Onze basale keuzes begrijpen

door Kim Michaels

De geascendeerde meesters onderrichten dat er aan van zichzelf bewuste wezens drie basale bewustzijnsstaten ter beschikking staan: het bewustzijn van Christus, het bewustzijn van onwetendheid en het bewustzijn van de antichrist. Let erop dat de geascendeerde meesters de term ‘Christus’ totaal universeel gebruiken en heel anders dan de meeste christelijke kerken doen. De Christus is de meest basale bewustzijnsstaat en die werd door de Schepper gedefinieerd, omdat die het potentieel kende van wat het inhoudt om vrije wil aan van zichzelf bewust wezens te geven.

We leven in een wereld van vorm, wat inhoudt dat de wereld wordt gedefinieerd door vormen die zich van elkaar onderscheiden. Er bestaat echter een fundamenteel verschil tussen vormen van elkaar onderscheiden en die als gescheiden ervaren. In werkelijkheid wordt de wereld van vorm uit het Wezen, de energie, van de Schepper geschapen. Dus achter de verschijnselen van verschillende vormen, bestaat het onderlinge eenzijn, namelijk het Wezen en bewustzijn van de Schepper.

In een geascendeerde sfeer is het heel duidelijk dat geen enkele vorm op zichzelf bestaat. Dus de wezens in het geascendeerde rijk ervaren direct dat iedere vorm uit een fijnere substantie wordt gemaakt, die uiteindelijk bij de Schepper uitkomt. Maar in een niet geascendeerde sfeer is de vibratie van de basale ‘materie’ nog zo laag dat een wezen binnenin die sfeer niet – met wat wij de fysieke zintuigen noemen – het onderliggende eenzijn van alle vormen kan waarnemen. Daarom begint een nieuw van zichzelf bewust wezen met een op één punt gelijkend zelfgevoel waarin hij zichzelf beschouwt als een apart zelf dat leeft in een wereld met aparte vormen die niet het zelf zijn.

Een nieuw van zichzelf bewust wezen is in feite een verlengstuk van het Wezen van de Schepper, maar wanneer wij naar de niet geascendeerde sfeer afdalen, vergeten wij dat en zien wij ons als producten van onze sfeer. Dit ‘vergeten’ moet ons contrast bieden, zodat wij leren om het eenzijn volledig te appreciëren. Maar wij kunnen natuurlijk het eenzijn alleen maar appreciëren wanneer wij ernaar terugkeren en het Christusbewustzijn maakt het ons mogelijk om terug te keren naar eenzijn. Het Christusbewustzijn is de oorspronkelijke bewustzijnsstaat waaruit elke vorm werd geschapen, wat betekent dat het de bedoeling is van het Christusbewustzijn om dat eenzijn tussen de Schepper en zijn schepping te behouden.

Wanneer een van zichzelf bewust wezen wordt geschapen, zijn wij in een staat van onwetendheid, omdat wij niet zien dat wij verlengstukken zijn van de Schepper en dat alle aparte vormen uit de Schepper zijn gekomen. In het ideale scenario overwinnen wij geleidelijk onze onwetendheid en bouwen we een nieuw zelfgevoel op dat wordt gebaseerd op het besef dat al het leven één is. Dit nieuwe zelf wordt gebaseerd op het Christusbewustzijn, wat inhoudt dat wij van onwetendheid naar kennis toe groeien, van onszelf als aparte wezens zien tot wij ons als een verlengstuk van de Schepper beschouwen. Het is de bedoeling dat wij allemaal groeien van onwetendheid naar volledig Christusschap waarin wij ons één zien met onze bron en al het leven.

Maar wij groeien natuurlijk door vrije keuzes te maken. Dat je een wil hebt die totaal vrij is, houdt in dat wij de optie hebben om het basale groeiproces tegen te werken. In plaats van bereidwillig een beperkt zelfgevoel te transcenderen, kunnen wij ervoor kiezen aan dat zelfgevoel vast te houden. Maar hoewel wij aparte wezens zijn, zijn wij geen gescheiden wezens. Wij zijn allemaal een verlengstuk van het Wezen van de Schepper, wat betekent dat alle van zichzelf bewuste wezens in een niet geascendeerde sfeer door een gigantisch levensweb met elkaar verbonden worden.

Het is een basaal feit dat in onze niet geascendeerde sfeer de meeste van zichzelf bewuste wezens het pad naar Christusschap volgen en zij hebben een opwaartse stuwkracht gevormd die aan alle van zichzelf bewuste wezens trekt. Er is een aantal, dat nog niet op het pad naar Christusschap zijn, wat inhoudt dat zij de opwaartse stuwkracht weerstand moeten bieden. En het bewustzijn van de antichrist maakt het mogelijk om weerstand te bieden tegen het eenzijn.

Wanneer je het bewustzijn van de antichrist krijgt, ontken je welbewust het eenzijn van al het leven. Wanneer je onwetend bent, zie je het eenzijn niet, maar als je het bewustzijn van de antichrist aanneemt, ontken je opzettelijk het eenzijn. Het bewustzijn van de antichrist vormt letterlijk een filter en als je het leven eenmaal door dat filter bekijkt, zie je alleen maar verschillen en gescheidenheid. Je ziet dat de vormen op onze wereld niet alleen verschillend zijn, maar ook totaal gescheiden.

Dit kan tot veel verschillende vormen van de ontkenning van eenzijn leiden. In de westerse wereld hebben wij het algemene christendom, dat de wereld afschildert als twee totaal verschillende sferen, namelijk de materiële wereld en de hemel. God is een ver verwijderd wezen ‘hierboven’ in de hemel en jij bent van Gods koninkrijk gescheiden. Wij kennen ook het wetenschappelijk materialisme dat zegt dat de materiële wereld alles is wat er bestaat. Er bestaat niets buiten het materiële rijk, wat betekent dat de materie op zichzelf bestaat; die wordt niet uit fijnere substantie gemaakt en niet door een van zichzelf bewust wezen geschapen.

Laten we nu eens bekijken hoe het komt dat je eenzijn kunt ontkennen en waarom het zo moeilijk is om het bewustzijn van de antichrist te overwinnen.