Een evenwichtige benadering van het leven

ONDERWERPEN: relatieve uitersten transcenderen – de hemel met geweld innemen – niet gehecht aan resultaten in de buitenwereld zijn

Vraag: Lieve Jezus, ik heb je vaak horen spreken over een evenwichtige aanpak van het leven. Zoals je hebt beschreven dat Boeddha de middenweg heeft gekozen tussen twee uitersten. Ik heb zelfs gehoord dat veel boeddhistische monniken een reis te voet maken door een bergketen om verlichting te bereiken. Als ze niet in staat zijn om de reis af te maken, plegen ze zelfmoord. Ik vind dit nogal extreem.

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

De reden dat Boeddha de nadruk heeft gelegd op de middenweg, was omdat hij besefte dat de relatieve uitersten niet het echte pad naar spirituele vooruitgang zijn. Zoals ik op deze website uitleg, zorgt het dualistische denken ervoor dat mensen tot één van deze polen van die twee uitersten worden aangetrokken. Veel mensen verspillen inderdaad al hun energie en aandacht aan ondernemingen die niet bijdragen tot hun spirituele groei, maar gewoonweg bijdragen aan het handhaven van een onevenwichtige gemoedsgesteldheid. Daarom wilde de Boeddha het voorbeeld stellen dat een levensstroom, door er bewust naar te streven om deze relatieve uitersten te vermijden, veel sneller vooruit kan gaan naar een hogere bewustzijnsstaat. Dus het is inderdaad bijzonder belangrijk dat alle evoluerende levensstromen naar evenwicht streven bij hun spirituele ondernemingen.

Je noemt dat levensstromen die op de spirituele reis gaan en zelfmoord plegen, de reis niet kunnen afmaken. Dit zijn geen geavanceerde levensstromen. Het zijn in feite onvolwassen levensstromen die de hemel met geweld proberen in te nemen. Ze onderschrijven het idee dat zij, door bepaalde handelingen in de buitenwereld te verrichten, automatisch spirituele vooruitgang boeken. Dus door hun daden tot in het extreme door te voeren, zouden ze buitengewoon snelle vooruitgang boeken. Dat zie je ook bij een paar extremistische religieuze groeperingen die rituelen hebben die totaal uit evenwicht zijn. Zulke levensstromen onderschrijven het geloof in een automatische verlossing. Dit is een misvatting. Dit is de hemel met geweld innemen. Dit is de manier die de mens goed toe lijkt, maar waarvan het eind de weg van de dood van de levensstroom is (Spreuken 16:25).

De echte sleutel tot spirituele vooruitgang zijn geen rituelen of verworvenheden in de buitenwereld. De echte weg naar spirituele vooruitgang is een innerlijk pad en je krijgt pas een hoog niveau van spiritueel bewustzijn als je niet gehecht bent aan de resultaten en oefeningen in de buitenwereld. Je moet dat onthecht zijn dat ik en de Boeddha hebben aanbevolen, cultiveren.

Laat me nog zeggen dat als een levensstroom eenmaal een hoge mate van spiritueel meesterschap heeft verworven, die levensstroom niet beslist bij alles in evenwicht moet blijven. Op dat geavanceerde bewustzijnsniveau kan een levensstroom zich daadwerkelijk te buiten gaan aan bepaalde vormen van extreem gedrag. Maar wanneer de levensstroom het Christusbewustzijn krijgt, zal dat gedrag er niet voor zorgen dat een levensstroom zijn gevoel van harmonie en evenwicht verliest. Daarom zie je sommige meesters gedrag vertonen dat te extreem zou zijn voor studenten op lagere niveaus van het spirituele pad.