Fundamentele leringen over hoe studenten van de geascendeerde meesters meer invloed op de wereld kunnen uitoefenen

ONDERWERPEN: De kloof tussen het bewustzijn van de geascendeerde meesters en hun studenten – de lering in jou tot leven laten komen – een levende lering – de sleutel van kennis gebruiken om de lering te integreren – de lering in de buitenwereld tot een doel op zich maken – je kunt geen invloed uitoefenen door de uiterlijke lering te gebruiken – slechts door rechtstreeks met de meesters te werken heb je invloed – studenten moeten kijken waarom zij de wet niet hebben toegepast – de lering gebruiken om de catch-22 te versterken – Christusschap is geen egotrip om de wereld te redden – gemeenschap van de Heilige Geest – verlamd door de angst om een fout te maken – zucht naar superioriteit – evenwicht en onthechting – in jezelf opgaan – proberen het gescheiden zelf te verheffen in plaats van al het leven – veel mensen nodig om de wereld te redden – universele ideeën aanprijzen in plaats van een specifieke organisatie – het redderssyndroom – een ware student worden – echt het spirituele evenwicht bewaren – het ware pad begrijpen – het pad demonstreren – het doel is niet om veranderingen in de buitenwereld aan te brengen – de leringen vereenvoudigen – in je eigen onderhoud kunnen voorzien – jouw persoonlijke missie is jouw persoonlijke Christusschap te demonstreren – individualiteit en gemeenschap – de Gouden Eeuw richt zich op het proces, niet het resultaat – verder dan de dualistische strijd gaan

Vraag: Waarom hebben studenten van de geascendeerde meesters niet meer invloed op de wereld gehad? Waarom zijn de mensen niet op de loop gegaan met de leringen en hebben die niet in diverse contexten naar buiten gebracht? Waarom hebben zij niet aangetoond dat de leringen van de meesters een uniek perspectief op zo ongeveer elk gebied van het leven kunnen geven? Waar wachten de mensen op?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Ik kan je zeggen dat de vraag die jij stelt, vaak wordt besproken tijdens onze vergaderingen in het geascendeerde rijk. Ik kan je echter ook zegen dat wij, de geascendeerde meesters, een andere visie op deze kwestie hebben dan de meeste mensen die zichzelf als studenten van de geascendeerde meesters beschouwen.

Er bestaat een kloof tussen het perspectief van de niet geascendeerde studenten en hun geascendeerde leraren. Vanzelfsprekend is het de bedoeling dat wij leringen uitbrengen die kunnen worden bestudeerd door niet geascendeerde wezens, om die kloof te verkleinen. Maar zoals de vraag hier aantoont, is dit geen gemakkelijke taak, want als het gemakkelijk was, dan zouden onze studenten inderdaad een directere en zichtbaardere invloed op de wereld hebben gehad. Maar wij zien trouwens wel dat onze studenten momenteel niet aan hun hoogste potentieel voldoen en wij zouden de kloof tussen het potentieel en de werkelijkheid wel kleiner willen maken, zodat mensen hun goddelijke plan ten volle kunnen uitvoeren.

Dus laat me een poging wagen om hier wat leringen over te geven en laat ik dan beginnen met de bovenstaande vraag anders te stellen. De echte vraag is waarom sommige mensen een lering kunnen bestuderen die direct door de geascendeerde meesters wordt gegeven – en dus een levende lering, het Levende Woord is – zonder dat die lering in hen tot leven komt en daardoor spontaan een uitdrukkingsvorm in de wereld zoekt?

De hele uitleg is complex en ik zal het breder uit de doeken doen in het boek over het pad naar Christusschap. Laten we echter beginnen te kijken naar de mechanismen die in de situatie spelen. Wat wij de laatste eeuw hebben gedaan met betrekking tot leringen verschilt niet zoveel van de manier waarop waarachtige spirituele en religieuze leringen door de eeuwen heen naar buiten zijn gebracht. Het is het proces van directe openbaringen op een nieuw niveau brengen, maar het blijft hetzelfde basale proces. Iemand verhoogt zijn of haar bewustzijn naar het niveau van de geascendeerde meesters en wordt de open deur om een lering te geven die door mensen kan worden bestudeerd die (nog) NIET in staat zijn om hun bewustzijn tot ons niveau te verhogen.

Met andere woorden, het proces wordt geboren uit het feit dat er een kloof is tussen het bewustzijn van de meeste mensen en het bewustzijn van de geascendeerde meesters. Iemand overbrugt die kloof en wij brengen een levende lering uit, waarmee ik bedoel dat het van een hoger bewustzijnsniveau komt dan het bewustzijn van de collectieve geest. Dit in tegenstelling tot leringen die hun oorsprong hebben op hetzelfde bewustzijnsniveau of één die enigszins hoger is, maar niet op het niveau van het geascendeerde rijk.

Maar hoewel een lering leeft wanneer hij wordt gegeven, de lering wordt zodra die in woorden tot uitdrukking wordt gebracht, zodat die naar andere mensen kan worden gecommuniceerd, gewoon weer een lering in de buitenwereld. De leringen van de geascendeerde meesters zijn niet zo bijzonder dat men ze van een ander kaliber beschouwt, zoals de Bijbel (waarvan delen ook door directe openbaring werden gegeven) Het ‘bijzondere’ begint wanneer mensen de uiterlijke lering bestuderen, maar wat ik de ‘sleutel tot kennis’ noemde, gebruiken om verder dan de lering te kijken. Ze integreren die lering dan, waardoor de lering in hen tot leven komt. En wanneer de lering in jou tot leven komt, zal hij een creatieve spanning opbouwen die probeert zich door jou tot uitdrukking te laten brengen, zodat de lering niet alleen jou helpt, maar ook via jou anderen.

Dus het mechanisme is simpel. De reden dat we een lering moeten geven, is dat er een kloof zit tussen het bewustzijn van ons en het bewustzijn van de meeste mensen, zodat zij niet van binnenuit onze aanwijzingen kunnen ontvangen. Ze zijn het koninkrijk van God nog niet ingegaan dat – zoals ik heb gezegd – binnenin jou zit. Maar juist het feit dat er een kloof is, maakt het moeilijk voor de mensen om de lering te gebruiken op de manier waarop die wordt bedoeld. Ze vallen vaak ten prooi aan de verleiding die je in de meeste religies ziet, namelijk dat zij zich op de uiterlijke lering richten en de lering tot een doel op zich maken, in plaats van de lering als een middel tot een doel te zien – namelijk rechtstreekse communicatie met ons.

De meeste studenten van geascendeerde meesters zijn in een cultuur opgegroeid die heel erg wordt beïnvloed door het massabewustzijn – zoals in de hoofdreligies uitvergroot wordt – door de uiterlijke lering, de organisatie, de leider te verafgoden. Dus in plaats van mij als de enige zoon van God te verafgoden, verafgoden ze dan een specifieke boodschapper als de enige die direct kan communiceren met de geascendeerde meesters. Daardoor geloven ze, óf dat er nooit een andere boodschapper kan komen, óf dat zij niet persoonlijk met ons kunnen communiceren. Dit bewustzijn is uiterst krachtig op deze planeet en veel studenten van geascendeerde meesters hebben zich er nog niet van bevrijd en veranderen daardoor onvermijdelijk een levende lering in nog een dode doctrine of organisatie.

Wat we hier zien, is dat onze progressieve openbaring door precies dezelfde wet wordt geleid als die ik in mijn parabel heb beschreven over de dienaren die hun talenten vermenigvuldigden. Wij, de geascendeerde meesters, kunnen een lering door directe openbaring naar buiten brengen, maar als er niet een kritieke massa studenten is die die lering vermenigvuldigen, dan kunnen de openbaringen niet door die organisatie blijven komen. En. Als de studenten de lering niet vermenigvuldigen, valt er niets te vermenigvuldigen, wat verklaart waarom veel van de studenten geweldige ideeën hebben, maar die niet lijken te kunnen manifesteren in het materiële rijk. De reden is dat dit bij mensen onmogelijk is, maar bij God is alles mogelijk.

Wat ik bedoel, is dat je geen invloed op de wereld kunt hebben door een uiterlijke lering die wij hebben uitgegeven, toe te passen op eigen kracht. Je kunt enkel invloed hebben door die lering te vermenigvuldigen waardoor je wat jij aanbiedt, kunt vermenigvuldigen, dat je dan weer kunt vermenigvuldigen – en zo voort tot onze gezamenlijke inspanningen de traagheid van het massabewustzijn doorbreken en er een omslag in dat bewustzijn plaatsheeft. Onze studenten kunnen de wereld niet op eigen kracht veranderen – het moet een gezamenlijke inspanning zijn. Maar die gezamenlijke inspanning hangt af van of de studenten vermenigvuldigen wat wij geven – en dat blijven doen.

Nu, ik weet dat op dit punt veel studenten denken dat ze toch zeker het een en ander hebben gedaan aan die dingen in de buitenwereld, waaronder een gesponsorde organisatie steunen, decreten opzeggen, de leringen bestuderen en zo voort en waarom is hier dan niets ‘uitgekomen’? Welnu, mijn geliefden, ik zou graag willen dat jullie erkennen dat de wet absoluut altijd werkt.

Het universum is een spiegel en wanneer jij je talenten vermenigvuldigt, ZULLEN wij jou inspanningen vermenigvuldigd uitschenken en de fysieke resultaten zullen zich manifesteren. Er kan van onze kant niets misgaan, dus de enige verklaring is dat onze studenten – ondanks hun goede bedoelingen en inspanningen – de wet niet hebben toegepast. Zij denken misschien dat ze de wet hebben toegepast, maar als ze dat hadden gedaan, dan zouden de resultaten er vanzelfsprekend en onweerlegbaar zijn. Dus moet je, wanneer er geen resultaten zijn, maar eens nadenken over het gezegde van Albert Einstein dat ‘als je hetzelfde blijft doen en andere resultaten verwacht, je gek bent.’

De vraag wordt dan of degenen die zich studenten van de geascendeerde meesters noemen, bereid zijn erover na te denken of zij de wet misschien niet helemaal goed hebben begrepen. Dit vraagt van hen dat zij naar de balk in hun eigen oog kijken, zoals ik 2000 jaar geleden heb gezegd. Sommige studenten hebben echter geredeneerd dat dit niet op hen van toepassing is – omdat zij studenten van geascendeerde meesters zijn en de hoogste lering op de planeet hebben, wat inhoudt dat zij boven die fase staan natuurlijk. Welnu, mijn geliefden, als je op aarde bent geïncarneerd, sta je NIET boven het zoeken naar de balk in jouw eigen oog.

Het proces om de spirituele blindheid te overwinnen die verhindert dat de wet werkt, zou heel erg accelereren als de mensen gebruik zouden maken van de leringen over het ego en de nieuwe rozenkransen en invocaties van Moeder Maria.

De vergelijking is simpel. De wet werkt onfeilbaar, net als een gewone spiegel. Als jij naar de spiegel glimlacht, glimlacht die terug. Als je echt de leringen van de geascendeerde meesters vermenigvuldigt, ZAL de opbrengst van ons octaaf naar buiten komen en dit ZAL vanzelfsprekend invloed op de wereld hebben. Als de opbrengst er momenteel niet is, heb je de leringen niet echt vermenigvuldigd. En de ENIGE factor die kan verhinderen dat je de leringen niet vermenigvuldigd, is jouw ego. Maar het ego kan je dit alleen maar verhinderen zolang jij niet ziet wat hij is – omdat jouw angst of hoogmoed (die beide uit de illusie van gescheidenheid ontstaan) je laten denken dat jij daar niet naar hoeft te kijken.

Dus komen we weer terug bij het eeuwenoude probleem dat het dualiteitsbewustzijn een gesloten lus vormt, een spirituele catch-22. We geven een lering omdat er een kloof is, maar juist het feit dat die kloof bestaat, verhindert dat de mensen de lering gebruiken om die kloof overbruggen. Wat is het ENIGE dat die impasse kan doorbreken? Dat de studenten wakker worden en eerlijk naar de balk in hun eigen oog beginnen te kijken. Wanneer je bewust een aspect van je ego ziet en ervoor kiest dat op te geven, DAN heb je een stap voorwaarts gedaan op het pad – en DAN heb je de lering vermenigvuldigd.

Laat me duidelijk maken wat wij graag willen dat er gebeurt. We willen graag dat onze studenten hun innerlijke persoonlijke gemeenschap ontwikkelen, zodat zij leiding van hun hogere zelf en van ons kunnen ontvangen. Dit is de ENIGE manier waarop jij jouw goddelijke plan kunt vervullen, want het kan je niet van buitenaf worden gegeven. Als de motivatie niet van binnenuit komt, dan zal het niet door de tegenstand van het massabewustzijn heen dringen. Je kunt je goddelijke plan niet vervullen door te doen, maar slechts door te ZIJN.

Dus het ware doel van elke willekeurige lering is dat die dient als stapsteen voor de studenten om spirituele onafhankelijkheid te ontwikkelen – wat persoonlijk Christusschap inhoudt. Maar dit betekent nog NIET dat mensen op een egotrip gaan en in hun eentje de wereld proberen te redden. Wat het wel betekent, is dat wanneer – en ENKEL wanneer – studenten onafhankelijk van hun ego worden, zij bijeen kunnen komen in de echte gemeenschap van de Heilige Geest. Deze gemeenschap wordt gebaseerd op het eenzijn van de leden met elkaar beneden (horizontaal of Omega) en eenzijn met de geascendeerde meesters boven (verticaal, Alpha). Met andere woorden, het succes van de studenten en hun gemeenschap op aarde hangt af van de vermenigvuldiging door het geascendeerde rijk, maar deze vermenigvuldiging zal pas komen wanneer een kritieke massa studenten hun ego heeft overwonnen en een ware gemeenschap van eenzijn heeft gevormd.

Er zullen altijd wel een paar mensen zijn die in een officiëlere of meer openbare rol zullen dienen om nieuwe leringen en ideeën naar buiten te brengen, maar elk lid van de gemeenschap is in staat om innerlijke leiding te ontvangen over zijn of haar goddelijke plan. De mensen gebruiken de leringen in de buitenwereld als richtlijn om zich op één lijn te brengen met hun hogere Zelf en de illusies van het ego te doorzien. Dan kunnen de mensen in de ware geest van eenzijn bijeenkomen, waardoor je elkaars inspanningen vermenigvuldigt en oneindig meer bereikt dat één van jullie alleen had kunnen doen. Het Aquariustijdperk is niet het tijdperk van het individu, maar dat van de gemeenschappelijke inspanningen. Maar voor er een gemeenschap kan zijn, moeten de leden een eenheid vormen door zich van hun ego en het massabewustzijn af te scheiden.

Wat betekent dit praktisch gezien? Nu, het patroon dat wij zien, is dat veel studenten het moeilijk vinden om een evenwichtige benadering te zoeken om de leringen toe te passen en na te leven. Ze hebben over het algemeen de neiging om tot één van de volgende uitersten te vervallen:

* Het ene is dat de mensen zo bang worden om een fout te maken dat zij niets durven te doen. Ze worden passief en weigeren om contact te maken met hun innerlijke creativiteit; in plaats daarvan willen ze dat wij, of de boodschapper, hen vertelt wat ze moeten doen. Maar wij kunnen je dat pas zeggen als je bereid bent te vermenigvuldigen wat wij al hebben gegeven door ermee te experimenteren. Dit zijn de mensen die volgelingen worden van de leringen, maar die nooit willen opvallen tussen de mensen of persoonlijk het initiatief te nemen. Ze zijn misschien heel erg bereid om te doen wat hen gezegd wordt, maar ze zijn erg terughoudend om de persoonlijke verantwoording te accepteren. Ze zijn vaak geneigd tot wat ik grijs denken noem. Omdat ze geen initiatieven ontplooien, kunnen zij niet echt hun talenten vermenigvuldigen.
* Het andere uiterste zijn mensen die maar al te graag bereid zijn om de leiding te nemen en iets te doen, maar ze doen dat uit verlangen om te tonen hoe superieur ze zijn. Ze willen opvallen in de menigte en erkenning ontvangen van ons en de wereld. Dit leidt tot een fundamentele onevenwichtigheid en hoewel zulke mensen veel doen, vermenigvuldigen ze niet echt hun talenten. Deze mensen zijn vaak heel actief en proberen in leiderschapsposities te komen. Als ze niet zo’n positie krijgen, worden ze vaak heel kritisch op het leiderschap en praten altijd over hoe de dingen hadden moeten worden gedaan. Ze zijn geneigd tot wat ik zwart-witdenken noem en ervan overtuigd dat zij gelijk hebben en dat iedereen die het niet met hen eens is, ongelijk heeft. In feite gedijen ze het beste als ze de tegenstander van andere mensen zijn, hetzij in de organisatie of de maatschappij in ruimere zin. Daardoor maken ze vaak onevenwichtige beslissingen die rampzalige resultaten hebben of helemaal geen resultaat.

De eerste reactie laat de mensen denken dat zij geen directe gemeenschap met ons kunnen hebben of twijfelen eraan of hun leiding wel klopt. De tweede reactie laat de mensen denken dat zij gemeenschap hebben en gebruiken dat vaak om andere mensen te dwingen zich daaraan te onderwerpen. Ze zijn er in het algemeen van overtuigd dat hun gemeenschap wel klopt, maar vanwege hun onevenwichtige aanpak is dit maar zelden waar. Wat betekent dat de gemeenschap die zulke mensen beweren te hebben, uit hun onderbewuste geest of van lagere krachten afkomt. Dat vertelt hen wat ze willen horen – in tegenstelling tot de geascendeerde meesters die zeggen wat je moet horen.

Dus de echte vraag is de behoefte aan evenwicht die tot onthechting leidt. En pas wanneer je onthecht bent, kun je accurate innerlijke gemeenschap hebben met de echte geascendeerde meesters. Want als je uit het evenwicht bent bij één van die twee uitersten die ik heb beschreven, zal je egocentrische wereldbeeld jouw innerlijke leiding kleuren. Zodoende kunnen degenen die niet in evenwicht zijn, geen accuraat onderscheidingsvermogen hebben en zonder onderscheidingsvermogen kun je het rechte en smalle pad niet bewandelen door communicatie met ons te hebben en dat te onderhouden.

Als je naar beide reacties kijkt, zie je dat het dezelfde basale psychologische problemen zijn, namelijk gerichtheid op jezelf, een vorm van opgaan in jezelf. Het probleem is dat zulke mensen gericht zijn op het gescheiden zelf en niet proberen het Al, het Ene zelf, te verheffen. Dit is een fundamentele onevenwichtigheid die hen zal polariseren in één van de uitersten. Opgaan in jezelf leidt tot te veel nadenken over wat anderen van ons vinden. Voor sommigen wordt dit tot uitdrukking gebracht door de angst om fouten te maken, dus zouden ze liever helemaal niets doen dan een fout maken. Voor anderen wordt dit tot uitdrukking gebracht door het verlangen om zichzelf te verheffen, wat ervoor zorgt dat ze heel actief zijn zonder te zien dat hun handelingen erg uit het evenwicht zijn en daardoor niet tot het gewenste resultaat kunnen leiden. Als je eerlijk naar de studenten van geascendeerde meesters kijkt, die je kent, zie je dit patroon. Als je naar jezelf kijkt, dan…

ENKEL wanneer mensen dit ontstijgen, kunnen ze eenheid bereiken met elkaar en met ons. En ENKEL door deze eenheid kunnen zij hun talenten vermenigvuldigen. Hoe kan dat?

Het bewustzijn van de antichrist probeert het gescheiden zelf te verheffen tot een superieure status op aarde dat God ons gescheiden zelf wel moet toelaten in zijn koninkrijk – zo redeneert jouw ego in ieder geval. In werkelijkheid kan dit nooit werken en het doel van de geascendeerde meesters is om de mensen bewust te maken van de futiliteit die het verkeerde pad is en de dualistische strijd die het opwekt.

We proberen al het leven te verheffen, want we zien het onderliggende eenzijn in alle verschijnselen. De studenten van de verkeerde hiërarchie proberen zichzelf – of hun groep – te verheffen tot een superieure status vergeleken met andere mensen. De naakte waarheid is dat het heel goed mogelijk is dat mensen lid zijn van een organisatie van geascendeerde meesters en onze leringen nog altijd gebruiken als poging om het gescheiden zelf te verheffen. Zulke mensen doen misschien wel grote moeite – vanuit de angst-hoogmoed-dualiteit die de schaduw van het ego is – maar zij vermenigvuldigen NIET hun talenten.

Wat we duidelijk zien bij veel van onze studenten zijn onzuivere motieven. Ze beweren dat ze iets voor ons doen, maar hun ware motief is dat ze denken dat wij dan iets voor hen moeten doen. Dit is een uitdrukkingsvorm van de basale illusie van het ego, die door de eeuwen heen veel religieuze mensen heeft laten denken dat zij hun toegang tot de hemel kunnen kopen of afdwingen door te doen wat hun religie hen voorschrijft op aarde. Maar zoals ik 2000 jaar geleden tussen de regels door heb gezegd, en zoals we tussen de regels door hebben gezegd in onze moderne leringen, dat dit nooit zal werken.

Je zult NOOIT het bruiloftsfeest betreden als je het kleed van het Christusbewustzijn niet draagt. Wat is het Christusbewustzijn? Dat je zegt dat jij je één ziet met God Boven en één met alle mensen beneden. Dan zijn je inspanningen niet meer gericht op het verheffen van het gescheiden zelf. In plaats daarvan ben je gericht op het verheffen van al het leven. Je houdt dan van je naaste als van jezelf, omdat jij je naaste ziet als jezelf – als onderdeel van het Ene Zelf. Enkel wanneer je probeert het Al te verheffen, vermenigvuldig jij je talenten, en alleen dan komt de stroom naar jou terug. We hebben gezien hoe studenten decennia lang grote inspanningen in de buitenwereld hebben verricht die gebaseerd worden op deze valse motieven, maar omdat ze hun talenten niet daadwerkelijk vermenigvuldigd hebben, kunnen we hen niets terugsturen. De wet is onverbiddelijk.

Veel studenten hebben onze leringen gebruikt om de mentaliteit te ontwikkelen dat ze gescheiden van de wereld zijn, vervolgd worden, of beter dan anderen zijn. Dit kan ENKEL uit het gescheiden zelf voortkomen dat alles kan vervormen, zelfs een lering van een geascendeerde meester. Degenen die onze leringen echt internaliseren, zullen het gescheiden zelf overwinnen en daardoor in toenemende mate eenzijn met al het leven gaan ervaren, wat hen ervan weerhoudt om zichzelf of hun organisatie apart te zetten.

Het ego blijft tot in eeuwigheid denken dat hij God voor de gek kan houden, omdat het ego nooit zijn eigen bedrog door heeft. Maar de geascendeerde meesters houd je met geen enkel spelletje van jouw ego voor de gek. Je vermenigvuldigt NIET je talenten, tenzij je onbaatzuchtig begint te werken aan het verheffen van al het leven. En je zult van ons NIET een stroom – een vermenigvuldiging – terugkrijgen tot jij je op één lijn brengt met onze bedoeling om het Al te verheffen.

Kijk eens hoe alle fundamentalisten van iedere religie er absoluut van overtuigd zijn dat zij de enigen zijn die gered zullen worden en daardoor in essentie geloven dat God 99% van de mensheid naar de hel stuurt. Het zou heel erg verstandig zijn als de studenten van de geascendeerde meesters niet in deze val zouden lopen door te denken dat we slechts geïnteresseerd zijn in het redden van de mensen die ons direct erkennen. God maakt geen onderscheid tussen mensen en wij ook niet. Zoals ik heb gezegd, laat degenen die de grootste onder jullie zijn, de dienaar van allen zijn.

Dus als ik één factor zou noemen die de allerbelangrijkste reden is waarom studenten van geascendeerde meesters niet meer invloed op de wereld hebben, is dat het opgaan in zichzelf, de neiging om onze leringen te gebruiken om het gescheiden zelf te verheffen. Vanzelfsprekend is dit een complex onderwerp en er valt nog veel meer over te zeggen. De volledige uitleg wordt nog gegeven, maar laat me een paar punten bespreken die worden genoemd.

Wat wij bij onze studenten zien, is dat zij de oprechte wens hebben om te helpen de wereld te redden, maar ze hebben ook de wens om er de eer voor te krijgen. Met andere woorden, ze zouden heel graag zien dat de wereld het belang van de geascendeerde meesters en een bepaalde organisatie erkent – en zodoende hun leden erkent. Als je eerlijk kijkt, zie je dat dit een motivatie is die jezelf dient en die NIET gericht is om het verheffen van het Al.

In tegenstelling hiermee hebben wij, de geascendeerde meesters, maar één wens en dat is dat de wereld wordt gered. We hebben absoluut geen voorkeur of waardeoordeel over wie daarvoor de eer moet krijgen. In feite zien we heel duidelijk dat een heel groot deel van de mensheid bereid moet zijn om daaraan mee te doen om de wereld te redden. Zodoende hebben wij NOOIT het idee onderschreven – zo gebruikelijk bij religieuze mensen – dat één bepaalde groep (groot of klein) de wereld kan redden of die eer moet krijgen, omdat ze dat gedaan hebben. Dit betekent niet dat wij ondankbaar zijn voor de vele oprechte mensen (wel of niet religieus) die bijdragen hebben geleverd aan de vooruitgang van de mensheid. Het betekent gewoon dat we geen onderscheid tussen mensen maken.

Wat de wereld zal redden, is dat het collectieve bewustzijn wordt verhoogd. Dit gebeurt door de top tien procent die de sleutelideeën opvangt die wij vanuit het geascendeerde rijk uitgeven, die internaliseert en ze dan op diverse manieren in hun leven tot uitdrukking brengen. Mijn hoofdpunt is hier dat veel studenten van de geascendeerde meesters achterom kijken bij dit proces. Ze denken dat ze eerst moeten proberen de wereld te bekeren om lid te worden van hun organisatie en dat DAARNA de wereld wordt gered. De werkelijkheid is dat de wereld zal worden gered door universele ideeën. Dus de ware manier om de wereld te redden is dergelijke ideeën te bevorderen in elke mogelijke context ZONDER die exclusief te maken voor een bepaalde organisatie.

Daarom hebben de studenten van geascendeerde meesters GEEN succes met het schrijven van boeken. Ze zijn doorgegaan met een egoïstisch verlangen om hun organisatie te promoten, wat in werkelijkheid een gecamoufleerde poging is om de eer op te strijken voor het redden van de wereld. Degenen die zich hebben afgestemd op de noodzaak om universele ideeën te promoten, hebben succes gehad, hoewel ze niet het diepere inzicht hebben dat beschikbaar is voor onze directe studenten. Niettemin proberen ze alle mensen op een universele manier te helpen en dit vermenigvuldigt hun talenten.

Het uitbrengen van nieuwe ideeën is niet exclusief voor een individuele persoon of groep. Iedereen die sensitief is, kan op deze ideeën afstemmen en als ze bereid zijn die te vermenigvuldigen, leveren ze een echte bijdrage aan vooruitgang. Er is GEEN garantie dat lid zijn van een organisatie van geascendeerde meesters jou op onze ideeën zal afstemmen, want als je geest gesloten is, ben jij niet de open deur (zoals bewezen wordt door het feit dat onze directe studenten niet meer invloed op de wereld hebben gehad). Evenmin is er iets wat de mensen verhindert om een idee te internaliseren, hoewel zij nog nooit van de geascendeerde meesters of een specifieke organisatie hebben gehoord.

Wij zien bijvoorbeeld altijd graag dat iemand die een paar van onze sleutelideeën heeft geïnternaliseerd de leider van een natie wordt (wat daadwerkelijk al vele malen is gebeurd). Maar of die persoon zich bewust is van de geascendeerde meesters of lid is van een bepaalde organisatie, is voor ons totaal niet belangrijk. Met andere woorden, onze studenten moeten eens zorgvuldig in de spiegel kijken of ze een niet herkend reddersyndroom hebben. De wens om de wereld te redden en de eer daarvoor op te strijken of erkenning krijgen van de wereld is het kenmerk van de studenten van de verkeerde hiërarchie – en wat kan voorkomen dat zij lid worden van een organisatie in de buitenwereld en dan de cultuur van die organisatie beïnvloeden?

Het is ook verstandig om te overwegen dat het laatste wat wij willen, nog een dogmatische religie beginnen is die het uiterlijke pad aanprijst. Dus we hebben niet echt de wens dat onze leringen worden ‘verheven’ tot staatsreligie van een natie of zelfs de hele wereld. Onze leringen moeten zuiver blijven, wat alleen maar kan wanneer ze niet direct aan een bepaald land, maatschappij of instituut zijn gekoppeld. De scheiding van kerk en staat is er niet alleen om een natie te beschermen tegen dominantie door één kerk, zoals de katholieke kerk in de middeleeuwen. Het is ook om een spirituele lering te beschermen zodat het niet het gereedschap wordt van een wereldlijke agenda.

Begrijp je wat ik hier zeg? Sommige studenten schijnen te denken dat we bepaalde leringen willen verheffen tot de status van enig echte religie of het fundament om de hele wereld te regeren. Sommigen denken dat wij willen dat onze studenten – vooral zichzelf – de wereldleiders zijn. Sommigen denken dat we alle mensen tot onze leringen willen laten bekeren, maar dat is gewoon geen realistisch doel.

Je kunt ook overwegen wat het betekent om student van de geascendeerde meesters te zijn. Het zou je nu moeten dagen dat we opnieuw een kloof hebben. Veel mensen denken dat jij door lid te zijn van een organisatie die wordt – of in het verleden werd – gesponsord door ons, automatisch student wordt. Vanuit ons perspectief is dat NIET het geval. alléén degenen die onze leringen internaliseren en die op een onbaatzuchtige manier tot uitdrukking brengen door anderen te helpen, zijn onze studenten. En je ziet ze overal op de hele wereld, veel van hen hebben nog nooit van ons of een gesponsorde organisatie met hun dagelijkse denkgeest gehoord.

Dus vanuit dit perspectief zouden we kunnen zeggen dat onze echte studenten – degenen die de innerlijke studenten zijn – daadwerkelijk invloed op de wereld hebben. Wat echter niets verandert aan het feit dat wij zouden willen dat zij nog meer invloed op de wereld uitoefenen. Dus wij zouden willen dat iedereen die op ons afgestemd is, zich hier bewust van wordt en gebruik maakt van een paar van onze leringen in de buitenwereld. En we zouden graag willen dat degenen die zich er al van gewaar zijn, de leringen internaliseren en tot uitdrukking brengen.

Laat me duidelijk maken dat sommige studenten van geascendeerde meesters de neiging hebben te geloven dat zij, hoewel ze geen resultaten in de buitenwereld van hun inspanningen hebben gezien, desondanks werk van onschatbare waarde op innerlijk niveau doen, waaronder ‘het evenwicht voor de planeet handhaven’ (hoe je die vage term ook maar opvat). Maar het zou duidelijk moeten zijn dat het innerlijke werk dat je kunt doen ook afhankelijk is van de mate waarin jij de leringen hebt geïnternaliseerd. Sommige mensen schijnen te denken dat onze terugkerende stroom een mechanisch proces is en iedere keer als zij hun mond opendoen om een decreet op te zeggen, er ogenblikkelijk en onafhankelijk van hun eigen niveau van internalisering iets wordt vermenigvuldigd. Dit is natuurlijk NIET het geval.

ALLES hangt af van jouw bewustzijnsstaat en je kunt niets voor de geascendeerde meesters verbergen – wat sommige studenten ook schijnen te denken. Als er niets geïnternaliseerd is, kun je tot in het oneindige decreten opzeggen zonder opmerkelijk innerlijk werk te doen. Daardoor is dit voor sommige mensen gewoon de ‘kop in het zand’-mechanisme dat hun ego gebruikt als excuus om te voorkomen dat zij in de spiegel kijken en erkennen dat zij de leringen niet hebben geïnternaliseerd. Ze denken dat zij geen tijd hebben om aan hun psychische problemen te werken, omdat ze het zo druk hebben met Saint Germain helpen de wereld te redden. Dus is het gebrek aan resultaat in de buitenwereld ook gebrek aan innerlijk resultaat.

Dat gezegd hebbende, het is waar dat wij werken door het uitbrengen van ideeën en energie. En onze studenten hebben inderdaad een belangrijke rol gespeeld bij het begrijpen van die ideeën en energie en hebben daardoor scheuren in de rigide muren van het massabewustzijn gemaakt. Dit heeft de laatste eeuw daadwerkelijk een verschuiving in positieve zin in het collectieve bewustzijn gebracht. Onze studenten verdienen de eer daarvoor – hoewel je studenten in ruime zin moet bekijken en niet alleen als leden van bepaalde organisaties.

Je moet toegeven dat er vier niveaus zijn in het materiële rijk, dus er is tijd nodig om ideeën en energie naar het fysieke octaaf te circuleren en zichtbare resultaten te manifesteren. Dus veel innerlijk werk dat de vorige eeuw werd gedaan, heeft de fysieke wereld nog niet bereikt. Maar toch is een groot deel van de reden hiervoor dat er niet genoeg mensen zijn die in staat zijn of bereid zijn om het instrument te zijn om de veranderingen op het fysieke vlak te verankeren. Er zijn mensen met een bepaalde hoeveelheid Christusschap voor nodig om veranderingen te laten doorbreken naar het fysieke rijk zonder een debacle in de maatschappij of het planetaire lichaam te creëren. En hier kunnen onze studenten natuurlijk een enorme bijdrage aan leveren door de komen de jaren invloed op de wereld uit te oefenen – als ze het gescheiden zelf kunnen overwinnen en beginnen het Al te verheffen.

Denk er eens over na hoe je succes meet. Zoals ik geprobeerd heb duidelijk te maken, meten we succes niet af aan resultaten in de buitenwereld, maar aan de individuele internalisering en de verschuiving in het collectieve bewustzijn. Dus wat ik heb gezegd over studenten van geascendeerde meesters, is ook van toepassing op de grote massa. Er is inderdaad een groeiende openheid over spirituele onderwerpen. Maar op zich zal dit weinig invloed hebben op de wereld, tenzij er een groeiend gewaarzijn is van het echte pad. Met andere woorden, het is heel goed mogelijk dat mensen zich kunnen openstellen voor spirituele onderwerpen zonder het echte pad daadwerkelijk te begrijpen. Dan wordt hun openheid gewoon in de verkeerde richting geleid door een slimmere vermomming van het verkeerde pad dan je in de traditionele religie ziet.

Als je naar de leringen van de geascendeerde meesters kijkt, zie je dat één van onze hoofddoelen was om het verschil tussen het verkeerde (uiterlijke) pad en het echte (innerlijke) pad te beschrijven. Als de mensheid is ontwaakt voor het echte pad, zul je belangrijke veranderingen op de wereld zien. Maar als de verkeerde leraren erin slagen hen op een omweg te brengen door een meer verfijndere versie van het uiterlijke pad, dan wordt er weinig bereikt.

Zodoende zijn onze leringen uitgegeven met de hoop dat zij meer gewaarzijn van het echte pad zouden verspreiden. Maar hoe kun je dat doen? Niet door simpelweg de leringen in boeken of op het internet te zetten. Het echte pad kun je intellectueel niet begrijpen. Het moet worden gedemonstreerd door onze studenten die de leringen internaliseren en dan het pad in hun leven vergroot uitbeelden. Dit heeft er tot nu toe aan ontbroken en hier liggen de grootste mogelijkheden voor onze studenten om zich heel snel op één lijn met ons te brengen en daardoor de wereld te beïnvloeden.

Ik bedoel niet dat de mensen die populaire boeken schrijven beslist verkeerde leraren zijn. Wat ik bedoel, is dat er niveaus zijn bij de poging om de mensheid te wekken. De populairdere schrijvers schrijven in een algemenere vorm over het pad dat gemakkelijker voor het publiek te accepteren is. Dit is een noodzakelijk onderdeel van het proces, maar kan nooit helemaal tot succes leiden. Er volgt alléén succes, als degenen die door populaire boeken worden gewekt op den duur het echte pad ontdekken en daarmee aan de slag gaan. En dit zal alléén gebeuren als een kritieke massa studenten dat pad belichaamt.

De belangrijkste factor voor de mensen die zich bewust zijn van de geascendeerde meesters en onze leringen, is het pad naar Christusschap demonstreren. Als je persoonlijke pad inhoudt dat jij je met politiek bezig moet houden of op andere manieren de wereld verbeteren, doe het dan in ieder geval. Maar probeer het altijd op zo’n manier te doen dat die het echte pad demonstreert – door boven jouw ego te gaan staan en eraan te werken dat je het Al verheft – waar je ook mee bezig bent. Maak het tot je doel om eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid – het Christusbewustzijn – te zoeken en dan zullen alle andere dingen je gegeven worden.

Zoals ik al vaak heb gezegd, is evenwicht de sleutel, wat in feite betekent dat je geen twee meesters kunt dienen. Er zijn studenten die hebben geprobeerd om invloed op de politiek uit te oefenen, maar je kunt het niet effectief proberen als je twee meesters dient. Waarmee ik bedoel dat je geen student van geascendeerde meesters kunt zijn en je tegelijkertijd probeert om de fysieke wereld met fysieke middelen te veranderen.

Zoals ik geprobeerd heb uit te leggen, is het allereerste doel van de geascendeerde meesters om mensen van het echte pad en de bedrieglijkheid van het uiterlijke pad bewust te maken. Wat betekent dat we willen dat onze studenten zich met elk gebied van de maatschappij bezig houden. Maar toch willen we niet dat onze studenten zich bezig houden met de maatschappij op dezelfde manier als niet-studenten doen. We willen niet dat jij je daarmee bezig houdt met het doel om veranderingen in de buitenwereld bewerkstelligen door te doen wat iedereen al doet.

Een paar studenten in de Verenigde Staten zijn er bijvoorbeeld van overtuigd geraakt dat de geascendeerde meesters een heel conservatieve politieke agenda hebben. Ze redeneren dat zij zich bezig moeten houden met de politiek om de doelen te bevorderen die door diverse conservatieve bewegingen en filosofieën zijn vastgesteld. Maar door dat te doen, zijn onze studenten gewoon mee gaan doen aan de eeuwenoude dualistische strijd tussen tegengestelde polariteiten.

Ons echte doel is de mensen te wekken voor het innerlijke pad en de essentie van dat pad is dat je de dualiteit ontstijgt en weigert de strijd voort te zetten. Als onze studenten zich met deze strijd bezighouden, vermenigvuldigen zij hun talenten niet, dus hebben wij dan niets om te vermenigvuldigen en hun inspanningen zullen geen succes boeken.

Nogmaals, evenwicht is de sleutel die leidt tot het juiste onderscheidingsvermogen. Als echte student van geascendeerde meesters houd jij je NIET bezig met de maatschappij met de bedoeling om bepaalde veranderingen te bevorderen. Je doet dat om te demonstreren dat er een alternatief is voor het dualistische denken. En wanneer je dit doet, zullen de resultaten in verhouding volgen, proportioneel gelijk aan de mate waarin jij het gewaarzijn van de mensen verhoogt. Helaas hebben veel mensen de leringen die wij geven, gebruikt om een organisatorische cultuur te vormen die eigenlijk hun Christusschap tegenhoudt in plaats van hen helpen om dat Christusschap te krijgen en hen zo’n omgeving bieden waarin zij dat tot uitdrukking kunnen brengen.

Opnieuw, hier zijn evenwicht en onderscheid essentieel. Het is acceptabel om de leringen die door ons door gesponsorde boodschappers gegeven worden ‘aan te passen’ door ze op specifieke gebieden toe te passen en een specifiek gehoor te bereiken. Onze studenten moeten echter heel zorgvuldig zijn door niet te proberen zo populair te worden dat zij het ware pad in opspraak brengen en dan in essentie de illusies van het verkeerde pad promoten. Het is acceptabel om de leringen aan te passen, maar je vermenigvuldigt je talenten NIET door het echte pad af te zwakken – zoals een paar van de populaire schrijvers doen. Probeer dus eerst het juiste te doen in de ogen van God en niet of je populair bij de mensen bent.

Ware veranderingen vinden alleen plaats als mensen het pad internaliseren door wat we roddelpersspiritualiteit’ zouden kunnen noemen, te ontstijgen. Als je verder wilt kijken dan studenten van geascendeerde meesters, kun jij je trouwens afvragen of mensen van andere spirituele bewegingen grote invloed op de wereld hebben gehad. Hebben de mensen die new age-leringen volgen, waaronder een paar van de vele gechannelde leringen, invloed op de wereld gehad? Opnieuw is het antwoord dat er niet genoeg is geïnternaliseerd van die leringen en daardoor ontbreekt het hen aan de terugkerende stroom van Boven.

De leringen die wij door over het echte pad naar Christusschap hebben uitgebracht, hoeven niet te worden aangepast om acceptabel voor een groter publiek te zijn. We hebben deze leringen al bedacht met het huidige niveau van bewustzijn van de mensheid in ons achterhoofd. Ze moeten gewoon bij de mensen komen, wat inhoudt dat ze moeten worden gepromoot en dit is een taak die teveel is voor de boodschappers die niet alles kunnen doen en ook niet zouden moeten doen. Het nieuwe boek ‘The Art of Non-War’ heeft bijvoorbeeld het potentieel om een heel breed publiek te bereiken en voor een omslag in het collectieve bewustzijn te zorgen door de noodzaak ervan in te zien dat je verder moet gaan dan de dualiteit op elk gebied in het persoonlijke leven van de mensen en de maatschappij.

Dit betekent natuurlijk niet dat de andere mensen deze leringen niet kunnen opnemen in boeken of een presentatie voor een specifiek soort publiek. Ik moedig mensen heel erg aan om dit te doen, maar ik waarschuw je ook om niet te denken dat je de leringen moet aanpassen aan het niveau van de mensen. Het doel is NIET om populair te worden door mensen aan te spreken op hun huidige niveau van inzicht. Het doel is de mensen uit hun huidige niveau van inzicht te halen en dit kan ENKEL gebeuren wanneer de lering hoger is dan het huidige niveau van de mensen en hen daardoor uitdaagt hun bewustzijn te verhogen. Vanzelfsprekend kan de lering niet zo veel hoger zijn dat ze er geen contact mee kunnen maken, dus dan krijgen mensen de kans om de leringen tot uitdrukking te brengen op basis van hun eigen ervaringen. Jij weet wel hoe de specifieke groepen mensen waarmee je bent opgegroeid met de lering kunnen kennismaken.

Vind echter het evenwicht, zodat je niet schippert met de lering om populair of geaccepteerd te worden. En om dit evenwicht te vinden, moet je de egocentrische behoefte overwinnen om door de wereld of andere mensen geaccepteerd te worden. Wat opnieuw betekent dat je het pad moet nastreven om de illusies van het gescheiden zelf te overwinnen. Want alleen het gescheiden zelf heeft acceptatie van de wereld nodig. Wanneer jij contact maakt met jouw ware zelf, weet je dat je één bent met God, dus dan wordt acceptatie door de wereld irrelevant.

Veel studenten wachten echt op toestemming, hetzij van een organisatie, een boodschapper of van de geascendeerde meesters. Maar toch is het ons doel om studenten spiritueel onafhankelijk te maken door hen te helpen het Christusschap te verwerven. Als de Christus wacht je niet op toestemming van boven of beneden – je handelt spontaan door hier beneden een behoefte waar te nemen en te weten hoe God de mensen zou helpen om die behoefte te transcenderen.

Dus wat is ervoor nodig om in eigen behoeften te voorzien? Je moet de leringen internaliseren en hoe doe je dat? Door te experimenteren met hoe je die leringen tot uitdrukking brengt door anderen te helpen. Je kunt je talenten niet vermenigvuldigen als je niet durft te experimenteren. Aan de andere kant, als je jouw talenten probeert te vermenigvuldigen om je eigen ego te verheffen, vermenigvuldig jij evenmin de talenten, dus opnieuw, evenwicht is de sleutel.

Opnieuw, je moet heel erg in balans zijn. Zoals ik heb gezegd, een Christuswezen kan spiritueel in zijn eigen onderhoud voorzien, wat in essentie hierop neerkomt dat je persoonlijke missie en Christusschap NOOIT afhangt van iemand anders. Je zult NOOIT de Christus worden, zolang je nog een subtiele overtuiging hebt dat je Christusschap van iemand of iets buiten jou afhangt.

Zodoende moet jij je ALTIJD richten op wie je ten volle bent door je niet bezig te houden met wat andere mensen wel of niet doen. Het is gewoon niet waar als je zegt ‘ik kan mijn persoonlijke missie niet op eigen kracht doen’. Jouw persoonlijke missie is PERSOONLIJK, wat betekent dat die niet van iemand anders afhangt.

De essentie van jouw persoonlijke missie is Christusschap manifesteren en dat dan in iedere situatie te demonstreren. Je Christusschap is spirituele onafhankelijkheid, die per definitie niet van iemand anders kan afhangen. Daarom is er niemand en niets wat jou ervan kan afhouden om Christusschap te bereiken. En wanneer je dat doet, heb je het grootste deel van je persoonlijke missie al vervuld. Dat gezegd hebbende, er zitten natuurlijk aspecten aan het goddelijke plan van iedereen die te maken hebben met het samenwerken met anderen. Maar door je eerst op je Christusschap te richten, trek je geleidelijk de soort mensen aan die jij nodig hebt om jouw goddelijke plan uit te voeren.

Dit is ook de enige manier waarop een beweging in het Aquariustijdperk succes kan boeken. Mensen moeten eerst onafhankelijk worden voor ze echt in eenheid bijeen kunnen komen en een gemeenschap vormen die wordt gebaseerd op het bevrijd zijn van het ego in plaats van de behoeften van jouw ego.

Mensen kunnen elkaar helpen onafhankelijkheid te bereiken door elkaar te helpen om het ego te doorzien, maar uiteindelijk moet ieder zelf zijn of haar Christusschap opeisen. Niemand kan dit voor jou doen en het is mogelijk om Christus op innerlijke niveaus te bereiken zonder het met je bewuste geest en wil te hebben opgeëist. In feite is dit één van de belangrijkste redenen dat onze directe studenten niet meer invloed op de wereld hebben gehad – maar dit zou wel heel erg snel kunnen veranderen, als jij die beslissing neemt. Eigenlijk hebben onze vorige organisaties een cultuur ontwikkeld die mensen ervan weerhoudt hun Christusschap op te eisen en het binnen de organisatie tot uitdrukking te brengen.

Het verbijstert ons ook hoe wij studenten kunnen hebben die zoveel kennis bezitten en die nog steeds niet in zichzelf tot leven laten komen, dus gedwongen worden het van binnenuit te delen. Zoals ik heb gezegd, waar het hart vol van is, spreekt de mond. Dus als de mond niet overvloeit, is er geen vol hart. En dit is eigenlijk gebrek aan liefde voor het grotere Zelf, wat enkel kan komen door een onevenwichtige, bezitterige liefde voor het gescheiden zelf. En hoewel we de oorzaak ervan volledig begrijpen, zijn we nog steeds verbijsterd dat niet meer mensen deze fixatie op het gescheiden zelf hebben overwonnen.

Alles wat je kunt doen, is ZIJN wie je bent. En soms betekent dit mensen achterlaten die niet hogerop willen komen en die niet willen dat jij hogerop komt, want het is een bedreiging voor hun gemakzuchtigheid – wat hen laat denken dat zij niet hun huidige niveau hoeven te transcenderen. Waarom denk je dat ik heb gezegd: “Laat de doden de doden begraven?” en “Wat levert het jou op – volg mij?”

Hoe word jij spiritueel onafhankelijk? Het is echt nodig dat je een tijdje een leraar in de buitenwereld volgt – een leraar die niet in het mentale kader zit dat jouw ego heeft gevormd en daardoor kan zien wat jij niet kunt zien. Maar er komt een moment waarop je verder moet gaan dan de leraar in de buitenwereld en volledig op jouw innerlijke leiding moet vertrouwen.

Sommige mensen doen dit voor ze evenwicht en onderscheidingsvermogen hebben bereikt, dus zij gaan op een egotrip en geven de leraar vaak de schuld of beweren dat de leraar ongelijk heeft. Anderen zijn zo bang om een fout te maken dat ze niet buiten de leraar in de buitenwereld kunnen. Wat is het probleem met beide? De onwil om te accepteren dat je volledig en totaal verantwoordelijk bent voor jouw eigen pad. Je kunt pas in jouw eigen onderhoud voorzien als je accepteert dat JIJ en jij alléén verantwoordelijk bent voor je eigen vooruitgang. Dus kun je niet op een leraar leunen en de leraar de schuld geven. Jij moet de leraar worden.

Het zou verstandig zijn als onze studenten hun concept over wat een Gouden Eeuw echt is, opnieuw overwegen. Er zullen zeker veranderingen in de buitenwereld zijn vergeleken met tegenwoordig. Maar de belangrijkste verandering is het ontwaken van het bewustzijn dat boven de dualiteit staat en daardoor onafhankelijk is van uiterlijke omstandigheden op deze wereld.

Wanneer je dit begrijpt, zie je dat het belangrijkste doel van de Gouden Eeuw NIET een geweldige beschaving met gouden straten opbouwen is. Het echte doel is de mensen bewust te maken van het feit dat de Gouden Eeuw eigenlijk gaat over dit innerlijk ontwaken. Daardoor is het op het proces gericht in plaats van op het resultaat (het bepaalt in ieder geval niet resultaten als verschijnselen in de buitenwereld).

Dus houd op met je zorgen te maken over wat er had kunnen zijn of wat er had moeten zijn. Richt je aandacht op het ontwikkelen van het tot uitdrukking brengen van je persoonlijke Christusschap en wees blij dat je deelneemt aan het grote proces om de mensheid te wekken. Want als jij jezelf wekt, dan doe je alles wat iemand kan doen om de mensheid te verheffen. Zoals ik heb gezegd, als ik verhoogd word, zal ik alle mensen tot mij trekken.

Alles is goed in de zin dat het experiment om de mensheid te wekken vooruitgaat, omdat onze studenten – in ruimere zin – hun bewustzijn verhogen. Wij, de geascendeerde meesters, hopen natuurlijk dat deze groei nog drastisch kan worden geaccelereerd in de komende jaren en decennia.

Opnieuw, het is essentieel te beseffen dat je persoonlijke Christusschap niet kan worden tegengehouden door een kracht buiten jouw ware zelf – de Bewuste Jij. De machtselite kan niet voorkomen dat de echte studenten van de geascendeerde meesters de planeet veranderen, want wanneer er genoeg mensen een voldoende mate van Christusschap manifesteren, ZAL het collectieve bewustzijn een omslag maken en dit ZAL tot fysieke veranderingen leiden. Geen machtselite en hoeveel gevallen engelen ook kunnen dit proces stoppen.

Het is waar dat veel verkeerde studenten heel hard werken, maar dat doen ze omdat ze gemotiveerd worden door hoogmoed of angst, wat hen motiveert tot fysieke resultaten op de fysieke wereld en erg gehecht aan die resultaten te zijn. We willen niet dat onze studenten hiermee bezig zijn en daardoor de dualistische strijd voortzetten. We willen dat ze boven de strijd gaan staan en dan de wereld ingaan om hun Christusschap te demonstreren en daarmee te demonstreren dat er een betere manier is dan de dualistische manier.

We vinden het heerlijk als onze studenten opgewonden zijn over het pad, maar we zien liever dat die opwinding in evenwicht is, zodat het in de meest constructieve richting kan gaan. Dit wordt bereikt door je te richten op je eigen persoonlijke Christusschap zonder te veel bezig te zijn met of gehecht te zijn aan wat andere mensen (of de wereld) doen of niet doen. Weest Ge zodoende perfect, zoals je vader in de hemel perfect is. Wees hier beneden alles wat je Boven al bent. Wees wat je Boven bent, ongeacht hoe het er hier tijdelijk beneden uitziet, want enkel wanneer je de uiterlijke verschijnselen transcendeert, help je ook de planeet die te transcenderen. Je zult slechts de Christus zijn, wanneer je accepteert dat niets op aarde – waaronder jouw eigen ego – jou kan verhinderen om je Christusschap op te eisen.