De noodzaak om het Amerikaanse rechtssysteem te hervormen

ONDERWERPEN: een systeem dat wordt gebaseerd op straf, is verouderd – een misdaad vindt plaats wanneer mensen hun spirituele plan niet kunnen uitvoeren – de mensen komen in opstand tegen de macht van de machtselite – de noodzaak tot fundamentele veranderingen in het systeem – alles wordt extremer tot de mensen het systeem zelf gaan onderzoeken

Vraag: Nu op dit moment zit 1 op de 10 Amerikanen in de gevangenis en als ze eruit komen, komen velen er weer terug. Mijn vraag is of het zin heeft om mensen in de gevangenis te zetten en hoe wij onze gevangenissen kunnen verbeteren?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Ik heb een uitgebreide lering over de doodstraf gegeven, waarin ik ook het hele strafsysteem aanroer. Dus ik raad je aan om die lering te bestuderen.

De essentie van de situatie is dat enkel jouw ego de noodzaak om te straffen inziet en daardoor een heel justitieel en strafsysteem creëert dat gericht is op opleggen van die straf aan degenen die de wetten of de normen van de maatschappij overtreden.

Maar daarnaast zie je dat heel veel wetten in de huidige maatschappij worden gebaseerd op het voor mensen bepalen wat zij wel of niet mogen doen in plaats van te proberen het bewustzijn van de mensen te verhogen naar de toestand waar ik het net over had, omdat de mensen dan op een natuurlijke manier, van binnenuit, doen wat ze hier kwamen doen, omdat ze het liefst hun goddelijke plan ten uitvoer willen brengen.

Door nog verder terug te gaan – door naar het zelfs nog grotere plaatje te kijken – krijg je natuurlijk een maatschappij die de mensen niet toestaat hun goddelijke plan te ontvouwen. Omdat, opnieuw, het een onevenwichtige maatschappij is waarin de machtselite alles heeft gedaan wat die maar kon bedenken om te verhinderen dat de mensen hun goddelijke plan ten uitvoer brengen. En hen daardoor te veroordelen tot een negatieve spiraal die hen steeds meer frustreert. Wat ze dan in diverse daden omzetten – zoals de wetten van de maatschappij overtreden of door aan de drugs gaan – die vaak een gevoel van hopeloosheid en wanhoop zijn, van geen enkel gevoel van zingeving hebben – van een mogelijkheid zien om de bedoeling tot uitdrukking te brengen die zij, hoe vaag ook, ergens voelen dat die in het leven zit.

En dan zie je dat de toestand corrigeren van zo veel mensen die gevangen zitten, een heel belangrijk onderwerp is dat niet alleen kan worden gedaan door je alleen op het rechtssysteem, de wetten, of het strafsysteem te richten. Maar je ziet dat het allemaal verband houdt met het ego en zijn poging om alles in zijn macht te krijgen. Jullie hebben een maatschappij waarin een kleine elite de wens van hun persoonlijke ego mag uitvoeren om de allergrootste macht te hebben tot op het punt dat ze heel erg ver gaan met betrekking tot de gewone bevolking in hun macht krijgen.

Je ziet dan een groeiend aantal mensen dat in feite tegen die macht rebelleert. En wat ik zeg, is dat wat je soms ziet als het overtreden van de wet, in feite een vorm van rebellie is tegen een onrechtvaardige situatie, omdat de mensen niet een duidelijke visie hebben om er op een constructievere manier tegenin te gaan. Ik zeg hiermee niet dat de mensen die de wetten overtreden nu meteen helden zijn of dit bewust doen, want de meeste doen dat niet. Ik zeg dat het een onbewuste vorm van rebellie is tegen een onrechtvaardig systeem dat de bevolking inperkt.

En wat je dus ziet, is dat het ego van de elite – zelfs degenen die het land leiden, de politici, de rechters en degenen die de wet ten uitvoer brengen in de gemeenschap van de handhaving van de wet – vaak overgaan op een op het ego gebaseerde reactie, een op angst gebaseerde reactie van willen straffen, beperken en macht over degenen hebben die zij niet in hun macht kunnen krijgen. Maar hun bewuste geest wil niet accepteren dat zij die mensen niet in hun macht kunnen krijgen, omdat het systeem niet goed is en fundamenteel moet worden geïnspecteerd.

En wat je nu op dit moment ziet, is opnieuw de situatie waar wij het eerder over hebben gehad, dat wanneer er onevenwichtigheid is, die onevenwichtigheid steeds extremer wordt in een poging om de mensen bewust te maken van de noodzaak om een stap achteruit te doen en te zeggen: “Hoe dwalen we af, hoe is de huidige situatie die ons toont dat er tekortkomingen in het systeem zitten, zodat we opnieuw moeten nadenken over onze aanpak en een andere manier moeten vinden om dit probleem te benaderen in plaats van mensen gewoon in de gevangenis te zetten?” Zodat de mensen kunnen zeggen: “Nu, hoe kunnen wij een manier vinden om de mensen te onderrichten dat zij hun bewustzijn moeten verhogen om hen te helpen een constructievere manier te vinden om in de maatschappij te staan?”

Maar ze moeten dan ook de maatschappij veranderen door de mensen toe te staan op constructieve manieren meer individuele initiatieven te ontplooien, in plaats van de frustratie op te laten bouwen die er op den duur toe leidt dat ze reageren met een of andere vorm van boosheid of onrechtvaardigheid door de wetten te overtreden en dan overduidelijk de vrije wil van andere mensen te schenden.

Maar begrijp je wat ik nu zeg? Er zijn veel wetten die worden gemaakt om de gewone bevolking te beschermen, zodat hun bezittingen of de vrije wil niet door bepaalde mensen wordt geschonden. Maar wanneer het aantal onevenwichtige mensen over een bepaalde limiet heengaat, moet de maatschappij erkennen dat er iets mis is met het systeem. Want je kunt niet blijven zeggen dat er iets mis is met al die mensen en dus hoeven wij hen alleen maar op te sluiten tot we het probleem hebben opgesloten – want dit is niet een duurzame aanpak van het probleem.