Een niet-kalmerende aanpak van ziekte en sterven

ONDERWERPEN: ziekte om sneller karma in evenwicht te brengen – andere mensen helpen om mededogen te leren – sommigen vergroten hun eigen karma als ziekte uit – proberen de onaangenaamheden van het leven te verbergen – wanneer de mensen niet willen leren – wees rustig wanneer je bij mensen bent die aan een ziekte lijden – inspireer mensen om hun leven opnieuw te evalueren – bewaar het spirituele evenwicht voor hen – vermijd dat jij je emoties afsluit – vermijd verlamming – vermijd boosheid – Jezus voelt het lijden van de mensen – jij bent meer dan het zelf dat lijdt – zonder waar inzicht in het leven onmogelijk om negatieve emoties te vermijden – je bent niet gerust; er is iets wat jij kunt doen – de mogelijkheid om een belangrijke les te leren – de les leren kan de ziekte laten verdwijnen – de verlamming overwinnen – wat de geest heeft geschapen kan hij weer teniet doen

Vraag: Ik wil vragen naar de betekenis van een lange pijnlijke dood. Mijn vriend is gisteren gestorven aan een hersentumor. Hij ontdekte het zeven weken geleden en tijdens die periode leed hij veel pijn. Hij verloor zijn menselijkheid en werd een plant. Wat is de betekenis van zo’n dood voor ons en hoe kunnen wij, mensen die om hen heen zijn, anderen helpen in die situatie?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Dit is een vraag die veel verschillende onderwerpen raakt. Een groot deel van het antwoord is altijd karma. Er zijn mensen die moedige levensstromen zijn, die snel vooruitgang willen boeken. En ze bieden op innerlijke niveaus aan, of voor zij incarneren, om een ernstige ziekte op zich te nemen om maar zoveel mogelijk karma als ze de rest van hun huidige incarnatie nog kunnen, in evenwicht te brengen. Er zijn zelfs mensen die zo’n ziekte krijgen om hun laatste karma in evenwicht te brengen waardoor ze kunnen ascenderen.

Toch kunnen er ook veel psychologische overwegingen in het spel komen, waardoor er mensen zijn die aanbieden om een moeilijke situatie op zich nemen om op een of andere manier andere mensen te helpen door compassie of de wens om te helpen, op te wekken. De grootste vijand van spirituele groei is natuurlijk egoïsme. Want je ego is totaal op zichzelf gericht en dan wordt het een zwart gat. Het wordt het gesloten systeem dat Saint Germain besproken heeft toen hij zijn prachtige leringen gaf over de tweede wet van de thermodynamica.

En daarom zijn er veel manieren door de spirituele leraren ontwikkeld om mensen te helpen hun egoïsme te overwinnen door eindelijk wat gevoel van mededogen voor anderen te voelen – zodat ze worden geraakt om anderen te helpen in plaats van op zichzelf geconcentreerd te blijven. En dus zijn er inderdaad mensen die aangeboden hebben om diverse omstandigheden op zich te nemen – zoals deze – om mededogen in anderen op te wekken.

Er zijn natuurlijk ook mensen die niet aangeboden hebben om iets op zich te nemen, maar voor wie het karma gewoon zo oploopt dat het zich als een slopende ziekte manifesteert. Deze mensen zijn – vaak al vele levens – niet bereid om naar een spirituele lering te luisteren en daardoor moet hun karma terugkeren om hen nog een kans te geven om van koers te veranderen in hun leven. Wij, de spirituele leraren van de mensheid, dienen de aarde grotendeels door mensen een alternatief om te leren te geven in plaats van hun karma. Helaas, we kunnen maar weinig doen wanneer mensen erop staan om zich op te geven voor de harde leerschool.

Er zit ook een psychologisch element aan: aantonen dat het leven meer is dan alleen het fysieke leven. En dit is iets wat in de moderne maatschappij is gaan meespelen. Want wat zie je in de moderne geneeskunde? Nu, je ziet een poging om een staat te creëren waarin ziekte en lijden aan het zicht van de mensen wordt ontnomen. Je moet het van de beide kanten van het leven bezien, omdat je ook maatschappijen had waar het spreken over de reproducerende handeling taboe is – zodat mensen, letterlijk, geloofden dat baby’s door de ooievaar werden bezorgd. En zelfs in de moderne tijd zijn er veel kinderen die geen idee hebben waar de baby’s vandaan komen. Met andere woorden, je ontstaat ineens en dan sterf je op een dag en verdwijnt.

En toch is de waarheid natuurlijk dat jij wat je in je bewustzijn creëert, fysiek moet ervaren. Want het universum is een spiegel. En de moderne geneeskunde heeft geprobeerd een situatie te creëren waarin ze elke ziekte kan genezen of de pijn verzachten, zodat mensen niet de consequenties van hun bewustzijnsstaat ervaren. Elke ziekte is een manifestatie van een of andere toestand in hun bewustzijn. En in veel gevallen kan een ziekte mensen zeker op het punt brengen waarop ze beseffen dat zij moeten veranderen, dat zij hun leven opnieuw moeten evalueren. En dit kan de groei bewerkstelligen die anders niet was gebeurd wanneer ze gezond en gericht waren op het leven van het goede materiële leven zoals zij dat bezagen.

Dus dit hangt samen met de vraag over het lijden. Want er zijn mensen die niet op een andere manier willen leren. Ze zullen niet door spirituele leringen of de innerlijke aanwijzingen van hun Christuszelf leren. En in dat geval wordt het fysieke rijk, de Moederenergie, hun leraar. En dan begint hun fysieke lichaam de onvolmaakte psychologische omstandigheden vergroot uit te beelden.

Het kan psychologische waarde hebben als je ziet dat andere mensen aan een extreme ziekte lijden. Vanzelfsprekend hadden we liever dat mensen door spirituele leringen leren dan hun eigen bewustzijn op deze extreme manier uit te vergroten. Maar wanneer mensen niet willen leren, moeten wij de Wet van Vrije Wil uitvoeren, zodat ze zien dat het leven niet altijd gemakkelijk is en dat je natuurlijk niet aan de consequenties van jouw keuzes kunt ontsnappen. Je kunt jezelf altijd verdoven met pijnstillers en niets ervaren.

Wat betreft het antwoord op wat je kunt doen om dergelijke mensen te helpen, kun je gerust zijn. Zodat wanneer je bij hen bent, jij niet in een van de dualistische vallen trapt. Eén daarvan is menselijk medelijden, de andere is dat jij je zo verdooft dat jij niets voelt.

Je kunt zelf de innerlijke vrede laten voelen die je waar mededogen schenkt. En je kunt dan proberen deze mensen te helpen en te inspireren om hun leven opnieuw te evalueren, zolang ze nog helder genoeg zijn om dat te doen. Wanneer ze het punt voorbij zijn dat ze niet meer helder kunnen denken, dan kun je weer rustig zijn en het spirituele evenwicht voor hen bewaren.

En natuurlijk kun je zeker invocaties en decreten opzeggen zodat de levensstroom op innerlijke niveaus gewekt wordt om de les te leren – zelfs als de dagelijkse denkgeest die niet kan leren, omdat de helderheid weg is. Je kunt ook met de mensen die om de zieken heen zijn werken en proberen hen te helpen hun leven opnieuw te evalueren en een spiritueler perspectief op het leven te krijgen.

Wanneer je een ernstige ziekte ervaart of getuige bent van mensen die een ernstige ziekte meemaken en extreem lijden – zelfs zo erg dat hun geliefden verslechteren tot iets wat nauwelijks nog herkenbaar is als menselijk wezen en zeker niet meer de persoon die jij gekend hebt – spreekt het vanzelf dat jij daardoor emotioneel beïnvloed wordt. Veel mensen kunnen zo getraumatiseerd zijn door zulke ervaringen dat ze geen andere optie hebben dan hun emoties af te sluiten en zich te verdoven tegen de emotionele pijn om, óf de ziekte te doorstaan, óf er getuige van te zijn dat andere mensen lijden. Dit zal onvermijdelijk het vermogen van de mensen om helder over de situatie na te denken, verduisteren.

Een ander gebruikelijke reactie is dat iemand heel sterke gevoelens heeft, maar dat het overheersende gevoel is dat van verlamd zijn, machteloos zijn om een positieve verandering te bewerkstelligen en het gevoel te hebben dat dit onrechtvaardig is. Deze verlamming over de situatie in de buitenwereld kan dan vaak worden gekanaliseerd tot de boosheid of woede die op den duur zo intens kan worden dat die eruit moet en vervolgens op iemand wordt gericht. Sommige zieke mensen worden boos op familieleden en zelfs hun verzorgers. Anderen richten hun boosheid op God en vragen vaak met grote verbolgenheid waarom God dit met hen laat gebeuren.

Mijn punt is dat hoewel beide reacties begrijpelijk zijn, de echte vraag is of ze het lijden van mensen verzachten en de fysieke toestand verbeteren of dat het de dingen slechts erger maakt?

Wij, de geascendeerde meesters, zijn in geen geval ongevoelig voor het menselijke lijden. In feite voel ik, als vertegenwoordiger van de Kosmische Christus voor de aarde – op een bepaald niveau van mijn wezen – echt het lijden van ieder menselijk wezen op aarde. Zoals ik 2000 jaar geleden gezegd heb:

In zoverre je het aan één van de minste van mijn broeders gedaan hebt, hebt ge het aan mij gedaan. (Matteüs 25:40)

Toch ben ik me er volledig van bewust dat ik meer ben dan het lijden en dat de mensen op aarde meer zijn dan hun lijden. Daardoor zie ik duidelijk dat de mensen op aarde om aan hun lijden te laten ontsnappen, contact moeten maken met de waarheid dat zij meer zijn, een werkelijkheid die ik als volgt beschreven heb:

en men kan niet zeggen: “Kijk, hier is het!” of: “Daar is het!” Maar weet wel: het koninkrijk van God ligt binnen uw bereik. (Lucas 17:21)

Zodoende raken we, hoewel we Goddelijk mededogen voelen met de mensen die lijden, niet uit ons doen door dat mededogen en hebben we altijd de visie dat de mensen in bewustzijn zullen groeien en zodoende de beperkingen in de buitenwereld overwinnen.

Enkel door naar binnen te gaan, kun je contact maken met het feit dat jouw totale wezen meer is dan het beperkte zelf dat vastzit in het fysieke lichaam, het lichaam dat een ziekte meemaakt of er getuige van is dat iemand anders een ziekte meemaakt. Tot dit besef komen, is heel erg een kwestie van je bewustzijn verhogen, van jouw inzicht in het leven vergroten. En hier is een bepaalde mate van redelijk redeneringsvermogen voor nodig vanwege de situatie – wat onmogelijk is wanneer jij je mentaal/emotioneel afsluit of wanneer jij jouw emoties op hol laat slaan door boosheid of schuld. Ik besef volledig dat deze lering niet iedereen kan helpen, maar laat ik een suggestie doen  voor hoe mensen die nog redelijk kunnen denken, misschien verder kunnen.

Zoals ik elders heb uitgelegd, bevinden jouw emoties zich op een lager niveau dan je mentale lichaam. Dus óf jij jouw emoties nu afsluit óf dat je ze op hol laat slaan, de ware oorzaak  vind je in jouw mentale lichaam. En die oorzaak is het feit dat je geen betekenis uit de situatie kunt halen, dat je niet kunt begrijpen – en daardoor niet accepteren – waarom het gebeurt. Je hebt het gevoel dat de situatie onrechtvaardig is en aan je wordt opgelegd door een kracht van buitenaf, hetzij het leven, hetzij het lot, of God.

Laat ik je voorstellen dat de reden waarom zoveel mensen in de moderne maatschappij het lijden niet kunnen begrijpen en accepteren, dit komt omdat geen enkele van de heersende geloofssystemen in de maatschappij – waarmee ik zowel het christendom in het algemeen als de materialistische wetenschap bedoel – afdoende antwoord kan geven. Omdat mensen geen antwoorden hebben, raakt hun mentale lichaam verlamd en zodoende kunnen ze hun emotionele lichaam niet beheersen.

Dus hoewel mensen heel emotioneel kunnen zijn en zelfs al kan het heel moeilijk zijn om de emoties te beheersen als ze eenmaal onbeheersbaar zijn, is het enige realistische antwoord dat je begint hun mening over lijden en ziekte te veranderen, wat vereist dat jij anders naar het leven kijkt dan zowel de religie als de wetenschap doet.

Hoe te beginnen? Nu er is op dit moment geen betere manier om te beginnen dan Moeder Maria’s boek waarin ze de basale waarheid over het leven uitlegt:
* Je geest heeft het vermogen om mentale beelden te vormen.
* Je hebt de vrije wil gekregen om elk beeld te vormen dat je maar wilt.
* Het universum wordt gemaakt uit één substantie, die het Ma-terlicht heet. Deze substantie kan elke vorm aannemen.
* Het Ma-terlicht vormt een soort kosmische spiegel. Elk beeld dat jij in gedachten hebt – zelfs onder het niveau van je bewuste gewaarzijn – wordt over dat Ma-terlicht heen gelegd, dat dan de materiële vorm aanneemt die correspondeert met jouw beeld.
* Welk beeld jij ook in gedachten hebt, jij zult het op den duur in de vorm van materiële omstandigheden ervaren.
* De sleutel om je materiële omstandigheden te veranderen, is de beelden in jouw geest te veranderen, wat op alle vier niveaus van de geest inhoudt.

Ik besef dat dit een wereldbeeld is dat sterk in contrast staat tot het wereldbeeld dat door zowel de religie als de wetenschap aan de mensen wordt gegeven. Het wereldbeeld waarmee je opgegroeid bent, is ontworpen om jou rustig te houden, zodat jij denkt dat jij je eigen lot en fysieke omstandigheden niet in de hand hebt. Dit wordt elders gedetailleerder uitgelegd, dus zal ik hier niet op de diepere aspecten ingaan.

Als je ziek wordt en naar een priester gaat, zal hij zeggen dat je moet bidden en als bidden niet helpt, kun je zogenaamd niets meer doen. Als je naar een dokter gaat, zal hij je zeggen dat je moderne medicijnen moet gebruiken en als dat niet werkt, valt er niets aan te doen. Beide geloofssystemen houden je rustig door te ontkennen dat jij verantwoordelijk voor jouw ziekte bent, dat het het uitvergroten van toestanden in jouw geest zijn en dat jij de fysieke omstandigheden kunt veranderen door jouw innerlijke toestand voldoende te veranderen.

Het probleem is dat beide filosofieën de mensen hebben geleerd dat zij uiteindelijk niet verantwoordelijk zijn voor hun leven en dat is een boodschap die jouw menselijke ego heel graag hoort. Dus ik begrijp dat het heel moeilijk voor mensen kan zijn om om te schakelen en te erkennen dat ELKE WILLEKEURIGE materiële omstandigheid door hun geest zelf in het leven geroepen is en daardoor ook door de geest weer kan worden teniet gedaan door van gedachten te veranderen.

Begrijp je wat ik hiermee zeg? De religie zegt dat ziekte door omstandigheden van buitenaf wordt geschapen en als bidden niet werkt, heb jij geen andere opties meer. De wetenschap zegt dat ziekte veroorzaakt wordt door omstandigheden van buitenaf en als medicijnen niet werken, heb je geen andere opties meer. Beide leiden tot verlamming, en zoals ik boven heb uitgelegd, wordt lijden veroorzaakt door zo’n verlamming.

Het wereldbeeld dat ik voorstel verwijdert deze verlamming door te zeggen dat elke vorm van lijden de mogelijkheid in zich draagt om een belangrijke les in het leven te leren, een les waar je ver na dit leven en je huidige staat van lijden van profiteert. Natuurlijk is de prijs die je moet betalen dat je de totale verantwoordelijkheid voor jouw leven moet accepteren. Maar als je dat eenmaal doet, zul jij je nooit meer verlamd voelen. Daardoor zal je lijden óf verminderd, óf vervangen worden door een vreugdevolle concentratie op groei.

Bovendien is het heel goed mogelijk dat jij, naarmate jij je toelegt op het ontdekken en leren van de verborgen les die in de uiterlijke situatie zit, de oorzaak die de materiële ziekte veroorzaakt heeft, overwint. En dit kan letterlijk de ziekte – hoe ernstig die ook is – als door een wonder laten verdwijnen. Maar er bestaan natuurlijk geen wonderen, enkel het toepassen van natuurwetten die de kennis van zowel de wetenschap als de religie ontstijgt.

De waarheid is dat als iemand ziek is en één van die twee geloofssystemen in de heersende moderne maatschappij accepteert, het resultaat onvermijdelijk verlamming is. Dit zal de oplossing van de omstandigheden in de geest die de ziekte veroorzaakt heeft, blokkeren en daardoor effectief de genezing in de weg staan. Bedenk eens hoeveel mensen hun dokters geloven wanneer die hen vertellen dat zij een ongeneeslijke ziekte hebben. En door dit te accepteren, blokkeer je de mogelijkheid om het op te lossen.

Wees je ervan bewust dat ik hier niet spreek over de hoop die door zoveel christelijke dominees wordt aangeprezen. Gebeden opzeggen – zelfs een hele kerk voor je laten bidden – is gewoon niet genoeg. Kun je inzien dat dit enkel een uitdrukkingsvorm is van het kalmerende geloofssysteem dat zegt dat God, Moeder Maria of ikzelf, de ziekte voor jou als door een wonder moeten genezen? In werkelijkheid ben jij degene die het ‘wonder’ tot stand moet brengen, het wonder van de oplossing in jouw geest die materiële omstandigheden verandert.

Zie je in dat zowel de religie als de wetenschap je zegt dat de materiële wereld echt is en dat materiële omstandigheden de allerhoogste werkelijkheid zijn? Wat ik nu zeg, is dat de materiële wereld slechts een tijdelijk verschijnsel is en echt niet meer is dan wat jij in gedachten hebt. Al het lijden op aarde werd in de menselijke geest gecreëerd. Wat met de menselijke geest is geschapen, kan door de geest worden tenietgedaan – maar alleen wanneer de menselijke geest zich tot de Christusgeest heeft getransformeerd. Dit gebeurt pas wanneer je ontdekt en volledig accepteert dat het koninkrijk van God binnenin jou is en dat het koninkrijk van God nabij is, wat inhoudt dat je jouw bewustzijn kunt verhogen, wat betekent dat jij je bewustzijn nu op dit moment kunt verhogen en daardoor je omstandigheden in de buitenwereld nu op dit moment kunt veranderen.

Je bent dan in staat het volmaakte concept te hebben – zoals Moeder Maria in haar boek uitlegt – voor jezelf of voor anderen. Dit is het krachtigste wat je voor iemand kunt doen en het houdt in dat je nooit enige fysieke beperking als echt accepteert, maar je altijd concentreert op de positieve visie en de absolute kennis – het gewone geloof ontstijgend – dat het Ma-terlicht op den duur het volmaakte beeld dat je erover heen legt, uitvergroot. Maar om het volmaakte concept te houden, kun je niet een huis zijn dat tegen zichzelf verdeeld is en daarom moet jij je psychologische omstandigheden die de ziekte gecreëerd hebben in de allereerste plaats oplossen.

Wanneer je beseft wat ik hier beschrijf – een besef dat het gewone geloof ontstijgt, omdat het gebaseerd wordt op de toepassing van de sleutel tot kennis – zul je de waarheid weten over mijn uitspraak dat het bij mensen onmogelijk is, maar dat met God alles mogelijk is. Deze hele website wijdt zich hieraan om jou te helpen deze waarheid te ontdekken en accepteren, dus bestudeer hem en pas het toe!