geest en hart zijn om er niet onder te gaan, dat je geen op angst gebaseerde vibratie wilt opnemen. Je blijft trouw aan de vlam, omdat je weet dat die de ultieme waarheid is. Mijn geliefden, dit is het potentieel om een stap hoger te komen dan door invocaties en decreten op te zeggen en het wordt tijd dat veel mensen overal ter wereld beseffen dat jij, wanneer je de leringen van de geascendeerde meesters een bepaalde tijd hebt gevolgd, wanneer je trouw de hulpmiddelen hebt gebruikt die wij hebben gegeven voor de invocaties en decreten, het potentieel hebt om een bepaalde spirituele vlam uit te kiezen en dan die vlam te gaan uitdragen. Je kunt geleidelijk aan beginnen om die in toenemende mate te belichamen, zodat jij de open deur wordt voor de meester die die vlam vertegenwoordigt en die energie naar jouw omgeving te stralen.

Dit is echt een stap hoger die zeker een bepaalde mate van Christusschap vraagt en degenen die eraan toe zijn, zullen het weten. Veel van jullie wijden zich al aan een bepaalde vlam die jij hebt, maar door je er meer van bewust te worden, kun je er beter de open deur voor zijn.

 

Opnieuw nadenken over de familiestructuur
Ik wil je ook een paar leringen geven over de mogelijkheden die wij hier in Zuid-Korea zien. Jullie moeten je realiseren wat al eerder is gezegd, namelijk dat de reden dat wij als vrouwelijke meesters op deze conferentie nu een stap naar voren doen, is dat deze conferenties zo dicht na elkaar komen dat zij samen de Alpha- en Omegapolariteit vormen. De mannelijke meesters hebben jullie het algemene beeld geschetst en bepaalde algemene concepten over de maatschappij bij onze laatste conferentie gegeven. Wij, de meer vrouwelijke meesters, willen jullie het meer praktische dagelijkse perspectief bieden. Niet omdat wij een specifiek probleem of een bepaalde crisis in Zuid-Korea zien op dat gebied. Dat is omdat wij de kans zien dat er een doorbraak in deze natie komt.

Jullie moeten beseffen dat wij, als wij een bepaald probleem onder jullie aandacht brengen, het niet beslist (en in feite zelden) komt omdat een probleem kritiek wordt. Meestal is het omdat wij zien dat jullie de kans hebben om dat probleem te transcenderen. Daarom moeten jullie altijd over onze leringen nadenken en ze nooit als kritiek beschouwen, maar als een kans.

Ik wil met jullie de situatie in Zuid-Korea bespreken die in grote mate aan het licht kwam tijdens het proces dat heeft geleid tot de impeachment van de president. Jullie kunnen zien dat de neiging bestond dat de jongere mensen stelling namen, op straat wilden demonstreren, hun mening wilden geven en veranderingen eisen, terwijl de oudere generatie geneigd was om bij wijze van spreken, vast te houden aan de manier waarop het van oudsher ging en niets te veranderen of de boel op te schudden of de status-quo te veranderen. Jullie moeten toegeven dat het nodig is om een bepaalde scheiding in de familiestructuur en de kijk op de familie die jullie traditioneel hebben zowel in Zuid-Korea als in heel Azië, te maken.

Je ziet dit het meest extreem terug in degenen die hun voorouders eren als een soort goddelijk wezen of als een vervanging van een goddelijk wezen. Maar je ziet het in alle culturen terug in die zin dat men het gevoel heeft dat je loyaal aan je familie moet zijn. Die loyaliteit gaat heel, heel diep in de psyche van de mensen, waar wij het al over hebben gehad, omdat jullie zo bang zijn om je familieleden teleur te stellen dat het bijna lijkt of de familieleden in je hoofd zitten en alles evalueren wat je doet. Je evalueert altijd wat je familie hiervan zal vinden voor jullie je eigen mening durven te geven.

 

Conflicten tussen jongeren en ouderen
Je weet dat er veel mensen in de jongere generatie zitten die niet die sterke loyaliteit aan de familie hebben als jullie die misschien iets ouder zijn. Jullie kunnen begrijpen dat het potentieel bestaat dat er een conflict tussen de leeftijdsgroepen in de Koreaanse samenleving ontstaat. Natuurlijk willen wij geen openlijk conflict, zoals wij in andere naties hebben gezien, bijvoorbeeld in de sixties in de westerse landen door de zogenaamde rebellie van de jeugd. Wij willen niet dat de jeugd rebelleert, omdat dit zomaar in geweld zou kunnen ontaarden. In plaats daarvan willen wij graag dat de samenleving in Korea die hele kwestie transcendeert, dit bewustzijn transcendeert. Daarom willen wij graag dat jullie de oproepen doen dat zowel de jongeren als de ouderen een bewustwording doormaken, waardoor zij op een natuurlijke manier de familie in een ander licht gaan zien.

Zoals wij nu al verscheidene keren hebben besproken, zijn er mensen die de voorlopers zijn, die de opiniemakers zijn. Zij worden opeens gewekt en zien de kwestie in een ander licht en zij zien dat die nieuwe ideeën gewoon vanzelfsprekend zijn, dat het nodig is dat dit moet gebeuren. Een van de dingen waar je oproepen voor kunt doen, is natuurlijk dat de jonge mensen willen erkennen dat zij een andere soort levensstroom zijn, een andere golf van levensstromen dan hun ouders en de generatie van hun ouders. Zij zullen bereid zijn om te erkennen dat zij spirituele mensen zijn, dat veel van hen een hoger spiritueel bewustzijn hebben dan hun ouders.

Nu, ik wil graag dat jullie je realiseren dat de sterke nadruk op de familie die jullie in veel Aziatische landen hebben, in veel gevallen een van de onderliggende factoren is geweest die deze stagnerende samenlevingen heeft geschapen waar de mannelijke meesters in de laatste conferentie over hebben gesproken. De samenleving begint te stagneren en kan niet uit het patroon stappen waar ze in zit, ze kan zichzelf niet vernieuwen, ze kan zichzelf niet opnieuw uitvinden, ze kan niet met de tijd mee. Dit begint precies in de familie, omdat de kinderen worden opgevoed om de ouderen in de familie geen vragen te stellen; zij mogen geen vragen stellen aan hun leraren op school, hun meerderen op het werk, de regering en de allerhoogste leider, vaak de dictatoriale leider van die samenleving.

Dit zie je op dit moment in Noord-Korea, maar ik zeg je dat er zelfs in Noord-Korea een groep heel moedige jonge zielen is, of liever zielen die als jonge mensen zijn geïncarneerd. Zij staan ook klaar om daar veranderingen door te voeren, maar ik wil mij graag op Zuid-Korea concentreren, hoewel jullie natuurlijk oproepen kunnen doen dat de jongeren in Noord-Korea worden losgesneden om hun missie uit te voeren.

Ik wil graag dat jullie je in de allereerste plaats realiseren dat de jongeren in Zuid-Korea moeten erkennen dat zij een spirituelere aanpak hebben dan hun ouders op een universele manier, omdat zij van binnen weten wat juist is en dat zij dit niet van een autoriteit buiten hen hoeven te horen. In feite willen zij het niet van een externe autoriteit horen, omdat zij hun innerlijk weten niet in gevaar willen brengen, zoals hun ouders vaak hebben gedaan. Jullie kunnen de oproepen doen dat die jonge mensen aangemoedigd worden om een stap vooruit te doen en te erkennen wie zij zijn zonder de onevenwichtige reactie te krijgen dat vanwege het feit dat zij meer bewustzijn hebben dan hun ouders, opeens het gevoel krijgen dat zij superieur zijn.

Dit heeft voor het losgaan van de jeugd in het westen gezorgd. Veel van die jonge mensen droegen uit vorige levens een bepaalde arrogantie met zich mee en daardoor werden zij gevoelig voor bepaalde leiders die hen het gevoel gaven dat zij beter dan hun ouders wisten hoe de maatschappij moest worden geregeerd.

Het is geen kwestie van begrijpen dat de jonge mensen de maatschappij moeten overnemen en de dingen anders te doen dan de generatie van hun ouders. Het is niet zo dat wij, vanuit de geascendeerde niveaus zien dat de oudere mensen in Zuid-Korea geen nut meer hebben en dat zij ruimte moeten maken voor de jonge mensen. Dat is onze mening totaal niet. Wij willen graag een evenwichtige samenleving waarin de jonge mensen kunnen samenwerken met de oudere ervarener mensen. De oudere generatie heeft waardevolle ervaring die niet verouderd door het feit dat er een generatie van jonge mensen komt die open staat voor nieuwe ideeën.

Jullie moeten in de eerste plaats de oproepen voor deze bewustwording doen, zodat de jonge mensen rebellie tegen de generatie van hun ouders, of zelfs de generatie voor hun ouders, en hen openlijk te provoceren, zullen vermijden. In plaats daarvan zullen zij een diplomatieker manier zoeken om hun nieuwe ideeën te uiten. Zij zullen een manier vinden om dat te doen, zodat de oudere generatie gemakkelijker inziet dat die ideeën noodzakelijk zijn om de samenleving verder te brengen.

 

Het onderwijs hervormen
Nu, het gebied waar het gemakkelijkst een doorbraak kan komen, is het zakenleven. In het begin niet zozeer in de grote corporaties, maar in de kleinere onafhankelijker bedrijven waar meer openheid bestaat voor innovatie en nieuwe manieren van zakendoen. Dit kan een focus zijn voor jullie oproepen, zodat de jonge mensen die gebieden opzoeken en hier nieuwe ideeën brengen en dat er een aantal zullen zijn die kunnen zien dat dit een manier is om anders zaken te doen en een goede winst te behalen door je klanten op een andere manier te benaderen. Wanneer die beweging groot genoeg wordt, zal dit de aandacht van de grotere corporaties trekken en je kunt natuurlijk de oproepen doen dat er geleidelijk aan een verandering bij de leiding komt, zodat er meer openingen komen voor de jongere mensen.

Het is natuurlijk ook nodig om de oproepen te doen dat het onderwijssysteem verandert, zodat er meer ruimte komt voor die jonge mensen om hun nieuwe ideeën tot uiting te brengen op het niveau van onderwijs. Er zal meer openheid komen, omdat zij, als het nodig is, achter de leraren om zullen gaan en zichzelf organiseren en naar manieren te zoeken om elkaar te steunen om nieuwe manieren en nieuwe ideeën te bedenken. Maar opnieuw, dit kan als hoogste potentieel op een niet-confronterende manier gebeuren, omdat zelfs de leraren in het onderwijssysteem beseffen dat zij als zij het onderwijs in de westerse wereld willen bijhouden, open moeten staan voor een aantal van die ideeën.

Er zijn natuurlijk ook veel jonge mensen in andere delen van de wereld die ook in de komende tien jaar het onderwijs zullen gaan hervormen en daarom staan ze er in Korea niet alleen voor. Je zult merken dat de jonge mensen in andere naties ook nieuwe eisen zullen stellen aan het onderwijs en hoe zij willen worden onderwezen. Zij willen een opleiding die meer in contact staat met de werkelijke situatie in een baan in plaats van een theoretische, abstracte opleiding te krijgen en dat zij, wanneer zij het diploma hebben, niet worden aangenomen, omdat zij niet de kennis en de vaardigheden bezitten die je in de zakenwereld nodig hebt.

 

De angst om de familiestructuur te veranderen
Je kunt oproepen doen voor ideeën die voortvloeien uit je gezonde verstand gebruiken. Terwijl je de oproepen doen, zullen steeds meer mensen inzien dat die veranderingen vanzelfsprekend zijn en moeten gebeuren. Nu, op dieper niveau kun je oproepen doen om het beeld van de familie dat zoveel in Zuid-Korea en Azië voorkomt, te veranderen. De oudere mensen hebben grote angst hiervoor en je kunt de oproepen doen dat de oudere mensen hiervan worden losgesneden. Ik kan je wel vertellen dat die duistere kracht waar Parvati het over had, een bepaalde groep demonen is die hun grip op de oudere generatie probeert te behouden, omdat die heel bang is voor drastische veranderingen in de maatschappij en vooral drastische veranderingen in de familiestructuur.

Je begrijpt wel dat een van de grootste voordelen van een hoog ontwikkelde samenleving is dat je die heel oude dynamiek overwint, omdat de oude mensen weten dat zij, wanneer zij te oud worden om te werken, het alleen maar redden als hun kinderen hen materieel steunen. Wanneer jullie een ontwikkelder land hebben, waarin de oudere mensen pensioen krijgen, zodat zij niet financieel afhankelijk van hun kinderen zijn, bestaat het potentieel dat de oudere generatie haar angst kan overwinnen om de familiestructuur te veranderen. Je zult zien dat het in de familiestructuur eigenlijk zo is dat de ouders een bepaald onbewust verlangen bezitten om hun kinderen te beperken. Zij willen dat hun kinderen het in materieel opzicht het goed doen, zodat zij hun ouders kunnen ondersteunen, maar zij willen niet dat hun kinderen verder komen dan het beeld dat de ouders hebben van hoe hun kinderen moeten leven. Dit is natuurlijk een kracht in de samenleving die tegen vooruitgang en verandering ingaat.

De oudere generatie is natuurlijk zo verblind dat zij zich bedreigd voelt door veranderingen in de familiestructuur, zelfs als zij niet financieel afhankelijk zijn van hun kinderen. Zij zullen het gevoel krijgen dat dit de stabiliteit van de samenleving zal verstoren, omdat veel mensen het gevoel hebben dat de loyaliteit aan de familie de steunpilaar vormt voor een stabiele maatschappij. Zoals wij al heel vaak hebben gezegd, zijn wij niet op zoek naar stabiele samenlevingen, omdat wij niet eeuwen willen wachten voordat de Gouden Eeuw van Saint Germain zich manifesteert. Wij willen dat dit veel eerder gebeurt en daarom moeten wij alle krachten overwinnen die ons in dat proces tegenwerken, omdat die bang zijn voor verandering.

Jullie kunnen de oproepen doen dat de oudere generatie wordt losgesneden van die angst voor veranderingen, zodat men zich kan realiseren dat als hun generatie een hoger niveau wil krijgen, dit maar op één manier kan, namelijk dat de jonge mensen hun creatieve potentieel mogen gebruiken. Als de jonge mensen worden bevrijd om hun creatieve mogelijkheden te gebruiken, dan moeten zij, de ouders, hun verlangen loslaten dat hun kinderen op hun manier moeten leven. Begrijpen jullie mijn geliefden, dat de jonge mensen het beeld voor zich zien van hoe zij een samenleving kunnen vormen die in een Gouden Eeuw leeft? De oudere generatie, de meesten van hen, heeft dat beeld niet. Als de oudere generatie zo wanhopig graag wil dat de jongere generatie op hun manier moet leven, dan komt er geen Gouden Eeuw, omdat de jongere generatie vrij moet zijn om het creatieve potentieel te gebruiken om over de grenzen die hun ouders hebben gesteld, heen te stappen. Zij moeten vrij zijn om op een andere manier te leven, zelf als veel van hen (zoals op de laatste conferentie werd gezegd) niet een traditionele baan hebben, maar hun spirituele interesses volgen. Een aantal van die jongere mensen willen niet trouwen en een gezin stichten en dit zal een grote schok zijn voor de ouders die willen dat zij wel trouwen en een eigen gezin stichten.

 

Willen dat je kinderen tevreden zijn
Je ziet dat er veel verandering moet komen in de houding naar de kinderen toe, omdat de ouders hen meer vrijheid moeten geven. Zoals deze boodschapper weet uit een persoonlijk voorbeeld, werd hij zich ervan bewust dat veel ouders in Korea niet willen dat hun kinderen met een buitenlander trouwen, maar ik zeg je dat het van grote waarde is dat een samenleving dit soort huwelijken heeft. Er komt een uitwisseling van energie en ideeën met andere naties die de impasse doorbreekt en er nieuwe ideeën ontstaan.

In dit specifieke voorbeeld mocht de vrouw niet met een buitenlander trouwen, totdat het na vele jaren van ongehuwd blijven voor de ouders een grotere schande was dat zij ongehuwd bleef dan te trouwen met een buitenlander. Jullie moeten oproepen doen voor die houding, zodat het grip willen houden op de traditionele familiestructuur, begint op te breken en de ouders hun op angst gebaseerde kijk op de familie en hun op angst gebaseerde kijk op hun kinderen overwinnen. Er zit angst achter die houding en de ouders moeten zover komen dat zij kunnen zeggen: “Maar wat is nu eigenlijk belangrijker voor onze kinderen, is het niet zo dat de kinderen gelukkig zijn? Dan kunnen wij niet van hen vragen om gelukkig te zijn met de manier waarop wij willen dat zij leven. Wij moeten ons realiseren dat onze kinderen alleen maar gelukkig kunnen zijn, wanneer zij mogen leven op de manier waarop zij moeten leven en dat wij van hen houden en hen steunen. Wij zouden zelfs heel erg blij kunnen zijn als we zien hoe onze kinderen hun creatieve potentieel ontplooien op een manier die wij ons niet eens kunnen voorstellen.”

Natuurlijk weet ik wel dat er een bepaalde percentage van de oudere generatie is die nog niet zover is dat ze die verandering door kan voeren, maar met jullie oproepen zullen velen wel die verandering kunnen maken, en een aantal hebben dat al gedaan. Er zijn anderen die er dicht bij zitten en die alleen maar het laatste duwtje nodig hebben om zich van die duistere krachten te bevrijden die deze haken van angst in het emotionele lichaam van de mensen hebben.

Nu, je weet dat veel jongeren niet vatbaar zijn voor die angst en dit is het grootste potentieel om te veranderen. Heel veel jonge mensen laten zich niet beïnvloeden door de angst van de oudere generatie. Natuurlijk kun je de oproepen doen dat zij nog meer aangemoedigd worden, een stap vooruit te doen, niet op een rebellerende manier, maar dat de kinderen het respect voor hun ouders behouden. Zij begrijpen dat hun ouders in een andere tijd zijn opgegroeid, toen er krachten speelden die hen als de jongeren niet hebben beïnvloed.

Daarom kunnen zij, in plaats van tegen hun ouders in opstand komen of neer te kijken op hun ouders, hun ouders ouderwets of primitief te beschouwen, respect voor hun ouders hebben. Zij kunnen hun ouders geleidelijk aan laten begrijpen dat het gewoon hun manier is om naar het leven te kijken en dat zij hun leven moeten leiden volgens hun eigen idee en dat dit hen echt gelukkig maakt. Er is niets mis mee als jonge mensen dit aan hun ouders uitleggen en hun ouders confronteren met de vraag: “Maar willen jullie dan niet dat ik gelukkig ben? En hoe kunnen jullie verwachten dat ik gelukkig ben, als ik mijn leven op een manier moet leiden die niet mijn manier van leven is?”

 

Betere communicatie met ouders
Veel mensen van de oudere generatie kunnen veranderen als hun kinderen openlijk op zo’n manier met hen praten. Het is niet rebels, maar eerder dat je bereid bent, zoals wij al eerder hebben gezegd, om openlijk te spreken over hoe jij je voelt over wat je ouders je hebben aangedaan. Aan de ene kant kun jij je ouders jouw liefde en dankbaarheid betuigen voor het feit dat zij jou hebben gegeven wat zij hebben gegeven terwijl jij opgroeide. Je kunt hen ook uitleggen dat bepaalde aspecten van die houding je een bepaald gevoel hebben gegeven. Je hebt het gevoel dat dit jou beperkt en daarom vraag je van je ouders dat zij zich realiseren dat jij jouw eigen leven op jouw eigen manier moet leiden, en niet op hun manier. Het is niet zo dat hun manier niet goed was, omdat de tijd anders was. “In de tijd die wij nu hebben, moet ik mijn leven op mijn manier leiden, want het is de enige manier waarop ik echt gelukkig kan zijn en mijn mogelijkheden gebruiken.”

Mijn geliefden, jullie kunnen de oproepen doen dat de jonge mensen, een andere manier vinden om met de generatie van hun ouders te praten en zelfs de generatie daarvoor, omdat zij degenen zijn die veranderingen kunnen brengen. In plaats van de confrontatie aangaan, kunnen zij vanuit hun hart spreken en uitleggen hoe zij zich voelen zonder dat zij hun ouders zelfs maar willen overtuigen. Zij leggen alleen maar uit hoe zij zich voelen en laten hun ouders vrij om geleidelijk aan, na een tijdje, in te zien dat: “O ja, ik wil eigenlijk wel dat mijn kind gelukkig is, en dit is de enige manier waarop mijn kind gelukkig kan zijn. Als ik niet de manier waarop mijn kind leeft, kan accepteren, accepteer ik wel dat dit de enige manier is waarop mijn kind gelukkig kan zijn.”

 

Korea kan de weg wijzen
Opnieuw, we proberen niet te zeggen dat er een grote crisis hier in Zuid-Korea is. Wij zeggen dat het een mooie kans is, omdat ik je vertel dat wij als de geascendeerde meesters al decennia lang het potentieel zien waar wij jullie nu op wijzen. Wij hebben mensen laten incarneren en velen van jullie die hier nu zitten en die onze leringen hebben bestudeerd en de invocaties opgezegd, hebben wij laten incarneren om juist deze rol te spelen om de samenleving vooruit te helpen. Wij hebben nog meer dan tienduizend jonge mensen laten incarneren juist omdat wij de mogelijkheid zien dat Zuid-Korea de open deur kan zijn voor nieuwe ideeën die niet alleen naar Noord-Korea kunnen worden verspreid maar ook nog verder over heel Azië, mijn geliefden.

Jullie realiseren je als het volk van Korea misschien niet dat jullie geneigd zijn om je bescheiden en nederig op te stellen. Jullie realiseren je misschien niet dat er veel aandacht voor Zuid-Korea is in dit deel van Zuidoost-Azië en zelfs verder daarbuiten. Er zijn andere naties die beseffen dat jullie hen op vele manieren vooruit zijn en zij zijn enigszins nieuwsgierig hoe dit is gekomen. Daarom bestaat de mogelijkheid, omdat jullie in staat zijn om die veranderingen te manifesteren, om het over andere landen te verspreiden.

Omdat jullie, de studenten van de geascendeerde meesters in Zuid-Korea, de komende jaren die veranderingen zullen gaan zien, kunnen jullie ook oproepen doen voor andere naties en wij zullen jullie natuurlijk in dat proces begeleiden. Jullie kunnen ook het potentieel zien dat er groepen in andere naties komen die de leringen gaan volgen en de leringen gebruiken en jullie kunnen dan een netwerk vormen van groepen studenten van geascendeerde meesters die elkaar steunen, zoals je hebt gehoord van de natie Kazachstan. Jullie beginnen samen te werken en jullie invocaties en decreten te richten op een specifieke natie, omdat je inziet dat je deze natie moet helpen om een bepaalde hobbel te nemen op hun weg naar de Gouden Eeuw.

 

Het slotakkoord van het communisme
Er zijn veel mogelijkheden, maar wij willen daar niet al te veel op vooruit lopen, maar één stap tegelijk doen. Want op dit moment moeten jullie, die in Zuid-Korea zijn geïncarneerd, je op jullie natie en de grote uitdaging richten om Korea te herenigen. Ik kan je ervan verzekeren dat de hereniging van Korea van heel grote betekenis is op planetair niveau. Het is echt het laatste land dat verdeeld is door het conflict tussen het communisme en het kapitalisme. Door die verdeeldheid te overwinnen, is het de laatste nagel aan de doodskist van de poging van de duistere krachten om de kapitalistische-communistische dualiteit te gebruiken om verdeeldheid op deze planeet te scheppen.

Je zou kunnen zeggen dat de opheffing van deze dualistische polariteit al goed is begonnen met de val van de Sovjet-Unie en de hereniging van Duitsland en het bevrijden van die naties van het Warschaupact en de Sovjet-Unie. Ik zeg jullie dat er nog belangrijk schoonmaakwerk over is om de planeet van de duistere krachten te bevrijden die dit in het leven hebben geroepen. Op dit moment concentreren de duistere krachten zich juist hier, omdat zij een voet aan de grond willen houden in Noord-Korea om het bolwerk dat zij Noord-Korea vinden, in stand te houden, hoewel wij de geascendeerde meesters, Noord-Korea helemaal niet als een bolwerk beschouwen.

We zien dit als een kolos die op het punt staat om te vallen en onder haar eigen gewicht in te storten, maar met maar heel weinig invloed en instroom van energie uit het geascendeerde rijk, omdat wij jullie hebben begeleid om op te roepen. Daarom geven wij jullie een optimistisch beeld van de toekomst. Het is belangrijk dat jullie dat beeld vasthouden voor het geval er de komende jaren hobbels op de weg komen. Ik zeg niet dat die komen, ik zeg niet dat er moeilijkheden komen. De situatie is onvoorspelbaar, zelfs voor geascendeerde meesters, omdat wij nooit met zekerheid kunnen voorspellen wat de vrije wil doet, alleen wat die waarschijnlijk doet.

Het is heel waarschijnlijk dat de overgang vreedzaam en relatief soepel verloopt, hoewel er zoals Kuan Yin onlangs heeft gezegd, grote uitdagingen voor de natie Zuid-Korea komen als jullie ineens met het noorden worden herenigd en de verantwoordelijkheid moeten dragen om de slecht functionerende economie van Noord-Korea tot de moderne standaard te verheffen. Niettemin kan dit proces relatief soepel verlopen en van groot voordeel voor Zuid-Korea zijn, omdat dit jullie bij wijze van spreken dwingt om de gevestigde macht in Zuid-Korea te overstijgen en opnieuw na te denken en met nieuwe ideeën te komen. De jongere generatie zou opnieuw klaar kunnen staan om naar voren te komen en te zeggen: “Maar in deze situatie is de ervaring van de oudere generatie niet voldoende, maar wij hebben de ideeën en wij willen graag toestemming om die uit te voeren.”

Mijn geliefden, ik heb veel tegen jullie gezegd. Ik realiseer mij dat jullie chakra’s helemaal vol zijn, maar ik bedank jullie nogmaals dat jullie de open deur zijn om mij in de gelegenheid te stellen om een heel krachtige invloed op het collectieve bewustzijn van deze natie uit te oefenen, vooral de hoofdstad Seoel, die ik met de Vlam van Vrijheid in zo’n geconcentreerde vorm heb omgeven als nog nooit eerder in deze natie is voorgekomen. Ik zie nu, ik laat het nu toe, ik visualiseer, ik concentreer me erop dat deze Vlam van Vrijheid die om de omtrek van deze stad is geplaatst, dat ik haar steeds dichter naar het centrum van de stad, zowel het financiële en zakelijke gebied en het regeringsgebied, terugtrek. Nu wordt de hele stad omgeven door deze Vlam van Vrijheid en ik kan je ervan verzekeren dat niets op kan tegen de Vlam van Vrijheid, geen enkele vervorming van Vrijheid kan stand houden, en zo BEN IK de Vlam van Vrijheid!

IK BEN Lady Liberty! En de hoofdstad Seoel wordt nu bevrijd van een bepaalde portie duisternis die ik vanwege de Wet van Vrije Wil en jullie oproepen en bereidheid om de open deur te zijn vandaag mag verteren om deze natie een nieuwe kans te geven en vooral de jongere generatie die erop wacht om naar voren te komen en hun creatieve potentieel naar buiten te mogen brengen. Want wij zien veel creatief potentieel voor deze hele natie en wij willen graag dat die wordt gemanifesteerd. Wij hopen dat een aantal van jullie besluiten om de Vlam van Vrijheid of een andere spirituele vlam te belichamen, zodat jullie een anker op het fysieke vlak kunnen zijn voor wat wij naar buiten willen brengen.

Daarom dank ik jullie voor jullie aandacht, voor jullie bewustzijn, voor jullie aanwezigheid; Ik dank jullie, mijn geliefden, met grote dankbaarheid.