Vergeving is de hoogste vorm van eigenbelang

ONDERWERPEN: Door te vergeven geef jij jezelf de vrijheid – de wet begrijpen dat jij oogst wat je hebt gezaaid – laat de behoefte los om anderen te straffen – God heeft jouw hulp niet nodig om andere mensen verantwoordelijk te stellen – door niet te vergeven bind jij je aan die ander – probeer je psychologische wonden te helen – de uitkomst van heling is vergeving – actief vergeven

Vraag: Hoe denk je over vergeving? Kunnen wij anderen vergeven? Of is vergeving slechts bedoeld om die op onszelf te richten, als de enige zonde dat het een waarneming vanuit angst in plaats van liefde is.

Vergeven is stil
En doet stilletjes niets
Kijkt alleen maar
En wacht
En oordeelt niet.

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Vergeving is één van de concepten die het meest verkeerd begrepen wordt. De ware betekenis van vergeven is ‘bevrijden’, toch begrijpen de meeste mensen niet wie zij vrijlaten wanneer ze vergeven. Ze denken dat zij door iemand die hen schade heeft berokkend, te vergeven, op een of andere manier die ander bevrijden van hun verantwoordelijkheid of hen laten lopen. Dit is gewoon niet juist.

In de Bijbel staat de verklaring:

Neem geen wraak, geliefde broeders en zusters, maar laat God uw wreker zijn, want er staat geschreven dat de Heer zegt: ‘Het is aan mij om wraak te nemen, ik zal vergelden. (Romeinen 12:19)

Deze eenvoudige verklaring verwijst naar een kosmische wet die in de Bijbel maar gedeeltelijk wordt uitgelegd. In oosterse religies wordt deze wet de wet van Karma genoemd, en bij de wetenschap staat deze bekend als de wet van oorzaak en gevolg. Zoals ik overal op deze website uitleg, wordt alles gedaan met Gods energie. Wanneer je iemand anders schade berokkent, geef jij een verkeerde kwaliteit aan Gods energie. God heeft een onpersoonlijke wet gecreëerd die ervoor zorgt dat elke impuls van vervormde energie die je ooit het universum hebt ingezonden, terugkeert naar de levensstroom. Met andere woorden, geen enkele levensstroom kan ooit ontsnappen aan de consequenties van zijn daden. De meeste christenen begrijpen de implicaties van deze wet niet, en de belangrijkste reden is dat mijn leringen over karma en reïncarnatie met opzet uit het christendom werden verwijderd.

Dit is één van de belangrijkste redenen waarom veel christenen niet volledig degenen kunnen vergeven die hen schade hebben berokkend – hoewel ik de mensen heb gezegd dat zij zeventig maal zeven moesten vergeven. Ze kunnen gewoon de behoefte niet loslaten om anderen te straffen of hen verantwoordelijk te stellen, en de reden is dat zij niet begrijpen hoe God andere mensen kan terugbetalen. De meeste mensen hebben gezien dat bepaalde mensen gruweldaden plegen en toch sterven zonder daar schijnbaar voor gestraft te zijn. De verklaring is natuurlijk dat je niet altijd de vervormde energie, jouw karma, in dit huidige leven terugkrijgt. Toch komt die energie onherroepelijk naar jou terug. Gods onpersoonlijke wet, zal het terugbetalen.

Wanneer je de onpersoonlijke wet begrijpt, zie je dat God niet een boze of oordelende God is die iedere handeling die jij verricht bekijkt, en probeert jou te straffen door je naar de hel te sturen. Als christenen echt de kosmische wet zouden begrijpen dat niemand aan de consequenties van zijn handelingen kan ontsnappen, zouden ze misschien met grote vorderingen maken door hun onjuiste beeld en het afgodsbeeld van een boze God te boven te komen.

Wat net zo belangrijk is, ze zouden ook grote vorderingen maken met betrekking tot het overwinnen van de onjuiste concepten over vergeving. Wanneer je beseft hoe de wet van God werkt, zie je dat het absoluut niet nodig is dat jij een ander straft of hen op een of andere manier verantwoordelijk stelt. Met andere woorden, veel mensen hebben het gevoel dat zij door wrok tegen een ander te koesteren, zogenaamd iemand helpen om iemand voor zijn of haar actie verantwoordelijk te stellen. Wanneer je Gods wet begrijpt, zie je dat het volkomen onnodig is. God is heel goed in staat om een andere levensstroom verantwoordelijk te stellen voor diens handelingen en God heeft geen assistentie van jou nodig om dit te doen.

Een andere kwestie is de verplichting om andere mensen te beschermen tegen anderen die herhaaldelijk verkeerde handelingen verrichten, en daar heb ik gedetailleerd elders over gesproken.

Mijn punt is hier dat als je gelooft dat God niet in staat is om iemand anders verantwoordelijk te stellen en jij daarom wrok tegen iemand moet koesteren of zelfs actie ondernemen om die ander te straffen, dan neem jij in feite aan dat jij het beter dan God weet of dat jij op een of andere manier als Gods engel der wrake handelt. Deze overtuigingen zijn onjuist en gevaarlijk voor je spirituele groei.

Het is gewoon een feit dat jullie, wanneer je een negatief beeld over of negatieve gevoelens ten opzichte van elkaar hebt, een band van energie tussen jullie creëren. Als je hier logisch over nadenkt, zou jij je misschien af moeten vragen waarom een rationeel denkend persoon een band van energie tussen zichzelf en iemand die hem schade berokkend heeft, zou willen onderhouden? Vanzelfsprekend zou geen enkel verlicht persoon dat willen. Je zou totaal bevrijd van die ander willen zijn, zodat jij met jouw leven in een positieve richting verder kunt. De sleutel tot jouw eigen vrijheid is die ander totaal vergeven. Mijn punt is dat jij door iemand anders te vergeven in feite jezelf bevrijdt.

Ik ben mij er zeer van bewust dat sommige mensen zo ernstig verwond zijn dat het voertuig van hun ziel is gefragmenteerd of dat zij littekens in hun psyche hebben. Zoals in andere secties wordt uitgelegd, kunnen dergelijke wonden in de levensstroom of dergelijke emotionele littekens niet zomaar in een ogenblik worden geheeld. Ik zeg hiermee dus niet dat iedereen die door iemand anders gekwetst is, in staat moet zijn om die ander ogenblikkelijk te vergeven.

Als je ernstig gewond bent, moet jij de geschikte hulpmiddelen gebruiken om, of jouw levensstroom, of jouw emotionele lichaam van alle wonden te helen. Waar ik hier op doel, is dat naarmate dit helingsproces doorgaat, er een moment komt waarop geen heling meer mogelijk is tot jij die ander totaal vergeven hebt. Je zou kunnen stellen dat totale vergeving de ultieme uitkomst is van het helingsproces. Maar voor degenen die vanaf het allereerste begin in staat zijn om (gedeeltelijk) te vergeven, kan het ook heel goed het begin van het helingsproces zijn.

Dus in het kort, als jij je echt betrokken voelt bij jouw spirituele vooruitgang, dan zou je anderen zeker moeten vergeven. Je zou ook jezelf moeten vergeven en je zou God moeten vergeven voor iedere schade die jou ooit berokkend is, hetzij door God of door religieuze instellingen of mensen in naam van God.

Je zegt dat ‘de enige zonde een waarneming van angst is in plaats van liefde’. Je zit op het goede spoor met deze opmerking, maar ik zou liever zeggen dat de enige zonde het gevoel van scheiding van jouw bron is, het gevoel van gescheidenheid van liefde. Het gevoel van gescheidenheid geeft aanleiding tot angst, en vanuit die angst ontstaan alle zonden.

Je gedicht is prachtig, maar vergeving heeft ook een actieve kant. Je kunt niet gewoon op vergeving wachten tot het als bij toverslag gebeurt. Je moet je voorbereiden dat er vergeving plaats vindt door jouw wonden te genezen en jouw inzicht te vergroten. Blijf inzicht zoeken tot je het intuïtieve inzicht ontvangt dat jou, in een flits, laat beseffen dat vergeving waarachtig de hoogste vorm van eigenbelang is. Je ziet plotseling dat jij door alles en iedereen te vergeven, jezelf bevrijdt van de banden die jou in een door jezelf geschapen gevangenis in jouw geest en in een materiële gevangenis op planeet aarde vasthouden.