Elke tegenstander is een product van jouw gemoedsgesteldheid

ONDERWERPEN: Psychiaters vormen alleen een bedreiging als jij dat wilt – een tegenstander zoeken – geen excuus om niet de Christus te zijn – jouw innerlijke strijd gaat door tot je van mening verandert – streef naar evenwicht – psychologen veroordelen in het ideale geval niet jouw overtuigingen – sommige psychologen zijn fanatiek – een tegenstander is het product van jouw gemoedsgesteldheid – de Christus zijn vereist niet dat je een onevenwichtige mening hebt

Vraag: Ik heb een heel belangrijke vraag. Wanneer we naar de geschiedenis kijken, kunnen we zien dat mensen vele malen heel erg agressief werden aangevallen vanwege hun overtuigingen. Bijvoorbeeld duizenden of miljoenen mensen werden levend verbrand op de brandstapel. Ook in het Duitsland van Hitler zijn er zelfs miljoenen mensen gedood. Ook in concentratiekampen.
En nu misschien in de beschaafdere wereld: Psychiaters?
Zijn psychiaters een bedreiging voor ons?
Ik bevond me in een zeer ongemakkelijke situatie toen ik sprak over wonderen die ik had ervaren door jouw leringen, technieken en die van andere geascendeerde meesters, te gebruiken. En één man haatte me zo erg dat hij heeft gezegd dat ik een mentale ziekte had en in een psychiatrisch ziekenhuis moest worden opgesloten… en ik begin te denken dat ik misschien wel een keer een psychiater tegenkom. Moeten wij studenten van spirituele leringen ons voorbereiden op zo’n situatie?
En er is een belangrijke vraag: Zijn psychiaters een bedreiging voor ons? Is het gepast dat zij mensen in psychiatrische ziekenhuizen opsluiten vanwege hun wonderen en spirituele overtuigingen, die voor veel mensen zo vreemd, zelfs ziekelijk, lijken?
En hoe gaan we om met deze dreiging (als het een dreiging is)?
Dus hoe kunnen we iets hardop van de daken schreeuwen naar anderen wanneer het zo’n bedreiging voor ons vormt om dat te doen? Hoe kunnen we net als jij hardop over het koninkrijk van God spreken? Bewaakt God onze veiligheid? Of misschien is het een risico en de kosten die we allen moeten dragen om Gods koninkrijk en verlossing te krijgen? Misschien zijn er wel meer risico’s en bedreigingen zoals deze? En hoe overwinnen we angst? Leg dit alsjeblieft uit.

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels (10 augustus 2010):

Laten we dit voor het persoonlijke niveau en het niveau van de samenleving bekijken, te beginnen bij het persoonlijke niveau.

Als jij, als spiritueel zoeker, wil dat psychiaters een bedreiging voor je vormen, dan heb jij – vanwege de Wet van Vrije Wil – helemaal het recht om die ervaring te krijgen. Elk willekeurig beeld dat jij op de kosmische spiegel projecteert, wordt op den duur naar je gereflecteerd in de vorm van materiële omstandigheden.

Zoals we vaak en vanuit verschillende standpunten zeggen, zitten sommige spirituele zoekers nog steeds vast in, of worden in ieder geval gedeeltelijk verblind door, de epische denkwijze. In deze gemoedstoestand ben je opzettelijk – maar onwetend voor je onbewuste geest – bezig een tegenstander te zoeken die je tot een bedreiging kunt maken, zodat je het excuus hebt om niet de volledige verantwoordelijkheid voor je eigen gemoedstoestand te nemen. De onderbewuste overtuiging zou bijvoorbeeld kunnen zijn dat je pas vrede krijgt, of Christusschap tot uitdrukking mag brengen, als er aan bepaalde voorwaarden in de buitenwereld is voldaan. En er wordt niet aan voldaan, omdat de tegenstander tegenstand biedt aan de ‘perfecte’ omstandigheden waarin jij vrede zou kunnen hebben, of de Christus zijn. Daardoor krijg je een excuus om de tegenstander te bestrijden in plaats van jouw Christusschap te manifesteren en tot uitdrukking te brengen – wat je ongeacht de omstandigheden in de buitenwereld zou moeten doen, omdat ALLE materiële omstandigheden tegenstand bieden aan het tot uitdrukking brengen van het Christusschap.

In werkelijkheid is er niet zo’n tegenstander, maar omdat de wereld momenteel zo beïnvloed wordt door de dualistische denkwijze, kun je altijd een schijnbare tegenstander vinden. De reden daarvoor is dat jij degene bent die het mentale beeld creëert van een archetypische tegenstander. En omdat je niet bereid bent om de verantwoording voor jouw gemoedstoestand te nemen, overtuig jij jezelf ervan dat er echt een tegenstander bestaat die klaar staat om je het volgende moment neer te halen, volledig onafhankelijk van je bewustzijnsstaat.

Omdat je dit mentale beeld op de maatschappij waarin je leeft projecteert, zal er op den duur iemand komen die de deugdelijkheid van jouw beeld lijkt te bevestigen – en dan zeg je dat die persoon of groep personen jouw persoonlijke tegenstander zijn. Hoe meer je ‘worstelt’ met de tegenstander, hoe meer het lijkt of de tegenstander terugvecht (en in sommige gevallen kan de tegenstander in feite terugvechten, omdat de mensen in die groep ook in de dualistische denkwijze vastzitten). Dus zal alles wat de tegenstander doet jouw mentale beeld bevestigen dat dit echt jouw tegenstander is.

Hoe lang moet die strijd nog doorgaan? Nu, omdat jij onderdeel van de strijd bent die in jouw geest plaatsheeft, moet die doorgaan tot jij beslist dat je genoeg van deze ervaring hebt en dan beslist om opnieuw over de mentale beelden na te denken die jij op de buitenwereld projecteert. Zoals onlangs in een ander antwoord werd gezegd: Sommige mensen hebben hun eigen regering tot tegenstander gebombardeerd en deze strijd kan nooit de Gouden Eeuw tot stand brengen.

Geen enkele spirituele leraar kan je ervan overtuigen dat die worsteling alleen maar in jouw geest bestaat tot je bereid bent om kritisch te kijken naar de manier waarop jij het leven waarneemt, wat inhoudt dat jij het leven beziet door het filter van de dualistische denkwijze dat er een tegenstander moet zijn. Dit kan daarna het besef tot stand brengen dat jouw waarneming van het leven geen passieve activiteit is van externe omstandigheden zien die onafhankelijk van jouw geest bestaan. Het is een actieve activiteit waarbij jij mentale beelden op de kosmische spiegel projecteert die ze slechts kan weerkaatsen in de vorm van iets wat op omstandigheden in de buitenwereld lijkt. Dit is bewezen door de kwantumfysici voor degenen die bereid zijn om verder dan hun waarneming te ‘zien’.

Natuurlijk wordt waarneming, zoals elders werd uitgelegd, geboren uit een bepaalde mentale staat en als de Bewuste Jij zichzelf eenmaal herkent als iemand die wordt gebaseerd op die mentale staat, ‘kijkt’ hij door het filter van zijn ego. En het ego zelf kan nooit de mentale staat waaruit hij werd geboren, onderzoeken. Daardoor transcendeert het ego nooit de mentale staat die een tegenstander wil. Wat betekent dat je enkel kunt ontsnappen door de Bewuste jij te laten herkennen dat hij zuiver gewaarzijn is en daardoor niet alleen boven de waarneming van het ego, maar ook de mentale staat waar hij uit voortkomt, staat.

Als je deze website zorgvuldig bestudeert, zie je dat ik herhaaldelijk spirituele zoekers aanmaan om naar evenwicht te streven en extremen te vermijden. En als je dit advies opvolgt, zullen psychiaters feitelijk geen bedreiging voor je vormen en zul je niet in gevaar zijn om te worden ‘opgesloten in een psychiatrische inrichting’. De reden is eenvoudig. Een psychiater die getraind is, zal je feitelijke spirituele of religieuze overtuigingen niet evalueren, omdat de psychiater erin getraind is om alle overtuigingen te zien als het product van de geest (die zoals ik zojuist heb uitgelegd, niet incorrect is voor iemand die nog geen Christusbewustzijn heeft bereikt).

Zodoende zal een professionele psychiater, hoewel jij of bepaalde mensen om je heen je spirituele overtuigingen misschien vreemd vinden, niet eens ernaar kijken, maar zich op jouw gedrag richten. Enkel wanneer er een duidelijk verband bestaat tussen jouw spirituele overtuigingen en onevenwichtig of extreem gedrag worden jouw overtuigingen een probleem. En zelfs dan zal een psychiater geen probleem hebben met je overtuigingen, maar die enkel aanpakken in een poging jouw onevenwichtige gedrag om te buigen.

Ik spreek hier natuurlijk over psychiaters die zich aan hun professionele opleiding houden. Volgens die zijn alle overtuigingen een product van de geest, wat inhoudt dat zelfs de overtuiging dat er geen God is, een product van de geest is. Natuurlijk zijn er ook psychiaters die hun professionele afstand niet kunnen bewaren en die zelf zijn gaan geloven dat het geloof in het materialisme niet een overtuiging maar een feit is. En zulke ‘religieuze’ materialisten kunnen misschien wel net zo fanatiek worden als ‘religieuze’ religieuze mensen.

Maar mijn punt is dat het mijn aanbeveling voor alle spirituele zoekers is naar evenwicht te streven, wat natuurlijk inhoudt dat je de dualistische denkwijze en de epische strijd transcendeert. Als jij jezelf in die epische strijd laat blijven, dan zul je in deze dageraad van het Aquariustijdperk ‘gedwongen’ worden door de groei in het collectieve bewustzijn om jouw epische denkwijze steeds extremer te maken om die te kunnen handhaven. En dit zal dan daadwerkelijk tot onevenwichtig gedrag leiden dat misschien de aandacht van counselors, psychologen, psychiaters of zelfs handhavers van de wet trekt.

Als je op zulke situaties reageert vanuit de epische denkwijze, stel je deze professionals aan – die in het algemeen slechts hun werk proberen te doen – tot je nieuwe tegenstanders en je gebruikt dan je epische overtuigingen om nog meer onevenwichtig gedrag te rechtvaardigen. Dit kan inderdaad tot een neerwaartse spiraal leiden die er misschien mee eindigt dat je in een psychiatrische inrichting of gevangenis terechtkomt (in extreme gevallen kan het er zelfs toe leiden dat mensen doen wat bekend staat als ‘met behulp van de politie zelfmoord plegen’). Ik heb liever dat degenen die echte studenten van deze website zijn, zo’n spiraal vermijden. Natuurlijk buig ik me voor de Wet van Vrije Wil en jouw behoefte om elke ervaring te krijgen die je wilt om de epische denkwijze te transcenderen. Sommige mensen moeten echt deze denkwijze tot in het uiterste doorvoeren voor ze beseffen dat ze niet meer tegen een tegenstander willen vechten – en dan beslissen dat ze de denkwijze loslaten die een tegenstander creëert (en daarmee de kosmische spiegel ‘dwingt’ om hen een fysieke tegenstander te sturen).

Ik besef dat sommigen op mijn eigen leven zullen wijzen of de vorige levens van andere geascendeerde meesters en zeggen dat de Christus zijn inhoudt dat je een onwrikbaar standpunt inneemt. Maar een standpunt innemen voor de waarheid is NIET hetzelfde als onevenwichtig of extremistisch gedrag vertonen. Er zijn inderdaad veel mensen die een onwrikbaar standpunt innemen en ervoor zijn vervolgd, maar als je goed kijkt, zie je dat ze geen standpunt hebben ingenomen dat op een onevenwichtige gemoedstoestand werd gebaseerd. Evenmin zijn er veel mensen die er vast van overtuigd zijn dat ze opkwamen voor hogere principes, maar die in werkelijkheid werden gemotiveerd door de behoefte van het ego om ofwel te vechten tegen iemand, of zich boven anderen te verheffen.

Met andere woorden, de actie in de buitenwereld van een standpunt innemen, kan door zowel de Christusgeest als de geest van je ego worden gemotiveerd. En alleen de mensen die streven naar evenwicht, vermijden dat ze in de val lopen die door hun ego werd geplaatst en daardoor ‘opkomen’ voor hun eigen mentale beelden in plaats van een hogere waarheid. Wat is het verschil? Nu, tot op zekere hoogte zou je misschien kunnen kijken naar de bereidheid van mensen om degenen te vergeven die ze vervolgen. Degenen die door hun ego worden gemotiveerd, raken in de dualistische strijd verzeild en zullen de verantwoording en de schuld buiten hen leggen – en dus niet bereid zijn om te vergeven (Natuurlijk zet de wens van het ego om de verantwoording buiten zichzelf te projecteren hen ertoe aan om een standpunt in te nemen). Degenen die echt uit de Christusgeest komen, zullen natuurlijk bereid zijn te vergeven, zoals in mijn uitspraak: “Vader vergeef het ze, want ze weten niet wat ze doen.” Je zou ook het leven van Thomas More kunnen bestuderen en hoe hij niets anders deed dan de egoïstische koning vergeven, die hem ter dood had veroordeeld.

We gaan nu een tijdperk in, waarin het steeds moeilijker wordt om op te komen voor de waarheid zonder extremistisch gedrag te vertonen. Met andere woorden, hoewel andere mensen of zelfs de samenleving in het algemeen jouw gezichtspunten extreem kunnen vinden, hoeft jouw gedrag niet extreem te zijn. In feite zul je in dit tijdperk, meer invloed hebben door op een evenwichtige manier een standpunt in te nemen en een evenwichtige benadering te onderwijzen – in tegenstelling tot wat als de fanatieke benadering van spiritualiteit wordt gezien. De geschiedenis heeft genoeg religieuze fanatici gekend. Wat het Aquariustijdperk nodig heeft, zijn mensen die spirituele principes kunnen toelichten op een manier die de bevolking kan begrijpen en mee om kan gaan, omdat het resoneert met iets – en zodoende iets wekt – in hen.