Waarom echte leraren verkeerde leringen zullen aanvechten

ONDERWERPEN: het verschil tussen oordelen en onderscheid maken – de rol van een leraar is jou de optie te geven om voor een hogere waarheid te kiezen – het is wel liefdevol om jouw illusies aan te vechten

Vraag: Ik heb vrienden die zich er heel erg aan storen dat jij over duistere krachten en verkeerde leraren spreekt. Zij zeggen dat ware leraren niet vergelijken en anderen niet beoordelen, omdat er maar Eén mensheid is en Eén Liefde.

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Het is juist dat spirituele zoekers niet oordelen, ze MOETEN echter begrijpen dat er een fundamenteel verschil bestaat tussen oordelen en onderscheid maken. Oordelen gebeurt wanneer je persoonlijk gehecht bent aan iets en jij jouw eigen bewustzijn op anderen projecteert. Onderscheid maak je wanneer je niet aan iets gehecht bent en gewoon de overtuigingen en daden van andere mensen vergelijkt met de Christuswaarheid, waardoor jij de waarheid en een onwaarheid uit elkaar houdt.

Je kunt alleen maar groeien als jij de overtuigingen wilt aanvechten waar jij van denkt dat die juist zijn, maar het kenmerk van Christuswaarheid missen. Dus kan een spirituele leraar een student slechts helpen om de waarheid van een vergissing te scheiden en de student de kans te geven om te kiezen. Zolang iemand nog helemaal in de sluier van Maya verwikkeld zit, heeft iemand geen echte optie om voor de waarheid te kiezen. Omdat hij of zij de Christuswaarheid nog nooit heeft ervaren. De rol van een echte spirituele leraar of boodschapper is dus om de mensen die keuze te geven.

Maar pas als studenten het punt bereiken waarop zij bereid zij om hun meest gekoesterde overtuigingen aan te vechten, bieden zij weerstand tegen deze handeling en zij zullen vaak wrok koesteren tegen de leraar – de hand bijten die hen voedt. Mensen die zwart-wit denken zullen hun angsten projecteren door elke lering aan te vechten door te zeggen dat als die niet overeenkomt met hun enige ware lering, hij wel van de duivel moet komen. Mensen die grijs denken zullen hun onjuiste mening over liefde op een lering projecteren door te zeggen dat als die hun overtuigingen aanvecht, het niet van de hoogste bron kan afkomen. Mijn punt is dat een verstandige student over het volgende nadenkt: “Is de lering echt veroordelend, of zie ik het zo, omdat er een balk in mijn eigen oog zit die ik eruit moet halen?” Dit is de houding waar je vooruitgang mee boekt.

Je zou ook eens kunnen nadenken over de positie van de geascendeerde meesters. Wij zien duidelijk dat de mensen in bepaalde illusies vastzitten. Wij doorzien die illusies en wij zien dat de mensen die niet doorzien. Wij zien ook dat veel mensen hun illusies niet graag los willen laten, maar de illusies blokkeren wel hun groei. Moeten wij zo ‘liefdevol’ zijn en de illusies van de mensen niet aanvechten, of moeten wij het enige doen wat de mensen kan helpen bij hun groei, namelijk hun illusies aanvechten? Als je liever het eerste wil, kan een spirituele leraar jou niets onderwijzen en word je een volgeling van de verkeerde leraren die – tot in alle eeuwigheid – jou wel willen vertellen wat jij wilt horen.

Wanneer je in het grijs denken vastzit, denk je dat elke lering even ‘goed’ als andere leringen is en een liefdevolle leraar zou nooit van iemand anders zeggen dat hij een verkeerde leraar is. Maar de consequentie van deze overtuiging is dat jij óf het bestaan van verkeerde leraren negeert, óf dat je oprecht gelooft dat er geen verkeerde leringen zijn. Dit kan alleen maar wanneer je de myriaden gruweldaden negeert die er op deze planeet plaatsvinden en ik weet heel goed dat er veel spirituele zoekers zijn die met hun hoofd in de wolken lopen en zeggen: “Zie geen kwaad en hoor geen kwaad.”

De waarheid is dat de mensheid juist spirituele leraren nodig heeft, omdat zij al heel lang naar de verkeerde leraren luisteren. Het hoort bij ons werk dat echte spirituele leraren de verkeerde leraren en hun leringen aan de kaak moeten stellen. Het is niet liefdevol om dat niet te doen – het is de hoogste vorm van liefde. Mensen in onwetendheid laten blijven en illusies laten houden, dat zou pas niet liefdevol zijn.