De Oorsprong van Tijd en Ruimte

ONDERWERPEN: Twee manieren om naar God terug te keren – Wat is ruimte en tijd?

Geascendeerde meester Zarathustra, 28 december 2004

Introductie door Jezus: Ik zou graag het Wezen van Licht bij jullie willen introduceren dat in het spirituele rijk bekend staat als Zarathustra. Je zult je misschien afvragen welk verband er bestaat tussen Zarathustra en het christendom, maar zoals ik overal op deze website uitleg, zijn we in de hemel allemaal één. We vormen een universele broederschap van spirituele wezens die als leraar dienen voor de levensstromen die op aarde evolueren en hen de universele principes van zelftranscendentie door het spirituele vuur leren.

Er bestaat echter een rechtstreeks verband, omdat Zarathustra de religie Zoroasterisme stichtte die gebaseerd wordt op een zelfs nog oudere, universele traditie die God als een alles verterend vuur vereert. Dit is de oorspronkelijke, universele religie in het hele materiële universum, want onze God is waarachtig een alles verterend vuur. En zoals je weet, zag Mozes zelf God als een verterend vuur en daardoor is de joods-christelijke traditie een moderne versie van de oude vuurreligies (Exodus 3:2, Deuteronomium 4:24 en 9:3)

Een zelfs meer rechtstreeks verband tussen mijn missie en deze eeuwenoude erfelijke lijn bestaat hieruit dat de drie wijze mannen, de drie magiërs, daadwerkelijk beoefenaars waren van de universele principes van deze oude vuurreligie en heel ervaren in het Zoroasterisme. Toen ik door het Oosten reisde gedurende mijn zogenaamde verloren gegane jaren (waarin ik in werkelijkheid mezelf vond en dus verre van verloren was), heb ik inderdaad een bezoek gebracht aan de drie magiërs. Ik heb instructies over de oude vuurreligie van hen ontvangen en ik heb trouwens een paar van de universele principes ervan in mijn leringen opgenomen.

Het meest duidelijke principe dat ik gebruikte was het concept de doop door het vuur dat echt spiritueel vuur is, het vuur van de Heilige Geest (Matteüs 3:11). Dit vuur is de vernietiger van al het kwaad, alles wat onecht is en al eonen lang wordt dit principe belichaamd door een Wezen van Licht dat in het Oosten bekend staat als Shiva. Ik heb gedurende mijn reizen natuurlijk de Aanwezigheid van Shiva bestudeerd en ik heb inderdaad geleerd zijn vuur aan te roepen, zoals jullie dat geleerd hebben door onze decreten en rozenkransen.

Dus stel ik jullie nu voor aan een magnifiek Wezen van Licht, Zarathustra, die de Heer is van de Orde van Melchizedek waar ook ik het voorrecht van heb, dat ik er deel van uit mag maken. Daardoor behoor ik tot de universele, tijdloze erfelijke lijn van de Hiërarchie van Licht die helemaal teruggaat op het Zuivere Wezen van God. En ik kwam 2000 jaar geleden inderdaad naar de aarde om die lijn voort te zetten, zoals ik vandaag ben gekomen om degenen te helpen die bereid zijn zich in de erfelijke lijn van de echte spirituele leraren uit alle tijden te plaatsen.

Zarathustra:

Ik spreek vanuit het Vuur en ik spreek over Vuur. Op aarde lijkt het alsof vuur de vorm vernietigt en dit klopt voor het aardse vuur. Toch is er een spiritueel vuur dat de vorm niet vernietigt, maar de vorm transcendeert en de energie van God bevrijdt die in de vorm gevangen zit, om meer dan de vorm te worden waarin ze gevangen zat.

Wij, die tot de Hiërarchie van Licht behoren, die helemaal teruggaat tot de Troon van God, komen daarom van het Vuur van God, het spirituele vuur. Wij worden naar de wereld van vorm gestuurd, de tijd en ruimte in, met de bedoeling Gods vuur als geschenk te brengen aan degenen die bereid zijn in Gods vuur te gaan staan en daardoor hun levensstroom, hun wezen, te laten bevrijden van de beperkingen van de vorm. Dit is het vuur dat aan Mozes verscheen, toen hij de struik zag die brandde maar niet verteerd werd, omdat spiritueel vuur niet vernietigt wat echt is. Het versnelt alleen wat echt is, zodat het transcendeert en het meer wordt.

Hoe zit het met het materiële vuur dat niet transcendeert, maar dat wel de vorm vernietigt? Het materiële vuur is een product van de onwil van de mens om te transcenderen en het meer te worden. Dit is het product van een vervorming van de samentrekkende kracht van de Moeder dat wanneer die tot in het extreme is doorgevoerd, een gevangenis wordt die de ziel in een bepaalde vorm gevangen houdt. En de ziel begint te geloven dat ze, óf de vorm niet hoeft te transcenderen, niet hoeft te veranderen, óf dat de ziel niet bij machte is de vorm te transcenderen en zichzelf tijdens dat proces te veranderen.

Wanneer je de samentrekkende kracht van de Moeder gaat vervormen, begin je letterlijk met vuur te spelen. Hoe meer je de materie zichzelf laat samentrekken, hoe dikker ze wordt, tot je het kritieke punt bereikt dat de vorm zo dicht wordt dat ze implodeert, onder haar eigen druk bezwijkt, en daardoor haar uiterlijke vorm niet kan handhaven, maar letterlijk in brand vliegt, die dan de materiële substantie waaruit de vorm gemaakt werd, afbreekt.

Dit is de reden dat er zoveel religies zijn die het concept vuur als hoogste uitdrukkingsvorm van God vereren. En dat is natuurlijk het spirituele vuur waardoor de levensstroom kan transcenderen en meer kan worden. En toch zie je ook enkele religies waarin vuur geassocieerd wordt met de tegenpool van God, namelijk de hel. En dat vuur is het fysieke vuur waarin zielen hun bewustzijn tot het punt samengetrokken hebben dat de vorm zo dicht wordt dat ze instort en zichzelf in de vurige oven van de hel vernietigt.

Twee manieren om naar God terug te keren
Dus zo zie je dat er twee manieren zijn om naar God terug te keren. Je hebt de hoofdweg en een landweg. De hoofdweg is door zelftranscendentie, waardoor je meer wordt tot je alles wordt wat God is. De landweg is je weigering om te transcenderen, namelijk het samentrekken van het zelf tot de levensstroom haar identiteitsgevoel simpelweg niet meer in stand kan houden. Ze wordt daarom door haar eigen verkeerde gebruik van de samentrekkende kracht van de Moeder verteerd. En hoewel de ziel, terwijl ze in haar eigen vurige hel verbrandt, wel naar God terugkeert, keert alleen de energie van de ziel naar God terug. Omdat het van zichzelf gewaarzijn van de Bewuste Jij verteerd wordt in het vuur van de hel dat de ziel zelf heeft gecreëerd. Daardoor wordt de energie waaruit de ziel bestaat, gezuiverd, maar de ziel zelf bestaat niet meer, omdat elk gewaarzijn van het bewustzijn van de ziel en elk zelfgevoel door het vuur verteerd worden. En daardoor wordt de Bewuste Jij niet meer, en wordt God niet verheerlijkt tijdens dat proces.

Daarom bestaat de uitdrukking: “Een mens denkt de juiste weg te gaan, terwijl die eindigt bij de dood.” (Spreuken 14:12). De weg die een mens goed toe lijkt, is de weg van het samentrekken in plaats van zelftranscendentie. Het is de weg die op angst gebaseerd wordt, de angst voor verlies. Je bent bang dat je zou kunnen verliezen wat je hebt en daarom moet jij je eraan vasthouden. En door vast te houden aan wat je hebt, zul je het onvermijdelijk verliezen. Omdat je blijft samentrekken tot je uiteindelijk implodeert. En dat is de reden waarom de Heer Christus zegt: “Wie zijn leven tracht te behouden, zal het verliezen”. Degene die probeert te behouden wat hij bezit, zal blijven samentrekken tot hij alles verliest. Jezus zei dat wie bereid is zijn leven omwille van hem te verliezen, het onsterfelijke leven zal vinden door voortdurende zelftranscendentie.

Dit is het principe dat het essentiële principe van het spirituele pad is, dat waarlijk een pad van vuur is. Door het volgen van dit pad, laat je het spirituele vuur van God in je wezen komen tot het alles verteert wat er niet aan gelijk is. Het verteert alles wat een onevenwichtige manifestatie is die door de samentrekkende kracht van de Moeder teweeggebracht wordt en in plaats van vorm als basis voor zelftranscendentie te scheppen, tracht de Bewuste Jij die vorm permanent te maken. Daardoor wordt de vorm – in de geest van de Bewuste Jij – verheven tot de status van God, omdat alleen God, de hoogste manifestatie van God, permanent en onveranderlijk is.

Zodoende overtreedt je in werkelijkheid het eerste gebod: “Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben” (Exodus 20:3), wanneer je probeert de vorm in stand te houden. Je maakt een gesneden beeld en je zet dat beeld als de absolute waarheid neer en dus een beeld wordt dat nooit zou kunnen veranderen. En toch is er geen enkel beeld in de wereld van vorm dat nooit verandert, omdat het de bedoeling is dat alle aspecten in de wereld van vorm transcenderen tot ze de volheid van God worden.

Wat is tijd en ruimte?
Het verkeerde pad, onderwezen door de valse goeroes van alle tijden dat helemaal teruggaat op de slang in het Hof van Eden en zelfs nog eerder, is dat jij je huidige vorm, dat wat je momenteel bereikt hebt, kunt gebruiken om het zelfgevoel te verheerlijken in plaats van het al van het grotere zelf van God te verheerlijken. En dit verkeerde pad wordt gebaseerd op de illusie dat één deel van God zich van God kan afscheiden en van het geheel kan worden losgekoppeld.

Dit is nu juist de oorsprong van de wereld waarin zoveel zielen tegenwoordig vastzitten, de wereld die door tijd en ruimte wordt bepaald. Dit is de wereld die door tijd en ruimte beperkt wordt en waarin levensstromen die in deze illusie vast zijn komen te zitten, geloven dat ze op een bepaalde plaats worden opgesloten en dat ze op een bepaald moment in de tijd worden gevangen gezet. Toch ontstaat deze illusie uit het bewustzijn dat ervoor gezorgd heeft dat de Bewuste Jij zich van het geheel afgescheiden heeft. Het geheel van God is één, met ontelbare individuele manifestaties, zelfbewuste wezens die constant bezig zijn meer te worden en op die manier God verheerlijken.

Ze zijn net een reusachtige rivier die zich gelijkmatig voortbeweegt. Toch zijn er zielen die weigeren op die stroom mee te gaan en zij proberen eruit te komen. En omdat God hen vrije wil heeft gegeven, mogen ze dit doen. Maar als je uit de rivier bent en niet bereid bent met die rivier mee te gaan, dan kun je niet in de rivier zijn – je moet ergens anders naar toe. De ziel daalt dan door het verlagen van de trilling van haar bewustzijn, af naar een rijk dat door de schijnbaar absolute beperkingen in tijd en ruimte wordt gedomineerd.

Maar wat is ruimte? Het is de afstand tot het eenzijn met het levensweb. En wat is tijd? Het is de afstand in tijd, omdat je niet met de Rivier van Leven meegaat. Dus tijd meet waar je nu bent in vergelijking met waar je geweest zou zijn als je met de Rivier van Leven was meegegaan. En dus loopt de tijd af, want hoe meer je achterop raakt van je oorspronkelijke plaats in de Rivier van het Leven, hoe meer jouw bewustzijn en alles om je heen zich in de ruimte samentrekt. Dus het einde van de tijd duidt het moment aan dat de Bewuste Jij het kritieke punt bereikt waarop hij niet meer zijn gevoel van zelfgewaarzijn kan handhaven en daarom implodeert en in het vuur van de hel verbrandt.

Deze lering is een geschenk van de hiërarchie van spiritueel vuur, de Hiërarchie van Licht. Als je erover na wilt denken, als je ons wilt aanroepen – in welke vorm je ons ook maar kunt accepteren – kun je deze lering gebruiken om je te bevrijden van het pad dat de mens goed toe lijkt. En je kunt opnieuw in de Rivier van het Leven stappen en je erin onderdompelen en met de rest van ons meegaan, die waarachtig je broeders en zusters in geest zijn. Daarom zeg ik jullie dat een woord tegen de wijze, genoeg moet zijn. Laten degenen die oren hebben, horen. En aldus verzegel ik jullie in het vuur van God, het vuur waarvan ik een individualisatie ben, op aarde bekend als Zarathustra. Maar ik heb lang geleden die specifieke uitdrukkingsvorm al getranscendeerd en ben meer van God geworden, zoals jullie meer kunnen worden. Amen.