Verschillende manieren om naar de kerk te gaan, afhankelijk van het niveau van bewustzijn

ONDERWERPEN: Wij hebben geleerd om Jezus boven ons te zien, niet als een vriend – geef je angsten en afgoderij aan Jezus – verschillende bewustzijnsniveaus aanbidden op verschillende manieren – van een op angst gebaseerde naar een op liefde gebaseerde benadering van God – sommigen hebben stabiliteit en zekerheid nodig – op angst gebaseerde vormen van aanbidding – de ver verwijderde God – op liefde gebaseerde vormen van aanbidden – God heeft niets van ons nodig; hij wil ons iets geven – Jezus heeft een op liefde gebaseerde benadering onderwezen – aanbidden om dichter bij God te komen – de vorm van aanbidding is niet zo belangrijk als de bewustzijnsstaat – maak geen spektakel van aanbidden – aanbid geen geascendeerde meesters – de ultieme ‘aanbidding’ is eenzijn, gnosis

Vraag: Lieve Meester Jezus, vergeef me alsjeblieft dat ik je steeds lastig val met al die vragen. Het is alleen zo dat ik erop vertrouw dat jij me de waarheid zegt en ik wil zo graag de waarheid weten, zodat ik God kan behagen door mijn hogere zelf en mijn Christusbewustzijn te vinden.

Mijn vraag is: Omdat we eigenlijk niet naar jou moeten kijken als een afgod zoals de orthodoxe christelijke kerk van jou heeft gemaakt, is het dan juist om je te aanbidden door dingen te zeggen zoals ‘Jezus zij geprezen’, zoals je ook zegt “God zij geprezen”, omdat de waarheid in feite is dat jij een zoon van God bent, niet DE zoon van God bent, maar een zoon van God bent die het Christusbewustzijn heeft bereikt?
Als het antwoord ja is, is het dan gepast om jou te prijzen, en dan doorredenerend, moeten we dan ook Moeder Maria, Saint Germain prijzen, en hoe zit het dan met je soulmate Maria Magdalena en alle anderen; met andere woorden wie moeten we in de kerk aanbidden, in onze gebeden, in de stille tijd met jou en de tijd dat we vroomheid betrachten, enz.?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Mijn geliefde hart, er valt niets te vergeven en er is helemaal geen reden om mij vergeving te vragen. Als ik het lastig vond dat de mensen vragen stellen, waarom zou ik dan deze website hebben opgezet? Ik ben een spirituele leraar en ik zal vragen die uit een zuiver hart voortkomen en met de oprechte wens om iets te weten te komen, nooit vervelend vinden.

Ik vraag je om er eens over na te denken wat de reden is dat jij bang bent mij lastig te vallen met jouw vragen. En die reden is dat je bent opgevoed met de gedachte mij te zien als een afgod die heel ver van jou afstaat en zo hoog boven je verheven is dat je mij niet kunt benaderen en met mij praten zoals je met een goede vriend praat. Eén van mijn wensen voor deze website is de mensen te helpen niet alleen de afgoderij te overwinnen, maar ook het gevoel dat ik heel ver boven hen verheven ben waardoor ze niet met mij kunnen omgaan.

Daarom vraag ik jou of je bereid bent om dit gevoel van verafgoding los te laten of de afstand tussen jou en mij los te laten. Als je bereid bent dat te doen, concentreer je dan een paar seconden op je hart en visualiseer dat je jouw angst, je gevoel van gescheidenheid van mij en je verafgoding van mij tot een kleine bal samenbalt. Visualiseer daarna dat ik voor je sta en mijn Heilige Hart een laaiend vuur is dat alles wat er niet aan gelijk is, verteert. Besluit nu dat je bereid bent om deze bal met imperfecte gedachten en gevoelens op te geven en werp de bal in de vlammen van mijn hart, waar hij ogenblikkelijk wordt verteerd.

Tussen haakjes, je kunt deze visualisatie gebruiken om alle negatieve gedachten en gevoelens op te ruimen. De sleutel is dat je eraan toe moet zijn en bereid zijn om die los te laten, anders kan het vuur van mijn heilige hart ze niet verteren.

Wat betreft aanbidding, laat me zeggen dat er op deze vraag geen één of eenvoudig antwoord is. Het zou nuttig zijn als je mijn verhandeling over de niveaus van spirituele ontwikkeling leest. Je ziet dan dat er verschillende niveaus van ontwikkeling zijn en elk niveau wordt gebaseerd op een bepaald beeld van God. Daarom krijgen mensen op dat bepaalde bewustzijnsniveau een specifieke test met betrekking tot het werken aan hun relatie met God. Dit heeft diepe invloed op hoe mensen kunnen of zouden moeten aanbidden. Als je naar de ontwikkelingsstadia kijkt, zie je dat de mensen op ieder niveau aan hun relatie tot God werken. Als je echter een stapje achteruit doet en naar het grote plaatje kijkt, zie je dat wat er echt aan de hand is, is dat mensen uit hun relatie tot God die wordt gebaseerd op angst stappen en zich toe bewegen naar een relatie tot God die wordt gebaseerd op liefde.

Het laagste niveau van spirituele ontwikkeling wordt voorgesteld door mensen die een relatie tot God hebben die helemaal op angst en gescheidenheid wordt gebaseerd. Naarmate je hogerop komt, ga je naar stadia in bewustzijn waarop de relatie van mensen tot God in toenemende mate het product van liefde wordt. Het is hier belangrijk dat de mensen, zolang zij in de lagere bewustzijnsniveaus vastzitten, gewoon niet in staat zijn om God op een manier te aanbidden die op liefde wordt gebaseerd. Daarom gaat dit in de richting van vormen van aanbidding die op angst worden gebaseerd.

Voor een aantal gewonde levensstromen kan het bijvoorbeeld noodzakelijk zijn om enige tijd te besteden aan de traditionele vorm van aanbidding, hoewel die op angst wordt gebaseerd. De reden is dat zulke levensstromen behoefte hebben aan stabiliteit om hun wonden te kunnen helen. Daarom bijten sommige orthodoxe en fundamentalistische christenen zich zich zo vast in hun religie. Deze levensstromen hebben zo’n sterke behoefte aan zekerheid dat ze niet op een meer op liefde gebaseerde vorm van aanbidding kunnen overgaan. Ik moet echter ook zeggen dat er ook veel levensstromen zijn die eraan toe zijn om uit een fundamentalistische religie te stappen, maar nog niet bewust (h)erkend hebben dat zij niet meer bij die religie horen. Veel van zulke levensstromen beperken hun spirituele vooruitgang zeer door vast te houden aan een op angst gebaseerde vorm van aanbidding.

Wanneer je bang voor God bent, zie je God gescheiden van jou. Daarom zie je God buiten jou en boven jou, net als één van de aardse koningen of keizers die je hetzij persoonlijk of uit de geschiedenis kent. In werkelijkheid waren de meeste aardse machthebbers bange personen en daarom hebben ze zich met zo’n absolute macht gevestigd dat ze de bevolking door angst konden regeren. Veel wereldlijke machthebbers hebben hun macht gebaseerd op militaire macht en de dreiging dat ze mensen zouden doden als die hen niet wilden gehoorzamen. Veel religieuze machthebbers hebben hun macht gebaseerd op de angst voor God en de dreiging dat degenen die niet wilden gehoorzamen eeuwig in de hel zouden branden. Jammer genoeg geldt dit zelfs ook voor de christelijke religie die beweert dat ze mij op aarde vertegenwoordigt. Maar heb ik niet gezegd dat je God moet liefhebben met geheel je hart, ziel en geest (Marcus 12:30)? En hoe kun je God liefhebben als je bang voor God bent en wil dat alle anderen bang voor jou zijn?

Dus je ziet dat veel, zo niet de meeste, vormen van aanbidding die op deze planeet bekend zijn, angst als basis hebben. Ze schilderen God af als een godheid die ver weg is die er behoefte aan heeft om geprezen te worden en door menselijke wezens aanbeden. Dit is natuurlijk een verkeerd inzicht in de aard en het wezen van God en deze misvatting komt voort uit het gevoel van gescheidenheid van God. Vanwege dit gevoel van gescheidenheid verlies je het contact met wie God echt is en je begint een vals beeld van God op te bouwen, een afgod die gebaseerd wordt op de relativiteit van het dualistische denken.

Naarmate je de angst achterlaat, begint je relatie tot God in liefde verankerd te worden. Naarmate je van God begint te houden, besef je dat God een wezen is dat volledig in zijn eigen onderhoud kan voorzien, volledig op zichzelf staat. Daarom heeft God geen menselijke behoeften en God heeft zeker niet de behoefte om te worden geprezen of aanbeden door menselijke wezens. Hoe kan een almachtige God die een enorm uitgestrekt universum heeft geschapen, ooit de behoefte voelen om door menselijke wezens te worden aanbeden die op een planeet wonen die er als een stofje in de oneindigheid uitziet? Ik zeg dit niet om menselijke wezens op enige manier te degraderen. Ik zeg het om je een realistische schatting te geven dat God absoluut geen enkele behoefte heeft om aanbeden te worden. God is alles en daarom is God volledig in en van zichzelf.

God heeft echter de wens om zijn schepping door menselijke wezens te ervaren en God heeft de wens om bepaalde delen van de schepping door jou te laten scheppen – door jou medeschepper met God te laten worden, de reden dat je werd geschapen. Om dit tot stand te brengen, moet je het op angst gebaseerde gevoel van gescheidenheid van God laten varen en overgaan op een op liefde gebaseerd gevoel dat je een waardige zoon of dochter van God bent.

Als je tussen de regels van het Nieuwe Testament door leest, zie je dat ik trouwens ben gekomen om de op liefde gebaseerde benadering van religie te brengen om de op angst gebaseerd benadering van de Joden daardoor te vervangen. Dit wordt uitgelegd in het boek ‘The Secret Coming of Christ‘. Als je naar de kerkgeschiedenis kijkt, zie je dat het orthodoxe christendom daadwerkelijk deze op liefde gebaseerde benadering heeft verdonkeremaand en vervormd en het christendom in een op angst gebaseerde religie heeft veranderd.

Dus de echte kwestie is hier of je aanbidding van God je dichter bij de vereniging met God brengt of jouw gevoel van gescheidenheid van God verhardt. Je zou kunnen zeggen dat je God niet aanbidt vanwege God; je aanbidt God vanwege jou. Je aanbidt God niet omdat God de behoefte heeft aanbeden te worden; je aanbidt God omdat je, wanneer je dat op de juiste manier doet, al jouw gevoel van gescheidenheid van God overwint en dichter bij God komt. Om dit te laten gebeuren, moet je aanbidding op liefde worden gebaseerd en niet op angst.

Als je deze manier van redeneren begrijpt, zie je dat de uiterlijke vorm van aanbidding lang zo belangrijk niet is als het effect dat het op iemand heeft. Met andere woorden, als een bepaalde manier van aanbidding je hart opent en je dichter bij God of een geascendeerd wezen zoals ik brengt, dan heeft die vorm van aanbidding een positief effect op jou. Aan de andere kant kan iemand zich bezig houden met dezelfde manier van aanbidding en is het een holle herhaling of het verhardt iemand zo in dat gevoel van afgoderij dat je van God gescheiden en bang voor God bent.

Wat ik hier zeg, is dat ik me niet al te druk maak over de uiterlijke vorm van aanbidding. De echte vraag is: “Opent het jouw hart voor God of sluit het je hart voor God af?” Er zijn trouwens christenen die iedere zondag naar de kerk gaan en zich bezig houden met diverse vormen van aanbidding die echt voortkomen uit de op angst gebaseerd benadering van religie. Maar deze mensen doen dit met zo’n zuivere toewijding, dat dit toch hun hart opent voor de liefde van God of mijn liefde. Als mensen God of mij met zo’n open hart aanbidden dat Gods liefde of mijn liefde door hen heen stroomt, dan is dat een gepaste vorm van aanbidding. Maar als mensen naar de kerk gaan vol angst of wrok ten opzichte van God of mij en precies dezelfde woorden zeggen, dan zal die vorm van aanbidding niets voor hen doen. Dan is het beter om je van elke vorm van aanbidding te onthouden of een andere manier van aanbidding te zoeken.

Dat gezegd hebbende, ik zou veel liever zien dat alle mensen de vele vormen van aanbidding loslieten die uit de op angst gebaseerde benadering van religie voortkomen en zich bezig houden met vormen van aanbidding die op liefde worden gebaseerd en vanaf het begin bedacht zijn om hen dichter bij God te brengen door hun hart voor God te openen.

Om een voorbeeld te noemen: de zinnen “Prijs God” of “Prijs Jezus” vertegenwoordigen een op angst gebaseerde vorm van aanbidding. Noch God noch ik heeft er behoefte aan geprezen worden. Een veel gepastere vorm van aanbidding zou zijn: “Dank je God” of “Dank je Jezus” en daarmee je dankbaarheid betuigen voor de kans om te groeien die het leven waarachtig is. Je zou ook kunnen zeggen: “Mijn liefde is voor God” of “Mijn liefde is voor Jezus” en dan visualiseren dat jij ons liefde zendt. Zelfs nog beter zou zijn: “Ik accepteer God” of “Ik verwelkom Jezus in mijn wezen.” In feite zou ik veel liever hebben dat mensen zeiden: “Welkom Jezus” of “Jezus, ik accepteer jou in mijn wezen” of “Jezus ik accepteer jouw onvoorwaardelijke liefde voor mij en ik accepteer dat ik jouw liefde waard ben.” Er zijn een bijna oneindig aantal van zulke uitspraken die je zou kunnen doen, uitspraken die liefde en eenheid affirmeren met God en mij.

Ik wil geen beperkingen opleggen aan hoe mensen mij moeten aanbidden en ik wil geen formele uitspraken om mij te aanbidden geven, omdat de mensen die heel gemakkelijk in een exclusieve doctrine veranderen. Daarom wil ik het aan de mensen overlaten om de soort uitspraken te zoeken die hen helpen om hun hart voor God te openen. Mensen zouden ook open moeten staan voor het feit dat zij, naarmate ze groeien op het pad, nieuwe manieren vinden om hun liefde voor God tot uitdrukking te brengen.

Laat me ook nog zeggen dat je als je het Nieuwe Testament eerlijk leest, ziet dat ik vaak de mensen kastijdde die een spektakel maakten van hun aanbidding, degenen die in het openbaar baden en wilden dat anderen hen bewonderden omdat zij God zo toegewijd waren. Wat er echt toe doet, is dat je vorm van aanbidding je hart voor God opent en hoe kun jij je hart voor God openen als jij je druk maakt over hoe je medemens naar jou kijkt? Je opent je hart voor God door met je aandacht naar binnen te gaan en je aandacht te vestigen op God in plaats van de dingen op deze wereld. Dus de echte vorm van aanbidding is waarachtig een privévorm van aanbidding die je het gevoel geeft dat je contact met God of contact met mij hebt.

Ik zou je daarom de affirmaties over Christusschap willen aanbevelen die worden gegeven in het boek ‘The Christ Is Born In You‘ of de oefening voor innerlijke afstemming. Ook de decreten die op deze website staan, vooral de rozenkransen en invocaties van mijn geliefde moeder, zijn heel efficiënte vormen van aanbidding met betrekking tot het openstellen van je hart voor God.

Je vraagt of het gepast is om mij of andere geascendeerde wezens te aanbidden. In werkelijkheid hebben we geen behoefte aan aanbidding en het is niet gepast ons op dezelfde manier te aanbidden als God. Dit is ook de reden dat ik zei: “En Jezus zei tot hen: Waarom noem je mij goed? Er is niemand goed, op één na, God.” (Marcus 10:18). Veel christenen zijn, door mij met een op angst gebaseerde bewustzijnsstaat te aanbidden en het gevoel dat ze gescheiden van God zijn, bezig mij op een na-ijverige manier te aanbidden, als afgod. Maar zoals ik al eerder heb gezegd, kunnen sommige mensen “Jezus zij geprezen” op zo’n open manier en met een zuiver hart zeggen, dat het geen afgoderij is.

Dus de essentie is dat de eigenlijke bedoeling van aanbidding is contact maken met God of een geascendeerd wezen. Er is geen competitie in de hemel en daarom is het wel gepast om te proberen contact te maken met een geascendeerd wezen die je na aan het hart ligt. Veel mensen zijn bijvoorbeeld zo teleurgesteld in of verwond door het orthodoxe christendom dat ze het gemakkelijker vinden om hun hart open te stellen voor een ander geascendeerd wezen dan mij. Dit vind ik heel acceptabel en de mensen zouden geen vorm van misleide loyaliteit moeten voelen of een gevoel van verplichting ten opzichte van mij moeten hebben.

Veel mensen hebben, in vorige levens, een heel sterke hartelijke band met een specifieke geascendeerde meester opgebouwd. Bijvoorbeeld, veel katholieken hebben heel goed contact met Moeder Maria. Op dezelfde manier hebben veel mensen in deze tijd een sterke band met Saint Germain en zij zijn juist in deze tijd geïncarneerd om hem te helpen zijn Gouden Eeuw van Aquarius tot stand te brengen. Er zijn ook andere geascendeerde wezens die hun beste studenten hebben gestuurd om in deze tijd te incarneren om de cruciale veranderingen die in dit tijdperk moeten gebeuren, te vergemakkelijken.

Dus opnieuw, de uiterlijke vorm van aanbidding is onbelangrijk vergeleken met het innerlijke resultaat van het openstellen van je hart en echt contact te leggen het voorwerp van je aanbidding. De allerhoogste vorm van aanbidding is eenheid met, eenzijn met, het voorwerp van aanbidding. Dit kun je inzien wanneer je begrijpt dat de oorspronkelijke zonde, het gevoel van gescheidenheid van God is.

De enige manier om totaal van zonden bevrijd te zijn, is jouw gevoel van gescheidenheid van God overwinnen. En de enige manier om dat gevoel van gescheidenheid te boven te komen, is door de afstand tussen jou en God te verwijderen. Omdat God alles is en in alles zit, was er nooit een echte scheiding of afstand tussen jou en God. Er was slechts de illusie van gescheidenheid, en die illusie bestaat enkel in jouw geest. Denk aan mijn uitspraak: “Ge zijt Goden.” De allerhoogste manier om God op deze wereld te aanbidden, is door God op deze wereld te ZIJN.