ONDERWERPEN: De mensen moeten nadenken over alle structuren – dictators verschijnen wanneer het volk geen verantwoording wil nemen voor hun natie – de islam prijst het uiterlijke pad naar verlossing aan – help de Arabieren om zelfbeschikking te krijgen – het westen heeft dictators gesteund om voor stabiliteit te zorgen – dictators stimuleren het extremisme – pas dezelfde norm op Israël als elke andere natie toe

Vraag: Wat kan de wereld doen om Egypte te helpen?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels (29 januari 2011):

Dit gaat niet alleen over Egypte, maar de hele islamitische wereld en zelfs in bredere zin over dictators die vallen en ruimte scheppen voor meer democratie en zelfbeschikking. Wat gewoon het natuurlijke gevolg is van het uitgeven van spiritueel licht dat het laat lijken alsof alle vaststaande structuren bedreigd worden en er daarom opnieuw over nagedacht moet worden. Dit houdt ook dictators en verkeerde goeroes van alle soorten in, onder wie de goeroes die de islam regeren. Dit wil niet zeggen dat alle structuren verdwijnen, maar gebeurtenissen zullen de mensen opnieuw laten nadenken over hun structuren.

Wat jij als spiritueel persoon kunt doen, is de visie handhaven dat de dictators zullen vallen, dat de democratie opkomt en dat dit tot een verschuiving in het bewustzijn van de moslim- en Arabische landen leidt. Zelfs als dit leidt tot een periode waarin het chaos lijkt in plaats van de gedwongen orde die door een dictator wordt opgelegd; je kunt dit bezien als een noodzakelijke stap tot groei.

Het probleem is dat de meeste moslims, omdat de moslimwereld niet door hetzelfde proces is gegaan van de kerk van de staat scheiden zoals in Europa gebeurd is, toen dat de katholieke dominantie transcendeerde, niet de volledige verantwoording voor zichzelf of voor hun natie hebben genomen. Daarom zijn er zoveel moslim- en Arabische landen met dictators. De onwil van het volk om de verantwoording te nemen heeft dit soort leiders aangetrokken.

Dit wordt veroorzaakt door het feit dat de religie van de moslims dezelfde soort religie is als de katholieke kerk (en nog steeds in grote mate is), namelijk één die het uiterlijke pad naar verlossing aanprijst, in tegenstelling tot het echte innerlijke pad dat wij op deze website beschrijven. Dit uiterlijke pad vraagt niet van je dat je de verantwoording neemt voor jouw eigen gemoedstoestand of voor het feit dat jouw gemoedstoestand jouw omstandigheden in de buitenwereld bepaalt.

Dus als spiritueel persoon kun je de visie handhaven dat dit gebeurt en je kunt invocaties opzeggen die dat effect kunnen hebben. De invocatie van Eenzijn met mijn IK BEN Aanwezigheid heeft dat effect en het feit dat zoveel mensen het opgezegd hebben, is een factor die bijdraagt aan een verandering die in Tunesië begon.

Vanzelfsprekend kun je ook de andere invocaties opzeggen die zich op het Midden-Oosten concentreren (zie hieronder).

Nu, met betrekking tot wat de wereld kan doen, is het voor de hand liggende antwoord: erkennen dat Egypte en vele andere Arabische of moslimlanden inderdaad dictators hebben die hun eigen volk onderdrukken op een manier die gewoon onaanvaardbaar is voor democratische naties. Dus kunnen de democratische naties zich inzetten om alles te doen wat in hun macht ligt om de Egyptische en andere Arabische volken te helpen echte democratie en zelfbeschikking te krijgen.

Dit zal nogal een grote verandering in denkwijze vragen, omdat vooral de Verenigde Staten, maar ook veel Europese landen, bereid zijn geweest een oogje toe te knijpen voor deze dictators in ruil voor stabiliteit in de regio. Dit gaat heel ver terug, waaronder de wens om onrust te vermijden die hogere olieprijzen zouden kunnen veroorzaken, maar het werd vooral overdreven na de situatie van 9/11.

Sindsdien zijn maar al te veel landen bereid geweest om niet alleen dictators, zoals Hosni Mubarak, te tolereren, maar hen te steunen om deze illusie van stabiliteit te handhaven. De doctrine – gecreëerd door enkele van dezelfde mensen die de invasie van Irak ‘rechtvaardigden’ – is dat een dictator het islamitische extremisme de kop indrukt en zo helpt de dreiging van terrorisme te minimaliseren.

Dit is volledig een illusie, omdat een dictator natuurlijk extremisme aanwakkert. Het feit dat er, wanneer dictators vallen, een periode van onrust komt, kan bedreigend lijken. Maar geleidelijk aan zullen de mensen zich gaan realiseren dat wanneer zij niet meer een dictator de schuld kunnen geven – een dictator bij wie zij zien dat die op vele manieren door het westen wordt gesteund – dan de verantwoording voor hun eigen situatie gaan dragen. Het spreekt vanzelf dat dit misschien even kan duren, maar het is de enige manier waarop er vooruitgang in deze regio kan komen. De democratie ontstond in Europa ook niet binnen een week.

Ik zeg vanzelfsprekend niet dat het westen een dictator met geweld moet afzetten, want de oorlog in Irak heeft wel bewezen dat deze aanpak niet deugt. Ik zeg dat het westen de groei van de mensen moet steunen door een omslag te maken in plaats van naar hun eigen belangen op korte termijn te kijken en dus elke dictator accepteert die die belangen lijkt te behartigen.

Dus het beste wat de wereld kan doen om dit te laten gebeuren, is er op langere termijn naar te kijken en bereid te zijn om een periode van chaos te verdragen om de groei op lange termijn te bevorderen – en dus voor meer stabiliteit op langere termijn zorgt – in die regio. Vanzelfsprekend verwacht ik niet dat dit van de een op de andere dag gebeurt en ik voorspel dat vooral de Verenigde Staten weerhoudend zullen zijn om deze verandering te accepteren. Niettemin zijn er veel intelligente mensen in de Amerikaanse regering en de maatschappij die zeker in staat kunnen zijn om een verschuiving in de nationale houding en politiek ten opzichte van Egypte te creëren. Het potentieel is er zeker, dus is dit nog iets om je visie voor te handhaven en oproepen voor te doen.

Natuurlijk zal de Verenigde Staten, om haar politiek in Arabische landen te veranderen, opnieuw over haar politiek moeten nadenken en haar beleid ten opzichte van Israël veranderen. Ze zal gewoon dezelfde normen op Israël moeten toepassen, zoals voor elke andere democratische natie in plaats van een situatie te scheppen waardoor Israël kan beweren dat het een democratie is, maar in veel gevallen als een dictator te werk gaat die de mensenrechten niet respecteert (of die alleen selectief respecteert). Dus is dit nog een structuur die ernstig onder druk komt te staan, omdat Israël waarschijnlijk terugkrijgt wat ze op de kosmische spiegel heeft geprojecteerd.

Noot: De wereldinvocaties zijn heel effectief in situaties als deze.